Scriptores rei rusticae ex recensione Io. Gottlob Schneider cum notis tomus primus °quintus

발행: 1828년

분량: 756페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

461쪽

46o COLYMELLAE LIB. II, CAP. IO

usus prompserimus, integram lentem reperiemus. Potest tamen etiam citra istam medicationem cineri ι7 mista commode servari. Lini semen, nisi si 'magnus est eius in ea regione, quam colis, proventus, et Pretium proritat, 'Serendum non est. agris enim praeci-Ρue noxium est. itaque pinguissimum locum et modice huini duin i,oscit. Seritur a Calendis Octobribus in o tum Aquilae, qui est vii Idus Decemb. Iugerum agri octo modiis obseritur. Nonnullis placet macro solo ct 'quam spississimum semen eius Committi, quo tenuitis linum proversat. Idem etiam si laeto solo seratur' mense Februario modios in iugerum iaci oportere , 8 dicunt. Sesama , quae rigantur, maturius; quae carent humore, ab aequinoctio autumnali serenda sunt in

Idem etiam Maleb.it s .esnerus iidem legere. Sed vulgallini legisse videtur Palladius y obr. 22 r hoc mense aliqui lini semen laeto solo in rugerum X mi, ios Mare ut et litia eo=urit ἀtur exilia. Plinius XIX . seci. 2 ; seri

tur satiuosis mclxime unoque sulco, nec

magis festinat alitii l. Vere salum aestate ικllitur. Vernum linum est, quod Februario seritur. I.ini salionem obiter modo tradunt latini et graeci seriptores rei riasticae , quia exiguus lini et Iinteaminum usus suit in Craecia et Italia. Paulo tamen aeeuratius lini praeparationem madidit Plinius. Iia-lieam sui temporis salionem ei Praeparationem accurate docuit Crescentius III. ubi etiam Alexandrinam salicinem annotavit. Sed memineris Columellam cap. 7 , linum et canna bin in usum immati m serere. Sesamn Palladius septembri eap. 7 li. l. transtulit, et mensuram se mini, ita definit: iugero quomor sul

pus salionis retulit ideto in Oeiobci 4 , secl. 3. Geoponica III, 2 , 4. Ill, 3, 32. mense Februario et Martio

sesama serere docent.

462쪽

Idus Octob. Putre solum , quod Campani pullum VO- ,

Cant, plerumque dc siderant. non deterius tamen etiam pinguibus harenis vel congcsticia' humo proveniunt: tantumque seminis, quantum milium panicumque, interdum etiam duobus sextariis amplius in iugerum spargitur. Sed hoc idem semen Ciliciae Syriaeque regionibus ipse vidi mense Iunio Iulioque coo seri, et Per autumnum quum per turuerit, tolli. Cicercula '

est litinius et modice resoluta, quam pullam diximus vocitari. ulu Florent.

tenerrimam pullam vorat. Fri quo Ioeti transtulit Plinius XVII, cap. g. Idem ibid. feci. 3, pi illa, qualem habet Campania. Vide ad Vareon. I, 20 , 4.

Sia Me i. - olumella XI, 2.56: u Quibusdam regionibus sient in Citieia ei Pamphylia hoc mense Ililio

sesama semit lur; Italiae alitem regi nibiis humidis possiitit ultimo mense Iunio seri . . Plinius XVIII, seet. 30, inter aestiva, quae aestate ante Virgiliartim exortum serantur, Italiae dian. laxat ritu refert milium, pavicum, sesama, alioqui in Graecia ei Asia omnia virgiliarum occasu seri.

bent CSere et Cicercula, pro acera et cicercida , lamen Palladius Il. 5 , cicercula in solam ex h. l. retulit. Ait: sed tu e genus seminis raro rev/ou Me, quia deciμων austro seri sisellia e dum floret, quoιι ωNe Pr Pe nccesse est remis e. Disierentiam Cicerae vide cap.

