장음표시 사용
191쪽
bunisq;:nec procul dimicatione res erat.quam obrem Plebe dimissa, thm Senatus vocatus est. Consules reserui de concilio Plebis turbato vi atque audacia Publicanorum. Vim eam cotra Remp. pernicioso exemplo facta videri, censuit Senatus. Igitur confestim Tribuniplebis omiu, si multae certatione,diem rei capitalis Posth mio dixerunt. ni vades daret, iusserunt eu praehendi a viatore, atque in carcerem duci. Post-humius,vadibus datis,non adsuit.Tribuni vocarunt Plebe, quae ita sciuit : Si M. Posthumius te Cal. Maias non prodiisset, citatusque illo dieno adfulsi et, neque excusatus esset, videri eu in exilio esse, bonaque eius venire: 1psi,aqua & iagni placere interdici.
Quod vi G tempestate contiast , no cadit in comissi . III Ex Cicerone,lib. II. de inuentio.
LEX apud Rhodios fuit,ut si qua rostrata in Portu nauis depraehensa esset, ea publicaretur. Ciligitur magna in alto tepestas esset, vis ventoruinuitis nautis Rhodiorum , in portum nati imcoegerat.Quaestor, nauim Populi vocavit. nam rostratam in portu depraehensam esse. Nauis dominus negabat publicari oportere: quia vi maiore ac necessario in portu coacti essent. itaque non.videri contra lege quid fecisse,cuius si, ut in Omnibus rebus,voluntate spectari placet,
mens ea certe nunqua fuisse dici potest, ut qui culpa careat supplicio ac fraude non careat. na
192쪽
Ds p v ELICAN1s v ECTI GAI. hoc nihil indignius esse: nisi ex suo quoque nomine placeat communem omnium hominu infirmitatem condemnari. Quaestor rursus, nulla
non relinqui peccandi potestatem si semel in stitutum sit, ut non de facto, sed de facti caussa
quaeratur. Nauem τη- in portum eiici,
ει si tum sertasse prohiberi non potuit, id tameantea euitari ac multis rationibus praecarieri Potuisse. quare non nautarum imprudentia aut casum aut necessitudine, sed inertia, neglige tiam,satuitatem nominari oportere. Rem eius momenti esse, adeoque ad publicam securitate pertinere, ut exemplo sit utile, nullis excusationibus ignosci, si quid contra legem sit admisi
sum. Attame ex Alfeni Vari sententia,ad simia litudinem nauis onustae cotibus , quae ante Idus Martias ex portu Cretae profecta, & a vento in Portum relata,iterum post Idus Martias adue sus legem profecta fuerat: nos quoque a Rh diis ita iudicandum esse interpretabimur, N
Him commissam esse non videri. vectigalia remitti no posse ab ullo alio,qua Nel a Principe , vel a Populo , es a Senatu, quisupremam potesatem habet. Item si rata omnia generaliter La- beantur ,quae ab aliquo bellis ciuilibus, vel tu Prouincia gesa sunt, alienationes publicorum non comtrahendia
III I.Ex M.Cicerone, Verrina V. P n r M v s fuit L. Sylla, cui Respublica tota se tradidit temporibus coacta.& malis domestia
193쪽
eis. Eius omnes res gestas, quanquam Romam non solum obtinerent, verum etia propter malorum , incommodorum & calamitatum metu, publica autoritate defenderunt: unum tamen
noc illius Senatusconsultum repraehensum, d cretiimque est, ut quibus ille de capite demps set, ii pecunias in aerarium referrent. Statuit γnim Senatus, hoc ne illi quidem esse licitum, cui concesserat omnia,a Populo factarum quaesitarumque rerii, quibus Respublica pace & bello salua est, summas imminuere. Venditio fundi vilissimo pretio facta ob vectigal non flutusi Nectigal osseratur,ex aequo bono resci
V. Ex Cerbidio Scaevola.tit. de rescindendaveditione. FuNDus qui Lucii Titii erat, ob vectigal Reipubl. venit, longe minoris quam debita summa esset. postea Lucius Titius debitor professus est paratum se esse solidu vectigal exsolvere. itaque postulabat rescindi venditionem. Emptor
recusabat. etenim se bona fide emisse, atque auctore Praetore.quod si vilius emerit, non prohibuisse se quo minus alii altius licerentur. cael rum licere unicuique conditionem suam meli rem facere: Attamen Praeses Prouinciae rescidit venditionem,summa aequitate motuS. Qui in certam summam pro conductore vectigalium fdelusit, de Huris non tenetur.sita ex bonis condu
194쪽
V I. Ex Iulio Paulo,lib.I II Decretorum Tit. de fideiussoribus. PRO Aurelio Romulo conductore vecti assi,
centu annua Petronius Thallus & alii fideiusserunt. bona Romuli fiscus occupauerat ut obligata sibi: & conuςniebat fidei ustores tam in sortem quam in usuras.hi vero deprecabantur.Lecta subscriptione fideiussionis, quoniam in sola centum annua se obligauerat, non in omnem conductionem, decreuit Imperator fideiussores in usuras no teneri. na no debere imputari fideiussbrib quod debitor vel uti ex poena sua debet. Sed quicquid ex bonis Romuli fuisset redactu , prius in usuras cedere, reliquii in sortem: & ita in id quod defuisset, fideiussores conueniendos, exemplo pignorum a creditore distractorum , cui in optione est, in quam causam sibi soluat,
