Scriptores rei rusticae ex recensione Io. Gottlob Schneider cum notis tomus primus °quintus

발행: 1828년

분량: 756페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

i 3O M. VARRONIS Ll B. II, CAl'. 9suefiunt. Educunt eos plures in unum Iocum et irritant ad pugnandum, quo sunt acriores, neque a defatigari patiuntur, quo fiant segniores. Consue' quinque suciunt ut alligari possint,' primum levibus vinclis: quae si abrodere conantur, ne id consuescant sacere, verberibus' eos deterrere solent. Pluviis' diebus cubilia substernenda' fronde aut pabulo, duabus de causis, ut ne oblinantur, aut perfrigescant. Quidam eos castrant, quod eo minus putant relinquere gregem. quidam non faciunt, quod eos cre-

radunt minus acres fieri. Quidam nucibus Graecis in aqua tritis perungunt aures, et inter digitos: quod muscae. et ricini, et ' pulices soleant si hoc unguine

non sis usus ea exulcerare. Ne vulnerentur a bestiis,

unde Ursinus h. l. malebat legi quo ut vel ne fam sminore . Gintiu Dinesis lia ex libris suis edidit Vielorius assentiente Crescen. tio. et Caesen. Codiee. Equidem prae-

quod si non fiat, ea exulceremur. ne Ineretur et a bestiis, imporumtur esseoniaria ferri, bentia stissi se Iine eo. ritim , Haseulis ini um , ne eouo No.

graecis. Sed nuees non aliter dicuntur amygdalae, nisi iungatur voca-hulum graecae. Potuerunt piamum amarae amygdalae in notitiam Romanorum venire, atque inde sorte nuces graecae dictae suerunt. Nemesianus Cyneg. 2o9, postquam reme dia contra scabiem canum tradiderat rarasitio et lineas eandentimuere cutim ne Dulneremur Geomnica εἰ, rvυλακτιευ da το ς των -εμνίων εὐ-

132쪽

imponuntur his' Collaria, quae vocantur mellum eid est cingulum circum collum ex Corio firmo cum clavulis ' Capitatis, quae' intra capita insuitur pellis mollis, ne noceat collo duritia serri. Quod si lupus aliusve quis his ' vulneratus est, reliquas ' quoque canes facit, quae id non habent, ut sint in tuto. Numerus canum pro pecoris multitudine' solet pa- 6

κυνας τοις τρα-

χηλους ῶσπερ θώραξι σεσιδηρωμένοις καθηλωμωοις κέ-ροις δυο δακτυλγις ἀπ' ὰλ η v διοττωσιν. Metum Maliger praeserebat melinum, ex graeco , pellis ovilla , quo vocabulo deinde omne sco leum fuerit vocatum; hinc esse apud

Plautum melinum pro Mortea mantica. Id m tamen esse censet collare, alias millum voratum, de quo Festus: Mittas cestire eantim serusticorum,s clum ex corio, mustatim e claris finreis eminentibus MDersus impetum &ρorum. Scipio Aeminianus ad myutam: Usiis, inquit, resque y liciae praesi dio erit is quasi mititia eari. Gratius versu 402, melis eristas, id est selas, inducit collaribus canum in magno remedio. Sed pellis melium in hoe Varronis loeo ad eollaria canum usum vix ulliam habet; corium enim durum, firmum et erudum intelligitur, quale ex meli parari non potest. Deinde apertum est, millum intelligi; eo tue eii lectio melltim, metitim. Quare mittam probo, nisi sorte Varro, et in

mologicarum nugarum amans, mel

iam maluit se ibi. Ceterum metimanimal pessime recentiores scriptores a medio inde aeuci cum trocho AG stotelis, taxo nobis dicto, permutarunt , melonem praeterea et Mesolum vocantes. Pertinet metes ad genus iverrarum , ut comparalis Ioeis Pibnii 8, s. 55 et 58. Gratii versu 340. Martialis X , 37. Varronisque doeui post Salmasium in Promtuario L psiensi Histor. naturalis anni 4787 ,

p. 498. - In sequentibus verbis Vrsinus eorHgebat e quibus intra infriatur, omisso eamta. quod Gemer defendit, interprelatus iram capita cla lorum propius collum mnis. Equidem vulgalum quae intra evita nullo modo defendi posse pulo, et eum Vrsino legendum esse vel quibtis intra insui. ων vel etii insta eamra. Interior collarii saries capita clavorum serreorum exstantia molli eorio stela gerit, ne illo serrum noceat. Pro me is Cresc. 'v mcore.

