장음표시 사용
241쪽
vero ex eodem cap. subjiciuntur, ostendunt, quod nihil prout mundari ab immunditia legali contracta per cadaveris contactum , si iterum tangens illud, iterum maculeturaex quo insertur, nihil prodesse a peceatis ablui, eisdemque denuo maculari. Ad respondet Augustinus in lib. 2. contra epist. Petiliani c. f. quod etim homo Dei verbum pνHieat, oe Dei Saeramentum minHrat, non de suo , si majus es , praedicat, aut miniserat' idest,
Sacr. menta non conficit tanquam arbor mala,
sed tanquam Christi minister e nee fructus haptizantium sunt baptietati , alioquin δοι Optati pullulassent, quot baptitaυit Optatus. Objicies et. S. Ambrosius in lib. de mysteriis c. g. ait : Non fanat baptimus perfidoνum , non mundat, Ied polluit. Et Hieronymus in cap. . Sophoniae scribit : Saeetaotes qui Euebaνlia be viunt o sanguinem Domini populis ejus diυidunt , impie agunt in legem Cbrii, putantes Eucharisiam impetrantis verba facere, non vitam Pac necessariam esse tantum solemnem Drationem ,
Idem docuit Augustinus tum alibi , tum signanter in lib. 3. de Bapt. c. I 8. ubi de avaris Sace dotibus ait: Tases ipseMs Cypriani temporibus bais pitrabant , quos Coepiμπω suos fuisse cum magno gemitu confitetur, ρο eum magna toleνantiae mercede perperitur . Remi fam ramen peetatorum non dabant, quae per orationes Sanctorum , idess, per columbae gemitus datur , quicunque bastrietet,s ad eius Meem illi pertinent quibus datur. Non enim ramoribus, oe foeneratoribus diceret Dominus , Si cui dimis νitis peceata. dimittuntiar tui. δε eui tenueritis, tenebuntur. Foris quiastra nee ιι.
ri aliquid potes , nec Iolvi , μω non si qui
242쪽
-m columba fecerio pacem, o tigatur qui eum Iumba non babet pacem , si is verte foris si , βυε intus esse videatur . . Re p. ad r. Ambrosium perfidorum nomine 'Iudaeos I infideles intellexisse, qui mundari non possunt, uisi per fidem ad obtinendam gratiam se disponant. Explicat enim ibidem baptismi vitia tutem comparatione piscinae, in qua mouebatue aqua propter ineredulos; quodJudaeis signum erat, nobis Mes. Unde comparatione facta concluditi Ego illa piscina in figura e ut eνedas , quia in hune fontem vis diυina descendis . Significat ergo Ambrosius baptisinum non Prodesse iis, qui oblatum fidei lumen abiiciunt. Ad a. Ibi Hieronymus alluclit ad etymon v eabuli Eucistyliae , quod significat gratiarum ainctionem; di negat ad hoc ut Sacerdotis actio Deo placeat, vitaque commendetur, satis esse, si sacra verba dicantur cum praeterea morum integritas, & innocentia requiratur. Vide S. Thoomam in P. 3. q. 82. a. I. ,d I. Tertio tandem in textu Augustinus affirmat, quod a schismaticis, haereticis , malisque mini. stris retnissa non detur, etiamsi detur baptismus, si ad columbae pacem, id est ad Ecclesiae unitatem. non pertineant illi, quibus daturὲ quoniam remissio peccatorum peν columbae gemitus datur quicumque bapti Zet, sive bonus sive malus. si ad ejus pacem illi pertineant, quibus datur. Ait quoque non solvi peccata eius, qui cum columba non habet pacem, idest non tenet unitatem Ecelesiae; quoniam Iolvitur qui cum columba feceνit pa:em, , ligatur qui eum ciaumba non babet parem . Ex
quibus apparet, quod juxin Augustinum valeae
243쪽
Sacramentum a quocunque Μinistro collatum,tain etsi remissam non tribuat iis , qui Christost Ecclesiae adhaerere detrectant.
Objicies 3. Sacramentum est actio Ministri. ut Absolutio, ordinatio &c. Si ergo mala id
factat voluntate, actio prava erit & immunda; proindeque ipsum etiam Sacramentum aut nullum erit, aut immundum, Deinde mali ius administrandi Sacramenta non babent: ergo quod illi saς iunt,ratum esse non potest. Tandem uti in proverbio est, Nemo dat quod non habete Impii Sacerdotes non habent gratiam:
Hanc ergo nequeunt per Sacramenta conferre.
