장음표시 사용
231쪽
Conditio autem intentioni apposita , vel eit de praeterito, vel de praesenti , vel denique defuturo. Si eli de praeterito , vel de praesenti , necesse est, ut vel omnino destruar intentionem, vel ut illam efficacem absolutamque supponat. Nam si conditio illa nec fuit, nec est, eo ipso intentionem destruit; quia conditionata voluntas , non posita conditione, nulla est : si vero sonditio illa fuit, vel est , ' intentio transit in absolutam ; quia voluntas sub conditione, posita conditione, evadit absoluta . Ita si quis sub conditione de praeterito baptiems diceret : Si
νon es baptizatus, ego te baptiro σα intentio ejus ly absolutam transiret perficeretque bapti sismum, si homo ille reipsa pon esset baptietatus;
si autem baptizatus esset, destrueretur intentio, di nullum esset Sacramentum . Quod etiam dicendum est de conditione pr*senti , ut dum Sacerdos ait: Si es dioositus, ego te absolvo. Si autem apponatur conditio de futuro, semis per illa substanti' Sacramenti contraria erit iut puta si quis diceret: Ego is abbolis, si cra-yina die reis tueνis rem alienam. Et ratio quidem est , quia tonditio de futuro suspendit prae,
sentem intentionem, emcitque, ut Minister voluntatem faciendi Sacramentum in praeserui non habeat . Neque dum postea conditist adimple-φur, perfici poterit Sacramentum quia tunc materia & forma hon adiunt , quibus Sacramentum constitui certum est : neque sacramen alis vere fuit illa materia sermaque quae Prae. cessit. cum praesens tunc inteqtio in Ministro
POltremo si quaesieris, an ut validum sit Sa- Cramentum oporte/t, quod musistri intentio ,
232쪽
absque ullo substantiali errore , ad eertam alio quam per nam vel materiam dirigatur Reponemus . aifirmative. Id enim mam .stum est ex ipsis Saceamentorum formis et Mars bapti. ' Ego ta ab οι- cte. quibus certa aedeterminata persona signatur , ad quam intentio Ministri dirigitur . Similiter di in forma Eucharistiae pronomen, boe , designat determinatam materiam consecrandam. Cuius quidem rei ratio est, quia Ministri intentio es e debet efficax & operativa : operationes autem circa singularia Ohjecta versantur. Quod vero Ministra intentio debeat subitan .
tialem omnem errorem excludere , inde Proba intur, quod si intentio caderet 'in hanc materiana vel personam, δc sacramentalis actio cirest aliam versaretur , talis actio non ex tali intentione procederet, proindeque esset actio sine intentio. ne et at ex dictis intentio in Sacramentorum Ministro omnino requiritur
.An in Ministro probitas requiratur, ut valide, vel licite Sacramenta perficior r
QUarto Ecclesiae seculo Donatistae, quorum
antesignanus. extitit Donatus a Caiis nigris Episcopus in Numidia, ac Promotoe Donatus alter Maiorini in Carthaginensi Epi. scopatu successor i ut sub Pietatis larva rejice. Iear
233쪽
rent Caeciliani conecrationem in Carthaginea sem Episcopum , factam a Felice Apiungitano. sacrorum codicum, ut ipsi ajehant, trad tore , affirmarunt , irrita ac plane nulla esse Sacramenta , quae vel haeretici extra Ecclesiam , vel improbi. in ipso Ecclesiae sinu ministrant . Aeprimo quidem de quolibet improbo Ministro. sve publico, sive occulto , eos ita sensisse recenset S. Augustinus in lib. 2. contra C sc nium c. 28. , tum postea facta distinctione inter occultum & publicum peccatorem , ab occulto dumtaxat , non a publico collata sacramenta probarunt , teste eodem S. Doeiore in lib. a. contra epist. Parmeniant e. II. Eundem foverunt errorem Apostoliet , Ualdentes, & Albigenses duodecimo Ecclesiae sec*ώIo, necnon Hiclentae & Hussitae sub finem secuti xiv. , & Anahaptistae secuto xv I. quos Bullingerus etiam & Κemnitius refutarunt Hic modo ab ea quaestione praescindimus; num haeretici, qui sunt extrὸ Ecςlesiam, vallis de Sacramqnta conficiant; qua de re opportunius sequenti in libro de baptismi Sacramento loquemur; sed disputationem instituimus de Mi- mitris in Ecclesiae sinu degentibus , pollutaque conscientia Sacramenta tractantibus , ac discrimen etiam inter validam & illicitam sacrorum
