장음표시 사용
161쪽
ea Cay. U. demonistratur 9 occasionem subminimant, quicquans subtilitatibus monuerunt. Immo nos i mutnms, quod quotiescunque Ecclesia ad huiusmodi subtilitates dela a eLE, quases olim inter Ecelesiam Romanam, o Alexandrinam determino Pascharis erant, antequam per Dion um Abbasem Romanum , circa annum CHRISTIC lus decennouennalis restitueretur, psa horribiliter cum maxima ossensio, in morum fuerit perturbata. Contra autem nemini incognitum ea, quod interim ab anno 13a. adhoc nouum Calendarium que , propter sublatiis hassubtilitates , uniformitas, or nunquam satis laudata concordis in toto orbe Griniano Cruod adpraesentem Calendam Uum . una cum Paschatis celebratione attinet9 fuerit feruara. Non eraeo gra tam mihi ch, de his subtilitatibus uram his qua tionem mouere , sed Llem eas Schola Amonomica relinquere. Sed Calendari' a Br in Cans nibus suis, or Pontifex in Bulla, atque asi' eorum coadiatores, quos Pom ex magno numero in urbem cipso tem in Bulta9 conuocauit, circa hinsubtilitates versantur, or earum gratia de nouo hoc Calendario suo iam- rare non erubes cunt: quod ipsum tam perfectumsit, ne VLL I V .
QTAM MUT AT IONI sit obnoxium ficturum: quodprosem
de subtilitatibus Astronomicis constanti ratione a se obseruatis , interdunt. Si enim in eis quicquam desideretur, certum in , quod tam praeclara sese Petua perfectionis, omnibus seculis duratura iam nequaquam post huic ipsorum Calendaris competere. Vnis GREGO RIVS ALII. Papa non veretur canonum istorum subtilitatibus totum orbem Chrimo sub metu iniugnationis ipsim DEI ΟAM NI P O TEN T IS , ac Beatorum Petri, ct Pauli ApoHolorum eius, stibiycere, non aliter quam si magna pars arernae salutis in his subtilitatibus esei reflosita . Idcirco haipsa subtititates mihi hic examinandae sunt, τι aemonstretur, quam in 'um sit, quam etiam impossibile, veste annum Politicum hul modi subtilitatibi vincire; quia non correctio, sed confusio. Calendam inde μιν qui necesse habet. Vnde manifestum euadit, quam infeliciter hoc ipsum
in notio Calendario fuerit tentatum. HIS verbis musta vere, ne videamur improbare etiam, si quid aliquando dixerit boni multa ad Calendari, noui usum valde accom- modate est locutus; multa item salsb, per calumniam, ut eius mos est, pronunciauit. Verissime quidem dixit, in anno Politico, &Ecclesiastico Astronomicas subtilitates non esse consectandas, neminemque Politicorum, & Plebeiorum hisce grauandum esse : quod & nos ultro fatemur. In toto enim Calendario, postpositis veris motibus, medios duntaxat ,seu potius Cyclos Politicis, & Plebeijs cognitu facillimo perpetuo adhibuimus. Liquet hoc&ex anni Solaris aequandi rati εne , cum ea ad anni medii magnitudinem sit instituta, de ex Cyclo: Epactarum, qui ad Novilunia, & Plenilunia indicanda Calendario inscriptus est; quippe qui motum Lunae, eiusque cum Sole coniuncti'. ngs, oppositionesque aequales sei er assumat. Vt vel hinc coni jci liaceat , Maeminum temere, & inconsiderate tanto impetu, tantaque serocia
162쪽
mesa in Calendarium nouum inuehi , cum illud subtilitatibus Astronomicis oppugnet , qaas ipse quoque nobiscum in Calendarii negotio censuit esse re sciendas. VERE quoque assirmauit, neque Iulium Caesarem in anni restitutione eiusmodi subtilitates adlubilis., sicuti neque nos in linc Calendari j restitutione eas secuti sumus in neque Patres Concilii Nicaeni de illis quicquarn monuissie . Ex quo sequitur temerarium eum esse, &procacem in suo Examine, qui ut ingenii sui subtilitatem ostentet. eam solam ob causim Calendarium improbat , quod subtilitatibus Altionomorum , id est, veris motibus non omni ex parte respon- .