133쪽

I32 M. VARRONIS LIB. Ii, CAP. 9rari. sere modicum esse putant, ut singuli sequantur singulos opiliones: de quo numero alius alium modum constituit. Quod si sunt regiones ubi bestiae sint multae, debent esse plures. ' quod accidit iis, qui per calles silvestres longinquos sol cnt comitari inaestiva et hiberna. Villatico vero gregi in fundum satis esse duo et id marem , et foeminam. Ita enim sunt assidatores, quod cum altero idem fit acrior, et

si alter indesinenter ' aeger est, ne sine Cane grex sit.

des Musc. si ac flub. Bruse. ni Pol. n duos ante Victorium o Diales. om. P. et si alter indon ster aeger est C ex antiquissimus Viet. Bestiae sim Crescent. Pariari sed

in regioni s 31 Destriἷus, remotis iavillis, tibi bestiae maliae surru, mutio requiramur Plures.

Caues e viam, pecudum callo tritam, ex Turne IlI, 22, admonet Gesner. Ita scilicet Ser ius ad Virgilii IV, 405 , et elarissime docet I eus Iustini XLIV, 4i Postmodum hiana

domum redinum in cassem an amm, Per quem armenta comm re coninam

mur, moliri iussit. Ita enim reeie ibi scriptum habuit Vincent. Spee. Iustor. IlI, c. 53 , ubi vulgo est: deinde relintum simiam tramua --ω - moiaritidet. Vin eo Crese. nam in inuarico

grege sinicium usura, scilicet masculus, aduri mina, eo P inmu ausu. a sidui es et idem cum alum sit acrior, re si alter aeger est, ne sine carae grex ais, quos consuefaciant nocte Agiliare

et in die elausos dormire. Quae postre ma verba an olim hoe in loeo legerit Crescentius, an ea libro I, 23 traduxerit, dubitari potest. Ibi enim est:

Canes Politis eram dignitiasse et acres Paraeos h endum quram multos, quos rimefacias Potius noctu Nigilare et irκerditi clatis DU. Eadem eloiam praecepit Cato cap. 24. Celerum lacunae notam, a Commel. et Steph. appositam post grex sit, repet iam a Gesnero, omisi. Rectius quidem ex

Crescentio hue reseres verba libri I, p. 2s r si quid aliud deesse Mis,eati sint, ignom. Indesinenter Ex Ieetione libri iniveteris: etsi alter Midem ster aeger ea Vietorius e nileiendo essetebat id-ridem; aut vocabulum hoe, et quae illius Iocum lenent in Codice, plane

abundare censet, tanquam oris ex repetitione et varietate verborum, an lea positorum: alum idem sis acrior. Maliger emendabat: et si alter iti iner. i. e. itidem at aluolo, tmesi.,imili illi, qua dixit exeande ma fecerunt , alibi are hos facies. Popma : alisio quidem Detrara aeger est ineptissima coniectura legi malebat. Equidem, Maligeri rationem paulo duriorem esse putans, Victorii potius opinionem

ampIector, et vocabulum, a Crescentio Eliam omissum, abundare existimo, vetuli varietatem, ex anterioribus ortam. Similis varietas adsuit supra secl. 2 r Ieras bestias ac si ειι es. Ponted. in Cur. sec. coniiciebast