Resp. ad i. actionem improbi ministri esse malam in genere moris, non in genere signi a Christo instituti, in quo proprie ratio Sagramenti consistit. Ut enim apposite scribit S. Bonaventura in A.
d. 3. arr. a. q. I. is est quoddam opus, quod ha- ,, bet Virtutem a charitate , vel voluntate in te is na solum et quoddam quod habet ab institutio- ,, ne divina. Primum opus est virtutis, aut vi-- tii; & a Deo pensatur secundum qualitatem is voluntatis. Secundum est opus Sacramenti: Sc,, ideo pensatur secundum meritum ,& dignita-- tem Christi instituentis: & tale semper rema. net efficax. & impollutum ; nec potest aliquo se modo pollui , sicut nec meliorari. Habet eis o nim virtutem a Christo, non a Ministro. Si. is cut semen iactum iu terram aequaliter fructi-- ficat, sive sit bonus, qui seminat, sive malus. Ad 2. Saepe ratum esse censetur quod sit ab eo. qui ius faciendi non habet . uti matrimonium ab iiis contractum . qui simplici cautinentiae voto ligatur: qu-re Augustinus in lib. I. de Bapt. c.,
33. ait: E se jus baptitandi non habuis tamen
244쪽
et 38 De Theologicis Institutis
Christi est quod dedit, . ille Chrissi es quI ae.
emit. Multa enim conora jus dantur , nec tameta ideo sel nulla, vel non data dicuntur. Neque enimo ille qui Iecula solis verois, o non fastis reis nuntiat, juνe accipiι baptismum ἰ ο tamen accipit. Ad I. distinguo, Nemo dat quod non habet, si
agat nomine proprio, propriaque virtute, conis cedo ; si agat alterius nomine, & actione, nego. Ira Medicus, licet infirmus, sauitatem confert aegroto, si essicax et tribuat medicamen ; & famulus remittit debitum, dum committente domino reddit debitori chirographum. Dices. Curtitus Ioa n. ao. e. 22. tradens di scipulis potestatem , etsi ministerialem , absolvendia peccatis, ait: Aetipite Diritum Sanc una ς quo
rum remiserriis peccata, remittuntur eis. Atqui
mali Ministri Spiritum Sanctum non habeat Erga non possunt peccata remittere. Resp. quod licet impii Ministri non babeant Spiritum Sanctum inhabitantem petr gratiam in seipsis, habent tamen illum operantem per ipsos ad aliorum salutem. Ut enim scribit Augustinus in lib. a. contra epist. Parmeniam c. m. 10iritias Sanctus in Eeetesiae paeposito , veέ mini ira sic inest, ur se fictus non ejι, veretur per eum Di νῶινε SanEius , O ad vus merciuem in salutem templ-
relirantur. Si aurem fictus est, quoniam Uerqu- me Icrimum est, Spiritus enim Sanctus disciplinae effugiet fictum ; deeli quidem latuit e us , ut auferat se a cogitationibus, qua Iuno sine intel-ιe ἰώ ς minis εν sum tamen eius non deserit , quo
245쪽
peccatum non admittit, dum opera charitatis exercet: atqui Sacramentorum administratio est Dpus charitatis: ergo peccator , qui illa administrat, novi peccati reus esse non potest. Resp. cum S. Thoma In p. 3. q. 64. ad I. quod opera ebaritatis non lunι aliqua consecrarione lan-st cata , nisi sicut quaedam jussitiae partes . Est ideo bonio qui se ex biber Deo ministrum in operiis hus charitatis , si sit inussus i amplius lanctificatu ν - s vero set peceator, per boc ad Ianstitatem dispoian tur . Sed Iaeramenta in seipsis Iantiscationem
quandam habent peν mνsticam consecrationeme σιdeo praeea igitur lxi minist, o banctitas iussitiae,ut congruat suo minisserior ideo inconsνue ogit pee- eat, si in peccato existens ad rale ministerium aces dat . Additque S. Doctor ibidem ad 3. In articulo ramen necessitatis, Minister sive Iace dos, sive Dia.
conus, in mortali peccato existens,n m peecaret
hastiirando in casu , in quo etiam posset taleus baptizare e sic enim patet, quod non exbiberet se minisrum Ecclesiae, sed Iubveniνet necessitatem parientit berus es autem in aι iis Sacramentis, quae non sunt tautae necessitatis, sicut baptismm . Hic tandem remanet, ut breviter explicemus, an liceat a malis Ministris petere ac recipere Sacramenta Qua in re I. reponimus, quod cuique liceat in casu nesessitatis a quocunque Μinittro, etiam excommunitato & haeretico petere ac recipere Sacramenta Baptismatis, & Poenientiae. Legitur enim in Decreto Unionis Euis genti l V. In easti necessitatis non solum Sacerdos, vel Diacontis, sed eι iam laicus, vet mMlier, imo etiam pagmus reticus baptizare potest. Et
Syuodus Tridentina in sess. i . c. 7. habet: Pisaumodum, ne ba; ipsa occasione aliquis pereat ,
246쪽
in eodem Eeta si a Dei custoditum semper fuit , uantilia si reseνυatio in articulo morsis I atque id omnes Iacerdotes quoslibet paenitentes a quibusvis casebus, m ceriuris absolvere possunt, . Legendus est insuper Augustinus in lib. 7. de Bapt. c. 32. R in lib. a. c: a. sane fideles privari noli debent remedio summopere necessario ob nequitiam ministrorum; neqae fas est, ut borum P
na io illorum perniciem convertatur.
