장음표시 사용
251쪽
adulti interrogati pro se rei pondere teneantur ἰ . sussiciat autem , si pro infantibus. respondeant susceptores: Ideo , inquit S. Doctor , eum ata
pro eis, parvulis nempe, relpondent, ut imple νυν erga eos relebratio Sacramenti , valet νι ad eorum tonsecrationem, quia ipsi respondere nompost uni. t si pro eo, qui νespondere pores , alius respondeat, non itidem valet. Ex qua regula itilud in E Melio dis iam es, quod omneF , cum legitur , naturaliter movete aetatem baber, ipse νο se loquatiιν .Hinc merito Innocentius III. c. Maiores, Baptismo , consultus ab Arelatensi Episcopo circa baptismum amentibus, dormientibus, invitis ac reluctantibus datum ita respondet: ,, Suut , nonnulli qui licunt , quod Sacramenta quaeri per se sortiuntur effectum, iit Baptismus,&D Ordo . caeteraque similia , non solum dormia mientibus & amentibus , sed invitis & con-
,, tradicentibus , etsi non quantum ad rem ori quantum tamen ad characterem conseruntur ἔ cum non solum parvuli, qui non consentiunt,.
,, sed & ficti, qui quamvis noa ore. corde ta- ., men dissentiunt, recipiant Sacramentum. Sed ,, opponitur talibus , quod qui fuissent invitio & reluctantes immersi . saltem ratione Sa-- cramenti , ad iurisdictionem Ecclesiasticanais pertinerent οῦ unde ad servandam regulam fi- ,. dei Christianae forent rationabiliter compel-
,, tendi . Uctum id est Religioni Christianae
ι, contrarium, ut semper invitus , & penitus,, contradicens , ad recipiendam & servandatu se Christianitatem aliquis compellatur. Inde que nonnullis interiectis lectu dignissimis addit et o Ille qui nunquam consentit , sed peni-
., tus contradicit, nec rem , , nec characterent
252쪽
,i suscipit' Sacramenti , ... sicut nec ille notam is alicuius reatus incurrit , qui contradicens,, penitus & reclamans thurificare idolis cogiis tur violentee. Dormientes autem, & amentes, si priusquam amentiam incurrerent, aut
dormirent , in contradictione persisterent ἰquia in eis intelligitur contradictionis pro . situm perdurare , etsi fuerint sic immersi , tharacterem non suscip unt Sacramenti : se. H eus autem, si peius Catechumeni extitissent, ,, & habuissent propositum hamigandi : unctiri tales in necessVatis articulo consuevit Ecclesia,. baptizare. Tunc ergo characterem sacramen. ,, talis imprimit operatio, cum obicem volun-,ἰ tatis contrariae non invenit obsistentem.
Tandem adest & ratio . Sicut enim ad sua. vem Dei plovidentiam pertinet, quod adultum non sustificet , neque ampliorem ei gratiam largiatur , nisi ex animo ipse consentiar; ita similiter ad eandem spectat , ut adultus Sacra mentis initiari, ac per ea certas quasdam obligationes contrahere nequeat , nisi ipse volue rit. Et profecto si singula percurrantur Sacra menta , facile cognoscetur , hanc illorum esse
naturam , ut consensum eorum , quibus mini
strantur , expostulenta Ac primo quidem CO Rnsum istum ea Sacramenta requirunt , quae I primunt characterem; alioquin cum iterari ii Ia non possint, inviti ac reluctantibus data ne eessario thathctetem imprimerent Iac per consequens suscipientes cogendi ad ea implenda os ficia forent, 'stibus obstricti teoentur quotquot eadem Sacramenta perceperum e at nemo plane invitus ac dissentiens ad ea cogi potest, ut d cet Τnnocentius II L superius laudatus . Idem
R de Μatrimonio dicendum est , quod essen-
253쪽
tialiter in animarum unione consistit, quae sine vero internoque consensu stare non potest. Poenitentia quoque eum necessario poenitentis actus includat. Contritionem nempe, Consessionem.& Satissamonem, absque interiori animi motu ac voluntate nequit haheri. Eucharistia vero licet in suo eu e a suscipientis intentione non pendeat, quia Sacramentum est permanens.& ab invito vel ignaro materialiteν sumi posis, sit; ut tamen sacrament aliter sumatur, effectum que producat, intentionem voluntatemque requirit . Ad recipiendam denique Unctionem extremam interpretativa saltem intentio necessaria est, quae in eis esse supponitul , qui in Catholicae Ecclesiae unitate viventes, in mortis articulo ea Sacramenta recipere velle censentur, quae Catholici venerant de , licet ea petere re ipsa non valeant . At contra propositionem istam obiectant r.e um exempla qui inviti ac plane reluctantet ordinati suerunt, .uti reserente Theodoreto in Monastica Historia c. ra. Μacedonius Eremita a Flaviano Antiocheno Episcopo consecratus
