Dominici Bertacchii Camporegianensis ... De spiritibus libri quatuor. Necnon De facultate vitali libri tres

발행: 1584년

분량: 168페이지

출처: archive.org

분류: 화학

121쪽

LIBER PRIMUS. 43

pinqua prius,de in remota calefaciat.quaretiae etiari via effugere no poterit,quin in calebras incidat . neque enim calor est ex ea, rum formarum numero, quae momero temporis diffundi queat, quemadmodum lumen est, sed ei opponitur frigus, quod prius amateria expelli debet, quam ipse in ea recipiatur. At occurit Turis anus inquiens hoc non euenire : quia quo magis arteriae distant a cord eo angustiores redduatur; & iccirco cum in maiori earum plus humiditatis contineatur in minori minus : possie eam ab inς- quali etiam calore, aequali temporis sipacio,vnique fundi,& in spiritum mutari, proindeque in omnibus eandem pulsandi ratione seruari.Sed primum quidem ex anatome aperte falsum esse constar,arterias omnes cordi proximas, remotioribus maiores esse. deinde, quamuis hoc etiam verum esset, vim argumenti non effugeret, quia ex eo non sequeretur calorem a corde eodem temporis momento per omnes arterias diit undi poste,cum tempore indigeat,ut moueatur, quemadmodum dictum est. Adde quod ista

etiam opinio, ex quinta obseruatione prorsus euertitur, vincula

enim illud arteriae iniectum caloris cordis effluxum impedire nopotest: siquidem probabilius est illum per cavi tates arteriam i fluere, in quibus sanguis & spiritus calidissimi continentur,quana per Linicas earum densas,ac stigidas.Quae etiam ab eo de contractione dicuntur, penitus absiurda sunt, ii enim arteriae dilatantur quia propter seruorem sanguinis tumeant, quomodo potest in eas ingredi aer extern iis, qui sanguinem & spiritum refrigeret, utiple ait..Nullus enim ipsi arteriae locus dari potest, si quidem ipsa ex eius senteptia dilatatur quia impletur.

Averrois ac Gentilissententia adducitur. Cap. VIII.

BRoximum nunc est ut Averrois, Scelus assecta Gentilis sentelia excutiatur hic enim in libro de corde,& ille I .alleg. 3.,a e. de pari. an. basierunt pulsum esse actionem earum animae facul- b c tatum,quas mςdici naturales appellant.Cum enim hae bifaria par. titae lint,nimirum in principes atque antristras, ab attractrice, de expultrice,quae ex ministrantium sunt caetu, ipsum fieri consuerunt. animaduertunt itaque attactricrm facultatem, de qua loquuntur,non eam cae, quae immota parte attrahente similitudine tib totius iubstantiae opus suum perficit,quo trahitur alimentia a ilirpibus,dc a magnete ferru. sed alia, quae fibratu ope,quasdam animalium partesdi Iatat aperiti,ut naturae instinctu, seu prope

sione sibi siutile,& amicu attrahat, eiq; oppositam expultric quae N similiter

122쪽

sin iles suis fibris urens, opposita ope a praestet . adduht has actu,

res satis perspicuas esse & euidentes, non modo in corde, di arteriis, sed etiam in utero,vesica intellinis: non esse tamen in his continuatas, ut in corde,& arterijs, quia eis non semper adest quod familiare sit, aut alienum, neque si semper adesset, insensum semper esset, aut iucundum . Cordi vero in omni vita gratum aerem esse qui in pulmone. & sanguincm qui in vena caua continetur rpari lcrq; ei molestas scin pcr esse fuligines ustas quae inco gignuntur : atque ipsum iccirco nunquam non inclinare, ut vicillim nucillos attrahat. nunc eas expellat: proindeq; fieri ut partium praedi

