장음표시 사용
331쪽
undecumque tandem ista proveniat Z Non sit Fides Humana. non Theologica, sed sit Assensus certus praestitus huic objecto pro
vitanda Dementia . in quam evidenter i curreret . qui Assensum eumdem negaret. Eodem prorsus modo non obstringimur credere Divina, vel Humana Fide , quod cele-hrata fuerint Generalia Concilia: quod illis interfuerint veri Episcopi Baptismate perfusi , di Sacerdotio initiati: quod contigerit hujus, vel illius Uiri solennis ascriptio Catalogo Sanctorum . Sed tamen nin Ueritatibus hisce assentiamur aliqua verissima Cerintitudine, dementes erimus adhibendo Divi. nam Fidem Articulis, quos Concilia definiverunt . & Fide pariter Divina colendo
De asserm repugnantia. quod Fanum ullum dici queat impluiu revelarum . praeter illud , quod oesyat ad Traditi nem declaratam per Co sensum Patrum. STrenue affirmant Iansenti amatores id, quod expressum est in Epigraphe. Sed tria sunt, quae brevissime reponamus. Et primo quidem, quod licet ultro admittere tur asserta hujusmodi repugnantia Implicitae Facti ullius Revelationis, nihil exinde Ianinsentani lucrantur jussi credere Fide Divina id , quod spectat ad Ius ; Facto autem ipsi certo assentiri. undecumque tandem assensus certitudo proveniat, ut dictum est. Secundo retulimus q. 2. Libri Tertii Secundae Partis , quonam pacto per non ignobiles Theologos Facta spectantia ad omnes Fideles. &Universae Ecclesiae proposita ab eius Magistro. dici possint implicite revelata . Tertiuretorqueo in Cavillatorex id, quod ipsi ex
vero asseverant, videlicet. quod Traditio declaretur per Communem Consensum Patrum . Haec autem in eludit Factum aliquod enimvero ne impliciu quidem revelatum sex quo enim Sacrarum Literarum Ioco a tui Dotest quod hic.& ille, ac plerique Patrum consensuri essent in hoc, vel illo Senna Divinis oraculis tribuendo 2 Quod ergo in unius potius, quam alterius Semus explica tione conspiraverint Patres, est Factum nullatenus revelatum:& huic tamen Facto praestandus est certus assensus, ut deinde Fide Divina credatur Veritas Sensus illius, qui per TYaditionem constituitur. Eodem igitur pacto certissime assentiendum est aliis Veritatibus. quantumvis non revelatis. sine quarum assensu insaniret qui Ueritates alias eum iis nexas Fide Divina complecteretur.
De suppositisxo, quod ante damnarum Lia brum . s Sensum Panserit, expensa δε-
Iummodo fuerit unius peculiaris Authoris Domni .
UNa haee est ex plurimis falsis Suppomtionibus, quarum nonnullas attuli mus,& alias afferemus,quibus tanquam ar noso, aut verius aqueo, iundamento, ruitura , quam Jansentani extruxerunt, moles innititur. Ita ne vero P Solius Jansenti Doctrinam Apostolica Sedes expendit, & quo ad illam decipi potuit cum Quaestio versaretur circa unius hominis MentemP Haeccine pronuntiant , qui doctis , & ingeniolis viris a censeri ambiunt At cum Quinque & Oct ginta Galliarum Episcopi PropositionesJan- senii detulissent ad Romanum Tribunal,collatae illae suerunt cum Verbo Dei Scripto . atque Tradito, cum Sacris videlicet Literis.& communi Patrum Interpretatione declarante Traditionem, cumque repertae fuerint abhorrentes a Verbo Divino, Haeresis nota
eisdem fuit inusta . Si errasset igitur in haere definienda Sedes Apostolica, & Ecclesia statim sequuta sui Magistri Sententiam non solum quo ad Doctrinam unius hominis , sed etiam quo ad Uerbum Dei Scriptum ac
Traditum, in errorem incurrint. Hoc autem affirmare cum Lutheri,& Calvini Diseia pulla plerique Jansentanorum minime au
De Discrimine inter ea, quae ab Ecetis ex rosi deciduntur ea, quasilum
Agnam in hoe discrimine vim faciunt. LVI qui Janseni uin misera depereunt, di
damnatas quidem ex professo dicunt Qui que illas Propositiones in aliquo earum sensu . qui sit Calvinianus ; sed id, quod additur in Definitione circa Sensum lansienti. & circa excerptionem earumdem, quae facta suerit ex eius Libro. lom narrari, quasi incidenter, ideoque nullum obstringi ad eertam quo ad hoc Fidem adhibendam. Sed praeclare nugantur opinati novum nullum examen post iam damnatam Calvinni Doctrinam ah Apostolica Sede susceptum sui me . Non incidenter, sed ex proseso. in stituta fuit Quaestio de Doctrina Jansenii, qui conatus ruerat expurgare Auriae stabulum , id est detergere irdes blasphemiarum Cal
332쪽
Calvini: & inventa peste in ipsis quoque Jansenti Dogmatibus, ea quoque proscripsit Cathedra S. Petri, & Ecclesia r & proscripsit quidem in Sensu palam exhibito a Libro ipsius dansenti. Nisi ergo in hoc Pr
positiones illas Sensu execrentur, negabunt
Ecclesiae In allibilitatem in eo, quod unicum , non incidenter, sed ex professo decidendum ipsa susccpit.