in usuras ne prius .an in sortem
Ex Suetonio, de illustribus rhetoribus, & Fabio Quintiliano, declamatio. CCCx L,&
VENALI T II, cum Brudusii grege vena-iliu e nani educeret, formoso &Iretioso puero bulla atque praetexta togam imposue-i rati
195쪽
ro Det c RETOR vM LIEER. Erant, sue quia portitores verebantur, siue hoe animo ut publica non siluerent pro eo , quem sciebat a Publicanis magno aestimatu iri.& ce te sallaciam facile celarunt. Sed postquam Ro mam ventum est, puer petitus est in libertate, quia domini voluntate in libertate fuisset. nam
legibus contineri, Q v I VOL VNTA TR Do-NINI IN LIBERTATE FUERiT, LIBER, s To.Qu am ob rem igitur qui volutate domuni signauerit aliquid tanquam liber, uxore iure Quiritiu duxerit, pileatus incesserit, filius a domino appellatus sit, iure ipso potius manumisisus esse videbitur: qua clim puer, praetexta: anciIIa, stola & habitu matronali volente domino amicta, ornata est Z Signa etenim liqc atqueindi .cia non solum esse libertatis, sed etiam dignit iis &ingenuitatis. Ideoque & Sacerdotes velari sacro prietextato,ite Magistratus S primae pueritiae adolescentes, ut sit eorum hoc ornatu religio , maiestas atm infirmitas salictior, augusior,& eo magis inuiolabilis. Sufficere quod Mango puerit esse in libertate, aut in aliqua forma & imagine libertatis esse voluerit: neque etiam postulari, ut liberum eu esse diserte pi
nunclauerit. non enim interelle qua ex caussa
consenserit eum in libertate esse, modo conse serit esse in libertate, & pro libero eum se gerere. Nam quia sunt fauorabiles libertates, idcirco placuisse, ut qui omnino voluntate domiani in libertate moratus sit, is nisi fraude ac cut
pa sua in seruitutem retrahi possit. Sed & si id
196쪽
hoc animo secerit, ut vectigalia Populi Romani circunscriberet, lignum esse pro hac fraude ac veluti peculatu ,ut puero careat. Denique diosam hanc esse Mangonum negotiationem, &multos sepe pro seruis venundari, qui ingenui sunt: nec alia in foro frequentiora esse iudicia. Venalitii contra icebant iniquit ese rem suam a se inuitis adimi. Constatem voluntatem accipi oportere, qua quis seruum suum in libertate esse velit, non imperfectam, fictam & simulatam voluntatem adeoque non feri liberum, si metitus dominus ne a magistratu castigaretur, liberum esse dixerit: quia non sit voluntas manuniittedi. nec si dominus ancillam in scenam muserit,& mimi partibus tanquam matrona ambulauerit, liberam fieri. Hic Suetonius,qui e sorosumptam hanc controuersiam fuisse ait, quid iudicatum sit non explicat. Ego vero pro libertate censeo.
DO HINIO. ΤΙΤ. LVI I I. Quodgens quaeque armis quaesiit ae psidet, id quan diu tenet,iure dominii psidet. I. Ex Herodoto, lib. V.CVM inter Athenienses ac Mitylenaeos n-ma contetio fuisset de Sigeo oppido,quod
in agro Iliensi erat: saepiusque vi, viris ac virtubus eo nomine mutuo certauissent: tadem con-1 1 uenere
197쪽
ta DECRETO EAM LIBR 1. uenere in arbitrii Periandium filium Cypseli. Costabat Sigeum oppidu armis a Μitylenaeis Athenieses duce Pisistrato eripuisse. Igitur Mμtylenaeos antiqua dominia iure repetere. Athenienses contra,& si vim non negabant,certe nihil plus iuris Mitylenaeis AEolisq; omnibus fuisse affirmabant in agrum Ille sem, quam sibi ac caeteris Graecis, qui Mehelao in raptu Helenes opera nauassent: igitur quadiu Vi quisq; oppadu possideat,id eu iure possidere.Placuit Periadro,
ut uti quisque quid obtineret, ita id polsideret. II. Ex Tito Liuio,decade. IIII .lib. X. I N ae E R Populum Carthagine n sem & Regem Masanissam, in re praesenti disceptatores Romani de agro fuerui. ceperat eum a Carthaginensibus Gala pater Masanissae. Syphax rex Numis darum Galam inde expulerat:posteaque in gratiam soceri rubalis,Carthaginensibus dono dederat.Rursus cum Masanis a Carthaginenses astro expulisset, haud minore contentione animorum, quam cum serro & acie dimicaret, apud Romanos res acta est. Dicebant Carthaginenses quod primo maiorum suorum fuistet, deinde a Syphace ad se peiruenisset, id se merito repetere. Ex aduerso Masanissa, paterni regni grum & se reccpisse, & Bunc iure gotium possidere:istoque modo se & caussa & possellioe superiorem esse. Legati,possessionis ius no mutariit: caussam integram ad Sonatum reiecerunt. Post diuturna bella, oe maxime ciuilia id ad res
198쪽
rum lιtium, atquepraeteritaru calamitatum mem riae Mitandae cavo.
