F. Josephi Augustini Orsi ... De irreformabili romani pontificis in definiendis fidei controversiis judicio adversus quartam Cleri Gallicani propositionem .. 1.1

발행: 1739년

분량: 515페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

241쪽

Ira De Romani Ponti eis

tur , aut irreformabilem obtineret auctoritatem ; quum y vel ipso Bossuetio fatente a , Leonis Epistolam, etiam ante gestam Synodum totus Occidens, Ec Orientales plerique jam suscepissent, suaque subscriptione firmassent ratque, ut ab ipso Leone proditum est b , verae fidei

faeramento impie tune a paucis imprudentibus obviabatur . Quis autem dixerit, paucorum imprudentium res pugnantia fieri, ut Romani Pontificis decretum totius Occidentis Zc plurium Orientalium consensione de subscriptione firmatum e summo auctoritatis vertice detrudatur Non ea profecto est, ut saepe jam diximus, Gallorum Theologorum Sc Episcoporum opinio. Sed de hac re est jam nobis data opera disserendum.

Noluisse Leonem , fidei caussam me luti dubiam π incertam in Chalcedonensi Synodo

retractari.

ALterum, quod in praesenti Capite colligit Botaetius, illud est, post rem a se judicatam non refugule Leonem tantum Pontificem novum judicium, quo omne jam dubium tolleretur; nec modo judicium, verum 8c examen, de inquisitionem e , quo res a Pontifice definita velut adhuc in medio posita retractaretur: quae quidem omnia perspicuis ac luculentis ipsius Magni Leonis testimoniis apertissime refragantur: Nihil enim ab ejus

242쪽

Aucroritate. Liber I. I 3

mente magis alienum, quam ut ad examinandam retractandamque fidem ab ipso jam definitam, Synodus cogeretur . Qua de re haec ad Marcianum Augustum a Sancto

Pontifice scripta sunt a r Aucta igitur per Imperialem

amicitiam De caelestis auxilii , considentius pietatem vestram pro sacramento statis humanae incitare prae sumo, ne cui quam procaci impudentique versuti aquasi de incerto quid sequendum sit, sinatis inquiri . Et quum ab Evangelica Ap olicaque doctrina ne uno quiadem verbo liceat dissidere, aut aliter descripturis divinis sapere, quam Teati Apostoli Ur Patres nostri didicerunt

atque docuerunt, nunc demum indisciplinatae moveantur tr impiae quaesiones, quas olim mox ut eas per aptasbi corda diabolus excitavit, per discipulos veritatis Spiritus Sanctus exstinxit. Nimis autem iniquum es, ut perpaucorum insipientiam ad conjecturas opinionum, ad carnalium disceptationum bella provocemur ue tam quam reparata disceptatione tractandum sit , utrum Eutyctes impie senserit, utrum impie Dioscorus judicarit, qui in sanctae memoriae Flaviani condemnatione se perculit, Ursimpliciores quosque , ut in eamdem ruinam provolverentur, impegit, quorum multis jam ut cogno-Φimus ad fati fictionis remedia conversis, inveniam de inconstanti trepidatione poscentibus, non cujusmodi sit fides tenenda, tractandum ess ,sed eortim precibus qualiter annuendum . Unde piissimae solicitudini vestrae , quam de inducenda Synodo babere dignamini, per legationem , quae consistim ad Clementiam meseram, Deo annuente , perveniet, quidquid ad caussae utilitatem arbitror pertinere , plenius atque opportunius suggeret r .

243쪽

r De Romani Pontificis

Ex quibus verbis luculenter apparet, I. noluisse S. Leonem suum de fide judicium in Synodo retractari. a. nec illud disceptari voluisse , an impie in Ephesino Latrocinio Dioscorus judicarit. 3. id tantum fuisse in Synodo disceptandum, quomodo I.apsis subveniendum estet, si ad Ecclesiae pacem advolassent. q. hac etiam de re suam sese voluntatem Imperatori per Legatos demonstraturum , quam, ut deinceps Videbimus, formam quoque oc regulam esse voluit, juxta quam Oecumenica Synodus judi

caret .

