장음표시 사용
81쪽
versae suae Vineae custodiam a Chrillo in Petro commissam suisse Leoni Quomodo Universus Oriens Chalcedone congregatus Romani Episcopi Regimen, & Magisterium fuerit veneratus . si eidem Nicaena . nodus tantummodo indulsisset, ut ex recepta coπ-fuetudine Romam, & Subulbicarias Ecclesias moderaretur i)i46 Animadvertendum praeterea est,non qualemcuinque Primatum ordinis, sed veram Concilii Praefecturam,&Regimen exercendum , a Leone praescriptum Legatis suis fuisse, ut ostendunt ea verba: Nostram stam vitatem hie Mutti Concilio pro se praesedere decepit. Ex hoc autem exercendo Regimine videtur argui Pontificia supra Syn dum Generalem Praestantia . Praeiertim vero cum statim illi usus Pascha sinus,non confidens Patres, sed ipse unus decerne S, Prae
ceperit agitari Dioscori Causam: ct id fieri, quod ipse jubebat . nece rium esse palam
edixerit. Ideoque NEC EssARIuM EST. haec,
quae in medium proferamur per nostram inter cutissem , disceptari. Propter Me igitur PORRECTuS LIALLLus &c. RECITEruR . et i At hoc sibi Legatus arrogavit, affirmaret Suavis Sed non absque insigni temeritate diceret usurpatum ab illo fuisse id, quod sui muneris nequaquam esset, & contra quod insurgere sexcenti ex Oriente Antistites potuissent , nisi ex iure . & aequo hic ex Occidente Praehul Potestatem supra Synodum exercuisset. Duo tantum ab Urhesubmissi Episcopi, ac tertius Sacerdos nulli Dioecesi praesectus. praeter Afros duos Latinum Ritum secutos, Concilio intererant, quibus quae vires erant, nisi Divinae manantes ab Institutione Christi Domini, qui Petro , & Successoribus Petri, tradiderat tum sparsae , tum congregatae Administrationem Ecclesiae Θ Praevaluit certe, nullo penitus contrant tente . Paschasini mandatum : & Iibellum fresipiens Aetius Archidiaconus, s Primiceriar Notariorum RECiTAvir . 3 148 Polt lectum libellum. in quo quere lae de Praedatoria Synodo continebantur,
Pascha nur Episeopus dixis: Puoniam non videmus praesentem Me Diosioram Sans Fmum Episcopum inexandria ingredienIes R verendi Clerici iNqui RANT Elin , pracfir hus Conci j i enitur. Praecepit igitur rursus . neque consuluit Patres. Cum vero primo quaestus , nec inventus suisset, flagitavit Anatolius, ut iterum inquireretur. Consilium autem, non Iussionein adhibuit, quia Synodi Regimen ad ipsum minime portine-hat . Hoc porro discrimen inter modum loquendi adhibitum a Romanis Legatis, S ab i) PQ a 3. ca Pag. zai. 3 PIG.22 I.
Antistite Constantinopolis non debet animadversionem effugere . Anatolius Episcopus Golautinopolitanae Urbis novae Romae dixit:
ex Dei amantis is fratruus. I Coepiscopis
nostris desinare ad eum in domum, in qua manet, S commonefacere eum, ut tu hoe Sav-Hum Concilium adveniat. Cum respondisset primo Dioscorus. prohiberi se a Custodibus . & exinde postulasset praesidium Judicum ac Senatus, secundo vocatus est, missis ad illum tribus Episcopis cum literis datis ab ipsa Synodo . Sed irrita haec etiam L gatio suit, quaerente prius Dioscoro, an ad Synodum convenissent Iuvenalis Thalassius, Eusebius , Basilius , & Eullathius, quorum scilicci gratia, & Auctoritate sulciendum se inani fiducia ladiabatur: iterumque requirente praesentiam Judieum,ac Senatus Huic petitioni Cecropius Episcopus ex Nuntiis unus respondit: Σuando quaedam Regularia
pria accusatur persona. Ex hoc quoque, sicut ex aliis plurimis, evincitur loco, non nisi ad Antistites speetasse in Conciliis Ecclesiasticarum tractationem Causarum , & ius serendi suffragii. i 9 Ex his demum Dioscori vocationibus , quae frustraneae suerunt . obdurante Haeretico animum, ac verborum cum Nuntiis pugnam claudente hac superbissima contestatione : Semel dixi, quae dixi I ultra haec compendiosius, quod dicam. non bubeo: aliud superest perpendendum . Tres tantum Epis.copi ad vocandum Dioscorum Alexandriae Patriarcham , primum videlicet Orientis Praesulem. missi sunt. At, eum Quinta Synodus exoptavit. sihi coram praesidere Uigilium Pontificem Maximum , Tres Patria
chae quotquot scilicet erant in Urbe Caesa rea) S Septemdecim Episcopi totius Concilii nomine ad illum supplicabundi accesse
82쪽
Iterum Legati sua utuntur auctorisale jubentes Concilio , quo major patet
Romanus Pontifex, nuncupatus rur
sus frequenter Episcopus Universalis.
