장음표시 사용
221쪽
138 Secundu Pro filio Pan finiana
U.osequimur caetera explicare ex indica tis , quae amplectimur. Principiis, ut pateat clarius. Juxta ea a Concilio omnia tribui Deo. quae possunt salva hominis Libertate . Cum ex Augustino praedestinatio sit Fraestentia, ly Praeparatio Beneficiorum. quibus certi me liberasta ν. quieumque fit
rantur: horum Beneficiorum.& Auxiliorum
Seriem pro EIectis liberrimὰ selegit Deus, S praecipue selegit ultimum, cui praevidit insos finaliter consensuros. licet eidem fiseni ι sentire iuxta Concilii Definitionem . Hane Electionem fecit Deus ex Amore speciali erga Electos, & ex praecipua sua propensione ad Consensum finalem ab ipsis
praestandum Vocationi suae. Hinc est, quod si praevidia et Deus illos non consensuros plurimis Vocationibus suis, legisset aliam. eui certe finaliter essent libere consensuri. Ex hoe speciali Amore, praeter Scientiae de consensu praestando certitudinem superius expensam, rursus oritur, quod primus,& primarius discretor consentientis a non
consentiente sit Deus ipse . xuid signi ei illa Getesiae ad Deum orario:
Ad te nostras, etiam Rebelles , compelle propitius Voluntates.
HUius orationis usum licitum amplia
Ecclesiae non Bre blasphemat Suavis, postquam Concilium definiviit hamasam intririam posse disserim Deo I eani.Jan seniani nutem contemnentes vim Synodalis illius Definitionis ex hac oratione Inserunt, Gratiam Dei praeveniemem esse inahiter,
Sed pereas vetustas. S sapientissimas preces . prosecto non ignoratas , & receptas a S.Synodo solummodo postulatur a Deo V catio aliqua omnino Consensum , etiam a plerumque obstinatis, habitura non tamentalix, quae . eatu auferat Menarem dissem
neadi. Aptissimε notat Smrtia Cardinalis Palla uicinus reserens hanc Suavis objecti nem,quod verbum illud Gonne fuit adhibitum etiam in Evangelio a Domino illo iqui repulsam pagus ah aliis ad suum Conis vivium Invitatis dixit Servor Luci 4. Exseiu in matear, s vicos Civitatis,s pavere ae desiles. S excos, ct elaudos, introdue Mecte. axi in vicos, ct seper . S eo esse intrare, Neque tamen praecepi ut illos suis ipse huis
meris deserre aut dissentiendi lihertate priavaret : sed Plum, ut sedulo eos invitaret,aetam ferventer hortaretur. & rationibus . iaprecibus, ita urgeret, ut re ipsa vcnirent, licet ex se ipsis immerentes , & destituti oculis , aut Cruribus ad pronum, & expeditum accessum. Igitur eo us non sunt imo ipsi quoque praestiterimi illud non omnino nihil, quo se a dissentientibus separarunt. Idem contingit. dum Deus ab Ecclesia exoratus invitat etiam Rebelles ad immortale Convivium suum Vocatione illa insolita , & vehementissima , quam scit eisdem esse congruam, ut, licet consueti repulsam dare aliis Vocationibus . illi tamen daturi non sint.
Quod si lanianianis modus discurrendi
hactenus allatus minime arrideat, eum am
plecti non compelluntur,& alterum prost gnare possunt superius indicatum. uidelicet, Discretionem Consentientis a Dissentiente antecedenter ad liberi Arbitrii usum ejusque praevisionem, haberi a Divina Voluntate libere decernente conserre uni Gratiam, quae ex suis intrIn secis constitntiuis habeat in salis I, bilitet necti cum futuro consensu , quam Gratiam alteri statuit denegare. Haec autem tum sit speciale quoddam beneficium, nedum homini penitus indebitum , sed & nullatenus necessarium, ut constituatur in ho
mine ipso Potentia bene operandi. & con sensum praebendi, unita dependet a gratuita Dei Beneficentia. & Clementia illud Impertiri, cui velit, ac per hujusmodi Gratiam ad Consensum . re libGrex tamen , quasi eompellare. Etenim sc ratiocinando , dum motio firmum sit , Dissentientibus Deum nunquam deficere in simpliciter necessariis, sed eis semper praehere Gratiam undequa que suffcientem, cum qua possint, si velint, praestare Consensum adeout Dissensus quantumvis insallibiliter futurus nullo modo tribui valeat Carentiae Gratiae quae det citer pose, sed solius humanae voluntatis malitiae; in Consentienti x vero adesse P tentiam resistendi, ahiiciendique Cratiam illam , licet intrinsec carem, esto , nun quam sint abiceturi: s haec, inquam dicam, non erit amplius inter nos,& ipta, ulla coulu fiat io, nisi Scholastica. ae proinde disertinmen Sententistrum, quarum utraque deis
di queat,salva semper Fidet Catholica Uniatate , vinculisque pacis, & charitatis .
222쪽
Et famae Gratia ilia Praeveniens meu-
q. XXIV. Non alia profecto est, quam quae suis
explicata gantecedenti, scilicet quae, vel ex intrmsteis efficax , abiicibiiss tame a , ac resipumst vel . oblata in Circumstantus Opportunis imis , & cum tanta illustratione ex parte Intelleeius, tamque Suavi Motu in parte Iuntatis, ut ad bonum allicientia motiva, quae prius latebant, appareant in m Rima claritate a quaeque prius non delectabant, mirifice deinde animum assiciant,
sed nihilominus relinquant dissentiendi ρ tesatem, s suturae sunt Vocationes praebitae libero hominis Arhittio . circa quas nimis aperta. & nullatenus in duhium revocabilis
est Concilii Definitio , quod tuis possit dise
Fortassis etiam Patres aliqui putarunt uesuperius animadvertimus L It . quod in ra rissimis cafibus vocatus aliquis ita fuerit a Deo . ut resistere non potuerit: ficuti sic a Deo fuisse vocatum S. Paulum . suit S. Augustini sententia ex relatione Christophoria Padua . Sed ex eo, quod haec Vocatio ir- resistibilis reperiri posset is homine, suspen is quo ad illam Libero P rbitrio, non sequitur, quod eadem dari possit in ipso Libero
Arbitrio hominis . circa quod habemuΕ ex pressam S. Concilii Definitionem, quod videlicet cuicumque Gratiae praevenienti con sentire possit. & dissentire . Diximus, quod in iis rarissimis casibus, v. g. in Vocatione X.Pauli suspensus quo ad illam fuisset usus liberi Arbitrii. si eadem Vocatio fuisset irreKJθHis,ctialia certe A Bolus nequivisset vel expresia dissentire ili, Vocationi, vel purε omittere Coo sensum ἔideoque quo ad ipsam Vocationem liberum ejus Arbitrium exercere non potu isset quam-
sumque speciem actuum, vel omittere liberi Actum qualemcumque. Sacrum Rutem Coneilium ut explicuimus in allegato 6. l.