V E R V M denique est, quod ait, ex eo tempore , quo Dionysius Abbas Cyclum decennouenale aurei numeri restituit,vel sut uerius dicamusὶ eum ab Eusebio Caesariensi Concilii Nicaeni temporibus condirum , atque a Tlieophilo Alexandrino expositum, illustratumque Romino Calendario inscripsit, nulla in eo tacta mutatione, nisi quantum supputationis ratio postulabat, propter diuersa Calendarioru initiar iaex eo tempore, inquam, propter sublatas veroium motuum subtilitates , concordiam maximam in Paschae celebratione seruatam esse . Atque utinam eandem hanc pacem ac concordia ipse cum caeteris, qui ab Leclesia Catholica desciuerunt, una nobiscum inire, & conseruare in animum inducat, ut nimirum, accitiato illo verorum moritum cal-
culo relicto, medios, seu Cyelares ut ita dicam) motus cum Ecclesia Catholica sequatur: quemadmodum prisci ii Ii Christiani libentissime midio pacis ,&vnitatis, Cyclum Ecclesiae a Dionysio Calendario inscriptum acceperunt, licet saepenumero ex eo Cyclo aliter, qu1m Patres ac Concilia decreuerant, quod aliter fieri non poterat, ob impersectam Cycli conditionem, ac naturam) Paschae solennitas celebrata suerit; quippe cum hac noma aetate sui festos Paschae dies illegitimos superiorum temporum praeteream in ante Calendalii correctionem , in quolibet sipatio decennouennali sexies Pastara , propter uolam picta Eq ii noctis anticipationem , per illum Cyclum non recte sit celebr tum. Id quod accidit, quotiescunque hi sex aurei numeri. 3. 6.8. II.
I . I9. o currerunt. Omnium enim holum Lunae x IIII. ex constitutione Patrum Nicaeni Concilij Paschales erant in Martio. Nam aureus numerus 6. tuam x I III. reponebat in diem II. Martii, in quo AEquinoctium fieb at, alii veris quinque aurei numeri suas xi III. post die tr. & ante 2 r. Marti , in quo Ecclesia Acquinoctium collocauerat, constitutas habebant ; atque ideo celebra toni Paschae congruentes erant: quas tamen omnes Ecclesia respuebat, tanquam inutiles; quod ante tempus sui AEquinocti , hoc est, ante diem 2I. Mariij, monstra-
SILENTIO praetereo errores,qui in eodem Pascha celebrando, ob aurei numeri a recto cursu declinationem cominiis sunt, propterea quod alia ei numeri toto quatriduo, ecque amplius Nouit uiua moni strabant
163쪽
strabant serius , quὶm mortebat . Adeo ut ab anno r so . ad annum, I 382. que, Fata corretarum est Calendarium, hoc est, in spatio 83. nnorum, festi dies Paschae s . fuerint non rite celebrati ,& tantumas. rite Et nisi restitutum esset Calendarium, in re 'ris II. annis usque ad annum I m duodecies Pascha perperam celeDratum esset, quinquies duntaxat reicia. Ab anno autem 1624. deinceps nullum ν.. - .i Pascha amplius futurum esset legit,inum, sed omii: a contra sanctiones Pontificum, de Concili j Nicaeni fuissent celebranda. Mar omnia di- libentissime collecta sunt a Paulo Middel burgens lib.xii. Paulinae. Vt hinc etiam appareat necessitas huius correctionis a GREGORIO XIII. instituta, ne videlicet in tam foedos errores Ecclesia laberetur, concordiamque illam,& consenfionem fidelium turbaret, aut penitus dissolveredia . εν C UI igitur dubium esse potest , quin MaestIinus odio potius Romani .... κλα,..in Pontifici S,miam Dacis,& csicordiae studio, populo Christiano persuadere reset,at nouo Calendario exploso,antiqui1 retineat Mult&n. maior --d-. cocordia, alq. cosensas in Pascha celebrando seruaretur in nouo Caledario,qua in veteri,si illud Mistinus,seditio iis pacificator,alijque hari eiici, deposita in ueterata in summum Pontificem ira, recipere uellent. Neque.n. ut ex sequentibus liquido constabit, tot ac tam turpes errores in Pascive celebratione in nouo Calendario committi possunt.
