Joannis Laurentii Lucchesini Lucensis ... Operum tomus primus secundus .. Operum tomus secundus, in quo editio altera voluminum inscriptorum Historia polemica pontificia conciliorum, quae praecesserunt Chalcedonenses ... et affertur nova eversio Petr

발행: 1715년

분량: 435페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

141쪽

ior CAPUT V VINRVAGESIMUM NONIVM. .

eet ergo Patres omnino credant, fieri non

posse, ut Leonis Epistola Divinis a Literis

Giscreparet, tamen ad compescendam Haereticorum audaciam eos lacessunt ad irritum conatum, quo probare aggrederentur

id , quod probare nulla ratione potuissent.

Illud ipsum . quod de Leonis Epistola dicunt Chalcedonenses Patres , de ipsemet ab ipsis habito Concilio asseverant; hujus enim firmitatem fulciunt Pontificio, cui adhaes rant, Magisterio . Hortantur profecto Caesarem per hic verba ad Synodi delansionem: Contalidi Mor a Oobis congregati praedicati

TES. i 3or Quis non videt, hinc etiam erui Poniatificiam Praestantiam supra Concilia , quae , A PETRi Mois AuCTORITATE . velut a Superioris sui, sibi robur accedere, profitentur ZIisdem praeterea verbis asseritur In salii hillistas Pontificia, quia si haec denegetur, eadem nec ipsis aderit Synodis , a Petri Sede sumentibus vires , & nervos; ideoque nulla supererit certitudo veritatis in Ecclesia Divina , qua eam destitutam ab Auctore suo fuisse credi non potest. Leonis demum Auctoritas inconcussa dicitur eo , quod PETR SEDEM teneat, non quod Episcopus sit Ur- his olim imperantis,

CAPUT LIX.

Concilii ad Leonem Magnum Literae i sum a euant Θ di Ducem, Magia Ebum, Caput, Patrem, ideoque Synodo i a Ma rem, Infauibilem in Fide declaranda, Episcopum Arefusis Ecclesiae. Petunt Confirmationem gestorum omnium , I etiam Canonis Connantinopolitano Archi

episco faventis.

,Nscriptio Epistolae est hu- jusmodi : RELATIO SAN-

PAPAM Romanae Eeele Ionem de omnibus gesis generaliter . CH- nam alteri Episcopo sui facti rationem redis dere dignaretur Generale Concilium 2 At certiorem omnium facit Leonem, quia ipsim et Synodo praecellentem. Initio autem Epistolae de Sancta Fide loquens Euxuam, .elari auro textam seriem ex oese GriR, N

TERPRETEM , ET OMNI Bus quidem v la B--

τi PETRi , nisi ejusdem Apostolorum Principis Successorem esse Leonem. aeque In sal libilem in Fide declaranda , ac Petrus esset,c as proinde beatificationem super omnet Concilii Antistites , ipsius Epistolam velut Oraculum adorantes. adduxit . Profiteri etiam hic videtur Synodus , nihil aliud a se gestum pro Fidei Desensione, quam ut Leo nis Dod trinam , velut e Caelo missam. veneraretur , perque Christianum orbem publicaret . ca 3os Idipsum sequentibus verbis confirmat , praesertim expendendo vim. & emphasim Graeci textus : rude I mr inquit Latina versio quippe uT INCHOATORE BONORuri Τει at in Graeco Authographo. habetur,

TANQUAM TANTI BONI DuCE , ET AIICroREI E ad communem utilitatem menter Ecclesiae Finis HAEREDITATEM . sORTEMQuE MERITATIS DIPENDI Mus. Summus ergo Pontifex Dux Furi , ET AuCTOR TANTI BONI, scilicet explicatae Fidei; Chalcedonenses autem Episcopi, Discipuli Romanae Cailredrae obsequentissimi, solummodo Geissae Filiis haereditatem , Ionemque veritatis ostenderant. Pont,

seiae Epistolae subscribendo. 3 Quam splendide de Romano Antistite

Graeci Patres loquuntur, Deus immortalis lAn haec a Petro Suavi appellari posset inanis obsequii species, perinde ac inanem di xit Graecorum eum Latinis in Florentino Concilio conjunetionem Z Ut enim irrideret cultum Paulo Tertio praestitum a Patria in cha Majoris Armeniae, ac dulio Tertio a Patriarcha Nationum quae Indiam. & Euphratem interiacent. eum nuncupans Umbrat les obedientiae Asi eationes , haec de Paulo dixerat: Cum animadverteret PosIifex. ab alienata a se Germania, de exsimatior e S dis suae apud Nationes Gi obnoxiar piis mum decedere, imitatur es rigenium Eua tum . qui Auctoritatem . qram GHbum Basileense ei ademerat. specie quadam in eorum, S umbra inmerioram susecrabar. Speciesne fuit, & umbra. subscriptio illa ab omnibus cum Orientis Imperatore Graecia Praesulibus. praeter unum Ephesium adjecta Eugenianae Constitutioni declaranti pleπam

a Chrisio Domino in Petro truditam fuisse Mara Ponti ei Potesatem pascendi, re

142쪽

Romanis fortasse Suavis insultat,quia Grae corum plurimi a sancio deinde dccreto rusi lierunt ρ At species certe inanis rei illa non fuerat, quae quia teterrimo Romae hosti mirum in modum displicuit, quaesivit a plurimorum inconstantia tartareum solatium. i sici Infallibilitati. ac Praestantiae Leonis supra Concilium hucusque suffragat i Praesules. hanc iterum praesumunt, dum se coninciliariter eoactos MEMaRA dicunt Romana rupiri subjecta et eo pacto, quo in humano

corpore caeterae partes Capiti obtemperant. Rubat Tu quidem . si Cur MEMSRla CAPu PRAEER As in his, qui num tenebant ordiuem, videlicet, Tuas vices gerebant, benevola

