장음표시 사용
281쪽
Ubi de nepamentorum gratia nonnulla situ digna notantur. G statia, quae pee sacramenta consenue, alia
illis omnibus communis est talia vero eo tundem unicuique est propria. Communi , est ipsa gratia sanctificans; & prima dicitue, si conis teratur homina , qui prius in lethali peccato ia. autem secunda, si gratiam in homine praesupponit: ut dum nova gratia homini primam dant gratiam,2 Z2' Re pr/menta vulgo dicuntur, uti Bais
pilimus, & Poenitentia: quae autem dant secundam, appellantur Sacramenta vi votum: uti est Confirmatio, Euchari itia, Ste. Geatia denique unicuique Sacramento propria aliud non esse ui. detur , qu .im ius quoddam ad hahenda actualia auxilia , quibus homo cuiuslibet Sacramenti fi
. Quae eunt Theologi , num vivorum sacramenara ptimam gratiam plassint aliquando conferre: N eommuniter fieri id posse concedunt , in ea: fu, quo si ne mortalis peecati conscientia aliquis r ipiat . Si enim primam
282쪽
allas remittere non posset cetera, quae poenitens confitetur. Hinc Doctor Angel. in p. 3. q. 79. a. 3. de Eucharistia agens ait et Hoe Sacramentum in eo , aut j sum percipit 3n conscientia peceati moris alis, non operatur remissonem peccati . Potes tamen boc Sacramentum opera νi remissionem m eati
δερι citer . Uno modo non pereeptum adhι, sed vo-το , si ut cum qu s prius justificatur a peccato. iasio modo etiam percestrum ab eo . qui est in peccato mortali, cuius eo ostie iam o affectum non babetr forte enim primo nou fuit susticienter eontritus esed -υote , o reverenteν accedens , consequituν per
hoc Sacνam mentum gratiam charitatis, q εα contriationem peνficiet rem sonem peccati. idem quoque docet S. Bonaventura in q. d. I 2. p. 2.3. I.q. a.
. At Vasque Z cum quibusdam aliis oppositum sentit, objectatque I . quod Sacramenta gratiam conserant ex vi divinae institutionis: ad confere dam autem primam gratiam duo tantum , Baptitamus nempe,& Poenitenti agunt divinitus instituta. a. Eucharistia est panis vitae, praebetque spi-Titale nutrimentum ς mortuis vero porrigi nihil potest , quod eos enutriat .
3. demum, in iis, quae a Dei voluntate dependent , nihil aliud pro certo statui potest , quam
id, quod nobis aut Ecclesia, aut traditio, aut Scriptura proponir: atqui neque Ecclesia, neque traditio, neque Scriptura nos doce , vivorum Sacramenta primam gratiam aliquando conferre.. Resp. ad x. Sacramenta vivorum in hypothesi. de qua superius dictum est , primam dare gra iam ex vi diuinae institutionis , indirecte salintem A mediate; cum instituta sint, ut gratiam ex Opere operato iis omnibus tribuant, qui eiusdem gratiae per propriae voluntatis Obicem nota
283쪽
Ad alterum. Neque inter panem qui corpus
enutrit & Eucharist am, neque ruter mortuum Corpore & peccatorem , omnimoda comparatio reperitu τ : nam panis ille nutrit tantum , & Eu-- charistia est panis vivus, claus vitam,& continens Christum, eos, in quibus manet, vivificantem: mortuus etiam corpore, vitaliter nihil agit, nec Panem capitέ peccator autem actuali gratia Praeventus potest credere,diligere,ia sumere Pane' vitae, nec tantum dentibus premexe Sacramentum, sed etiam cum animi praeparatione illam carnem manducare, quae Histro mundi vita, Ioan. s. V. E. .