De magnis Ecclesiae Defensoribus Cardinat has Boronis, MIDrmino m. qui negare dicuntur In nihilitatem Geusaeis decidendis Quaestoniabas Fufii. Ex ipso initio sumpti a Jansentanis consilii de Pontificiis Constitutionibus eludendis per Distinctionem Facti, & Juris
magna haec nomina in sui patrocinium advocarunt, nec unquam desistunt ab illis in theatrum revocandis . Sed ludos agunt,
uia nihil illis suffragari potest eorum Autoritas quo ad id, de quo est praecipua
Controversa, videlicet quo ad necessitate incredendi haereticas esse Quinque Propositiones in Sensu Ian senii, nisi velint in Haere sim ipsi prolabi. Nusquam reperient in U Iuminibus Baronii, Bellarmini, Perronii, ac Pallavicini Cardinalium sapientissimorum. aut PP. Sirmundi ac Petavit nam hos etiam allegant, vestigium ullum Dod trinae,ex quo
erui possit, Definitionem Sensus alicujus Auctoris non pertinere ad Jus, & Dogma Fidei. In hoc autem Jure definiendo In sallibilem esse eum suo Magistro Ecclesiam Scriptores illi perpetuo presumpserunt. Nihil igitur ex iis extundercansentani queunt, ut eximant sese ab onere credendi per Fidem
Divinam, quod Quinque illae Propositiones sint haereti eae in Sensu Jan senil. Qui equid illi dixerint circa Quaestiones
Facti, ae praesertim spectantis ad Honorium Pontificem Maximum, si admittatur ipsum a Sexta Synodo fuisse damnatum . nihil refert ad Controversam duris , de qua disputamus. Sed Factum Synodi circa Honorium seorsum , ac sedulo discutiendum est , quandoquidem illud nobis perpetuo in os ingerunt gloriosi milites triumphum suum praepostere jactantes is
De praesumpto Errore Sextae Θnodi Gener iis tu damnando Honorio Summo Ponti te , contra quam Uertionem prim3 flatu tur Honorium non potui e jure damnari .PRofiteor solito uberiorem me futurum in expendenda Causa Sanditissimi Pontificis Honorii Primi, quia detestor audaciam ejus nomen traducentium. Tria. decernam , quorum Primum manifestissimum
est, videlicet quod Propositio nulla Cath licae Veritati contraria icripta ab illo suerit; ideoque injusta censenda esset illius Damin natio . si sorte a Sexto Concilio prodivisset. Probabilissimum Secundum , scilicet quod corrupta sint ejusdem Synodi Acta inserto
clam Honorii nomine inter illa Haereti rum . Certum etiam reor Tertium, idest
quod , licet in Concilio discussa fuisset H
norii Causa, existimandum hoc esset merum judicium Criminale circa Personam, non
vero Examen Doctrinae illius Epistolarum
pro decernendo. utrum damnanda, necne, esset Haeresis Monothelitarum.
Ex his porro tribus duo tantum vim ha hent contra Defensores Jansenti; nam Priamum , videlicet quod damnari Honorius non promeruerit , nobis ultro Jansentani concedunt; imo ex hoe inserunt errasse in ejus Damnatione Concilium: atque ex hoc
ipso eruunt. decipi quoque potuisse Ap stolicam Sedem . & Ecclesiam , in Damna tione Jansentanae Doctrinae. Primum igitur
breviter attingo, solummodo ut suus constet honor Pontificibus Maximis. quorum nullus. etiam ut privatus Doctor, Haeresim lavi te utq ue ex Primo robur addatur Secundo , quia si nullam Honorius Damnationem promeruit , verosimillimum est , quod in enormem Injustitiam Synodus lapsa non
Tres quoqne pariter vias inibimus pro statuenda disparitate apertissima inter Honorii Causas, atque Iansenti. Primam ape riet semitam id , quod secundo loco demo strabimus , videlicet quod Honorius nullo modo damnatus a Synodo fuerit. Ab hae Sententia , quam trihus ac viginti ab hine annis propugnavimus in opere inscriptor Demon'ara Impiorum Insaniar Lib. 4. Sis
tem viae insistendo quaestio prorsus abscinditur; quid enim lucrari lansentani possunt
a somniata Honorii damnatione, quam conferant cum Jansentana toties iterata Qv
niam vero plurimi opinantur nihil irreluisse
333쪽
in illa, quae supersunt, Acta Sexti Concilii, Dei Naturam in Hominis, Me humanam in
ideoque additum iis non suisse Nomen Ho- Dei eonversam edocentes, sed Naturarum norit, idcirco Secunda, quam arripiemus, disserentiar integras consitenter se. via tendet ad metam ostendendo. quod . Quis dilucidior loquendi modus conci-
etiamsi dato , & nunquam concesso expen- pi potest i Cum igitur deinde subdit: Unde is fuissent Honorii Literae, Examen tamen es unam μοί nutem fatemur Domini Nostri illud non fuisset Doctrinale . sed Personale Iesu Chrisii: nisi praesumendum sit, quod
tantum. Hoc autem nihil commune habet statim sibi stolide contradicat . ultro faten- cum Causa Ian senii, de cujus Persona Judi- dum est,ipsum hic loqui solummodo de Na-eium nullum fuit institutum , sed solum de tura Humana . exprimendo, quod non fue- Sensu Haeretico illius Propositionum. Ἀμ rint in Christo Domino,quatenus Homine. tius demum trames finem assequetur dein duae contrariae Voluntates, Carnis una, &monstrando, quod quamvis Concilium agi- altera Spiritus, sed una tantiam Spiritustasset controversam de ipsius Honorii Do- ipsius . quoniam in illo Caro nihil absolute trina, eamque perperam improbasset, con- appetebat contra Rationem . S Spiritum . firmatum quo ad hoc non fuisset Syuodale Sententia haec manifeste apparet ex verbis, Iudicium a S.Leone Secundo, eiusque Suc- quae sequuntur: mia bello a Divinitate cessorihus 3 ideoque Auctoritas nulla inesset a mpta es nos,i Natura, non Culpar tua Damnationi eidem, quae proinde comparari prose id, quae ante peccatum creata es, non nequeat cum illa Jansentani Sensus lata a quae post praeiarieationem vitiata. Pontificibus Maximis,& suscepta obsequen- Praeter evidentcs Honorii Literarum tissime ab Universa Catholica Ecclesia. His Textus habentur in ejus favorem Attest praejactis aggredimur enucleare Primum, tiones amplissimae, ut Joannis Quarti Sum- quod suscepimus decernendum . mi Pontificis, quem post mortem Beatum Cum doceret Cyrus Alexandriae Patriam appellavit S. Maximus Martyr . Hic porrocta unam tantum in Christo Domino fuisse misericordia in pauperes , constantia,& uni operationem , & duas assereret Sophronius versa Vitae sanctimonia, illustris, tribus post Hierosolymitanus , atque suam de hoc Sen- Honorii decessum annis, videlicet cum ea . tentiam rogatus a Cyro fuisset Sergius Con- quae paulo ante contigerant, notissima om- stantinopolitanus,& ab utroque supplicibus nibus erant, Honorii Apologiam scripsit, Iiteris requis tus Honorius ad eorum dubia stultam retundens Pyrrhi Constantinopolis solvenda, metuens hic ne contentio illa gra- tani Patriarchae temeritatem jactantis H vissimum in Ecclesia Schisma paritura suise norium suisse fautorem Haeresis suae . Interisset, censuit, intactam servari posse Fidem pretatur Joannes Honorii mentem ex allata absque usu talium Vocabulorum. & oppor- ejusdem explicatione ab illo , qui Honorio tunum putavit materiam liti subtrahere scri- fuerat a Secretis , quique Literas easdem hens in priori Epistola, expedire, ut ab usu scripserata Pyrrho allegatas , ideoque dili- voeis Geminae operationis abstineretur . ne gentissime de suo Sensu Honorium interr videri posset duplicem cum Nestorio Perso- gaverat, eumque Romana in Synodo exponam admitti et neque terminus Unius tan- fuerat: idemque a Secretis erat omni majorthm operationis adhiberetur, ne suspicari exreptione rastis, ut qui, affirmante S. Matillus posset unam tantum Naturam agnosci ximo Martyre, totum Occidentem Doctri- eum Eutychianis. Haec sunt Sancti Ponti- na , & Sanctitate sua illustrabat. seis Verba: Ne aut 'marum operationum Sed efficacius ndllum argumentum suis. eoeabulo ostens Nesorianos sectanter uor τρο se potest . quam Dialogus , aut Disputatio. fana sapere arbitrentur; aut ceraὸ ,s ramam eiusdem Maximi contra Pyrrhum ad tuen-2 nam inerationem fatendam esse eensuerse dam Honorii famam . cui Graeco. sanctissumus, sultam Eut hiansarum attonitis am moque Testi, Dmnium sere , quae contigeribus dementiam sateri putemur. rant, rerum spectatori, fides integerrima Caeterum adeo disertε Catholicum Dog- adhibenda est. Nec omiserim. nullam contrama de Duabus operationibus aperuit in Se- Honorium suspicionem excitari a Paulo eunda Epistola ut omnem subtrahat effronti Diacono Aquilfensi. a Teophane, a Geor- malignitati ansam insimulandi . Dirasiae gio Monacho , aliisque illius aevi Script Naturas in ano oriso Unitare Naturali e ribus .