antiquus. κ Cicer avi eiceretilia 1. XI, seel. 32. Plinius XVIII, secl. 32 r

tis, angulosi, inlini Pistim. Idem ibid. feci. 4 5t serere in iugerum cicer Gemoaios tres tulet. Idem XXIII, seci. 72. cicer Ia, inquit, etiam/mm magis in est. O mos it. Aularitudine ut cicereulae liabet Idem XVIII, seet. 73.

cercula stercorari agriam Saserna tra

dit apud nostratin infra eap. XIV , 3. Cum ervilia ponit Varro I, 32, 2. Cic eram esse Theophrasti αρανοv, cicerculam vero .aΘυρον, plurimi censent Bolanici scriptores; et Galerius de Alim. Fae. I, 27 , aractim ait latituri, similem facie usii et viribus. nisi quod durior et concoctu dissicilior sit aracus, a multis haberi pro eadem planta. ciesce lil Iiis III, 5, cicerculamium de .cribit; sed de eicere cap. 4 ,-

463쪽

462 COLvMELLAE LIB. II, CAP. Iocliino piso est Similis, mense Ianuario aut Februario seri' debet laeto loco, caelo humido. Quibusdam in inen Itali ac locis ante Calend. Novemb. sevitur. Tres modii

tu erum implent. nec ullum iEgumen minus agro nocet. sed raro respondet: ' quoniam nee siccitatCS nec au

sti Os in flore sustinet; quae utraque incommoda sere 2 i EO tempore anni sunt, quo desto Pescit. Cicer quod arietinum' vocatur, item itie alterius generis, quod Punicum, scri mense JIartio toto potest Caelo hi uitido, loco quum lactissimo. . Nam etiam id terrum laedit:

atquc ideo improbatur a callidioribus agricolis. quod

Pineptiarasmam et soliuam desiderat reinvi un usu formidari. et ferram quidem Dalde numitentiim reddit. Seminatur mense Vibriinrii in t wis calidis, rem p. rmis 'Iartii - ou yrrularit, ut cito

stum'ιItur, si molle seratur. -- Media corbe seminis Macea mutentia est. - et

cap. 5 , de cicercular et media eoHis mPlet inaccam. sed ariliqua inea uiro. quo iii loco habet bubulcum Pro Maeca. Vaeea esse 1idetur eadem cum incca riιι, de qua vide Catigiuiri. Molle aeri dixit Ciescentius ex Italico a molle , i. e. madefactum. Cicer Itali cree hodieque vocant, cicerculam cicer. hia.

nicii in . icer et vernaculum II emorat.

Male igitur Dalecairipius ad Plinium putinium logehat. ul a colore ervi, ut Graecis appellaretur; rtiale etiam Bodaeus ad TheoIdir. p.ramilam legebat, et album interpret.1batur, ab arietino seu purpureo dieersum. Palladitis Martio c. 4. Iumellae locutu traustulit, et ex Graeeis, quae leguntur Geoponic. II,

Ciceris 3Lιtura est meri eum sulfilagine; idco statim urit , nec nisi mradefactum pridie seri debet. IItaee ille ex Theophrasto II. P. VIII, 6. Addit Plinius:

464쪽

lamen si seri debeat, pridie macerandum erit, ut Celerius enascatur. Iugero modii tres abunde sunt. Can-2ι

ra , colore, suo . Eu enim arietino

ενι- Nigrum G rvmm , quam quod al- m. Speetes ightir ponit septem, nempe arietinum, nigrum, albiIm, candidum seu colit in bimi in aut Vene.