in cndi 2 xandrinus Episcopus Per-
-horresceret , causam illo absente traftari necesse erat . Igitur alter ex Pontificiis Legatis Lueentur Episcopus dixit :L BELLl,qm adversus Reverendis um Episoopum Diosiorum a di resis nobis oblati sint,ffcepti ab Aetio Archidiaeono, er Primis
omnis Lee Sanm g nodus scire pust, ρνid continent. Et suscipiens Aetins Archidiaconus . 9 Primicerius MiarArum libritam Theodori legit. Et Lucentius ergo usus Imperio fuit, neque Synodi placitum, ut Anatolius, qui Synodo non praerat exploravit. Neque minus praecepit iterum Pasci asinus. qui cum Theodorus paratum se esse dixisset ad ea comprobanda , quorum Dioscorum scripto accusabat, adjecit: PERLEc rus L
is i Quatuor fuerunt Dioscori Aecusatores praeter Eusebium Dorylei Episcopum, Theodorus videlicet, & Ischyrion Diaconi Alexandrini, Athanasius ex eadem Civitate Sacerdos, & Sophronius. qui se solummodo nuncupat Christianum. Supplices literae singulorum inscribuntur: Sanctissimo , ae Dei Amantissimo, S UNivERsALI ARCHi-
Dei Amantissimo, quem primus selegit, in alium Beatissimo , quem alii tres Leoni tri-huerunt . Omnes autem Dinersalem illum appellant Arcbiepiscopum:atque hoc GEc menici nomen Leoni tributum a quatuor hisce Inscriptionibus extat etiam in Codicibus Graecis. Quid vero ab illo inseratur, jam expendimus Cap. 33.num. 4s. Quo ro audaciae portento eamdem OEcumentes appellationem sibi quoque deinde vindicaverint Patriarchae Constantinopolitani, amplissime ostendimus in alio opere, quod inscripsinus Demonstrata Impiorum Insania Libro g. signo et 3.3t aliquid de illa inserius statuemus, ansa nobis oblata ab hoc ipso Chalcedonens Concilio . Interim constat,nm.II.
i) Pag. 228. arrisisse Patrihus Titulum hune Antistiti
Romano tributum , quia neque in illum invecti sunt, neque Ob illum adhibitum ἰmminuta est miseratio, & gratia erga Dioscori Accusatores bibulis auribus auditos a
lsa Neque orta ulla controversia fuit, eo quod Leo unus, & absens, honoris centissimis, ac multo pluri hiis nominibus. &primo quidem loco, quam tota Sexcent rum triginta Episcoporum Synodus com pellaretur. Haec a Theodoro . Ischyrione. ae Athanaso Sancta solum dicta fuit. Iuni versalis; a Sophronio autem Qtummodo Aanesissima: utque in Graeco legitur s Ium San , non autem universialis. Quae de una voce. Deus immortalis i quam diuturna , ac toties iterata certamina in aliis Conciliis exarserunt Et auctum Suavis dicit nostra , & parentum nostrorum aetate Romanum fastigium P Enimvero in Vetustae Monumentis Ecclesiae videmus & nominum amplissimorum usum , S Pontificiae Jurisdi-Ftionis exercitium adeo frequens, palmare, atque ultro admissum ah Universia Ecclesia in ipsis etiam Generalibus Conciliis conspirante, ut incredibili admiratione suspendar.
intuitus aliorum temporum intalicitatem . In duhium Suavis revocavit, quin potius mordicus pernegavit ea , quae notoria olim erant, & pervulgata : sicut hac , quam exequimur, Conciliorum Historia innumeris propemodum Argumentis Lectorum oculis subiicimus,ac praebemus quodammodo manibus contred tandum, non leve ut hilari spe praecipimus, auspice Divino Numine, pr
tium operae relaturi. 3 is 3 Ex eo demum, quod primo loco Leo in supplicibus libellis datis ad ipsum,ac
Synodum, statuatur, quis non videt inferri, Leonem non agnitum selum modo fuisse, ut illum, cui prima in Concilio Sedes tribuenis da esset, sed ut Universae quoque Synodo antecellentem Directae ad Senatum Liteis rae, in quo aequale Patribus omnibus sit jus . non inscribuntur antiquissimo senatorum , qui sedet omnium primus. Sed si ad Regem.& ad illius Curiam Epistola dirigatur, Re gium nomen praemittitur, & illustribus titulis honestatur; additur autem & Curiae appellatio, sed cum honoris minori signi catione Hoc accidit in Chalcedonensi Concilio . quod se Leoni posthaberi aequissimo
83쪽
Ex Criminibus Dioscora exprobratis in Concilio II Dei, quum projedIΘη lecti sist illi , qui rebellare audent Apostolicae Sedi.
compendium redigere o decreveram crimina Por-' H lido' tenti hujus ex omni uitio libra P rum faece conflati . Sed uti eonsultius deinde putavi,
seligere quαuam ex ipsis Accusatorum ver- his , ne aliquam ipsis vim addere credi posis m, utque omnia ex authenticis monumentis cottexam ex huiusce operis instituto. Utinam non superessent ex Populis Alexa
drino Patriarchae su estis , praesertim in vastissimo Abyssinorum imperio . plurimi
etiam nunc Dioscoro miserum, & insanum in modum addicti, ac proinde execrati R manum Pontificem Dioscori eversorem. vi ergo medelam aegris corum dem animis assu- runt Verbi Divini predicatione, intueantur, qua Fidei, ac morum Sanctitate praeditus Dioscorus fuit. Haec de illo Theodorus r Ea adtersus me acensurione per scripturam , veIsin cristaras Aa , sed neque plici querela . in principio ut vatur hic quem nescio quo υν dine sortitur est sistim
me Curieatu prisavit ore. commisiam S a magna ilia Cie Date fugare , propter nibuabud. nise ob id, quod fiamiliaritatem, S he- semisutiam fanmc memoriae Corim merebar. Intentio enim ejur talis erat, non foΔιm propinquos ejus ex ilia Cilitate exagitare, sed vita privare vertim etiam Numisiares Q s. Qui adeo Sanetissimum Decessorem suum Cyrillum aversabatur. ab illius Fidei, ac
Morum integritate alienissimus erat. Utque metum Sempiterni supplicii ex animo eX- pungeret, Origeni adhaeserat, audacissime, contra innumera Divinarum I iterarum Oracula, opinato, finem aliquando hahituras Inserorum poenas . Ita certe prosequitur Theodorus : Exercens inimicitias adversus
ejus Cyrilli Retiam fidem, Moreticus co
defruere . Sed enim S turpiter semper v
veni : qu fum paratus ostendere . Post haec horribilia Crimina . & Ephesinum Latrocinium . ut oratio crescat. addit Theodorus Excommunicationem a Dioscoro latam in Pontificem Maximum ; haec enim erat facinus penitus novum, inauditaeque audaciae , ac aliorum plurimorum origo;nullum quippe Errorem in animum formidant inducere contemptores Apostolieae Sedis, a qua sacru in perpetuo fulmen in Haereses omnes torquetur . His namque Sanitis ur, magis autem circa omnia ferocissimus. in consura dine habens Leges praevaricari, nihil arbitrami, quod ab , o in s. m. mavissum eo-
