장음표시 사용
181쪽
cium habuisse Do 'orem, non affirmat ab hominibus initituta cetera Sacramenta , sed ea tradita fuisse, quae celehrationem Sacramenti Eucharistiae respiciunt; puta sacram litur gram , ie- Iunium , dc alia, quae Apostolica traditione didicimus. Ait enim non minus ratum esse, quUd Christus in sui commemorationem fieri praece Pit, quam ea quae dictante Spiritu Sancto tradiderunt Apostoli ; eodem ferme modo , quis Paulus in i . ad Cor. c. i I. v. 24. postquam luculenter exposuit Domini praeceptum : Hoc fa
cite in meam commemorationem , ibidem V. 3 . subjunxit : Ceteνa autem , ctim venero, disponam .
Vide quae supra ex Tridentino Concilio adducta sunr . & quae immediate eodem in loco
subdantur. Ad 3. respondentes advertimus. Seraph. Doctorem in A. d. 7. I. v. a. I. neque sententiam nostram uti salsam refellere , neque atri mare , quod in Meldensi Concilio Confirmationis Sacramentum fuerit institutum . Sed tanquam probabilius arbitratur, quod Christus Sacramentum
illud minime dispensaverit, & quod nsque ipse, neque Apostoli ejusdem Sacramenti formam in
Decie determinaverint ; ita nempe, ut institutionis nomine Deciscam, ut aiunt , formae determinationem intelligere videatur; quemadmodum legenti S. Doctoris verba, sensumque eX pendenti non dissiculter apparet . Sina ili etiam modo de institutione Unctionis
extremae loquitur S. Bonaventura in A. d. 23.a. I.q.
a aluod sane Sacramentum a Christo iustitutum,&per Iacobum Apostolum Adelibus eommendatum,oc promulgatum,aperte asserit Tridentina Synodusia seis. iq. cap. I. Cui quidem se utentiae non re-
182쪽
pugnat S. Di estor citato mox in loco. Neque Doetor eximius denegavit unquam Poe. nitentiae Sacramentum institutom a Christo fuis se, cum citato in loco aperte scribat , quod ah. solutionem, ηυe potessarem absolvendi Dominus inituerit, qui potesatem claυium conce*it. Tantum itaque ait , quod Dominus confugionem per se non institueνit, sive usurpaverit. Cum autem Ecclesia fuit instituta , ο ιabi homines coeperunt,
tunc remedium ne desperarent, vel contemnerent,
publieari oportuitim ideo per Αρostolos confesho debuit institui, auctoritate sibi a Domino tradita in claυibus tibi datis . Lese Seraph. Do .ciorem in Breviloquio P. 6. e. q. De aliis vero Auctoribus assirmamus , quod eorum aliqui institutionis nomine promulgatio. nem, & miniit rationem expresserint . Quod si quidam aiunt, Confirmationem fiusse in Meldensi Concilio institutam , graviter hallucinantur constat enim Meldensem Synodum anno tantum Z I. coaelam , quum perm qiti Patres Consirmationis iam a te a meminissent . Dumtaxat autem Synodus illa decrevit, ne Chore-piscopi Chrisma consecrent , neque Episcopi alio te ore, quam quinta seria maioris hebdomadae illud conficiant, neque . ipsi , sive illorum ministri exigant denarios , vel munuscula quaelibet a confirmandis. Tandem peculiare paucorum Dociorum placitum inelucta filiis Theolo. glcus locus esse non potest , neque valet sirma statutae assertiovis momenta convellere, Ceterum Alensis noster, praesertim quod ad Poenitentiam Pertinet, tum ab aliis, tum etiam a CL. P. Be ii 'destnditur, idemque Irrefragabilis Doctor in P. q. q. 8. m. a. a. I. apertissime scribit , quod SM
183쪽
nis dedit Cbrinus νεν iaspostolos. Neque obiecto in loco' vel verbum legitur de M'ldeni, Concilio, In q. vero P. q. q. m. ubi id amrmare videtur, loquitur de determinatione spec fica materiae,& formae Confirmationis, non asserendo , sed Opinando dumtaxat. Propositio a. Non est fidei dogma, quod Sacramenta Omnia a Christo immediate fuerint instituta . Probatur. Nullum satis firmum ex auctorita. re momentum habemus, quo fide divina cred Te teneamur, omnia, & singula novae legis Sacramenta immediate ac per seipsum a Christo Domino instituta fuisse . Non quidem ex Dei Verbo scripto, vel tradito, ex quo licet id uti Probabilius inferatur, non tamen evidenter a Paret. Neque ex Ecclesiae definitione: nam citatus Tridentini Concilii Canon Novatorum dumtaxat perstrangit errorem aientium , a Christo Baptismum& Eucharisti .m solummodo suisse initituta, reliqua vero Sacramenta pro h minum arbitrio fuisse conficta ; contra hos igitur Synodus Tridentina eo in sensu Sacram euista omnia a Chrsto instituta fuisse decrevit, quod ea hominum figmenta oon sunt. Hinc CL. Vtri , quos inter Estius, Toumely, Berti, aliique complures assirmant , Tridentinam Synodum consulto a particula immediate abstinuisse, quod sciret rem esse hinc inde inter Schol