non negat possibilitatem Uoeationis hujus ieresisti talis in aliquibus cas Lux, qui lari
possint in hominet ideoque consulto immu lavit vocem illam, homo, quae erat in primo exemplo Canonis praeparatu in hanc aliam Lιherum hominis Arboriam, dum voluit definire quod ipsum merum Arbitrium a Deamotum. N excitatum, potes dissentire δε ν sic , Deo excitanti, atque voeami. Haec autem Definitio deinde tacta amplectitu 1 omnes vocationes, ideoque quam eumque Gratiam Praevenientem . quam Deu1 COR i Ses.6. Can.
sert Libero Arbitrici hominis in Ordine
Consueto Providentiae supernaturalis . licet in rarissimis casibus contulisset S. Paulo . Scaliis fortasse quibustiam. Uocationem Arare iri birem, quae data fuerit. vel danda sit Boismin , sed non libera Arbitrio hominis, de quo solo Canon loquitur. Hastra Uerius ea utit ad discrimen insertalatum Naturae istegrae, ae Stantis. Sejusdem Infirmae, ae Lamori tit in erat V
eesariam nane esse Gratiam Christi Medicinalem. & Utetricem, πedam intrνυ
candia discrimine inter utrumque Si tum desudavit . atque elaboravit dansenius, nisi profiteri voluit, apertum a se hellum indici S. Concilio Tridentino, quod manifesto
loquutum suit de Statu Naturae lapsae post Adae culpam , dum definivit. Gratiam pre
venientem , quae nunc nobis a Deo conse
tur , en aliscibilem, eique posse liberum B miris Arbitrium dissentire omnemque aliam praevenientem Gratiam reiecit . ut multiplici,& ineluctabili ratiocinatione confecimus. Jansenius autem per summam temeritatem post hujusmodi Definitiones assumavit cis μeirilem fuisse solummodo illam quae tributa fuit Angelis & Primis Parentibus in Statu
Naturae lategrae nunc vero aliam non dari Gratiam vere Minyeientem, Sc omnino neces sariam . ut nos ad quodcumque opus salutare Praeveniat, quam illam , quae sit etiam
nedum intrinse/. s essentiali ur Meax ex
Medicinalem Christi Gratiam appellavit . cum aliam Indisserentem . Abiisibilem , SR. uium in Statu Naturae Integrae nuneupaverit Gratiam Saxis a. a
Supervacaneum est ulterius progredi,ut ostendatur, hanc etiam partem Jansentani Systematis eversam fuisse a Synodo Mor sancta . cum hoc liqueat ex clietis. Non im moramur igitur in explorandis aliis a lanin senio suse tractatis. v.g.de Iore Wia iuvim emia, Iuris Naturae, quae dari queat m Sta hu ipsus Naturae Lapsae ac tecum traiat neqcessitatem peccandi; satis enim est decreuis, se Auctoritate Sacri Concilii, quoi Deianobis, utcumque in Protopareute lapsis,
223쪽
ryo Secunda Propositio γ an seni ana.
Praetermittimus etiam , quae Jansenius frequenter inculcat de Adjutorio , quo , NAd torto ne quo 1 on,quorum primo significari putat Gratiam illam indifferentem , quae data fuerit Angelis, & Adamo 3 Secundo aliam essentialiter determinatam, Mahir-eibilem, ue irre ibilem, quae conferenda necessario sit in Natura Lapsa, eo quod sine illa nequeant homines salutariter operari . Haec, inquam, perinde Omittimus, ac reliqua de utriusque Status discrepantia , nam etiam in nostro Statu in torium esse via i trinsecὸ indisserens , vel, si determinatum , nunquam saltem tale,quod non possit abiici, illique resipi, a Sacra fuit Synodo definitum . Dum ergo S. Augustinus . cujus in operibus versatissimi erant plurimi ex Conisellii Patribus , agit de hoc gemino Adjut rio de quo verbum nullum extat in Syn
do) sub nomine Adjutorii , quo , intelligit
Gratiam A luvantem . sve Cooperantem rvet, secundum Thom istas , Gratiam , quam putant quoque Praevenientem,licet eam collocent ex parte actus Secundi, intrinsece Effocem , quae tamen possit alites, eique
resist. Sub nomine autem Adjutorii, Rare
quo non, Gratiam Excitantem. &ahsque dubio Praevenientem,qua completur Potentia proxima ad operandum. Graciam, seu verius Mesentiam extrin ferat advenientem Auxilio ex Divina Fris visione omnism. quae futura sunt, saI essent,
admittit Jansenius ipse pro Statu Naturae Integrae, ut liquet ex iis . quae ab ipso retulimus Capite t. q. s. Relicem illum, si Tridentinis Definitioni hus acquiescens non somniasset, necessarium esse in Statu Natu ra: lapsae Auxilium nedum essentialiter Eff-ox, sed & per ipsum Inali uiae. S irreMAsibile . ideoque aere tam, ut ipse concedit. hominem ad assensum.
Frustra Tanferiori ex Corellio expiscam tar Aea Mi faventia.
q. X XUI.CRedi vix potest, ausos esse Jan senii As
sectas aliquid ex hac Sacrosancta SP nodo . a qua in antecessum damnati apertis-fimε sunt, pro se depromere . Sed sicut Sacras ipsas Literas Haeretici perverse inter pretantur, ita idein praestant de Sacris Con-eiliis . Primo igitur notant, a firmari de Adolescentium aetate . quod , ni a teneris annis ad Pietatem, S Religionem informetur, an tequam vitiorum habitur res homines m deat, ovuam perfectΘ. ae e maxim . ae gularinopemodum Dei omnipotentis Auxilio in Disciplina Ecelesia ea perseveret.
