Ioannis Cantacuzeni Eximperatoris Historiarum Libri IV. Græce et Latine

311쪽

mi Di tiενοι διέων. - ει παντάπασιν υπο τῆς στρατιῆειπὴ uενοι τειχορεις , ο ιιετριως ἐπιέζοντο δεδεια. o ἐν- θm Σκυθικον πασαν καταδραριον τὴν Θράκην, ἐπε λυοσθαιοιδεν ενῆν προτερον τε no του nouuου του προς ἀλληλους τῆς νηορας διεφθαρμένης καὶ τοτε, ει τι περιην τι εἰς ας nouις καταφυγοντος, κεναῖς ναστρέψαντες χερσὶν rara Drauis Σκοπέλου την στρατοπεδειαν ἐποιησαντο. 4 δὲ D Mo- οπέλιν γψος πυθοuενοι, αος Σκυθαι ληῖσάueνοι ηδε προς τὴν οἰκείαν ἐπανέρχονται, τῆ συνηθει συνεσι παραβολως ὁovηθέντες, πλα ως ευον καστος ραυενοι, ηνάγκαζον καὶ τον τῆς πολεως et γειιον Μιχαὴλ παραλαβοντα αὐτους πρατιωτας, σοι ἐσαν na αυτοῖς, συι πλέκεσθαι ἐγγυς ουσι i τοῖς βαρβάροις του δε προς το τολ/ιηυ ἀπαγορευοντος καὶ

παραινουντος ἀπέχεσθαι τῆς πειρας, ως θανατουντας φανερως, -0νον ου ἐπειθοντο τα βελτια στιιβουλευοντι, αλλα πα

ρέδοσάν τισι poουρειν, ὁ ἐπειδὰν ἐκ τῆς ριάχης ἀναστρέφω-

σιν υνουμενο αυτον τῆς προδοσίας. ου γαρ ἀδυναuιαν Ioavτοῖς συνειδοτα ιιν ἐθέλειν στρατηγεῖν ἐπὶ τους πολευιονς,

e depraedantes vitam propagabant. Tum vero penitus ab hoste intra muros cohibiti, non mediocri penitria laborabant. Suthae totam Thraeiam pervagati, quoniam populationi nihil restabat quod

bello intestino regio iam exinaniis et exhausta esset, et quod superfuerat, ac ita urbes recepisset vacui reversi, non procul a Scopeto tetenderunt Scopetenses, intellecto eos siue praeda domum remeare. eonsueta imprudentia temere concitati, armis ut quisque poterat correptis, etiam urbis praesectum Micliaelem, praesidiariis quotquote ut assumptis, eum barbaria cominus oviligere cogunt. Qito iacinus tam audax detreetanis hortanteque, ut onatu absisterent, quia certo perituri non modo bene monenti non obtemperarunt, erum etiam ustodiendum quibusdam tradiderunt, supplicium proditionis in eum expensuri, ubi e pugna revertissent Non nim luoniam eorum mhecillitatem nosset, ideo in hostes ire nolle aed

psis hostibus gratis ri, ut iii ab obsidione Didymotichi Apocau-

elium magnitio ducunt iamiam tirbem commeati desectam occia palu-rui submovissctit quos invadere ae debellare nou solum quia ho-

ira sint, sed etiam studio magni ducis debeant, cuius metu nulla

Dissilire by Ooste

312쪽

A. 43έα τὸν εἰς τον μέγαν δουκα ευνοιαν. ρ γαρ ἐκείνου δέει μν-δεν λυρι 'ναμένους τὴν Ῥωμαίων, ποὸς τῆν οἰκείαν ναστρεφειν ἐν λίγω χρον P. τοιαυτα οἱ κακοδαίμονες ελοντες καἐνεανιευσαμενοι, ἐχωρουν κατὰ των Σκυθων, κελευσαντες αυ-

τοῖς καὶ τους στρατιωτας πεσθαι οἱ δε ειnοντο νάγκη saιρετωτερον ἡγονιιενο αυτους, εἰ δέοι, τοῖς βαρβαροι μαχ μένους ἀποθνησκειν, i πανοικεσία διαφθειρεσθαι αὐτῶν Βίκμοτων. ἐπεὶ δὲ ἐγγυς του στρατοπέdου ησαν τῶν Σκυθιον,

