장음표시 사용
421쪽
cramenta patefecit, aamonens, ut bis, quae bene decre
layimi , p communionis fuae participes velint esse ,
consentiant. Sic Anatolius ceterique per Orientem Metropolitae S. Leonis ad Flavianum Epistolae subscribere coacti sunt 3 cui etiam in Occidente Galliarum & Medi lanensis Provinciae, S: omnes in Chalcedonens Synodo Orientales Episcopi subscripserunt. Cui etiam ut subseri, beretur a Gallicanis Episcopis eumdem S. Leonem praecepisse, conjicere, inquit laudatus Thomassinus, forte quis posset ab exemplo consimili Martim Papae I. qui amno DCL. ad Episcopos Galliarum acta Synodi Romanae
contra Monothelitas mittens, ait: Studeat fraternitas tua eadem omnibus innotescere, ut tam abominandam haeresim nobiscum execrentur, atque Synodali conventione omnium fratrum Coepiscoporum nostrorum partium illarum essem, secundum tenorem Encyclicae a nobis directae incripta una eumsubscriptionibus vestris nobismet desinanda concelebrent, confirmantes, atque consentientes eis, quae pro Orthodoxa fide a nobis saluta sunt. Ita Sc Leo II. postea ad Patres Concilii Toletani XIV. subscribenda misit acta sextae Synodi Oecumenicae. Alia plura hususce disciplinae exempla in eadem Dissertatione congerit laudatus Thomassinus, quibus, inquit , exemplis in more positum id fuisse generatim, non
En igitur praecipui characteres, quibus insigniri solebant Romanorum Pontificum decretales ac sollennes de aliquo fidei dogmate Constitutiones. I. In Synodo Episcoporum Italiae aut saltem viciniorum Provinciarum, Vel in Clericorum Ecclesiae Romanae conventu proposita quaestio ventilabatur. 2. Litterae Apostolicae ad Patriis archa. ,
422쪽
archas, aut Primates, aut Metropolitanos dirigebantur, ut eas ceteris per orbem Episcopis intimarent . 3. Illud etiam plerumque in more positum erat, ut ad earum subia scriptionem Episcopi adigerentur; aut saltem singulis pene verbis, ut ait Thomassinus, exsertissimam potestatem,& jurisdicendi principatum ostentabant, atque adeo parendi necessitatem inferebant. Videamus ergo, an quidquam horum in eas, de quibus in praesentia disserimus , Honorii ad Sergium Epistolas conveniat, ut perspicue intelligere valeamus, an pro familiaribus & privatis, an
potius pro decretalibus & sollennibus Apostolicae Sedis Epistolis habendae sint.
S. ILHonorii ad Sergium Episeolas non fusile eum aliqua
Romana bnodo communicatas, aut in aliqua. Romana Θnodo editas. HAne Thesim egregie probat ex constanti Ueterum hac de re silentio , quem saepius laudavi, Cl. Thomallinus, quod nempe cum Synodi in caussa Monothelitarum habitae singulae diligenter ab antiquis Scriptoribus recenseantur, nullus tamen est, qui aliquam in hac caussa Honorii Romanam Synodum indicet. Praemittit autem , Omnes in id consentire, quod Rusticus E. R. Diaconus in disputatione contra Acephalos docet: Dei Ecclesia familiaribus non intendit, neque bl omni cis, neque iis , quae ad unum e V domesticum fiunt: sed bis , quae ad S nodos , aut a bnodis juxta communem & pervulgatam illius aevi disciplinam Dogmatice, emptibIice, Ur δε-
423쪽
ιtive de bis, quae in quaestionem meniunt, conscribuntur. Privatas autem has fuisse Honorii Epistolas , primo inde probatur, quod unius Honorii nomine inscribuntur cum eo aevo, inquit Thomassinus, moris esset, nihil deside vel a Romano Pontifice nisi SynoJice definiri. Atque
ut anteriora omittam tempora, quibus longe frequentiores erant Synodi, nec majoris quidquam momenti tenta-bnur sine Synodo, ad haec ipsa Monotheleticae sectae exordia calamum revoco. Johannes , qui bimestri tantum Severini Pontificatu interjecto , successit Honorio
Papae , Synodice rem definivit. Unde Libelli Synodici Author cap. I 3 o. goba es Papa, qui Honorio Monotbelitae successerat, Diυina infancta instituta Θnodo, Sergium , Cyrum, em Pyrrhesm anathemati avit: duasque voluntates er operationes Domini Ur Dei nostri Jesu Chrisi praeditaυit: er ad Davidem atque Heraclium
Heraclii filios Typum piae doctrinae postea transmisit. Et
idem continuo cap. I 3 I. Pyrrhus ad proprium reversus