134쪽

DE RE RUSTICA

Quum circumspiceret Atticus ne quid praeterisset, Hoc silentium, inquam, vocat alium ad partes. X. Reliquum enim' in hoc actu, quot, et quod genus sint habendi pastores. Cossinius, ad maiores pecudes aetate superiores, ad minores etiam pueros, et ' utroque horum firmiores, qui in callibus ' versentur ,' Saam eos, qui in ' lando ' quotidie ad villam redeant.' Itaque in saltibus licet videre iuventutem, et eam sere armatam; quum in landis non modo pueri, sed etiam puellae pascant. Qui pascunt, eos cogere aeum nota menda. Polit . et Cod. Reparatae Midester habent, reserente Pontia. D Auffcω om. I. B. Br. R. Br. q υ Matim M I. B. Br. R. CAp. X. a mim est A. Iunt. G. b tat in m. M. Deinceps eolia As a. V. et Cr. e versamin A. Iunt. G. o. d ouidie in υiliam quo die infrido redeam I. B. R. Br. e et in . A. sὶ redeum A. I. I-G. Cr. g incidunt post eos reliqui. h in aestibus , greges cogere I. I-G. A. etsi alter indeliret aeger est. vel et alter quidem feret aeger, ne. Et id marem Ursinus legi malebat

id est marem. quam emendationem confirmat Ceeseentii seviset. Gesnervulgatum interpretatur quasi pro eosque positum. Circumspiceret istietis Nomenticus , liuod in Edd. primis deest, v Iuli omitii Vrsinus, probante Popma. Car. X. Aetate sveriores Crescenitus IX , 79 r ad maiores Pecudes ric cessiarii sunt aettite perfectra mineetae Editio antiqua mea ad mimares Parin quari que xtificiunt. Et qui ueolii u

qui in fundo motidie ad Dilum redeunt. tibi antiqua mea habet: si riti u. Iterum qui tu colli s. Et utro e iesner putabat, respicitia ad verba illa ad maiores ad minores , ne quis su vitetur, legendum esse utrosque. Sed ita vitium vulgalae lectionis non explanatur, ubi a cusativi nemo dixerit, unde pendeant.

Nihi in Crescentianis verbis verior lectIo latere videtur: ad minores inam meri m rium. Viaque horum firmi

res esse de ut, qui in evit ias Mers-- tu , Miam γέ in seM redetum Similiter supra II, 6, 2 : υiden m ut mares feminasque bona aedale stimau, atque ut quam diutissime fuceumferrem sint. Liber Polit. habet utri ascriptum.

Eos, qui in fundo quodidie ete. Pontedera restituit veterem lectionem , quam eos , qui quotidie is inl- tam , quotidie tu fundo redearat; et infundo redeant interpretatur e υilla infulidum redeant quotidie. Infim IIaee verba deleri volebat Ursinus, et deinceps legi redetisu quod est in Cresc. et Edd. quibusdam. Sed verba in fundo opponi cal i5vis,

recte monuit Gesner. Calles cum col

libus permulantur etiam h. l. in libris et alibi. Vide ad H, eap. 2 , seci. 30. Qui pasciant γ Haec ita Crescentius: Pticu. re Pas m in dier pascere greges

135쪽

I34 M. VARRONIS I. IB. N. CAP. Ο oportet, in pnstione diem totum sesse pascere communiter. Contra, Pernoctare ad Suum quemque gregem. esse omnes sub uno magistro pecoris: eum, esse

maiorem natu potius quam alios, et 'peritiorem quam reliquos: quod iis: qui aetate et scientia praestant, 3 animo aequiore reliqui parent. Ita tamen oportet

aetate praestare, ut ne propter senectutem minus sustinere possit Iabores. neque enim Senes, neque

pueri callium' dissicultatem, ac ' montium arduitatem, utque asperitatem' facile serunt: quod patiendum illis, qui greges sequuntur, Praesertim armenti Cios, ac caprinos, quibus rupes ac silvae ad pabulandum cordi. Formae hominum legendae , ut Sint firmae, ac veloces, mobiles, expeditis membris : qui non solum pecus sequi possint, sed etiam a bestiis ac praedonibus defendere: qui onera extollere in iii menta pos-4 sint, qui excurrere, qui iaculari. Non omnis apta

el. ubi Editio mea antiqua habet

In hae lectione latet vera, ad quam clucunt etiam Editiones tiuaedam. lla. itie lego : P eurit in aestibus, gre os cogere, arrime interdiu simul commiter omnes Pascere oportet. λniedera malebat: qui ρο--l, es co Rere, i. e. eo loco in saltibus, ubi istum diem pascunt. Politis param alios Haec verba ut supervactia deleri voluit Ursinus. Crescentius: Maior ruris et celeris Peri. eior esse de e magister Pecoris. eique omnes alii Parere di bent. ubi antiqua mea omittit verba: -μsur Pecoris. Ursinus etiam h. l. vocat ultim Pecoria omitti volebat. Ita tamen Cresc. itaque lanaera

D mrlet eum alios aetiale praecellere, Ne Propter - Posset Ia res, Praesertim

dum co-enitisu firmae homirum , difficultatem ae morulum -- facile ferant, quod pati necessitate hiaberit , qui s.

quia .