ministrationem aperte ponemus Propositio 1. Valet Sacramentum ab improbo Ministro , sive publico , sive occulto collarum , dummodo omnia necelsaria , materiam nempe, formam & intentionem , rite servaverit. Probatur . Ministri Sacramenta conficiunt non propria potestate, sed Chr stl : atqui malus Miaviter Christi Domini potestatem impe P a diis
234쪽
di re non potest et ergo Ministri perversitas imo
Pedire nequit Sacramenti valorem . Prohatur
major ex Joan. I. v. 33. ubi de Christo Iegitur a Hie est qui baptetat in Spirim Sancto : quibus
sane verbis nequaquam Ostenditur , Christum solum esse haptismi mi uistrum, cum etiam di scipulos bapti Ea me sacra uobis enarret historia. Demonstratur itaque ad solum Christum baptismatis potestatem , ad discipulos autem miniit eis Dum tantummodo pertintre : nos erga poteth Ninistri perversiatas bapti sint,allorumque Sacramentorum i bene virtuti. Uode S. Augustinus tract. I. in Joan. haec inter alia scribit , quod nempe Ioannes didicerit per columbam , potestatem Dominici θορι ismi in nullum bominem a
seν;um m in bonos oe in malos . Non exborrea columba minisseratim malorum , rusticiat Dominὸ
potesatem . Ωuid sibi facit maius minister , ubi ιonus es Dominus. 8 quid te impedit malitiosua praeco , s es heneυosus 3udex 'Huc accedit, quod fideles post baptismum Ioamnis baptismum Chr: sti jubente Paulo susceperunta post Christi vero baptismum , nec qui a Iuda fuerant baptizati , lulsi sunt iterum ad haptinrnum accedere. Ergo ex sese habet Christi ba. Ptismus, ut valeat , et ii ab improbo conferatur; quoniam semper eit hapti ima Cnristi , qui in Spiritu Sancto baptizat, qualiscunque vi Illius Sacramenti Μmister. Deau Iudai , inquit
Augustinus in irati. mox citato, o non diasti e
235쪽
eatur est , Ioannis erat . Non sudam Ioanni . sed baptismum Cbristi etiam per Iudae manus d eum , baptismo soannis etiam per manus Ioannis
Id etiam ex eo firmatur, quod Constantie se Concilium sess. 8. proscripterit hune Ioannis Wiel in articulum numero 4. Si 'Ucopus, veι
Sacerdos es in peccato mortHi , non ordinat, non eonficit, non consecrat, non baptitat . Et Triis dentina Synodus se L . can. Ir. taliter definivite Si quis dixeris minit rum in precato -ortali mei Beniem , modo omnia esentialia , quae ad Sacra
mentiam consciendum, aist conferendum pertinent, 'νυaυerit, nm eonficere , a- ωπferre Sacramemsum , renathema M. Patres quoque idem dogma concorditer tradiderunt , ex quibus Gregorius Nazianzenus Orat. 4o. in S. Baptismum ait: ἁ mvis alius alium vitae probitate ameeellat, eadem tamen bapti ἐvis est. Et Chrysostomus hom. ret. in epist. ad Thessalom censes et Graria Dei per indignos ve-eatur , non propter ipsos , sed propter eos, quibus opitulandum es . Item Augustinuς in lib. 2. conistra epist. Parmeniani c. ro. Hie enim diei non
me dicere, Donatista , tume posse a malo baptiza r. quemquam, fi l eat malitia baptinantis. Qui enim scius es, tanto magis fictus vi , quanto magis ιare . . re hoe ergo eum se auferat Spiri-1us Fanmss, quae spes erit hapsitati , s baptiarantis hominis meritum in tua Dei gratia e altandum es Tandem ex ratione Catholica veritas demon stratur . Ut enim Angel. Doctor ait in p. R.