Liam praeferens. a gii Dioscori deinde Condemnationem

narrantes hoc inter prima illius crimina re censent: Eat elem 'o impietate damnatum suae Drannidis Decretis innoxium patuit,

hae gratia erat indignus) ιLLE REsT Tu r. Immane igitur scelus putant refragari R manis Decretis circa Orientis Sacerdotes,

inter quos Eutyches censebatur e S multo major supra ipsos Orientale Auctoritas Romano, quam Constantinopolitano Epist m, S Synodo habitae in Urbe Caesarea vinis dicatur; a Flaviano enim in Concilio cum que ipso Concilio, e gradu dejestus Eutyches suerat.Hoc tamen Patres minimε anim advertunt, quia multo major fuerat Diose ri audacia , eo quod sprevisset Romanum , quam Constantinopolitanum Anathema in

Lutychetem. 3)gi a Cum postea dixissent quod Diosco res idem , Aut In Iaris ferus in Vineam

mini irruerat, eamque fuerat depopulatus , addunt, crescente in majus oratione et

NAs . Merito nefas hoc appellatur Insania squo enim pacto ad servandum corpus scindi ab illo potest Caput, quod festiuare dicunt. Num Ecclesise eorpus unire 8 Supra idem Praeterea Corpus rursus hic illi, ut Capiti . antecellentiam adiudicant. 313 At quam illustre Testimonium serunt Pontificiae supra Universam Mesesiam

nomine Universam Ecclesiam designari co stat ex Evangelio. Non partem autem aliquam . sed totam hanc a Salvatore Leoni commissam ataverant. Cusros igitur ipse agnoscitur, ideoque Episcopas Privebaturaeses e. si Nunc certe pro dignitate loquuntur Chalcedonenses Patres , dum Romanae Prisvilegia Sedis fatentur a Divina Institutione profluere. Non igitur iidem suerunt Ani stites, qui in Ouintadecima Aetione praer gativas illas tributas Romanae Cathedrae a Patribus inouerant, eo quod haec praesideret Urbi imperanti. Ea cert8 verba non hujus Quartae , aut Secundae Synodi Patrum con sensus, sed Anatolii, & Nectarii ambitus δε- mois Canoni intrusit.Divinum essessus Pontificiae Successionis,& Divinam pariter oriaginem Privilegiorum Romanae Sedis mani lastissime statuitur ex hoc, quod, sicut olim Petro , ita nunc Leoni suae mineae Custidia commissa dicitur a Salvatore.

si s Suppressam Ephesi a Dioscoro Leo

nis Epistolam commemorantes aiunt,hoc it Ium uno facinore ostendisse animum alienum ab omni Catholica veritate : Epistolam qu

videlicet, qui doctrinam Praeceptoris Fidei aversatur . paratissimus est . ut Haeresibus omnibus imbuatur. 3is Ferendae in Dioscorum sententiae. veraeque Religionis explicandae facultatem sibi a Leone tributam fuisse prol tentur Epis.copi, qui Chalcedonense Concilium confla verant . adeoque Concilio ipso praestanti rem Pontificem Maximum disertissime at

testantur. Et tamquam EvELLLNDI . ET PLANTANDI POTESTATEM su MENTEs ne oram quiridem uno homine tenus coangustavimus, ,

Grum vera ubertarem diligenter piana. mur . s)Potestatem a Romano Pontifice in se de rivari amplissimum Concilium profitetur. Et non serendum videtur Suavi Pronuntia tum Lainii, qui de singulis loquens Episco pis ostenderat . a Christo quidem Liberat re nostro, sed per suum in terris vaearium prosuere illam . quae caeteris vocatis in par tem solicitudinis communicatur A uctoritas si Praestita haec suisse dicunt fimul eum Synodo ab ipso Leone, qui per Legatos eiadem intererat: Hosνυ, quAE TEGuM , qui Spiritu praesens eras. N eo lacere tanquam Fratribua deliberasti. π ρω ρeπὸ Per norum meariorum Sapientiam videbam a nobis. EFFecIΜus. Si per gerentes vices suas Con cilio adfuerat Romanus Episcopus, igitur

143쪽

non petebatut ab illo,velut a Praesulum uno, subscriptio Synodalium Decretorum,qu admodum Suavis comministitur ad evem tendam vim Argumenti, quod consurgit ex quaesta a Conciliis Pontificia Confirmatione . A nullo alio Antistitum postulatum est suum ut nomen adiiceret infinitionibus illis . quae ab aliis ipsius eiusdem nomine fuerant confirmatae. Pro Romano autem Episcopo comprohaverant Chalcedonenses , aliasque in Synodis sancitas Articulorum Declarationes ipsius Legati. Igitur cum ab illo novam flagitabant Patres Confirmati

nem quod post omnes Gcnerales Synodos

praestiterunt non ut ad unum de caeter rum Antistitum numero . sed ut ad Universae Magistrum. & Gubernatorem Ecclesiae confugiebant. i 3 18 Τum ad Canonem progrediuntur, auo potestatem quosdam Metropolitas con ecrandi Constantinopolitano Antistiti indulserant: atque huc se devenisse asseverant, quia certos se esse opinabantur de Leonis Comprobatione . Negant, novum quo ad hoe a se morem inductum fuisse, ac honori potius Cathedrae Caesareae urhis quam alia

Tum commodo Civitatum Alexandria scilicet. & Antiochia nimis distantium fuisse consultum. Indicamus ured quia o alia να-dam pro rerum i aram ordinata quiete, erpropter Gelesiasticorum Statutorum de A