ν At obiicit Bella inus. Nisi Tridentina S
nodus ita tuisset singula Sacramenta a Christo immediate instituta fuisse, frustra citatum cantamnem Posuistit; cum Demo uoquam dubit/veri
184쪽
quin saltem mediate Sacramenta a Deo sint instituta. Ρraeterea sess. I 4. can. I Concilium sese explicat, dum ait: Instituta est autem sacra hae: G-Hio insirmorum , tanquam vere , oe proprie Sacramentum novi Tesamenti , a Cbriso Dominonviro, apud Marcum quidem insintiatum , per Iacobum autem Apinolum fidelibus commendarum , ac pνomulgatum Ubi profecto promulgatio sola Jacobo , immediata vero Sacramenti huiusce institutio Christo tribuitur Denique in sess. 2I. cap. a. declarat, Ecclesiam habere potestatem immutandi ritus Sacramentorum , lalυa tamen illorum Iubsantia : ob id nempe , quod Sacramenta omnia quoad substantiam non ab alio, sed tantum a Christo Imis mediate fuerint instituta . Resp. neminem sane ex Catholicis dubitasse, quin mediate saltem Sacramenta omnia a Christo fuerint instituta ; at id negarunt haeretici Nam Melanchthon in Locis communibus Conis firmationem vocat caeremoniam otiolam, & Calvinus lib. 4. instit. c. I9. 3. I7. Scenitentiam dicit esse mendacium σ imposturam , & ut alios omittamus, Lutherus in lib. de captivit. B abyl. Unctionem extremam deliram nium appellat. Contra eiuscemodi ergo blasphemias Sancta Synodus definivit , quod Sacramenta omnia a Christo sint instituta ; quatenus nullum eorum est superstitiosus ritus , nullum impostura , nullum inane vanumque figmentum : de immediata autem institutione nullam edidit fidei definitionem. Ad 2. eadem responsio est . Cum enim Lutherus assereret Unctionem extremam institutam a Jacobo Apostolo , aut ab Ecclesia , propria m. II. Μ au-
185쪽
au toritate , Tridentini P P. rect is me loeus. Tunt illam a Cnristo institutam , & a Iacoba Apostolo promugatam ; quoniam nec Jacobus,
nec quispiam alter propria auctoritate Sacra mentum istud invexit. Haeretici enim, ut ex tremam Unctionem facilius eliminarenti Sensen
tiarum Μ igistro hanc impegere calumniam, quod opinatus fiat, Jacobum suomet libito, non Spiritu Sancto dictante Unctionem ipsam induxi pse; quam calumniam expungit Controv. X. Alinbertus Pighius , demonstrans quomodo veteres Scholastici, qui putarunt Sacramenta aliqua adi Apostolis instituta , rati nunquam fuerint, quod
. hoc praestiterint ex seipsis, nullaque a Domino potestate suffulti. Ad 3. Citato tu loco Synodus Tridentina. declaras , io Sacramentis posteaquam instituta sunt , non posse immutari substantiam , sed caeremonias dumtaxat & ritus , i piis Sacramentis Permanent bus, quae cum plurimum sint neces.saria, in desuetudinem, cum ritibus antiquitatis, abire non possunt: num vero primum Sa. cramenta a Christo immediate sint instituta , Tridentina Synodus eo in loco, expressa saltim deo nitione, nequaquam amrmat. Ut denique ad id responsum demus , quod quaerere Scbolastici consueverunt , num vice licet simplici creaturae possit communicari potestas instituendi Sacramenta, notamus, quod tri Plex hac in re potetias passim distinguatur in scholis. Prima dicitur audi ρνitatis , quae virtu tem importat conferendi sensibilibus signis vim
pratiae productivam . Et haec quidem potestas Dei propria est , neque potest alicui creaturae coimn unicati οῦ solus enim Deus potest sensibat
186쪽
elemento talem conferre virtutem , ut eorpus tangat, animamque sanctifizet. Cum enim graistia sanctificans animam sit participatio clivinae naturae, utque arrha Spiritus Sancti, ac pignus coelestis haereditatis; nemo praeter Deum nos valet ad consortium divinitatis evehere, nobisique tribuere Spiritum Sanctum, ac pignus, &arrbam gloriae, quae a Dei beneplacito & promissione dependet . Hinc etsi creatura talem a Deo facultatem acciperet , ut statueret Sacramentorum symbola , atque pro arbitratu suo materiam determinaret , formamque praescriberet ; semper tamen Deo tribuenda foret virtus supernaturalium donorum effectrix. Altera potestas excellentiae dicitur, sive mini.