E X P O S UI quae uere, quanquam non syncero animo, dixit M. minus: nunc , quae fals5 dixerit quae ex animo locutus est uide mas. Primum igitur falsum est, quod negat, gratum sibi esse, de ν -- ω- subtilitatibus Astronomorum ullam hic qαaestionem mouere: cum aliud nil agat in toto suo examine, nisi ut Calendarium nouum ex gitet , lioc solo nomine, quod illis subtilitatibus non penitus congruat. Deinde , ne magis in ilitiosus dissimulator sui Consili j, qtiam crimin . . . alieni esset, falso insimulat, Calendari, auctorem, Imntificem, Serio. um Amia in teros Astronomos ad elawndationem Calendarij a Pontifice contior catos in his subtilitatibus uersari. Nam si huiust nodi si tilitates umhiissemus consectari, neque anni Solaris aequationem secundum mediam anni magnitudinem institi uisemas, neque Cyclum Lunarem C lendario inscripsissemus, sed haec omnia ex tabulis Astronomicis pra
cepissemus obseruanda .F A L S V M denique est ,-a uero longe alienum, atque adeo im- pudentissi num mendacium GREGORI UM XIII. in Bulla . Calendarii totam orbem Christianum, stab meta indignationis omnia potentis DEI, subtilitatibus Astronomorrum stibijcere, non aliter , quam si magna pars aeternς salutis in his subtilitatibus esset repositata. .:ι νὼ sisse, Nam in tota illa Bulla nullum inuenias verbum, quo haraim subtilit mentio fiat; solosque eos anathemate serit Ponti sex, qui pacis,&concordiae pereurbatores sunt, atque ad edi inuri suum contumaces,' quorum signiferum, ac Ducem se M stlinus profitetur. Atque in hac pace consera inda, magna pars aeternae salutis, non in Astronomorum subti-
164쪽
subtilitatibus est reposita; quδd sine obedientia, quae Pontifici Romano,ut CHRISTI Vicatio,& pastori uniuersali totius Ecclesiae, debetur, & quae sola pacem tuetur inter fideles, salus aeterna nulli spei anda sit. Sed argumentum hoc, quod Pontifex Romanus iure potuerit sub excommunicationis poena imperare, ut nouum Calendarium observetur, doctissime tractatum est a Ioanne Busam in disput tione Apologetica pro Calendario Gregoriano, aduersus Iacobum Heerbrandium Maesti ini in eodem impietatis, ac maledicentis morbo sodalem, ad quam lectorem rei cimus. QS AE cum ita sint, non est Maestline quod has ipsas sit btilitates tibi examinandas suscipias, ut demonstres, quam ineptum sit, quam etiam impossibile, uelle annum Politicum huiusmodi subtilitatibus uincire , quia non correctionem, sed confusionem Calendarij inde subsequi necesse est. Sponte enim, & libenti animo tibi damus, at- ue concedimus, fieri non posse, ut annus Politicus Astronomo mi ibtilitatibus uinciatur, perturbationen que maximam in toto orbe Christiano exorituram,si ea ad Calendarium abhibeantur. Hanc na que ob causam eas negleximus, med ijsque motibus, sue Cyclis p tius contenti fuimus. in re nemo iure nos, uel te ipso iudice, sitiio iudicio stire uelis, reprehendere potest. Gratias interim tibi de agimus, de habemus ingentes, quod causae nostrae tuis hi sce uerbis ita strenue faueris, ut uniis ex ijs, qui restitutioni Calendarii interfuerunt , mille uidearis . Sed iam ad argumentorum itutiones u
V o D igitur ad primum argumentiim Maesti ini attinet; sateor,
in hoc correctionis negotio tabulas Prutenicas, tanquam hac aetate colebriores, ac probabiliores esse adhibitas. Hinc enim factum est, ut im doceant,interdum plures annos, quam r3 . requiri, ut AEquinoctium anticipet unum diem in Calendario, interdum uero pauci res , aequatio anni Solaris ad mediam anni magnitudinem instituta sit, perinde ac si singulis spatijs annorum 13 . uno die uersius principium mensis AEquinoctiiam progrederetur; ut hac mediocritate nimia illa tarditas, ac uelocitas quodammodo compensareriar.