βοῆ πυρρωθεν χρωντο καὶ ἀλαλαγμοῖς κα ἐχωρουν δρηι θ

κατ αυτων ο γαρ θοντο ἀντισχῆσειν ουὁ προ βρ v io ἀλλ' υποπτοξαντας τοίμους αντους παρέχεσθαι ἀνδραπο- V. 4i6 διῆεσθαι δι κα σχοινία καστος ἐπεφέροντο τουτους αλι σομένους βαρβαρον ενεκα δεσμιεῖν, να μὴ διαδιδρασκοιεν αδετο αγομενοι οἱ Σκυθαι δε νομίσαντες στρατιω πεζὴν

πανταπασι φιλον, διαδοαναι ἐδυνήθη ουδε εἷς, αλλα πάντες

κατεκοπησαν πο των Σκυθων πλὴν των ἱππέων ουτοι una

si τροπὴ ἐγένετο, αλλως θ' τι κα προς το πεζῖν ἐσχόλητο οἱ βαρβαροι, διασωθῆναι εἰς τὴν πολιν ηδυνηθοσαν. sv-

τως η νοια καλὴ παραλπος ορμῆ προς νηκέστους ἐξάγει

Romanorum provinciae illata vastitate, brevi spatio se domum reserant. Talia infelices illi novarumque rerum eupidi ab illati. eontra Scythas, militibus sequi iussis, prodierunt. Qui iuvit sequebantur, optabilin rati , cum barbaris, si opus esset, pugnando intersei, quam plebis furore eum tota domo deleri Scytharum castris appropinquantes, eminus sublato clamore in eos incurrunt: non enim vel parum se opposituros existimabant, sed timore exanimatos, pro captivis abdueendos se praebituros. Ideo funes quilibet ad barbaros illos constringendos secum portabat, ne, si absque vinculis ducerentur, aurugerent. Seythae, credentes peditum agmen adventare, quos conscendunt castris pugnaturi progrediuntur Scopetenses simulatque illos castris viderunt egredi, obliti prioris insolentiae, in fugam se penetrant. Sed per plana campi, nullo prorsus obvio, more, Praeter equites nemo evasit: eoncisi ad unum omnes tui enim, equites inquam, quod Scythae adhuc longius distabant, quan do fuga iniri coepta est, deinde quod idem in peditibus mactandis erant occupati, incolumes in urbem pervenere. Sic stultitia et expers rationis impetus in mala praesentissima homines praecipitant.

Apocauchus post Sutharum irruptionem Andronico Palaeologo proto Dissilire by Ooste

313쪽

HISTORIARUM III. I. 3o5

περιοικους ληῖζομενοι καὶ σῖτον διαρπάζοντες καὶ βοσκῆ3ιατα, Ioδιέφερον τον πολεμον, ουδεν γεννες υτ πραξαντες, υτεμελλησαντες διὰ τῆν ενδειαν ἐπελθόντος δε αυτοῖς τοι πρω- TOGDαTοοος που, 6 3νας ὁ μοτροπολιτος ἐδήλου διά γραι - ἐάτων, ως νονοτα κοπτονται καὶ ταλαιπωρουσι διὰ τυν προς βασιλέα πολεμον, ω δουλευσουσι πάντως μετὰ ριικρον αυτοίν5τε πέραντα πονουντε κα τοι αλλοις αιτιοι γινομενοι διεγά