Hoc autem, maximum,ae gulare auxilium
est, inquiunt, Gratia nedum intrinsece ES-cax , sed & Dahiscibilis, S Irre uitis. Esego vere datur talis Gratia . ci)Sed negatur Minor Argumenti Propostio , cujus falstatem ostendunt ea omnia . quae statuimus. Maximam illud , S gulare Auxilium consistit vel per nos in persecta Illuminatione Intellectus, & suavissimo Attactu Voluntatis,ut explicuimus: vel per Thom istas in Gratia ex sui natura Effoci. quae . esto, ducat secum insallibiliter Ess cium , talis nihilominus sit, ut abii, queata libero hominis Arbitrio, eique rerisi. Eκpendunt secundo Canonem tertium Sessionis sextae quo amrmatur hominem aprumeniente Spiritus Sanfli Inspiratione Mupine credere. Sed quis hoc negat P Neque adius Fidei, neque ullus alius elici potest sine praeveniente Spiritus Sancti IIluminaistione . Sacra vero Synodus assirmat han
Illustrationem me abistibilem. N eui m disentiri, non inabistibilem, S irre Giton
Allegant tertio Canonem vigesimum- sextum ubi dicitur, Christum infideles, ut Capus in membra , insuere. Sed explicat etiam Sacra Synodus hriunmodi In fluxum , qui fit per IlIUratione e Ailaesus Mileuiter . S re sibiles . Confugiunt quarto nunc nonnulli adsensum compos tum , & divisum , Sc potentiam antecedentem & consequentem, assim mando nos posse dissentire Deo Vocanti in sensu diviso ab ipsa Vocatione, non in sensu composito cum illar & posse dissentire potentia antecedenti, scilicet antequam ipsa Vocatio detur non autem potentia cons quenti, videlicet postquam ipsa data est. Sed, praeter dicta β. a.& dicenda Capite sequenti, nimis aperta sunt verba Concilii definientis nos posie dissentire Deo meanti, hoc est quando ipsa Vocatio datur, atque proinde in sensu composito cum ipsa Vocatione,& potentia consequente post collatam nobis Vocationem eamdem . Quaenam est potentia dissentiendi Vocationi , quando non vocamur, & antequam vocemur P Diacunt quidem Thom istae. cum Vocationa ad Consensum non dari Potentiam ad conjungendum cum ipsa Dissensum ς sed quod cum ipsa Vocatione non conjungatur Potentia ad Dissensum , nemo non dan senista asserere
Asserunt quinto verba illa Concilii, LAberam Arbitriam a Deo motum, excitatum
posse dissentire, se velit. ex quibus inferunt, admitti a Concilio praeviam , S mcacem Divi- i Sessa a Dee. i .de Reformatione.
224쪽
Divisam Motionem;& nihilominus negari, quod ex illa tollatur humana Libertas, cum supponat subsistere Liberum Arbitrium , quod moveatur. R excitetur. Sed praevius ille Motus Divinus, de quo loquitur Synodui, quemque nullus Cath lieus negat. vel non est Essicax ah intrinsevo vel saltem non est irine stibili ed potius
---M.& frustrabilis, ut apertissime definivit Syn us.. quae alibi Morum illum arpellat Alemlami Taetente Deo cor hominis. Cum hoc supponrt jure optimo Concilium di sistere Liberiatem humanam, non autem cum Delectati divisum intrinsect , S ese
seniani. Non reformidant demum sexto examen instituere Canonis sexti. in quo amrmatur
eationem Divi Pauli Aroprie. Sper se effe opus Dei, ex quo inserunt, quod eadem Vocatio provenerit a Gratia nedum essen
sibis ter effectrice . Sed Canon Me,alia nobis contra Janse ni stas, quibus non utebamur, arma suppe ditat. Mus verba sunt. Si quis dixerit.non esse in re te hominis vias Dor malar fac re ,sed mala opera, ita ut hora, Deum Fera
ri ποπρermisse solum,sed etiam pro M. perse, adeo ni r propriτm erat opus non mimus Proditio Iudae, quism meatio Pauli , innatbema sit. In primis autem de Sancti Pauli Uoe tione jam supra notavimus q. II. quod asse fuit irresistibilis , & faeta in homine. suspenso interim libera hominis Arbitrio ; deoque ab illa, & ah aliis Brtasse nonnullis penitus extraordinariis, de sumi non potest
virgumentum ad caeteras, quibus omnibus
Concilium definivit pos di mire liberum
inbitrium. Secundo: Respondeo universaliter,quemineumque consensum Vocationi Divinae ad
actuin honum esse opus per se Dei, vel quia per Thomistas Deus contulit Gratiam ah
intrinseco Eficacem, ita secum serentem in- filii biliter opus salutare. ut ei tamen re ipossit: vel . & ut nos omnino verum cense nius, quia inuet dedit Gratiam Praevenientem ex praevisione Consensus ejusdem . Si ex intentione speciali Consensus praestandi, Scex Amore praecipuo erga hominem, quem vidit consensurum , Sc ex concursu ad eumdem consensum per Gratiam cooperantem. Qi emlibet autem dissensum non esse Uur perse Dei, quia licet a Deo praevisum , non tamen intentum , nec amatum . imo illi displicent Cm .
Praescindo a quaestione. Utrum Gratia operans necessaria sit solum ad actus Vis tutum Theologalium , di non requiratur ad illos Virtutum Cardinalium . pro quibus sumetat ordinarius Concursus Dei. eo quod hi non superent Vires Naturae t vel Gratia
operans necessaria sit etiam ad actua Viris tutum Cardinalium, quando vincendum est vehemens impedimentum ς in hoc enim c su certδ non suffciunt ordinariae Vires Naturae: sicuti v. g. licet possit a robasto uiro elevari grave pondus hoc tamen fieri nequie per solas ordinarias ejus vires , si alii contra nitantur, vel pondus id sit infixum terrae. Ab hac, inquam, quaestione praestando, cum praesenti Controversi e necessaria nou sit ejus solutio; nam quamvis non concurreret ad aliquem actum Virtutum Cardinalium Spe et alis Gratia cooperans . tamen ille ex aliis Capitibus esset opis per se Uri, videlicet, ex meis indicatis Principiis, quia Deus dedisset Gratiam praevenientem non soliun ex prae .lsione consensus praestandi ad illum actum salutarem eliciendum . sed etiam ex intentione speciali ejusdem consensus , Sc ex amore praecipuo erga hominem consens
Tertiri: Dido. quod si eatio Apostoli
dicenda idcirco esset opus proprium Dei,quia Deus Paulum, & alios Omnes salutariter operantes impulisset. & semper impelleret irre ibiliter ad opus bonum per Gratiam praevenientem ina hiicibilem ficut Ja senistae opinantur, etiam Proditio Judae fuisset να proprium Dei, ut mox ostendemus. Retorquetur is Vanfensas Locus Contarii eo aram Vocationem S. Pauli cum Pr ditione 'udae, ae demonstratur ab igo a tribai Deo Scelera hominum.