III. Ex Suetonio Tranquillo, in Augusto cap.XXX II. Pos et bella ciuilia,cum in Urbe loca essent plurima iuris ambigui, dum alii propria mancipiique sui,alii publica esse affirniarent: multi etiamulta a possessoribus auocarent, quia sibi vel a Senatu,vel a Pompeio ,vel a Caesare, ab Antonio aut a Lepido,ab ipssi etiam Augusto militiabusque pro praemio donata,assignata esse cotenderent: Octauius Augustus Imperator ipse cognosces, secundum possessores pronunciauit. ΑEdiscatione nonnuqua totius fisi O area dominii.
IIII Ex eodem,in Vespasiano Augusto, cap. VIII.
V R A s deformis veteribus incendiis ac ruinis erat. Vespasianus vacuas areas,& dirutas domus, deformationi auxilium serens, concessit via cuique occupanti, si eas ipsi domini cessaret aut detrectarent aedificare, reficere, cxstruere. Paucos enim re sua priuari satius esse, quam in urbqurbem quaerere.
CTU SENTENTI ARV Μ, ET DE interlocutionibus. Tit. L I x.
199쪽
1μ Dac RETORVM LIBER LIn officio Iudicis bo etiam νersatur, aliqua iudicare
I. Ex Cicerone,lib.i II. ossiciorum& Valerio Maximo, lib. v II. cap. II.
MV L τ A incidunt quae indecisa & intransacta relinqui a iudicibus satius atque v-tilius est,quam iudicio terminari.Huiusmodi est illa coram Licinio Fimbria viro Cosulari a Marco Luctatio Equite Romano sane honesto, N et
VIR Bo Mus EssΕΤ, facta sponsio cum a uersario. Sapienter enim iudex pronunciauit se illam rem nil quam iudicaturum, ne aut spoliaret fama probatum hominem, si contra iudicaciat:aut statuisse videretur, virum bonu aliquem esse, cd mea res innumerabilibus ossiciis & laudibus contineretur.
Vt maior pars dici posit,Amilessimilibus sentenisis, uometiam νaria minus νariis iungi debent.
II. Ex Plinio Nepote, lib. νur epistolarum REFERE 3 AT v R de libertis Afranii Dextri Cossilis, incertum sua, an suorum manu, scelere an obsequio porempti. hos alii post quaestionem stipplicio liberandos, alii in insulam relegandos, alii morte puniendos arbitrabantur. Atque inpa erant coditione sententiae, ut singularum nulla pars alia maior esset. Itaque in id iri quod
mitius est videbatur oportere, eamque numero sententiani praeualere, quae absbluedos esse censuisset. Contra, puni edos esse dicebatur. etenim eorum qui vindice t,duas partes esse: unam dun- ' taxat
200쪽
taxat eorum qui absoluant. si in genere poenae differat, in eo certe conuenire, quod ambae anuni aduertant. Sed postqt an silmina aequitate in singulas sententias iri placuit,singulasque separatim considerari, in eam quisque partem eundo qua semiret: propterea quod nihil magis comune habet occidere & relegare, quam relegare &absoluere: ideoq; , ut ii qui punisit, ab aliis discrepant: sic illi inter se pugnet. imo vero alia quanto propior sit sententiae relegatis, ea quae absoluerit, quam quae occiderit. quare iungi sententiae non possint tam diuersa censentium: lex eni ait, i .H AB C SENTITIS, IN HANC
qui occidebant omissa sententia,relegationi a cesserunt. itaque relegati sunt liberti.
p o SE S SIONEΜ ΕΑ τ VR. Tit. LX. Nemo aliena rei idoneus defensor es sinesatisdatione. I. Ex M. Milio, in oratione pro Quintio. BO N A Publii Quintii, cum absens non d sederetur, iussit Burrienus Praetor a Naruio ossideri. Iit Naevius in possessionem: atq; dum ona proscriberet, interuenit Alphenus procurator Quintil. impedit auctionem: etenim se, Qtiintium qui defenda paratu esse. Hunc quia i Praetor