I. κακωσεν P. et M. i8. πε uno/ώνου M. πεπαγω uiso P. atratore, genero suo, supremo exercitus duee designato, et Didymoti-ehensi hello ei commendato , Byχantium repetit Palaeologus Didymotichum frequenter incursare et subito se recipere nec enim erat Incolis nocendi occasio, eum extra muros nihil superesset. At Praesidiarii, ipso recedente, Vicivos depopulando annonamque ac Peeora diripiendo bellum tolerabant nec ob inopiam vietus quidquam Parum virile aut faciebant aut faeturi eranti Ciam aliquando adortus esset illos Protostrato , per pistolam metropolita monuit, eos belligerando cum imperatore, in cuius potestate omnino, nec ita dia Post futiari sint, uani labor defatigari nec ad finem cogitata Perducturos, cum interim laborare non desinant et aliis magna detrimenta invehant. Hortabatur igitur. ut sibi obsequontes, maleficia omitterent. Si enim non evenerint, quae ego dico , inquit, non est locutus in me Spiritus sanctus Tabellario tor abnuente ob timorem, ne ista de causa aboretur male , piscopus iussit esse bono animori tantii in modo enim aliquot plagas relaturum. tque haec ut Praedicta sucrant, ita venerunt. 52 Anna vero imperatrix , ut Cantacu χenum apud Cratem

314쪽

σπάσης τῆς Ῥαοιιαίων ρχῆς τοιουτον τολμησα ν αγος, aiαπέπεμπεν πρακτους. - δε εἰς Βυζάντιον ἐλθοντες, id υστερον πάλιν ἐπανῆκον Ἀφασκε δε ὁ Κραλης, αἱ καruiqvέi τὴν δευτέραν πρεσβειαν τα ἐκ ριστουπολεως πασας ἔσπε

γῆν, ὁ αδικα πρεσβευοντας κα πολλην αυτοῖς τὸν δοναν

ποντα κακίας. πάντες γαρ φιλου βασιλέα κα ουδεν ηνείχοντο των ἀγοντων βλάβον εἰς ἐκεῖνον , ἄστε και τις ζ αὐτῶν Κομτζης ἀνοιιασώδεος φανερως αντειπε καὶ κ πείλησε θανατον τοι πρέσβεσιν, εἰ μη ταχιον ἀπαλλαττοιντο noὶ-

perquam gratiosiam, eum exercitu reditum Didymotic biim parare didicit Georgium Lueam et Macarium metropolitam hossa lovicensem delectos, pro legatis ad eum mittit, spondens se urbes ei de

quot convenerit, donaturam, si tantum Cautacuaeuum si hi vinctum mittat. sui, legatione reprehensa, recusavit libere o solum enim propter aueas urbes sed nec propter Romanu in imperium universum tantum colus edere velle. Proinde eos num ratos dimisiti Qui regressi Byzantium, brevi rursus adsunt, narrabatque Crates, in altera hae legatione ibos omnes occidentales praetor Thessalonicam sibi oblatas, ut, si CantacuΣenum tradere nollet, saltem a careere dotineret. Verum legatos denuo rustratos reiecit assimans, neutiquam fieri posse, quae petereti t. melena quoque, Cratis coniux, ut iniqua et sibi ipsis probrosa Ptentes , acritor obiurgatos, indignabunda repulit. Similiter omnes Triballi procoros in eos invehebantur singularisque stultitiae coargueliant cum talia se impe iraturos sperassent, quae adeo omnem scelesti tacitioris magnitia dinem complecterentur. Universi quippe imperatorem diligentos,uibilis rebant quod ei nocii mento esset Unde quidam de illis voca-λulo cabaries, palam refragatus , mortem legatis minabatur, ui Dissiligo b Cooste

315쪽

ολελαυκως, τοῖς ἐναντιωτατοις Mείφαιτο του παῖδας, τῆς ἀρχῆς νεκα ἐπιβουλευσας κα ἀποκτεῖναι διανομεις. αντον ἀτοπίαν βδελυξαυενον καὶ θεὸν , μῆ-ονον οὐκ ἐφεῖναι

εἰς τέλος τὰ βεβουλευαένα ἀγαγεῖν, ἀλλὰ καὶ τῆς περ βα

σιλέα ἀδικια δίκας εἰσπραττοΩενον , περοριον ἀποδε α κώ οπλανητν περιιοντα, δει αλλοις τὴν ἐλπίδα ἔχοντα τῆς σωτηρίας ἔπειτα συνεβουλευεν, εἰ un προτερον, ἀλλα νυν γε τὸ συνοῖσον συνιδοντα, πρεσβειαν ποιησαοθαι προς βασιλιdassκαι κλον αυτῆς τε καὶ πατριαρχου καὶ τῆς συγκλητο βουλῆς γενέσθαι, στε ἐπὶ τοῖς γεγενηυένοις συγγνώuo αξιω-