CoNSumuDINEΜ , qua ex longo jam tempore permansit, quam bubuit Consamino litanorum Sassu Dei Gelesia ad ordinandum Metropolitanos PROvi N IARuM TAM ASIANAE , uua M PONTI CAE . ET THRACla, s nune SVo- δε Decreto firmavimus, non tam Sedi Compantinopolitanae aliquid praesaMes , quam Metropolitanis urbibus quietem commam Providentes, eo quod frequenter Discopis vi tam semibar multae turbae nascuntaν, ω ricit , ae Populis . qui per easdem sunt Cis lates , ab M Rectore remanentibus . S E eis sicum ordinem eonfundentibus : quod Me Vestram latuit SanAitatem, maxime propter Eprisor; unde quidem vobis saepius -- portuni fuerunt. Profitentur igitur, a se nequaquam haec fuisse decernenda , nisi ea putassent jam usu recepta , & Romae comprohata . ideoque obsequentissimos in eo quoque se Leoni fuisse, in quo resiliisse aliquantulum videbantur a supremo Cultu eidem in caeteris omnibus praestito . a gis Narrant deinde renovatum a se Cainnonem Constantinopolitanum de Sacro il-

lius Urbis Prima tu in oriente. Sed haee Protestatio, ut supra ostendimus. est contraria Facto, neque enim uspiam in Synodo invenitur haec Declaratio. Idcirco Epistolae huic narrationem hujusmodi ab Anatolio alcctam fuisse , vero simillimum est . Com rmavimus autem S Centumuinqua πω Sanriorum Patrum Rex Iam . qui in Comstantinopoli congruat uni sub piae memoria Majore Triodoseo quae praecepit in Vesram Samiissimam se soluam Sedem honorem habere Consantinopolituram, quae Secunda

hune saepius expanditis, eo quod absque invidia eonsumeritu vestrorum honorum partis parione ditare domesicor. IIncumque Canon, qui ab hac Epistola recensetur, subreptilius nequaquam esset, nihil tamen ossiceret Romanae supra Episcopos Omnes Praestantiae . Secundum quidem Constantinopolitano i eum attribuit. sed omnem eidem praecidit spem AEqualitatis cum Romano. Imo affr-mat, Constantinopolitanam ab hoc Ecclesiam Supremo Regimine gubernari: Lucente apud vos Apostolico radio , G usque ad Comsantinopolitanorum Gelinam Coessu ETe Gu-BE' NANDO illumspargenter. Tantum igitur abest , quod hinc Romana ullatenus gloria deteratur, ut potius omnium hinc Rector. etiam Orientalium , licet amplissimorum . Praesulum pateat Romanus Pontifex r ade que , Praeter singulos peculiarium Ecclesiarum Episcopos , ipse censuatur Supremus

Episcopus Universalis Ecclesiae . 3

3ao Enixe postmodum Leonem orant, ne hunc respuat Canonem rejectum a suis Legatis; iὸeoque fatentur, illi robur nequaquam laturum,nisi ab Apostolica Sede , Generalibus antecellente Synodis . confimmetur . stuae ititur ad interemptionem qn dem totius confusonis , confirmationem Hesrielesiasticae ordinationis de icimus. ho cui propria. I amica, S ad decorem convenientissma , D lGNARE COMPLECTI , SANCTISSIΜΕ, ET BEATIssi ME PATER . Rui enim l

cum se esse Sunmtatis obtineri SanHissimi

eum eis es Reverendissimus Fresbditer Boni facias, bis ita constitutis et Acmemer re laretentaveram. gar Interpretantur deinde Legatorum animum . quasi huic Canoni obstiterint, ut ejus firmitas unius Leonis conniventiae tri

144쪽

do. lateri Synodum , Ipsi Leom 'DEPurAN-DuM EFFECTu Mexplicatae Catholica: FIDEI. Quibus verbis iterum dicκnt Patres,a se solummodo vulgata fuisse per Christianum

orbem illa, quae sanciverat Leo, In fallibilis Interpres Divinae Fidei. i geta Filios deinde appellant se Romani

ParentiS, quem proinde Maiorem indicant ipso Concilio a Filiis celebrato,neque enim Pater solummodo praestat Filiis invicem dis. junctis , sed etiam iisdem in unum coactis.

Quod octi Iis subjectum Ecclesiae Caput

si Romanus Pontifex, sexcentos , ac tri ginta Testes habemus, Petre Suavis, Omnes videlicet Chalcedonensis Concilii Patres. Sexcenties igitur, ac tricies Protestantes Theologi mentiuntur, a quibus affrmatum ais , neminem Patrum prodidisse, ut Roma-

Capat . Satis unus Patrum erat ad eos coa

guendos , qui nullum fuisse audacter inclamant. Et in tuam ipse adoptans eorum sen lentiam a firmas, non solum conatos eo suisse resullere . quae scripserat Cardinalis Contarenus Apostolicus Legatus sed eadem re ipsa infregisse . At Theologi Prorsantes Contineri literar. atque rationes refellant. At certe nunquam refellit Suavis Haeretica Lutheranorum pronuntiata, imo ea semper assert in medium quasi rationi, & aequitati consentanea . Crimen suisset in Catholico Scriptore Medium se, ac neutri parti adhaerentem ostendere . nec ullo unquam adjecto Epitheto. formula nulla , saltem in genere, Propositiones Haereticorum arguere. Quid

erit . eas identidem aperte comprobare,cum Convincentes, R essicaces eorumdem rati nes appellet, Catholicorum vero argumen ta frequentissime ludibrio traducat, & contra cujuslibet Sessionis Decreta vim congerat in nium argumentorum quae aliis attri-huit, R insoluta relinquit Z Quidni porro

faceret, & Lectorum animis insinuare cona-Tetur venenum . quo ipsius praecordia insecta fuisse utinam minus aperte constareti 3 3 et 3 Notanda qdoque videntur verba il-Ia e et Aut nos C pari is horis adyecimur consonanram. per quae non sollina minora

Pontifice Maximo, videlicet Capite, decI rantur caetera Membra , scilicet Episcopi omnes Concilium constituentes ; vertam etiam iidem praesumuntur obsecuti, absque iacultate contradicendi, eidem Capiti in Fide declaranda: quo pacto in humano Corpore nequeunt reliquae partes Capiti dissentire. et Ne ullus nobis excidat adamas, aut uni O. ex innumeris, quibus haec Epistola affluit, animadvertimus , iterum praesumi,

quod nihil aliud in Synodo gestum fuerit praeter publicationem Romani Decreti; lo-uuentes enim de Imperatoribus Patres qnt: Sie enim Spit Frincipes complacebunt, Qui TANou AΜ LEGEM Tu E SAN lTΑΤis JuDi-Clura rIRMAVERuNr. Edixerant Caesares, ut repugnare nullus auderet Chalcedonensi Concilio. Ipsum vero Concilium assirmat,

hae Lem Amatum fuse Leoniis Pudicium . Concilium igitur profitetur, in ipsiO Leψnis Judicio totam suisse Synodum constitutam, quae Pontificiam Sententiam, velut Insallibile oraculum , adoraverat, & ab ea definiendi Lexem acceperat. Firmari autem dicitur a Concilio Pontificia Sententia non quia absque Concilio infirma in seipsa foret, sed ut firmaretur in aliis, qui in Fide Catholicae veritatis parum firmi erant: vel firmari dicitur quo ad majorem publicationis