Longe etiam majori ardore ac solicitudine examen de

fidei dogmate & inquisitionem vetat Epistola sequente ad eumdem Imperatorem; Unde , inquit, per ipsum Dominum nostrum Jesum Chrsum, qui Regni vestri est auctorta' reetor, obtestor es' obsecro Clementiam vestram , ut in prasnti Synodo fidem, quam Teati Patres nostri ab Apo- solis sibi traditam praedicarunt, non patiamini quasi

dubiam retractari; ta' quae olimsunt majorum auctoritate damnata , redivivis non permittatis conatibus excitari : Illudque potius iubeatis, ut antiquae Nicaenae Synodi consituta , remota Haereticorum interpretatione

permaneant.

Eadem pari studio rursus inculcat in aliis ad eumdem pii mimum Augustum literis : a) kuamvis nimis arctus dies Synodo fuerit constitutus, spero tamen adfuturum

Omnipotentis auxilium , quo omnes valeant ad praefinitum tempus occurrere, e ' unanimiter cum Sanctae Raternitatis adsensu, quae universalι Ecclesiae congruant, disinire. Compressa enim vel remota inquietudine ac pravitate paucorum, facile firmabitur probanda concor dia I

244쪽

-croritate. Liber L. III dia, si in eam fidem, quam Evangelicis est' Apostolicis

praedicationibus declaratam , per antiquos Patres nostros accepimus es' tenemus, omnium corda concurrant , nulla penitus di putatione cujusquam retractationis admissa, ne per vana allaciamqMe versutiam aut infirma videantur aut dubia , quae in ipso angulari lapide Chrisio fundata sunt, γ' sine sine mansura ; hoc nobis indesinenter orantibus, ut a Sacramento singularis mei nemo inmeniatur alientis ,sed damnata impietate haereseos, nullum

de perditione cujusquam Catholica Ecclesia sentiat detri

mentum .

Eadem scribit Epist. LI. ad Pulcheriam Augustam ubi & meminit litterarum, quas ad Calcedonensem Synodum per Legatos transmiserat ἱ quibus, inquit, Fraterni tas advocata cognsferet, quam formam se are in bacdiiudicatione deberet: ne ulla temeritas aiat ei regulis, aut Canonum salutis, aut benignitatis remediis obviaret. Sicut enim a principio bujus causae frequentissime scripsi, banc inter discordes fensus, tr carnales aemulationes moderationem volui eusiodiri , ut integritati quidem nihil eielii, nihil liceret apponi, ad unitatem vero pacemque redeuntibus remeditim veniae praestaretur . Et infra: Et quamois incommutabiliter inimicissimam Chrisianae Religioni haeresim detestemur ; ipsos tamen haereticos se corrigantur, ta' dignase fili factione purificent, ab ineffabili misericordia Dei non judi

camus alienos .

Eadem denique ipsi etiam Chalcedonensi Concilio commendat ac praecipit: a In bis Fratribus Pasib nota' Lucentio Discopis, Tonifacio ta' 'Basilio Presbyte-

245쪽

r 5 De Romani Pontificis

ris, qui ab Apostolica Sede directi sunt, me Θ nodo vesraFraternitas exsimet praesidere, non abiuncta a vobis praesentia mea, qui nunc in Vicariis meis ad m, es jamdudum in fidei Catholicae praedicatione non desumetit qui non potestis ignorare quid ex antiqua traditione credamus, non possitis dubitare quid cupiamus. Unde , fratres caris i , rejecta penitus audacia di putandi contra fidem divinitus inspiratam, mana errantium insidelitas conquiescat; nec liceat defendi quod non licet credi; quum secundum Evangelicas auctoritates , secundum Propheticas voces, Apostolicamque doctrinam plenissime em lucidis e per literas, quas ad beatae memoriae Fulianum Episcopum misimus, fuerit declaratum, quae sit de Sacramento Incarnationis Domini nosri Jesu Christi pia es' sincera confesso . Quae hactenus ex Leonis Epistolis descripta sunt

adeo perspicua esse videntur, ut neque verba occurrant, quibus disertius ac manifestius suam potuerit Sanctissimus ac disertissimus Pontifex mentem aperire,suumque hac de re sensum efferre. Quare fatis mirari nequeo, qui potuerit eruditissimo Praesuli excidere , non renuisse Leonem stantum Pontificem, post rem a se judicatam instaurari judicium , omniaque rursum ad examen inquisitionem velut adhuc ambigua de in ancipiti posita revocari.

246쪽

-Poritate. Liber I. 177ARΤICULUS III.

dixerit S. Leo, post rem a Sede Aps

Majudicatam, pleniore Iudicio errorem in Synodo aboleri ; es' quaestionem communi cum

'sopis tentia finiri oportere .

