장음표시 사용
41쪽
Calvinus in lib. 3. institui. r. a. aliique post ipsum, triplicem distinguunt fidem. Unam historicam. qua credimus vera esse quae in Scripturis hAb ntur ἰ alteram miraculorum , qua credimas nhil esse . quod fieri a Deo non pol stet tertiam promissionum , qua credimus veras
esse Dei promissiones de gratuita peccatorum Temimone per merita Christi. Tres hasce fidei Φecies tribus Dei pri prietatibus asserunt respondere ; historicam scilicet, veritati ; miraculo- Tum, Potentiae ς promissionum denique , bonitati . Addunt praeterea non iustificari bominem per fidem historicam, neque per fidem miraculorum , sed per promissionum fidem , quam duplicem esse aiunt ἰ generalem nempe unam , qua generat i m credimus promissam esse pecca. torum remissionem iis omnibus , qui in Christum credunt; alteram specialem, qua unusquinque in particulari promissionem illam sibi applicans certo ctedit, omnia sibi peccata dimissa esse per Christum. At specialis ista fides explosa manet ex die is contra Lutherum. Fides enim certa & in- fallibilis esse non potest , nisi Dei verbo nita. tur et in Dei autem verbo non legitur annuntiata mihi, aut illi in particulari remissio pec catorum, paucissimis dumtaxat exceptis : reliqui ergo homines non nisi temere credere posiiunt peccata sibi esse remissa . Deinde historica fides est illa, qua credimus, quod Christus crucifixus Τat , mortuus , & sepultus, quod a mortuis resurrexerit , quod in
Coelum ascenderit , Se. Atqui fides ista justiscar I uti tum ex Symbolo Apostolorum , di Albanasii constat, tum ex Scriptura clarissime
42쪽
demonstratur: Legitur enim Rom. iό. V. 9. Sἰru tuo credideris , Deus illum suscia mortuis . Ialvus eris. Et in I. ad Cor. c. II. U. I. & seq. Norum autem vobis facto ,
frasres, Evangelium , quod praedicaυi vobis, '' accepi iis , in qua oe statis , peν-O' DI- vamini. . quoniam Cbrissus mortuus est propereatis nostris secundum Scripturas , sepultus es, resurrexit tertia dis , Praeterea fides quam exigebat Christus, & in cujus confirmationem miracula faciebat, ad iustificationem profecto parabat; venerat enim , ut salvos faceret peccatores. Atqui eiustem odi fides non erat solius bonitatis ,& misericordiae, sed modo potentiae , modo etiam veritatis. Hinc Μatib. 9. v. 28. duobus caecis petentibus, ut lumen reciperent , Christus ait et Credit ir , quia
hoc possum faeeνe vobis p Et respond entibus illis: Utique Domine , inquit : Seeundum fidem vestram flat vobis . Et haec quidem est potentiae
Simon Petνus a Domine, ad quem ibimus p verba vita aeterna babes nos credidimus , oe eo-gnoυimus , quia νώ es Chrissus. Filius Dei. Quae profecto fides est veritatis. Notandum hic quoque est, quo' Novatores communiter asserant , sola fide iustificationem acquiri quatenus nempe sicuti pauper manu eleemosynam apprehendit ; ita peccator fide apprehendit Christi iustitiam , qua indutus coram Deo justus apparet. Hinc arbitrantur, ceteros actus, quos peccator operatur , ad justificationem non efficienter, sive dispositive concurrere , sed ad illam concomitanter tantum.
43쪽
At Scriptura non tantum fidei , sed aliis etiam acthus justificandi vim tribuit . Sicut
enim de fide legitur Hebr. II. v. 6. Credere vomteι accedentem ad Deum quia est , m inquirentibus se rem tinexator sit: Ita de spe, A fiducia Matth 9. v. a. habetur : Conside fili , remitium pur tibi peccata tua . Et de dilectione Dei Luincae 7. v. 47. Remittuntur ei peccata multa, quo niam dilexit multum. Et de timore Ecclesiastici l. v. 27. Timor Domini expellit peccatum. Evde poenirentia Act. a. v. 38. Paenitentiam agite , o bat timetur unusquisque vestrum in nomine Iesu Cb isti in rem smuem peccatorum . Denique
de obseruantia mando torum Matth. 28. v. Im& 2o. Eantes ergo docete omnes gentes , bapti
Irantes eos in nomine Patris, in Filii , Di.
