장음표시 사용
171쪽
test, neqne illam unquam ei tertes , etiamsi omnes machinas adhibeas SED videamus adhuc unum locum nostri aduersarij, ubi iterum concedit, medium AEquinoctium, si . Equatio qM. annoriun adhibeatur , multis seculis posse habere sedem fixam in certo aliquo die . Hic autem iocus est ad calcem primi Capitis, ubi ita in Calendarium
nouum, homo ridibundus, inuehitur. Non minus ridiculu- est, quod Calendoris huius auectores, quos Asathematicos esse conuenit, m tum , seu anticipationem Aequinoci' veri, non aliter, quam ut motum
messium computant. Sed quid quaeso in Apronomia absurdisi dici ρ
te a ' cum omnis Astronomica scientia in eo pol imum consistat, ut d ceat, quam inaequales sint motus veri , seu apparentes, m quantum a med ys diuerant. Qua in brem etsi media Aequsnoc hac tridui intra . eo. inas omissione PDem forsan multis seculis Cnon tamen omnibus, sicis pq et in mea Dialem CV. B. Animaduersione iiq. secundi defesta s Introstramici habere sedem propemodum fixam in una certa die: Hoc t mra; negotio non de Aequinoctio verno medio, quod incidit non in ar. Ised in a 3. Martiy, agitur. Hoc ergo cum auctores Calendari' non perpenderint, Prostituunt se egregie deridendos, quod injs hallucinantur .
De cuiuis ex Atironomia Ironibus nota esse conuenit. Sicut autem v rum Aequinoctium a medio Poteu toto quatriduo recedere in antecede .ria, quemadmodum supra dictum eIs de anno Ia oo. Eo enim anno v
rum prius fuit medio .. diebus , quantum scilicet ιρ. dies a a3. HIZat:
quod fieri solet, quoties,utraque ero apbar Aequino G - ,
anomasiae Solis annue fuerit maxima, Gr addenda .' Ita quando utraque.
futura maximη, is subtraheuda, si mundus tamdiu subsisteret e
quauquam nouum Calenaurium de nouissimo aliquo dis nihiI nouis, ab q. no continuaret fisos canones ad O. milis annos post CHRISTUM nati m ibi tum idem verum Aequisomum sequetur post medum itidem quatriduo , or incidet in a . inem Marty. Vbi hic stas. Marti 'Laudibus vestris , vos Mathematici , videmini Calendarium vestrum nimis alte supra astra elevasse, adeo ut Aequinocilium eius vertigine eo reptum , hinc inde nutando, tandem ex sedili suo , quod firmum foliis ei in ar. Marti', delapsum sit ilios alios dies decideris. Succum rite ergo clienti vestro, ne nimium errando vos omnino deiadat, Orphadaciat, sicut iam statim sequitur. Addo enim G hoc, quod vos cohi reare velim. Hoc nos Iro quidem seculo, dum apodium Solis ad ocirca Solstitium aestiuum moratur, fit, ut frosthapharesis annuae a m ha, que debetur motui eius die A uinoctiy verni, sit non tantum adde da . sed etiam prope maxima: Idcirco ipsum Aequinoctium vernum serum, ropter pro aphaeresim Aequinoctiorum alias addendam, alias subtrahendam , nurat a die a ι. re oce ad Ist. Ur ad a3. Marti'. V rum morer vorat descensum versita Libram, sit, ut addenda haecpr 'aphaeresis paulatim attenuetur. donec tandem omnino annihiletur. At Imbu Vogaum Solis superaucris Libra priores partes s ea pro pharesis,
172쪽
phaeresis,qua Aepsinocti' verni diei cedit, augebitur denuo . sed subtilia.
subtra bonis, orc. Hinc necessano subsequetur, ut reciproca Aequino-ZEriis diei nutatio non amplius dependuata a I. Marti' , sed tra eat in diem aa. 23. a . usque inai. eius dem, a singulis eorum similiter bida. ante, ct biduo post nuraudo. Itaque futurum erit, cloquor denuo ex fententia noui Calendari', quod nullum Hem nouissimum habet 9 ut Aequino-
Dium vernum verum tandem a I. A fartiν tandem penitus deferat, adeo ut etiam nulla nutatione eum amplius attingerepossit. Fiet autem hoc cimo annum CHRISTI oo. Quanquam en hoc idem Aequinoctium interea maiorem huius temporis partem conficiet extra diem a r. afarri', vagando per a o. aa. 23. a . 2 as. interdum tamen reciprocabitur rumfus etiam ina I. eiusdem. Verum ubi ad annum Moo. Perventum fuerit, - reditus eius adar. Marti' nultas unquam amplius expectandus erat, donec
rsooo. anni post CHRISTUM fuerint completi. Considerate iterum, vos Mathematici, quam P E R P ET VA, cp- FIX Asir sedes aquia nocti' ventini in aι. A sarri'. Videtis hic, quod ipsum per decem mille am
nos, Ur vltra, non inuenietur in a I. sed velisaa. a 3. a . as. 26. vel etiama . die Arari'. Et hoc quidem futurum est, adhuc eo tempore, quo G lendarium hoc nouum perfec*simam certitudinem sibi pollicetur. Nam ea&κlum hunc ego nondum tam procul extendi, quin Calendar' auctor 'suum calculum adannos multo remotiores produxerit. Sic ergo, vos Calendari' noui defensores, cernitis, quam exquisitum habeatis Calendarium, tale nimirum, quodvelut praefractus 2 indomitus equus, nec procedere, nec retrocedere vult, immo quod in primo vestibulo sum deprehenditur, dum ad primam suam flationem, tanquam locum natiuum, redire nec vult, nec potest . in quo etiam pro ar. die , omnes reliqui a ιρ. usque ada . vobis insimul obtruduntur, item in quo Aequinoctium vernum verum, ut plurimum , in alys illis diebus, rarius aurem, immo si integras reuolutiones d Liarum anomaliarum spectetis, rarissime in ar. die versatur. Leuid autem hac in dis ali festo turbent, patebit ex sequentibus . Quare non amplius dubium vobis esse potest, quin sciatis, uos non tantum misere esse doceptos, sed etiam , ne soli sitis miseri, Gi ve 5 is Consi*s, ct approbationibus, alios quoque, ad recipiendum hoc vitiosum Calendarium dec pisse. Sed quid interim conscientia vestra ' Respondere Dotestis. HIC enim vero Thibingensis iste Thraso, aliquanto hilarior, quasi
parta victoria, in Calendarium debacchatur. In hac enim verbosa iactatione, si demas pauca illa verba, qtiibus assirmat, media AEquinoctia, tridui intra 4 . annos omissione, posse sorsan multis seculis habere sedem propemodum fixam in una certa die; quot, DEVS- . Bone, men lacia, quot uana &absurda continentur 3 Primum enim, fiuis. ω qui potest elle ridiculum, quia Calendari, huius atti tores anticipatii nem AEquinocti , instar motus medii, computant: qua item ratione n -- verum este potest, hoc in negotio Calendarii non de AEquinoetio vesno medio agi, cum plurimis argumentis Cap. . demonstrataim sit, clesiam in Paschae sblennitate celebranda medios duntaxatiNOAIS, Κ a veri.