O Ritur haec dissicultas, quae tertium hujusce Capitis argumentum complectitur, ex iis, quae in dum hus praecedentibus Articulis fancita sunt. Si enim ad profligandam Eutychianam haeresim, Synodo generali opus absolute non fuit; nec res semel a Pontifice definita in Oecumenico Concilio retrectanda erat; quomodo Synodi judicium plenius ab ipso Pontifice dicitur ; & Synodum convocari oportere, ut quaestio communi cum Episcopis& irretractabili sententia terminetur Id vero Sanctus Leo non uno in loco disertissime docet a . Ut haec dissicultas de medio tollatur , ac penitus evanescat, recolendum est, quod est jam nobis haud semel animadversum , duplicem institui posse de fidei rebus in

quisitionem. Aliam nimirum ad eruendam veritatem , quae adhuc lateat: aliam vero, ut veritas, quae ex tenebris prodiit, novis splendoribus decoretur: seu, prior inquisitio instituitur, ut res ex dubia certa reddatur; altera Vero, ut ex omnino certa certior evadat: Prior necessaria est, ut veritatem adsequamur; altera vero, utilis est, Mquodammodo necessaria, ut eam vel pervicacibus, ac lumini rebellibus ingeramus . Illa jure requiritur, antequam Z erra

247쪽

I 3 De Romani Pontificis

certa de aliquo dogmate sententia proferatur ; haec autem ex quadam indulgentia quandoque permittitur, ut suavius infirmis & imperitis hominibu, consulatur. Itaque de priore inquisitione & examine loquitur Samctus Leo, quum negat, Synodum esse necessariam, ut haeresis Eutychiana damnetur; & quum vetat, rem semel a se definitam in Synodo retractari. De altero vero inquisitionis genere loquitur in locis mox referendis de enucleanis dis, quibus hunc docet esse generalis Coneilii fructum Seeffectum , ut pleniore judicio error aboleatur ; & quaestio de fide communi eum Episcopis eaque irretractabilisntentia terminetur. Igitur demonstrandum est, in iis omnibus locis, quae nobis objiciuntur, aut objici possunt, haud eam esse permisiam a Sanctissimo Pontifice inquisitionem, aut rei definitae retractationem, qua haec velut adhuc dubia firmaretur, aut in tenebris delitescens in aperintam lucem produceretur ; sed eam tantum , qua res Omnino firma & immobilis amplius confirmaretur, ac lucissi fsime e 'pleni fime exposita nova luce perfunderetur, idque haud jure fuisse debitum, sed Pontificis indulgentiadi benignitate concessum. Inde autem elucescet, quo sensu Pontificis cum Synodo judicium plenius esse dicatur ;& quaestio communi cum Episcopis sententia terminata, omnino irretractabilis judicetur.

Ad Iulianum Episcopum Coensem haec scribebat Leo, quum jam Secunda Ephesina Synodus esset indicta . a Postquamgestorum ad nos isopalium loquitur de Cestis Concilii Constantinopolitani sub Flaviano documenta perlata sunt, omnia illa, quaesellacium quer Iarum velamine tegebantur , quam essent detestanda, pa

248쪽

Auctoritate. Liber I. I s

tuerunt. Et Gementissimus Imperator pro benevo

lentia ac pietate animi sivi , de statu huius, qui ante bonorabilis videbatur, diligentius voluit iudicari, atque obhoe indicendum credidis Episcopale Concilium, per Fratres nostros gulianum Iulium in Episcopum, e r Renatum Presbyterum,sed Ursitium meum Diaconem Hilarium,es quos ex latere meo vice mea misi, ad fratrem nostrum Hamianum sufficientia pro qualitate caussae scripta direxi , quibus er me ea dilectio , in Ecclesia universa cognoscat, de antiqua Ur singularime, quam indoctus Impugnator incessit, quid divinitus traditum teneamus, em quid incommutabiliter praedicemus. Ruia tamen non debemus partes miserationis omittere , congrua moderatione credidimus sanciendum, ut si condemnatus Presbter plena fatisfactione corrigitur inententia, qua obstrictus est , re- axetur . Si vero in eodem insipientiae suae luto iacere delegerit , flatura permaneant, em cum eis babeat sortem , quorum est secutus errorem . Annuit Leo , Eutychis caus. sam diligentius judicari, non equidem quod Synodale examen insano homini deberetur ; quum neque lateret quid de Christi Incarnatione certa esset fide tenendum, neque ambigeretur, eam fidem ab indocto Presbytero violari r sed quia pro benevolentia pietate animi sui id expetebat Imperator; & quia sententiam in Eutychein latam relaxari cupiebat Pontifex; non ea tamen conditione si forte innocens reperiretur; verum, si forte illius pervicacia Syn di auctoritate perfringeretur, ac plena sati,factione cor

rigeretur .