LAgendae Crese. lem dae xunt, ut sint firmi et sequi Possim et Meloces,

136쪽

natio ad' pecuariam, quod noque Basculus, neque Turdulus idonei: Galli appositissimi' maxime ad iumenta. In emtionibus dominum legitimum sex sero res perficiunt: si haereditatem iustam adiit; si, ut debuit, mancipio ab eo accepit, a quo iure civili potuit: aut si in iure cessit,' cui potuit' cedere ' et id ubi oportuit: aut ' si usu cepit: aut si e praeda sub

corona emit: tumve ' quum in bonis sectioneve cuius publice venit.' In horum emtione solet accedere speculium, aut ' excipi, et stipulatio intercedere, sanum eum esse, furtis noxisque ' solutum: aut si man

cipio non datur ἰ dupla promitti: aut si ita pacti , simpla. Cibus eorum debet esse interdius separatim

siti sed emendavit Vietorius. Sed d esse in xelere Codice monuit etiam

Vrsimis.

ne ira Crese. addit Maleam. quod antiqua mea Editio omittit. Cui meiat Ex lectione ei Politis Pontedera emeiebat eui meo vel 'mistris cedere vel si in iure cui erasit, Poleius redere. At in Curis post. lectionem Polit. Repar. et tertii Laurent. aut si in iure eui cerati, Politis cedere probans di inuit milias et interpretatur: aut si ei in iure eui erasit potuit ius cedere. me pro PMis, Pole sum. Maliger malebat qui meis cedere, i. e. quomodo inissit cedere ; Gestier Mimitiis cedere. M iis accliotirin: Videtur esse Pr I. B. R. Br. b Seetione is P. sectione St-D. sectio, ne e , icti o υeuiu Ρ. o interserium si om. P. D exemi et

uorum sectione, i. e. venditione

publica bonorum proscripti damn

live

Augeaeei Vulgatum ais si exci-Piet , MiP. recte sic corrigi voluit etiam D Arnaud I ariar. Coni tur. p. 320, et sic sere liber Pol. eum Alditia. quam sequitur Iunt. Sehul lingit, eorrigeuiis ad Pauli Senienti p. 292, atil

ia exei estir, at Minio in rcedere, conatum cum Gesneri interprelatione

reele improbavit idem Arnaldus. Aorisque Vlpianus in leg. Alitia Digest. de V. S gn. ροι furiis rimaque

solvitiam montiuil, nemisia fia ei obligatum Promitiis. Monuit sesimis. Arditist Vrsinus inalelini ιurmtius ut supra I, 9, et apud Calon. 83.

137쪽

uniuscuiusque gregis.' vespertinus in coena, qui sunt' sub uno magistro, communis. ' Magistrum providere oportet, ut Omnia Sequantur instrumenta, quae pecori et pastoribus opus sunt, maxime ad victum laominum, et ad medicinam pecudum: ad quam rem

habent iumenta dossuaria domini, alii equas, alii pro 6 his quid aliud, quod onus dorso' ferre possit. Quod

ad foeturam humanam pertinet pustorum, qui in fundo perpetuo manent, facile est, quod habeant conservam in villa. nec hac venus pastoralis longius quid quaerit.' Qui autem sunt in saltibus, et silvestribus Iocis pascunt, et non villa, sed casis repontinis imbres vitant: his mulieres adiungere, quae Sequantur greges, ac cibaria pastoribus expediant, eosque as- γ siduiores faciant, utile arbitrati multi. Sed eas mulieres esse oportet firmas, non turpes, quae in opere, ut ' in multis regionibus, non cedant viris, ut in Il

lyrico passim videre licet, quod' vel pascere pecus, vel ad secum asserre ligna, ac cibum coquere vel