νuΜ suasit subscribere eis, qui eum i o dea Dpto exierunt, Sanctissimis Episcopis pLusMi Nus NuΜERO DECEM neque enim ampli res ausi sunt exire eum ipso , propter eo , q-
ab istis in Emeis contra leges peradia sunt
MENTES NEFANDAE ILLI CHARTAE su SCRIPSE
RuNT . Magna tunc Episcoporum copia Alexandrino suberat Patriarchae . ut proin
de prodigium obsequii erga Petri cath dram videri possit. quod a Decem solummodo Praesulibus execrabilem illam iu scriptionem vel per alloquium, vel per literas potuerit Dioscorus extorquere , cum
Ephesi plurimos impulisset ad Eutychia nam Haeresin confirmandam. Adeo vel ipsi Hae retici non raro sormidant Apostolici Solii
iss Cum Theodorus , aliique Accusatores Libellos sua manu subscriptos ex hiis huissent, & adjecisset Theodorus t Farmus sum adleniente Meterendissimo Frisio Dioscoro in hoe Sanctum .esbum Concilium, meis adese accis tionibus : Bonifacius Presbyter Romanae Ecelesie, meari,s er i e Beatissimi Papae Leonis, dixit: D proelamantis pro se iis Iscorianis justi, est recitari libenos. Romanus Epis ur Mdire is Provinciae dixit: SLCuNDuΜ INPERLocuriONEM Religiosissimi PresbteriMni est o a LATI LIBELLι ab I hyrione RECENSEANruR . SI cipiens A epiades Diaconus, s Notamor legit. Tertius igitur quoque Pontificius Legatus intersa tus est, ac potuisset cliam ipse Concilio praecipere , ut praestiterat Philippus in Synodo Prima Ephesina. licet Episcopatu non inclarescens . Sed quia sermonem temperaverat non edicens : Legantur libelli, at -llim stum es recitari libelsos , Romanus addidit: lihelii recenseantur; non suam tamen sed Bonifacii praetendens auctoritatem: Secuuom interlocutionem ReligiosissimiPrer-
84쪽
recenseanar. Tantum igitur abest a vero, quod ingrata Patribus accideret exercita a
Legatis in Synodum durisdictio, ut si ei parcius iidem uterentur. illam ipsis Episcopi statim assererent. i is6 Ex Ischyrionis libello haec deli hamus : Neque enim quisquam fuit expers i lius Dioscori erudelitatis , S inhumaπιtatis : Aliquorum enim vastata Iunt praedia , ex Gone arborum perpetrata, aliorum Perddomus destructae sunt, a ' in exilium pulssunt, alij veia mustiatione vexati tum se.
illius Civitatis Populo , necnon etiam Venerabili Gero. Reverendissimis quoque Mona chis, nota sunt. Hunccine notorium Augustissimaeet rinitatis hostem etiam nunc aliqui consectantur, qui se Christianos haheri volunt 8 Et frumentum, quod a piissimis nostris Imperutorum Eccle is labiae propter ariditatem Ulias Pro luetae, is quia ibi omnino triticum non nascitur . praestitum es, inprimis quidem ut inemen a ex 'fo Hopia offeratur Se. non permitteret Iuscipere AanHis mos Episcopos inius Provinciae e c. Et ex hoc neque terribi e . N iucruentum Sacrificium celebratum es m. Ita Religionem in Lybia
Promovebat Dioscorus, qu cm etiam nunc quaedam Africae Provinciae veluti Sanctissimum Episcopum veneranturi Caeterum es rissimae memoriae Feriseriae negotium nutius ignoravit maxims eorum,qui in bac regia a be nova Roma haluare noscuntur. IIIa namque pro suae animae salute Testamentum condens fusis multam quantitatem pecuniarum praesari Monaster se, nee u etiam Xenodo-
tiri personis, ut neque incensum ex Ohlatione uius esurissimae memoriae Perseria, qua tum ad eum pertinuit, 'Deo offeratur. Sed
illius quidem foeminae manissum propositum demonstratum est; laseivia Oero 'aedicti Re verendi viri. N luxuria omni illi Provinciae non ignorata es impudicis mulieribus se queuter in Episcopis. S in balneo ejus apert/deficiantibur , praecipia famosissima Panso phia, quae eo nominatur orine, de qua uena- merosus Alexandriae popuIur frequentis ar
i Pag. a II. sed etiam homicidia per occasonem istas arimirabilis Utidioris perpetrata sunt. Sed quid ab his Dioscorus abstineret, qui desiturui' aliquando ut ipse cum Origene insuriens opinabatur Tartarum non formidabat, nisi etiam omnino illi Fahula Manes erant ρ Ad illatas deinde sibi ipsi injurias progressus
Ischyrion earum cautam affert: Obtinui enim
dignus eri s familiaritate S gratia fantia
memoriae Archiepiscopi CFrim, quod Reu rendis um Frisiopum Uiosiorum contri bat. Muippe mox ut migravit Sauriae,& Λω- ω Memoriae ori Hur in Caelos,i se quod utinam nunquam contigisset successit, qui prob huit me in Sancto, I venerabili Mdisterio obsequium facere. Nihilominus etiam adversus nostriniitu as possessiones Mnaebor,b alia quos alios destinavit, s tradidit eas incendio,itaui S isto in Urim spessionibus aedi eis,
ex quibus nutrimenti mei haberem Iolatium, pauper eonintuIur, ἐπ solutus eorpore , penitur lanir eon meret: diverse quoque arbores ibi Dcciderentur, atque i a vasaretur terra, Smihi ultra inutalis fieret, ut in reliquum mendicans nee visus necessarios haberem. Sed neque his eontentus submiser adversus miserab lem me Getesiasticorum catervam cui verius autem dicam, Latronum pariter cum Petro,s Armoratione Diaconibus , S Mena Presbytero , ut me de humanis retur auferrent. mandam, corpur meum mortuum fibi de muri m. In ipsis Paschalibus diebus iterum
me jubet per Arpocrationem Diaconum rapi se. Immittit autem iterum S in eodem X doctio aliquos, qui me occiderem, Aut Nomnibus. qui in iras Xenodochio Iunt, man fesum est, in tantum, ut horrentes malitiam juvare me dignarem- , propter quod N vivo haesenus . Rogavit deinde Synodum Ischyrion , ut interrogarentur Testes , quos ex ipso Dioscori comitatu produxit, quorum,
inq uit, quidam in bonore promoti sunt pro eo, quod illis homisHθr,quae in Epheso facta sunt, minifrassem,s hie eum ipso sunt. Adeo manifesta erant Dioscori scelera , ut illa inficiari nequirent illius famuli, ejusque proministerio scelerum beneficiis assecti. a)Frendens enimvero Suavis has legit in Actis Chalcedonensibus accusationes Dios. cori , qui in Praedatoria Synodo Ephesina
Leonis iugum excutiens exemplar statuit Conciliorum, cui Suavis optasset caetera
85쪽
In ipsum Caesarem insurgit Dioscorus
Parna superbi fimo capiati inficia.