N E QE E uero huic rei tabularum inconstantia, aut uarietas om- 'in i cit. Nam, ut Cap. v. diximus, persectio, ac perpetuitas Calenda ij non consistit in eo, qudd AEquinoctium in die 2 r. Martii ita fixum sit.
atque stabilitum, ut ab eo nunquam, etiam nCstra, uel alia quacum- ω
que adhibita aequatione, possit dimoueri, cum hoc fieri nullo modo possit, cum ob tabularum mutabilitatem, quascumque tandem sequi uelimus, tum vero, si via quaedam media, aequabilis, siue regularis, Ec ad inalgi captum accomodata deligenda sit, ut ratio postulat, & in Calendario emendato obseruatum est : sed in eo potius perpetuitas Calendarij existit, ut supra dictum est, quod in eo Cyclus Epactariam eo artificio sit dispositus , ut nihil unquam in eo futuris sectilis immutandum sit, sed intactum prorsus Calendaritis si permansurum, etsi
165쪽
per intercalationem, aut omissionem diei vilius, aut phirium , ex D creto sumini Pormitiis, AEquinoctium ad 2 l. Marti j reuocandum ei ir, si torte longius ab eo prolapsiim comperiatur , ut ad eum sua sponte, sine hoc remedio, reuerti nequeat. De hac porro Calendarii perpetuit te uberius libro a. Cap. q. agemus; ubi etiam docebimus, q aa ratione Nouiluma quoque, ac plenilunia, si opus sit, corrigi pos lint, nulla prorsiis in Cyclo Epaetarum, qui Calendario inscripta, est, mutatione
H V C accedit, quod , ut proximo Cap. dictum est, a quin
etium secundum nostram aequationem, & tabulas Prutenicas, etiam poli 2 oo. annos, ad diem 2 I. regreditur, licet interim modo ad . modo ad I9. diem euagatum sit: quod absurdum non est , cum nulla aequatio anni Solacis aequabilis, ac uniformis aequinoctium possist in ipso die a I. conseritare , ac retinere , ut eodem Cap. Ostcndimus.
NON ergo opus est, squod ille est ut Calendarij auctor omne hic
suum robur intendat, oc nos eius defensores coniungamus Vires nostras, ut hoc Elogium Pontificis , qao Calendarium reformatum ad omnem anni magnitudinem congruere gloriatur, conciliemus cum nostra hac aequali in Aoo. . annis anticipatione, ne AEqii inoctium vernum verum ex manibus nostris elabatur,sicut anguilla. His.n .penc verbis Mit silinus audacter omnes nos prouocat,& instar militis glorios de nobis triuphini se egisl e inaniter iactat,non semel nobis exprobrando, nos non posse, quicquid moliamur, AEquino stium, quod diei ai. Ma - . tis magno labore amximus, detinere. Non, in uam, tanta animi contentione opus est, quia nullo negotio AEquinoctium vel in sua sede ita rebit, vel certe ad eam, si quando ab ea disces erit, restituetur, si re-' ' medium, de quo dustum est, congruis temporibus, ex auctoritate R inani Pontificis, adhibeatur, quod tamen perquam raro accidet. quod ex his, quae diximus, facile apparet. .