ωαντας, προνοιαν τινα ποιησασθαι αυτου, - καὶ περοριος

qnam primum se auferrent. Eos deniquo multi stuporis damnabat, quod, eum auis mauibus oeulum Romanoriam eruissent, ut Dum Porro omnimodis exstinguerenti, et urbes et imperium prodere non dubitarent: quasi formident, ne, eo reverso, riirsum adspiciant. Sic etiam ab illo stomachante repulsi sun At Maearius, Thessalonicae episcopus, ut se, quod aiunt, retia inflare sensit, Cantacuaenum invadens , primum ut erga amicum imperatorem defunctum omnino ivgratum castigat, a quo tantopere amatus tantisque beneficiis eius apud se positis, siliis ipsius dissimillima rependat, eorum imperio et sanguini moliens insidiasci uitis saeti diritatem Deum quoque ipsum exsecrantem, ad exitum eas conferri non permisisse sed nu- ius in eum iniuriae poenas repoposcisse, dum effecerit, ut per externas oras vagabundus, salntis suae spem in aliis repona Deinde hortabatur, ut nunc saltem se respiceret, missoque ad Augustam legato, ipsam patriarcham atque Oneilium suppliciter oraret, ret. data praeteritis venia, aliqua se cura dignarentur, nec ab omni bona spe desertum, Interire extorrem paterentur. Tum imporator, aud mirum, ait, si ebrius quispia et in orbem actus,

316쪽

A.&i3Dοῖοιτο και τους αλλους ταῖσα πάσχειν. αἰσυ τοίνουν ii exa hi καὶ φιλαρχια κατάκρας λους κα ποοδοσίαν τὴν πα- τημ ειργασμενος, ουδεν θαυμαστον, εἰ τὰ ἰσα κα ἐμου κατα- φ cti, μηδεν τοιουτον εἰργασμένου οἶσθα γαρ eo ἐυοῆ τοῖς ἐν - ἀρετῆς ἀνrιποιουμένοις καὶ τρο καλου κα λα-s σταῖς καὶ ἐδεροται γεγραφοτος καὶ πολλὰ δεηθέιτος, προς Βυζάντιον ἐλθεῖν κα βασιλιδι καὶ πατριαρχη κια οἶς ως ονομάζεις συγκλοτον βουλον διαλεχθῆναι πεni εἰρκνης καὶ

πεῖσαι καταρίθεσθαι τον πολεμον ον ἀδικως κεκινηκασι,

ποιουμενον δηθεν καὶ περ του καλου καὶ του oras λυσιτελουντος βουλησομενον διακινδυνευειν. αλλ' ἐκεῖνοι με καλως

ποιουντες, τά τε δέοντα εἰρηκασι ριετὰ παρρησιας καὶ in εἰς υτους ηκοντων ἐνέλιπον ουδεν, κα των διαφθείρειν, βουλομένων καὶ διαστρέφειν ἀπο τῆς ἀληθείας, ουδε ἐπε- IJ στραφησαν, πολλὰ ἐπαγγελλομένων ε ποιησειν ἀλλὰ τοR

ἐξαρχης ἐνέμειναν λογισ/ιοῖς καἰ τῆ περ του καλου καὶ μ

σιν ἀλγεινοῖς συ δ' no φιλαρ α καὶ τῆς κατ τον αρ- ρχιερωστνην δολ ξττηθεῖς αἰσχρῶς, καἰ τους συμπρεσβεο- τας μετὰ του δικαίου καὐτῆς ἀληθείας προυδωκας - οἷς --