es vomitum, quod cum T. et beodorus , qui Joanni sucince ferat, intellexissset, tinitersa Ecclesia conῬocata, eryepulcro Apostolorum Principis Petri occupato , Divino etiam Calice postulato , ex tremendo em vivifico Sanguine Cbrisi, atramento a fundens, propria manu deposetionem ejus, eorum, qui cum ipse communicarent, exaraoit . Et cap. I 3 2. & I33. duas similiter collaudat Romanas Synodos, Martini, qui Theodoro, de Agathonis, qui Martino succellerat, novorum dogmatum novatorumque fulminatrices: in utraque ei aesinitionem scriptam diserte asserit. Quin ergo Honorii aliqua Synodus, vel Synodica prostat definitio, cum quatuor successorum cjus totidem exstent Synodi, Synodicaeque de fide
424쪽
eonstitutiones ' Nimirum ille privatim quod sensit, scripsit: hi ut Pontifices, quid sentiendum essent, definierunt. Quin S: Primates Africani, Stephanus leg. Cotti minbus in Numidiae, Reparatus Mauritaniae, Victor Carthaginis, adde ex eodem Synodico cap. Iaσ., Stephanux Byracenae Synodos totidem collegisse, ibidem memorantur cap. I 2 T. I 28. I 29. Sergium, Pyrrhum ty Paulum anathemati asse , duas Christi moluntates in operationes desinisse ac praedicasse . Quin ergo & Honorii Synodus aliqua ostenditur φ Libelli ejusdem Synodici capi.te I 2I. N I 22. Sergius Constantinopolitanam geminam Synodum : cap. I 23. Cyrus Alexandrinam: de rursus cap. Ias. Pyrrhus Constantinopolitanam Synodum coegisse proditur, unamque voluntatem & operationem docuisse. Quilibet ergo horum haeresim suam dogmatiU-vit , exposuit, roboravit isnodice . Honorius ibidem Mo- notheleta scribitur fuisse. De ulla ejus Synodo ne verbum quidem. Constat ergo, non ut Pontificem male definiste, sed ut privatum immaturas cogitationes inconsideratius effudisse. Ita & Theophanes in Chronographia, Synodos laudat aliorum Romanorum Pontificum in hac causa , Joannis, Theodori, Martini, Agathonis , nequaquam Honorii. Alterum nec minus essicax ejusdem Thesis suppetit argumentum liber diurnus Rom. Pont. ubi tres Romanorum Pontificum fidei Professiones referuntur a ), in quibus omnia se recipere profitebantur, ac servaturos promittebant , quae a suis Decessoribus fuerant Synodice constituta. Ita enim habet 'ima. Professio : Diligentius autem Ur vitacius omnia decreta praedecesserum Aposto-Υ v a lic
425쪽
ticorum nostrorum Pontificum , quae SYNODALITER 'tuerunt ta' probata sunt , confirmare , em indiminute
fervare, ta' ab eis salutasunt, insui vigoris flabialitate cistodire ; quaeque, vel quinque simili auctoritatis
sententia condemnaverunt vel abdicaverunt, simili auctoritatis fententia condemnare . Similia habet & secunda Professior em lsrae caritati, Chrso annuente , pollicemur , cuncta, quae bujus Ap υlicae Sedis praefati Pontifices Apostolici Praedecessoris nostri SYNODALITER Jtatuerunt, toto mentissudio , es' puritate nos esse conservaturos, e V ad defendendam rectae fidei puritatem, eorumdem praesidio , coram bominibus essesquipedam. Gemina his sunt, quae in tertia Professione leguntur: Gorum Sanctorum Patrum er Apostoli- Pontificum autoritate muniti ac freti, vel SYNODICE susceperunt etet praedicaverunt, sine aliqua diminutione suscipimus , estpraedicamus. Simili modota' quaecumque damnaverunt, cumsuis autoribus in fectatoribus, sub anathemate damnamus. Hinc autem ape te colligitur , nihil ab Honorio de unica voluntate & Operatione fuisse Synodice decretum ac definitum. Quum enim in his fidei Professionibus Romani Pontifices generatim & indiscriminatim omnia se defensuros ac servaturos promitterent, quae fuerant a suis Decessoribus Synodice statuta & definita; s Honorius unam debere dici de agnosci in Christo voluntatem & operationem Synodice statuisset ac decrevisset: Honorii Epistolae his pariter fidei Professionibus comprehenderentur ; quod plane absurdum est; quum in earum una, nempe in secunda, Honorius ipse cum aliis Monothelitis damnetur. Ex quo tamen
loco id quo de agimus confirmatur, nempe nihil in hac
426쪽