Ad 3. Argumentum illud solummodo probat, quod sententia nostra non fit fidei dogma, neque omnino certa conclusio non vero dem Ou- .ltrat, quod vel falsa sit, vel careat probabilitate. Etsi enim aperta Eeclesiae definitio, & Patrum doctrina , ac Scripturae auctoritas assertionem nostram firmare non possint, neque tamen eanclem infirmant; imo nos illam ex ipsa Sa- ,
cramendorum natura,& excellentia argumentaudo valde probabilem esse monstravimus . . Nonnulli quaerunt etiam , an Sacrameata mora
tuorum possint quandoque secundam gratiam impertiri . Sed nullum hac de te dubium esse potest. Si enim homo ad Baptismi, vel Poeatistentiae Sacramentum accediit iam iustificatus ex 'Perse a charitate ; tunc Sacramenta illa non conferunt primam gratiam, sed secunda me quamin rvis eo in casia prima gratia sine voto ac desiderio percipiendi rei pra Sacramenta non detur. Quaeri insuper potest, num gratia sacramenint.bs ab habituali, sive sanctificante'gratia distinguatur. Qua de re primo dicimus, quodlio Ibit saeramentum non solum gratiam sanctificantem, & dona ei adnexa tribuete ; verum &S a C -
284쪽
a 78 De Theologicis Institatis
conserre gratiam specialem, sibique propriam , quae idcirco sacramentalis gratia nuncupatur. Ρer quodlibet enim Sacramentum conferri debet graistia conveniens fini , ad quem potissimum ordinatur ' quia ut ait Bernardus in serm. de C*- .na Domini et Divisiones gratiar dυersis Iuno tradiιa Sacramentiso atqui uuamquodque Sacramentum ad specialem n nem aliquem Ordinatur:
ergo quodlibet Sacramentum &c. Et hoc est , quod Tertullianus asseruit in lib. de resurrect .
earnis c. 8. Caro abluitur , νι anima emaculetur: caro ungitur, ut anima consecr4 υν o caro signatur, Hωt . anima muniatur .' care manus impositione
peccatum incurrimus raritudinem anima , per pom
autem varios illos distinctosque fines necessaria est sacramentalis gratia specialis & propriae: gratia enim , quae est Sacramenti effectus, indως rationem medii relate ad finem ejusdem Sacra- , menti;& nisi effectus ille dxversus esset & multi.
Plex,in externo tantum ritu Sacramenta differrent, neque aliud alio majorem nectistarem. haberet. His autem positis affirmamus, lacramentalem
285쪽
gratiam non esse habitum a gratia sanctificante distinctum; sed ei dumtaxat jus aliquod addere ad obtinenda, cum opus suerit, alta gratiae auxilia, quae ad consequendos proprios umuscuiusque Sacra metui fines necessario reqalruntur , uin Perfluus enim omnino videtur habitus alter agratia suiuificante diversus . si quidem harc una pratitare id omne potest, quod diversus dabitu ille praeitareti grλtia; namque sanctificans gnimam, eiusque facultates perficit, & complet ad hoc, ut Proprios cujusque Sacramenti supernaturales actus valeat exercere. Ergo vero magis simile est, quod sacramentalis grata a supra gratiam habitualem addat solummodo ius aliquod certum , di in divina promissione fundatum et bene enim dicitur, ex gratulta voluntate obstrinxisse se Deum, ut bomini Sacramenta digne recipi inti conferret
gratiam sanctificantem , & insuper jus illud adjungeret tibi inendi actualla gratiae auxilia ad finem uniuscuiusque Sacram qnti proprium assequesuum. Ita Baptismus , quia pro fine habet bomini tribuere novam Vitam, qua vitiit moriatur , di Christi membrum ev dat , idcirco
ius ei confert pd auxilia obtinenda, quibus ejuscemodi munus digne perficiat. Et Confirmatio ius dat ad auxilia necessaria, ut data occasione fidem Christi coram tyrannis exterius fateatur; atque ita per singula Sacramenta percurrendo , de omnibus simi liter dicendum est. Lege S. Bois
Da Venturam in q. d. I. P. I. a. I. q. o.
