De finibus humanorum actuum commentarius, in c. Cum minister. 23.q.5. Authore Martino ab Azpilcueta ..

발행: 1571년

분량: 210페이지

출처: archive.org

분류: 철학

41쪽

& aliorum mediorum in alios fines, aliquando fit unico actu, aliquando pluribus. Fit pluribus, quando uno volumus finem, & altero, ea quς sunt media ad finem. Vnico autem fit quado uno & codem actu volumus finem& media in illum. ut probat Vterque

teseri; an hoc vel illo modo ea velimus. Nam quando finis est bonus & media mala, vel e contrario finis malus & media bona, &utraq; volumus uno aetii, totus ille malus est. Quia unus & idem actus, no potest esse bonus,& malus etiam diuersis respectibus. Secundum communem opinionem: quam affirmat S.Tho.in a. sent. d. O.q. I. art. .' At si divisim uno actu squis vult orare, vel ieitinare,& altero ΡVanam gloriam ex eo quaerere, prior actus potest esse bonus licet posterior mi.

Notandum item, ' haec relatio est marn in

duplex, factualis, siue formalis, aut C iiij expres-

42쪽

tus rhql expressa: cum unico vel pluribus uisia actualiter media reseruntur ad finem, .ςμr 3α- ut proxime dictum est.Et virtualis aut

L , et tacita seu aequipollens. Qvie praeter de pinni. missa operosa doctorum disputationest super hoc adhibita in secundo libr. δ ρ sent dist. o. & attentis magniSargumentis Io.Maioris contra commun

in quam etiam. S.I hom. inclinat ibidem , art. s. diffiniri potest serelatio, Et Caie. quae tacite resultat eo ' includitur in litis generali actuali antea facta, vel . eo quod aliam actualem speciale con OO sequitur. Vel eo quod inest actui aptitudo ad relationem talem, concurren' prFψὰμ te gratia habituali quae ad eam incli- , . nat.EXemplum primae partis, est rela- Ι 8. ara. tio illa tacita, quae resultat ex eo solo

Atic quod quis facit bona opera, postquamsin. generaliter aliqnando dicauit de retulit omnia bona suae vitae opera, amo i ri vel obsequio Dei, aut cum proses sus fuit Christianissimum, monachismum, vel alium vivendi statum acce- pit:

43쪽

mentem contrariam non habuit. Exeplum secundae partis est telatio milliarium,siue leucarum, &passuum itineris, quod sine ulla Dei a stuali memoria facitis, qui vadit visere S. Iacobum in compostella, quae resultat ex eo lipse illam visitationem vovit. EXemplum tertiae partis est relatio bonoruoperurn eius, qui sine ulla Dei actuali memoria facit in statu gratiae gratum facientis, & charitatis 3 resultans ex eo quod sint apta, ut in ultimum finem reserantur:& fiunt ab eo, qui habet illum praeexcellentem habitum charitatis, & gratiam, quae ad eiusmodi relationem inclinat, ut S. Tho.M ior. & Caiet. ubi supra probant. Breuius etiam di finiri potest secundum

Bonaventuram, quem sequitur Gabriel in dist. 41.col.3.quod virtualis relatio unius in aliud est illa, de qua interrogatus operans, an tacite illam

sentiat Z Vere ac assirmative respondere

44쪽

4 2 DEtFIN. IIV. ACTUUM dere potest ita sentire. is, Ex his insertur unus fructus saepe a concio natoribus inculcandus illius stilicis status in gratia Dei. Infertur etia , piissimum esse ut quisq; nostrum fiequenter Deo nostro fini vitano cordei puro dicat, multa domine volo, nolo, dico & facio: quae propter saminime sunt amabilia, nec de se sunt metua, sine ulla tui, vel beatitudinis, vel alicuius virtutis,quae iustus eorum finis esse potest actuali memoria quς mea fragilitas est. inare imitatus Psalter. pc, . Ego ea omnia & alia opera mea, i&meipsum dico tibi regi & domino meo: protectorque me omnia illa velle, ira placea tibi omnium amabilissimo

Vtq; reverear te omnium reuerendicsimum . Utque aliquando tua visione, quae omniti suauissima est perfruar, utq; hoc iusto fine virtualiter saltem restita, recta sint,& honesta, inque

tuum amorem rescribilia.

Addo. 6. quod quanquam unus &idem

45쪽

idem homo uno & eodem tempore non potest etiam false putare duos eL. se sibi ultimos fines cuius, neque quo, quia id secum pugnat, & compugnan. tia constare nequeunt.LVbi repugnatia.Ede reg.tur. η Licet item veri fines hvltimi cuius, & quo no sint alij quam c. sierum praedicti, etiam iuxta solam rationem

naturalem,ut probat S.I hom.1.sec.q. a. I. art.7. tot tamen sunt falsi, quot aliquorum falsis opiniones, & perueris voluntates fingunt. Et toties diuersis temporibus plures habere potest nus & idem, quoties suam sacrilegam, Opinionem in aliam in eo illi simile mutat. Quia unicuique idest talis λnis ultimus, quod ipse putat esse omnium amabilissimum , iuxta illud A-i

post.ad Philipp. tertio.Qticuum Deus venter est. Ideoq; grauissimum idolo Iatriae genus est velle,vel appetere,V et iam are aliquid aliud a Deo Verse tam iquam omnium amabilissimum. In M i