eaussa ab Honorio Synodice actum e1le: haec enim inibi habentur: Autores vero haeretici dogmatis Sergium, Pyrrhum, Paulum em Petrum Consantinopolitanos, una cum Honorio qui pravis eorum absertionibus fomentum impendit, pariterque er Theodorum Pharanitanum e 'ortim Alexandrinum cum eorum imitatoribus, MI-que Ur bos, qui haeretica dogmata contra veritatem mei SYNOD ALITER declaratam atque praedicatam pertinaciter defendebant. Igitur ex Romanis Pontificibus unus Honorius dicitur pravas Monothelitarum assertiones, non quidem Synodice declarasse aut praedicasse, sed eis dumtaxat fomentum impendisse ; quod privatis litteris fieri ab ipso potuit: huic autem ceteri Pontifices opponuntur, qui fidei veritatem, non utcumque, sed bnodaliter declarasse ac pi aedicalle dicuntur . Ex alia fidei professione . quam in sua Ordinatione Episcopus emittebat, Cl. Pagius Concilium Romanum exsculpit, in quo Heraclii Ecthesis a Severino Pontifice damnata iit. En viri Cl. verba a r o Severinum Roma- ,, num Pontificem, dum viveret, Elthesim damnaste, ,, liquet ex libro Diurno Romanorum Pontificum, in ,, quo cap. 3. tit. G. recitatur Proseisio fidei, quae a Ro-ri mano Pontifice seu potivi ab aliis Episcopis emittiis solita erat ante sextam Synodum generalem. In ea ,, enim fidei professione dicitur : Profitemur etiam, cun-Μ cta decreta Pont cum Apostolicae Sedis, ides Sanctaeti recordationis Severini, Iob annis , Theodori, atque, Martini cusiodire: qui adversus novas quaesiones iuis urbe regra exortas, Ur pro propria doctrina etincta ri- D tantorum scandala amputasse noscuntur, profitentes , juxta
427쪽
se juxta duarum naturariam mυtum, ita er duas natuisse rates Operationes, ty quaecumque damnaverunt, stibis anathemate damnamus: quaeque fusceperunt, susci- ,, pi mus, U' to dei integritate veneramur. Baronius M ad annum 53 9. num. 3. Combefisus in Hist. Haeresse Monothel. disput. I. g. I 2. aliique existimant, Severiri num non congregasse Synodum adversus Monotheliis tas, quod breviori tempore ab adepto Pontificatu viri xerit; adeoqueJohannem IV. proscriptae & reprobataeri Synodice hujus haereseos gloriam retulisse. Verum non viderant illi citatam fidei professionem, ex qua D Synodum a Severino, ut jure publico in Ecthesim de-D cerneret, coactam esse colligitur. Cum enim promitis terent Pontifices Romani, se decreta a Severino, Jori hanne, ac Theodoro adversus Monotholitas edita serisis vaturos, manifestum est, ea in aliquo Concilio edita ,, fuisse Verba, quae Baronius num. 3. ex tertio se Secretario Lateranensi in medium affert, ut ostendat, is Severinum haeresim hanc detestatum este, cum laudato
is loco Professionis fidei collata, id in Synodo factum ,, fuisse demonstrant. Ait enim ibidem S. Martinus, post ,, quam locutus est de Severino Papa: Ceciderunt a sua se spe Cyrus de Monothelitae, qui Ecthesim ad Severi-
,, num miserunt mentiti contra caput proprium . Nec se enim suscepta est omnino , aut admissa secundam Oa- D nam eorum spem λ magis autem condemnata est eris anathematietata ab Apostolica auctoritate, huc transeri missa pes ae Ur praesumptae novitatis eorum Ectheis is sis. Verum quidem est, Camerium in Notis ad lauda- ,, tam fidei Professionem autumare, Severinum decreri tum edidisse, quo eam haeresim condemnaret &ana
428쪽
se thematizaret; Johannem vero, Theodorum, atque ,, Martinum conventum Episcoporum adversum eam- ,, dem coegisse. Verum frustra recurritur ad distinctio- ω, nem , ubi nulla in fidei Professione exprimitur. Quibus eruditi Viri observationibus ea confirmantur, quae in praecedenti V praesenti S. hactenus dii ta sunt. Nempe dc sollennia Romanorum Pontificum de fide decreta edita
olim in Synodis fuisse: & Honorii ad Sergium Epistolas
nec fuisse Apostolica auctoritate munitas, nec habendaselle tamquam sollennes de fide Constitutiones, quum in laudatis fidei Proseisionibus ab eis apertissime secernantur, quae Synodice Romani Pontifices ediderunt. Eil etiam illud ad majorem praedictorum confirmationem observatione dignum, quod sexta Synodus de Honorii Epiliolis loquens, nusquam eas Synodicas vocat, quum tamen ejusmodi appellationem aliis aliorum Epistolis tribuat, qui vel fidei dogma vel haeresim Synodice confirmaverunt. Ita Actione XI. Georgius Apocris artus
