Ioannis Cantacuzeni Eximperatoris Historiarum Libri IV. Græce et Latine

291쪽

HISTORIARUM III 47.

προθοριας καὶ τῆς περ βασιλέα υνοια κινηθεὰ, ναστας

fides Apo uelio habenda es Cui enim vita semper simulata ra- iratisq ie ae lallaciae ima et sermo mendax nihilque probum ac

ineerum utiquam continens, qui tandem eum nunc vera dixisse quisquam crediderit Sed demua vera esse at non Omniinodis sed talia, quae eum imperatori parvum dederint inconi modii an, Parvo negotio corrigi possunt. Vestrum autem unusquisque usque tu auediem, dum res secundum cursum sinu aliqua ostensioue ton ierunt,m guanimitatis ac sortitudinis sita in rebus turbidis, prudentiae nexu caritatisque qua imperatorem et filios eius comprchcnderct, osteritanda occasionem nullam nactus est. v ne, quoniam se Dbtulit occasio, et omnes simul et seorsu in quemlibet, quantum intelligeutia consilioque possit, ipso etiam facto demonstraro oportet verba enim si tacta desint, nihil valent. Sed ad sacta postea, quando opu fuerit veniemus. In praesens singuli sententiam explicare debent quid agamus ut nos ipsos reliquamque urbem conservemus. Etenim cubiculi praesce tui non quieturum sed propediem hostiliter in nos iturum existi ino modo plane certa si ut, quae de imperator narrantur. His dictis, sane tacuit. Comito pulus, quoe a studio imperatoris incensus, in in dium prodiens hunc in modum disseruit Nemiuem ego vestrum, quotquot deaua, sugero

292쪽

παρεστε νυν, οιοααι ἀγνοεῖν, ω βασιλέως τι περιοnος του μακαοιου τοῖς οἰκείοις συνεξηταζουην καὶ τοῖς πολλῆς ntio ἐκείνου καὐτῆς - ἐπείας πολαυουσι κα τῆς ποο ιας καὶ

μα το ἐκεῖνον ἐξ νθ ρωπων γεγονέναι νυνὶ εταβαλιον, τοῖς B ἐκείνου παω δεῖν γνων πολε ιεῖν, ἀλλἀ τὴν ὁμοίαν γνωυννκαὶ νυν τι διατηρω. ρουν δε βασιλέα μὲν et o Kαντακον- ζηνὸν δίκαια καὶ λυσιτελῆ τοῖς παισὶ βασιλέως sontiένον πρῶ- '

διαβολα καὶ συκοφαντιας συνεσκευακοτα καὶ ἄλλους προσμταιρισάuενον πονηροτέρους ἀνθρώπους κα διεφθοροτα κώβασιλίδα ἐξ 1πατηκοτα καὶ τουτον τον noλωον τον υρων ramo κακουν νυν τε ἄχρι γεγενηuένον κα ετ πλειονων ω istiενον πολυ κεκινηκοτας, εἰ μὴ θεος ανωθεν κατασβέσει, -- σησά τε τὴν πονηριαν λων κα βασιλεῖ μῶλλον κρινα δώCκαιον προσέροιν ως δίκαιά τε α ια καὶ βασιλέως τοῖς παισὶ συι φέρονr καὶ πασιν ὁμου Ῥωααιοι διανοουιιένω. δε ως κουοριεν, δυσκολοις τυχαις ἐκείνου χρησαυένου διὰio

σεις κα διαφορα χωροσαντας, ἀνδραποδων δίκην, φῶς --

r. και et πάρεσιαι P. arbitror, me imperat,ris beatae reeordationis domesticum , et quidem carum illi acceptumque suisset nec vicissim a me quantum uidem praestare potui quidquam in amore a probo fidelique semio omino suo rometiendo praetermissum memini. Nec quia ille ab hominibus abiit, ego alius lactus, illius filiis hellum inferre deereri,

sed eamdem mentem etiam nunc ero. Cum autem auimadvertam,CantacuZeno propositum esse ea persequi, quae ne a iustitia aliena.