Hum, rusum, cicerculam, et ervinum. Columella picatuor sIiecies posilit: urie.

limina , qtiod iiDo IX, 3 , 8 ' verna eulum dicere et a Punico distinguere videtur. Ciceram ex Hispania Baetica ubi fresa bubus dabatur, teste nostro infra ea p. 10, secti 2, importatam Italiae puto, eicere uia obsoletiorem et nigro propiorem. Eam Columella pabulo serere docet, hominibvrt tamen ipsis in cibo non iniucundam. Cicereulam hominum cibo serere dc et supra seel. 19, eam pisci similem esse aii ; Plinius semen minutum , angHlosum, et inae litate veluti pisum esse

ait. Hane minus salsam am. Pamqtie , adeoque agro minus noxiam esse,

agnoscitur ex Columella. Ac ratius species singulas cum Plinianis comparare non licet. Apros, qui eicerappositum allingere renuerent, Sa os

Non esse iudicabant oliui sacerdotes iavictimis, teste Plutarcho de Desee tu Uracii l. p. 720, ed. Reiske. Theophr. Il. P. VIII, 5,et 6, duo genera habet, arielix um , κριου Graecis, nigrum et obloi gyim, alterum ervinum οροβι-

album , infiirmius utroque , sed dul- eius, ut in omni leguminum genere colorem album maiorem luleedine in arguere. Colorem noris in ervino ex albo variare flavido et purpurascente, monet Brauiaeν Surve v p. 96. De satione ita Theopli rastus i. c. δέ φασιου ευ-τμοις Gra eiu αυτον. Ηilum exstantem gerere cicer, ait Vul, S. Vide cliam Crescentii locum supra allatum. Di cle apud Athenaeum II, p. 5s, album cicer praestare ait nigro, buxeum et

rorem ex Theophrasto ia in Olim arguit Dalemmy qui in Columella μυ-nieetim legi malebat oροβιαῖον, seu,

ut Galenus vocat, seu βιαν, cicer e vinum interpretalus, post Daleeau pium maritis ad Galenum de Compos .

Medie. see. loca p. 4 3. Galerius Lib. I, le Aliment. facult. cicer nigrum in Bithynia si et piens ait esse Parvum, idque arietinum χρtους vocari: additi vesci ciceribus viren libus , ut sa- his homines. Bodaeus ad Theophr. p. 938 malebat remitum legere, arietino

minus interpretatus.

IIaeerandum γ Ciceris semina aqua antea madefacta cum ipsis siliquis serere iubet Theophr. H. P. II, 5, quo grandius cicer fiat. Idem de lente praeeipii Florentinus Geoi Unie. II l, 37; in cicere addit aquam nitratam III, 36, alias lepidam, seminibus nudis adfusam , sufficere , ponit ibidem , et ex eo Palladitis Martio e. 4. Vernam

et aut ii mnale iii sationem eleeris et

ervi habet Theophrastus Η. Ρ. VII, s. et de Caias. Pl. V, 7, alque inde Florentinus, ex quo Palladius.

465쪽

nabis solum pingue stercoratumque et riguum vel planum atque huin idiim et alte subactum deposcit. In quadratum pedem seirantur grana sex eius Seminis Arcturo exoriente, quod est ultimo mens Februario circa sextum aut quintum alend. Mart. nec tamen usque in aequinoctium vernum, si sit pluvius caeli dia status, improbe seretur. Ab his leguminibus ratio est habenda naporum raporumque: nam utraque rusticos ' implent.' Magis tamen utilia rapa sunt, quia et maiore incremento proveniunt. et non hominem so

lum, verum etiam boves Pascunt. praecipuo in Gallia, ubi hiberna cibaria praedictis pecudibus id olus ' praebet. Solum putre et solutum res utraque desiderat,

, seci. 56, cannal, in a Favonio seri ait, et quo densiorem, eo tenuiorem esse. Fratres Qtiinctilii in Geo- muta. II. 40, ab exortu Arcturi usque ad aequinoctium vernum seri docent in locis cavis et butii idis. Crescentius

libro III, p. in locis pinguissimis

salum in lanium usuuh, longum valde et ramosum Provenire ait, si rarius sentinetiir; contra in pannorum usum et linteaminum spissius serendum ita locis mediocriter pinguibus et solutis, ita enim provenire sine ramulis quasi magnum linum, et quod semine om

nino careat.