PSrpetuo inculcat Ian senius necessari messe in Statu Nat prae Lapsae Gratiam nedum intrinsece, & essentialiter Essicacem. sed & MasVeibilem. N irrefissibilam, propter
sanandam infirmitatem ejusdem Natur qui omnino sit impotens resstere tentationibus, S ullum opus salutare producere, nisi ad illud habeat impulsum a Utetrice, ac Medicia nati Gratia Christi. Judas ergo huiusmodi Gratia privatus non potuit per Jansenium relistere tentationi ad prodendum , & pr ducere contrarium actum salutarem Fidei servatae Divino Magistro suo. Quamvis igitur Jan niux expressε neget attribuendum esse Deo scelus illud immane 1nd certE tamen assirmat neces artam esse Gratiam M dieinalem Delectationis Uictricis ad reus
225쪽
292 Settinis Proposito,an seni ana.
taendam Potentiam isteris illius evitandi. Et praeterea semper inculcat,inlectationem Victricem , quando infunditur, esse inabiectium ..irresisti Hem . Et quidquid sit de Jan senii quo ad hoc
mente. certe multi ejus Assectae , dum proincumbunt ad Sacerdotis pedes . Deum pineius, quam se ipsos accusant, dicentes: D fuit mihi Gratia ad vitandum Adulterium . Homicidium Sic. Insaniunt quidem illi, sed quando a mitterentur impia eorum Principia , qu modo juste damnare posset homines Deus .
illisque exprobrarer Perditio tua ex te; tantummodo in me Auxilium tuum . si ante omnem Praevisionem Ahsolutam aut Conditi natam , sceleris alicuius a Juda . vel ab aliis Reprobis committendi, decrevisset eos privareAuxilio essentialiter necessario ad constituendam Potentiam sceleris ejusdem evi
Respondetur Propositoribus subterfugia
quaerentibur Iecunda Paserianae.
q. XX VIII. AD primam, qua dicunt et Damar Asexilia Dei extrinseca. S remota. re μbilia, v. g. Me Theatrum Priversitatis obi eieri inteluctat notitiam Creatoris Dir Pνα- dieario Evangelic, alia hujuymoda. Respon- . deo. verissimam esse hanc Propositionem , sed a nobis afferri ad explicandum subterfugium frequens . ad quod se plurimi recipiunt , ne videantur negare Gratiam omnem in aliqua significatione lassicientem ilicet haec, quam admittunt. sit extrinseca. 8c remota ; ideoque illius concesso, & possibilita, illi resistendi nihil conferat ad tegendam Haeresim negantium, quod unquam resistatur Interiori Gratiae in Statu Naturae Lapsae . Apostolica Sedes definivit res posse etiam Gratiae Interiori, quaecumque east. aut nempe puri Suffciens. aut Essicax, sive ab Intrinseco sive Oh Praevisionem Coninsensus. ac Suffcienti resisti re ipsa . Ad secundam, videlicet: Dantur etiam aliae Gratia interiorer diverse ab illis, qua universis impendantur solionibus . scit et Busirationer quaedam, S Motioner resista les t licet 'aeter itur necessaria sis alia Gratia meax Irre ibilis praeveniens hominem ad os emantiam praereptorem, NI aliud opus δε-lutare faciendum: Respondeo,quod pulcher rimam speciem habet prima pars huius Pr
positionis; videtur enim concedere Gratiam Interiorem verε suffcientem. cui in Statu Naturae Lapsae res statur, ideoque contradi,
cere Secundae Jansentanae assirmantii Asero ri Gratiae in Stata Naturae La a Nunquam re itur. Sed in primis falso supponitur , quod uniterin Nationibur impendantur δε- tammodo AEuxilia extrinseca. N remsta , &non etiam saepe intrinseca. S proxima. Atinque haec suppositio videtur esse contraria Oraeulo illi Divino Christi Domini r MaLῶab Oriente. N Oeeidente vestera, er meum bene eum Ahrabam, bisacis Deo, in Regno Caelorum: a) & declarationi Sac Concilii, quod Dor dat omnibus a uenteris usu improperat i Et Solem suum oriri Deitsuper Bonor, es malos. 9 nuit superfusior,s injπηον 3 in ordine Naturali. ex quo in cacinima
inserturi quod etiam in Supernaturali Graintiam Interiorem vere Suffcientem proxime vel remot , omnibus impendat. Si omnibus de se, ac ex parte sua osterat Auxilium pro ximum . licet non omnihus actu illud det , quia plurimi sceleribus immers abutuntur Auxilio remotor v. g. multis datur Uocatio, & inspiratio ad audiendam Concionem. vel legenaum Librum Spiritualem. quam si audirent, vel quem si legerent, converterentur ad Fidem, vel ad Poenitentiam ad quam haherent Auxilium proximum, quo ex Culsa sua carent, quia non consenserunt primaenspirationi. quae erat Auxilium remotum in ordine ad Conversionem. Praeterea prima pars Propositionis destruitur a secunda,qui
Gratiae illae Interiores. quae appellantur I luserationer quaedam, S Motiones re Miles . nequeunt esse Gratiae vera Suffcientes, si praeter Mas ut declaratur in Secunda parte Propositionis necessaria est alia Gratia Eff-eax Irre sibilis praeveniens hominem &αlta igitur explicatur Propositio haec . ut ostendat cum Jan senio , quod Interiori Gratiae vere suffcienti in diata Naturae Lai nunquam re atur. Demonstravimus f. 18. quod Jan senistae per summam vocabuli abusionem appellant δε eientem Gratiam illam praevenientem,quae vehe non suffcit ad con stituendam Potentiam ullius salutaris operis faciendi, nisi praeterea necessario deturalia Gratia Effcax ex natura sua Dabiei, lis N Ire sibilis. Ergo licet resisteretur Gratiae Hli Interiori. quam ipsi appellant Sincientem, non tamen salvaretur sensua Catholicus Propositionis contradictoriae iliali , quam Sedes Apostolica tamquam Haereticam condemnavit, qui sensus Catholicus est, quod possit resisti, quodque re ipsa rei satur Interiori Gratiae veia ac propri sum cienti,quando non est vel ab intrinseeo Eff-cax,vel data sub Praevisione Consensus .