PERPERAM deinde secundum Maestlini argumentum probat.
AEquinoctium per Io. dierum exemptione, aequationemque nostram, praesentibus annis non congruere. Anni enim I 8 i 196 I6I 2. I 62 - quos exempli causa ponit, nessunt bissextiles. Quare mirum non est,
Aquinoctium in illis, propter diem intercalarem additum, versus dig 2o. Martii a 2 r. procedere quanquam iure optimo diei χ I. ascribi etiapossit, cum in omnibus illis annis imii Solis occasum continzat, nimirum hor. Io. 9. 8 ac 7. post meridiem: Quod &supra ad initium huius Capitis asseruimus. Et vero omnibus Astronomis cognitum est, duos minimum dies AEquinoctio tribuendos esse, propter annos comm nes, ac bissextiles, etiamsi intercalatio qaai to quoque anno adhibita exqaisitissime anno Solati congrueret. Vc hinc illud quoque perspicue appareat, Maesti iniuri in suo examine sycophantam esse , nodum: sicut est in prouerbio) in scirpo quaerere. Rectissime ergo AEquin iram, quod ad an a Praesciues attinet, ad 2 I. Martii reuocatum est.
166쪽
Q md alitem post annum Ic o. magis semper, ac magis versiis anni p. incipium progressurum sit ahquinoctium, Nam anno I 6 s. qi. inon est bissextilis, sed primus post bissextilam, accidet die ΣΟ. Mar- iij, Hor. I L. Min. 24. post meridiem: Anno vero qui primus etiam est post bissextilem, idem cadet in diem ΣΟ. Mariij, Hor. 9. postmeridiem) id mirifice omissionem diei intercalaris anno I7GO. faciendam comprobat,ut nimirum hoc modo in annis p2st bissextilem AEquinoctium ad diem 2 I. retrahatu .
NE XE vero restitutio lurc ut Maestlinus calumniatur in est tantlim versatae solutio. Nam etsi futuris annis post iroo. ob ips in hanc radiei exemptionem, AEquinoctium annorum , oui secundi sunt, ac ter- iij post bissextiles , transferetur in diem χχ. Mariij, e . longo post tempore in a 3. etiam diem, squod in tertio quocue argumento obijcit Maesti inus . in non tamen vitio uerti hoc pol si nosti, arquationi, sed inaequalitati anni Solaris. Cum enim, ut supra ostensum est, . aequatio anni aequabilis ac regularis debeat esse, ut ab omnibus possit percipi, anni autem magnitudo inaequalis sit , modo maior, modo minor; fit , ut, si adhibeatur aequatio mediae anni ma3nitudini congruens, quae sola aequalis est, squemadmodum usus Ecgesiae postulat) AEquinoctium non possit in die 2I. Mariij perpetuo construari, ut proximo Cap. Ostendimus, sed a 2I. die modo ad 22.&23. diem deuoluatur, modo ad diem 2o. &I9. transcendat. Devolvetur audem ad 12.& ο- - 23 . diem , quando anni. magnitudo maxima erit , atque idcirco plures anni, qaam II . ad anticipationem unius diei requirentur, vi hoc nostro seculo sere contingit , accidetque continenter usque ad annum 2O8o. propterea quod toto hoc tempore annus uertens tmaior est Alphonsino , ut ex antecedenti Cap. liquetia . Sed inde ad 2I. diem regredietur , cum annus vertens minor fiet Alphonsino , quod tunc pauciores annos, quesia I 3 . ad unius diei anticipationem AEquinoctium desideret . At vero ex die 2 I. ad 2o. Marti j progredietur AEquinoctium , quando propter minimam anni magnitudinem ad 2I. diem regressum erit , & annus adhuc minor reperietur , quis annus Alphonsinus. in primum autem annus mior effcietur , retrocedet usquinoctium adiei . & Eo. ad II. Dies ergo EI. Martii AEquinoctio assignatus, , qui, is medium quodammodo locum tuetur inter diem a s . & I9. ad quos
usque ita excurrit AEquinoctiiim, ut ulrra excurrere uix possit , ne ν rararem, diis.
