장음표시 사용
331쪽
dixiste Dioscorum, propter hoc se damnasse Flavianum, quia duas naturas aiebat esse: desinitio autem habet ex
duabus naturis. Reposuit Anatolius , propter fidem damnatum non fuisse Dioscorum , sed propter temeritatem , qua in S. Leonem excommunicationem vibravit; & propter contumaciam, qua Synodo parere contemsit. Iterum ergo Iudices quaesierunt, an Epistolam S. Leonis susciperent, quumque ab Episcopis responsum esset, eam
se jam suscepisse, eique subscripsisse : Ergo, dixerunt Iudices , quae in ea inferuntur, inserantur etiam definitioni. Nulla magis justa & legitima consecutio: attamen rursus pertinaces Episcopi clamaverunt: Aisera definitio
nonsit: Nihil deest definitioni: Dissolam desinitio firmavit : Archiepiscopus Leo, ut credimus, ita credit &'c. Itaque ad Imperatores delata est exorta inter Episcopos controversia; ab eisque decretum est, ut, quemadmodum Iudices jam suggesserant, delecti ex variis Provinciis Episcopi cum Anatolio & Legatis conferrent, de in unam fidei formulam convenirent: sin autem, scirent, dissolvendum esse Concilium, Eu in Occidente Synodum celebrandam . Adeo tamen definitioni adfixi erant Episcopi , ut neque Imperatorum jussibus adquiescerent: ad eorum ergo flectendam obstinationem, iterum Iudices monue runt , dixisse Dioscorum : Auod ex duabus naturis est, suscipio ; duas non suscipio: Leonem autem docere, duas este in Christo naturas unitas inconfuse, inconvertibiliter,& indivisibiliter. Gem igitur, inquiunt, sequimini φSanctissimum Leonem, aut Dioscorum Reverendissimi Episcopi clamaverunt: C t Leo, Fc credimus: Gi contradicunt , Eu cbianissae sunt: Leo recte exponit: Quibus statim Judices reposuerunt: Ergo addite definitioni, δε-
332쪽
secundum judicium Sanctis,mi Patris nostri Leonis uas esse naturas ianitas in Cbrisio inconυertιbiliter, inseparabiliter, Ur inconfuse . His auditis, delecti Episcopi
una cum Legatis, Anatolio, 30udicibus, in Oratorium S. Martyris Euphemiae ingressi sunt ue collationeque habita, in eam tandem fidei definitionem omnes consenserunt, quae in hac quinta Actione promulgata est, & Actione sequente coram Imperatoribus iterum lecta, in qua duas in Christo naturas agnoscunt, & Epistolam S. Leonis, utpote magni illius Petri confessioni congruentem, ercommunem quamdam commnam exsisentem adversuspemcis sntientes, ad confirmationem rectorum dogmatum , sese amplecti ac recipere profitentur. Ex hac narratione clare & aperte perspicitur, quod probare contendimus, nimirum Dogmaticas Romanorum Pontificum Epistolas ad Concilia generalia fuisse transmissas, non ut de illis iuridice Episcopi judicarent ,
verum ut ad illas tanquam ad rectam regulam , immotamque formam dogmata, de quibus disceptabatur, exigerent. Non enim hoc loci agebatur de Leonis litteris aut rejiciendis, aut reformandis; vel de aliqua particula ad eas adjicienda , vel ab eis detrahenda; sed tantum de fidei definitione sancienda, quae Sancti Pontificis doctrinam non plene atque integre referebat. Ei nihil deesse, Episcopi fere omnes contendebant; haereticos esse clamabant, qui definitionem rejicerent; ei denique nihil addendum , quod illam Spiritus Sanctus dictasset. Contra Sedis Apostolicae Legati hanc veluti Synodi praevaricationem habebant, seseque rebus infectis discessuros minabantur ,
omnemque proinde tanto Concilio ademturos auctoritatem. Et certe, quum in eo potissimum controversia Ca-
333쪽
tholscos inter atque haercii cos vcriaretur, an duae in
Christo naturae post unionem inseparabiliter de inconfuse subsisterent; an non Synodus fuistet praevaricata, si id in fidei definitione dissimulasset ' An non, iis verbis omiL6s, quae adjungi Legati volebant, fidei formulam conia cinnassent, cui fortasse ipse quoque Dioscorus subscribere neutiquam renutilet En quo Synodus labi ac ferri potest, quum ad praescriptas per Sedem Apostolicam formas ac regulas suos Episcopi sensus non componunt. Hic videmus , adornaram probatamque ab universa fere Synodo fidei definitionem per Sedis Apostolicae Legatos iuxta Leonis Epistolam reformatam: vidimus etiam Damasum Ariminensis Concilii formulam abrogantem : Nunquam vidimus legitimam Synodum, quae dogmaticam Romani Pontificis Epistolam reformarit. Quis ergo animum inducat, Sedis Apostolicae litteras ad Synodos transmitti, ut earum arbitrio subjiciantur, & per easdem Synodos retractentur , ac resormentur Sed ad Meldensem Episcopum redeamus.