piaque illa phrasis loquendi Virgiliana,

46쪽

o Meliboee, Deus nobis haec otia secit, Namque erit ille mihi Deus &c. Quam quidam nimium sese amantes imitantur; dum sese,suos Deos, sit Doe angelos appestant,finem sui amon ris vitii nulla sese esse innuentes 'con-i

si Matis . 16. Qui amat patrem aut matrem 'plusquam ine noti est me dignus. Qigod tamen intelligendum est de malosi amore quoad firmitatem, non quoad intensibilem & seMuorem, Ut inManuali consessariorum cap.I. nu.3. declarauimus. Quo a pe Oto excusanturplurimi qui longe fortius ac intensius amant sese parentes vXores Vel amicos , quam ultimum finem Deum. Parati tamen saltem vi tu aliter, prius: perdere illum semen rem, quam diuiniim utcunq; calidum si sors tulerit,ut alter eorum sit neces

sario perdendus. Qim modo utinam omnes; qui sic amant &sic loquun- tarsint parati, vel saltem p niteateos non fuisse ita paratos : qua veniam

47쪽

consessi consequuantur - Amen. t tamen & omnes alii naeminς- a Irimus , quod toties mortaliter peccR-mus,quoties ita pecuniam, honorem, amicos, cognatos, heros, duces, R ges, Imperatores, Episcopos,Papam, immo se nos, vitamve nostram amamus : ut malimus legem, quη ad peccatum mortiferum obligad transgre- di,quam praediista, vel eorum gratiam amittere. An autem id sit constituere tacite vel aequipollenter finem vitimum in eo quod praesert huiusmodi

aegi quaestionis potest esse. Quia id videri potest alicui sensisse utrunque S.

Thom.in sec. q. 88 art. seq. At ipse arbitror non constituere. Tum quia illi patres non exprimunt hoc. Tum quod alioqui bis peccarent Om- nes,qui semel scienter mortifere peccarent. Quia transgrederentur legem: quod est unum peccatum ; & pon rent finem ultimum in eo; quod est alterum. Tum quia multi peccant

48쪽

mortaliter cognoscentes minime in eo consistere finem ultim uni licet no-iterint id esse illi exosum,& licet a tentatione aliqua victi agant illud.Sciunt tamen , id non esse omnium amabilissimum. Addo 7. vere poenitentem, & omnia peccata sua, ut debet, confiteri volentem, recogitare oportere; num aliquando & quoties eo animo, actu siue actualiter, aut virtualiter fuerit. Actualiter inquam, vel virtualiter':

Quia non lassicit ad peccandum habitu , seu habitualiter, illo animo sulcse. Quia omnium sententia non pe camus habitibus, sed actibus: Et qui eo habitu est, ut auctoritate propria vindicaret iniuriam, si ei fieret, vel re haberet cum aliqua, si ab ea rogaretur 3 non peccat ue si nullum super hoc alium actum produxerit. Quod etiam ex Cardinali S. Xisti pridem collegimus . in c. Quem poenitet, de poenita dist. I. Alioqui enim etiam dormien

49쪽

COMMENTARI Us. 47tes peccaremus contra. Clemen. I. de

homicid. Addo 8. Qimd ex verbis illis Chri- 2 3sti: Qui plus amat&c. nemo colliga leum, qui aeque amat ultimum finem, qui esst ipse Deus; ac se uel aliam creaturam, non peccare . Tum quia comparative aeque, Vel minus amat Deli, quam se vel alium, peccat. Ut post S. Thom. I. sec. q.Io9. art. 3. diximus in Manuali cap. II. nu. 8. Tum quia plus tenemur diligere illum quam alios, & quam nos ipsos, ut probat S. Thom. 2.sec.q. 27. art. 3. & seruare praecepta eius plusquam nos, vitamque nostram. iuxta illud: Qui vult venire post me, abneget semetipsum, tollat crucem suam, & sequatur me. Matth. II. QUO docemur, oportere nos perdere vita; si aliter eum sequi praecepta eius semuando nequimus. s,ae catholica conclusio est, frequenterque per concion tores inculcanda: Cum passim videre

sit prscepta Pontificum, Regum,Re-

50쪽

. guloruim,heroum,& amicorum iniusta, maioris haberi, quam iusta C A R I-1 s Y I: & haec ob ea frangi. Dixi superius, qui aeque vel minus amat Deum comparative. Nam qui sine ulla comparatione ad Deum minus vel aeque

/ amat eum, non peccat.Non enim om

nis amor quo Deus amatur est malus, eo ipso,quod non sit sic per omnia erectus, ut Videtur praesupponere Vterq;

et Addo.9. quod ex hac diuisione pri- . ma colligitur esse aliquid, quod propter se solum, & non propter aliud, recte amari potest. Et ita est ultimus sinis, quod nequit esse recte medius. Quod solus ipse Deus aeternuS,imi mensus, omniumque principium & finis est. Est aliud, quod propter aliud solum, & non propter se recte amari potest; & ita non potest esse recte sinis ultimus, neque medius. Cuius generis sunt bona pecuniaria, & honoraria,& omnia quae dicuntur bona utilia

SEARCH

MENU NAVIGATION