et illis utilia sint, contra Apocauchum, ubiculi praesectum, multas in eum calumnias et sycophantias eonsuisse aliosque impuros ac sceleratos assumpsisse , ui et Augustam circumseripserunt et hoece bellum incenderunt, unde iam mille calamitates natae et plures his nasciturae sunt, nisi Deus de coelo id restinxerit, eorum improbitatem exsecratus,Cantacuzenum potius, et virum iustum et desuneta Imperatoris liberis Romanisque universis consulentem, mihi sequeu dum censui. Quem cum modo in misera et aeerba fortuna sua ut Potu a suis proditum ad Triballorum privelpem prosectum audia mus, haud aeqtium est nos labascere et ad seditiones atque dissi di conversos, pro mancipiis nosmet hostibus turpiter dedere, ed imi eouseuticutes, imperatrie trenae ac uobis mutuo sacrament Dipjlias by Ooste

293쪽

τῆν ομιτοπουλου παραινεσιν νομιδαντες λοθεν κεκινῆσθαι, avi, εἰο ασι παρακλησις προς τους ἀγωνας το τους ποπτευ i. ortiένους τουτουειν - τως χοντας ευνοίας φαινεσθαι προς βασιλέα, τῶν πολλων ἀναπνευσαντες φροντίδων καὶ ἐπιφηφισάμενοι τὴν βουλὴν, ἐπειδὴ καὶ τοῖς αλλοις απασιν ἐεικει, τοις

dieere, nullum nostrum neqne honorum multorum pollicitatione illectum, neque multorum malorum invectione compulsum, illi eiusque liberis aut inter nos insidiaturos seu omni ratione et una mente in hostem pugnaturos, idemque germanam ac puram im Pera tori servaturos. Quin etiam certos nomines celeriter ad eum mittendos iudico, qui doceant, nos pro ipso carissimisque eius filiis et uxore omnia semper et facere et pati constituisse ut de nobis haec audiens laetetur deque tanta benevolentia gratias agati Nec enim parum de nobis sollieitum esse credendiim est, sed variis dis tractum cogitationibus suspicari ut est verisimiles, nos ignavia tor- Pentes, ertare amplius non audere. Hactenua Comitopulus quem Anox excipiens aratres, et diei laudare et ut prudentissima atque consultissima sussragio suo approbare et iuramenta urgere. Irene vero imperatrix et sane frater, Comitopuli cohortationem ex divino amat exstitisse rati, ut ad dimicandum omnes acuerent, propterea quod qui prius suspecti erant, tantam nunc erga imperat rem animorum inclinationem praeserebant, magnis levati angoribus, eum et eleri idem omnes sentirent, sacramenta concipi iusserunt: Primusque se imperatricis frater obligavit. Interea quidam, rati lusnomine, ab imperatore adveniens , nou ille quidem uueras, sed e

294쪽

μαλιστα καὶ ως ν Ψετο ου σφονδρα θορυβοπειν. προς του- το γαρ φασκε παρα βασιλέως ἐκπεμφθῆναι. 4πειτα καὶ τοντο προσε θει, ως ταραχῆς ου ιικρας περὶ τὴν βασιλέως io στρατιῶν γεγενη/ιένος καὶ πρωὶ οστρατορος τε κα αλλων ἀποσταντων διί το ιη τὴν οὶκοι ζημιαν φερειν δυνασθαι, μ

προ αυτον κατα φιλίαν παλαιαν. κεινου δὲ ἀροιένως πο-

δεξα μένον καὶ μετα πολλῆς φιλοφροσυνης καὶ υνοια κaiis. στρατια πολλήν τε καὶ γαθὴν παρεσχηυένου κατῶ συμvα-χιαν, νυν ποος ὁδοιπορια εινα οἰεσθαι καὶ ἀφ εσθαι μεταμικρο - αντον δε ποιφθῆναι προτερον ἀπαγγελουντα τα γεγενημιένα, o αν μὴ διεφθαρ/ιένως πυθομενοι καλιι ετ πολ