Certe, inquit, multos vidimus optima side dubitas
se, neque subscripsisse , nisi postquam ipsis fatis actum
fuit: ergo vere es' proprie rem examinabant, ut nondum exploratam. At , inquam, tota fere Synodus nullatenus dubitabat, aegreque ferebat, quod aliqui Episcopi ambigerent, &ad aliqua loca Epistolae Sancti Leonis haererent , eisque ad examen instituendum induciae concederentur : ergo vere & proprie tota fere Synodus rem nequa quam examinabat ut nondum exploratam; sed certam ipsi di indubiam propter morosos, haesitantes, aut refracta rios optimo in lumine colIocabat.
334쪽
AucZoritate. Liber I 26s Epistolam fisbscriptione Armaverant , in omnes clamabant , hanc esse flammem: Sane, sed jam ordine Ur legitime declarandum restabat, unde is sibi fenfusHaec videtur, quod conciliari non possint cum iis, quae paullo ante diccbat. Si enim plerique ex Patribus Epistolam subscriptione firmaverant, sit omnes clamabant , hanc esse suam fidem ; quomodo superius dicebatur, quod Chalcedonenses Patres nullo modo dubitabant, quis ellet Christus Zcc. quod non id sane quaerebant; sed vere ne,
& ex communi Patrum Sc Ecclesiae sententia tantum Sacramentum Leo exponeret, investigabant; idque ex dubitatione , non autem ad ampliorem jam notae de creditae
eritatis elucidationem l Deinde etsi de ipsis Mysteriis Patres nullo modo dubitabant, ut Ex. Gr. Chalcedonenses , duas esse in Christo naturas 3 Ephesini, duas non esse in ipso Personas; Constantinopolitani, Spiritum Sanctum es.se cum Patre & Filio adorandum ; Nicaeni, Filium ejusdem esse cum Patre substantiae 3 cur tamen dici non poterit , quod jam ordine & legitime declarandum restabat, unde is sibi sensus &c. Non ergo facile apparet, qua in repositum si discrimen inter Mysterium ipsum, Δ litteras Apostolicas, quibus idem Mysterium exponitur, ac fr-
Quae deinde ex Innocentio IV. & Concilio Viennensi Bossuetius adfert, alio pertinent, nec ad Synodicum examen referri possunt earum Epistolarum, quas jam universus Occidens, 5 omnes fere Orientales Episcopi subscriptione firmaverant, de quo tamen in praesenti disserimus Quare quum laudata Innocentii & Patrum Uiennensium testimonia alio spectent, alibi pariter expendentur. Aut Oero dicant velim , qua ratione non jam de Ro-
335쪽
manorum Pontificiam aecretis ,sed de aliorum Scriptorum literis in tractatibus judicatum putent Vero certe examine , tamquam de re dubia . Ita enim CFrilli, ita Nestorii expositiones in Ephesina Synodo emc. Atqui de Leonis sola non aliud gestum ine. Hic rursum secum ipse Meldensis Episcopus conflictatur. Nam qui fieri potest ut de Leonis Epistola tamquam de re dubia Chalcedonenses Patres examen instituerent, qui jam ipsam Epistolam
subscriptione firmaverant, dc omnes clamabant, hanc esse suam fidem, ac solenniter protestabantur, quod nullus eorum dubitabat, contendebantque, citra novum examen
Epistolae ab omnibus subscribendum Porro de aliorum litteris & tractatibus distinguendum eli; vel enim Romani Pontificis decreto probati fuerant aut improbati, quomodo Cyrilli & Nestorii litterae ac tractatus Caelestini decreto ; aut nihil de illis Pontifex Romanus statuerat. Si de priori Scriptorum genere loquimur, ea perinde ac Sancti Leonis Epistola, hac mente in Synodis generalibus recensebantur, qua Theodosii Magni, & Leonis Augusti jussu Nicaena &Constantinopolitana & Chalcedonensia dccreta recensita sunt, & ad examen, ex venia Ur ad redundantiam juris, ut Cl. Thomassinus loquitur a ,
quodammodo revocata. Secus autem est de aliorum privatorum litteris ac tractatibus, qui nullo Sedis Apostolicae suffragio muniebantur et De his enim admittimus potuisse in generalibus Synodis judicari, vero instituto examine tanquam de re dubia.