6. καὶ ante cer add. M. sensu defietcnte, terram stabilem et ineoneussam vacillare putet, nec, si insania correptus, alios quoque iudicet insanire. Et tu igitur inani gloria et amor dominandi subactus plane proditorque

maximus , nihil mirum , si insontem me eorumdem erinituum cou demnos. Memiuisti, quomodo, cum ad virtutis alumnos honestatisque amatores c cultores in Atho monte scribons, eos enixe rosas sem , ut Bygantium cuicutcs, cum imperatrice, patriarcha et quod nominasti concilio de pace agerent, deponendique belli quod eos' setis eriminationibus mihi immerenti intulissciit, auctores fierent, cum aliis te quoque, ut sanctimoniae studio flagrantem sellicet et pro tuenda honestate communique fructu ullum certamen detre claturum, assumpserint. Verum illi recte sane et quae oportuit eum Iibertate dixerunt, suarumque parti uin nihil praetermiseiunt, et apiis qui eorum integritatem corrumpere atque a veritate in diver sum rapere maguis pollieitationibus conabantur, a primis cogitatio nibus suis atque ab eo, quod semel honestum ac iustum iuuicas' aeui, non sunt dimoti ua de causa usque hodie in multa e rumna sunt. Tu autem imperatidi cupidine et episcopatus splendo turpiter superatus, etiam legationis socios una eum iustitia et e .ritate prodidisti; qui illud divi Pauli de Dema modice immutatum

317쪽

HISTORIARUM III 53. 3 39

εἰρημένον πεο Λημα, καὶ περὶ σου εἰπεῖν,νἐ ἔτι Μακά-A. c. 34aeto ημα ἐγκατέλιπεν, ἀγαπησας τον νυν αἰωνα, καὶ Ur ρευθ' εἰς Θεσσαλονίκον α ἐχρῆν μεμνημένον, καὶ ως νυν ἀνοσιωτερα καὶ δικώτερα πολλῆ ouιῶς, τον ουδῖν ἐμὲ P 5ao5ηδικηκότα υτπειοι μονονουχὶ πειρω/ιενος φονενειν, χαριν ἀξιαν ἐν τουτω κατατιθέμενος τοῖς τὴν ἀρχιερωσονον ἐγχειρορισασιν, άῖμασιν δίκοις μολυνων τα χεῖρας, μὴ ἐμου - τας ηφιζεσθαι δικίαν καὶ γνωμοσυνην περὶ βασιλέα, ονδὸν ουτε προτερον, υτ ριέχρι νυν ἀνάζιον τῆς εἰς ἐκεῖνον Ioφιλίας εἰργασμνου περ ιιὲν ὁ τῆς εἰς βασιλέα αἰτους παῖδας μου ευγνωμοσυνης λόγον ουδένα προς- ποιήσομαι νι καθάπαξ τας φρένας διεφθοροτα κα αδικα καὶ παρανομια καὶ λέγοντα κα διανοου/ιενον περὶ ἐμου, λύωστερον , ηνίκα ἀν ἐθέλη λος. περ δὲ eo ειρηκας, eo δεῖ

58ασιλίδος κέτην καὶ πατριαρχου γενέσθαι, eo αν συγγνωμον' παρασχομενοι προνοιάν τινα ποιῆσωνται πρi παοαπασιν ἀπολέσθαι, ἐκεῖνο ευκαιρον εἰπεῖν, τι μὴ κλαίετε Π ἐμὲ θυγατέρες Ἱερουσαλῆφι, ἀλλ' ἐφ αυτας καὶ ἐπὶ τα τέκνα τριων προς μἐν δ ἐκεῖνον ὁ βασιλευς τοιαυτα ἀπεκρινατο.a ' ' ὀ δὲ τους urους χρονους κα ἐκ Θετταλίας cnκον πρέσβεις, καλουντες βασιλέα κα δεομενοι αρχειν σαων.