palatas eum alterius communione operames,
atque operatricer, eonfiteri debemur. Et is vinam quidem . qua Dei sunt, operantem: shumanam. quae Camis sunt, exequentem non div Id, neque consarὰ, atque converribiliser.
334쪽
q. X. De eodem Honorio, quem probatur non fuisse damnatum a Sexto Concilio ,I ed hujus Acta fulse corrupta. OStensa Honorii Innocentia gradum sa-cio ad probationes,quod contra illum lata nulla fuerit Sententia a Sexta Synodo, sed in hujus Acta relatum deinde fuerit Honorii nomen ab H mulis Romanae Gloriar ne appareret, solos Quatuor Constantinopolitanos Patriarchas, praeter Alexandrinum ,& Antiochenum, in ea fuisse proscriptos tanquam Haereticos . Si nulla ruit Honorio innieta Haeresis nota, scinditur nodus,quem solvi non posse putant Jansentani. Quod furtim per summum dolum in semia suerint Sextae Synodi Actis ea, quae Pe tinent ad Honorium , aperte assirmat Ana. stasius Bibliothecarius in sua Historia, & allegat Theophanem Isaurum Graecum Scriptorem . Nullam hoc parere admirationem debet, cum compertissimus si frequens invidorum usus pervertendi Sacra Volumina.
In hoc ipso Sexto Concilio Actione Tertia cum ceptus legi suisset Sermo quidam Mennae Constantinopolis Patria retiae ad Uigilium Papam , Agathonis Legati exclamarunt vitiatum fuisse Codicem illum , nec ad Quintam Synodum pertinere, deque dolo manifestissime constitit, quoniam . ut est in Aetis: Inspicimus tam piissimus Diperatorbe.
inveneruut tres quaterniones in prive is L bri additor non babentes sub Iatiovem n
meri , qui fecundisin consuetudinem affigitur in Quaternisnuau fid in stuario Rugierni
ne suberi primum numerum se. Θώθs zerddis Her esse Liseriis eorumdem in exordiis submissorum quaternionum, su quibus coni nebatur Sermo, qui dicitur Mennae ad Vigntium.Ideo prudenter dixit Imperator:Hujusmodi non relegatur Sermo .
Et paulo post, dum legeretur secunda Actio Quintae Synodi, in ea reperti sunt duo Libri attributi Vigilio qui eos direxisset ad Justinianum, ac Theodoram , Augustos, inuibus anathemati subiiciebatur, qui noniceret Cissum esse unamsubsistentiam, unam Personam, b unam operationem. Sed Legati exclamarunt: Nonsum Libelli V
gilii . Falsatus est hie Liber .fleat s exordia primi Libri praefintis aeuinta SFGdi. Nam .
Domine, δε uuam inerationem domu Vigialius, s susceptus es a Synodo, utique s ium itisne eis odi Guctae Quintae Sstmdide ana operatione vox babsit eo rebendi.
Et lecta integra Definitione illius Concilii
reperta in ea non fuit Haeresis illa. Et Actione iet. & I . detectae aliae res multae fuerunt Quintae Synodo perversum in modum additae, v. g. pag. ars. Editionis Romanae Conciliorum Anni i6l2. legitur:
Adjecur quidem esse tres 2uaterniones in priso LMνο Sonsili Quinti Concilii, in quibus
.idetur Lilebus , qui dicitur Mennae. Poshaec ρο indecundo Libro circaSeptima fili nem mutatum quidem fuisse quintumdecimam 2 ternionem, ad Elamque GD aeuadrifinisum non superfrisIum ame decimum insem tum quaternionem se. Hos fallaciter ine nientes inferas, utpote qui diabolica opera tione per eo qui haec fasiaverunt se. Et ebam
rarum quidem Volumen. quod falsatum est,
decernimus casiari in locis, in quibus ad in ner Iunt factae; eos autem, qui fui zerunt , anathemat xbmittimu . . Praeterea Maerobius Epi opus Seleuciae
Isauriae dixit, se accepisse a Philippo Magistro Militum Exemplum Quinti Concit i. iastem L ibrum elegens inveni eum falsatum eine in septima Actione. Inl ituto Examine
repertum est delietum fuisse commissuma Discipulo quodam Macarii Haeretici Pa triarchae Antiocheni, de quo, eique adhaerentibus , subditur pag. 2I . Quanticumque Libri Quinti Concilii ad eos pervenerant, non babentes Libellos, qui dicuntur Vigitii. addiderunt idem Macarius, s Stemuous . Pa. tuerunt exinde plurimae aliae falsitates, di
pag.2 8. legitur Patrum exclamatio : Ana
tbema muI Omnibus, qui fasiaverunt Acta SunΠi, es Dniversutis vκιnti Concilii . S. Leo Magnus Epist. 8 3. ad Episcopos
Palestinae conqueritur de maligne immutata
sua ad Sandium Archiepiscopum Flavianum Epistola. S. Gregorius Magnus Epist. I 4. Lit,.s .ad Narseteip assirmat corruptum suis. se a Constantinopolitanis Concilium Chalcedonense. idemque suspicatur de Ephesino. S. Nicolaus pariter Magnus in sua Epis . ad Michaelem Imperatorem innuit Ribtracta fuisse quaedam ex iis, quae Adrianus Primus direxerat adTharasium inserta Septimae Synodo . Si ergo tot nequissimi homines ausi sunt corrumpere Tertium, Quartum, Quintum, & Septimum , Concilia , quid mirum, quod idem evenerit de Sexto Praecipue cum
paulo post coacta suerit falsa Synodus Trub Iana ab apertis Ecclefiae Romanae detracto
Vertim ad insuperabilia progrediamur argumenta. Sexta Synodus Actione 3.& i 8. plausi Literis Santii Agathonis Pontificis Maximi, & exclamavit, non illum solummodo ab Urbe Ronia , sed praeterea pro illo
e Caelo Petrum fuisse Concilio Magistrum
335쪽