Solennitatem, non quo ad majorem Certitudinem veri. Haec autem interpretatio ex univerib Volumine manifeste patens emicat

ex hoc ipso Textu, in quo Leonis Pudicium 3ppellatur Lex gas Ita demum Epistolam claudunt: Om

nem vobis resorum iam insinuavimus ad coinprobationem nos Bucerim RS AD BORuΜ,

QUAE A NOsis GESTA suNT , FIRMITATEM , Seoufinamiam. Gestorum ergo rationem reddunt Pontifici Maximo, ut ab illius CoMPRoaArioNE Synodalibus Decretis FiRMITAsaccedat; ideoque latentur, hac synodum Superioris sui Confirmatione indigere, ut inconcussa perpetuo maneat . Hinc porro non sollim evincitur Praecellentia supra

Concilium . sed etiam Pontificia Insallibilitas, quia si haec absque Apostolicae Sedis

Confirmatione non viget omnino ineluctabilis in ipso Concilio , enimvero . si eidem quoque deesset Apostolicae Sedi , tutum nihil, & Omnino certum superesset in Ecclesi Deir aut si ad habendam firmitatem rursus a Pontifice coniugiendum esset ad Synodum. & ab hac ad Pontificem , vitioso circulo laboraretur. Has autem nugas fieri noluit Sapientissimus Ecclesi* Institutor, sed omnino voluit , certissimum eidem adessi:

145쪽

Magisterium veritatis. Hoc ergo inest Pomtifici Maximo, a quo semner Concilia Con firmationem obsequentissime petiverunt. i

S. Leonis ad Anatolium Epistola Leaera praescribit Caesareae Trisis Antinui , C reiicit Canonem de lamus Primatu, licet sancitus a Concilio cui Leo am cellebat perhibeatur.3as i Loquentissimae, ac sonoro, ure ut semper, verborum , ac

Dri sententiarum ambitu circumductae . ideoque Scria M. . ptoris majestatem spirantis , Epistolae initium ostendit, pertinere ad ipsum Leonem Explicationem Fidei. --nifestato , sicut Optavimus , per tratiam Dei lumine Evangelieae veritatis, s ab Universali Emesa pernicissi mi erroris noese depulsa, iis sabiliter gaudemus in Domino, quod CRE

Leoni creditus erat labor imbuendi omnes Catholicae Fidei doctrina, & errorum nocte depulsa veritatis solem animis afferendi.N que hoc solum Maximus ipse Ponti sex asseverat. sed etiam assirmaverat Anatolius, de quo subdit Leo: Si CUT ETIAM EpisTOLAE Tua TEXTus ELOMi Tu R . et 3 et Revocat deinde in memoriam Anatolii glestionem ipsius ad Constantinopolitanas Infulas non admodum honorificam, eumque gravissime hortari incipit ad animi

moderationem . Necessore enim tuo beatae

memoria Flaviano propter defensionem Catholica veritatis Velio non immerita credebatur, quod ordinatores tui contra Sacrorum Canonum consitura viderentur fui fimilem eonferasse e sed adfuit misericordia Dei, inhoe te dirigens , atque conflamant, ut malis priseipiis bene utereris , er non te judicio hominum , sed Dei provectum Benignitate monstrarer . aeuod vere ita acri endum es, se hane Divini muneris gratiam alia osten-fone non perdas . Virum enim Castiolisum, Spropriὸ Domini Sacerdotem sicut MVo e rore implicari, ita nutu oportet eupiditate violari. Dicente quippe Sciriptura Santur Post concupiscemias tuas non eas, N a voluπ-tate tua avertere: mitis mundi hujus ill curis , multis vasitaIMns re sendum est, ut vera eominentiae obtineatur integritas, cujus prima es laber Superhia , initiam transiressionis, s origo peccati; quoniam MENS PO-

inordinato pravoque proiressu, impunitarum transsi essemnam augetur excessus, es crebre δε πt eu a. qua tolerara funt sudis Fidei

reparandae, ue amore concordiae. An non Pater, Magister, Pastor, & Judex Constantiis

nopolitani Praesulis hoc sermonis pondere Romanus patet 8 Aureis praeterea his veris his praeclar8 pingit ambitionis progressum, quo Byetantinus Episcopus, Eracleotae per Trecentos annos Metropolitano subjectus, in omnium paulatim Orientalium Antistitum capita insilivit . 3 s 28 Apertiva deinde partes Iudicis

exercet Ponti sex Maximus censuram strens de male gestis a Secunda Synodo Ephesina, atque ipso Anatolio. Post illa itaque Eu- Hionis tuae non inculpata principia . se γπ-secrationem se miοeheni Episcopi quam tibiamet contra canonicam Regulam vindicasti doleo etiam is Me Dilectionem tuam esse

FRINGERE . 329 Tum ipso etiam legitimo . & Sacrosancto Chalcedonens Concilio , a quo sui honoris amplificationem extorserat Anatolius , Superiorem se praestat Leo . affr-mans reiici a se posse quidquid illieite tot Praesulum multitudo decreverit . Quibus inauditis, S nunquam ante tentatis ita pra- veniris excessibus, ut Sanctam onodum ad extinguendam sol m Haere er eonfirmationem Fides Catholicaesudis cirisianissimi

Priscipit congregatam 3n occasonem ambitur trahas. S ut conniventiam suam tibi dedat,