Neque audiendus est Calvi aus affirmans, cha ritatem , t morem , aliosque eiuscemodi actus non iusti Mare , niti virtute fidei ; proindeque huic dumtaxat adscribendum esse totum iistin
cationis nostrae negotium . Potius enim ex Scripturis ostenditur, quod fides charitatis virtute iustificet r nam Paulus in l. ad Cor. 3. U. 2. ait : Si habuero omnem fuem , ita νι monteἔνransferam , charitatem autem non habueνo , ni bis Ium . Et ad Salatas 3. v. 6. In Chνso Jeju ne que circumciso a iquia valet , neque prae lium phae fides, quae per chartatem operatur . Deinde ad Hebr. D. v. I7. fidem commendat in Abraham , nou sterilem, & otiosam , sed cum ob clientia & sancta operatione conjunctam : Fidς obtulit Abraham IIaac, cum tentaret 0r, sit
agnitum uber bat , Fui susceperat repromissiones .
44쪽
Denique S.Iacobus in epistola sua c. 2. v. I ait: Quid proderit fratres mei, si sim quis diaeat Ie habere, opera autem non babeat Z Num quid potexit fides Ialυare eum p subditque v. 2Φ.' Videtis, quoniam ex operibus justificatur bomo , o non ex fide tantum p ac postmodum v. a concludit et Sicut enim eo us fine Diritu moris tuum es, ita fris sne onribus mortua ess . Sed haeretici non paucor Scripturae textus opponunt in quibus justificatio soli fidei adseriis hi videtur. Actorum II. v. a'. ait Apostolus et In Re omnis qui eredit justificatur. Rom. 3. v. 28. Arbitramur enim iussimaνi bominem per mdem sne operibus legis. Et c. 4. v. 3. Credidis brabaam Deo. m reputatum est illi ad iussiatiam . Item c. s. v. I. Iussi mali rego ex si e .
Tandem Galatarum 3. v. 8. Ex side justi cogentes Deus. &c.
Verum ad haec cum Tridentino Concilio sess. 6. cap. 8. reponimus . Cum Apostolus dieiι iussi qeaνi hominem peν fidem, oe gratis, ea ver ha in eo sensti intelligenda sunt, quem perpetuus Ecclesiae Caibolicae consenIus tenuit, expressi eui seiιieci , per sidem ideo justificari dicamων , quia fides es humanae salutis initium , funda- , mentum, radix omnis justificationis: sine quainmpuinbile es, placere Deo, oe ad filiorum ejus
confortium pervinire . Quam expositionem jamo im tradiderat Augustinus in sin de praedest. S. c. 7. scribens: Ex fide autem ideo dieit, Paulus, iussificari hominem, quia ipsa pνima datur ,
ex qua i errentur cetera , quae prost te opera
nuncupantur, in quibus iusse viυitων. Unde in ferius S. Doctor fidem appellat spiritualis aediticii fundamentiam.
45쪽
Dum ergo Paulus ait , hominem iustificari per fidem, non ex legis operibus . non excludit opera gratiae, timorem, spem , eharitatem , Poenitentiam , novaeque vitae propositum v sed opera dumtaxat excludit , quae fidem praecedunt , ac fiunt absque gratiae praevenientis auxilio, sive . opera aegis, aut Mosaicae , aut nam turalis , absque una Reparatoris fide patrata . Fides itaque quae justificat , ea est , quae per charitatem operatur. Unde Augustinus in lib. de fide & operibus c. I air: PauluI non quam
Iibet fidem, qua in Deum creditur, sed eam fa-ιubrem, planeque Evangelicam definiυit , euvus opeνa ex diletitione procedunt o Et fides , inquit , qua per dilectIonem operatu . Unde illam fidem . quae susce e ais salutem quibuIdam videtuν, ita nihil prodege αδewrat , ut dicat 2 Si habeam
omnem Mem , araut montes xransferam, charita.
xem autem non habeam, nibit sum . Deqique eodem in lib. c. q. n. IS. haec praemiserat S. Doctor: Iusseati gra is per gratiam . Non
iraque iustifcati peν legem , non iussi mali per propriam voluntatem οῦ sed justificati eratis Iae
gratiam ipsius nen quod sne voluntate nostra. Mare sed voluntas nostra ossendituν infirma pastopponunt 8c illud Lucae s. v. Io.. Crede tan- . tum, oe balis erit e ex quo concludi a junt , quod ad justitiam fides sola sufficiat. At intel-
. Iigendus est textus non de peccatorum remi R. sone, ac de sanct ficationis gratia , sed de sa-- lute filiae principis Synagogae , ejusque a mo tuis excitatione . At alia fides ad sanct ficanis das animas, alia ad miracula patranda requiritur . Neque Christus fidem requirebat a puella, quam
46쪽
quam ad vitam revocare volebat, sed a parente, qui pro filia preeabatur. Objectant tandem. Opera quae iustificationem praecedunt, fiunt ab homine peccatore, & adhuc servo peccati , ac propterea sunt fructus arboris malae, & ipsa in se mala sunt opera& peccata. Ut enim legitur Matth. 7. v. 18. Non potest arboν mala bonos fructus facere.