3 ad casas instrumentum servare possunt. ' De nutri-

a. V. G cora saerere I. B. Br. concoquere I. I- G. A. Σὶ mraim a. V. Vnius itisque Vltimum voeabul uiti in libris scriptis ita est r gis-- gregis. Vnde Popma efficiebat cis gregis , i. e. iuxta greges. Pon lederarcis ins e gregis vel cis via e gregis. Mihi vulgata non lenianda esse videtur. Male etiam Vrsinus a regis omitti volebat. Qui sine αβ uno mag. Qui sit sub

iario magistro communia ex Polit. et

Edd. pr. probat Pontedera, ad ei hum

oportet. Mihi legendum videtur: D

V λ - cedant Miliones primae omittunt ut in , ut et Codex Vrsini, qui deleri etiam voluit, et deincetis legi re m. Beelel - Pontedera tu Curis post. verba in in nra ista rini

138쪽

caui hoc dico, easdem sere et nutrices, et matres. Tremellius' simul aspicit ad me, et, Vt te audith dicere, inquit, quum in Liburniam venisses, te vidisse matres familias eorum asscrre ligna. et simul pueros, quos alerent, alias Singulos , alias binos, quae Ostem derent ' sectas nostras, quae in conopeis ' iacent dies aliquot, esse eluncidas e ac Contemnendas. Cui ego, , Certe, inquam , nam in Illyrico hoc amplius, praegnantem Saepe, quum Venit pariendi tempus, non longo ab opero discedere, ibique enixam puemm xm ferro , quem non peperisse, Sed invenisse putes. nec non etiam hoc, quas virgines ibi appellant, nonnun

quam annorum xx, quibus mos eorum non denegavit, ante nuptias ut Succumberent quibus vellent, et in

ca Tremellitu om. I. B. R. Br. semel simi P. ex libris suis annotavit etiam Victoritas. 0, isti lio I. B. R. Br. -disi I. I-G. A. cὶ ostendini I. B. R. Be. il eotio vis P. e ulgo esse Ie tinei las. Sed lemmeidas P. et Codd. Victorii. lenia naticidias ei I. B. BP. R. taridas , mucidas et A. s m s plane ah;icienda censet ut aliena i prima quidem in in aperio Atilina sunt; reliqua e margine inseria esse autumat. Quid vero si post My rico ea transseras addito et ZTremellius, si I In libris esitaemel simia. unde Maliger elliciebat:

et matres esse melius. Simia adspieit ad me. quam equidem coniecturam unice amplector. Pontedera malebat: et mal es iamia. Tremellius tiavi, ilad me. Ursinus ex Codiee legi vult matres esse simia. Ex simili Qitio infra seel. 4 , nomen Tremellii natum suit in d. antiquis. Eitineidas Iin h. l. eorrigendum esse, monuit iam olim Vietorius ad. I. 33, 3. Εs nota literae L, Praepostia lectioni eisincidas, oria fuit vulgata le-widias. Corioimis Iolla, elis seu relisus lineis vel aliis circumdatis contra culleum incursum, alelue omnino delicatioribus. Alexandria Romanis hoc genus lecti commendavit. Dirrieo Vr,iniit inalebat in Ligustico; praeeessisse enim de Libumnia. Sed ea est pars Illuriae. Igitur bene nune Illyrieum nominatur. Ceterum de I.ixisti is seminis eadem tradii Auetor Mirabit. Ausculi. e. 93, et ex Posidonio Strabo III, P. 1 19. Annorum XX Ursinus aptius legi putabat q-draginta , ciuia additur

nonnunq-m ; nam istam aetatem non esse larn grandem, ut opus suerit addere lioe vocabulum

Mos eorum Exempla huius moris apud gentes et nationes, pastoriciam sere vitam agentes et rinis olim linia dieque, non rari, collegii a lor li-