33o Decernit exinde , nil a numerosore Concilio posse sanciri contra Nicaenas Constitutiones. Hoc autem indicat, R manum Synodis Episcopum antecellere,qui Nicaenos a se confirmatos Canones vetabat infringi. Caeteroqui enim , utcumque Nicaena Fides immutari nequiret, infringi tamen potuissent illa , quae Nicaeni Patres quo ad disciplinam, & peculiarium privile

gia Ecclesiarum statueraut . NuLLA SIBI DEMuLTIPLICATIONE CONGREGATIONIs SYNODALIA CONCILIA BLANDIANTuR , neque

remis illis decem atque ono ραantumlibet e pio or numerus Sacerdotum vel eomparare se audeat, vel praeferre 'i eum tanto divinitus

prisilerio me ast Smodus consecrara . ut se perpauciores, Me per plures Eccle J-

146쪽

ris consiturisve disersum. Quod autem hoc

tisicis Maximi Synodis antecellentis P Numali ut una reliquis Generalibus Synodis praestat Z Num Divina Sacris in Literis . aut Traditionibus. Revelatio extat. Nicaenos quo ad Disciplinam . & Sedium ordinem Caenones mutari vetans i Speravit ne Petrus Suavis comburenda omnium Aeta Synodorum, & Literas ad Concilia pertinentes . eorumque , qui eas legissent, ex memoria penitus obliterandas, cum scripsit, Occidental thus tantum Conciliis Romanum se Pontificem immiscuisse lCui nam in Occidente habito illustrius per suos Legatos, quam Chalcedonensi, praes dit, cui plura praescripsit, de quo, tanquam

Iitanum Antistitem Universalis Ecclesiae Pastor exerens virgam Sacerdotii Regalis aut depravatum,aut deterritum ab illo suisse Concilium amrmat, adeoque Anatolium gravissime obiurgat. Nimis ergo haec improba , nimis suns prava, quae Sacratissimis Canonibus inveniuntur esse oontraria. In totis Getesiae perturbationem superba Baec leuit Hatio, quae ita abuti voluit Goncilio Sonodali ut narres . in Fidei tantummodo segorium como Ior. S definitione ejus causae,quae erat curanda, perfunctos, ad consentiendum M.

Praefides jure obstitisse communi studio sunfragantium Anatolio , decernit Leo, ideo que se a Nuntiis repraesentatum praecellere Synodo certo praesumit. Inde enim Fratrer nostri ab Apostolica Sede direm . qui vi si

tilex a se nunquam confirmandum superbum Canonem . & nullius proinde ponderis futurum licet a Generali Concilio,quod Leoni suberat, sancitus fuisset. Temeri um, quod eis cui delicet Pontificiis Legatis ρ rere nolueris, dum inicita moliris, accuso, Iuster e nos eoncedenda appetem, S in lu-

tam 'ava expiditas meis studiis adjuti

bus dignissima monita subvertit Canonem . qui Secundae Synodo tribuebatur, ideoque, huic quoque praestare se, docet. Persuasio

que a Praedecessoribus tuis ad Amstaneae S vir transmissa notitiam . eui ab initio sui caduca , dudumque colu ὰ .sera num, S is tilia subiicere fulcimenta voluisti, eliciendo a Fratribus speciem Gnfen oris, quam tibi is frum injuriam verecundia fatigata praeberet. Tributum diximus Canonem illum Secundae Synodo, quia . conditum ab illa fuisse . nonnulli audent assirmare.Sed nec ipse Anatolius eo temeritatis progressus fuerat: ip- simque scillim scripsisse, a qui ausoAM fuisse Epycopis comprobatum, liquet ex hac Leo nis Magni responsione . Proseeto enim conditus non suit, dum ipsa Synodus eoram Gregoriis Theologo , ac Nysseno , aliisque Sanetissimis Patribus haberetur, ut constat ex alio Polemieae hujus Historiae Libro . Expendendum pariter est id, quod assirmat Leo, qualemcumque videlicet Canonem illum numquam Romam suisse transmissum a Constantinopolitanis Antistibus Anatolii incessoribus: non a Nectario, gloriae caeteroqui studioso, non a Sanctis Joanne Cl)rysostomo, Proclo, Flaviano, non a superbissimo Nestorio, qui tamen quousque speravit, se non damnandum a Caelestino Pontifice. dedignatus non fuit , pro aliis causis ad Apostolicam Sedem constigere . Spretum igitur illum fuisse Canonem ab omnibus, tum Sanctitate , tum nequitia inclytis, manifestissimum est. I

33s Confirmat deinde Patriarchalium Sedium jura. quae ab Arhitrio Petri mananse indicat . bc suo nos id ipsum opportunε

loco statuimus. agentes de Sacrosancto Nucaeno Concilio. Ni Mi L ALEYAN-lNAE SED ejur, quam per SanHum Marcum Evangel sum Beati Petri Discipulum merit. PEREAT DIGNITATis : n. Diosiora impietatissuae setinacia eorruerae splendor tantae Eeeusae t nebris obscuretur alienis. Amiselena quoque Getesa , in qua Primism praedicante Beato οὐ o Perra Christianum uomen exonum

numquam se ae inferiori )336 In Epistolae fine paraenesim addit ad

charitatem . & animi moderationem, iisque utitur verbis . quae loquentem eum Filio P Pa-

147쪽

114 CAPUT SEXAGESIMVMPRIMVM.

Patrem, eum subjecto sibi Principem e Ceant : ac narrans , Lucianum Episcopum i& Basilium Diaconum pro extorquenda confirmatione Cancinis , ah Anatolio expetita , omni studio institisse ἡ certos nos facit obsequii Pontifici Maximo exhibiti a Praesule Constantinopolis i qui non lotum supplices ad Leonem Literas dederat, sed suos etiam ad eumdem Nuntios legaverat. Et AEqualitatem cum Romano somniare potuit Caesareae urbis Antistes , qui Romanum pro gratia obtinenda convenit obsequentissime rquique Romanum ipsum anteriorem Gen rati Synodo aperte fatetur ι dum ostendit, nullas fore vires Conciliari Decreto . nisi a Romano firmetur Z me tibiscribens, Fratre in Domino ψ hortor ac moves, ut, deposto ambitionis desederio ,s ritu potius ferveas m ritatis, oraque virtutibus secundi m domianam Apostolicam princienter orneris . Uenim patiens , benigna i s non aemulatur, non agit perperam , non insatur, non es ambitiose, non quaeriti quae sua sunt. Unde fimaritas non quaeris propras,quantum peccat, qui eone iseis aliena A quJaus voLo. IT TE PRORsus ABSTINEAs , memorquesis Vus Se remiae . quae dicit: Tera, quod haher ne alimaccipiat coronam tuam. Nam se inconcesta quaeseris, i e re tuo opere, atque Dicis ,

rer autem o Coepiseopus noster Lucianus es filius noster Basibus Diaconra, quantum in i s fuit . sudior8 his, quae eis in πxeras adsuere 3 sed altiori eorum justitia negavit ef

fectum. i

CAPUT LXI.