' Ut raPorumque ita ex Codice Pol. et Sarig scripsi Pro tui orum; ita iterum secl. 24, napus singulari numero distinguitur a rapis, etiam a Palladio. Columellae assecla. Alia ratio esse videtur in lituit XI, cap. 3, secl. 59 et seqq. ubi napi raporurnque satio paulo aliter refertur, et quidem copiosius. Sed ex illo libro nihil iubac latione exeerpsit Palladius. B-es iuue I Plinius XVIII, seel.

3l de rapis i ante omnia c-ctis animati s uaso gur, Nec tu noMissimis sintium ruris alitiam quoque mustu , --ςisqtie si deo rumtur spin. Quod P dea et fortiti eorum gaudent, et homini non misor ruaciorum mis horis gratia quam crm-- ; stiti donum quoque egiri horri is enecatorum uel maior quam

Nirentium. - A inrara atque messe rem

tius hic Triarima vis fructus. Rapacia sunt teneri raporum caulieuli decocti et in ei anniti. Caules rapicios appellat Cato eap. 35. Mense Augusto rapa praecocia seminari et Septenibri tradis. plantari. unde litant coliculi in eibum, quos γογγυλατπαραγον, asparasum

466쪽

nec densa nascitur humo . Sed rapa campis et locis ashumidis luctantur; napus devexam amat et siccum imnuique propiorem terram.' itaque glareosis sabulosisque arvis melior exit locique proprietas utriusque Semen Commutat. namque in alio solo rapa biennio sata convertuntur in napum, in alio napus raporum accipit speciem.' Riguis locis utrumque recte ab solstitio seritur: siccis, ultima parte mensis Augusti vel prima Septembris. subactum solum pluribus iterationibus aratri vel rastri largoque 'stercore satiatum postulant. Nam id Plurimum refert, non dii solum quod melius ea proveniunt, sed quod etiam Post fructum eorum sic ' tractatum solum segetes opimas' sacit. Iugerum agri non amplius quatuor sextariis raporum seminis Obserendum est: quarta

mensa Loo irriguo mTPos aeremtia, et rore solo miri et mitigo nec visio. Meia humidis Melantur et camma , ficuraretis in sicco at more temta atque δε--- el in doso medior nascitur. ubi vox rva excidit ante loris tu midis. nam his ullo Palladius: ram invi o solo Wr biennium sagia murangis a Pos, alio υσυ ν ma Marisit tu rarum. iihi Vincent. habet rature apiae - rvam. Pro rvum Codex Lugd. Et

Ersord. habet eam plurali numero. Geoponica XII, 2 , rapum mouent Post annos ires brassicam producere κραμβηv et vice versa. Leerationibus Palladiust stibiae tim

inquit, non morose eligie rvam, Paene Mi nihil aliud seri muse. Ne lis et ymi uis et frigoro ultro alti,M. Idemaret. 36 de napis: eadem fere natura: aeque frigidia. Idem Mel. 7 1:lous agreue et ram Post ciconiae

discessum male aeri Ptitat. nos omnino

mia Via ι-- inter V lcanalia et Neptuni sacra serenda dixerat a. 35: et Praecocia cum Panico fame Vergitiarum exortum Praecocia sunt, quae tu usum tibi seruntur, quorumque lieulis viae asparagi vescet antii , ut supra ex Geoponicis docui. imas Crescentius ex Palladio etintrarium retulit sie: re in il a loris vlime moMeuit, in quibus segetes e vivino femini. Sed is temporis sui pi

nostrio non romanum morem, re

apexit. Vide ibi notam. iamor sextariis raporum Palla.