139쪽

i 38 M. v Anno mS l. R. N, CU . Io o comitatis ut vagari liceret, ct filios habere. uao ad valetudinem pertinent hominum ac pecoris . et 'sine medico Curari possint, magistrum scripta habore oportet. Is enim sine Iiteris idoneus non est, quod rati nes dominicas pecuarius conficere nequidquam ' recte potest. De numero pastorum alii angustius, alii laxius constituere solent. Ego in octogenas hirtas Oves sin- i gulos pastores constitui, Atticus in centenas. In gr gibras ovium, sed magnis,' quos milliarios' faciunt quidam, facilius de summa hominum detrahere possunt,' quam de minoribus, ut sunt et ' Attici et mei Septingenarii enim mei: ' tu opinor, octingenarios habuisti. nec tamen non ut nos arietum decimam par-

Cossi iiii persona excidisse hi detur Ge-: ero , quia trunc de ser is actum is

uticeperit secl. 4.

Ad μω is Lectionem ac Pecoris

iii i, babul POLiledera, contra ea meoris ad niugistrum reserens malebat Schn-cligeri ; quae ratio sane dura est; etai leor, de pecoris cura monitum iam

Et sine medieta Ita Edd. pr. et eod. Pol. Ambros. probantibus Pontod. et Si lineider. Ita etiam Codex Vrsini , qui ex eodem deinceps malebat ne

Qima riuiortis Crescentius m quo t Iiouea dominicas conscere, nos aliis quicquam ratiorae facere Potest quae le-etio mihi contemnetida non videtur.

Seuliger corrigebat e greges o tum . aria tu aguram, i. e. in greges non solum ovium sed et agnorum. Ponledera ii ιnras vin lalere putabat maguo Sed ea serma h. l. non corivetiit. Ursinus ex Codice suo corrigebat: Greges tum sed magni - φ-m minores. Nee lusimu Ninus malebat: nee

140쪽

mines. utique uterque horum ut secum habent equas

domitas singulas in iis regionibus, in quibus stabulari solent equas abigere, ut in Appulia , et in Lucanis

accidit Saepe. XI. Quoniam promissa absolvimus, inquit ' eamus. Siquidem,' inquam, adieceritis de extraordinario pecudum fructu, ut ' praedictum est, de)- lacte, caseo, et tonsura lanuo. Est enim lac ' Omnium rerum, quas cibi causa capimus,' liquentium maxime, alibile, et id ovillum, inde caprinum. Quod autem maxime PerΡurget, est equinum, tum asini muri, dein ' bubu-

octingenarius P. solent. Duras Br. seta Lirii A. Iuniis G.

tamen in non. Foris dare voluit nee tamen in uos , quia laudat locum Ce Iγonte. 38, i , ubi unus aries quinquaginta civibus , et opilio unus cum puero viginti sed legendum eentum et viginti paseendis suilieere dieitur. Domitas Quibus inequitans pastor reliquas in ordinem cogat. In quatis set leuari Ursinus h. l. ita redintegrabat: singulas, et in iis

- seta lao solem , et in iis. quo aesti--rum aras hibernatum solerti abigere.

Contra Gesner vulgatam defendebat iii quibus, interpretatus in ptio stasia. latum. Nihi magis placet Vrsiui ratio. Vacro obiter significat, equas seorsim pascendas esse ab equis; quod prae

eipit etiam Columella. p. XI. Inquit, eanius γ Cossinius intelligit Gesner. Si quidem Ursinus malebat: si

quidem adieceris, in Um, d. m. P. f. - Dcite, inquam, et tonstiria ianae. Lacte era et cet.

Ut praedictum est IIaee omittunt Edd. I. I-G. Respicit locum supra II, , 28. Liacete easeo et tonsti Ila legendum esse, reele monuit Pontedera. Vulgo est de lacte in eo et lotis a ianiae. ubi Praeterea vocem lanae Omilli malebat Pontedem, quoniam reliquis in loeis omittatur, ui cap. 3 et l. Est enim Iae Ita reele Edd. primae. Pessime Victorius et reliquae Est omnium , monente etiam Ponte-

Cibi em Bemplum etiam a Vi ei orio in libri, cibili seu cibiali, ut habent Edd. primae, defendit Vrsinus exemplo Terentii in Adelphis: ego

Et id orimm Malim abesse verba et M. Plinius 28, s. 33. : Buta a me-

SEARCH

MENU NAVIGATION