plurimorum quidem spatio seculorum , sed inde ad diem LI. Vl- .. ., tro regrediatur, ut proximo Capite ostensum est. Iraque haec, Maest ine , aut versura non est , aut si quo modo Versura dici pin 1. ...umri test , non decoestoris ad perdendam , sed prudentis patrisfamilias ad constituendam rem familiarem versura , temporis causa , putanda est.
QVOD si quis obi jciat, ex hac H quinocti j ad diem 23. Martij,i ad is. exculsione essiri,ut Pascha possit ultimo mese, uec in secunda
167쪽
celebrrari: quod absurdum esse videtur: Respondeo primi , perraro
hoc posse accidere. Etsi enim AEquinoctium ad diem 12. vel 13. deuoluatur, nunquam tamen propterea Pascha in ultimo mense celebrabitur ,nisi cum Epacta xx I I I. vel xxii. erit in usu: quod raro contii get, cum non in quolibet cyclo decennouennali Epaetarum utraq; Epalia xxi II. & xx II. in usum veniat, sed ex omnibus 3 o. Epactarum cyclis , in octo duntaxat . Nam ex reliquis 22. cyclis, Epacta xx I r I. reperitur sola in II. clis, &Epacta xx Ii .in alijs II. ut postea ex tabula Epactarum expansa patebit. Huc accedit, quod hic error, si quando occurrat, sepenumero per literam Dominicalem tollitur, ita ut P
scha post aequinoctium celebretur, etsi illae Epactie in usu sint, de suas
xiiii. Lunas in mensem duodecimum conticiant. Paci ratione, qua
quam AEquinoctium ad diem 2o. vel I9. Martii progrediatur, nunguam tamen idcirco Pascha in secundum mensem reiicietur, nisi is
fa xx IIII. vel xxv. currente, quod etiam rase fiet .
DEINDE fac utrumque accidere ; nouum tamen id in DEI E clesia, & inusitatum non est, cum id ipsem necessario quoque contig rit ipsius Concilis Nicaeni temporibus, quando Decretum de recta P
scliae celebratione conditum, vel potius cofirmatum est, u t supra Cap. v. demonstrauimus. Quhi etiam quanquam annus solaris aequatione non egeret, sed Amuiniatium semper diebus 2 r. & ro. Martii affixum esset, atque vetus Calendarium retineretur , rei jceretur tamen Pascha necessario in secundum mensem, quotiesciriaque, AEquinoctio in 1o.
Marti j incidente, quod in annis bissextilibus necessario posse fieri, sa
pra ostendimus in Luna xii II. in zo. Marti j caderet. Nec veris quisquam in hoc Ecclesiam Catholicam iure reprehendet, quod nonnunquam Pascha celebret in primo, Vel secundo mense , quando id ratio cycli, vel dies AEquinoctio praefixus ita exigit; cum a iugo legis Mosaicae sit liberata . Nonne enim ante Calendarii correctionem Pascha frequentissime in secundum mensem, & in tertiam primi mensis hebdomadam fuit reiectiam, S tamen nemo propter hoc Ecclesiam ausus est condemnare 3 Satis est, ut Moesia Pascna ex Pamina, ac Conciliorum decretis celebret, seruato certo quodam die Equinoctij, liceo
non semper in eo contingat, & adhibito cyclo Lunari ad Lunas x III r. inquirendas, quamquam interdum fue xi I II. a uero motu disci
EGO quidem cum alijs viris doctissimis permultis in ea semper fili
sententia, ut existimarem Equinoctium ab Glesia non debuisse corrigi, quanquam ad diem ii. usque Marti j excurrerit, si inibi cursiim inhibitisset, de si onte sua, nulla aditi bita . aequatione, ad 2I. diem regie-di coepisse . Quanto magis ergo nunc contenti esse debemus aequatione hac quadringentesimo quoque anno adhibenda secilia dum mediam anni magnitudinem omnium facillima, quae AEquinoctium a sede constituta , hoc est, a die 21. Marti j, non longius amoueri patitur , qutun duorum vel trium ad summum dierum interitallo
168쪽
IAM vero a conting it, a 3 alnocti tin diem ai. Marti j omnino de
serere: siueversus finem mensis, siue versus initium progrediendo, ita ut in destinatam sibi sedem non possit remeare, dichiim iam saepius est,
qua ratione per intercalationem,uel omissionem aliquot dierum extraordinariam, ex edicto Summi Pontificis,ad diem 2 i. sit restituendum.