oblatus es, RECENfERTuR , haec in illo, praeter caetera,
lecta sunt. Santiae, I Masae Memoriae Cyrillus magnae Alexandrina Civitatis quo dam triginta duobar ansis Archiepiscopus idire ebo iliter, s eum retia Ade vivens,m hi quidem Albana , s elarissimae memoria Paulo Fratri meo Avunculus fuerat, me evero Matris bidorae germanus. His moriturus te mentum eodem honoravit eum, qui
eumque ille ρω eum isset orixatus Areb episορει plurimist, I magnis Legatis de propria Iisa substantia, eonjurans eum iu scriptis per venerasina, s terribilia Masteria, uti us foveret genus, s is natu eis laborem incuseret. Sed Reverendissimus Eri Um Dioscorus , i malo nouistisin nos,o .i ed etiam totius illius Dirceseos Decedens iu Throno inimicitim exererer eontra Vin remis Fidem HaereticM eonsitatis non Isint non fovet M pro nihilo duceri eos terribiles ad rationes
contraria in nos operatur, omnes adversus nore uirens insidias. Et in principio quidem Episcopatus mihi, er fratri meo ad c tunc supersiti mortem minitans, a nominatu a Alexandria quadam nos istentione exclusit,
ita ut persecutionem passi exinde ad faelicismmam consiuntinopolitanam inhem perveniaremus , speramer mereri auxilium. Sed in tentio praefati Reverendissimi Viri talis erat, quatenui hic teneremur, S afigeremur, tam ab iniquae memoriae ora phto potentissimo Eunuchorum . ac Eutvchetis amantissimo quam se. Mandavit per literas, ut nos qui dem ab eis consumeremur, istisi .ero nos eaptiosse Dratiam se debere consilerentur M. Suh eusoria haliti diser s fumus must fu jecti, quousque omnia, quae tu mobisibus habebamus , daremur, Daut eam formentis non Dosceremur qua ro remedio cogeremur gra
vis A 1 furis mustor Faveratores inquirere; Daut noster quidem Fratre elarissimae memoriae Paulus non susinens cruciatur, s injurias humanis retur excederet m. Super haec aurem , ut neque habitationem aliquam haber mus , vostras domor praeparamis EeeIesar eriis. Sed neque bis contexIut me PrerisIerio privavit, b alienum ab Ereti inesseeo COAlexio , nuIIa adversus me fa accusatione. Et agimus annum jam septimum errantes de loca in Iocum , Miquando quidem, ut diximus , a.
Creditoribus fugientes , aliquando I ab ipso neque in Beelegiis, neque in Monaser dis bab tare permissi e e. Praecepit, neque publicum
halneam exhibori. neque panem transmitti . aut alium Mi em tabum ibidem venumdari. ad hoe anum respiciens, quatenus ρω angustio. S fame periremus se. que ad milis
N Beatae Memoria Gortui augustiam in ead ipsam antruam. N oh eus, camminatus fam quoque mortem exegit auri pondo octoginta quinque Sc.Nec Barbari aliquando ad versus Db Hos Hi Iana commiserunt,qualia se mirabilis Dollar, qui alijs Draedicare de huis oblisis, malitiam se. Odio certe plusi quam Vatiniano flagravit Dioscorus in eos Omnes, qui Sanctissimum Cyrillum sanguine, vel amore attingebant, & plusquam bar-harae in illos edidit exempla crudelitatis . Et Cyrilli Auctoritatem praetexere contra Theodoretum ausus fuit ρ Et Eutychetem a se foveri jactavit, ut longius recederet a Nestorio impugnatore Cyrillip Studio videlicet Fidei ferebatur Origenista nequissimus,& in Divinam Trinitatem blasphemus Et Religione fretus in Leonem Magnum exarsit hic Parricida Flaviani, ac Synodi praedo p Honorificentissimum Romanae Cathedrae decus est, quod hujusmodi hostem sortita fuerit: perinde ac gloria eidem ac cessit ex amantissmo in illam obsequio Cyrilli , cui tribuunt praestantissimae laudi in Maenologio Graeci, quod a Caelestino Romano Episcopo dignus habitus fuerit, qui ejus vice Primum Ephesinum Concilium moderaretur. i is 8 Sophronius demum primo conque Gius de rapta sibi Uxore a Macario Alexandrino Curiali, pro qua sibi restituenda Imperiale Decretum & Praesectorum Sententias Constantinopoli obtinuit, haec de Dion coro subdit: Sed Reberendissimur Epycopus
Quippe immittit adversas me Udorum. πο-men quidem habentem ma vi, fui vero furoris Misiseram, cum latrocinamium agmi-πe tam rusticorum , quam quorumdam aliorum , ut me de rebus humaris facerent ali num . Executorem vero mihi ex amplis οι o
86쪽
kio delegatam sue ulla aΠione abigerem, quod sfutium es. Des Diaeonus fecundum
maeceptionem memorati Re renifumi Episcopi Dioscors non eonemus iis, in Per Omnes meas absulit facultates, quas in navibus, bmultis rebus aliis pos deham, ex quibuι cum nostris infantibus ustium habebam. Ex δεί rato enim isa eo gens, aliqtio mihi mem mari insaniam nuntiant ubens salvat sum. Muoniam igitur quae perpetrata sunt a Reverendissimo Episcopo Uiosiora, neque a Ba Baro aliquando sunt commis, ideo deprecor vestram Angelieamri uiam vi remisi mei,s praecipite per ' Dei providentiam hic com- prahensum Drannum mibi facere responsum. Praeparatus enim sum , ostendere, Revere
necnos etiam adulteria perpetra , s in isfam de Horim Aeeeas. Nam N Sacra lia rema cum 'o felicitate Orbis Terrae N iu exandrinam civitatem iutroissem , non removit agere multas pergens pecuinas μηAgyastum, S Timotbeum, o Hios quo am,su ea de eivitate depelleret. Moleste eum ferebat , eo quod omnino talis Orbis Terrae D miser 'aedicaretur. Se sim enim magis