ciarum motio interrupta iit, cordis vero & arteriarum continuata, alque perennis. Quare Aucrroes his rationibus sententiam suam ostendere conatur. inquit enim motus, qui fibris fiunt in alijs partibus a facultare attractrice, & expultrice sunt naturales. at motus cordis huiusmodi sunt, ergo&ipsi naturales erunt dicendii maior propositio summitur pro certa, atque concessa, minor c cap. . vero ab eo ex Galeni verbis 6. de usu par. e concessa est. Secundo ait, motus expulsionis & attractionis aliarum partium, naturalis dicitur, qui nutritioni inseruit, ergo eadem ratione motus cordis naturalis erit dicendus. assumptum per se euidens est, connexum

vero ab co ostenditur: quia cor isto motu singulis partibus su utri calorem distribuit, quod aut frustra fit, aut alicuius functionis gratia, quae ad uniuersum corpus pertineat. sed non datur, inquit, actio communis omnibus membris, nisi nutritio, quare cocludit ipsum nutritioni inseruire , & naturalem esse. Addit praeterea, quod si facultas quae mouet cor alia sit a nutritiua, & sensitiva, cuociosa esse non postit, sequetur necessario ut in omnibus partibus corporis actiones diuersas esticiat, a nutritione &sensu hae tamen inquit, in corpore nusquam apparent. his, atque alijs nonnullis argumentationibus usi fuerut in hac tractatione Averroes & Gentilis; hic tamen eas tantum afferendas esse putaui quae illorum tentiam magis ostendere, ac confirmare posse videntur: alias voro praeterire, quae aut imbecillae essent, aut eo tantum spectarent,

vi sententia Galeni de facultate vitali confutaretur, quas interius suo loco ponderabimus, atque reij ciemus. Quod pii us sieri non possit is facultate naturali. cap. IX.

Aeterum quamuis ista doctissime, acutissimeq; ab his fuerint

L o excogitata: neque enim melius tueri poterat sententia Aristotelis de numero facultatum animae,quam, medici ponentes facultatem vitalem, diminutam faciunt: rei tamen principiis , ob - seruationibus.

123쪽

letuationibusq; parum omnino congruere videntur. primum. n. in plantis, in quibus optime animaduerti possunt, dc contemplari actioncs facultatis naturalis, cum in illis ea sola insit, dc non ut in animalibus alteri annexa . non cernimus has actiones: sed imminis partibus, quibus ea astixa est, lota naturae conuenientia aut similitudine, quemadmodum magnesierrum eam suum alimentum attrahere animaduertimus, quare ii eadem sit in animalibus non potem plura, aut maiora opera eisicere. Cum ergo in illis actiones reperiantur, quibus plantae Omnino careant, eas,uci alteri facultati, vel saltem naturali, quae ab ea diuersa sit, quae stirpes r Sit, acceptas.referre oportebit. Secundo facultas attractrix dc exipuscula,quae ad vim ipsam naturalem reseruntur, initiis Partibus insitae sunt: in Quibus a unt. vii Galenus primo de loc. assi a asse- cultati .ii cnim aliquo principio, ceu fonte emanarentaequeretur surculos itirpium auullos vivere non possietqui enim iuuare possent. ab eo principio prorsus disiuncti, a quo omnis eiusmodi vita di- manarct c.at uuae pulsum in arteri is ellicitia corde temper influit,