Casus autem necessitatis, tu quo sis est a quo' libet Ministro ab Ecclesia segregato Sacrament suscipere, est proximum Periculum mortis nec alia Sacramenta licite eo in casu ab haereticis peti di recipi possunt praeter me Orata dRO , neminpe baptismum , & poenitentiam . Primum traditur ab Augustiuo in lib. 6. de Bapt. c. I. ubi quaerens quando baptisma salRbriter a separatis
Rccipiatur, ait, aliqua necessitate mortis argentu. idemque docet in lib. I. c. a. Alterum vero
ex eo constat, quod sine aliis Sacramentis possumus ex hac vita dilaedere, quin ullum aetern salutis dispendium patiamur. Hinc Gregorius M. in lib. g. Dialog. c. 3I. laudat S. Hermonegildum, qui accipere uoluit ab Ariano Episcopo sacrilege sonsecratam Eucharistiam. Pari quoque coinstantia Μoyses Monachus recusavit manuum impositionem a Lucio Episcopo Ariano, ut narrat SoZomenus lib. 6. H. E. c. 38. Idemque de Antiocho nepote Eusebii Samosatensis scribit Theodoretus in lib. q. e II. a. Dicimus, quod cuique liceat, etiam extra
casum extremae necessitatis, Sacramenta peterea proprio Parocho, imo & a quolibet Sacerdo te parato ad ministrandum, quantumvis ille sit
gagitiosus; dummodo ab Ecclesia Loleret ri
247쪽
assinister alius commode haberi non possit. 'Nam profecto cuique licet uti iure suo, in repraesertim quae ex sese hona est & sancta: sed qui Saeram qnta petit a Paroc , vel ab alio, cui ex ossicio id incumbit, utitur jure suo ἰ cum Paro ehus, uti alius ex ossicio deputatus, Sacramenta ministrare sdis ovibus teneatur . Quod si id non liceret, aliunde provenire nod posset, nisi quia Ministrum illum ad peccandum induce-Tet , ejusque peccato communicaret ; atqui idi Isum est . Actio enim peccaminosa, alia per se talis est , quae nimirum non potest ab altero hic di nunc sine peccato exerceri: alia talis est peraecidens, quae nempe sine peccato exerceri potest,
quamvis reipsa cum peccato exerceatur. Dum
ergo quis Sacramenta petit a Ministro, qui inmortali peccato manet, maxim; a suo Paro- . sho, communic*t in actione . quae per se bona
est , & ad quam ius habet. Quod vero ejuscemodi actio hic & nunc sine peccato non exercea' tur, id peν accuens contingit; nimirum ex pariste Ministri, qui cum auionem illam licite pocset praemissa contritione peragere, atqqe ita minime peccare, hoc negligit; ideoque peccatum ipsi imputatur, non petenti, qui solum quaerit, . quod sanctum est, quodque sibi debetur. Ex hac eadem ratione colligitur, quod a quocunque Sacerdote ad ministrandum parato, licite Sacramenta petantur. Qui enim Miniitrum videt paratum ad ministrandum , primo ipsum non
incitat ad peccatum, cum jam ad actipnem sit ille paratus; imo dom ipsum par tum videt, piepc prudenter judicare debet eum a suo peccato, saltem per contritionem, esse purgatum. Quod si
248쪽
eum in mortalis peccati statu manere, licite etiam tunc petere potest; quia tem petit ex sese honam. quam si male Minister exerceat, ex eius pravitate descendit . Id variis confirmari sta et exemplis,verbi gratia , creditoris, qui pecuniam suam licite judicio repetit,quamvis peieraturum praevi
deat debitorem: & pauperis, qui licite petit ab
avaro pecuniam, quamvis non ignoret tibi cumularae onere commodandam; & ejus, qui gravi impellente causa juramentum exigit ab infideli, quem vovit falsa numina invocaturum in testes. Lege S. Thomam in a. Σ. q. 78. a. 6. Huc insuper facit, quod Nicolaus I. ad consulta Bulgarorum c. 7 i. de Sacerdote, qui in adulterio deprehensus est, ait: - eo, Qquequo Episcoporum iudicio reprobetur, cummunio percipiemda vi. Id logitur in c. sciscitantibus XU. q. 8.