-ta Recens differt, de Concit. num. UII. Diuiti sed by GOrale
336쪽
De Theodoreto aliisque per Chalcedonense Concilium insisti Sedibus confirmatis.,, c Ic duo illa expedivimus , inquit Blustrissimus T
,, Delius, quae ab initio sunt commemorata I nemin,, pe Dioscori condemnationem , & approbationem Epi- ,, stolae ad Flavianum . Tertium addimus , quod ad rem ,, nostram pertineat, de Theodoreto in suam Sedem re- ,, stituto. Is igitur cum jubentibus Episcopis, Nestorium , aperte anathematirasset, Gloriosissimi Judices dixe-D rami: Omnis jam dubitatio de I beodoreto est soluta , is quippe in Νsorium coram vobis anathematiravit; ,, cy' a Sanctissimo Archiepiscopo Senioris Romae Leone,, susceptus es, ta' desinitionem fidei a Religiositate ve- ,, stra prolatam libenter suscepit; er in per Disolae ,, memorati Sanctissmi Archiepiscopi Leonissu ripsit.,, Decet igitur , ut sententia proferatur a Deo amabili ,, Sanctitate vestra , ut Ecclesiam suam recipiat , sevi ,, Ur Sanctissimus Leo Archiepsopus judicavit. Omnesse Reverendis i Episcopi clamaverunt: Theodoretias di-D gnus est Sede: post Deum Leo iudicavit. Nihil ergo,, Theodoreto profuturum erat prolatum a Leone de eo ,, in Sedem restituendo judicium, nisi postquam ad Sy-M nodum perlata res est , & fidem suam Synodo appro-M basset, de ab eadem Synodo Leonis iudicium firmaretur. ,, Haec gesta sunt Legatis Sedis Apostolicae praesentibus, ,, ac postea pronunciantibus eam de firmando Leonis juri dicio sententiam , quam tota Synodus comprobavit.
337쪽
Ex Actione prima Concilii manifestistime apparet, quod praeter Aegyptios, Illyricianos, & Palaestinos, paucos illos, qui & S. Leonis ad Flavianum de fide Epistolam totius Occidentis, ac ferme totius quoque Orientis , subindeque universae Ecclesiae jam judicio probatam, examinari petierunt, reliqui omnes Episcopi, idest, maxima Synodi pars, imo tota fere Synodus, quibus & Imperator & gloriosissimi Iudices suffragabantur, citra novum examen Theodoretum ad Synodum inter Episcopos admittendum esse censebant, propterea quod ejus fidem Leo probaverat, suamque ei Sedem restituerat: Gloriosissimi Judices amplusmus Senatus dixerunt: ,, In- ω grediatur de Reverendissimus Episcopus Theodoretus,, ut sit particeps Synodi, quia & restituit ei Episcopatumis Sanctissimus Archiepiscopus Leo, & sacratissimus Scri piissimus Imperator sanxit, eum ades e Sanctae Syno do . Et ingresso Theodoreto Reverendiis Episcopo, AC ptii, em Illyriciani, Palaesini Reoerendissimi Episcopi clamaverunt: se Miseremini: Fides perit: Istum se Canones ejiciunt ; Hunc foras mittite &c. Orientales es' Pontici, em Asani, er Thraces Reverendissimi Episcopi clamaverunt: se Nos in pura carta subscripsimus ris caesi sumus ,& ita subscripsimus p idest, ut infra exponitur , vim a Dioscoro passi sumus, quum Theodoretum in Ephesino latrocinio e sua Sede dejecimus. Quare, jubente Senatu, eo sedente in medio, iidem Orientales, ey' qui cum ipsis Reverendis i Episcopi clamamretini: Dignus dignus. Hinc dum sequentes Actiones celebrarentur, pro Episcopo semper habitus est, & tanquam Cyri Episcopus S. Leonis Epistolae Actione quarta, & Synodi definitioni Actione quinta subscripsit. Quod ergo ejus caussa
338쪽
caussa Actione Oetava iterum propolata est, ex eadem Indulgentia ,& juris relaxatione factum est, qua &S. Leonis Epistola est , iisdem paucis petentibus Episcopis , in Synodo examinata. Quanquam adjungi poteit, quod quum de mera, ut vocant, facti quaestione ageretur, id est, de fide, ut aiunt, personati ipsius Theodoreti ; quibus in caussis Romanis Pontificibus indefectibile judicium non adserimus ; aliquo jure permitti potuit, ut ad evellendum omnem suspicionem, ne absenti Leoni forsitan imposuisset, ac Nestorium non ex animo ejurasset, ad publice & coram Synodo anathema adversus eum pronuncian dum adigeretur: Noverant enim, inde religatam este ac pendere pacem & communionem, quam ei Apostolica