Eadem clarius ac luculentius exponit in Epistolis ad Τheodosium, ad Pulcheriam, Nad Ephesinum Concilium per suos Legatos transnissis. Ita enim scribit ad Theodo. Z a sum.

249쪽

x8 os De Romani Pontificis

scopalium ordo patefacit in imperite atque imprudenter eris rare detectus sit, debueritque aha merito reprobabiliperifuasi ne discederer quoniam tamen Pietas vestra ..... a apud Ephesum 'constituit Synodale Concilium, ut impe riιο seni ea, in qua nimis caligat, meritas innotescati Fratres meos Icilianum Julium Episcopum e c. misi qui ad vicem praesentiae meae pro negotii qualitate fifficerent, qui eum fecum deferrent iussietae em benignitatis affectum r, ut quia dabitari non potest , quae sit Christianae confissonis integritas; ta' totius erroris pravitas. damnaretur, es' resipisens qui deviaverat , si pro venia supplicaret , Sacerdotalis ei benevolentia subveniret ;quum in libello suo , quem ad nos misit, hoc saltem fibri

ad promerendam veniam reservaverit, ut correcturum se

esse promitteret, quidquid nostra sententia de bis,

senserat , improbasset . autem Catholica Ecelsa universaliter de Sacramento Dominicae Incarnationis credat ta' doceat, Fratrem er Coepiscopum no-srum Flavianum plenius continent scripta, misi. Itaque Concilium, Leone sudice , non eo erat indictum, ut fidei veritas adhuc latens e tenebris erueretur; uti quid de Sacramento Incarnationis ac duabus in Christo naturis tenendum esset, inquireretur; ut in quaestionem adduceretur , an Eutyches erraret, N an recte Leo in sua ad Flavia' num Epistola fidem exponeret: sed ut imperito seni veritas inolesceret, & errorem suum agnoscenti venia con

cederetur .

Nec minus luculenta sunt, quae per eosdem Legatos ad Ephesinum Concilium destinatos Sanctus Pontifex

250쪽

Auctoritate. Liber L. I 8 Iduabus Epistolis a ad Pulcheriam scribit Augultam,

unde, ne in immensum opus excrescat, haec tantum pauca decerpo: In bis Fratribus meis, quos vice mea misi, me quoque adesse eum ceteris, qui adfuerint, aemmate ,

quibus secundum caussam, fati s mibi gesorum serie, ' ipsius de quo agitur professone patefactam EVIDENTER ET PLENE quidsentiendum esset, Vendi. Non enim de portiuncula aliqua fidei nostrae, quae MINUS LUCIDs DECLARATA SIT , quaeritur; sed boe stolidissima insultatio audet incessere, quod Dominus noster in Ecclina sua neminem sexus utriusque voluit ignorare Et ideo pro vestraepietatis consuetudine elaborare dignemini, ut quod contra singulare Sacramentum flutis humanae blaspbema insipientia protulit, ab omnium animis repeia

latur: ac, se ipse qui in banc tentationem incιdit , re' piscat , ita ut per libellarem fatisfactionem proprium

damnet errorem, communio ei fi ordinis non negatur.

uod etiam Sancto Flaviano Episcopo me clementia tua scripsisse cognoscat; ut earitas non negligatur, si error aboletur. Quocumque sensu Concilii generalis dixerit plenius judicium , inde profecto consequens nulla ratione est, quod ipse rem totam minus evidenter, & plene, ac dilucide iudicaverit ; quum id sese cumulatisssime praestitisse disertis verbis adfirmet. Proinde Synodo opus non erat, ut fides plene evidenter ac lucide declararetur 3 nec deliberandum erat, an in errore Eutyches versaretur, Ve rum id unice agendum, ut indoctus Senex instrueretur, de blasphemias revocaret, quas Leo credere potius volebat ex incauta stolidaque simplicitate , quam ex versutia dccalliditate prolatas. Nec

SEARCH

MENU NAVIGATION