467쪽

parte amplius napi spargendum, quies non in ventrem latescit,' sed tenuem radicem deorsum agit. Atque haec hominum causa serenda censemus illa

deinde pecudum XI pabulorum genera complura, sicut Medicam, eo viciam, ' farraginem quoque

ordeaceam,' et avenam, foenum' Graecum, nec minus ervum ,' et ciceram. Nam caetera neque enumerare ac minus Serere dignamur: excepta tamen

cytiso, de qua dicemus in iis libris, quos de ge-

M. B. x nvis omnes ante Gemis. qui ex Goes. et Sang. eorrexit. O qui I. B. Br. R. E) Ita pro Mescinu ea P. Sang. Gesu. iii deinceps vulgatum fgωιl indidem correxit. Caput novum a verbis Atque hiare exordiuntur I B. Be. R. Pro Mimia Pol. inde habeti X l. Capitis novi distinetionem noti habent codd. eamque nimis h. l. absurdam esse vIdit etiam Gestier; quare eam omisi, appositis lamen In margine veleris distinctionis numeris, secti res notantilius. a et desic. P. et Sang. bὶ Mitiam I. B. Be. B. oordiaciam P. d D--ς iunet. H. e emum cicercialiam L. ciceram Sange . Reliquae cicera praeter Briuch. s irim om. I. B. M. R. et miritu Br. Sang. δὲ eis o Br. Villio A. Iunt. G. Gr. H. St. deinde his diust Itigero rvorum να-- sextarii. Piaraum qu He Milylatting. ubi vides, Palladium sequi ieetionem eam, quam ex Codio G s. et Sangem. restituit Gesner pro vulgato nuis. In libro XI, 3, 5s, Columella nullo discrimine napi et raporum ponit: I tigerum agri

inurae sextarios seminis eortam marit.

sed raphani semini paulo plus quam

heminam adiicit, ex Hygino, ut puto. Celerum raptam Graere dieitur γογ- γυ ar, quo ipso nomine natura eius rotunda et capitalis sigilii leatur. Graeco nomine gongylin Nursinam ut praecipuam laudavit C Iunielia X, 12 , quam Martialis XIII, 20 pilam Nursinam dixit diapum graeco nomine butiladem api,ellaxit Columella ibidem, et Attiiterniuam laudavit. in utroque sentiens eum Plinio 48,sec . 3 1 et 3 , ubi de napis: Scim in et a e Coiandas Murtias. in iugero sextarii γοα- ι diligentiores intoautio nutim aeri iti u , ram uuiari .

in ealidis inque humidis. De rapis ex

Theophrasto II. P. VII, 4 , addit si i-gore dulciora fieri et grandiora; tepore in solia exire. Gnsentii Martialis I, 45, brumali gaudentia frigore

rapa dicens. Inter utilitates rapi vinum e trapis saetum ex Dioscoride V, 56, memorat Plinius 23, secl. 26 sua aetate ignotum. Ex Theophrasto II. P. VII, 4 , plura raporum naporumque genera enarrat Plinius 49 , s. 25. Lombardia hodieque uapos P Motii, rapa vocat - , reliqui Itali Rom.

Quarta parte Aa hine Plinii error

l. c. diligentiores emiuin aratio noPum acri ina em, mea piauto de sulco praecipientis, quae Columella de mensura seminis Z

468쪽

neribus surculorum conscripsimus. Sed ex iis, re quae placent, eximia est herba Medica. quod quum semel seritur,' decem annis durat ;'' quod per annum ' deinde recte quater interdum etiam sexies demetitur; quod agrum stercorat; quod omne ema- Ciatum armentum ex ea pinguescit; quod aegrotanti pecori remedium est; quod iugerum eius toto anno tribus equis abunde susscit. Seritur, ut deinceps prae a

Petiis est quod habet Plinius 48 , s.

43 : ex uno actis a litis cmiam tricenis

asinis Grat. Similis est trifolio. eat, foliiseme genicialiata; cymidquid in ciavide a timi ,stia contra muΥ. Quae l-strema clarius expressit Dioscoridesii. 477 cauis, inquit, crestente, COH- trahuntur solia et fiunt angustiora.