Catholicae Ueritatis. Ita Patres in Prosph netica loquuntur Acclamatione pag. 2s T. dummus nobisum eoncertabat Apostolorum Princeps s itfius enim mitatorem, S Sedis Succe rem habuimus Auctorem, S Disini Sacramenti Musterium iliuinantem per Uteras . Confessisnem tibi idest Imperatori) ab eo I criptam illa Romana antiqua civitas aserulit . s Dogmatum diem a vespertinit para bur extu D. Charra, s atramentum videbatur , S per Mathonem Petrus loquebatur . Et in Epistola Concilii ad eumdem Agath nem pag. 266. Christus verus Deus πομν, virtus Deia rerum omnium Gondisrix s GubernaIrix Japientem dedit Medicam, Vesram a Deo honoratam Sanintatem comagia haere istae luis fortiter propulsantem remediis O thodoxiae , ae vafraudinis robur membris Ee-eusae largientem. Itaque Tybi2π Primae S dis Antistii Dri malis Eccusa. quod g rendum sit, relinquimus idest in Causa Macarii, aliorumque haereticorum . quos jam damnaverat Synodus) sauti super frmam Fidei Ferram , libenter perfectis vesrae Confessionis Literis a Vestra Paterna Beatitudineod piissimum Imperatorem missis , quas, Di GSummo Apostosirum Vertice divisὰ perscriptas, agnoscimur, ter quas exortam nuper multiplicis erroris Sectam depulimur . In hac porro Epistola, quam Concilium censuit in Caelo scriptam, agens Agatho de Monothelitarum Haeres affrmat, nullum ex Praedecessoribus suis errasse unquam circa Fidei Articulos r cumque aliae Ecclesiae insectae fuissent a suorum Praesulum Erroribus. Romanam solummodo semper integerrimam perseverasse, ac penitus illibatam. Haec sunt Agathonis verba , seu verius Petri, lecta in Concilio A ct. 4. . & postea iterum diligentissime expensa seorsum a singulis Patribus, ut protestati sunt in Octava , atque ad hoc praestandum petiverant usuram temporis in
fine Septimae . me es verae Fidei Regula. quam S in prosperis. Sin adter s vivaciter tenuit, arque defendit hae Spiritualis Matervesri tranquillissimi Imperii Apostoliea CM ' Eule . quae per Dei omnipotentis grariam a tramite A siri a Traditionis numquam errasse probabitur: nee haereticis pravi- raribus depravata Deeuhuit; sed, m ah exodidis Fidei Chrisianae percepis ab Aumribus suis A solorum Gripi Pristipibus, illi,
ta sine tenus permanet fecundum i vivom vi Sumatoris Divinam Potaisitationem, per quam suorum Discipulorum Principi in S eris Emanteliis fatus es: Frare. Petre, i
quiens, ecce Sathanat expetivit vos τι cribr
ret . Aut tritieum 3 Ego autem rogavi pro te. at nos deficias Fidei tuae N Iu aliquando eo versus confirma fratres tuos . Confideret is que Vestra Tranquina Clementa, quoniam Dominus. N Samator omnium , evus Fideses, qui Fidem Petri non defecturam promisit. con mare eum fratres Dor admonuit: quod ψοluor Pontifices mea exiguitatis Prae dere rer fecisse semper, eunetis es agnitum . Et paulo post , cum enumerasset Agatho haereticos Monothelitas, Cyrum, Sergium. Pyrrhum, Paulum, Petrum, ac Theodorum, quorum Primus suerat Alexandriae Patriam cha,& quatuor sequentes Constantinopolis. dixit: Eximenda proinde, ac summis conat hus liberanda es Sancta Dei Gelesa de talium Doctorum Erroribus, ut Evangelicam,
atque Apostolicam orthodoxae Fidei rectitudinem, quae sexdata e ver frmam Petram hujus B. Petri Apostolorum Principis, quae
ejus gratia, atquepraesidio ab omni Errore i Iibata permanet. omvir Praefulum numerus. Curi. N Populorum nobiscum coinuatur, ae praedicet. Cum igitur assirmaverit Agatho desecin se nunquam , nec posse deficere Catholicam Fidem in Sede Petri, atque ideo non posse Summum Pontificem decernere quicquam ex Cathedra contra eamdem Fidem: ac praeterea semper Praedecessores suos,& inter hos ipsi im quoque certissime Honorium , obstitisse quocumque modo, ideoque profecto privatis etiam Literis, Haeresi cuicumque:
cumque Concilium asseveraverit, ea omnia verissime . atque in Caelo a S. Petro,pronuntiata sui ste t manifestissimum est,non potui Gse prius, aut postea . eamdem Sunodum dicere Anathema Honorio tanquam Haeretico,
absque eo, quod secum ipsa pueriliter, neque sollim cum Agathone, pugnaverit. Corrupta ergo sunt Acta Concilii ab hostibus Urbis Romae. S addita pariter nonnulla suerunt Epistolae S. Leonis Secundi ad Constantinum Imperatorem relatae inter Acta ejusdem Synodi pag. 29o. . & nihil insertur ex eo , quod narrat Adrianus Secundus inhaerens dictis corruptis Achis; nisi potius addita Literis illis suit, ut opinor, ea
Ualide in hac me persuasone confirmant summam Auctoritatem spirantia S. Nicolai Magni ad Michaelem Imperatorem verba . ubi de Maximis Pontificibus loquens amrmat: Hos Me tenuis fialtem rumor asper taliquando cum praeta sapientihur sapere . Sed quomodo potuisset unquam haec scribere Iiteris Constantinopolim directis si Honoriunnon solum suisset tenui aliquo rumore,ac suspicione aspersus, sed praeterea contra illum, tanquam haereticum , fuisset conclamatum Anathema in eadem Urbe, inque publico .