VI ex tertia, fCVIInta obteruatione liquet, ergo inrar naturales reponi non debet. Rurius naturales facul tales potissimum agunt. Vt eas paties conseruent, in quibus insunt: sed quam utilitatem CX pulsu capere possunt arteriarum tu uicς: cum dc ad motum,ob quam duritiem, ineptae sint, & a seruenti spiritu a corde in hae motione attracto. ob suam stigjdtali naturam laedi ius ,suam, uuata pollini ψ Praeterea cum ah ς partes non omnes simul sed succestiue alimentum utrefiant, dc excremmia cxpc ant . t optime docet Galenus s. denat.ia c. li mirum est quod in corde dc arterijs b era Omnibus eodem temporis momento hae actiones fiant, ut ex prima obseruatione liquere potcit. Et demum quaerere licet cur si illa facultas naturalis est, calorem usque adeo feruentem in animalibus seriita sit, cum abique ea multis in stirpibus valutas i. dis, tua opera omnia exercere possit. His rationibus fatis demonstratum cise exiit imo pulsum non fieri a facultate naturali: non multum tamen repugna uero, si quis facultatem, a qua fit, ne ut tur nomine vitatis . trito apud medicos dc peruuletato. pertinaci ter naturalem appellare velit: cum, ut pe monet Galenu de nominibus nullω controuersia esse debeat: dummodo ipse fateatur.

eam, ut inquit Auita pr.pr. saltioris ordiniis esse. Quam sit virtus ae d. 6. quam m*dici naturalem appellant, ab ea tamen naturam ac iuroap. 4.3ctionem valde diue ilam habere Pasianique in animalium cor Dori

124쪽

, DE FACULTATE VITALI.

eo Uutantur rationes . Inrou atque Gentilis. cap. X.

V Erum ut rationibus Averrois atque Gentilis satisfaciamus t

primum ostendere oportet,quam in firma ea sit, quae ex similitudine dilatationis atque eontractionis ventriculi, uteri & alia rum huiusmodi partium,conarur ostendere motum cordis & a teriarum naturalem esse. quippe non satis constat, nunquid motus illi ventriculi & uteri, ut ipsi pro certo assummunt, vere naturales dici possint. non desunt enim qui putant eos partim fieri a facultate naturali, par tia ab animali. Etenim Faloppius medicus valde eruditus, apertcin suis obseruationibus anatomicis, multis probare conatur,ein sim dimotus omnes, qui fiunt contractis, seu relaxatis carnolis praedictarum partium febris, aut volutarios, aut mistos esse in his enim functionibus contingere videtur, ut facultatas naturalis praestet suam illam propensionem,quam sensum cognatorum ,& alienorum appellat Plato in Timaeo,& eam occult2uim,per quam immota parte attrahente, res attracta mouetur a cultas uero motiva animalis permittens litate ipsius imperium quod alio praestantiori' uirtuti concedere solet, utens ea rnolismbris, partes i.m dictas dilatet, ac comprimat. hi uero admirabiles illi conscnsus cxistunt, si recte perpcndatur, quos Diuinus Hippo. crates in animalium corporibus contemplari soleba nec putandum est hoc Galeno refragari,quamuis ipse hos motus semper naturales appellet,nam:& si a facultate motiva fiant, naturales tamen dici possunt,tum quia naturalis inclinatio est,quae quodammodo primum mouet, tum etiam quia non sponte nostra, sed eo tantum lcmpore moliantur, quo natui alis illa inclinatio impellit,& urget,quod si ipsi dicant non res erre,hos motus simplices esse,seu mistos, quia si tales esse pulsus conceditur, non opus erit pOnere facultatem uitalem ab alijs distincta in , animaduertant hu . iusmodi diuorticulum ipsis ablatum esse, quia si uera sit Faloppij opinio, non poterunt hoc motu moveri nisi partes in quibus lint

fibrae carnotae, quae sane in arterijs non reperiuntur. Sed ne huic

ratum rationi adniti uidear, quae soric sua nouitate suspecta erit ehac etiam eorum sumptione admista, ex ea connexum illud do a duci non posse assirino neque cnim si motus uentriculi,& uterIe sunt naturales,sequitur necessario quod pulsus etiam sit natura lis.hi siquidem motus ualde inter se diuersi existunt, perennis est a d. s. unus apertus & euidens , qua ratione inquit Avicenna pr. a p. . hanc uirtutem animalibus aes initati: alius uero ex longis fit intervallis, di latens est, atque obscurus. quis enim motus denique aut tactui