Sedes indulserat . Uerum, quod paullo ante dicebam inimirum ex quadam indulgentia, ut paucis Episcopis Τheodoreti Adversariis satisfieret, fuisse in eum quodammodo instauratum judicium , confirmari potest, ex verbis Maximi Antiocheni Episcopi, quibus ejus in suam Sedem restitutioni subscripsit: Dudum quidem in a principio Reverendissimum scopum Theodoretum noυi Catholicum, audiens doctrinam ejus in Sanctissima Ecclesia Multo autem magis nunc eius recipio Sanctitatem, quia modo anathematigavit Nestorium em Eut)cbem, er sapit secundum de ιtionem e stam ab hoc Sancto Concilio Unde in ego decerno , esse eum consuete Episcopum Civitatis Cyri. Ex quibus constat, de Theodoreti orthodoxia neque a principio Maximum dubitasse: huic autem se tentiae & ThalasIius Caesariensis in Cappadocia Episco pus, & Basilius Ancyranus, & Constantinus Bostrorum in Arabia aliique Episcopi accesserunt: omnes Reoeren
i mi Episcopi clamaυerunt: Hoc iustum judicium
339쪽
De Anatolio tu Maximo suis in sedibus solius auctoritate Pontificis confirmatis, adtexere hic libet, quae praeinclare observat Cl. Thomassinus a r , , Cum Anatolius is Dioscori ante in Urbe regia Apocriserius, ejusdem ,, Episcopus ordinatus fuisset in Ephesina illa Latrocinali ,, Synodo, ejecto per summum nefas Flaviano: Cum ,, Domno per ejusdem Pseudosynodi grassationes depul-ri se, suffectus fuisset Maximus, & praeter Canones ab
is Anatolio ordinatus; atque ita utriusque claudicaret or- dinatio; utramque tamen ratam habuit Synodus, Leo- se nis sententiam, & factam ab eo Canonum veniam am- ,, plexa, citra novi examinis scrutinium. De Anatolio,. audi Leonem scribentem ad Marcianum b): Nos ve- ,, strae fidei-interventionis habentes intuitum, cum is secundum suae consecrationis Auctores , ejus initia is titubarεnt, benigniores circa 'fum, quam justioresis esse voluimus: quo perturbationes Omnes, quae operan- ,, te Diabolo fuerant excitatae, adhibitis remediis leniam remus. Nec alia in Chalcedonensi Synodo occurrit us. is quam vitiosae Anatolii ordinationis expiatio,aut venia.
se Id enim post Synodum Leo scribebat, addebatque : Sari tis sit praedicto , quod vestrae pietatis auxilio, meio favoris assensu, Episcopatum tantae Urbis obtintiit .
D De Maximo autem idem Leo in eadem ad Marcianumis Epistola ita testatur, Anatolium objurgare pergens ris Neque 'i aestimet licuisse, quod Antiocbenae Ecclesiae
se sine ullo exemplo , contra statuta Canonum, Episco- se pum ordinare praesumsit. Auod nos amore reparandae fidei, e pacis studio retractare cessaῬimus . Et diseria
340쪽
-ctoritate. Liber L. 27 Isi tissime Synodi Chalcedonensis Act. t o. Legati Roma- ,, nae Sedis dicunt: Si ergo em a Teatissimo em Apostolico is Romanae Urbis Episcopo omnia, quae ibi Ephesi ge- is sta sunt, vana sunt habita ; claret , quia Ur Sanctissim mus Episcopus Antiochenae Cititatis ea aera haec est, ,, quem pos baec Teatissimus Episcopus in propria com- ,, munione suscepit. Quae postrema verba etsi desint in
D Graeco textu nunc quidem, olim non defuisse liquet, ,, tum ex fide vetustis limi Interpretis, tum ex ipsa sens, tentiae conscquentia, tum ex eo quod mox Anatolius
D succinit in eamdem sententiam, irrita esse postribuliis Ephesini decreta, nisi illud circa Maximum es c. quo- ,, niam Sanctissimus Romanae Urbis Archiepiscopus Leo D in communionem illum recipiens , praeesse eum Antio-D cbensium Ecclesiae iudicavit: quam formam sequensis er ipse approbami, e praesens omne Sanctum Conci- ,, lium. Quibus EM reliqui omnes Episcopi suffragati sunt. Hanc depositionis Domni, de Maximi in ejus locum ordinationis per S. Leonem confirmationem praeclarissimum esse antiquislmumque testimonium summae auctoritatis Romani Pontificis in bnodos er Episcopos Orientales, Quesnellus agnoscit , qui propterea Actionem de Domno veluti commentitiam explodit , Sc fabricatam esse contendit ab aliquo Latino Impostore ingratiam Romani Pontificis. Verum ejus opinionem egregie
Balvetius refellit b ; ostenditque, nihil illic pro Romani Pontificis auctoritate reperiri extraordinarium, quod non in aliis ejusdem Concilii locis inveniatur: praecipue vero quae de Maximi ordinatione de Domni depositione