장음표시 사용
201쪽
Haee doctissimus Paulinarum Epistolarum interpres Guilis telmus Estius. Porro his gemina sunt squae gravissimus Theologoarum Canus observat ca): si Quum in Concilio Hieros is lymitano Petrus sententiam dixisset nullo Sacrarum liis terarum testimonio fulcitam Iacobus probavit eam quio dem , additis testimoniis Prophetarum . Et infra r,, Quamobrem Beda libro Retract. in Actus Aposto-
is lorum prudenter sane monuit , Paulum contulision cum Apostolis aliis Evangelium, quod praedicabat ino Gentibus , solerter in Concilio disquirens, an recte se de Legalium cessatione doceret. Non quod ipse de haeis re, inquit, aliquid dubitaret, sed ut mentes dubitan-- tium Apostolica Synodi auctoritate firmarentur.
Ergo quemadmodum Petrus certam de legalium ces.satione sententiam tulit, & Pauli Evangelium a Legis onere liberum adprobavit, quorumdam autem de Haeresi Pharisiorum contrarium errorem reprobavit: ita idem
Petrus Caelestini ore Cyrilli Epistolam commendavit ;contrariam autem Nestorii impiam & saerilegam declaravit . Rursus, quemadmodum Iacobus Petri sententiam , subindeque & probatum Petro Pauli Evangelium ad Veterum scripturarum, quas illi refractarii admittebant, oracula exegit: ita Ephesini Patres probatam Petro Caelestini ore Cyrilli Epistolam, & ab eo improbatam Nestorii, ad Nicaenum Symbolum, quod Nestorii Simmystae neutiquam repudiabant, exegerunt. Quidni ergo de quemadmodum Iacobus nihil de Petri sententia , ω Pauli Evangelio dubitans, ea Scripturarum oracula protulit 3 ita Ephesini Patres etsi prolatam Caelestini ore sententiam, Se Cy-
202쪽
rente Cyrillo, num Symbolo Nicaeno Consona Patribus videretur, omnium suffragio tamquam cum eo Symbolo ad amussim consentiens comprobata est. Uentum deinde est ad Nestorii litterarum lectionem, quarum initium est , Admirabilium literarum tuarum contumelias , iisque recitatis, rursus quaerente Cyrillo . kuid videtur Sanctaebuic magnae Synodo de Epistola modo recitata φ Numquid haec ipse quoque sidet a Sancta Nicaenorum Patrum
Synodo expositae consentanea Use videtur, an vero secus tamquam Nicaenae fidei manifeste repugnans, omnium
conspiratione damnata est: Npostquam singuli suam in illam sententiam protulerunt; omnes Episcopi simul exclamaverunt: stuicumque Nestorium non anathemati: t , anathema sit. Hunc recta fides anathemati at: hunc Sancta S nodus anathemati at . kuicumque Nestorio communicat, anathema sit. Omnes Νεsorii Epistolamem dogmata anathεmati amus, E vestigio Caelestini Epistola lecta est, qua prolata in Romana Synodo adversus Nestorium sententia continebatur , quemadmodum 3c illa , quam ex Aegyptiaca Synodo Cyrillus eidem Nestorio direxerat . Quaerenti Flaviano Philippensium Episcopo, num tam Caelestini, quam Cyrilli litterae redditae Nestorio fuissent, illisque ab eo satisfactum: Theo- pemptus & Daniel Synodi Alexandrinae Legati, redditas quidem litteras e sed iis nullatenus a Nestorio satisfactum fuisse dixerunt: Quin & pejora postmodum ex eo in publicis concionibus audivisse; quod de de quibusdam privatis colloquiis cum illo Ephesi laabitis Theodotus Ancyranus, S: Acacius Melitinensis testati sunt. Recitatisque subinde tum aliquot Patrum locis, quae sibi Cyrillus collegerat ; tum plurimis ex Nestorii Sermonibus blas
203쪽
phemiarum eius Excerptis; tum denique Capreoli Carthaginensis Episcopi ad Synodum Epistola; iisque omnibus in Acta relatis 3 tandem adversus Nestorium depositionis sententia pronunciata est, de qua insequenti Capite dis
Interim, quod ad rem nostram pertinet, observandum est, ad Cyrilli S: Nestorii litterarum lectionem ne minem ex Patribus haesitasse, nulli aliquam dubitationem , aut ullum scrupulum fui sie subortum, sed post simplicem minimeque interruptam, aut alicujus interpellatione interturbatam earum lectionem, Cyrilli quidem litteras tamquam Nicaenae fidei consentaneas Synodus
adprobavit: Nestorii autem Epistolam tamquam ab ejusdem fidei Symbolo dissonantem rejecit. Quod argumeninto est, institutam fuisse Epistolas inter & Nicaenum Symbolum collationem, non ut Patres discerent quod prius nesciebant, aut Cyrilli caussae, Caelestini judicio probatae , parum fiderent, vel de hac re aliquid dubitarent; sed ut falsis Fratribus, Nestorii patronis & Cyrilli adversariis, ora obstruerent, S: dubitantium mentes Apostolica Synodi auctoritate firmarentur.