Et Lucius III. relatus in 3. decreta l. tit. de cohabitatione ciericoνυm c. Vesra, inquit et Sine dubitatione teneatis , quod a Cieνicis, Presbureris quanquam θνnicariis, quandiu ab Ecessa ra- ierantur , nec habent operis evidentiam , licite diis vina miseν a audantur oe alia recipianxur Sacram nta Ecclesastiea . Vide & Constitutionem Martini V. quae incipit, i evitanda scandala, quamque innovavit Besileense Coac: lium ses Lxx.
mode haberi non possit . Quia quisque ex chari. tatis lege tenetur jure suo non uti si grave damnum proximo inde praevideat inserendum ἰ praesertim si rem si hi debitam alia via sne proximi Periculo, ac detrimento valeat obtinere. Ita iusiurandum ab infideli per falsa numina juraturo exigere non liceret, si aliunde contractui cum eornito tanta Posset inesse firmitas, quanta ex iu-
249쪽
ramento suorum numinum speraretur. Qua propter recte Theologi plures assirmant , quod nisi aliqua necessitas urgeat quae gravis censeatur, non licet a malo Ministro , etiam ab Ecclesia tole. rato, Sacramenta suscPerq .
Ubi de Sacramentorum subjecto disseritur.
DE Sacramentorum Ministris hucusque tractavimus; reliquum modo est, ut de eorundem subiecto, sive de iis qui Sacramenta recipjunt , disputemus; ac primo quaeramus,qqisnam possit Sacramenta recipere deinde,num in eo, qui Sacramenta recipit, requiratur intenti Q quae- , . nam esse illa debeat tertio tandem, qua animi praeparatione suscipienda si ut Sacramenta, ut eT. eis fructum haurire pominus; de quibus omni-Lus summatim breviterque dicemus, cum sigillatim infra de unoquoque acramento tractantes, Praecipua ministrautium , ac suscipientium ossicia exponemus, Esto itaquς Peo positio a. Subjectum Sacramentorum iuxta praeseotem ordinem est solus homo viator. Probatur firma & obvia ratioue. Sacramentae uim sunt media, ac remedia, quae passione ac redemptione sua Christus instituit, ut ipsius me. rita per illorum applicationem operarentur in suscipiente redemptionis emctum liberatiouem nempe rum ab Originali , tum ab actuali peccaro. vlamque ad salutem pararent aeternam. At
Christus non pro Anse is , sed pro domiaibus
250쪽
factus est a Deo redemptio οῦ solique homines
viatores, sicut morhi, ita etiam remedii sunt capaces, & in via currunt qua possunt ad aeternam pervenira salutem et nam Beati summo bono incommutabiliter iam fruuntur; damnati vero ii. Iud sperare omnino non pissunt. Ergo Scr. Ad hujusce veritatis confirmationem confert, quod scribit Apin olus Ad Hehr. s. v. I. Omnis Pontifex ex hominibus assumptus , ρνo bominibus conse tu ιυν in iis, ρνα Iunι ad Deum, in ost ratdona, aerificia pνο ρε ceatis. Tridentina quoque Synodus se . in prooemio inquit,quod per sancti Lsma Ecclesiae Sacramenta omnis vera iustitia vel
incipit, υ ι coepta augetur, vel amissa reparatum Propositio a. In adultis , ut valeant Sacra in menta recipere, necessaria est voluntas, sive in. tentio aliqua, saltem interpretati a.
Probatur. Nunquam Ecclesia adultis , qui sui
sunt compotes, contulit Sacramenta, nisi voluntatem eadem recipiendi aliquo modo declararent: aliquam ergo in illis intentionem requiri putavit, ut valide Sacramenta reciperhnt. Hinc Cartha
ginense Concilium IlI. anno 397. c. 34. ita statu tegra rorantes , se per se respondere non possvnx, cumvoliantatis eorum lese monium ii, qui Di sunt, dixe-νint , bapti entur . Et Arausicanum I. anno qq. Σ.ean. Ιχ. inquit: Sub ro obmutuens, prout flatus ejus est, bapti ara, aut paenitentiam accipeνς ρο- sese , si υolun ratis aut pr.eteritae testimonium at o eum verbis habet, aut praesentis in suo nutu . Similia habentur etiam in Carthaginensi IV. anno 398. c. 76. & in Aureliane nisi III. anno I S. can. T. Huc accedit , quod S. Augustinus in lib. q. de Bapt- c. 24. inter infantes, & adultos, dum