Id quod perpetuitati Calendarij non repugnat, ut diximus. HIC porro progressus, regressiasque aequinoctij lociim tum habet in tabulis Prutenicis, praeuisiusque antea fuit ab ijs, qui Calendarium iussu Summi Pontificis emendarunt, ut ex compendio nouae ra
tionis restituendi Calendarij ad . Principes Christianos missis intelligi
potest, in quo tam aequalis, regularisque aequatio ad mamnitudinem anni mediam accommodata, qtiam inaequalis, irregularisque ex Copernici do strina descripta est. Retenta autem est prior,tanquam facilior, S ad Ecclesiae usum accommodatior, ut dictum est stipra , . Quod si sorte Prutenicae tabulae tam certae non sint, ut diu durare possint, sed Alphonsinae motui Solis rectius respondeant, ut plerique Astronomo
rum amrmant, non erit huic progressui, regressuique AEquinoctii ullus lociis, sed per longam seculorum seriem in assignata sibi sede permanebitia. Deinde vero iterum ad eam restituendum erit, si quando ab ea discesserit, quemadmodum supra diximus. Vides igitur,Maesti ine, quam facile per intercalationem,uel omissionem intercalationis extraordinariam , huic difficultati de progressu, regressuque AEquinocti, possit hoc nouo Calendario medicina fieri, si opus fiterit, etiamsi non cuncti, ut flagitabas, omnem suam eruditionem in unum aceruum conserant. Vtinam tam facile tuς menti medicina fieri potuisset: profecto iam inte iligeres, nostro Calendario nulla opus esse alia medicina , .E X his, quae proxime dicta sunt, facile responderi potest ad tertiuargumentum, hoc est, ad exempla suturorum annorum, quibus aduersarius probat, AEquinoctium ad ri. Mariij ad 22.dc 23. usque prola bi. Dicendum enim est, id necessario ita fieri debere,propter anni Q laris inaequalem in agnitudinem, cui nulla aequatio unim is, ac regularis omni ex parte respondere potest, ut in antecedenti Cap. ostendimus. Nam cum hoc tempore uersemur sere in maxima anni magnitudine, quid mirum est, Aquino stium annis I 8Oo. & I9 . uersus finem mensis deuolui, cum aequatio nostra regularis, & uniformis plures dies intercalares eximat, quam maxima anni magnitudo requirat3 Etsi autem hisce annis aequinoctium uerum, propter nostram aequationem, post diem 2 r. Marti, contingat, non est tamen hoc absurdum, oim per se, nullo adhibito rem edio, ad eandem postea diem a I. regrediatur, si tabulas Prutenicas sequamur, quae Qtae usiquinoctium insoquentibus centesimis annis versus finem mensis deuoluunt . . Nam annis 2O8O. 2296. 23I2. 271 . & alijs, AEquinoctium iteram in die a I Mel circa reinietur, ut ex antecedenti Capierspicuum est.