125쪽

. L I BER PRIMV s. si

aut tactu, aut oculis, cum uentriculus ipse dilatatur ut alimetum attrahat,deprchendi poteste Et tamen maxima urgente fame secundum omnem captiuitatem dilatari deberet. cordis vero cor pus,& si cum ventriculo,utero, aut vesica,com paratum pusillum dici possit, adeo tamen strenue ac fortiter agitatur quandoque, sit motus volontarii, nulla ex parte euidentiores,aut vehementiores dici pollint.quare obsonum sermE csse videtur, motus tam aperios perennesque ei facultati tribuere, quae vix, aut ne uix quidem nisi admodum obscure, & exiliter mouere postit. Adde quod sa- cultas quae dilatat,aut contrahit vetriculum,in materia adeo defixa est, ut se minimu quidem ab ea parte, in qua oritur abesse, aut scparari possit.quae vero pulsum emcit, vi pote quae proxima sit prenanitae facultatis sensitiuae,aut motiuae,a corde in quo oritur, at Iidue per arterias longe, lateque di nunditur.quod sane argumento cise potest, eam non ministram esse facultatis naturalis,ut isti asserunt, sed medium locum tenere inter ipsam & animalem funda metum,crgo huius opinionis praecipuum iam penitus sublatumeli. reliqua persequamur. Cum itaque in prima argumentatione inquit Auermes,quod motus facti a facultate attractrice, de expultrice per si bras sunt naturales, decipitur proculdubio, si putat de

omnibus id verum este,nam & motus qui voluntari j dicuntur, fibris musculorum fiunt,& facultas,quam fibris laxatis, aut inten-.ris pulsum efficere v*luit Galenus, non est naturalis,sed vitalis,ut inferius patebit. Verum etiam non est, quod ab eo in secunda ratione assumitur, quia eodem modo ostendi facile pollet, vim ista pulsum ellicientem esse animalem, cum sensitiuae etiam & natiuae ope ferat.de vita tamen pultus in serius plura dicemus, dc ostendemus per spiritum a corde manentem facultatem vitalem asu-d vh in fluere, atq; in uniuerso corpore ea opera enicere, quae & ad vitam omnino sunt necessaria,& ab operibus facultatis naturalis longe diuersa. quod non solum secundam, dc tertiam, Ied alias etiam Averrois rationes penites solet. Antiquorum medicorm sententia de causet pulpis

expenduntur. cap. X Lli Edicorum vero qui ante Galenum depulsibus scripserunt,

'plane ola iamdudum interciderunt,quare ex illis quid ipsi senserint referre non licet. quae autem ex Galeno colliguntur, ubi de eorum opinionibus mentionem facit,ita concita sunt

ac breuia, ut si describenda aut perpendenda sint, multa ex se

126쪽

DE FAC vLTATE VITALI.

comminisci oporteat,ac prope diuinare. . dedissipuis a Et 6. de v ς 7 decr. binquit Pioxagoram scripsisse arterias sua sponte pulsare, easdemque perinde ut cor,vi ingeniis praeditas es e. at praeterquac c.vit. quod in lib. quod in sang. ι cppotitum a dei it,vidclicet a Praxagora cocessum misi cum quae aricitas moueta corde,ccu sonte nonare: illis paucis verbis certo intelligi non potest de qua iacultate loquatur. quod tamen in eis apertum est, de vi arterijs ingentia. ex tertia dc quinta obseruatione falsum esse de praehendi tui. COnstat ex eodem Galeno Athenaeum simul cum luis testatoribus pu- ς ' tauisse spiritum pulsus estectorem esse,ideo enim in medicod in quit hos sidest spiritales nuncupatos fuisse,quia ex Sto

corum C pinione omnia spiritibus attribuerint. quare cum diculie e. t . VI refert idcm Calenus de diis. puis e pulsum elle motum natu ralcm dc inuoluntativum spiri ius eius,qui in corde, dc artet ijs Otinetur, quique ex Riplo, Scin seipsum mouetur, luccede mutabi