ram annulo eius signatam fidei eans asserebati Hic primum imperatricem adiens, salutem dicit dei nil alios quoque verbis imperatoris salutat et de Gynaceoeastro narrat citi a gratia se missum Butumabat non ut revera contigerant, sed obiter admodum et quο- modo non multum terroris sese daturum existimabat. Adliciebat, turbatione non modica inter milites subortis, post protostratoris aliorumque secessionem, riuod domestica damna sorre ' Potuis sent, audito ratem haud procul abesse, imporatorem pro veteri amicitia ad eum prosectum esset ibi libenter valdeque comiter et benevole susceptum et auxiliaribus opiis magnis ac sortibus alietum esse putareque se, nunc iter versus Didymotielium tenero et brevi ram affuturum, seque praemissum, ut gesta nuntiaret ne, si aliterinnam pro veritate et multis eum additamentis audirent, tur harentur. Neo unctandum, sed datis si hi de stati ipsorum litteris. R imperatorem se remittendum aflirmabat, qui in multa de ipsis cura Versetur quippe era in eo sint omnia, ut res eorrim cogno seati Aiebat item , epistolam se ab eodem aecepisse, eadem, qu/st

narrasset, continentem. Ceterii multis per viam occurrentibu .

295쪽

IIISTOIUARUM III 48. 287

5ενεκα φυλαξαι, δοναριένην ἐπ τα κοιλα του στοιιατος τους ἐρευνωντας διαδιδούσκειν. ὁ εν υν τοιαυτα λέγων ἐπιστευετο, και πολλὴν παρείχετο παραφυχὴν καὶ το πολυ τῆς αδνυίας ἐπεκουφιγν ξδεισαν γαρ υτον ουδε προτερο ευ- φνως χοντα δια κουφοτητα περ το πλάδειατα συντιθέναι.

ior δε οὐ μαν, αἶς ἀπήγγελλεν Ἀλλ' ηνίκα ἐν Γυναικοκώ- στρω χ περ βασιλέα ἐγίνετο ἀποστασία καὶ συγχροσας δειν καὶ λαξία ἐν περ τὴν στρατιαν ἐπεὶ χαμαυτος παρῆν εἰς P. 5or

τουτο τεταγεινος ἡ πλείοσιν ὲτέροις τοιουτοις, ιν εἰ που δεοιτο βασιλευς αγγελίαν κρυφα εαπειν αυτὸς διακοι Κοιx5δια την υτέλειαν λανθανων, προσελλών ἐδεῖτο βασιλέως,

ἐπεν μὴ γραφειν δυναιτο διὰ τὴν καιρίαν, σφραγιδα παρέχειν - του δακτυλίου ι 4 πιστευεσθαι ἀπαγγέλλοντι τοις ἐν ιδυμοτείχω περ των γεγενηuενων ' τουίσας δε κα ὁ βασιλευς προσοκοντα εἰρηκέναι τοι καιρον, Παρεῖχε πιπρα- etorno αεν ουν τοιαυτα τοῖς ἐν Ἀδυιιοτείχ' ἀπαγγείλας γρυρι- αατα τε αυθις παρὰ βασιλίδος καλτυα αλλων λαβων, o oo Bπρος βασιλέα.

teretur et negotium ad nihilum adoret, atque ideo conseidisse; sigmim solum fidei iaciendae retinuisse, quod cavo oris inditum, 1 utantes posset effugere. Eius dietis solatii a levamenti pleuia adiuncta fides, quod scirent hominem ne alias ad mendacia cx vitate componenda ingeniosum fuisse. Res vero secus erat, quam ille memoravera Quando enim Gynaecoeastri ab imperatore desectio tantaque conrasio ac perturbatio incidit, quoniam et ipse aderat, eum pluribus vi similibus ad hoc constitutus, ut, si quo opus esset imperatori oeculto mittere litteras, ipse ferret, qui propter vilitatem tuam saei te lateret, accedens rogavit, ut, quoniam tempore exclusus scribere litteras non posset, signum ex annulo im- Presaum daret, quo sibi gesta memoranti Didymotichenses crederent Tempestive locutum arbitratus imperator ita seeiti Bratilus -ergo his Didymotichum nuntiatis, rursum ab imperatrice ceteris isque aecepta epistola ad imperatorem est reversus. 48. At plebs suburbana Didymotichi non multo post minime ferendum putans a non etiam alios populos aemulata, potentes

interficeret, praesectis imprudentibus, noctu ad tumultum inter se Diyiliae by Ooste