AEDUiacae Disces imperare volebat, Aut S testa apud diversos Iudices eon Ha d monserunt. Nam S Vir Spe bilis Trifu--,s Notarius Ioauues tesimonium peta ber . Et vis quia ex Divina Providentia remigit, magnificentissimum, S gloris Οι-mum Triodorum a diptiacae Provinciae in bernare negotia fortem Legum Patronum, olim a praedicto Drauno maenia Alexandrinorum civitas fuisset deleta . Vuia enim nonem Ariar, sed etiam malii sunt alii expertiis iam praedicti Re rendissimi Di ori, manifesum Uri luet qui pertulerunt, vestro
paupertate, Me pro timore ejus Dravnidis nos Dut ausi ad Osram Sanctitatem perete mentes eum accusare se. Caeteris absque nota praetermissis sollim expendo , Praesules Apostolicae Sedis contemptores ab omni etiam aliorum Principum jugo plerumque abhorrere. Superbia enim, quae illos impellit ad Sacrae Monarchiae jura infringenda , urget quoque ad everIionem Proianae. Illustre certe insanae hujus arrogantiae documcntum extat in Dioscoro,qui,spreto prius Leone Pontifice Maximo , ac deinde Caesare, aegypti Tyrannidem tentavit invade
Nili tempori parcerem , referrem hic in medium phantasmata , quibus Petro Suavisomniis illusit, dum comminiscitur Jurisdi-
ctionis Episcopalis originem , quam nullam initio fuisse affirmat, sed sol iam corrigendi munus: deinde paulatim Judicium Ecclesiasticum a charitate prosectum : audiam mox potestatem, attributo Seculari Judice, qui Episcopi sententiam exeqEeretur: magnam tandem fictam accumuem, a qua cau-jum exortam perdundae veteris, qua Christiani Praestiters os mosequebantur, revereutis,
s obedientiae . Qui Dioscori gesta delibat,
utcumque Tyrannidem merito eXecretur,
eam tamen illius fuisse Quinto Seculo Potestatem apertissime videt, qua majorem per annos deinde Mille proseeto Episcopi nacti non sunt, licet contrarium huic evidenti veritati mendacium Suavis vulgo Lectorum
na, irrogata in hoc quoquc mortalitatis theatro insolentissimae contumaciae , qua in Magnum Leonem Dioscorus insurrexerat. Ausus in Sacrum Mortalium omnium Verticem insilire, infra omnes mortales probrosissima immanium scelerum recensione suit
In Dioscorum tertio frustra vocat Se tentiam ferunt Leonis nomine Pon
I PRIU accersito ad Synodum exprobrare securi suae causae --ni Accusatores vehementer optabant, & ad illum praesentem manifestissime coarguendum paratos se esse , Testibus quoque in medium vocatis, professi fuerant. Requirebant praeterea Canones Tertiam Rei compellationem ; ideoque tres iterum Antistites cum Concilii Epistola missi sunt, qui ad Gnventum regressi Patribus absurdissimas hominis voces retulerunt, incassum ASynodi Legatis admoniti de necessitate pum
gandi se a Criminibus illi obiecti x ah Eu
bio, ceterisque, quorum nomina eidem aperuerant. Sed horrore perculsus ob conscientiam scelerum hoc unum perpetuo reposuit:
LOae dixi, dixi, quibus addere aliquid non pο - . Et renid Me eadem duo , quod addere aliquid iis, quae jam dicta sunt, non balec. I uid me eompellitis alia dicere m. me eadem,qua 'isr, dico: Leuae dixi, dixi,o bae mihi
87쪽
mibi sufficiunt. Quae porro dixerat secundo
vocatus , videlicet, quod accedere ad Synodum a Mugisbiaris a Acholaribus, ac deinde ab aegrotatione prohiberetur: quod sua non sine praesentia. & suffragio Secularium Judicum es et causa discutienda , shique adesse deberent duvenalis, aliique primarii Praesules: haec inquam,rejecta fuerant,ut alienissima a veritate ac justitia, in Literis ad ipsum datis . Cum ergo contumacis propositi tenax recusaret accedere, Pascha sinus Epis par dixit: Cognosti Deo amabiliris beatissima Θnodus,quoiam Tertia vocatur per Dei amantissimos Discopos Francionem . Lucianum, 'annem. 'Diostorus Episcopus ad respondenda uir accusarianthusinetorse esse obnoxium, venire come sit . ians igitur dignus est ita contemnens, Vesra Sanctitas ore proprio faciat manifestum. Misa Son das dixit: Indignatione, quae contra inob dienter a Santiis Redulis constituta es. Licet Sententiam omnium primus proserre possct Pontificius Legatus, prudentissimo tamen
consilio voluit a Graecis illam Episcopis in
Graecum prius Antistitem intorqueri,ne calumniari unquam auderent Romanos Haeretici, quod nimis praecipites sitissent in opprimendo Dioscors. Caeterum quod praecipuae suturae essent Legatorum partes in serenda sententia, mani lastum est ex recensito superius Leonis Decreto, & praeterea constabit ex ipsius Concilii obsequio , quo Legatos exoravit ut Pontificio nomine fulmen
in Sacrilegum Virum iacularentur. Rursus igitur Synodum , stlocutus, Pascha in Episeopus dixit: herum rogamus Hesram Mut tudinem. Ecce tertio a Sanclis Fratribus, NGepsopis no bis et oculus S contemnor, ernon veniens, quo dignus em Iuid placet P estrae Sanin uti volumus discere3 Sancla Sstnσ-dur dixit: QN placita Ium Canoribus. PasMinimus Epigopus dixit: Iubet Religis tar
stra, ut Pisione Ecclesiosica contra eum utamur P Cousenuis p Samia SFnodus dixit: Omnes consentimur . quae Retusis furi mac ta , in eo Feri. Quamvis honoris gratia gaesivisset Legatus , an Synodus juberet ensuris Ecclesiasticis Dioscorum illigari,
Consensum tamen solummodo , non Jussionem a se requiri mani seste ostendit, altera interrogatione adjecta, videlicet: Consent
iis p Cumque Patres respondent, placere sibi servari placitum Regularum de illis loquuntur Regulis, quas Leo Ponti sex Maximus
contra obduratos Haereticos allegaverat ,
cuius proinde voluntati se penitus subiiciunt . Sed cunctatus adhuc Fashinnus
Episcopus dixit: Iubet Religiositas Vesra.