Ad tertiam . videlicetr I ae Liauserat i
226쪽
sit de hoc modo loquendi, certe tamen, quam . is esset aptus nihil conferre posset ad ostendendum, quod , qui eo utuntur, alieni sint a Jan senio si.ituente nunquam resistic ratiae Interiori non producendo ad tum ah illa distinetum . Certe Deus Eficaciter. &Essicienter excitat illustrationes illas . &Motiones, quas producit in nobis ne volus. Sedes autem Apostolica decernit duri Gratiam Interiorem, cui proprie re satur . non producendo scilicet astum salutarem . ad quem nos praevenit Deus Illustrationibus ,
& Motionibus illis. Ad quartam, videlicet: Ruamvis Graria Meuxst Irre ibilis tune, quando infunditur , nui micus non e et talis in sensu δε- esse in sese reueat exparte Arius primi ,s e
fecundi: Respondeo, nullam a me censuram
ferri de hae Distinctione adhibita a magnis quibusdam Catholicis Theologis, ex illa
inserentibus Conclusiones pariter Catholicas , & admittentibus verissima Principia , v. g. quod detur etiam in Statu Naturae Lapsae Gratia re uilis vere lassiciens, cui res statur . Sed in sensu negantium esse re fluitem Gratiam ullam vere lassicientem
haec Propositio coincidit in illam Jansentiassirmantis, quod Interiori Gratiae vere Sus-fieienti in Statu Naturae Laude uam reri statur . Haec igitur distinctio ab illis adhibita est pulvis excitatus contra solem Veritatis : tum quia per Sensum Compositum non solum Jansentani intendunt negare Conjun Stionem Actus Dissensus cum Voca tione per se essicaci ad Consensum . sed &Conjunctionem talentiae ad Dissensum,cum dicant Vocationem ad Assensum esse breή-
stibilem , s Dab cibilem: tum etiam quia per is sos neque posset resisti in sensu divisio
ab hac numero Vocatione Essicaci . & Gratia Victrici, quia etiam in quocumque alio casu deberet dari alia Uocatio Essicax , &Gratia Uictrix etiam tunc prorsus Dabiis
bilis . I Irae ibilis . Demum Sedes Ap stolica declarat haereticam Pr postionem dicentem , quod nunquam de DdIo resistatur Interiori Gratiae proprie Au eienti, quae det simpliciter mila, quaeque per ipsos est sola Gratia Emea κ Dabystibilis, o Dre ibilis. Quid autem prodest recursus ad interi rem Gratiam Essicacem dire ibilem. quae
se teneat ex parte aetus secundi Summi Pontifices damnantes Propositionem Jansentanam loquuntur manifestissime de Gratia praeveniente Interiori , quae sit necessaria ad simpliciter posse , cui Jansenius dixerat nun-
quam resisti. Loqui non potest Apostolica Sedes de Gratia illa , quae se tenet ex partea eius Secundi, sive Praeveniens ea dicatur. ut contendunt Thomsae: flve, s , ut o Morivere, tantism Cooperans. Huic enim imponsibile est, ut resistatur, cum actus salutaris, qui de saeto elicitur per Gratiam Coopera tem, babeut nere atem illam, quam appellant Philosophi Consequentem ; nam unusquisque adtus, quantumvis liberrimus in sua causa nihilominus postquam liberὰ suit elicitus, necessario existit. Praetermittimus, quod si haec Gratia EM-cax accipienda esset pro Delectatione Vi-Etrici praeparante ad Adtum Salutarem , deberet praecedere Aetum Secundum. Quid enim est praeparare, nisi existere antequam eliciatur actus Secundus Et quod si ex parte actus Secundi deberet succedere Praeparatio. & i inpulsus hic alligatus uni tantum parti contradietionis, sive per modum Cau-j e, sive per modum Applicationis necessario requisitae ad quod ta inen Effugium inconsequenter recurrunt, qui opinantur, Delectationem Victricem requiri tanquam completivam Potentiae ad agendum non potu i s. set dari Adtus primus indifferens ad utramque , prout requiritur ad Libertatem : Et quod, si praeter Gratiam indifferentem ex parte Astus Primi, esset necessaria haec alia determinata ex parteAdtus Secundi ad eoru-plendam adaequatam Fotentiam producendi Actum Salutarem , non esset vere Sinciens illa . quae se teneret ex parte Actus primi ad
hanc adaequatam Potentiam constituendam.
Demum neque posset resisti illi, quae se teneret ex parte Actus primi, si, utcumque
dicatur Indisserens, esset tamen omnino coniungenda cum hac essentialiter Determinata se tenente ex parte Actus Secundi. Ideo neque haec Gratia Essicax . neque alia cum hac necessario connexa , potest esse illa , cui
Sedes Apostolica dicit resisti de facto . Magni Theologi . qui per summam Cain
lumniam a Jan senistis allegantur, amplectuntur Conclusiones Catholicas contradictorias illis Jansienti. v. g. quod nulD Pr
repta Dei uent bominibur Pusis impo Hio
Nunquam desit Gratia nece oria, qua post hioa Funt: is Staru Naturae Lais re faturre i a Luteriori Gratia vera, ae propria su
cienti,Mese eonstituenti adaequatam Iemiam operandi utiliser ad salutem: A nutu Dei
Gratia praeve mente asseratur homini nees ras Uerandi se. Urgeo demum Jansentanos hoc utrimque vulnerante Argumento. Uel ad constituendam adaequatam potentiam producendi Actum salutarem, v .g. Conversionem ad His
227쪽
dem. aut ad Poenitentiam, susscit Gratia illa praeveniens, qua ad opus salutare smpliciter potentes emcimur. ab euiis S reris bilis, de qua loquitur Synodust Vel non suseficit. & praeterea est necessaria alia Gratiaesentialiter FPPax, Sprorsus Das cibiM. es Irre ibilis praevenietis, quae ponatur EX parte Actus primi Si prima lassicit. prosecto haee alia est superflua, neque contra Sac. nodum inducenda est . Si prima non su
ficit . enimvero non est Gratia illa Φerens ciens, quam Concilium dieit ab et s. illique dissentiri. ae ressi: Et S.Sedes A postolica declarat eidem re ipsa resisti in Statu Naturae Lapsae.