di m velle, ut Stoici duplicem in nobis c sse spiritum, unum,qui a natura,& alium qui ab anima non differat huiusmodi enim fuis s eo. s. te eius iectae opinionem asserit Galenus. 3 6. Epid. foc in lib. quod

g c. 4 cnim .mor. I in pulsum vero naturae functionem est e. ut enim lignis carent eum a natura,non ab anima fieri, nou solum naturalem csse dixerunt, sed etiam inuoluntariu. Et,ut postea docercnt quo n. Odo hic spiritus naturae moueatur, addiderut eum ex se ipso, d in seipium moueri. Cum uero hoc idem de calore inna lodictum

s ρ ι suerit a Galeno in lib.de reg. b&Athenaeus indefinitione pulsus

supra allata utatur nomine i , hoc est calorir,non πν - - , ubdetur uelle hunc spiritum per se moueri, & pullum cilicere, non alia de causa,nisi quia calidus sit cum igitur naec opinio tande sta'

inat arterias moueri ob calorem eius spiritus,qui in eis cotinetur. non uidetur ab ea distare qua supra ex Aristotele retulimus,qua Ic poterit eisdem,quibus iupra contra cum usi sumus, argumen in reljci, dc confutari. Scribii praetereat ple mei Galenus A. de diissii e. 1.f. puli. i Crasistratum,chrysinu um, atque Heracliacm Eutraeum dio λο- Xlsse motum cordis ab animali simul,ac uitali facultate steri: scd cum hol um sententiam non aliter explicet, ex ea illis uerbis, neciatis percipi platest, nec examinari. na Sc si Galen us in loco a d d u-cto dicat Erasistratum a stirmasse in libro de subribus ambas hastaculi ales in corde est e, dubium tame est quomodo isti asseruerint

hanc motionem, quae ab una tantum dictar um facultatum fieri potest ambabus rcferendam csse si quis tamen ueri haec ipsorum uerba quacunque ea sint benigne interpIctari, ueluti quodam in soco faciendum monet Galenus,dicere poterit eos,no solius pubnis,scd Icipit atrunas quCque causam astGIe uoluasSe . adeo enim,

hae duae

127쪽

LIBER PRIMVs. Ithae duae actiones inter se coniunctae sunt, ut, nisi diligenter distinguantur, uix unius causa asterri possit, quin alterius quoque arseratur,quare uerisimile est cos dixisse pullum, hoc est eam actionem, quae una pulsum & respirationem complectitur, fieri a facultate uitali &animali, ab animali respirationem, a uitali aute pulsum. Eralis rati tamen opinio ad hunc sensum disticulter trahi potest. ouin ipse de motu etiam arteriarum causam a trahit,quae cum obs tuationibus a principio possitis, aperte pugnat,putat enim ut ex

Galeno patet de diis puti ι in arterijs spiritum effluere comprς lso corde : easdemque' non impleri quia dilatentur, sed dilatari quia impleatur.hanc tamen opinionem,& supra confutatam reliquimus, & rursus inferius cosutabimus ex his ergo liquet pulsum nec a calore fieri, nec ab anima per suam astutiam, aut per suam cum naturalem, seu per uitalem & animalem simul, sed per alia, quae rursus alio facto principi diligenter inucstiganda est,ac perpendenda .