Repetiit verba Columellae Palladius April. 3. Altitudinem radicum posteae Plinio annotabimus. Medieaginem salivam Linnaei, vulgo Lueterne dictam , intelligi, iam diu annolarunt

viri docti, quorum opinionem CDu 1irtnai praecipue locus Plutaretii in libro: Non posse secunduna Epicumma raviter tui p. ed. Reiske, ubi de semine est: -ερ τὰ μαδικης τέρμα πολυκαυ τὶς καὶ σκαληνου *φυεται V γῆ και διαμένει πολυου χρό- v. υπο vat cum ς. quae interpres reddi it sicut medicae herbae semeurnullis flexibus et per obliquum terrae innascens ob asperitatem multo temivire rerdurat. Sed rectius dixisset, ipsum semen valde flexuosum, inaequale et asperum. Seruini tribuit,.. S. n annum daeinde Iunt. anuum. quod radicibus debetur. Ceterum in Plinio reeie Vin alius S. N. Xl, 8ι legit in eatile ausurgu , in folia Oυntrahitur. Servius ad Georg. I, 2 5 rtum te quopie , medica, Pinres acci- .pituu nilei: Huius, Muiuit, Herua Vertitia est, et in dicit Diony sius, trium

folio rara est semperi ze inrens. - Viso asino frequentre seritur et sexies titua litis smatiar, - quialam enim mc

dieam min deceranium seri dicunt. Iraee rem herba Diago Syrua dicitur. Qirae Postrema clausula nisi fuerit ab interpolatore recentiore Italo adiecta, videtur interpretari medicam de hedysaro coronario Liniraei, quod Itali

Ira vocant. Celerum in Sat g. imordiam aule etiam deesse auuolavit i. ro- novius. - Quod semel seritiar Xia Ar Misis drim, recte quater inter luna etiam s ira demetittit; egregiir ita Edd. vr. Polit. Ambr. Tromb. Caesen. et

sui seripturam distinxit et probavit Pontedera in Curis post. Tribus equis Qui scilicet vecturis

et equili sertiebant, non aratro. Rationibus operosis ex comparatione medi ginis nostrae tI.uzerne curiose cultae docuit Diexson Vcil. II. p. 22 - 234, usum medieae non esse ultra verum laudatum a Columella.

469쪽

cipientus. Locum, in Iuo Medicam Proximo vor saturus es, proscindito circa Calmdas Octobris, et eum tota hieme putrescere sinito. deinde Calendi se Februastis diligenter iterato, et lapides omnes eligito glaebasque offringito. postea Circa Martium mensem tertiato et occato. Quum sic terram Subegeris, in morem horti areas latas pedum denum, Iongas pedumqtiin Iuagenum facito, ut per semitas aqua ministrari possit, uditusque utraque Parte runcantibus pateat. 11 Deinde vetus stercus iniicito. utque ita mense ultimo Aprili' serito tantum, quantum ut singuli cyathi semi

nis locum occupent decem Pedum longum, et quinque latum. quod ubi seceris, ligucis rastris, id enim mul-

quinis die s interrositis et smo addito.

Poscit aruitem siccum succosumque Delriguram. Ita maererato seritur mense

Maio , alias P inis obnoxia. - Si sie mi m festim herbostit e, υincitur et desciscit in Pratrum. Ideo prcui aestitudine unciali herbis omnibus lib.