236쪽
ranιυν in Sacramentis ... Instrumentum autem non
agit secundum propriam formam aut viνtutem , sed feeundum virtutem eius , a quo movetuν . Eataeo accidit instrumento , in quantum es instrument- , qualemcunque formam , vel viνιtitem abeas , praeter id , quod exigitur ad rationem μηνυmentie sicut quod eo us Mediei, quod essis humentum animae habentis artem , sis sanum
Haec autem ratio qua scholae Doctores pastsm utuntur, deprompta videtur tum ex iis quae in principio probationis adduximus , tum ex Apostoli verbis iu t. ad Cor. c. v. q. suid igituν es Ilo ρ quid vere Paulin ρ miniuririus, cui credidissis, o unieu qua sicut Dominus dedit. Ego plantaυi , Apollo νυaυiι. sed Deusinerementum dedit. Itaque neque qui plantat, es aliquid, neque θωi νψαι e sed qui incrementum dat Deus . Quae etsi ab Apostolo principaliter de verbi praedicatione fiat dicta , pertinere tamen etiam ad ministerium Sacramentorum ipse declarat tam in t . capite, ubi baptismi meminit, quam initio cap. 4. ubi generaliter ait et Stenos ex simes homo tir miniseres Chνsi, o diisensatores mineriorum Dei. ν i. Propositio a. Sacerdos lethalis culpae sibi comsciu , illicite Sacramenta conficit , & administrat :Lquod de aliis sacrorum Ministris , Praesertim , Diaconis, dicendum est, necnon Prob hiliter etiam de divini verbi Concionatoribus.
Sacerdotes, qui accedun3 ad Dominum, sanct/
237쪽
eentur , ne percutiast eos Levitici ra. v. 3. de Sacerdote dicitur: In quo es immunditia, pretins 3 coram. Domino. Habetur & Isaiae 3 . v. tr.
Mundamini qui fertis vasa Domini. Quod si in
Ministris veterum Saera mentorum , quae nostro. rum figurae dumtaxat erant, & umbrae , talvi, tam Deus putitatem ac munditiem exigebat, quanto majorem in nostris ille requiret Η ne Paulus ad Titum l. v. '. scribit : OmGeν eoi
Idem constat ex patribus. Augustinua in lib.
31. contra Faustum c. I . inquit : Si quis eramenta uουἰ samenti fumit ausus sacrilega temeνitate violaνe , paenas dis nisus consi ωιa3νι issimo iudieio persolυet. Gregorius M. in lib. i. epist. 23. alias 24. N eeJe es, ut esto munda studeat manus, quae diasuere sordes euνat. , ne tacta quaeque deterius ia quinet , β ρνdida ipsa inseqtiens lutum temet . Seriptum nam in vi Mundamini qui Iersis vas Domini . Bernardus in lib. de eonuersione ad Clerie ' Minseris infidelibus, qvi necdum recon eiιiati, reconelliationis alienae negotia avrebendant. Claram denique huiusce rei rationem indiatat S. Thomas in p. q. q. 64. a. 6. inquiens: IU-
uis in agendo peceas. ex hoc quod operatuν mosecundum quod oportet. . . Dictum est mutem eo veniens esse, ut Geramentorum minis ri sint .um e quia m/ην. debent domino conformari , se eundum illud Lem ty. Sancti eritis , quoniam ego sanctus sum: m Helesiasta Io. Secundum
238쪽
iuuicem populi , sic & ministri eius . Et tales
non es dabium , quin mali ex bibentes te minis ros Dei, o Ecelesiae in dispnlatione Sacramen/rorum, peccent . Et quia bste peccatum pertinet ad irreverentiam Dei , o contaminationem Sa cramentorum , quantum est ex staνte sius pecea
raris , Licet Sacramenta secundum seipsa inconta minabit a mi, consequens est, quod tale peccarum ex ginere suo sit mortale. Ex dies s recte iuxta communem Theolog rum doctrinam insertur, Diaconum, si ministerii sui offitium indigne exercear, sacrilegii crimen incurrere, cum proxime inserviat Sacerdo. ti. Hinc non alios ordinare in Diaconos AP stoli voluerunt Act. 6. quam visos boni testimo.
nii, plenos Spiritu San Io , s sapientia. Hinc de Augustinus in epist. et t. olim ις. scribit, nibiι apud Deum miserius, m trissius, o damnabilius esse, si ab Episcopis, aut Presbyteris, aut Diac
nis perfunctorie atque adulatorie res agatur.