ut Geis sua feruentia adversur eum, ut fum interlocurus, utamur p Sanm Θnodus
dixit: ETIAM CONfENTi Mus . Ferendae igitur Sententiae honorem ultro relinquit Generale Concilium Pontificiis Legatis Moderatoribus suis. i
At exclamasset Smalchaldiensis Conventus a Suavi relatus, iniquum esse, quod sententiam in Dioscorum serrent Legati Lemnis,qui eiusdem Diostori opinionem in Eutychete damnaverat. Nauam in Me fore i hertatem, sed omnia referenda ad Fonti eis
Ium, cujus voluntati rerum arbitrio momissio, eum irae non femes i orum Reis onem
i6i Insigne hic honor incrementum accipit ex modo loquendi, quo Communi omnium nomine usus est Julianus Episcopus Hypaepensis. Nune UEsTRA SANCTITAs PRIMATu M sive, ut alii legunt AuCTORITATEM TENET SANCTissi MI LEONIs &c. Petimus Q rar Vesram Musitatem, qui habes scilicet ipse Paschasinus) magis autem Qui HABETIS videlicet Lucentius quoque,ac Bonifacius
gare in eum, S Regulis instam eontra eam ρ feme Sententiam . Omnes enim, S TOTA
nas Episcopus dixit: Iterum leo: Quid plaeet Beatitudini Vesrae I Lximus Episcopus
magnae Antiochenae estitutis dixit: Quia . detur Savri itati Iesbis, s nos coucordes es timur. Nullus penitus reclamavit, cum Julianus , & Maximus professi fuissent. se interpretes esse Univers Concilii. Fidem ergo Concilio aequissime tribui potest Praesulum illorum sententia, quae majorem Leoni, quam ipsi Synodo vindicat Auctoritatem . Quid enim significant verba illa: a Vmic D estra Santritat Primatum . sive Aus oritatem
tenet Sancti mi Leonis An non ipsum quoque Concilium sua in Dioscorum auctoritate pollebat Z Cur ergo illam Leonis allegant , nisi quia ad augendas vires sacri teli in steteratissimum hominem iaciendi , pr stantiorem ex gemina , Pontificia scilicet, &Conciliari, Auctoritate. opportunius erat in medium producerer Uel si allicr malimus haec verba explicare, prosedio saltem oste dunt,pertinere ad Legatos jus serendae Sententiae Potestate illa , quam ipsis tribuerat
Leo, non autem illa, quam cogerentur R
Hoc auctoritatis pondus agnoscit Syn dus in Leone , cui Suhurhicariarum Ecclesiarum Sacram administrationem, S sola qui.
88쪽
quidem eonsueta sine introductam, Nicaena Synodus confirmavit, Auctore Suave. ibi6a Asserimus nunc narrationem Sementiae a Legatis in Dioscorum latae. Pineba- ur Episcopus Liadibatanus Pro iuriae Aic Iiae. N eum ipse Lucentius Episeopas ocula-NUs, s Bonifacius Presister magua Ro
NIS PRONuNTi Avinu NT. Munivisa facta sum, quae a Diesiore quondam inexandriae mag- eivitatis Episcopo e mi a Iunt adverθι Sannarum Regalarum ordinem, S Eceles Astam disciplinam se. His enim cui plurima inermistumas Emi risii similia b apis rem,s regulariter a proprio damnatum Episcopo se. praesumens sibi Primatum , IRREGu-
Pascha sinus eloquitur, censenda sunt totius Synodi Oracula, tum quia haec praelata suerat , assensum a se illius verbis praestari: tum quia illius dicta iterum deinde absque ulla exceptione confirmavit.Ergo Universi Gncilii Sententia est,quod condemnatus a Flaviano Eutyches a nullo alio Episcopo in communionem suscipi posset, nisi ab illo , qui vere Primatum haberet, quem temerarie sibi Dioscorus arrogaverat, videlicet a Romano . Hic praeterea orientalium quoque Praesulum Judex declaratur dicitur enim, aliis Episcopis cum Dioscoro lapsis pepercisse I eonem , cui obtemperabant, &a quo veniam obsequentissime flagitave
163 Nec praetermiserim animadvertere , Univer quoque Concilio immane Diose ri crimen visum fuisse, quod vetuerit Ephesi legi Ρontificiam Epistolam.& Patres omnes a firmasse , ex hujus desectu lectionis exortum suisse scandalum , & ruinam orbis ter
Tarum .Haec enim verba in Sententia extant.