est Presbyter : Cum Me peracta liturgia boe ilia quidam indicassenι signora/at enim ρ oψus quid egissent x primum quidem eonυkiis verbisique a peris proicidit universos ς deinde arrepto baculo , quo innixus ρxopter senium incedebat, Pontificemiplum alios qui aderant. insecutus es. Haec autem, atque alia quae subinde Macedonius egit, evidenter ostendunt, eum prorsus nolentem aciPresbyteratum fuisse promotum ς & tamen validam ipsius ordinationem Flavianus Cationum Peritissimus, omnesque alii censuerunt. Narrat & Epiphanius in epist. ad Ioannem Hierosolymitanum inter Hieronymiauas 38. Q. 4 alias
254쪽
alias 5o. quod ipse Paulinianum S. Hieronymi
fratrem , ignorantem er nullam penitus habentem suspicionem , per multos Diaconos apprebendi itis ferit, o teneri os eius I atque ita primum Diaconum ordinalerit o valde quippe Paulinianus obnitebatur . . ias νκuos eum ingenti discuitate ;xeuto ore vcs , Presbterum ordinaυit, impulit quotiι in ρνὰ bVterii ordine Iederet. Duplex igitur hocce factum non obscure demonstrat,quod quarto Ecclesiae seculo sacer ordo iis etiam cons Tebatur, qui contrariam voluntatem ac intenistionem habebant.
Rei p. eos, qui inviti in Episcopox Oel Presibyteros vel Diaconos ordinati dicuntur , fuisse viros singulari pietate & humilitate conspicuos, qui propterea non absolute obluctabantur, cum Potius obedientiam omnem Ecclesiae , eiusque Pastoribus de νovissent: sed existimantes se imis pates ad Ecclesiastica onera subeunda , haud vi lata obedientiae virtute , humilitatis specimen Praeserebant : aut si revera aliquando fueruntia Witi . adfuit tandem eis voluntas fuseipiendἐoperis boni, uti scribjt Augustinus in epist. r73.
Et pro cto quod ad Maeedonium attinet ,
non fuit ille inscius actionis , quam circa se fieri cernebat, nec penitus repugnabat; sed ignarus fui r solummodo potestatis , quam per acti nem illam acceperat a quod ut cognovit, conviatiis , maledictis , & haculo adstantes lacessere coepit, non susceptae in se ordinationi resistens, sed timens , Ordination m eum esse privaturamo cacumine montis , quam desiderabat , vivendi ratione . Ceterum quod absolute illa consenserit , ex eo colligitur , quod Dominica
255쪽
Non fusticiunt vobis ea, quae facta Iunt, seu ναι
inclum vulti cere Presbνterum pQuod etiam Paulinianus tandem fuerit per-- fuasus, adeoque consentiens, apparet ex iis Epiphanii verbis : Viae rego eompntimos eum , o persuadere potuimus nempe, ut in 'fresbytera. tum conseruires tessisnon ira sνrpturarum , σννopositione mandarorum Dei .... iddem Ierbis , quibus ante su eramus nempe, ut consentiret an Diaconatum . Os quidem ejus tenuerunt
assistentes in utraque ordinatione , Non tamen ne contradiceret, sed ue ad nνaret ipsos per nomen Gνini, ut liber dimitreretur . Valde quimpe obnitebatuν, dignu- be esse contestans. Obi. a. S. Augustinus tract. 26. in Ioan. ait et Intrara quisquam Eeetesiam potest notens, accede.
M ad altare potest notem, accipere Sacramentum
potest molens e eredeνε non potest, nisi volem . Et in lib. . Confessi c. . de quodam amico suo re. Censet, quod cum febribus laboraret . ac despem retur , bapti tres est nesciens, mente atque te su abseriissmus . Et quod ille nunquam antea Baptizari desiderasset, innuere videtur Augustivus , dulti ait :' Nam a fide vera , 'quam etfirmantius o penitus adolescens renebat , des aeram eum in superstitiosas fabellas o pernici i sos , proprer quas me plangebat User. Re p. ad T. Sacramentum illud, quod iuxta Augustini mentem aliquis accipere potest nolens , esse Eucharistiam , quae cum habeat esse
Permanens, a nesciende vel invito, quamvis stine fructu, percipi non repugnat. Quod fi S. Do.ctorem etiam de Baptismo locutum fuisse conis
tenderis, reponemus, eum aut ad infantes allae.