De Subdiaconis aurem, aliisque praeserti m inferioribus Μinistris aliter dicendum esse non pau ci opinantur; cum non nisi remote ad sacrifieiunx ordinentur; cumque certum exploratumque apud omnes non sit, illos Ordinum gradus sacros esse, seu Vera Sacramenta, quorum officia possunt aliquando & a laicis exerceri. Quamvis ab ipsis iu-ferioribus Μinistris summa impendenda sit cura, ut sancte & inculpate ad exercendas functiones suas accedant; alioquin promotionis ad superiores gradus se indignos Ostenderent; Quod vero ad alteram partem vertinet, neminpe quod Sacerdos sacrilegii reus fiat, si impura conscientia Dei verbum praedicare praesumat, ita
probabiliter demonstratur. In Psal. 4'. v. 15. le
239쪽
vitur : Peceatori autem dixit Deus Quare tu enaννo jussitias meas, m assumis testamentum meum per os meum ' Et Christus Μati a 3. v. 3. Pha Tisaeorum perversitatem insectans ait: Dicunt enim,er non faciunt.' alligant enim onera gravia , c.
Ad hanc quoque rem facit, quod scribit Augustinus in lib. 3. contra lit. Petiliani c. 36. Formma Sacraments datu ν per baptismum , forma iustitiae per Euxngelium o ubi videtur in haptiza
te , ac in concionante similiter requirere pro-hitatem. Denique rationem affert Caietanus ih P. 3. S. Thomae q. 64. a. 5. ad P. quia praedicatio sub speeie actuum ordinis formaliter compre-
Benditur , ας ρον hoc inter opera consecrata compuvanda est, ea Patione, quia ud ipsam, sicut m ad
Verum etsi sententia isthaec proba hilitate non careat, non tamen est vera , nisi Concio nator aut notorio crimine sit pollutus , aut si est in Peccato occulio , nullatenus se ad hamiliationem di paenitentiam excitet : sed vel in aliis dedecore vitae suae . vel in se fimulatione & hypocrififructum sanctae praedicationis impediat . Ceterum s lateat scelus, nee illud dum alios arguit, in se Concionator parvipendat: quamvis gratiam remissionis nondum is erit asseeutus, licite de eivinis rebus sermonem habenit: neque in hac hy- Pothin per se aget, ut Dei verbum suo fructu se stretur. Neque enim tunc testamentim Dei peros suum audacter assiimit cum plebis scandalo, animarumque pernicie. At fi publico notetur crimine , negligatque pro sui medela remedium , quod aliis ipse suppeditat; tunc certe gravi peccato delinquit. Nonnulli praeterea negant Ordini Presis teratus adjunctum Iure divino munus Praed Ican.
240쪽
di , uti censuit Caietanus; cum id incumbat E . piscopis, ceteris vero non vi consecrationis, &ordinis , sed vel ex Episcopi licentia , vel ex adjuncto Pastoris ometio, animarumque regimine. Objicies contra ta propos. cum Donatistis plara Scripturarum oracula, ac praesertim quod legitur Sap. l. v. v Spiritus Sanctus diu iptinae esse
fissiet fictum. Et Ecclesiastici 34. v. 4. Ab immundo quid mundabitur ρ & ibidem v. 3 o. uuἰbapi . tartir a mortuo, m iterum tangit eum , qMidp, Uieit la tio eius p Christus item Matth. I. U. 18. inquit : Non potest arbor mala bonos Ihue ras facere . Cum itaque peccatores sint ficti , im mundi, murtui, & malae arbores, auetoritatem conficiendi Sacramenta non habent. Re p. ad i. ret e testimonium illud ab Augu
stino in lib. 2. contra epist. Parmen. c. lo. Coa
tra adversarios retorqueri . Nam Donatistae imis pudenter aiebant , tunc posse a malo isaptitari quemquam , si lateat mali ria baptizantis e & ta. men inquit Auguit inus qui filius es tanto mas smctus est, quanto magis latet. Quomodo . ergo P ccatores occulti apud Donatistas haptizare qu ve, runtὶ Deinde reponit S. Doctor deesse quidem Spiritum Sanctum dantibus ac fingentibus , sed non deesse accipientibus & credentibus; cum it e per iness, bilem potentiae suae efficaciam utram
que possit efficere, ilias fugere, is Οι fovere I ia
Ios culpare , illos mundare . Illud Ecclesiastici, b immu udo me. non aliud significat, quam ab immundo expectandam non esse munditiem tanquam ab aues ore, a qua illa immediate trahat originem . At non a Mimitris,ssed a Deo per hominum minister jum oritat munis ditia , quae sobis per Sacramenta confertur. Quae