Verum, annon ipse Cyrillus hac de re dubitabat , quum Synodi sententiam rogabat in haec verba; Recte inculpate, an secus scriUerit se Quis , inquit Illuri stri ius S aetius , vel fando audiat, post ultimum ,, irreformabile Ecclesiae de fide iudicium, ita unquam is quaesitum interrogatumque esse ρ Numquam factum r,, id enim esset de ipsa fide declarata & explorata dubita-- re: At id post Papae Caelestini judicium factum est: se neque Cyrillus, aut quisquam aliud cogitabant: non ,, ergo illud erat ultimum, atque irreformabile judicium. Sed a
204쪽
Sed , numquid de Evangelio, quod hactenus in Gentibus praedicaverat, Paulus dubitabat, quum in Synodo Hierosolymitana solerter disquirebat, rectene de Legalium cessatione doceret , an secus i Numquid de Nicaena fide Magnus Theodosius dubitabat, quum, ut est apud Socratem lib. V. Histor. Eccl. cap. X. Episcopo Nectario
accersito ,fermonem cum eo contulit, qua tandem rationecbris/ana Religio posset liberari discordiir, M' Ecclesia
ad concordiam γε duci: dixitque, controversiam , quae
Ecclesiam diremerat, haec autem in fide consubstantialis Trinitatis unice versabatur DEBERE ACCURATE EX CUTI, uti dissensione penitus sublata concordia in Eccle-Fis constitueretur Numquid de fide Chalcedonensis Concilii Leo Augustus dubitabat, quum Anatolio Episcopo Constantinopolitano ac simili forma aliis ubique Metropolitanis scribebat: na Rεverentia a omnes omthodoxos Discopos, qui in praesenti in bae Urbe Regia
commoranitar, nec non-Reverendissimos Clericos ad se repente faciat convenire, e ' diligenter omnia pertractantes, atque DISCUTIENTES ....de Chalcedonensi Coucilio quid in commune sapitis, sine quolibet humano terrore , Ur absque gratia cujuscumque vel odio, solummodo omnipotentis Dei timorem vestris oculis proponentes, quoniam, sicut nosis, de tali causa intemeratae divinitati rationem eritis sine dubio reddituri cum omni celeritate meam facite cognoscere pietatem. Si hoc de aliqua Romanorum Pontificum dogmatica Epistola piissimus Imperator jussis et, statim inde conficerent, irretractabiles non esse Sedis Apostolicae de fide sanctiones, ut quae novis tractatibus ac discusssionibus, jubente orthod
205쪽
xoae Religiosisimio Principe, iubjiciebantur. Id vero de Calchedonensis Concilii fidei decreto dicere non audebunt . Discant igitur, esie aliquam de fidei rebus inquisitionem , aliquem retractatum , qui sine fidei injuria possit institui; quum nempe de fidei dogmatibus disieritur , non quod de iis aliquid dubitetur, sed ut dubitantium mentes
in Catholico dogmate confirmentur: ac proinde etiam discant, non inde jure confici, retractationi obnoxias este
Romanorum Pontificum de fide definitiones, quod in Synodis generalibus lectae fuerint, nec nisi praemisso
qualicumque examine comprobatae.
Denique ad Cyrillum quod adtinet, quis animum inducat ut credat, ex Synodo petiisse, recte ne es' inculpate ad Nestorium scripserit, an secus , perinde ac de ea re dubitaret, aut quod ambigeret, Concilii Patres suam probaturos ne, an improbaturos esse doctrinam Quis, inquam, id sibi persuadeat, postquam ea Cyrillianae ex Alexandrina Synodo ad Nestorium Epistolae verba legerit: Epistolis autem ab Alexandria tuae Religioni directis Ecclesia consensim praebuit, tam ea quae apud
Urbem Romam convenit sancta Synodus, quam etiam nos omnes velut recte irreprehensibiliterque conscriptis . Subdidimus autem bis nostris literis quae te sentire oportet Ly' docere, er a quibus abstinere conveniat. Haec est enim fides Catholicae es' Apostolicae Ecclesiae , cui cuncti consentiunt orthodoxi per Orientem Occidentemque Pontifices. Itaque non ignorabat Cyrillus, quisnam esset de doctrina suis litteris comprehensa Ecclesiarum & Episcoporum sensus; nec quod ea de re aliquid dubitaret, Synodi sententiam in ea verba rogabat ; sed ut dubitantium mentes Apostolica Synodi auctoritate firmarentur.