καὶ προτερον τε γαρ τοι/ιο ησαν πακουειν κα τα ἐκείνου

μῶλλον fροιντο, i βασιλίδος. καὶ τοτε δὲ μονοζσαντες

tibi possunt occinoro Macariri nos reliquit, diligens hoc saeculiim, et prosectus est Thessalonicam uisoria in te me inorem esse oportebat, et horum simul, quae nunc sceleratiora magisque impia nou re-eormidas dui mo, qui laesi eiu inem tantum non Per temet sonaris occidere dignus videlicet isto modo gratias reterens iis, qui episeopatum tibi mandaverunt et uesarie essus sanguine manus tuas scelerare ita me ingrata et improbae in imperatorem volnutatis non aecusasses, qui nihil utiqua in eius amicitia indignum perpetravi. De mea igitur in illum et liberos eius pietate nullum nunc ieeum semel depravato ac de me pessi in existimante loquente lite verbum commutabor sed cum Deus voluerit. Quod autemiuiceisti I scrinoue , oporter me imperatrici a Patriarchae sup-Plicare, ut data v nia saluti mea prospectum volint, illud apposito responderitia. Filia Ili rusale in Dolite ero super c sed super vos ipsas stet et supcr lilios vestros. Hac ad Macarium coram

impcrator.

53. Sub idem tempus etiam e Thessalia legati eum ad se vocant i orant, ut sibi praesit nam et antea id potius , quaru Augusta partes amplexi . principem suum esse cupiebant, et in ne concorditer mittentes, ad gubernacula eumdein invitabant. Imperatur cum pro veteri e voletitia, tum quod nunc ultro ei se subli Disiligo b COOole

318쪽

των συνυντων οι μάλιστα φιλουντες εγάλοις κινδυνοι πεοι- σχεθεῖεν, ἀφισταuένων - τῶν οἰκείων, τιον noλεαιων ὁ

δυμοτειχον σπενδειν ιυς τοῖς ἐκεῖσε φίλοις συνεσομενος καὶ διαθοσμενος- τα κατ' uxori γενωένου δεών, - ραῖς, τους τε γειιονας καὶ τὴν στρατιὰν νοσεο δεινῆ περισχεθῆναι κα ἀποθανεῖν αυτων ολλους, ως ἐκ τῆς νοσον

5. μοῦ om P. eerent, Pluribiis gratias agens, periniquum esse dixit, si, cum ipsi

tam incredibile immensilinque sui studium demonstrarint, non pari eos uiuore prosequi videretur, Deque aperiret, quid in corde suo volutaret. Quae uim Gruacco stri sibi evenissent, quo pacto et ipse et de suis amicissimi gravibus fuissent obsessi periculis, et domesticis desciscetitibus et hostibus instantibus ac rementibus, multaque in exercitu exstitisset tumultuatio et conrasio, prae ilibus malis pereundurn erat, nisi Deus de coelo salutarora manum extendisset, haec, inquam, putare se u ipsos quidem fallere cum autem ad Cratem, Triballorum principem, coactus confugisset, admo dum magnifice ab eo tractatum et auxilia praeter opinionem conse-Cutum esse. Itaque nuper cum copiis non parvis ac bellicosis Di dymotichum coepisso contendere, ut rebus suis illic constitutis, eum amicis sese coniungeret. Sed cum Pheris esset, duces a milites periculoso morbo fuisse implicitos magnamque partem exstinetos ut proinde in Triballos iter remetiri necesse habueri Nisue secvmParare, ut euin exercitu levit Didymotichum proficiscaturi id

enim sibi ad acquireuduin, si Deo placuerit, totum Romanum in

319쪽

ωμολογοι βασιλεῖ χαριτας πολλὼς τῆς -οuενείας τῆ περιμντον κα τῆς συντροφου καὶ φίλος ἀληθείας ἐκ σιδος, 'ori καδεοι μκων ἐν δυσπραγίαις εἰναι, ουδεν Ποεινε πε- Hu-ένον φθέγξασθαι, ουδ' ἀγεννες, ἀλλα δήληγν αυτοῖς