Sed esto quod homoe ante justificationem sit
adhue in statu peccati , dum tamen ex moti in
ne Spiritus Sancti concipit actus fidei , spei ,
divinique timoris, iam non ut peccator agit , aut ex assectu ad peccatum , sed potius ex affectu, saltem inchoato, & imperfecto , ad tu stiriam operatur . Unde Synodus Tridentina sess. 6. can. 7. inquit : Si quis dixerit , opera omnia, quae ame justificationem funt , quaeuu-que ratione facta sint , vera esse peccata , τοι
odium Dei meνeri e aut uanso vehementius quis nititur se dilponere ad gratiam, tanto eum gro mius peccarer analbema sit. Licet enim in ilIo fides non adhuc periecte sit viva , quia nondum charitate formatur; non tamea est proesus informis, mortua, & otiosa, sed efficax ;
excitat enim, movetque ad timoris spei, poenitentiae, & dilemonis actus , quibus via ad iustitiam praeparatur. Hinc peccator est utique arbor mala ; dum tamen in eo per fidem supernaturales actus illi excitantur, non operatur ex radice mala , sed ex semine hono, quod in cor eius spargit motio s. Spiritus, per quam potest actus aliquomodo vivos , δι salutares elicere , quibus ad iustitiam se disponit , quamvis hanc de condi gno mereri non possit . Ut enim Tridentana
47쪽
Synodus ait in sessi 6 c. 8. N bit eorum , qua dicationem praecedunt , firme fides, Γυe opera, ipsam justificationis gratiam promereιων si enim gratia est, non ex operibur , alioquin , ut nolistus inquit , gratia iam non es gratia . Quod ergo positis actibus, qui disponunt ad gratiam, Deus eandem gratiam largiatur, nouex debito iustitiae provenit, sed est novum beneficium in divina promissione fundatum; quo ex mera liberalitate poenitentibus ille gratiam infundit, & peccata dimittit. Sed iam de dispositionibus aliis ad iustitiam requisitis disseramus oportet . Docet iraque Trio dentinum in sessi s. cap. s. quod adulti si di-M sponuntur ad ipsam iustitiam , dum excitati,, divina gratia, & adjuti, fidem ex auditu conia
is cipientes, libere moventur in . Deum , crede . is tes vera esse, quae divinitus revelata, & pr
,, missa sunt; atque illud in primis, a Deo i is stificari impium per gratiam eius , Per remis demptionem , quae est in Christo Jesu : &ὐ dum peccatores se esse intelligentes , a diviis nae justitiae timore, quo utiliter concutiuntur, is ad considerandam Dei misericordiam se con. ,, vertendo, in spem eriguntur , fidentes Deum se sibi propter Christum propitium fore; illum- que, tanquam omnis iustitiae fontem , vili-
, , gere incipiunt et ac Propterea moventur ad ver se sus peccata Per odium aliquod , & detesta- tionem, hoc est, per eam poenitentiam, quam ante Baptismum agi oportet et denique dumis proponunt suscipere Baptismum, inchoare nOM Vam vitam , & servare divina mandata.
Necesse est igitur, ut timor , & spes fidem quantur in eo , qui ad obtineudam justifica-
48쪽
tionis gratiam se disponit. Ac de timore quidem habetur Prov. I . U. 27. Timor Domini fons vitae e de spe autem ad Rom. 8. v. 24. Spe
salta facti fumus . Ubi ergo per fidem intelligit homo se legem esse trasgressum . damnario nemque mereri , ac Deum misericordem & justum statuisse, quod impius, nisi resipiscat, gehennae supplicium vitare non possit, divinae justitiae timore concutitur; indeque propriam iu- firmitatem, demeritumque perpendens, ad Deum confugiens, quem scit nolle mortem peccatoris,& neminem in se sperantem ex sua pietate de serere, cum regio Ρropheta in Psal. 6. v. I. &seq. precatur et Domine , ne in furore tuo aνα suas me, neque in ira tua eorripias me. Miserere mei, Domine, quoniam infirmus sum . Sana me, Domine, m. Ita ergo fides timorem , timor spem , spes Orationem gemitumque prae
. Ex quibus apparet contra Lutherum, quod, uti Tridentina Synodus hahet in sesis. Iq. c. q.