336쪽
teleberrimo. ae numerosissimo Generali Concilio Praeter Sanctos deinde Pontifices. Martinum , qui Romana in Synodo, celebrata ante Sextam Generalem Orientis . damnat Sergium , Cyrum , Pyrrhum. & Paulum .
nulloque modo reprehendit Honorium et Joannem Quartum . Theodorum , eumdem Martinum, Se Agathonem, qui eximiis eum praeconiis concelebrante & praeter Latinos Auctores ianumeros, & Graecos Theophanem Isaurum relatum ab Emmanuele Calaeca in Lihro pro Latinis , qui Honorium fuisse perpetuo Catholicum asseverat; iapraeter Zonaram in Vita Constantini Quarti , Photius ipse Uexilliser Schismaticorum,
ac turgidus veneno contra Romanam Eces
sam, in suo Libello de Septcm Synodis na rat damnatos in Sexta fuisse Cyrum . Sergium , Pyrrhum , Paulum. Sc Petrum s sed non audet tale quicpiam de Honorio com minisci. Quis eredat post Mortem suisse perstrictum, perinde ac si decessisset in Haeresi cum a Sanctissimis Viris. ut a Uenerabili Beda Iib. 2.historiae Anglicanae Capitibus IT. 18. . S is., & in Vita S. Bericilphi atque ah aliis. Sanctus frequenter appelletur ρ Et summo profesto jure . ut alibi demonstravi. Nee O miserim Consessionem Nili Τheμsalonicensis inter Schismaticos non ultimi nominis , qui prohare desperans Honorii exemplo,quod etiam Romanus aliquis Pontifex lapsus in Haeresim fuisset, stolide convertitur ad Auctoritatem Davidis dicens:
ptione , verum e t. nultam Romanum Pon
non es qui bene facinoron es usque ad unum
Sed, ut hoc quoque cursim innuam. non loquitur Regius Propheta de Fiee sed de M ribus ; neque enim inquit: Non es. qai bone eredat 3 sed : Non es. qui faciat bonum.
quoniam In multis Gendimas omnes. Quod fi de Fide loqueretur, atque ab hac, Contra Divinam Christi Domini Promissionem,pr ruere possent S. Petri Successores, praecipites pariter cadere potuissent Petrus, Joannes, aliique, etiam post acceptum Spiritum
Divinum , Apostoli. Quid de tribus dicemus Legatis Ap leae Nedis, aliisque Romanae Synodi,qui
Sexta: Generali interfuerunt 8 Quis credat, nullum ex iis reclamasse ante , vel post condemnationem Honorii , tanquam Haeresis
Magistri , si discit men ejus serendae praevi dissent, vel eamdem Synodus intentasset pExclamarunt Aetione 34. dum legeretur Epistola Petri Patriaretiae ad s. Uitalianum
Pontificem Maximum, negantes in ea re seri cum integra faue loca quaedam Sanctorum Patrum . Hi, qui locum gerebam Agathonis Suumssimi Papae Romam. dixerunt: Innotescimur vestra gloriae,quod paterna resimonia.
quae continentur in praesemi, quae nunc res
gitur . Petri Epistola , circumelia de rata sunt ab eodem Petro ex hoe . quod opendere voluiset Dam Iuper una Voluntate. s in
ratiora intentionem. Et frequentissimae sunt aliae huic similes eorumdem exclamationes .
Adeo illis cordi suit veritatem aliis in rebus dilucidare . Neque verbum ullum protulisi sent pro San Sti de sensione Pontificis Θ Georgius Constantinopolis Patriarcha i6. Actione pag. 23 l. Concilio supplicavit pro supprimendis Praedecessorum suorum nominibus .
Georgius Archiepisco's hujus a Deo consese .andae Regiae Desis dixit: Ego. quidam muta. qui sub Sede mea sunt, Venerabιles isopi propter dispensationem rogamar , ut .spossibile es nomisatim non anathematizemtar Pres de in exclamationibus dest Sergistis orisus, Parius, S Petrus. Quis ergo in animum possit inducere . quod non institissent Romani. ne prima vice intorqueretur anathema in Honorium , aut saltem ne ru sus ejus nomen proscinderetur Patriarchae
illi responsum suit a Synodo . cius Decesso res deletos jam fuisse a Sacris Diptychis: Sanfla Θnodus dixit:. Eos, quisemes couden Ohiler demonstratisunt. S se eundum Se rentiam nostram jamdudum Vedii de Meriimplictis, osportunum existit etiam in exel
mationibar hos nominatim anatbematizari .
Num simile quid de Honorio reponi poterat, idest ejus quoque nomen ahrasum fuisse a Sacris Commemorationibus. quae ad Aras fieri consueverans Sed in Epistola Consta tini Ggonati Imperatoris extante in fronte Sexti Concilii ante Actionem Primam na ratur . Theodorum Constantinopolitanum, Ac Macarium Antiochenum flagitasse, ut a ferretur ex Dymichis Uitalianus Pontifex eo , quod Synodales eorum Literas non suscepisset; sed lassos fuisse superesse iisdem in
Dyptioliis nomen Honorii: AUerenter, H norium memorari in inplictis propter hono rem flabrae Sedis. ob has, aliasque plurimas . quas omi
timus , causas certissimum opinamur, quod nulla emanaverit Honorii Damnatio a Sexta
Synodo . Quod si res ita se habet. Iahorae falso sup ino , ct evanescit argumentum unc petitum in favorem Jansenti. q. XI.
337쪽
De 'semet Honorio, e us Uterarum nullam examen Dominiae fuisse in tutum in om
mum, demonstratur; sed ad summum fuisse habitum Examen Criminato circa ipsius norii Personam, ideoque .sFradum deceptam fuisse circa solam Factum .
ULtro Jam Adversariis permittamus id ,
quod supponunt, videlicet, quod a Synodo damnatus fuerit Honorius; sed manibus, ut dici solet, contrectandum praebeamus id, quod suscipimus demonstrandum . videlicet expensam in Synodo non fuisse Honorii Doctrinam ad statuendum , utrum proscribi oporteret Haeresim Monothelita rum , sed solum ad detegendum, utrum H norius ipse fuisset tautor Haereticorum. Decernimus quod, si judicium aliquod a Concilio initum fuit, idem Criminale tantummodo censeri potest , & error, in quem Synodus prolapsia fuit, tantummodo cecidit
Ad hoc ostendendum. Juvat subjicere L
ctorum oculis narrationem eorum Omnium.
quae in Sexto Concilio contigerunt ante agitatam Honorii Causam . Si arcana Pr videntiae Divinae consilia permisissent corrupta fuisse Synodi Acta profecto vetitum fuit
ita contexi dolos , ut pronum non esset re pellere tela omnia ab hostibus Vaticani intorta, quantumvis omnia,prout nunc serunt eadem . quα circumseruntur, Acta, contiginsent . Praesari libet, frequenter ante AEt. 3. , in qua prima execratione suit impetitus Honorius ejus nomen in Synodo fuisse commemoratum , scilicet Aetione Prima , in qua
Macarius. aliique tres assirmarunt edoctos
se fuisse opinionem suam a Sergio, aliisque tribus Constantinopolis Praesulibus, & ab Honorio quoque Romano . In 8. . in qua Haereticus idem Antistes, simul cum S.Di nysio Areopagita, & S. Augustino. pro se Honorium allegavit. Et Actione ri. , In qua sermo fuit de Honorii Responsonibus
Sergio datis , nulla tamen iisdem attributa Censura . Cumque legeretur Sermo Accia matorius Macarii, deventum fuit ad calumniosissimum locum, in quo inter multos, quos dementer pro se asserebat, dixit: stu rem usus es Horarius Romanus . qui unam
Voluntatem manifestis ὰ praediscor . Et AH. i a. lecta fuit, praeter alia scripta a Macario oblata,prima Honorii ad Sergium Responsio . Sub finem ejus Actionis suggesserunt judices expedire ut in sequenti expcnderetur Causa Sereti, Monorii,& Sophronii Hierosolymitani juxta petitionem Praesulum . & Clericorum , qui suberant Antiochenae Sedi, quos pudebat damnationis jam latae in Macarium eorum Patriarcham,atque Stephanum Macarii discipulum.
