F. Josephi Augustini Orsi ... De irreformabili romani pontificis in definiendis fidei controversiis judicio adversus quartam Cleri Gallicani propositionem .. 1.1

발행: 1739년

분량: 515페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

261쪽

19 2 De Romani Ponti eis

Apostolicae sententiam ausus Dioscorus fuerat : Vestra itaque eveneranda clementia cognoscat, a praefato Papa , eum omni Occidentali Concilio , reprobari omnia, quae in Epheso contra Canones, per tumultus e V odia faecularia, a Dioscoro Episcopo gesta sunt ό em nulla ratione haec

in bis partibus icipi posse , per potentiam praedicti , non sine laesione fidei, ta' praejudicio Sam tissimi Viri innoxiique commissa sunt. Quod ad Flavianum pertinet Ecclesae communione suaque sede injuste dejectum,haec in variis Epistolis de illo Sanctissimus Pontifex statuit. I. Eidem Augustae significat a ) , quoniam Flavianus Episcopus in nostra, inquit , omnium commuione persistit: atque boe quod factum es sine consideratione justitiae , es' contra omnitim

Canonum disciplinam ratum baberi, rartio nulla permiserit . a. Clero Populoque Constantinopolitano denunciat bin, quod quisquis incolumi atque superstite Flaviano Episcopo vesro, Sacerdotium ejus ausus fuerit inla-dere, nunqisum, inquit, in communione nostra habebitur , nec Episcopos poterit numerari. 3. Mortuo Flaviano laudatae saepius Augustae gratias agit, quod reliquias, inquit e ), Sanctae Memoriae Flaviani innocentis em Catholici Sacerdotis ad Ecclesiam , cui praefuit, fecistis eum bonore debito revocari . q. Eidem similiter in eadem Epistola gratias agit, quod, inquit, Sacerdotes Catbolicos , qui de Ecclesiis fuis injusta se runt dejecti sententia, reduxistis: quod quidem auctore

Leone factum esse, certa & explorata res est. Denique eidemi a Ubi supra Epist. XXI. bὶ Ibid. Epist. XXII. ea Epist. XXXIX. Tom. Iv. Conciliorum. Diuitigod by GOoste

262쪽

Auectoritate. Liber I. 193

dem in eodem loco significat, Fratrem, inquit, Coepycopum n rum Eusebium nobiscum degere, em nostrae com- .munionis esse confortem, cujus commendamus Ecclesiam ,

quem dicitur vastare , qui illi injuste alseritur subro

gatus .

Mortui Flaviani locum & Sedem Anatolius obtinebat ; ejus autem electionem antequam probet Leo, eumque in communionem recipiat . quid illi praeliandumst, propria absolutaque decernit auctoritate; ut nimiis rum Epistolam ad Flavianum solenni subscriptione recipiat, ut Ephesinae Synodi gesta repudiet, &qui ipsius ad

Flavianum litteris refragantur, eos a sua communione re

pellat r Ita enim scribit S. Pontifex ad Theodosium Imperatorem a r Catholicorum sententiis toto corde eo emtiat; ita ut ceram communis fidei professionem absolutissima subscriptione coram omni Clem , es' universa Pleis be declaret; Apostolicae Sedi, em universis Domini Sacerdotibus , atque Ecclesiis publicandam uia veroem nos, em Beati Patres noseri , quorum doctrinam ermeneramur er sequimur , in unius fidei concordia sumtis Fcut Provinciarum omnium protesiantur Antisites; agat clementiae vestrae devotissima fides, ut quamprimum ad nos Constantinopolitani Episcopi, qualia debent probatiis' Carbolici Sacerdotis, Fripta perveniant, aperte scilicet atque dilucide protestantia, quod si quis de Incarnatione Verbi Dei aliud aliquid credat aut alserat, quam Olbolicorum omnium em mea prosissio protesatur, hunca sua ommunione secernat 3 ut ei fraternam in Chri caritatem merito possimur impendere. Et in Epistola ad

263쪽

Ipq De Romani Pontificis

Pulcheriam Augustam sa) : Simplex est absolutumque quod posco, ut remoto longarum disputationum labore Sanctae memoriae C rilli Alexandrini Episcopi Dissolae, quam ipse ad Nestorium miserat, acquiescat .... cy' Epi

solae meae , quae ad Sanctae recordationis Flavianum

scopum est directa , consentiat. βuibus vigilanter inspectis, Constantinopolitanus Antises repudiandum sibi , quod ausa es contra puram er singularem fidem imperita insipientia definire , incunctanter agnosiat: quia em mea,

em Sanctorum Patriam de Incarnatione Domini concors

per omnia e ' una confessio est. Gam si quis existimaverit non sequendam, ipse se a compage Catholicae unitatis

abscindet: quum tamen nos , ut in integrum Omnia revocentur , optemus. Cyrilli Alexandrini ad Nestorium, quas Caelestinus Pontifex & Synodus Ephesina probaverat , M suas ad Flavianum litteras, quas nondum ulla Oecumenica Synodus susceperat, eodem in censu collocat; utram rumque aequo jure exigit susceptionem, & qui hasce perinde ac qui illas contemserit, veluti pari scelere implicitos ab Ecclesiae Catholicae communione atque unitate repellit. Porro Anatolius neutiquam causatus est, Leonis