128쪽

DE FACULTATE

VITALI

LIBER SECUNDUS

In quo de facultatis vitalis essentia agitur.

auod una in singulis anima sit ex Galeni seutentia. cap. I. EM controuersam planamque discensionis me aggressum fuisse video, cum Galeni sentctiam de facultate uitali explicare, atq; tueri proposuerim quam tot summi philosophi validissimis rationibus concessere, atque labefactate tentarunt, id tamen quantum animo contendere potero,praestare conabor. prius ergo ut dissicultates, quae passim sub oriuntur, amouere possimus, remque magis apertam,dilucidamque reddere, paulo altius exordiri oportet, ct ex ipsom et Galeno flatuere an una in unoquoque sit an ima, an plures, quot qualesque eius spe cies sunt,ac partes,& quid principij,facultatisque nomine sit intelligcndum praefari tamen libet tamen de his euidentes exactasune demonstrationes afferri non posse, cum eae teste Aristotele et . mela n. a Lleri momor. b vix in Massi maticis reZeta an tur. quin s imo, no solum Galenum de anima semper valde dubium fuisse, e e .9 sed, ut ipsemet testatur 9. dedecr. e Platonem quoque eatenus de ea locutum fuisse, quatenus probabili verisimilique coniectura assequi potuit,primum itaque, ut ad rem ipsam aggrediamur, ani maducrtendum est quod veluti ex Galeno,quid anima sit referre non licet cum multoties asseruerit secius citentiam ignorare, ita dissiculter constitui potest, utrum una simplexque siti, seu potius multiplex: haec enim duo problemate adeo intcr se coni uncta sunt, ut uix unum absque alio explicari queat.quamuis ergo in hoc etiam non parum haesitet, interdum tamen mentem suam adeo a petit, ut unam in unoquoque esse se putare ostendat. Quod sane planum fiet, si nonnullas citis sententias hinc inde ex eius libris col lectas,h uc transferemus, dc examinabimus,ab ea initio fa-4 e. ii. cto quae satis euidens est,& a.de caus puls d scriptarc peritur quaeritabi Calentis,cur si ad utrunque terminum tendi arteria videatur, statim corripiat hominem conuulsio, quia, inquit, si ut arteriarum

129쪽

riarum estcor, sic neruorum est fons, nihil est scrupuli: sin aliud principium neruorum,aliud arteriarum: atque harum pulsus i unctio eis illarum sensus & motus voluntarius: vi functionum illis nulla societas est, ita nec erit affectuum, dissicultatem vero experdiem, ait.: an veroerrant, & mentiuntur,qui putant illis nullum commercium esse' nam princeps huius placiti diuinus Hippocrates confluxio una ino uir.conspiratio una omnia omni Fus contentiunt natura commvnjs, nam nili hoc elle suo huimalia non vis M. est et quisque nostrum . his ergo videtur Galenus di quae- nummi ropositae satisfacere voluisse: & ei non min us, quae ab Aristotele primo, de anim. e in medium allata sulti ab hac parum . diuersa.quaerit enim Aristotes exquid animam conlinea ,u mPar μνtes diuisa est respondet Galenus ex Hippocrate, eam ita in partes

Hiiii iam esse ut naturam communem habeat, Luae tota In coni

ne t. haec autem natura communis nihil aliuacit, quain anima si enim in unoquoque plures essent animae, inter se naturis Sinterualli istinctae: cum omne cnodis unum. α nilnuum. ut ait Averroes a. de an. f & alibi, non pcr suam materiam sit, Liu iPer suam sormam .duo quidem animalia, ut infert Galenus, non γ' unum ellet quisque nostrum. aut responsio ab eo tradita nulla erit. aut ex eius sententia unam an imam seu formam donere opus erit .ctuae praecidua.& vel ausa sit ut cuilibet nostrum v nuper se sit animal. aperte etiam hoc idem confirmat in pnro Volan. mor. I cum enim de tribus animae speciebus mentionem se- Scisset, postea inquit,c terum ex his totius animae speciebus,ac partibus ratiocinatricem immortalem esse Plato persuasus videtur, quippe cum asserat tres illas esse parter totius animae, plane indicat se unam primam animam ponere, quae corporis sit forma, atque perfectio. Veluti etiam . de decreta. b ubi ait, sed quia hsnoulae totius animae partes oro dignitate Quouue sua Pulchri tudinem strandam habent. non iniuria. totam animam rustam a pessaueris.quin etiam a b. de decret. i scillati noc tui Te Hippocra- itis & Platonis decretum. & 6. de decret. ι ait, quod v dati v aeac Iarteriae species & Partes cor zoris apPellari Possunt. ita r4tionem, iracundiam,oc cupiditatem recte species, & partes animae Wpellari posse veluti ergo corpus ullum in Quamuis in se multas paries contineat ita & animam unam esse ex eius mente dicendum erit. Hoc vero confirmati potest verbis etiam Avicennae in suo R. bro de anima scriptis : videtur enim Galenum carpore , cum