t timor Dei vindicis , ex gehennae poenarum metu conceptus, se voluntatem peccandi excludat, cum De venia , non solum non faciat bominem hypocritam, magis peccatorem, verum etiam
donum Dei se , o Spiritus Sancti impulius ,
non adhue quidem inbabitantis ς sed tantum moventis, quo paenitens adiutus , viam sibi ad ju- Ritiam parat. Et sane in lib. 2. Regum c. I 2. Nathan comminatione ingentium calamitatum Davidem ad poenitentiam hortabatur . Ita &- Lucae 3. v. 7. & seq. Joannes turbis ad se ver nientibus , ut baptiZarentur, ajebat e Genimina - viperarum quis ostendit vobis fugere a ventura - ira Z Facite ergo Iructui dignta paenitentia . . .
49쪽
Iam enim 'curis ad radicem aνborum posita est. Omnis ergo arbor non faeiens druestim bonum , excidetur in ignem mittetuν. Sic denique inquiebat Christus ipse Lucae 12. v. I. Osendam modiis , quem timeatis e timete eum , qui , posi- ozciderit , potestatim mittere in gehennam . Ita dico vobis, hanc timete. und vero ad spem attinet, adnotamus, quod
illa ad iustificationem absolute & simpliciter requiratur , Nam etsi possit Ortasse aliquis se si- Ne timore poenae ad justitiam praeparare cum solo filiali, perfecto que timore ς uti Magdalenae, alis sque contigit , qui charitatis servore justitiam sunt adepti : nemo tamen eandem justitiam obtinet sine spe veniae consequendae per christum : quia , ut Ioannes ait in epist. a. c. a. v. a. ipse es propitiatio pro peccatis nostris et utque dieit Petrus Act. q. v. Ιχ. non est in alio aliquo salus. Nee enim aliud nomen est sub eae. ιο istum hominibus , in quo oporteat nos salvos fieri. Quare sicuti nemo habere potest iustitiam 'sine fide in Christum, ita nec sine spe eandem a Deo obtinendi per Christum . Ad quod respiciens Tridentinum in sess. 6. can. 3. eodem modo necessariam ad justificationem statuit spem, se fidem, & charitatem ἰ & in sess. 14. c. q.
contritionem , quam quovis tempore necessariam fuisse dicit ad impetrandam veniam Pec
catorum , includere dicit fiduciam divinae misericordiae οῦ quae quidem fiducia est actus spei. η Ρost spem vero Concilium Tridentinum in loco superius laudato, dilectionem Dei commemorat . Cumque dilectio Dei sit duplex ; alia nempe amicitiae , sive benevolentiae , ' qua diligitur Deus, quia in seipso bonus est; alia con-
50쪽
eupiscentiae , qua diligitur, quia bonus est no-his' solent hie Theologi quaerere , quaenam dilemo sit dispositio ad obtinendam justificationis gratiam requisita. Ad quod brevis haee esto responsio. si de iusti fieatione extra sacramentum obtinenda loquamur, requiritur prima Dei dilectio, amicitiae scilicet. Nam contritionem , quae hominem Deo reconciliat extra sacramentum , Tridentinum
in sess. i4. cap. 4. vocat contritionem ebaritate perfectam e ' haec autem amorem amieitiae erga
Deum, prout est in se honus, includit. Ad o, tinendam uero iustificationem per Sacramenrum sive Baptismi, sive Poenitentiae , iuxta opinionem , quam magis probabilem iudicamus , sufficit altera Dei dilectio , quae toncupiscentiae nominatur; sicut ad hoc idem satis esse contri-' tionem impersectam . sive attritionem , quae non amorem charitatis, & amicitiae , sed concupiscentiae dumtaxat importat , alibi uti probabilius ostendetur. Unde quia Concilium in laudata sess. 6. tap. 6. loquitur de dispositionibus, quibus gratia iustificationis per Baptismum ac- quiritur, consulto ait , Deum , yanquam omnis iussitiae fontem, diligere incipiunt: id est, Deum ut fontem , ex quo in nos iustitia omnis ema- nat: quod profecto est Deum diligere prout bonus est nobis, nondum vero prout bonus in se ipso subsistit. Postquam autem peccatores ad iustitiam se disponentes , Deum , tanquam omnis iustitiae sontem , diligere incipiunt , iuxta Concilium ,
moveantur oportet adversus peccata per odin maliquod , ae detestationem &c. idque contra Lu. Iherum docuit , qui poenitentiam nihil aliud ,