Epistolam, perinde atque illam Cyrilli, nondum fuisse ab Oecumenica Synodo retractatam, caussam nondum fuisse orbis adunati consensione finitam, debere omnia in suspenso manere ad usque Concilii Oecumenici celebrationem: nihil, inquam, horum Anatolius obtendit: sed . quemadmodum ab Augusta Leoni per litteras significatum est, statim laudatam Epistolam Anatolius suscepit, eam

que propria subscriptione signavit b : Sancti mus

264쪽

Auctoritate. Liber L I9I

nem complectitur . . . . e solae smiliter Catbolicae fidei , quam ad Sanctae memoriae Flavianum Epsopum tua Teatitudo direxit, sine aliqua dilatione subscripsit. De lapsis quoque in Ephesino Latrocinio variae in variis Epistolis a Magno Leone regulae praescriptae sunt. I. Autem id generatim statuit in quadam ad Pulcheriam Epistola a , ut correctis, er quae male funifacta, propriasubscriptione damnantibus pacis gratia tribuatur : quia devotionis utrumqιe es Chrsianae, ut e 'pem tinaces severitas justa coerceat, em conmersos caritas non repeliat. 2. Huiusce decreti vim luculentius exponens in

Epistola ad Anatolium b , eos tantum in praesentia Catholicae communionis & pacis participes esse decernit, qui plenis satisfactionibus male gesia condemnant , a cusere magis ye eligunt, quam tueri i ita ut digno prius 'anathemate, quae contra fidem Catholica uni recepta , damnentur. Ita ut non dubiisprofessionibus quemadmodum in alia Epistola id magis explanans ait Eutychem cumsuo Dogmate, cumque confortibus suis anathematis exsecratione condemnent e . Quod vero ad alios communionis quidem Catholicae cupidos, sed, ut videtur, ad satisfaciendum segniores, statuit , ut suarum interim Ecclesiarum sint communione contenti. 3. in eadem ad Anatolium Epistola aliud in haec verba decretum exstat: De nominibus autem Dioscori, Juvenalis, Ur Eustathii ad sacrum altare non recitandis, dilectionem tuam hoc

decet cusodire, quod nostri ibidem constituti faciendum

Bb a esse

265쪽

I96 De Romani Pontificis

esse dixerint; quodque honorandae Sancti Haviani m moriae non repugnet, a gratia tua Cbrisianae plebis animos non avertat. Nam iniquum nimis est atque incongruum eos, qui innocentes in Catbolicos fua perscatione vexarunt, Sanctorum nominibus sene discretione miseri; quum damnatam impietatem non deserentes ii se sua pravitate condemnent, quos convenit aut percelli pro perfidia, aut laborare pro venia. q. De his eis . dem aliisque, qui in Ephesin a Pseudo-Synodo aut scanda li auctores fuerant, aut in hac caussa gravius peccaverant ii

statuit , a ut orte resipsunt, in a factisui defensione

celantes in condemnationem proprii convertuntur erra

ris , horum atisfactio talis accedit, quae non refutandi mideatur , maturioribus Apostolicae Sedis consiliis reservetur ue ut examinatis omnibus atque perpensis, de ipsis eorum actionibus quid constitui debeat, aestimetur. ω- ue prius in Ecclesia, cui te Dominus voluit praesidere , cujusquam talium ut ante jam scripsimus nomen ad

altare recitetur, quam quid de eis constitur debeat, rerum

processus ostendat. Denique praeter paucos illos, quos auctores Deoissimorum turbinum in alia ad Pulcheriam Epistola appellat ; quos tamen interim permittit, suas obtinere Sedes, & Episcopatus sui honore potiri, de aliis pene omnibus scribit jam eos fuisse juxta formam ab Apostolica Sede praescriptam Ecclesiae Catholicae reconcilia

tos b : Siquidem pene omnes, qui in consensim Praemdentium Ephesino Latrocinio in aut traducti fuerant aut eoacti ; rescindendo quod saturam fuerat ab illis , es Jeondemnando quod scripserant, perpetuam culpae aboli

266쪽

Auctoritate. Liber L I9γtionem, em Aposolicae Sedis gratiam sint adepti .