Conmnuinopolitanus in Oriente Primatus iterum evertitur in Pontificiis odMarcianum, O miseriam Literis,

in quorum primae Inscriptione se Ludisti Episcopum Romanae , O' Unive salis Eulsim .

Um Marcianus Imperator

Leoni Asiat lium comis

mendasset, rescripsit eidem Maximus Pontifex hunc praefigens Epistolae Titu- Inm : Leo Episcopus Romanae. N UNIvERsALis EccL sin Marciano Astuso. Non solum igitur hac illum appellatione frequenter in Synodo Patres illustrarunt, sed ipse quoque opportunὲ eamdem identidem adhibuit. a Si a consiliis Leoni fuisset Petrus Sua vis . vehementissime contendisset, ut Epis.

copum se potius nuncuparet Romanae, ac Suburhleariarum Ecelsarum. Cursim animadverteie juvat id . quod nefarius hic Scriptor attexit praesagio de Historia sua quamprimum emoritura . Cenar έ ait , poperitatem prout res, ac tempora Iese dabunt, de eo judicaturam . Prout videlicet prospera i vel infausta sutura essent tempora Haeres,quam propugnabas : prout eamdem ι juxta efiixa tua vota . exceptura sinu misset Italia cujus linguam in virulento opere scribendo adhi- huisti: hoc enim dato rerum eventu ψ candidum tibi sperabas serendum sustrarium . Si vero secus contigisset . ut favente Divino Numine contigit, meritis te diris devovendum ex vero praesagi vitii. 3 338 Post laudes in optimum Imperato rem congestas Ob illius servidum studium Catholicae Fidei , sermonem aggressus de Praesule Caesareae Urbis haec inter caetera i quit : Nor vesrae Fidei, ἐπ inter entionis habentes inutatrem, eum secandium suae consecrationis Auctorer hi porro fuerant Praesules Epite sinae Synodi Praedatoriae in erroremiaps , de quibus supra dixerat Leo: ordia

Batorum suorum errorem deferens ejus initia

sibi jus suisse abrogandi Episcopatum An tolio tributum ab Univcrsali Concilio,ade que huic Romanum Pontificem anteire. Sed sua potestate uti se noluisset qud preturbatione x omnes, quae operante Diabolo fuerint excitatae, adhibitis remediis Ieriremur: quae Utam modesum magis, quam immoderatum,

facere debuerunt. I; 9 Securim deinde malignae arboris radici infigens Imrmat.frustra jamri gloriam Imperialis Urbis, cujus mitigium inflavit

Byzantinorum Praesulum animos. N Roma nae amplitudinem Cathedrae non a Civitatis fulgore , sed a Divina in Petro Institutione fluxisse . Haheat .Feus optamus, Consam nopolitana Civitas gloriam suam , ae mot gente dextera Dei diuturno taementiae vestra fruatur Imperio . Atia tamen ratio es rerum

34o Confirmatum deinde a se Sacro in Solio Anatolium dicit ex quo & Vetustus Mos comprobatur petendi ab Urhe Roma hujusmodi Confirmationem, S novo Argumento statuitur Pontificia Praestantia supra Synodum, a qua electus Anatolius a Leone reiici potu Isset: Satis sit praedim,quod veμα pietatis auxHis,N MEI voRis AssEvsu Epis

148쪽

c utrem tiariae urbis obtinuit . i 34i Quorumdam deinde Pindi dissat, qui Byzantinam sedem insessam ab Apost lo Andrea suisse opinati, eamdem appellari posse censebant Apostolicam. ut Ephesinam Joarmis , Hierosolymitanam Jacobi. Non de luesur Regram civitatem. QuAM A

speret modo, quod per asiorumpassit οβη - πυ angeri. ca)a a Religiosuin postea se Nicaenorum Canonum Custodem fore asseverat,adeoque subjectarum sibi Synodorum Desensiorem. Frisiis a enim Gelasiarum Suncto um Patrum taxonibus insitata. y Veserabilis Nicaeua Θnodi Ma Deeretis, nulla possisnt improbitate consent, is a novitate mMari. In quo opere.auxiliante riso deliter exeque

HI CREDITA EsT,s ad meam tendit reatumsPaternarum Regulae Sanclionum, quae in Srnodo Nicaeua ad totius Gelesiae Regimen S - . ritu Dei inseruentestim eondit me quod ab- conivente. violentur, s major si apud me unius fratris voluntas quam universe domui Domisi eommanis utilitar. 3 3 Stolide malignus Suavis opinaratur. consultius a me locum hunc praetermittendum fila M. ex quo argui diceret, Nicaenos a Romano Pontifice Canones non posse convelli , ideoque ipsum Conciliis non anteire .. Sed generatim in primis pernego , GXtum a me ullum dissimulari, qui tela praebere queat hostibus Romanae gloriae : & affirmo, omnia in illos retorqueri a uobis posse , ac porro retorqueri - Quid deinde de hoc ipso hiateraret loco Epistolae Ponti fietae Θ Ubinam valorem defuturum dicit suae Nicaen rum Canonum abrogationi Dispensationem sibi ciei tam ait, & de reatu sollim loquitur, quem incurreret, si Nicaenos Canones infir- met , magis conuitiens votaurati P. Multi, quam de uulsese Getesiae miluare filicior. Licita ergo non fuisset quod ultrσ fatemur eversio Canonum absque justa causa non tamen invalida.Nullo igitur pacto hinc potest inferri, quod Pontifex Maximus Conciliis

non antecellat; imo contrarium eruitur ex eo, quod DisPENsATIo Iral CREDlTA dicatur, 3c. NEC sE sIT , eumdem Ecclesiae Praesidem cavere, ne Sanetiones Paternae a Chalced nens Concilio convellantur.Quomodo enim

huic Leo fraenum Synodo posset iniicere,nisi eidem praestaret 8 344 Demum Anatolium jnsto perstringens, quod munus consecrandi Antiochenum Episcopum usurpasset, adiicit incur- Irim II.