Jam uelo resumentes ab exordio seriem eorum omnium , quae in Synodo evenerunt, in meridiano sole statuemus, quod , cum
progressum fuit Concilium ad Honorii Causam discutiendam decreta jam fuerant Dogmata Fidei nec expendi potuerunt ejus Epistolae pro stabilienda Veritate Articulorum, ac proinde illa non suit Controversia D ctrinalis, sed solum Judicium institutum circa Personam ad videndum, utrum haec damnanda esset ob somentum aliquod nascenti Haeresi datum.
In Aetione Prima Pontificii Legati a cusarunt Sergium, Paulum , Pyrrhum. &Petrum. Constantinopolitano ,Cyrum Alexandrinum . ac Theodorum Phara nitam, eo
qnod in Christo Domino unam solummodo
Uoluntatcm, unamque tantum operati
nem admitterent. Jactante deinde Macario magnos sibi fuisse opinationis eiusdem Magistros, respondit Imperator nunquam illum excipiendum a Synodo . nisi afferret expres fas Declarationes Sententiae suae, quae ab aliis Sacris Conciliis , & Sanctis Patribus prodiissent. Stephanus Macprii Auditor i gendum suscepit locum S. Cyrilli Alexandrini Quintae Synodo insertum. Sed Legati , variique Episcopi exclamarunt, hoc ab illo ex fide non fieri omittente declarationes prius, & postea allatas a Sancto illo Doet re e cuius rei veritas patuit ex integra loci
.sdem lectione. Impensa suit sere integra Actio Secunda in legenda prorsus admirabili Epistolii S. Leonis Magni ad S. Flavianum . quae fuerat Norma Concilii Chalcedonensis & Iestati
animadvertendum dixerunt, quam arer te a Leone duae Servatoris Nostri operationes declararentur. Sed neque ipsis, neque uni verso Concilio obtinere licuit a Macario veritatis consessionem defixo in a firmando unam solummodo in Christo Domino operationem , quam Theandricam appellabat, aut Dei virilem ex Latina voce adhibita in Synodi Translatione quam tamen asserebat
non fuisse diversam ab illa Patris Divini. Sandiique Spiritus . Post detectas in Tertia A Etione corruptelas Patrum. fictosque ab Haereticis Libellos , jussus fuit Macarius afferre Syn dos , quibus praesumebat unam tum modo Redemptoris operationem statutam fuisse . Ac
338쪽
Ac Georgius patriarcha Constantinopolitanus postulavit legi Epistolam Agathonis, aliamque Romanae Synodi ad Imperatorem. Praestitum hoc fuit in Quarta Actione, tedia Graeca eiusdem Versione, inque illa reperta incomparabili Catholicae Veritatis. explicatione, innumeris pro illa Sanctis Patribus Griecis, & Latinis allegatis : non sine Accusatione Sergii, Pyrrhi, Pauli, atque Petri, subiiciendo summum studium Praedecessorum suorum eos revocandi ab Errore r
.e baminiatis Apostolicos Praedecessores commonuisse, rogasse, increpasse, arguisse, Somnem modum exhortationis exereuisse, quateras medelam to et recens vulnus accipere..
Post illam sancti Patris lecta fuit altera Concilii ab illo habiti Epistola , in qua tan
quam haeretici denuntiabantur Theodorus Pharan ita , Cyrus Alexandrinus. Sc recensiti prius ab Agathone quatuor Constant nopolitani: atque subscripta erat ab Epi Deopis viginti quinque supra centum .
Quia in fine Quartae Actionis indietum
iterum fuerat Macario, ut proserret loca Sanctorum Patrum ab illo desponsa , lecta hec fuerunt in Quinta duos ab illo in Libros relata , & in Sexta tertius ejusdem Codex rqua lectione completa Legati exclamarunt, falso, perque deceptionem enormem . loca ea omnia fuisse allata , decerpendo sollim illa, quae Sanctissimi Patres dicebant de Sal vatore quatenus Deo, & rejiciendo caetera, quae spectabant ad Sacrosanciam ejusdem Humanitatem: & petiverunt afferri a.Ca tophylacio id est Bibliotheca Patriarchatus,
Magistrorum eorumdem opera, ut conserrentur cum detruncatis , quas audiverant,
allegationibus. In septima lecti sunt Textus , quos attulerat Agatho , in eorum Auctoribus, & exinde Legati petiverunt interrogari Patriarchas Constantinopolis . & Antiochiae , num admittere t Declarationes fastas a Sancto Pontifice, ac illius Synodo p atque illi obs quenter postularunt facultatem legendi. &penitus percipiendi Exemplar illarum Epistolarum , easque conferendi cum locis -- luminum sandiorum Patrum quae in Bibli theca servabantur: Subjecit imperator: 'itra dilationem , quod ρUautum est, fiat. i Idem Augustus initio Aetionis Oetavae interrogavit Georgium Patriarcham Constantinopolitanum , utrum exciperet Definitionem Fidei directam a S. Agathone, a que ille verbis hisce respondit: Doiciens, pie Domine, omnem virtutem suggestionum directorum ad is eam et e rara fortitudinem tam ab Agatbone Sanctissimo Pa a Romae,qnam ab ejur SModo, cratans Libur Saa Tom.II. Horum, ac probabiistim Patrum , qui repositi sunt in Venerabiti mea Patriarctio, inveni euncta Testimonia Aanseorum, ae probabiisum Patrum, quae in eisdem Draestionibus cout uentur , consonantia, s in nuflo discrepantia
a Sanctis, s probatilibus Patribus e N eοπ- sentio eis, s sic profiteor, S eredo .