Ad quintam, scilicetr I a Gratia D axoppellari potest etiam suesciens, quia ereιὰβ
producit Nur bonum . n eis ad illud Aroducendum et Respondeo, profecto lassicientissimam esse Gratiam Emmeem. Sed quid hoc eonfert ad persuadendum , quod recedatur a Jan senio afirmante . nunquam re i Gr tiae Interiori in Statu Naturae Lamae 8 Enimvero ipsi Gratiae Emeaei Dubisibili, s Imre sibili. nunquam resistitur. Quis non videt inane artificium afferentium hanc explicitionem ne videantur negare Gratiam omnem verissime lassicientem P Ista porro Gratia sussciens, quam concedunt videlicet talis, ut simul si Emeax, non est ejusmodi ut illi unquam resistatur. Ex hac ipsa Explicatione e'arissime apparet, quaenam sit intentio illam asserentium videlicet,quod nul la vere Suffciens Interior Gratia proximi praeveniens detur praeter Effcacem, cui quia nunquam resistitur, idcirco, velint, nolint. convincuntur adhaerere Iansenio , & repugnare Sacro Concilio I ridentino /efinienti. Gratiam Interiorem stra verientem esse ab e
cto saepe abiiciatur, eidemque frequentissime.& per Τhomistas semper, quando non su cedit Praemotis , resistatur . licet nori ex desectu Gratiae, sed liberi Arbitrii creati. Ad sextam. videlictit ure κοκ es Maudamnata hare propomis : Intersiri Gratiae in Statu Naturae Lamae nunquam resistitar,qciatiset omnis Gratia δε FP Ox qud ad prex mum suum emtius, propter quem datum hilominus eidem sepe re i κν ρκι ad essectis
remotor, videlicet, qaia fiere semper Gratia obtineat sectum. v. g. Conversonem ad F dem . vel ad Paenitentiam , aliquando tameneontra Delmat onem Gratiae majorem exar gis aliqua Delemtio Conexpiscentiae minor . quae quidem Mesuri3 debet eidem Gratia e dere, Dest tamen se er cliquam re emiam. Respondeo, interrogando, quid blaterent de
possibili resistentia Gratiae meaei quo adesse eius remotos. Iiret impossibilis sit resistentia quo ad proximos Per ipsos aut a Christi Gratia esseΠta operis . ad quod proda
rendum voluntati datur, ulla voluntatis 'mulcaesas fisuri potes. Nunquam igitur per ipsos Interiori Gratiae resistitur in Statu Naturae Lapsae contra Pontificiam infiniti nem , & contra praeviam Definitionem Concilii ita tuentis . omnem Dei Gratiam Praevenientem esse Ab cibilem. 9 Re Milem.& aliquam saltem, cui re ipsa re fatur. E
sectus proximus GratIae ex intentione Dei illam conferentis deberet esse opus salutare productum ab humana voluntate. v.g. Conversio ad Fidem , vel ad Poenitentiam . Hoc autem effectu Gratiam frustrari posse constat ex supradictis Definitionibus. Delectatio illa Concupiscentiae minor aliquando exurgens contra Delestationem Gratiae majorem , quantumvis aliqualiter resistat,nihilominus incongrue appellatur Effectus remotus Gratiae, quae intendit etiam immediate.&proAime superare resistentiam ejusdem Concupiscentiae. Et quamuis ista resistat, nihilominus non tollit, imo frequenter auget Uietoriam Gratiae, quae s, non obstante repugnantia Concupiscentiae, semper Obtinet , nec potest non obtinere suum essectum. videlicet opus salutare. propter quod humanae voluntati datur. ut Jan senistae assim mant , manifestissimum est , quod nunquam illi resistitur contra Pontificiam, & Gnc liarem Definitionem.
Ad merendum,' demetendum, in Stain tu Naturae Lapsae non requiritur Libertas a Necessitate , sed sufficit Libertas a
Propositiones Tertiam Fanfinianam in
ut tegumento caelanteI. ERITO damnata est Propositio Jansenti. si eum Luth
ro significat, amitti in Statu Naturae Lapsae rationem Voluntarii, vel cum Calvino , rationem Liberi. & solum verificari. quod homo eligens bonum, vel malum, noucogitur, aut violenter trahitur externo m
228쪽
t τ Lriret qui habet. Gratiam Efficacem ir- resisti hilcm praevenientem ad opus bonum, non habeat tune actu eligendi facultatem . quae sit in utramque partem libera ia soluta; nihilominus non potest dici habere Necessitatem. quia si clivisa esset humana Voluntas ab illa Gratia irrusillibiliter adiciente . &movente ad bonum , esset persecte libera ab omni necessitate 3 Etiam quando voluntas irresistibiliter movetur ad bonum . remanet libera. quia conservat Libertatem ad alios actus. & so llim illi deest . indifferentia consequens imulsum Delectationis Uictricis. Non autem tum antecedens, quae suspensa quodammo. do eit post impulsum in abiici hilem , & irre-
Propositiones Aniijansentanael
i. Saenai Θnodus Tridentina a mari posci iam Adae remuere veram Mininis ' Libertatem.
SI quis lGerum hominis Arbitrium post
Adae peccatum ami m. N extinctumese dixerit. aut rem me de solo titulo. λδ. t tutum e re . Amentum denique a Salbana invellam in Ecclinam, Anathema t. ci Vera igitur res significata per nomen liberi Arbitrii remanet tu homira post Adapereatum ς hinc autem res ut lateri cogitur Calvinus Capite s. scelestissimi libii. quem appellat Antidotum ad Sessionem sextam
Concilii Tridentini est eligendi saeuitas.
quae sit in utramque partem soluta, & expedita . Comitium deelarat, eum Gratia praeveniente ad bonam remanere Loemtatem a Necessirate. 6. II.
SI quis dixerit, liberum hominis arbitrium a Deo motum. 9 excitatum per Gratiam scilicet praevenientem ad bonum) nibureoperari Uentiendo Deo excitanti, atque u
eunti, quo ad obtinendam Fusii eationis in tiam se disponat, ac praeparet, neque pine dissentire velit, e . Anactemo sit. a Posse autem dissentire si velis, profecto
non noli 4 m est non cor, aut non trabi violenter externo motu , idest hahere Lihertatem a. Coactione . sed etiam est habere saeuitatem eligendi expeditam. & solutam in utra indique partem. ideoque habere Libertatem a Neeess eate. Tom.II.