Super Me vero neque Disolam legi permisi Matissimi Papae Leonis feriptam ad Sanctae
Memoriae Hatiannm m. QuA NON LECTA
164. At insanam audaciam Excommunicationis in Leonem a Dioscoro latae, Synu-
dus praesert omnibus criminibus, quae jam in Sententia fuerant recensita,videlicet Haeresi, & Patrocinio Eutychetis Haeresiarchae. ae Ephesino Latrocinio , secum trahenticversionem Ecclesiarum. Sed quoniam s
mum , s Heatissimum Archiepiscopum Magna Romae Leonem . Censuit igitur Synodus, nihil Ecclesiae Dei perniciosius esse. quam rebellionem ab oculis subjecto ei iiD
i6s Post indicata demum alia scelera inclusa supplicibus Accusatorum libellis,quorum conscientia Da Etus minime obtemper
vit Synodo ter illum ad judicium vocanti, Sententiam ita Pontificio nomine Legati proserunt. Unde Moissimus, o Mutissimur Arctiepiscopus Magnae,'Senioris Romae
ui T EuM, Iam Episcopatus dignitate, quam etiam S ab omni Meerdotali alienavit min serio. Notatu dignissimum est. quod in ferenda sententia uti Leo dicaturLegatis suis,& Universo Concilio veluti Pontiliciae Au-Etoritatis Administro,& quodammodo Brachio Romani Capitis, Sacrum ab illo into queri sulmen prae pientis. Leo per nor per praesentem Sin m Θ dum m. nuda- Cit eum Iam scopatur diaeritate m. Que admodum igitur prosecto Legati. quorum Leo ministerium adhibebat, ipso Leone minores erant: ita se primas eidem partes concedere visa est lateri Synodus Sacrosancta, quam non puduit Maximi Pontificiis Administram vocari. s Cum frequentissime a plerisque Historiae nostrae particulis evincimus. Romanum Pontificem Generalibus Synodis antecelle re, nihil contra Suavem atteximus,eo quod res ipsa disertissime clamet contra furentem Scriptorem . qui nullum in singulos ipsos Antistites , extra Romae Suburbicarias E clesias partem aliquam Christiani gregis pascentes. Jus indulget illi, quem Grex Universus in Generali hus Conciliis conis gregatus impositum sibi Pastorem agno
t66 Praeconia vero Apostolorum Principis , qui Petra, s erepido, cui Catholica Ecclesia innititur. & Fidei Fundamevium appellatur, ostendunt. quaenam Explicatio Divinis Christi Domini verbis dicentis Pe
89쪽
46 CAPPT T RIGES IMUM OCTAVUM.
tro: Tu es Petrus . S super hane Feream aedifieabo Geusam meam. ex Chalcedonen sis Sententia Concilii tribuenda sit: videlicet quod supra ipsum Petrum, S non solum supra Petri, & caeterorum Fidem , Ecclesia fundanda esset . Sed Petrus ipse, suus a Christo Vicarius relinquendus, Fidei Fundamentum suturus esset. Qui diversimode hunc locum Lutherus , & Calvinus intem pretantur , flocci faciunt Chalcedonense Concilium.
nare Dioscorum perhibetur, conspirare dicitur cum Successore suo Princeps Apost liet ordinis , & in Petro a Christo Domino Leonis dignitas permanare, non a Caesaribus Romae imperantibus . Innui pariter videtur mihi. certissimam esse Leonis Fidem: quo pacto Insallibilis erat Petri DoStrina .uem Christus elegerat in rectae Fidei Fun
Leonis Sententiam confirmat Θnodus, ac Dioscoro vertens crimini temerarium
ausum in sono eam Sedem , hujus Praestantiam supra omnes Praester ,
etiam eonciliariter congre tos,muis
pliciter attesatur. Rursus Universalis Ecclesiae Papa dicitur Leo.
insistens mori Pascha sinus Legatus jussit. a Sy- RQ nodo ea de Dioscoro decerni , quae singulis arriderent, certus, nullum ab iis recessurum, quae Omnes professi fuerant, eum dixerant: Quod Oidetur Sanctitati V stra, ct nor eoncorder e cimur. Ut autem omnem calumniae, forsan excitandae a Di scori fautoribus . de violento in illum Romanorum impetu ansam praecideret, Legatus dixit: Igitur Mneu haee, s magna Arnodus , qua iacent Regulis super memorato
Dioscoro decernat. Iverunt omnes in Lega torum sententiam,& chorum duxit Anat
Ilus , qui suerat Dioscori Apocrisarius , &praecipuo ejusdem studio suffectus Flaviano in Archiepiscopatu Caesareae Urbis . Et suo
quidem suffragio protestatus est . in omnibus consormare se Apostolicae Sedi. adeo-ue omnibus illis asscntiri, quae magnificae Petro , ac Leone Legati affrmaverant. Anatolius Archiepiseopus Regiae Confamianopoctiana novae Romae dixit: Hac eadem ,
tari sententiae incior super damnatione Di
i 68 Caeteri Patres amplissimis honoris titulis Leonem . eiusque Nuntios prosecuti sunt ex quibus unum affero Maximum Antiochenum. Maximus Episeopur magnae Amtiochenae eivitatis dixit: optabam quidem , nullam ex fratribus, ue eonfiacerdotibus meistagibus peccatis irruere, ut etiam Regulis subareret. kuoniam verὰ Dioscorus se. Ideo
eum Deissassicae Sententiae fabistis: sicut NSanin us, ct Reverendissimus Archiepiseopus. ET PATER NONER LEO Reliae Senioris