206쪽
Avictoritate. Liber I. I 37. CAPUT XI I. o Continuatio Actionis primae Concilii Ephesi-
ni: quae circa Nestorii Personam a Caele- ,, slino Papa decreta essent, ad Synodale ex is men &ipsa revocantur, nec nisi quaestioneri habita comprobantur. LEctis monumentis, quae damnando Nestorio idonea videbantur, haec in eum sententia promulgata est: Cum impiissimus Nestorius neque actioni nosrae parere , neque Episcopos a nobis destinatos admittere voluerit 3 necessario venimus ad examinationem eorum, quae impie doeuisset. Deprehendentes itaque partim ex literis
ipsius, partim e sermonibus, illum impie sentire em praedicare et Coacti per seros Canoner, em literas Sanctissimi Patris nostri Comminiseri Caelesini Romanae Ecclesiae Episcopi ad banc sententiam venimus: Dominus noster esus Christus , per banc sanctissimam S odum , Nestorium dignitate privatum esse desinit. Hoc decretum postquam Illustrissimus Bossuetius in medium protulit, haec statim adjungit: se Vides Canones conjunctos cum Cae- is testini literis ; magnifice sane, & ad commendandam si Sedis Apostolicae masestatem. Vides Synodum exe- ,, cutam, quae Caelestinus decrevisset, atque his coactames ad tristem sententiam devenisse; sed nova , & sua defi- ,, nitione edita in Christi nomine; sed postquam legitima
,, cognitione constitit, omnia recte ordine gesta esle . Et infra: ,, Ita congruunt omnia, ac nostra sententia
,, stabilitur: dum enim Sedis Apostolicae de fide, deques is Per-
207쪽
,, Persona iudicium Sancta Synodus comprobat, & exe- ,, quitur, ejusdem sane Sedis legitimam potestatem de ,, Primatum agnoscit. Dum autem illius judicium non probat, nisi post legitimam cognitionem & iteratum examen ; Romanum Pontificem omnibus quidem Epi- ,, scopis superiorem; uno tamen Concilio generali, etiam in caussa fidei, inferiorem esse doeet. Quod erat demonis strandum. Quae his aliisque, quae omitto, huiusce Capitis verbis de iterato Synodi examine & judicio Bossuetius
observat, ex superioribus maximeque ex dictis in praecedenti Capite pendent. Quare in iis iterum expendendis adhuc immorandum non eis: sed illud unice inquire dum ; an ex sententia dc forma judicii, quam in Nestorii damnatione Synodus Ephesina servavit, jure confici pos sit, Romanum Pontificem omnibus quidem Episcopis periorem ; uno tamen Concilio generali , etiam in ea a fidei , inferiorem esse. Ego enim , contra atque Cl. BOR suetio videtur, inde potius eoIligi posse judico, majorem esse Romani Pontificis, quam Concilii Oecumenici potestatem .