M. ONENDUS autem hoc loco mihi Lector uidetur, squod &nipra non semel fgrusicauimus aduersarium in omnibus illis iis
oti a die a . eum sotu habe 1. tabulis
stuare aequi . ctium in ex . suturas cite fimis annis a die a . .eisus finε me
169쪽
usurpare AEquinoctium veriam ex Prutenicis tabulis in
tio.quolit, et qOa. annorum eius progressio totvin ciduum com id
170쪽
a nisum, ut Pascha sicut infra demn abitur etsi iuxta Calendisi
, prascriptionem obseruetur , non tamen conueniente tempore celebretur.
t oic ergo rursus videte ventri Calendari' certitudinem. i HIS rurius verbis clare testatur Maesilinus, nostram aequationem viaibrinem, ex aequabilern cornpensare tarditarem, velocitatenaque anticipationis AEquinoctii veri secundum annum inaequalem ,& irregularem . Vt iam frustratam atrox bellum aduersiis Calendarium suscepisse eum appareat. Nam etiamsi compensatio haec non fiat, nisi
post centenos aliqaot, aut etiam millenos annos, tamen tempore intermedio non multum a vero AEquinoctio recedet Ecclesia , ut propterea non dici possit se polluere peccatis absurdissimis, quibus quidem ipse Maesti inus se polluit, cum haec ob cit Ecclesiae in quod a vero AEquinoctio aliquantulum discedat. Nunquam enim Pontifex
GREGORIUS XIII. in Bulla Calendarii populo Christianoe
persuadere conatus est, verum AEquinoctuim secundum Calendari, restitutionem in 1 I. Marti j fixam semper sedem tenere, sed de medio tantiam locutus est, vel potius de AEquinoctio anni medii, Maequalis, quod a vero non longe abesse potest, si aequatio annorum. oo. adhibeatur ; cum dii serentia non magna sit, & vltra duos aut tres dies vix excrescat;adeo ut post ac C. annos, & eo amplius,ueruAEquinoctium adhuc in die ar. Martii, vel circa reperiatur, ex tabulis Prutenicis, si illa aequatio Vo. annorum non intermittatur. Et i vero si ante coirectionem Calendarii AEquinoctium Ecclesiasticum , ω ririni. . quod Ei. Martii fieri putabatur, a vero distabat Io. diebus, de tamen
nemo, nisi impius esset, Ecclesiam propterea in Deum peccassevn- M'ro die, ea aquam dixit: quis tam impudens erit, atque audax, praeter Vnum reti iata ala
Maesti inum, ut Ecclesiam peccati ream faciat, si post restitutionem Calendaru AEquinoctium Ecclesiasticiam a vero interdum dister uno, aut altero ad summum die, presertim cum per se, nullo alio reme- edio adhibito, ad suam sedem reuertatur rQS O D vero attinet ad Pascha non congruo tempore celebra seminiadum, si AEauinoctium medium, non verum, sequatur Ecclesia; respondeo, aosurdii simum peccatum ibre, si quis dedita opera terminos Paschales ita praescriberet, ut Pascha non legitimo tempore, μ' ' contra Patrum, Conciliorumque decreta celebraretur, cum eosdem aliter, & quidem aptius posset disponere: at quando ex natura Cy- , elorum, qui mediis motibus potius debent, quam veris conuenire, interdum contingit, Pascha non legitimo tempore celebrari, ita ut error hic vitari nequeat, nisi veri motus asciscantur, quod fieri non . oportere , Cap. ostensum est in nullum peccatum censeri debet. Nullus etenim Cyclus tam persectus, & omnibus numeris absolutus esse potest, ut omnem errorem euitare queat, ut supra diximus, de . clarius Cap. s. lib. 2. exponemus. Vide ergo tu, Maestitiae, nostri Calenda vi certitudinem, quam videre nostes, quae qVidem tanta est, quantam per Cyclos, . quibus necessario alligatur, habere po-