alere, qui sine proprio consensu baptiza tur ,
aut ad adultos , qui aliquando Mounaum Enia
256쪽
inviti, .licet simpliciteν volentes Ba prima reclinpiunt . Qua de re Innocentius III. in c. miniores suppac itato ait: Inteν inυitum m invitum, coah um o eoaelum , aliqui non absurde distinguunt ' quod is qui reννoribus atque suppliciis
violenter attrobitur , ne detrimentum ineu
rat , bapti l tu cipis Sacramentum , talis secuto is qui ficte ad baptimum aededit characte-νem Isse is C brisianitatis impresum , oe ipsa
tanquam conditionaliter volens, licet absolute non
velit, cogendus es ad observantiam sidei Cbristianae. Ad alterum . In eo Augustini amico interpretativum saltem suisse consensum inde probatur , quod Catechumenus suerat & fidem uteu, que tenuerat. Deinde cum Augustinus , priusquam vita amicus defungeretur , baptismum , quem is acceperat, irrideret; ita irridentem exishorruit ut inimicum , admonuitque mirabili σνemutina libertate , υτ δε amicus esse vellet, talia sibi dicere desinere . . Ohiiciunt praeterea Caietanus, Ledesma , aliique perpauci arbitrantes, in adultis gen gratim non requiri Praevium aliquem consensum recipiendi Sacramentum , ae sufficere intenti nem , ut appellant, neutram, eam scilicet, qua Sacramenta suscipiens negative se habeat , nec contra nitatur, nec Praebeat positivum assensum :Hi, inquam, cpponunt: In centius III. in citato cap. Majores, ait: TMης elao cha Neram facν .mentalis impνimit opeνatio, cum obicem voluνια sis eantrariae non inwnis obsisentem . Ergo ad validitatem Sacramenti sufficit non habere cocin
Deinde Concilium Florentinum enumerans ea , quae necessaria si ni ad Sacramenti valorem, recentet materiam, formam, di interuiupem Μiviai nistri,
257쪽
mistri, quin aliquid de intentione suscipientis apis
Penat: censuit. ergo , quod ista ad Sacramenti valorem minime requiratur. Idem insuper est haptismus, qui parvulis conferrur , ac qui confertur adultis : atqui in illis non requirit propriam voluntatem et ergo neque requirit in istis . . ... Resp. ad is Innotentium aperte de Hs Ioqui, qui prius Catectameni extiterunt , ae habuerunt propositam baptitandi , qtios in neesitatis articulo bam'are conlaeυst Ecclesia e etiamsi non Praesentem , sed praeteritam dumtaxat habeant
xecipiendi baptismatis voluntatem; Si quidem non neutram illam, sed vere ac proprie positivam. Ad a. Florentinum di alia suae adduci possunt Concilia, ubi definiunt Sacramentum per fici materia, forma, & intentione Μmistri, de
iis agunt, Auge ad omnia sacramenta, cuicumque administrentur , sunt necessaria: certum est autem intentionem non Tequiri in pueris qui baptizantur, neque in iis, quorum ori Per Vim Eucharisticus panis ingerietur. Ad 3. reponimus , eundem quidem: esse haptismum, sed non idem esse subjectum. Unde in pueris, qui sunt subjectum incapax propriae
voluntatis, hanc minime requirit , quam requirit in adultis, quos voluntatem illam habere nil vetatu Sicuti nempe ad producendam. gratiam in pueris nullam exigit dispositionem, quam tamen exigit tu adultis . . Ex dictis eruitur , quod sicuti non summi ad Sacramenti ualorem , quod Minister materiam, & formam serio exterius applicet , si interius non intendat facere, quod facit Ecclesia; ita neque lassiciat , quod suscipiens ferro quidem exterius recipiat, subjicjatque se Ministro
258쪽
as et De Theologicis Inflitatis
Sacramentum conserenti, interius autem intentionem retineat, apud se dicens Nolo recisteνe Sacνamentum , vel, Nolo recipeνe quod Ecclesiareeipiendum instituit . In utroque enim Casu , tam in Miniitro, quam in recipiente contraria intentio validitati Sacramentorum opponitur .
Unde S. Thomas in p. 3. q. 48. a. 7. ad a. ait :Si in adusto deesset intentio Instipiendi Sae mentum , esset rebaptizandus e se tamen hoo nom Uaret, e et dicendum: Si non es baptizatus , ego te baptiro . Et q. I. Iuntem. a. 4. inquit
si aliquis ablutiouem exteriorem reciρeret , nomintendens ree ere Geramentum , sed ludum , veι dolum facere, non esset baptietat ias. Scribit etiam S. Bona ventura in Φ. d. q. a. a. q. I. quod ubi nones intensio, non est Geramentum d mm nullus
dicatur baptizatus esse, qui consentit se immergi ad loeum. Lege eundem s. Doctorem in Φ. d.
s. p. a. a. a. q. 2. ad ult. arg.