Theodori Patriarchae Hierosolymitani, supplicans petiit
ut Synodica SUbronii. . . . proferrentur in medicimatque legerentur. Et paullo posi: Georgius quorum meminit Sy nodicorum Subronii prolationem faciat Urc. Et prolatus est liber habens isnodica Sopbrο-nii . Act. XIII. fit mentio Regesti, in quo trium Patriarcharum Constantinopolitanorum Synodica continebantur ; NEpistolis in eo descriptis Synodicarum appellatio tribuitur: Regesitam, in quo continentur exemplaria Sy nodicorum , qua icta sunt tam a Goma , Jobanne, ta 'Conflantino quondam Patriarebis hujus regiae U/bis,
hic mihi praesto es; cum his er authentica Synodica bullata , quae facta sunt a Thoma ad Vitalianum quondam
429쪽
Papam Romanum erc. Et infra: Regesta nodicomm . . a nec non es' authentica Ssnodica Georgius ad me
dium proferat inc. Et accipiens Agatho bnodicum authenticum Uyc. Similiter relectum es ex eodem Regesto exemplar Synodicorum Johannis ine. Item relecta sunt ex eodem Polyptycho atque Regesto exemplaria Synodieorum Consamini. Et infra: Auditum accipientes Θnodicarum Disolarum , quae scriptae sunt a Noma, Iohanne, es' Consantino erc. Paulo post idem Georgius Cartophylax adfert ad Synodum alteram Honorii ad Se gium Epistolam, quae tamen, perinde ac prior, nunquam Synodica dicitur: Protuli er alteram Latinam Dissolam Honorii, qui fuit Papa Romanus, praeter illam Episolam ejus, quae jam prolata est. Et infra: Dissolam latinam, quam in praesenti dixit invenisse , ac prae manibus habere, idem Georgius; Honorii quondam Papae Romani cum interpretatione sua contradat ad legendum . . . . . EiproIata es hujusmodi Honorii latina sola ere. Habet autem eadem Disola, post pauca ,haee Urc. Habet es' circa finem eadem Epistola sic. Ubi cernere est, nunquam ejusmodi epistolam Synodicam appellari ; quamvis eodem loco trium Patriarcharum Regiae Urbis Epistolae, quod reapse Synodicae essent, constanter hoc titulo decorentur. Et Actione XII. ubi simul Honorii prior ad Sergium & Sophronii epistolae memora tur ; Sophronii quidem Epistola Synodica nominatur, secus autem illa Honorii: Relecta sunt tam de Regesisfriptarum a Sergio Episolarum , quam em authentica Honorii latina , ad haec etiam em de isnodicis Subronii . Et rursus Act. XIII. Retractantes . solam primam ab Honorio rescriptam ad Sergium ere. Per tractavimus
430쪽
Omius autem ty bnodica Sophronii t c. Ex quibus , nisi fallor, manifestissime apparet, Synodum Oecumenicam, quae authentica Epistolarum Honorii ad Sergium exemplaria suis oculis lustravit, & manibus contrectavit, eas neutiquarn pro Synodicis habuisse; subindeque ejusdem Synodi judicio, eas non esse profectas a Romano Pontifice , sollenniter ejusmodi quaestionem de ex Cathedra definiente , sed fuisse privatas de familiares Epistolas proprium ac privatum Honorii judicium Sergio exponentes: Ut enim monet P.Cutantius sex etiam Episcopis laudatus: Si quae agitarentur caussae paullo graviores, quae ad insignem aliquam Ecclesiam, aut ad totam spectarent, illas ad Episcopurum Italiae Synodum referre non omittebant ;quum scilicet eas sollenni judicio dirimere instituebant:
quae porro graVior caussa , quam haec de una vel duabus in Christo operationibus M voluntatibus, quae tunc tres inter insigniores Orientis Ecclesias disceptabatur ; Sc quae reapse ad totam Ecclesiam pertinebat Quamquam eam Honorius Sergii fraudibus circumventus in superfluo verborum conflictu positam judicarit; quod in caussa fuit , cur de illa ad Italiae Sypodum referre omiserit, sed fatis habuerit privatum proferre judicium . 2 1 6. III.
Honorii literas non fuisse eum Ecclesiae Romanae Clero in publico e r sollenni Conoentu communicatas .
S Equitur haec altera thesis satis verosimiliter ex h is,
quae in praecedentis confirmationem adduximus rUt enim superius cum Thomassino adnotavimus, in Sy -- Z r. nodi