rendae ab illo Excommunicationis dis, men , nisi ab ambitu resiliret. Agite, quos

N risisse es proluaris . S Regia, ut praedi us Oiscopus pareat Patribus confugiat paci. neque i aestimet licui , quod Anti

Absineat ergo ab Ecele 'caruis injuxta Regulorum , s liticitor doclivet excessor, NE

irreprehen iliter agentem do aere . quam in hae praejumptisηe, quae istam ab omnibus δε- parare terit, perdurare.

; s in hujus quoque Epistolae fine, sicut& alterius ad Pulcheriam Augustam , suo egregie perfunctos munere Pontifex dicit Lucianum Episcopum. & Basilium Dia num: ex quo liquet,eosdem non solum Anatolii, sed etiam Imperatorum Nuntios exti tisie , cum compertum omnibus esset, nihil commodare Constantinopolitanae Sed is honori posse Chalcedonense Decretum nisi ab , eidem praecellente, Romano Pontifice comprobaretur. Idcirco Caesares,suae Urbis E clesiae decus optantes, non sol si in Literis. sed & Legatis illud extorquere eon nisi fuerunt. Frater autem, S Coepiscopus meus L eranur, qui eum selio meo Basilio Distano

v IT , omni devotione parter susceptae Legati nis implevit: qui non est ae mandus negoti de se, quem potius eos deseruis. Ita clauditur Epistola ad Marcianum . In alia vero ad Pulcheriam haec habentur: Frolixitatem. itaque Osolae meae, qua necesse babui expli- eare , quid sentiam . meo , ut per fratrem, SCoepiscopum meum Luciauum, qui, quorum

in istis es, soluitudinem susceptae Legationis

es fideliter execatur,s per Titium meum Ba filium Diaconum, rear vestra dignanter W-

346 Conglobamus nonnulla ex iis , quae in Epistola data ad Pulcheriam Argumenta continentur. Anatoliar parum tonsideravit, quanto pietatis vesse beneficio, N MEi FAv Ris AssENsu Constantinopolitanae Ecclesiae Sa-eerdotium fuerit tonsecutur. Extortam dein de vocat subscriptionem Praesulam illius ambitionem foventium : Credem, huis tam

intemperanti eviditati δεαβ prodesse, quod ei

quorumdam eonfensum praebui dicitur eritoria subscriptio. Nullius hanc roboris fuisse declarat, cum illi repugnaverint sui Legati Concilio praesidentes: Cum tum de rendis mox conatibar eontradiHis Fratrum, S G

149쪽

episeo rem meorum vicem meam ventium

fideliter. S Iaudabiditer obstaret. Frustra niti Anatolium assit mat Canone, qui Seeundae Synodo tribuebatur: Superbum nimis es. N immoderatum M.quorumdam Dis porum proferri consensum, eri tot anvoram series xe Ut est rium. δε amfexarismus f νὰ auor hujus jactantia siste jactatur, qua se praedifras Episcopas aestimat ad vari frustraevires Mybi prodesse, Quo , ETIAMSI Quis

Tuit OaTIMERE . Jactationes igitur, ut nunc inquit Curia , jactationum appellat suffragia, quae Anatolius a Secunda Synodo mutuabatur. Ex hoc autem Pontificiae Epist Iae Ioco manifestissime liquet, rejectum ab ipss Orientis Praesulibus suisse Canonem illum,nec ullum ex Caesareae Urbis Episcopis usum eo usque fuisse Privilegiis , quae Sedi suae ab illo conferri Canone videbantur. Quis ad Augustam ea scribi potuisse dicat a Leone Magno , quae veritatis compertissima nequaquam essent ρ Apostolica demum Auctoritate irritum , ac nullum esse statuit Chalcedonense Decretum , adeoque Superiorem se Generali Synodo praestat. Conj- oner Oeri Eri sporum Sanctorum Canonum apud Nicaeam conditorum Regulis repugnantes , unita nobiscum vestirae fidei pietate. IN

DEFINITIONE CAs AMus . Solum a vulgo mortalium legendum se

profecto credidit Petrus Suavis , qui evectam in majus suisse dicit post Undecim ab

adventu Domini Secula Pontificiam Potestatem. Si ea paulatim, instar humani comporis , adolevisset, qua nunc gigantea altitudine in Caelum ferretur Enimvero aspectabilem Ecclesiae Monarcham perpetuo Auctoritatis exercitamento adeo se praestitit Leo Magnus Seculo Quinto. ut nullus nostra, & parentum aetate vividius exercere potuerit virgam Sacerdotalis Imperii.

CAPUT LXII.

Confirmatur Gradus a Leone in Literis ad ipsum Concilium, od Maximum Antiochenum, I ad Marcianum datis , quὸ ad Fidem tamen solummodo , non pia ad Cononem de arrogativa Confantinopolitanae Cathedrae, mu

tiplici iterum ratione Dbversum a Pistifice Maximo, Conciliis omnibus Melisnte, sic Episcopo Priversalis Delesiae.