296쪽

Cτων ποντων αυτοῖς μὴ συνειδοτιον, νυκτος ἐπὶ τὴν στάσιν αγιλήλους παρορμήσαντες καὶ καθοπλισάμενοι ασς εἰχοντες μ λ προ τας πυλα ελθοιτες, ἐτειχομάχουν καλπάντας μείλουν ποκτείνειν τοὐς ἰνδον, εἰ μο εκοντες ποοσχω-6ροῖεν χυτα γὰο αν μολις φείσεσθαι μη ἀποκτεινειν. -

νος δὲ - 4 ενδον στρατιὰ ηγοσάμενοι δεινον, εἰ μετὰ των ἐκ Βυζαντιον κα τῆς ἐκ τῆς ἄλλης αρχῆς Ῥωμαιων στρατιῶς καὶ παρα των οἰκείων πολιορκοῖντο, οπλισάμενοι κώαυτο - ανο αντες τὰς πυλας συνεπλεκοντο τῶ δήμω ἐξελ-νοθόντες. ἐκεῖνο δι ιδ προς λίγον αντισχοντες ποος τὴν μάχην, φευγον ως εἶχον παῖδας καὶ γυναῖκας μονας ab Dλαβοντες καὶ διεσκεδάσθησαν κατὰ τὰς αλλας πολει , μηνδῶν ἐπιφερομενοι. εἶχον πλήν τινων λἴγων ο δι -- συμμετεσχροκεναι τῆς στασεως τοῖς αλλοις μένειν συνεχωρ, δε θοσαν ἐπ των οἰκιων. στρατιὰ δὲ τὰς οἰκια των φορον- των διεπορθουν καὶ πάντα εἰσεκομιζον ἐντος τειχου, ἀλιπδὲ στερον καὶ τὰς ξυλώσεις καθαιροωντες, χρωντο προ τρnvo, πὸ των ἐν Βυζαντίφ ξδ' πολιοοκουμενοι. ris ἐκ Βυζαντίου στρατιὰ, χρι vi , οι ἡ ιμμοτείχου πο- τους νειν ωμοφρονουν, ουδὲ θρος γενεσθαι ἐπεχειρου, ἀλλὰ εἰσβάλλοντες, τὰ πορρω διεπορθουν κα ως τάχιστο ἀνεχωροον. ἐπεὶ δι ν στάσις γένοιτο α ἐκπολεμαδειεντας ἔνδον οἱ ἐκτος, αυτοί τε ἐφθαρησαν παντάπασιν ἀνάστω

hortat armatique ut poterant, omnes hene mane ad Portas proce dunt, muris oppugnationem inserunt minantur oppidanos omne3 Perempturos, ni se dediderint; sic enim vix tamen manus a mede hibituros. te sanes et praesidium rem perieulosam rati, si praeter Byzantios et alios aliunde ex imperio contracto etiam a domesticis obstiterentur, accincti et ipsi, portis apertis eum popol' eonflicturi erumpunt. Qui nec aliquamdiu saltem impetum sustinenε,

fugit ut potuit, filiis et uxoribus lautum assumptis nihilque aliud

rerum suarum secum asportans, per alias urbes dissipatiis es Pau-

eis, quod seditionis participes non suissent domieilia sua habitare permissum. Milites fugitivorum domibus direptia, totam praedam in urbem intuleriint. Brevi intervallo etiam materiationem destru entes, ea a Byetantiis iam obsessi ad ocum si unti Nam Byzan tii, quamdiu Didymotichenses suburbani eum oppidanis voluntatibus congruebant, ne pedem quidem propius erre audebant sed rem tiora agri depopulantes, properato se in stativa reeipiebanti Tu multu autem et seditione eonnata, suburbani urbanos hostilem in modii in aggressi, et ipsi omnino sedibus avis pulsi perierunt,