Ex dictis infertur sacramentalem gratiam quoad effectus ruos non conserri totam simul , quando recipitur Sacramentum sed conferri tunc qu dem jus ad habenda actualis gratiae auxilia; ipsam autem gratiam actualem suo tautum te mis
286쪽
pore ae loco conferri, quando nempe necessitas id re qui mi. Nam plerumque contingit, ejuscemodi auxilia aut necissaria non esse, cum Percipitur Sacram nlum; aut lunc necessaria esse, cum illud Percipi exinde non potest. Sit ex e plum. Puer Confirmationis Sacramentum rectis pit. quando nullas circa litem patitur tentationes . a te i que non, indiget tunc speciali illo gra-'tiae auxilio , quod hujusce Sacramenti proprium est ; eo autem subinde indigeb t , cum recipere amplius non poterit Sacramentum. illa ergo gratiae auxilia , ad quae per Sacramentum ius acquis ritur, suo loco Sc tempore conseruntur. . Infertur etram , quod qui per mortale pecca ἀtum a sine i ficante graIia excidit, ius amittit, ut auxilia dia suo tempore consequatur: amisso enimium s sundamento , jus quoque ipsum amittitur
Ultimo quseritur, an idem S ictamen iam actis
qualem semper gratiam largiatur . Ad suod breviter respondemus, unum idemque Sacramentum, puta Baptismum, aequalem temper conferre gratiam iis, qui cum aequali animi praeparatione ad illud p ccedunt. Ub I enim eadem causa eodem modo fuerit applicata , eandemque illa dispuli-- rion m ex parte fascipientis iuvenerit, ibi idem semper esse debebit effectus Quod si suscipientes Diae qui, lem praeparationem
ha huerint, idem bacramentum grati lim conferetiri aeqv .lem . NAm causae etiδm uaturales, quae toto suo uisu & impetu agunt, aequalem vel inaequalem pri dux utit effectum , pro diversa dispositione schi esti, circa quod adio exercetur ita
ignis intei si rem calorem in uno, quam in alio subiecto producit, pro varia uem Pe approxima. Iione , siccitate, textura, dic. Atqui novae legis
287쪽
Saceamenta agunt tanquam causae necessariae,&naturales: ergo quamvis ex Opere OPerato agant,& ex seipsis persectissimam valeant gratiam im-Pertiri ; quia tamen eorum actio a subjecti di DPossitione dependet , idcirco majorem vel mi. norem gratiam conferunt pro varia dispositiciisne, sive pro diversa suscipientium pietate. Ut autem sententa a isthaec clarius exponatur, asterre juvat S. Thomae doctrinam ex P. 3. q. 69. a. 8. ubi ei si expresse de solo Baptismo i quatur , ejus tamen sensus facile potest Sacrament; s etiam aliis applicari. D'plex est, inquit Doctor Angel. esteetus bapti mi , Musis per Ie , o alius per accidens . Per se quidem essest us ha-
scilicet ad regeneraudum homines in yirit Malem vitam V m hune est Bum aequatiter fa in tu omni-hus, qui aequaliter se. habent ad baptismum e unde quia omnes pueri aequaliter te tabe uti ad ba,
pr. nitim quia non in fide propria , sed in fide
Ecelesiae baptirantur , omnes aequaIem efflumper iρrunt. in ham mo . -υtti vero , qui perpruriam fidem ad baptiimum accedrint , non aequa ter se habent ad baptismum; quidam enix cism maiori A quidam cum minori devotione adbam limum accedunt: Cr iddo quidam plus, quidam missus de ἔνatra uoυ satis accipiunt e si . ut etiam ab eρdem istae accipit plus caloris, qui plus ei aρρνυinquat lices lanis quantum est de se , ό, eqviqiiter ad omnes suum calorem effundat. Esse- . Eius autem baptismi ρρη accidens hi , ad q-m , hapiis Mus non es ordinatus , sed di υ a viri ho in Ba wVmo mirae-lo e operatu ν οῦ sicut illud Rom. o. in ultr3 non serviamus Peccat λώ
288쪽
aget De Theologicis Institutis
de peecat. meritis c. 39. Non hoc praestatur in baptismo, nisi forte miraculo ineffabit i Creat . .ris, ut lex peccati quae est in membris prorsus extinguatur. Et tales effectus non aequaliter fuscipiuntuν ab omnibus baprietatis , etiamsi ciam aequali devotione isecedant ' sed dispensantων bu-1ulmodi egestus secundum ordιnem proυstientiae
Et haec quidem pro instituti nostri brevitate
dicta sunt satis : adire tamen Candidati Pote. runt S. Bonaventuram in A. d. q. a. I. q. 3. Ven. Scotum in 4. d. 4. q. 7. Cl. Eitium in . d. q. β.v. Tournely q. . de Sacram . in Sema. I. &C.