Non absimilis est caeterorum loquutio. &subseriptio Episcoporum.inter quos DOmelius Prustiadis permovit alios ad Exclamationem usurpatam ab omnibus de illa Epistola.quam Petrus e Caelo Agathoni dictasset, cum dixerit: Suggestioses direnas a Fa-
ire Nosero Agathone Saningsimo Archiepiseopo in stolicae S principalis Sedis Antiquae
Romae ad a Deo coronatum. S mansuetissimum nosrum Dominum , S magnum visto rem Imperatorem, tanquam a Spiritu SanHodictatas per os Sandii, ae Neatomi Principis Apostoforum Petri. S Digito praedisti ter Beatissimi Papae o garbonis Icriptas , ffi
pis , s amplector, S ita credo . Moram aliquam Objecit aliarum subscriptionum cursui ridiculus eventus ita narratus ah Adtis Concilii. Theodorus Episcostus Melitexae ingressus tu meino Saerae, ae Un versusis S uodi dixit: Ego, Domine, homo sum rusticus peto istam Coartam reum. Lecta fuit ab uno ex imperialibus a Sccretis. P llulabatur in illa . ne imponeretur necessitas exprimendi Geminam in Salvatore Operationem fuisse . Quaesivit Conltantinus Augustus ab eo rudi Antistite, quosnam socios habuisset ea in pagina exaranda P Et ille resepondit. hos suisse Petrum Episcopum Nicomediae, Salomonem Clanii. R Antonium I peporum . & quosdam Clericos e secreta Curia Patriarcha: Constantinopolitani. &nonnullos Antiocheni. Et quis hanc tibi Chartam exhibuit; subiecit Imperatore atque ille: Hie inquit Stephanui Antiochenassans a meae Sedis tergo. Contempta fuit petitio illa. & prosequuti sunt caeteri singillatim Episcopi Confirmationem verae Fidei ab Agathone explicatae . quo usque : Surgentes cineri omnes, qui sub Sedem Constantinopolitanam eram, eseelamaverunt, dicentes : Et nos M. S omnes. qui docuerunt, es dicunt unam Volumarem .s unam operationem in duabus Naturis
Nobi, anathematizamur. Quoniam statutum jam erat Dogma Fibdei'. pro cujus Definitione Synodus coaetasuerat, cognoscere voluerunt Patres, num
allegati a Theodoro Meliteno in animum admitterent Catholicam jam decretam Ueritatem . Et surgentes, inquiunt Acta , ρ
dies. Episcopi. atque Curictis in medio stan-
339쪽
episcopi Antiochiae. dixerunt: Mentitus est hic adversus nos Theodorat EpissopusRIelue--Iὴ neqze enim cognoscentibus nobis fasia eschartula, quae mmeria es ab eo Domaio N
ihodoxam Fidem confieri. Quamobrem, detecti impostura , duo tantum , idest Macarius , & Stephanus , obdurabant animum in Haeresi,cui nec adhaerebat simplex ille Theodorus Melitenus, ut paulo post apparuit,
cum omnes una eum ipso Theodoro scriptam suae Fidei Prosessionem obtulerunt. Tunc Georgius Constantinopolitanus, videns absolutam controversiam Doctrinalem . quia declaratum erat Dogma ex Authoritate S.Agathonis, flagitavit inseri Di-ptychis Nomen S.Vitaliani Summi Pontificis, contra quem subirati prius erant, eo quod consueto Graecos honore non affecisset suos legando in Orientem Apocrisiarios. Ut hoc fieret. decrevit Synodux, erumpens deinde in Acclamationes, & laudes religiossimi Imperatoris , Sanctissimique Pontificis, quibus expletis, S. Sst dus dixit se. Edicar Macarius m. qnomodo credit se. Et, quitur fugaesiones direcitas ad is Deo instr tiam et frum fortitudinem a Patre Pietatis
vestrae Agathone Santa in o Papa Scelestus
senex respondit: Non dico duias Voluntates,ant duas operationes , in Incarnationis Dis
pensatione Domini Nostri PD si , sed
unam Voluntatem, G Dei virrism operatio-mm . Sanna S nodus dixit: P Maam non Uentit virtuti ducturam orthodoxarum
tienter iratὰns imar. praevi rimas hum de Sede Iba furgere, ut debeat reosndere. Supererat, ut suam declararent Fidem Episcopi quidam Antiocheno Patriarcha tui subjecti, videlicet Macrobius Seleuciae Isauriae, Eulalius Zenopolis, Constantinus Da- litandi, ac Theodorus Olbae, qui absque ullaeunctatione hoc praestiterunt professi sufficere sibi S.Agathonis Auctoritatem . t Clipidissimus optimus Princeps exto quendi Veritatis Gonsessionem etiam a Macario , ejusque Discipulo Stephano insinua vit, ut, di placet Vestrae Sta modo asserre
tur Attestationes Sandiorum Patrum alle gatae a Macario, & conferrentur cum Libris Patriarchatus, atque hoc consilium Synodus approbavit. Delati sunt Codices Macarii , qui tanquam suos eos agnovit. & interrogatus ah Imperatore , quem ad finem
Textus illos selegisset, professus est emontissime, colles ii nem eam esse Locorum , in quibus erat sermo De i a una Voluntate,
quae est miris. X Domini Nostri Iesu cir
si , cs a nisu Sancti. Et quis tuus est Sensus, subjecit imperatori circa humanam D
mini Nostri Naturam i Negavit Macarius Humanam in illo operationem fuisse, a stultε adduxit pro se S.Augustinum, & H
norium Pontificem, praeter famosos Mono-thelitas , Sergium. Paulum, Pyrrhum , quibus demum addidit magnum Areopagitam.
Cum in phrenesi pers steret, lecta fuit ejus Fidei Consessio oblata prius Constantino , ut rursus ab illo quaesivit, an Synodali De-nitioni acquiesceret 2 At ipse Diabolica
pertinacia : Non dico duas naturales Volum sarer , aut duas inerationes nutum s. in I
carnationis Dispe utione Domini Uri P su Crisi: neesmembratim in duri mis. iur in Mare.
Ad omnem tentandam viam pro eo in tramitem Veritatis revocando, aut suffundendo saltem rubore aliquo, decretum suit conferre Textus ab illo allegatos cum Op ribus eorumdem Sanctorum Patrum . quae in Patriarchatu conservabantnr. quod fieri
prius Pontificii Legati postulaverant.Cum que coeptum fuisset ab Allegatione S. Athanasii, repertum fuit plurima fuisse a Macario praetermissa, tum ante, tum post locum ab ipso allatum, tum in ejusdem medio con textu : idemque patuit de aliis caeterorum locis . Humanissimus Augustus eum intem rogaviti, cur ita Sententias illas pervertisset ξ Et effrons homo respondit. Ego Test
monia, quae de ruit secundum proprium imunium deflorat L Resumpta reliquorum colia latione , semperque inventis fraudibus novis , pluries Concilium exclamavit: Ecce SMe risimonium SavΠι Patris pervertisi.