297쪽

ΠISTORIARUM III 48. 89

atro του λίθους εκκαθαίDοντες, πρὸς λαχανισ/ιὰν ἐχρῶντο τω χωρίω κα τέλος ηδ' ειχε τὰ πεni του χωρίου τουτουτ ιι τροπολίτη τῆς αυτῆς πὀλεως ὀλιγω πρότεno προειρο- uisori Ἀτι αρμαντακουίηνου του βασιλέως πρὸς την εἰς ior ν σπέραν ἐκστρατείαν παρασκευαζομένου, ἐδυκε δειν διατὸν πόλεμον περ τὴν ζω συνοικίαν ταφοον περιελαυνειν sis ι-- ραδι κ εἰσοδος τοῖς πολε/ιίοις ει', εἴ ποτε ἐσβαλοιεν.

διανενευημένης δε τῆς ταφρου κατα φατριας παντ τε δῆρι o, ωστε νορυττειν καὶ τοῖς εν ῆ κληρω τῆς ἐκκλησίας πασι 5παρείχετο ριερίς δυσχεραινόντων δε ἐκείνων διὰ τὀ ονεῖν xui προσαγγελλόντων ω ιν ροπολίret τους ἐπ τα εργα -

ποντό τε οἱ ἐν ιμμοτείχω καὶ ἐθαυμαζον τὰν νδρα τῆς Cπροαγορευσεως. οἱ μέντοι παρα ραλν βασιλεῖ τε Καντα V. os

ησαν καὶ μελλον εργο εχεσθαι, τῆ σφετέρω δυναστn

vst erant. Unde illi, Byxanti inquam, propius aeeedere et oratis

ea tris perseverare non dubitarunti x Didyin oti chensibus suburba-uis restantes, vicinorum aedibus a milite eversis ipsi lapides et rudera esserebant et per areas illas olliseula serebant. Et iam eve-verat quod de hoc loco ipsius urbis motropolita non ta pridem atteinatus fuerat. Nam dum sciantacuaonus ad expeditionem occidentalem adhue instrueret, suburbana ad hostem arcenditan ossa debere cireumdari deeernebat. Tributim igitur toti populo et Cleriei eelesiae ad odiendum pars describebatur. Quibiis, clericis puta, laborem indignantibus et exaetores operum ad episcopia in descretiti bus, ille hanc fossam bello nihil prolaturam praedixit. item enim locum servare et eustodire niterentur, brevi olerum sationi idoneum habituros. Verum enimvero ne commodum publicum parvi pendere videretur Iussit imperata fieri. Cum non diu post eventus respondisset, Didymotichense in memoriam praedicti otii re ressi, virlim de ea suspexerunti Porro a Crate Cantacueten adiuvando designatitaue parati et ad opus accessuri, dominum suum conveniunt,

utile se et illum sibimet ipsis eoasilium inivisse autumant, cantactizenus II. is Dipjlias by Cooste

298쪽

νον βεβουλευσει περ ἱαυτῶν , ουτως περισκέπτως το κρα- τιστον τῆς αὐτῶν δυναμεως ἐγχειρίσαντας Καντακουχνω ἐβασιλεῖ εἰ γαρ ἐκεῖνος διαλυσεις θέμενος προς υνναν τὴν βασιλΠα, κρυφα ἐπιβουλευσειεν αυτοῖς καἰ διαφθερεῖ μὴ πρ 5αιωθομένους την ἐπιβοολὴν, - λοιπον et ἐπανελθοντα παῖδας κα γυναῖκας γειν ἐπὶ δουλεία καὶ την αλλην πασαν ρι-Dβαλων πῆν ποποιεῖσθαι δι' α ου χρῆναι χωρὰ μηρων ἐκείντ συμιμαχεῖν ' Ἀλλ' εἴ τι δέοιτο τῆς αυτων ἐπικουριας,

τον νεωτερον των υιῶν μηρευσοντα καταλείπειν παρ' αυτοῖς. io

ουτα γαρ προθυμως συστρατευσεσθαι καὶ μηδεμίαν προς το

μέλλον πονηραν ἐλπίδα ποσειν λβερος δε ἰδία δε κραλη, πεί,ειν βασιλέα τὴν ἐκείνου θυγατέρα Μανουη τω νεαοτέρω υἱον κατεγγυῆιν ' πυθέσθαι γαρ περὶ Σοργῆ, αἱ διω