Num vetera Sacramenta gratiam ex Om . re operato contulerint P Ubi etiam de
Circumcisione specialiter risputatur
Novatores eandem emeaciam producendi gratiam Sacramentis tum aut i quae t tum novae legis attribuunt , cum contendant Per ω- iam clivinarum promissionum Mem ab bornicit gratiam ac iusticiam apprehendi quamvis alioquin admittant Evavgelica Sacramenta faciliora esse , & ad excitandam , obbgnandamque fidem efficaciora veteribus. ι Scholae vero Doctores boc in capite plurimum inter se dissentire videntur ; pluresque aliter de Circumcisione , aliter de ceteris legis Mosaicae Saeramentis amrmεndψm eXistimaut . 4 ' it
289쪽
Ita sententiarum Μagister in . d. I. ait, quod nunquam ex operibus legis c ac etiam ex Sat ramentis aliquis initimatus est, etiamsi in fide, ebartiate ferent . Contra aurem Hugo Vl-ctorinus in lib. r. de Sacram. fidei p. g. c. II. di i a. cujus sententiam laudat S. Bonaventura in Φ. d. l. p. l. a. I. q. 3. , arbitratur . quod cum inveteribus Sacramentis esset professio fidei facta ratione fidei eonjuncte erat in istis primo , o peν illo per accidens tamen iustiscatio. Denique S. Thomas in p. 3. q. 62. a. 6. scribit, quod Sacramenta veteris legus non babebant in se alis
Fraam virtutem, qua Nerarentur ad conferendam
Mem, per quam justiscabantur. Divertim h rum explicandi rationem conciliare nititur P. Berti in lib. ῖ o. c. I9. Prop. 2. Quod autem ad Circumcisionem pertinet , quam a Mosaicis Sacramentis idcirco nonnulli distinguunt, quod eius institutio ac praeceptum Mosen multo ante praecesserit , Magister Sententiarum citato in loco, Alensis, S. Bonaventura, Scotus, aliique plures amrmant illam ex opere operato gratiam contulisse . At S Tho. mas in p. 3. q. 7o. a. 4. Melchior Canus . Bellarminus , aliique non pauci oppositum arbitrantur et imo nonnulli non solum negant Cir cumcisionem contulisse gratiam ex opere Dperato; verum etiam inficiantur datam illam suis. se in originalis peccati remedium. . Propolatio, i. Vetera Sacramenta eandem cum novae legis Sacramentis emcaciam non hahebant. Probatur . Sacramenta illa ab Apostolo ad Gal. q. v. 9. appellantur , infνma , O' egena etimenta s di ad Rebr. 9. v. a 3. dicuntur habuisse
290쪽
vim sanctificandi dumtaxat ad emundationam carnis I quia nempe per se legalem tantum tu. stitiam conferebant . E contrario autem no a legis Sacramenta ab eodem Apostolo ad Titum 3. v. I. dicuntur hominem remerare , m seno vara , m Ialυum facere sicut Se ia aliis Scri . Pturae locis, quae in hujusce libri. c. I . Citavi. mus, dicuntur dare Spiritum Sanctum , remi sionem peccatorum , gratiam, δέ vitam aetem: in Deinde, si vetera Sacramenta eandem Cum novis efficientiam habuissent, Ran alia ratione ab istis discrepassent , nisi quia caeremoniae sunt alia, asii ritus exteνnie at id in cau. a. sess. 7. Synodus Tridentina proscripsit. Scribit denique Augustinus in lib. I9. Contra Faustum c. I 3. quod a Christo Sacramenta alia sunt insitura , virtute mago νa , utilirate meti ra , at is faciliora , numero pauciora , tanquam
iussilia fidei revelata. Idem quoque ille ait in Ρsal.
3. n. Z. ut in citato c. 4. superius Observavimus.
Propositio a. Mosaicae legis Sacramenta Lex. cepta Circumcisione, de qua inferius differemus per accidens, & ex opere operantis gratiam contulerunt, non vera per se, dc e opere Operato Prob tui I. pars. Omnia opera bona Iusto. rum facta ex fide in venturum Messam , non solum in lege Mosaica . sed triam in lege Da tura , augmentum gratiae merebantur. & eos , qui in peccato erant, ad iustitiam disponebant; uude ad Rom. a. v. i 3. legitur : Factores legis jusseabuntue . Et Jacobi c. a. v. 2I. brufam poι ν nosseν nonne ex operibua iussisieatus es Z... Mdes quoniam fides ςoveνabatur operibus lilius ,