Ut postremo de animi praeparatione loquamur, quae necessaria est , ut Sacramenta cum fructu recipiantur, advertimus, Sacramenta altae esse mortuorum , per quae homo gratiam, qua antea non habebat, assequitur et alia esse vivo. rum , per quae gratia iam accepta augetur ampi Ius roboratur . Ut ergo quis fructum per vivorum Sacramenta percipiat , debet habere fidem charitate formatam , & in gratia iustificante manere ς ita nempe. ut si in gratia non sit, ad ea digne & cum fructu non possit accedere , nisi prius a peccato purgetur , reconcisi eique se Deo ; si ve per sacramentalem Om- fessionem , ut Eucharistiam accipiat ; si ve saltem per perfectam contritionem , ut alia vi vorum sacramenta recipiat. Sunt tamen aliqui quibus vldetur, teneri ad sacramentaliter consta
259쪽
fitendum quicunque mortalis peccati si hi sit conscius, si cum fructu velit ad Sacramenta vivorum accedere. Lege Ρ. Berti in lib. 32. c. I 8. PrOPOLI. Ut vero ad gratiam primo consequendam per Sacramenta mortuorum quis se disponat, eos praemittere debet actus, quos Synodus Tridentina recenset in sess. 6. cap. 6. nempe, fidei, timoris, spei , dilectionis Dei iustificantis , odii , ac detestationis peccati, cum proposito illud in posterum non patrandi. His enim a Spiritu San-eio movente quasi manu ductus, ad gratiam pee Sacramenta sive Baptismi, sive Poenitentiae ca-Piendam rite disponitur . Relege quae diximus in praeced. lib. 23. c. q.
Quod nουae legis Sacramenta gratiam ex opere operato producant. CVm Lutherani, & Calvinistae ex sola fide
iustificari homines arbitrentur, affirmant,ncin aliam Sacramentis messe efficaciam & virtutem , quam ut ad fidem moveant, excitentque ; & hanc solam esse aiunt instrumentum apprehendendi gratiam salutarem. Et quamvis aliquando concedant virtutem Spiritus Sancti externa symbola comitari et non tamen horum ratione, sed intui xu fidei suscipientium saluta. rem offectum impertiri contendunt. At e contra Catholici negant Sacramenta legis Evangelicae gratiam ex suscipientium fide. meritoque Producere, nec alias Partes exercere, quam
260쪽
quam verbi. aut sensibilis symboli fidem exei
tantis; & afferunt, eadem Sacramenta. gratiam ex opere operato conferre, eaque, non fidem. neque meritum , aut suscipientium , aut mimis
strantium, esse ejusdem gratiar instrumenta . Ergo gratiam ex opere operato producere iuxta Catholicorum sensum est, Sacramenta per se ipsa, & vi actionis a Christo institutae, esti, caciam ad gratiae productionem habere ; non vero vim totam ad illam efficiendam ex susci. pientis, vel Ministri fide aut probitate recipere; alioquin ex opere opera ut is gratiam tribui diceretur. Quamvis secus ac calummantur Haeretici, fateamur fidem aliasque dispositiones, quas Tridentina Synodus in se sis. 6 c. o. recenset, in adultis requiri ad iustificationis gratiam obtinendam; neqque sine aliqua animi prKparatione ad Sacramenista accedendum esse, ut ex eis utilitas hauriatur. Novimus haereticos plures nos acriter incre-Pare, quod in re tam seria barbaras profananque voces illas adhibeamus opus operatum, & verborum quae Grammatici deponentia vocant, regulas ignoremus . At novas quandoque aς minus usitatas voces usurpare potest Ecclesia , ut contra Novatores expressius fidei dogmata tueatur , atque fidelibus evidenter exponat . Unde S. Augustinus in Psal. i 38. ait: Melius es , titnos reprehendant Grammatici, quam non intelliis gant populi. Deinde verba illa, Opus opetratum, non tunc primum intrusa fuerunt , quum Lutherus & Calvinus ad infestandam Ecclesiam eruperunt nam ea commemorat S. Thomas in A. d. I. q. r. a.. I. R S. Bonaventura inis d. 1. P. I. a. r. q. I, & ante eximios istos Scholae Doctores Innocentius HI. in lib. 3. de mytteriis Missae c. I. Praeterea eorundem vocabulorum sti