1 des. 6. π.s. 2 Ses.6.Gn.A. Tangente Des cor hominis per Spirisue Sancti IIIuminationem, neque bomo irae nibuomnino agit Ins rationem illam recipiens, quippe qui HIam π abiicere potest. H*c μ- eentia abiiciendi IIIumi novem. N Atria tum Divinum, videlicet illis non utendi ad actus salutares. in nrdine ad quos a Deo praevenimur IIIamisatione. & Attacla tuo, explicat. et identissime Libertatem humani Arbitrii exempti ab omni Necessitate . 3 i , Ne quis opinari posset, quod ante 'dens Motio Divina significata per suavem
Auoetum, de quo Synodus imituta fuerat, ullatenus laedere posset humanam Libertatem, statim subiicit Sacrum Concilium Deia creto 6. . quod homines ipsi, nisi velint abj ine Uivinam Vocationem , fibeia moventur in Deum , per haec verba: Disponumur au-ιem ad usum quintiam, dum excitati Dimis Gratia. s ad ii, dem ex audisu concipiemtes liberae moventur in Deum . Synodas loquitur de humana , Eeut de Divina, Likertate; ideoque omuem ab homine iantecedentem Necessitatem exeludit.
q. II I. IN Sacris lueris eum dieitari. Convertimini
ad me, 9 ego convertar ad vos: Libertatis nostris admonemur . Cum reoondemus r merte nos, Domine ad te, S convertemuri
Dei nos Gratia praeveniri eonfitemur. Adeo cordi est Concilio explicatio. quod sartatecta, etiam post Adae peccatum per quod liberum arsitrium Oiribas aue arum, thesinatum remansit fervetur substantia Liberiaetatis a Necessitate,ut prius de illa loquatur. quam de Libertate , qua utitur Deus Optimus Maximus sua nos Gratia praeveniendo. Sicut igitur Deus hoc praestat cum persectissima Libertate a Necessitate, ac non Ilim a Coactione . ita utramque Libertatem humano Arbitrio attribuit Synodus Sare
Onodus explicat dari Libertatem a Necessitate infans composito cum Vocatione ad bonum.
q. I V. I vente Deo cor hominis per Spiritus
Sancti IIIuminationem, neque homo irae inhil omnino agit Ins rationem Hum rec stior , quippe qui illam S abiicere potes. Declarat igitur. quod homo potes Inspirationem abiicere tune . quando Deus lavis illius cor . s B h a . . : S.
229쪽
r96 Tertia DUeniana Propositis.
Si quis dixerit, Meram h init AG
triam a Deo motum . er exestatum, aribu e sperari .entiendo Deo excitanti, atque voeanti, M. neque pse dissentire δε velit, M. AEuathemast. Tunc igitur, quando liberum hominis Arbitrium a Deo movetur, X excit turi potes dissentire, fi velis, Deo excitanti.
atque vocanti. Enimvero non video, potuisse Synodum uti diariori forma loquendi. ut explicaret, dissentiri posse Divinae Vocati ni in sensu composito cum ipsa Vocatione: ita saltem . ut etiam per Thomistas eum ipsa Vocatione ad Assensum stet simul P tentia ad Dissensum , quae dici solet Simulis eas Potentiae i quidquid sit de Potentia Simultatis. quam etsi negent Thom istae, quo ties Vocatio est per ipsos ex intrinsecis Em-cax , admittunt nihilominus cum omnibus Catholicis. quoties est pure Suffciens con stituens simpliciter posse cum absoluta Indisserentia ad alterutram Contradictionis par tem . Aliter si haec Potentia ad Dissensum uerificari deberet dumtaxat in Sensu Divisci a Vocatione, quatenus,si Vocatio non daretur , admitteretur Potentia ad Dissensum . Liberum Arbitrium non posset dissentire Des meant, ae Excitanti, ut definit Gn-eilium ; sed Deo, quando non adhuc voca
Hoc animadvertens Jan senius non nisi semel attulit distinctionem Sensus Compositi,ae Divisi; sed audacter contemnens Sac. Concilium perstis it in sua Assertione, quod ad merendum , ac demerendum, non requiis ratur in Statu Naturae Lapsae Libertas a Neressitate . ideoque nihil mrmidavit Sensum compositum . a quo eadem auferretur. Captiosi autem plurimi Jansentani frequentissimε recurrunt ad Sensum Divisum,ne nimis strenui nostrae Libertatis eversores videantur . Incassum autem laborant ut vidimus ac porro clarius intuebimur si standum est Declarationibus Sae. Concilii. enὰ praesumisur a SFnodo, exeludendam esse omnem Necessitatem antecedentem ab homine inim dies m. & inabiicibilem, ut falsetur hamana Ubertas.