Non commis Orrhodoxis ita circumtruncatas Sanctorum Patram mera de rare. Haeret
cor in portar proprium hoe est. Sed ille in nequitia inveteratus respondere ausus fuit . yam dixi. quia quaerexrflabilire intentionem meam hoe modo defloravi. Exclamavit tune Synodus . Haerraicam se iraum maxifeste δε-mοUravit. Novo Dioscoro anathema. --j Mari de uatur. Novum Di oram foras mitte . Novo Apollinario malos annos. --ritis ob Episcopatu uti uetur . Nudetis esse cumpsiso ei pessio. Ex nutioni mandatum hoc fuit exuendo illum habitu Pontificali. O denudato eo . atque in medio a me, unis
Eafar interrogavit ensem Maearaxm,S Si phanum: Habuit humauam Voluntatem Dominus Noster risur Chrsar. 9 imperea, lem Et idem & Do melius Prusiadis. &Apostolici Legati, ad extundendam ab eo
340쪽
Consessionem Voluntatis Humanae Sanctis. simae, quaeque in Culpam lahi nequiret,
pulcherrimos attulerunt Textus Sanctorum
Athanasi. Ambrosii, & Augustini. Sed imrita omnia suere , ac aliae detectae sunt ejus fraudes in at 'egandis Sanetis Dionysio, &Joanne Chrysostomo. Regresso Imperatore eum Patrihus ad Achionem Nonam decreta suit prosequutio collationis cum aliis locis, quae illi pestilentissimi Haeretici corruperant i cumque Muntiatum deinde suis et, Episcopos illos, &Clericos , quos insimulaverat Theodorus Melitenus, adesse cum illo ad Synodi sores
S supplices postulare , ut in illam admitterentur, Julsi sunt ingredi. R professi Catholicam Fidem suum Antistites in locum restituti sunt, sed dilata Lectio eorum Consessionis, ut prius absolveretur initituta ostenso Textuum, quos vitiaverat Antiochenus. Ister hos quoniam unum Macarius reliquerat S. Gregorii Theologi aptum ad eum evincendum iisdem ipsis verbis ab illo selectis , eadem ipsi exprobrauit Basillius Epin pus Gortinae. Sed cum nihil proficeret.
S.Synodus exclamavit: οrudoxo Imperat ri multos annor . Haereticum Arar mirae . Novo Euocheri malos annos. Novo Apollinari malor anuor. Haereticumforas mitte Et
impulsus est Stephanus Discipulus Macarii, foras miseus e Decrevit deinde Synodus ut alii Codicilli oblati a Macario atque Stephano,non expenderentur ulterius, eo quod
Testimonia , quae in eisposita Iunt, nullatenus praesentem Dogmaticam Causampertinent. In AEtione io. ex redundante sedulitate Iecta sunt. Exempla Sanctorum Patrum, uos allegaverat Sanctus Pontifex Agathoesumpta ex Patriarchali Bibliotheca & inventa prorsus cohaerentia Textibus illis, qui
venerant ab Urbe Roma.Fuerunt autem l
ca San Storum Leonis Magni, Ambrosii, Chrysostomi, Athanasii, Gregorii Nusseni et Cyrilli Alexandrini, Epiphanii, Gregorii NaZianetent. Augustini, & Justini Martyris sequor ordinem, quo extant in Synodo Justiniani Imperatoris,& Sanctorum Ephrc- mi Antioelieni, Anastasii Sina itae, & Joannis
Schythopolitante ac deinde loca Haeretic
rum , Themistit, Antimi, Severi, Theodosi, Pauli Theodori, & Apollinarii. Post haec suggessit Imperator. ut legerentur Libelli Petri Nicomediensis , Theodori Meli-tenae stulti aliorum accusatoris, Salomonis.& Clericorum r iisque perte iis constitit de integra illorum fide . Tunc Georgius Ap crisarius, & locum tenens Theodori Archiepiscopi Hierosolymitani. petivit legi syn dicum Sophronii Praedecessoris in ea Sude, Tom.II. ac statutum suit, ut in consequenti hoc seret Actione. Undecima illa fuit, auditoque Synodico Sophronii, patuit Sapienti sumum illud esse, R explicari ab eodem mirificε Catholicam Veritatem. Tunc censens Imperator liquere apertissime de Sancto Dogmate . ad quod statuendum Synodus collecta fuerat,
quaelivit ah Apostolicis Legatis : Si S it
rum noviter aliquod mosequi optum p Responderunt, nihil aliud expendendum videri quo ad DoStrinam, sed posse discuti Criminales Causas jubendo lectionem Script
rum quorumdam, quae reperta suerunt apud
Macarium, & Stephanum : Onia eo ritum es nobis quod qmrdum propria Acri'a reperta sunt apud Miscariam, s Stepbavum eor Discipulum, consonantia Setiis pro banorum Hoereticoram, quae ob eis ablata sunt, s sumtu artopbmaeis Veserabilis Patriarctis hujus a Deo eonservandae Regiae Urbis. v detur a Deo ivsruso Domino S Sancto,Ix verssique Coucino, in medium veniant hujusmodi opuscula. Manifestum est , hoc non suisse a Legatis
petitum , ut instruerentur in Dogmate jam decreto, quod universum Concilium, inni sum Aud toritate S.Agathonis , Sanctorumque , quos idem allegaverat, Patrum, Consessum fuerat. Inter hos porro Libellos Macarii , atque Stephani, productae in medium sunt Epistolae Honorii, contra quem agita ta suit Criminalis Causa . Interrogavit Imperator , an extarent opuscula illa . atque hoc a firmante Bibliothecario, iisque deinde ab eodem allatis, lectus fuit sermo Pronphoneticus , aut Acclamatorius Macarii ad eumdem imperatorem , qui negavit sibi u quam illum innotuisse, conscio solummodo quarumdam sibi Oblatarum paginarum,quas nunquam a se te Stas afferri iussisset in consequentii AE tione . Coepto legi alio ejusdem Macarii Sermone ad quemdam Lueam Presbyterum , & Monachum in Africa, censuit
Synodus abrumpi Lectionem soliorum fu- per ae fabulositatis, S animabus noxiae. Delibata sunt alia seripta Themistit, 3c Antimi,
haereticorum,& rursus alia nonnulla Macarii . Tunc videns Imperator nihil superesse discutiendum pro firmando Catholico Dogmate veniam petivit a Synodo non redeundi ad alias Actiones, cum urgeretur aliis gra
vissimis Regiminis curis. Astans initio iet. Actionis ad Concilii res Joannes Patritius, ac Cassareus Quaestor . serens paginas Imperatori oblatas a Macario iussus est ingredi, ac dimissus,postquam illas Patribus obtulit. Repertum est esse alia Exempla Sermonis Acclamatorii