Hoc itaque loco res Ecclesiae erant, antequam Synodus Chalcedonensis celebraretur: Eutychis haeresim ejusque Sectatores, Dioscori impietatem, Ephesi latrocinium pene omnes damnabant: Leonis Epistolae pene ab omnibus subscribebatur: denique pene omnes fuerant Ecclesiae Catholicae communi auctoritate ac benignitate Sedis Apostolicae restituti. Quid ergo , rebus ita compo sitis, necesse fuit, Oecumenicam Synodum celebrari Attamen voluit Leo, ut propter paucos , qui adhuc reluctabantur, Synodus cogeretur; non quia necesse erat vel ad firmandam fidem, perinde atque adhuc nutaret, Vel

ad sanciendam disciplinam ; verum quia N: paucos illos cupiebat ab exitio benignissimus Pontifex revocare: ut scilicet, quemadmodum ipse scribit ad Marcianum Augustum a , compressa, vel remota inquietudine ac pravitate paucorum ..... a Sacramento singularis mei nemo inveniatur alienus: sed damnata impietate baere-fos , nullum de perutilono in ira quam Carbolica Ecclesia sentiar detrimentum. Quibus etiam accedit, quod quemadmodum superius est nobis animadversum, volebat Leo,

injuriam per impiam & praedatoriam Synodum Sedi Apostolicae illatam per legitimam Synodum resarciri; de

Dioscorum , qui in plenaria totius Orientis Synodo fuerat debacchatus, in Oecumenico totius Christiani orbis Concilio aut praeteritorum scelerum veniam demisse Mcum lacrymis deprecari , aut debitam suis facinoribus damnationis poenam subire ue ut nimirum, quemadmo dum ait Gelasius, quaecumque in Apostolicae Sedis con

267쪽

xς 3 De Romani Pontificis

temtum male gelia Synodus ausa fuerat, per bene gestam Synodum solverentur. Quamquam haec ipsa, quae in totius religionis perniciem in Ephesino latrocinio Dioscorus gesserat, jam antea Sedes Apostolica suopte jure, suaque dumtaxat auctoritate resciderat a : Sanctae memoriae Flavianum, Pontificum congregatione damnatum .

quoniam sola Sedes Apostolica non consensit, absolvit ;potiusque, qui illic receptus fuerat , Dioscorum secundae Sedis Praestilem sua auctoritate damnavit; er impiam Ss dum non consentiendo sola submovit; ac pro veritate ut Sy nodus Cbalcedonensis fleret, sola decremit: id

est, quum illa omnia sua tantum auctoritate Sedes Apostolica peregisset, in ejus voluntate & arbitrio positum erat, ut ad haec ipsa iterum decernenda Chalcedonensis Synodus cogeretur.

Summam emicare Sedis Ap ni eine auctoritatem in Dioscori per Chalcedonensem 'Synodum damnatione. SUmma Romani Pontificis & Sedis Apostolicae potestas & auctoritas emicat in iis omnibus, quae in damnatione Dioscori gesta sunt, quae nimis jejune, ut quae ipsius caussae parum faverent, levique brachio Illustrissimus Defensor attingit. Primum autem considerandum occurrit, quod statim sub ipsius Synodi initium , Paschasinus aliique Sedis Apostolicae Legati, Dioscorum, juxta Leonis praeceptum,

268쪽

Auctoritate. Liber L ips

non suo loco inter Episcopos velut judicem , & secundae Sedis Antistitem, esse permiserunt, sed veluti reum dc judicandum sedere in medio Synodi compulerunt: Pasba- Anus Reverendisssmus Episcopus , em Vicarius Sedis Apostolicae, cum in medio una cum bis viris Reverendis is

Collegis suis fletisset, dixit: ,, Beatissimi atque Aposto-

D lici Viri Papae urbis Romae, quae est Caput omnium ,, Ecclesiarum , praecepta habemus prae manibus, qui- ,, bus praecipere dignatus est ejus Apostolatus, ut Dio- is scorus non sedeat in Concilio, sed audiendus intromit- D tatur . Hoc nos observare necesse est. Si ergo praecipit ,, vestra magnificentia , aut ille egrediatur, aut nos eximus . kuibus Graece interpretatis per Teronicianum virum detotis tim, es' Secretaritim Sacri Confissorii,

gloriosissimi 7 dices in amplissimus Senatus dixerunt:

ri Quid enim specialiter ingeritur Dioscoro Reverendilibri mo Episcopo Pasibasinus dixit: ,, Quum in- ,, tromissus fuerit, necesse est ut illi objiciatur. Glorio,, sifimi Iudices Oc. vixerunt et is Ut jam interfati su , , mus, caussa quae objicitur specialiter manifestetur. Lucentius Reverendisimus Episcopus, em Vicarius Sedis Apostolicae dixit. A Judicii necesse est eum dare ra-n tionem, quia quum personam judicandi non haberet, D & Synodum ausus est facere sine auctoritate Sedis Apo- ,, stolicae , quod nunquam licuit, nunquam factum est. Paschasinus vero dixit: Mis Nos contra praeceptari beatissimi atque Apostolici Papae gubernatoris Sedises Apostolicae venire non possumus, nec contra Ecclesiari sticas regulas , vel contra Patrum instituta Gloriosissimi Judices erc. dixerunt: is Convenit, vos specialiter

di, quod erraverit exponere. Lucentius dixit: DNon

269쪽

roo De Romani Pontificis

is Non patimur, tantam insuriam nec vobis fieri, nee

se nobis, ut iste sedeat, qui judicandus advenit. Glorioia imi Iudices circ. dixerunt: is Si Iudicis obtines perisse sonam, non ut Accusator debes prosequi. Et Dioscoro

religiosissimo Episcopo Alexandriae, secundum justonem gloriosis imorum Ddicum in amplisimi Senatus residente in medio In quo Synodi loco illud potissimum animadvertere est, quod Legati Sedis Apostolicae nequaquam cum Patribus, aut cum Concilio deliberant debeat, nec ne Dioscorus inter Episcopos residerer sed omnino & absolute volunt Leonis jussionem servari, ut ille in Concilio non sedeat, sed audiendus intromittatur; minanturque se se exituros, nisi ille egrediatur: neque de hac re Pontificis praeceptum Oecumenicae Synodi consultationi & judicio subjiciunt ; sed palam apertisque verbis declarant, ac solenniter protestantur, quod contra praecepta beatissimi Papae venire non possunt, nec contra Ecclesiasticas regulas, nec contra Patrum instituta; in quibus verhis Papac piaccepta Ecclesiasticis regulis, in quibus praecipuum locum obtinent generalium Conciliorum Canones, anteponunt: neque Pontificis Romani decretis minorem, quam Synodorum generalium Can

nibus auctoritatem tribuunt; quum illis perinde atque istis refragari sese nullatenus posse profiteantur. Deinde & illud animadvertendum, id unum hoc loco Dioscoro a Legatis objici,quod Synodum absque Sedis Apostolicae auctoritate praesumst & ausus est facere; quod, inquiunt, nunquam licuit, nunquam factum est. Unde illud consequens est,Synodum Oecumenicam, ut legitima sit, ex Apostolicae Sedis auctoritate pendere: subindeque Concilium Romano repugnante Pontifice celebrare, audacis esse temeritatis.

270쪽

: Auctoritate. LiberI. . 2OI Actione tertia quatuor adversus Dioscorum Sanctae Synodo libelli porriguntur ; primus Theodori Diaconi Alexandrini, secundus Ischyrionis itidem Diaconi Aleis andrini, tertius A thanasii ejusdem Alexandrinae Ecclesiae Presbyteri, quartus Sophronii: qui omnes hanc praeferunt inscriptionem: Sanctifimo , ac Dei amantissimo , em uniter li Archiepiscopo , Ur Patriarchae magnae Romae Leoni, Ur' Sanctae se tini mali Cbalcedonensi Sν- nodo . Ille autem Athanasii Presbyteri praeter eam dem epigraphen, hanc etiam habet subscriptionem: Afrabilis Albanasius Presbyter nominatis imae Alexandrinae Cloitatis hos libellos porrexi Sanctifimo universali Archiepiscopo e ' Patriarchae Leoni, em Sanctifimo ertinieter si Concilio Sanctorum Patrum Ur Episcoporum . Ubi non solum animadversione dignum est, quod Leo

seorsim a Synodo nominatur, verum etiam eidem univer

sali Concilio veluti caput reliquo corpori Sanctissimus Beuniversalis Archiepiscopus Sc Patriarcha praefertur; ea prorsus ratione, qua suos pro Christiana Religione libellos primum ac sejunctim Imperatoribus, deinde universo Senatui S. Iustinus inscripsit. Quod quidem ne temere de gratis jactare videamur, facit ipsemet Sacra Synodus ἱquae Leonem adloquens, illum sibi sciat membris caput a , ac veluti Patremfamilias filiis, praefuisse testatur r Sicut nos CAPITI in bonis adjecimus consonantiam, A es' sUMMITAS TUA FILIIS quod decet, adimpleat . Attamen potissimum consideranda venit . & cum omni adcuratione ac diligentia expendenda forma sente tiae , quam Legati Sedis Apostolicae, S per eos universa C e Sy-

SEARCH

MENU NAVIGATION