λυσειε τον γαμον θυγατρος δια τον πολεμον ῆν τι περιο i τος Ἀνδρονίκου βασιλέως τουτω δὴ κατογρο σε to ανουζλ. καὶ ἐδοκε κακείνω δίκαια καὶ συμφέροντα διου του στρατηγούς. διὸ καἰ πηγγελλε βασιλεῖ, παo' ἐκείνων εἰρηυε- P. 5os να καὶ συνεβουλευε πείλσθαι υτοῖς, τουτον τον τροπον

προθυμιαν συστρατευσομένοις. ἐδεῖτο τε ἰδία καὶ περ Θ-Mβερο τῆς θυγατρος ἐπὶ γά/ιω συναπτειν τω ἱ p, καὶ qτ διαφορο αμφοῖν τῆς ευδοξίας, ἀλλἀ την συντέλειαν, '

προς τὰ παροντα συντελέσειε, σκοπεῖν. προς γαρ τω καὐτοις

αλλοις ριβαλοῖς προς ἡδονὴν τον γάμον εἰναι του παιδὸς,

quando tam ne aut norem ae nervum potentiae suae Cantaenet Otradidissenti Si enim pace eum Anna imperatrice clam composita, ipsis insidietur, nec insidia praesentientes occidat, quid reliquum, nisi ut regressus liberos et coniuges eorum in servitutem abripiat, universumque Triballorum principatum sibi subitetat Ideo tum d mum iuvandum si ipsorum geat anxilio quando iuniorem filium apud eos obsidem reliqtierit sine obsidibiis non iuvandum. Sie enim cupide una militaturos nullamque in vitarum malam spem de eo concepturos. Liberus autem privatim ratem orare , imperatori auctor esset, ut is Manueli iuniori filio, psin Liberi filiam desponderet audiisse enim, Syrget sponsalia inter ii, filiam et a nuelem hunc, cui eam, Andronico imperatore adhuc in vita manente, despondisset, belli causa rescidisse. Et videbant ν Crali quoque duces aeqitum et boni Postulare. Quamobrem nid velint impe ratori renuntiat hortatur ut is obsecundet hac enim ratione impi gre militaturos. Separatim vero de Liberi filia eum filio eius nuptiis eonsocianda rogat et monet, ne quod sit intor ambos ex gene ris claritate discrimen, sed quantum in praesens ilicere hac Dipjlias by Ooste

299쪽

δουλον ἀκοιβως καὶ πάντα προησομενον προθυμως περ των αντε λυσιτελουντων ' ουτω γαρ ἐπαγγέλλεσθαι καὶ αυτον. ἐδοκε μῖν ουν πολλὴν ἐπιείκειαν καλευγνω-συν- τ τοι-s- Κοάλη συμ ιαρτυρειν, εἰ του παρ' υτ 3 δυνατωτατου σιλεῖ προστιθεuένου καὶ ουτω φανερως περ ἐκείνου πάν- Bra ποιήσειν ἐπαγγελλομένου, εἰ πείθοιτο μονον τὴν ἐκείνουλγατέρα συνοικιζειν τω υιω μῆθ' υποπτευειν αυτος, ἐζrεκωλυειν ἐπεχειρει, συνέπραττε δε- αλλον τουτο δὲ υ ιαλλον