sterii principalis I quae potestas Christo ut homini competit, & in eo consistit , quod in Sacramentis Christus suis meritis operetur, ut neminpe de condigno gratiam mereatur: a. quod eadem Sacramenta in Christi nomine celebrentur: 3. quod potuerit Christus Sacramentorum esse. eium absque ullo sensibili signo conferre . Hare potestas adaequale sumpta creaturis communicari non potest. In ipsa enim hypostatica unione fundatur, & sati fictionem infiniti pretii pra- supponit , per quod Christus omnia nobis gratiarum dona de condigno potuit promereri. At si i nadaequale sumatur, communicari ipsam creaturis posse omnino nil verat. Nam quod invocato creaturae nomine conseraqtur Sacramenta , Deum posse docuit Augustinus tract. I. in Joan. n. 7. scribens: Potu φ Dominus I Ius Chria Itus, s is et, dare poteitatem alicui servo suo, ιιι daret haρtdmum suum tamquam Uue sua , σινansferre a Ie baprinandi potestatem, cir cons L
187쪽
ruere in at quo servo suo tantam vim dare Baρtismo tνanslato in Iervum, quantam vim heret baptismus datus a Domino . me noluistideo , ut in illo spes estet basti ratorum , a quo se baptinatos agnoscerem . Nosti,ι ergo ferυum ρο- nere isem in servo. Et paulo post et Intendrae PFotMit ban: potes atem Ieνυis dare , sed noluit . Si enim dares bone potestatem Ierias, ides , uto ipsorum esset , quod Domini erat tos esse astoapti mi , quot esent servi
Neque repugnat, quod creatura per acceptam a Dummo potestatem alicui seiaihili signo gratiam allidaret , cum illa hanc gratiam nequaquam emceret . Posset et lam creatura absque visibilium Sacramentorum adminiculo gratiam ceteris impertiri . non quidem tanquam causa Princeps , sed tanquam a suprema dependens aqua sane in re inti l contradictionis apparet . N in enim absolute potestas ii haec meritum exigit infinitum cum Deus gratiarum suartam D minus , eas possit, quando,& quum,dolibet et Pacuerit, dispensare. Sicut ergo poterat per nudum hominem universos redimere, non tame a praescripta rigorosa satisfictione illa, quini ex hibere non poterat , dissi Deus-homo, Cnristus . Jesus; ita potuisset etiam purae creaturae largiri facultatem instituendi Sacramenta . non ita tamen , ut creatura illa gratiam ceteris conse Tendam eo Promereretur pacto , quo eam Do
minus Jesus, D us- homo Promeruit. Tertia tandem potestas est ρωνi minis&νii, quae delegata est minit tris Ecclesiae, , per quam illi Sacramenta a Domino Iesu instituta parant, essiciunt, ac dispensant. Atque de hac potesta te inserius e veitigio disseremus . Maioris au
188쪽
tem elaritatis causa de hac pol tremo quaesito legi poterunt S. Thomas in p. 3. q. O . qq. a. 3.M 4. S. Bonaventura in A. d. 3. 3. 3. q. l. di Veu. Scotus in A. d. i. q. 3.