inquit, ille autem potius erra uit, qui posuit animam unam essentiam, &praetor hoc iudicauit membra principalia est multa: cum enim disces ut a philosoplus tenentibus multitudinem. O partium

130쪽

partium animae, & concessit tenentibus eam esse unam, nesciuita quia ex hoc sequitur, ponere unum membrum primum ex quo principaliter pendeat. possent asterri alia multa huiusmodi loca, sed illa sufficere uident ur ad ostin dedum quo ii principio pro positum fuit Hanc vero animam totam ede in toto,& totam pariter in qualibet parte corporis, quod plerique etiam peripateticorum asset ant, a Galeni mente no abhorrere videtur.Etenim quodiola per totum coreus utensa sit, ex eo patet 1. de nat. fac. m a. p. Epid. n multisqM, aliis in lCcst: facultas enim Quae singulas partes nutrit. non in fluuia eas aliunde,scd In omnibus est inlita uuare si ea ab anima cmanat, neccilc cli cana totius corporis actum esse. hac etiam ubique eandcm citcntiani habere videtur indicare Ga-linu',cum, ut supra diximus,ex Hippocrate statuit natura in cor. p re nothro communem esse: si enim in diuersis partibus corporissia atque alia naturae, hoc est ani mae essentia reperi retur, non esset toti corpori communis. scd dilacisis in partibus diuersa ac va- Lquomocio aut cm Ii una simplexque iit, habeat partes, seu spocles diuersas paulo infra patebit. De specieram seu partium anima nominibus. cap. I L

Vod ergo una in unoquoque sit anima,ex Galeni verbis tam patuit de eius vero essentia ne uerbum quidem hoc n loco faciendum est. tum quia Galenus . cuius hic placita sequbmur eam se ubique ignorare fatetur tum et ia qlria eodem nuctore

a ca. 91 inlibde subli fac. nat. Et p. dedecr. a huiusmodi tracta' i in arte medica necessaria non est. De eius veroJpeciebus ac partibus, de quidus ab Hippocrate quCq; ac Galcno, ictu code in loco modo adducio, tanquam de rebus ad medicinam pertinentibus actum id it disserere aliquantulum I per sic operae precium erit,& propo

icio nomo non parum descru ei. Quare, ut ab carum nominabus Incipiam,sciendum est Galenum ob rationes quas in serius subiit. gemus assercre maluisse,ires in animalibus animae partes csse, sicus pccies. ledibus lena ratas narurisque inter te diicrepat ur, ut Plato reni erat aut i Dacile facultatum diuersa principia, Quam dicere ut Arictotcles Sc 1 Oilidonius no i pecae aui pallo esse : sed unius animae facultates d mersas.omnes ex corde toto ortum ducentes qua-Obrei in dedecr. b p .eiuldcm. e hi centies alibi cerebrum sedem esse dixit ammae rationalis, cor irascibilis,& iecur concupiscibilis: ita cnim hae tres animae sdecies nomine aggerituum. Qui abi Pli Sortuntur a PIalone pilus appellatoucre Licnina ipse,ut in s dere i. publica Parctri Nicrtur a Ualeno in uo.quod an mor. d nation

lis animae

ea. 3.

SEARCH

MENU NAVIGATION