Ex Columella Palladius Februar. 6. Plinii loeum vitiosum esse sensit lariolim Pintianiis, qui verba ita Ordi

herbis omnibus liberandia est. Martium Plinius: aestim in ' --ratur, Avidatum Purgatramque

immitur crate iterum ac tolium , qui nis dieἷtis inle ostiis elymo addito. Ita Pra parato seritin Maio mense alias pruinis obnoxia. ubi Dalecamp. ex ni atro emendabat e Martio tertiarum ego aliam inaegitur ete. Becte quidem

vir doctus; si eonstaret, Plinium ita hae diseiplina sequi Columellam v luisse. Locum Geoponte. III, ε, 8 . et III, 2 , ubi mense Februario iterare

iubent agrum medica obserendum, annotavit Schoeligen. Vetus arrectis Ab ovium Ineutantium stet ore et urina inedicanx perire, ex aliena side refert Tlieophr. U. P. VIII, 8. Quantum Inutile est hoe voeabu- Ium. Seminis rationem aliter edit Plinius i. e. O tis est densitau seminis ommia o timo; in viscviues e fier-

470쪽

tum confert, statim iactu semina obruantur : nam Ce-Iorrime sole aduruntur. Post sationem ferro tangi Iocus non debet. Atque, ut dixi, ligneis rastris saPriendus et identidem runcandus est, ne alterius ge

neris herba invalidam Medicam perimat. Tardius messem' primam eius sacere oportebit, quum iam

bas erit i. Ll praestant m iugrea mindia huc a. Varro I, 42 , sesquimodium deputat iugero. De vitio leelimnis in Plinio admonuit etiam Diekson ol. II, p. 246. Ad invitiu Plinivs l. e. mo raritimne aduratur, terra e prolinus tegi d bet. In vicia contra Aecl. 7 r M nox intercessit , Dranti cravique hi ore Prius quiam M uetur, commFitru . Ne linlicet utrumque, et nocturnum rorem,

leguminum germina stac cisa celer usexplicantem , quam in frumento duriore fieri potest, ct insequii tum solis calorym tenera germina et nuda adurentem coniungendum esse in hoe praecepto, bene docuit Tradley p. 4 27 seqq.L guris muris sarriendia Plinius: Veram seri debet Merarique citeris hemias, ad trimorum, nuwris ad solum di. Ita reliqune herbae inter urit sinei sitis damno Propter altitudinem radictim. Si miserim Lur e , reminiuiam

mi um evit aratio, saepius υertendo, donec omnes aliae radices intereant.

Vbi recte IIardii iniis ab initio lege n.

dum censet sarriri. Postr ma an Sana

sint nescio. Narra glebas contuli litc olumella X, 72 et 89. Sed arationem illam postremam . sibi eliam mirabilem visam, explicare conatus est

Dierion Vol. II, p. 246, qui praelis rea rnonet, disciplinam Plinii in mestica multum divertam esse a ratioue Columellae. T se praeterea in Plinii

loco talem sententiarum nextim , ritvix sanum inde sensum extundere Iiteat. Igitur vir doctus totum locum ita ordinari volitii: Poscit vitilem iac-QUu mccomm*u . ι et riguum. Si sie midum solum λαλονιm , υineitraret desciscit in malum. Itia prae 'arato seriise mense IImo, alias Pruinis οἷ- Noxia. inus est douitate unianis omitia o Viari internascenusque hectas excludi. Id praestiant in iugera me, ita ιή-

Prointis alli rudine unciali insegi deiat. Ideo prodimu tu His ommibus liberanda est, monti Potitis guam sariari. Videtur Plinius accuratiorem medicae cui tum ex Amphilocho tradidisse. Iut ii eylisci videmus Columelliam ex Λ ἐ- stomacho culturam tradidisse eius scuticis, unde et Plinius doetrinam suam transtulit. Forte in re nova sua experimenta sequi non potuit Columella. Dickson suspieatur, rationem colendae medieae fuisse eme alam post Columellae tempora, et Plinium novam eam doctrinam exposuisse. De

emendatione loci Pliniani iam antea dixi. Pauca nune addo: Pinlianus iam olim voluit xerbum seri mulari ita sarriri; deinde idem ex Codiee legitias agro 1 relere donec. Recte i Deinde Vincentius habet: Di amis a solo radi. De ligneis rastris praeceptum, et Deserio langatur medica post sationem,

SEARCH

MENU NAVIGATION