HUcusque de sacramentorum institutione Se
. auctore tractavimus . nunc oportet , ut de eorundem ministris agamus; qua in re neu que nobiscum , neque secum invιcem conco dant haeretici. Lutherus enim in lib. de abro-ge a Missa privata impudentissime ac mendam ciui me scripsit: Ego non dicam quod Papsae di cunφ , nullum Angeliam , nee wνiam quidem νρIam consecrare postse e sed eontra dico, s diabo-ius ιρρ veniret, ego possea restirem diabolum
snuitutionem Chrsi, tun coger mur fateri, Sa cramenta ideo non ego ines a a Aed wrum Naptismum, verum EυauqeLum , et inhum Sacram n-rum corporis , o sanguinis Cbνsi nos aceepi se . Quibus sane verhis pestilentissimus haeresiarcha Plures immiscet errores, duosque praesertim hoc In capite refutandos: primum nempe quod bo minibus, & daemonibus ex aequi in sal ni iterialem Porcitatem Sacramentorum attribuat z a. quod
189쪽
bi de Angelis, solutisque a corpore animabusd: en legantur, dicendum profecto est, solos homines, &quidem in corpore viventes, ordinarios Sacramentorum esse ministros: quod potest Scaliis Scripturarum textibus sacillime comprobari. Id praeterea demonstratur ex Patribus, qui Sacerdotes plurimum honorandos esse testantur, ex quo eorum potestis neque Angelis, neque Ar- .changelis sit eollata . Omnium instar sit Chrysostomus, qui in lib. de Saeerditio ita sera. bit: Qui terram in olunt , in ea ιe commoran uν , ad ea , quae in Coelis sunt dispentanda comin Di sunt, potestatem ue aeceperunt , quam ne que Angeiis , neque A/ebangelis dedit Deus . Neque enim illis dictum ess o Pueeunque tiga De/itis in terra, oec.
Suffragatur Se ratio . Nam cum Eeesessa sit visibilis, cumque Christus Dominus sensibit bus etiam signis ad MUendam Christiani populi unionem alligaverit sanct ficandi virtutem ἰς ingruam idcirco fuit, ut pariter hominibus in corpore viventibus Sacramentorum ministerium crederetur. Unde Uea. Scolas in o. d. d. q. t. a. ,. scribiti Congruum est a 'brmina vitatore eonfννi baytiμ
o per consequeus maε ι congruit minis , o utenti
turri Ammae iiii Coelo regnantes per extraordib Dam potestatem Sacramenta confictu
190쪽
Probatur ex S. Th ima in p. 3. q. Fq. a. Dubi ait: ,, I ota Virrus Sacramentorum a pasti
se ne Christi derivatur , quae est Christi secuti se dum quod est homo , cui in natura consor- , , mamur homines, non autem Angeli e sed po- tius secundum passionem dicitur modico ab is Angelis minoratus, ut patet Heb. 2. & ideo is ad homines pertinet dispensare Sarramenta , se & in eis ministrare, non autem ad Angelos.,, Sciendum tamen, quod sicut Deus virtutem suam non alligavit Sacramentis, quin possit ,, sine Sacramentis effectum Sacramentorum coninis ferre οῦ ita etiam virtutem suam non alligavitis Ecclesiae ministris , quin etiam Angelis possit
,, Virtutem tr.huere ministrandi in Sacramentis
is Et quia honi Angeli sunt nuntii veritatis, si
is aliquod sacramentale ministerium a bonis An- , , gel: S perficeretur, esset ratum habendum, quiari de heret constare hoc fieri voluntate divina , ,, sicut quaedam templa dicuntur Angelico ministerio coiisecrata. Si vero daemones, qui sunt se spiritus mendacii, aliquod sacramentale mini. o sterium exhiberent, non esset ratum habendum. Sed & Augustinus in lib. a. contra epistolam Parmen. c. II. inquit: Nemo aecipit sene dant
Ied quod pertinet ad baptisini sanctitatem ι ades
Deus qui dedi, o homo qui accipiat, sive per μ- ipsum donante Deo, βυe m angelum , sive per hominem Ianctum , sicut par Petrum , sicur per Ioannem , sive per hominem' iniquum oe. Hinc recensent historiae , Angelos aliquando' non solum Sacramenta dispensasse, verum etiam confecisse. Narrat enim Nicephorus Callistus in lib. II. cap. 2o. S. Amphilochium fuisse in F-