Ntequam Leonis Epistolas

expendere adoriamur, ex Imperatorum ad Provinciarum Praesides Epistola, loquente de Synodo Chaleedonensi ab omnibus excipienda, haec deli-

hamus.Venerabilis onodus innumerabilium peia Sacredotum Chalcedonem e meriret, . me dum fidem diligenter inquiris. AucT

coNiIRMAT. Inquisitio igitur Fidei in eo stasuit, ut Auino IrATE BEAT Issi Mi LEONIs

An non Magistrum. Sc Ducem Concilii suis. Rominum Pontificum in declaranda Cath lica Vetitate. imperator ammat Nova perpetuo gliscunt Argumenta Ostendentia ,

nihil aliud pro Fide stabilienda praestitum a Concilio suisse, nisi ut Leonis Epistolam . veluti credendi Normam, omnibus latissimε populis ostentaret. Hoc porro Universalis Synodus minime praestitisset, nisi cujuslibet Erroris periculo exemptam putasset Apostoli eam Sedem. a Et Marciano Suavis adjudicavit Praest Huram Concilii Chalcedonensis. cujus vim omnem Leoni Pontifici Maximo Mareianus idem attribuit p 48 Quam ab ipso Leone Obsequenti sitis

me Synoδus flagitaverat . ita respondens omnibus Episcopis. qui eidem Concilio interfuerant , Pontifex Maximus Confirmationem injulget. Fraterea universias. Ismutam desis. eo a cornoscant, me non solism 'r Fratres, qm vicem meam executi sunt .sed etiam per A PROBATiONEM GESTO

150쪽

CAPUT SEXAGESIMUMSECUNDUM. II

Seir acuit congregara. Nestori um deinde, ac Eutychetem gravissimis iterum verbis damnat.& ad Catholicae Fidei tutelam Praesules omnes hortatur. abigens e consortio credentium novarum Haeresum sectatores .

Si quis umquam rursus uerit, vel Negorii perfidiam meri, vel Eut fetis, ac Discori impi- dogma defendere. A CATHOLICORUM

Iem , I ratres charissimi. Ut praelians igitur Synodo ea ex ipsa eligit, quae sibi probantur, videlicet Fidei Declarationes, ac separat ab iis , quibus addere negat ineludiabile Pontificiae pondus AuEtoritatis, scilicet Decretis quo ad Disciplinam , ne inter haec complediatur Canonem Constantinopolitanae Sedis dignitati faventem. An non si ex Constitutionibus editis a Senatu quasdam Rex confirmet aliis improbatis , ex hoc arguitur ipsi Regem Senatui antecellere Z i 349 Apertius deinde invehitur in Can

nem contrarium Nicaenis Decretis . QuAN-

ROBORANDOs, issimum. atque irritum eriteat uid a marinorum locutus fuerat de Nicaenis Patrum Cononibus discreparit . Verissime assirmat, extortam fuisse superbum Canonem. & projectε assemator Anatolio fuisse illius conditores. Dum autem statuit, stultra Coseisiorum nomine roborandor an tius tumidi Antistitis , optimo jure praesu mit Sanctissimus . N Sapientissimus Pontifex Conciliis se omnibus antecellere ; caeteroqui enim non incassum Conciliorum Auctoritate fretus Anatolius fuisset. Quis autem jactantiae Donem Magnum itissimula-hit Θ Quis ita sermonem institui potuisse credat ab illius sapientia, omnes Orientis Praesules alloquente, nisi notoria tunc Omnibus suisset Pontificia Praestantia supra

Concilia Z a

3so Scribens autem ad Maximum se Orditur: LEO CATHOLicn E LM in Episcopus

Maximo Chars o Fratri Dyram Anti ebeno . In aliis ad Marcianum Augustum datis dixerat se Episcopum Roma AN UNi-vERa Lis Me LMIn; nunc autem , peculiari sua Romanae Urbis Ecclesia praetermissa, UMI v E sA Lis nam hoc ipsum sonat CATH LiCA)solummodo meminit sibi divinitus attributae . Et opportune quidem hanc prae fert sui Muneris Appellationem . cum Onciliorum Deereta partim confirmare. partim diffingere, & omnium aggreditur ordinare

3 si Per Marinianum Presbyterum. &Olympium Diaconum delatas ad se dicit Literas Maximi. conquesti superesse quosdam sua. N vacuo nomine orisianos πω habentes intes gentiam, qua errorem ab emrore discernant. S biosphemiam Nestorii ab Eur bis impierine visis am. Erudire autem incipiens Antiochenum Patriarcham Romanus hec deinde subdit: CATHOOca Fi-

sed &c. Catholicae mox Fidei contra utramque haeresim ut rius explicat veritatem . quam defendi jubet a Maximo . Animadversione dignum videtur mihi, quod cum dicere uno verbo potuisset Leo . standum esse Ephesinis , & Chalcedonensibus contra Nestorium . ac Eutychetem Decretis . non parce iterum ipse Divinae Incarnationis Mysterium pandat. Ex hoc Magisterio . quod exercet Pontifex optimus de Arcanis paulo ante declaratis in Gencratibus Conciliis, insertur, innotuisse Leoni, non minorem Certε, ac majorem fortasse. apud Maximum, & omnes Orientales fore suis quim nodorum distis,Alictoritatem . Dum autem reprobari stramque impietatem dicit APETRA CATHOUCAE FiDEI . cujus co omen Beatur Petrus sumpsit a Domino, indicat. aequὰ certam esse suam. ac Petri Doctrinam. cum Instaurator humani generis suam supra Petri soliditatem statuens Ecclesiam, nullis unquam arietibus . aut balistis Tartari diruendam, ipsis etiam Petri Successoribus e Cathedra Christianum Urbem erudientibus Privilegium numquam errandi efficacissimis a Patre precibus exoraverit. 4

3sa Admoneri se Fidei Custodem jubet a Maximo , secum pro illius defensione laborante, de iis, quae contra veram Religionem tentaret impietas. Summa itaque vi lamia, custam re esse eo erit. ne quid i re ira pravitas audeat visdicare, cam te deceat bris Sacerdotali auctorisare resistere ,

RE . Dunam es exim , te Apostoticae Sedis in hae fomiturixe eonsortem, S ad 'eus dam actam Pritille a tertiae Sedit a uincere ut is nulla missuam ainitione mimmuTar. Ita subjectus oeulis Pastorum Princeps' alloquitur Antistitem in Tertia nam Prima erat Romana . Alexandrina vero Secunda Sede constitutum ι uteumque jactaret Anatolius Constantinopolitanum. & Chalcedonensem Canonem, a quo Secundus sibi esset locus

adjudicatus . s

SEARCH

MENU NAVIGATION