Urbis Romae per Vicarios suos Saning ον Episeopor Pascha num. N Lueemium. SReligiose imumPresisterum ejusdem magna Roma fio actum, S danin imus S Maiissemus Regiae nova Romae Arabie scopus innatolius interlocutifunt. Non iis tantiim arpellationibus , quae communes ea tempestate pluribus Episcopis erant, ad revocandam illis in mentem, qua fulgere debent, Sanctitatem . sed alia quoque singulari Leonem prosequitur, quem Patrem nos um nuncupat , nemine reclamante . Qiri autem Praesulum omnium conflantium Generale Conincilium dicitur Patre, eidem Synodo, quemadmodum Pater filiis, antefertur. Utque nullus opinetur. fortuito Nomen hoc Maximo excidisse , idem illo non utitur, dum Ioquitur de Anatolio, quem alii quoque non pauci compellaverunt, veluti Ducem Graecorum Graecum Antistitem condemnantium. S prius Dioscoro amicitia conjunctissimum . et)169 Post sitffragia oretenus data expendendus in subscriptionibus est Titulus m mersasse Fapae, Leoni sine ullius querela tributus a Legatis, qui omnium primi de m
re Sententiam calamo confirmaverunt. Pa
in Diosiori damnatione eonsense mi Ualacintili ubsieri . Praesidere praeterea Concilio se a firmat. nec Apostones agnomen omittit; addit autem Drbem Romam, quae peculiaris est Maximi Pontificis Episdopatus , praeter Generalem, quo dicitur Da mersalis Ecelsae Papa. Bonifacius autem praelare locutus de peclesia Romana , inquit : Caesius Bonifacias Presster. N L gatur Sansis Ecclesa antiquae magnae RO-mae. I irae militer Iocum tenens Mum mi Archiepiscopi Leonis, eum honorabili, S Beati m. atque Apost Li A ECCLEs APApa LEONIs is damnatione Dioscori de
90쪽
3 o Certiores Synodus per Epistolam sedit Valentinianum & Marcianum Imperat res de Sententia in Dioscorum lata ,& praecipuas ejusdem fuisse causas asseveravit tria desectionis ah Apostolica Sede argumenta . Primum quidem, quia EpisTOLAM a SamVFsimo Archiepiscopo senioris Romae direHam
matus sui stet a Chalcedonensi Concilio Preses Ecclesiae, certusque Synodorum Praeceptor. immane crimen visum Patribus non fuisset vetita illius Epistolae te filio . Ac ceria si ab alio aliquo Praesule , v. g. ab Anti cheno , qui Drstan abfuisset, exaratam ad Xynodum Epistolam Dioscorus occultasset, non proinde ab Alexandrino ipse solio nunc dejectus suisset. Manifesta hujusce discriminis ratio est , quia caeteri Antistites non sunt, aut censentur totius Ecclesiae Rediores , ac Magistri. sicut Romanus . i ira Alterum signum perfidiae, Dioscori
condemnationem provocantis, est, quod in Ecclesiastici honoris gradum & Monasterii Praefecturam restituisset Eutyclaetem a Flaviano exauctoratum e Sr hee cum Sanctissi
turis Dominum ngrum Pessum Chrisiam, sanitionem vero unam esse naturam. Nulli emeo , praeter Romanum, Episcopo licere assim mant, sua communione donare illos. qui ab aliis anathemate percussi fuerunt. Ad ipsum autem Romanum , ut ad Erroris expertem Religionis Doctorem, pertinere docent Uerae Fidei declarationem, quam editam ab eo fuisse commemorant contra Recentis Haere
i 3 Evanidum demum telum insana vecordia intortum a Dioscoro contra Leonem Chalcedonenses Patres putant esse Crimen maius Haeresi ac Haeresis patrocinio, omnique alio scelere, ac demum ejusmodi esse nefas , cui nequeat indulgeri. Et fort/ super
em. Ipso Istitur Ephesino Latrocinio, in quo per vim , & nctas magnam Orientis Episco-rim. II.
porum partem ad subscrihendism Haeresi Dioscorus compulit, & Sanctissimu in Flavianum pugnis . & calcibus a se contusum propemodum extinxit, ac certe in mortem, paulo post obitam , impulit, execrabilior Concilio visa fuit sacrilega temeritas Di scori Romanum Episcopum allatrantis. At nisi idem Romae Antistes etiam Praeses esset Universalis Ecclesiae, multo graviora sui Dsent scelera , quibus ante se inquinaverat Alexandrinus Praesul, quam Excommunicatio in alium, utcumque magnum, Antistitem lata. 3 Enimvero si nulla in Universum Chris.
tianum Orbem , ut Suavis perpetuo praesumit, Romano fuisset Praesuli Auctoritas, maius Haeresi sacrilegium esse non potuisset Excommunicatio lata in Episcopum Romae, ac Suburhicariarum solummodo , ut Pola nus blasphemat, Ecelesiarum a Sacro Praeside totius aegypti, Lybiae,ac Pentapolis
dices, ac Senatus ad compescendam Haereticorum quorumdam Praesulum
calumniam de Vetusta Fide innovata a Leonis Epipola interrogant Patres de Conformitate Nicaeni, a Constam tinopolitani Concilii cum ejusdem E- si Le Doctrina. Huius examen insenturum fuisse a Concilio Chalcedone Pusi more Suavis atrique infanIa nequia sit . Rursus Leo dicisur Major San
3Uartam Synodi Aetionem ingredimur . in qua di Deussam suisse Leonis Epistolam Suavis a firmat, &petitas Patrum sententias, eo quod Concilium ambigeret . an illius Doctrina omni ex parte conformis esset Catholicae Veritati. Ex hoc autem evinci putat, adeo non fuisse certos Chalcedonenses
Praesules de Pontificia Infallibilitate . ut amgui quoque de erroribus in fide a se posse
Romanum Antistitem e Cathedra docentem arbitrarentur. Duplex iniri valet ad retundendum hujusmodi mendaeissimum diactum via . Prima est illa quam supra innuimus Capite Trigesimo . ostendentes, non illico censeri Oh noxium errori scriptum aliquod ab iis, qui vindicandum illud ab ali rum impugnatione suscipiunt . Vel Saeri enim unius Historici narratio cum alia saepe