μεγάλα δυνασθαι αρα ριβαλοις, οὐ καλαυτον μαλον προσκρουειν δρρωδεῖν. ὁ ριεν ουν ραλος τοιαυτα προς βασιλέα διεuει, παροντος καὶ ιβερου βασιλευς δε ἐπειθετο προς dia pοτεο λυσιτελουσα ορων ἐν τυ παροντι, καὶ τήν τε istanoMνιαν noψειτο, o ἀδικοσειέ ποτε καὶ ἐπιβουλευσειε τοῖς cσviatiάχοις. οὐ γαρ τοιαυταις αυτος επιστασθαι τους φιλους ἀιιείδεσθαι ευεργεσιαις, ὁπου γε καὐτοῖς πολεμουσι φανερως ουδεποτε ἐπιβουλευων ἐφάνη καὶ το προς Συργὸν κῆδος Ουκαυτος διαλυειν πρωτος φασκεν, αλλ' ἐκεινου ἀπειn-ένου 1ouηδεμίαν αἰτιαν εἶναι, εἰ κα αλὸς τέραν τω ἱj αριιο νε- ται καιτοι γε Ου δ' εἰς τοσουτ δεσμω ῆκειν τον γάμον, ωσ-τε αξ ζεῖναι διαλυειν εἰ γα μέχρι ὁρκων προεχωρει , ξονδεμιας αν αἰριας ἐπεχειροσε διασπῆν αυτος τοιγαρουν ἀφιέ-

tr. Kodar adae M. possit, intueatur. iam praeterqtiam lio et aliis Triballis haemiptiae incundae sint suturae, etiam Liberum ipsum non socii mmodo et amicum , sed et servum plano ipsius sore omniaqii eius utilitati prompte postpositurum, quod ipsemet polliceatur. Haec res, ut Ii parebat, magnum Crati aequitatis et candoris testimonium dabat, quod dynastarum suorum potentissimo cum imperatore se niungente 'deoque manifeste omnia illius ausa iacturum polli-eente, si is tantum filiam ipsius filio suo olloearet, nihil suspicaretur mali ne praepedire negotium tentaret, sed adiuvaret magis. Verum istuc non tam aequitati cratis, quam Liberi opulentiae magnaeque inter Triballos potentiae adseribendum, propter quam tipse cralca eum offendere timebati mae igitur ille eum et Liberus adesset, apud imperatorem disseruit; qui quod tum illud, tu uabo in praesentia conducere videbat, neutrum recusat, ita suspicionem eximebat nescire enim se amicos sic remunerari quando co staret, ne apertis hostibus unquam insidiatum et affinitatem eum syrge non priorem dissuisse sed co generum abdicante, causae nihile ae cur non et ipse aliam silio suo uxorem iungeret, praesertim eum nondum si adstrictum fuerit matrimonitim, ut dissolvere non licere Si iuramentum intereessisset, nulla de ausa id distracturum Dipjlias by Cooste

300쪽

P. 5io F. Μετ δε τουτο τὴν στρατια παραλαβων ηδ' - ρεσκευασμένην περ θέρους ἐκβολὰς citi καὶ Κραλη una γυναικος παρεπηιένου χρι τῆς Ῥω/μαίων ρων ηγεμονίας, B ἐκεινοι Πεν ουν ἀνεχωρουν συνταξάιιενο in βασιλευς δὲ τηντεταγμένον ἔχων στρατιὰν , Dτρατοπέδευσεν ἐν Φεραῖς κώ

δι γαγεν ἐπὶ τρισὶν ἡ υέραις διαλεγομενος μεραίοις mio

fuisse. Proinde dimittere se lium, simul generura sutorum Libero, simul propter copias sociales, ut ne quid ab se insidiartim metuant: non sic armen, ut apud os omnino seinperque maneat, sed ubi pater revocaverit, redeat Liberus ut imperatorem de eonnubio annuisse cognovit eum adorans pedemque deoseulans, multas ipside beneficio et Crati de opera gratias egit. At enim haec nudis tantummodo verbis transigebantur iuramentia aut nexibus aliis ad nuptias conglutinandas non sunt usi. 40. Praecipiti aestate imperator, crate eum uxore usque adeonfinia prosequentibus ibique dicta salute recedentibus, cum paratis et attributis sibi opiis Pheras processit ubi ad triduum manens, eum Pheraeis de deditione egit Symes enim e Gynaee castro reversus, non diu Pheris subsistens, Byzantium petivit inde in Armeniam, ab Armeniis ad sceptriim . et ex paterna sorte debitum, vocatus discessit Pheraei nihilo magis quam ante ad cantaeuaeni partes propendebant, et accedentes ad olloquenduin saxia a telis de muro repellebant; quare exereitu agrum ut hostilem .eeure devastabat Dum hae aguntur, Bractus, Praestantissimus e

라틴어 텍스트