208쪽
Zx forma judicii, tenore lententiae, quam in Nestorium Ephesina Duodus protulit ,
demonDatur, majorem esse Romani Pontificis, quam Concilii O
EPiscopos in Conciliis sedere ut Iudices, & non ut
simplices Romani Pontificis Consiliarios, ii etiam ,
ui luperius ad Caput sextum animadvertimus, Theologi docent, qui supremam & indeclinabilem ad fidei controversias dirimendas in eodem Romano Pontifice auctoritatem agnoscunt. Et quidem loco citato art. III. quaedam in hanc sententiam ex Cano verba produxi, quibus alia hie ad texere libet quae ad eamdem suadendam veritatem
est, Patres Concilii non modo Consiliarios esse, verum etiam Iu-diees, id inficias ire nee possumus, nee debemus. Nam Patres Nicaeis nae Synodi a Silvestro conten dunt , ut quidquid constituerunt, confirmet. Et Leo quae a Concilio Chaleedonensi de fide statuta sunt, ea dicit se probare Et Concilium ipsum ad Leonem , Decre iis , inquit, tuis nostrum honora j dicium . Et sexta Synodus Actione XVIII. Anathematia mu1, inquit , Neodorum, Sergium , o rum ij. Et paullo post : His omniis bus , ait, a Sancto boc Concilio eo sitiatis , is per subscriptionem nostrae fortitudinis confirmatis , sa cimus, ut nullas aliud quidquam de fida sat at imo. Num verba
haec consulentis sunt, an potius judieantis λ Atque in ceteris Pa tres, non ut Conii liarii, sed ut I dices loquuntur. Caput enim ter lium Nicaenae Synodi se habet rInterdixit per omnia magna Sy
nodus dic. Iib. V. de Loc. Cap. R
209쪽
& Episcopo Eminentis limus Cardinalis Bellarminus, Pontificiae , ut ajunt, infallibilitatis oc ipse acerrimus vindex , qui tamen & hanc data opera statuit Cones usionem eri Nos ergo dicimus, Consessum Episcoporurn in Concid,, liis legitimis esse verum Judicum consessum , & eorum
,, decreta & leges necessario sequendas . Hanc porro thesim & ipse tum ex Conciliis tum variis rationibus confir
Itaque d:ssicultas in eo posita non est , an Episcopi in Conciliis velut Iudices sedeant; sed in eo tota controve sia versatur, an ipsorum judicium ex Pontificis Romani judicio pendeat, ipsumque tamquam normam dc regulam sequi in judicando teneantur . Id porro est, quod ex sententia adversus Nestorium in Ephesino Concilio prolata
Canones Spiritu Dei conditi, a Romanis Pontificibus
confirmati, & totius mundi reverentia consecrati, non
modo singulis Episcopis, verum etiam eorumdem in Conciliis Oecumenicis congregatorum judaciis dominabantur , aut dominari debebant. Hinc Romani Pontifices siquid in Conciliis generalibus adversus eosdem Canones
anathema non obtemperantibus ἔvocant sua decreta Canones , sive
leges Ecclesiastieas ; cum subseribunt , Episcopi dicunt, Ego definiens subscripsi. Praeterea in Coneilio Chaleedonensi Α'. IV. cum decem Episcopi Aegyptii nollant aequiescere judicio .majoris partis , pro haereticis habebantur. Quae omnia sunt apertissima a Iumenta , quod Concilia sint vera judicia . Praeterea, si non esset In Conciliis agendum suffragiis , sed dii putationibus tantum, Perperam fieret, ut soli Episcopi sententiam ferrent , cum munus disputandi sit hominum eruditorum , sive sint Episcopi, sive non . cujus contrarium jam supra ostendimus . Frustra etiam vocarentur Episcopi
aliqui rudes di simplices, quales aliquos fuisse in Concilio Nicaeno , seribit Rufinus lib. X. Histor. cap.lu. lib. II de Coae. cap. XVIII.
210쪽
gestum, aut statutum fuitiet, nullius esse roboris decernebant, nullumque habere momentum , & irrita esse prorsus M inania contrariis definitionibus statuebant. Id con- .
stat ex S. Leone, qui gesta in secunda Ephesina Synodo, . M Concilii Chalcedonensis Canonem XXVIII. rescidit, nullamque vim habere voluit, propterea quod Sacris Canonibus adversabantur. Qitin de Theologi Galli de Iuri L.
Consulti hanc olim ipsorum etiam Imperatorum fuisse pO- testatern Volunt a ias ea , quae Canonice, em se ais ;judiciorum ordine peracta non erant , aut rescinderent saut suspenderent, quemadmodum obesinam primam Sy- . . nodum fheodosiusIunior rescidit; ut inter alios Petrus de Marca observat; qui etiam monet , S. Leonem de iniquitate judicii Ephesini sententiam tulisse ; a Theodosio vero suspensionem postulasse , quia peν mim , iudiciorum
ordine non firmato, Canones Ῥiolati erant. Iis ergo nonibus ipse etiam Generalia Concilia subjiciebantur. Porro Concilii Ephesini Patres in sententia adversus Nestorium lata haud minorem vim in Caelestini Epistola, quam in Sacris Canonibus agnoscunt: Ajunt enim sese per Sacros Canones, in Disolam Caelestini ad eam Iugubrem sententiam necessario venisse. Itaque non negamus, Episcopos, qui in Ephesina Synodo consederunt, veros fuisse Iudices, dc verum, proindeque cum caussae cognitione & examine, judicium exercuisse. Uerum quin hoc ipsorum judicium quemadmodum a Sacris Canonibus , ita ab Epistola Caelestini in eaque contenta adversus Nestorium sententia tamquam ab immobili regula necessario pependerit, dubitari non potest ; quum Synodi Pa
tressa Lib. VII . de Cone. Sae. & Imp. cap.V. num. III. Disiligoo by GOrale