is παρ' αὐρους, ου υγγελον ονον, κατὰ γένος τε

24. τε add. M. perium alliumento maximo futurum. Propterea in Thessaliam peri tempus venire non posse magis enim inolesti , quam laetitia eos affecturum, si brevi spatio illi degens, in Thraciam revertatur. Sed si vere et exanimo sibi parere velitit, tu praesens Ioannem A seium praetorem se illis praeficere, sanguine coniunctussimum qu1que ad salutem ab hostibus defendendam et prudentia et invicto nimo et peritia militari egregium se ducem praestare queati die, ubi Didymolichi fuerit, nec aliquis easus impedierit, quanta ma ι-m poterit diligentia alacritateque eorum res curaturum. Haec e s iis respondit, et a Thessalis renuutiare iussit qui si annuerent, tum opere complerentur. Sic eos qua decebat comitate, et uua odomestieis suis Manuelem administratorem dimitti Ad eos ut venerunt, militesque et optimates urbium responsum audierunt, e Beve olentia ac de veritate, cilius a puero fuisset semper studiosissiimus, iuplissimas ei gratias agunt, quod nimirum nihil fictum ac ximidum, qua invis aulicta et prostrata sortuna sua, ut appareret, O- Iui, sed melitein illis suam candide declarare voluisset. Se autum 'buudantia quada in umoris erga illum , quandoqui lcni hoc tempore 4 eos sibi viuieudum uou utet, o modo Augulum , P a genu uDj9iligo by o Ale

320쪽

A C. Μααυτο ποοσηκοκτα κα αρχειν δυναυενον αυτων, αλλα inia εἴ τινα ἐκείνου πέμποι πολλευ καταδεέστερον δέ σθαι ποο- Θυιέως καὶ Πασαν πιδει ζεσθαι πεοι τον βασιλέα ευνοιαν. τοιαυτα ιεν κα οἱ ἐν Θετταλία πεκριναντο. βασιλευς δε ἐπεὶ πυθοιτο απο των ποεσ3εων ἐπανελθε ντων, επεμπε τονθti νεηνιον Aγγελον Ιωαννον, ἐπιτροπον ει ναι Θετταλιας πασι δε βουλοριενος καταφανες ποιεῖν, αἱ ου βασιλέως τοι παισὶν επιβουλευων ηρατο τον πολεμιον, καὶ ὁ Ουδ' εἰ περιγένοιτο

τῆς αρχῆς γνωκεν αποστερειν, ἀλλ' a βασιλίδος μαλλον P. 522αυτος ἐπολεμηθη νθοωποι πειθομένης μυκοφάνταις τ' ' 'Aγγέλου προ τον Θετταλίας αρχην χρυσοβουλλον ποιῶν, βασιλίδα τε προσέγραφε κα βασιλέα Ιωαννον τον ιυν, ω εὐυγγελόν τε καὶ Θετταλους την δουλείαν τε κἀκείνοις ωσπεο και urtii μολπειν καὶ μαλλον η προτερον πείκειν. καί ἐπὶ λί-εως εἶχεν υτως - ως πολοιτο ὁ φθόνος το Sπαντων τῶν κακω χειριστον τε καὶ δικωτατον, γε κακως

eoniunctum et ad regendum idoneum di sed et si ii empiam illa multo inferiorem mittat, libenter suscepturos imperatorisque em' per fore cupidissimos Talia Thessali responderunt: quae ut a te satis reversis imperator audivit, consobrinum Ioannem Angelum ad ineu udam Thessaliae praeseeturam misit. solens autem constar. Palain, non se insidiantem imperatoris liberis hellum snscepisse: nec, si inceret, illos imperio privaro statuisse, sed potius ab Au gusta, incndaciloqui ho initi ibus idem commodante, se oppugnari, Angelo propter liessaliae procurationem ullam auream iaciundam et imperatricis ac Ioannis eius illi imperatoris, nomina adseribi cu ravit, ut et u gelus et hos sali subiectionem aequo ipsis ut sibi Prositae roritur mas isque de eotero subessenti ivlla ad verbum haeo erat. Utinam inaloria in omnium possim iam nequissimumque invidi , disperii et quae nos mairai sietos intelligentia tonoratos οinexplicabile in unus malo a citi itio ab immortalibus illis delieiiεe pulit. Qua in qua in si post exporta mala, ut breviter dieam, iust millam damnationem simul agnosceremus Melioraque meditaremur 3 euiam adepti, in priorem latum restitu cromur. At nunc, qu t

라틴어 텍스트