q. V. DEmonstravimus,nullam admitti a Con-eilio Gratiam Praevenientem , quae
non sit Abisibilis, & eui resisti non possit,&per huiusmodi Abitabilitatem, S Re M
litatem salvari ab eodem Libertatem humanam .sequitur autem ex hoe manifes E quod nulla Gratia Praeveniens sit intrinlech & ex
homo illam abstere, aut illi d estire, comtra Concilii Definitionem. uod valide omisnino censemus evinci in nouris Principiis. juxta quae cum omnis Dei Gratia praeveniens e sententia Concilii sit de se indifferens , ut conjungatur cum Consensu . vel
Dissensu . aliqua evadit Meax , si ve potius meismi nam omnis ex Intentione Dei conis serentis , Sc ex perfectione suorum Praedicatorum esset meax quantum adse. videlicet nihil illi deesset ad praestandum effectum. nisi obstaret humana malitia. ut ostendimus f. s. Capitis seeundi aliqua, inquam, evadit E ax. sive F eni. per hoc. quod
liberum Arbitrium hominis correspondens Intentioni Dei vocantis non abjietat Voca. tionem, nee illi dissentiar,sed producat simul cum alia Dei Gratia cooperante adtum s
Concilium autem manifestissime me quidem sententia agnoscens hane Indifferentiam intrinsecam in ipsa natura cujuscumque Gratiae Divinae Praevenienti nihilominus certe supposuit, praecognitum ab aeter no fuisse a Deo euinam suae Vocationi co sensurus esset Petrus v. g. & cui dissensurus. atque ideo quaenam Uocatio esset futura E cax , seu potius E ciens, & quae non . Supposuit igitur Concilium, quod Deus ab aeterno viderit hanc veritatem: Si dabo Petro Vocationem A. illi consentiet: si dabo Uocationem B . illi dissentiet. Cum porro Coneilium definiat, quod non minus Voca. tio A sit indifferens ex natura sua . ut conjungatur eum Consensu Petri, quam Vocatio B, liquet. quod idem Concilium supponit, E caciam, sive potius meientiam U cationis A potuisse impediri ab ipso Petro. quia si a Deo suisset previsus dissensurusU
eationi A,non potuisset Deus decernere mulationem Petro talis Vocationis si Deus v luisset insallibiliter obtinere Consensum Petri. Quamvis autem Vocatio A sutura emiseax fuerit impedibilis a Petro . non tamen fuit ab eo acquisibilis eadem Vocatio. quia Consensus Petri vocationi A, praevisus a Deo. non influxit per modum Causae, aut Conditionis, aut Congruitatis . aut ullo alio pacto in liberrimum ac mere beneficum Dei Decretum de ponendo Petro in talibus circumstantiis , in quibus p vidit ipsum consensurum eidem Vocationi A . Ex hae apertissima ratiocinatione sequi videtur mani sestδ, quod ex mente Concilii tune, quando Petrus actu vocatur Uocatione A , non habet . aut subit Necessitatem ullam antecedentem a se inimpedibilem. quia si Petrus non fuisset a Deo praevisus
230쪽
consensurus liberrime huic Uocationi, De svolens infallibiliter obtinere Consensum Petri hane illi Ucieationem non contulisset, sed loeo hujus illi tribuisset aliam , cui praevidisset lihete consensurum . Sensus er
go coni positus Petri cum hac numero Uincatione nullam affert Petro antecedentem
Necessitatem a Petro in impedibilem, quia , ut ostendimus , non daretur Sensus Comnositus, scit icet conjunctio Petri cum tali Vocatione , si Petrus praevisus suisset illi distensurus. Haec elocutus ex meis Princi piis attexo ab aliis defendi Catholicam V ritatem per Gratiae Ab eisiiatatem. Conestium suppoma Ddi Ubertatem humani Arbitrii ab omai me rare antecedenti rorsus Ini edibili. atque omnino Inab tibiis ab eodes Arbitrio . inabritabilitate exeludente Potentiam ad actum bonum, eri malum.
Sive spectetur intrinseca natura Gratiae
praevenientis sive intentio Dei eamdem dantis, constare mihi videtur quod ex mente Concilii exeludenda sit omnis Necessitas antecedens prorsus in impedibilis ah ipso humano Arbitrio, atque ira, tabitis inabit cibilitate praedicta si servanda est incolumis humana Libertas. De intrinseca natura praevenientis Gratiae aperta est Concilii Definitio, quod eadem sit is homine assisibilis lisque ρομ πο- fore inbitrium dissentire. Si autem expendatur intentio Divina . certe supposuit SP modus illam conformari naturaeAuxilii praevenientis a Deo conferendi, adeoque ab eadem intentione non poni Necessitatem, quae non ponitur ab im Auxilio.. Poneretur autem Necessitas omnino In- impedibilis a Petro v. g. , ii vera esset Jans ni starum opinio, quod videlicet Deus ante Omvem Praevisionem ullius exercitii humana Ubertatis decrevisset conferre huic. vel illi homini Gratiam praevenientem nedum ex natura sua mentialiter Ufieaeem,sed Syro fus i bi ibi mery ime sibilemi vel contra decrevisset dare aliam ex natura sua essentialiter Demaeem. In hoc certε casu sensus compositus Petri v.g. cum tali Auxilio prae venienti fuisset omnino in impedibilis , &ira stibilis a Petro . utpote exclusivus eu juslibet Potentiae in oppositum. Ergo laed ret illius Libertatem , neque 'se positi tale Aurilium abstere. aut itii dissentire, contra Concilii Definitionem. Necessitas antecedens impressa homini
ah Auritio illo Divino inubisibili, & irres- ρώμ. eontra Definitionem Concilii asserto a Jan senistis, esset smilis Necessitati impresiata lapidi v. g. ad descensum a sua innata gravitate . quam lapis nequit impedire , aut abiicere ; ideoque , ve detinfensus eo vositus lapidis eum actuali defeeσι , e divisus. sumper verum est , quod lapis ex natura sua nitatur deorsum t ita ex natura Auxilii imimpedibilis, inabitabilis , Si irae stibilis, homo semper eo necessario ferretur, quo eumdem duceret ipsum Auxilium . ideoque careret Libertate; neque illi quidquam suffragaretur distinctio sensus compositi. aut divisi, sicut eadem nihil juvat lapidi. Materiale aliquod discrimen intercedit. quia homo. 8c non lapis, vellet eo ferri; sed hoc tum probat, quod homo haberet Liberistatem a Coactione, quam non negat dans uius , imo neque Calvinus loco superius at legato a Sed certe idem homo non haberer Ghertatem a Neresstate, qua illum spoliat an lenius contra Sacri Concilii Definiti
is fortiori Synodus uexat Nec tarem ante redentem morsus irim dolum, inob euium ad aseum malum .
q. VII. SI quis dixerit, non esse in potestate θοα-
xit vias suas malas facere ined mala op ra , it ara bona. Deum operari non permissis solism , sed etiam proprad, es perse, adeo. t t ejus proprium opus nos minus Proditio Iudae, quam Vocatio Pauli. Anathema sit. Amrmat Synodus ese in potestate hominis vias Dat malas facere, nequeposse maia Bom nis opera tribui Deo tanquam illa propria, sper se operanti, eum eadem mala opera Deurramummodo permittat, nolens impedire t herum exercitium humani Arbitrii se libere ad eadem mala opera determinantia. Igitur Concilium excludit omnem antecedentem in impedibilem , simulque ina jstibilem ab homine, Necessitatem ad eadem mala ope
horret igitur Synodus blasphemiam Jansenistarum negantium dari a Deo Graistiam verst suffcientem, ac simpliciter neces sariam ad vitanda Peccata, ideoque iIla ipsinti tribuentium . deque illis a se patratis ipsum Deum accusentium. Enimvero quomodo verum esse possiet, quod Deus foliis permiserit Proditionem Judae, sieuti Concilium definit, si, ante Omnem Praevisionem liberi dissensus a Juda praestandi vocationi ad non prodendum, statuisset Deus infundere Judae vocationem e