173쪽
veris posthabitis, adhibere Quod cum auctores Hendarij perpen
derint, videat aduersarius, ne quod ipse de illis a sarmat te profri-tuat e re te deridendum, quδd in ijs hallucinatur, quae cuiuis ex compuli celesiastici tyronibus nota esse conuenit, nimirmn medios m tus, aut potius Cyclos ab Ecclesia usurpari, veris motibus postpositis. Videat rursum, ne se ridiculum ,& temerarium praebeat, cum homo nullius pretii, atque consilij, leges Ecclesiae imponere audeat,eamque de diuturna consuetudine , possessioneque C clorum, aut mediorum motuum, temere velit deiicere, verisque astringere motibus: praese tim cum is ipse asserat, ut supra ostendimus, subtilitates Astronomicas in rei veritate nihil conducere ad annum Politicum, & Patres Concia
li, Nicaeni nihil de his subtilitatibus monuisse. In quo ci dem, ii mei tiri in animum induxerat, mendacem quod prouerbio fertur) me
morem esse oportuita . . . . . o
DEINDE non uideo, ex qua Astronomia didicerit Ptolemaeus iste Tubinetensis, medium AEquincetium inas. Maiiij incidi P, a que ueram ab eo posse toto quatriduo interdum distare. Nam Ii disti:-rentia inter uerum ,& medium AEquinoctium est tempus aequationi
praecessionis Equinoetiorum respondens, aequatio autem haec ex tab iis Pruteiticis, nunquam excedat Gradum I. Min. II.Seci poterit utique unum ab altero abesse per diem i Ἀ- ut pluribus superi re Cap. tradidimus. Quμe cum hoc tempore verum Equinoctium fiat die ri. Maiiij, immo Maesilino ipso auctore, ascendat ad diemao. non poterit medium AEquinoctium in diem 23. incidere, sed n cessario ante eum diem fiet. Pr.eterea anno I 613. qui non longe a
modum abest ab hoc tempore correctionis, cum anomalia praecei onis AEquinoctiorum denuo suam periodum incipiet, aequatio piarcessionis AEquinoctiorum nulla erit, atque idcirco ambo AEquinoctia simulcident die χo. Martii post med. noc. ut proximo Cap. diximus . Vbi hic latet dies . pro Equinoctio medio 3 Sunt ne dies 2o.& a I. udem, qui dies 13 ὶ Ego proseisto ex ea Arithmetica, quae mihi ducenda fuit, ita enim nobiscum tui aris 'in hisce tribus diebus unum eursedemque agnoscere non possum. Quod si tibi saerit noua Arithm tica , quaeso communica eam etiam cum aliJs , ne tu unus sapere πι-IA M AEquinoctium uerum aliquando piolapsummaesse ad diem 27. usq; Martii,ut tu cavillaris, propterea quod apogaeo Solis in Libra constituto , aequatio praecessionis AEquinoctiorum subtrahenda est, ego nondum cognoscere potui,ne ex multorum quidem millium annorum calculo, ut ex proximo Cap. liquet. Quid enim 3 Annonapogaeum Solis anno coo . in grad. 2o.Libriae uers itur,& tamen .ssiqui nosmum limites diei 23. non transgredietur ὶ Sane dies Σ3. & 27. multum inter se disterunt. Nonne etiam anno Iooro. AEquinoctium paulo post as. diem continget,apogaeo Solis in grad. io. Sagittarij commorante λ Sed sae, AEquinoctium post soo. usque ad I o. annum deserere omniseno diem
174쪽
no diem tr. Mariij,& ad finem mensis delabi, quod contendis
miliquid post annum illum iso . te etiam auctore, ad 2I. non reuertetur ' Quod si durum tibi videtur, Ecelesiam toto eo tempote , quod inter annos 47 . dc IJ o. intercedit, a uero AEquinoctio aberiare, memento eam ante nouum Calendarium totos Io. dies, dc
uidem citra hominum offensionem,ab AEquinoctio abi isse, ut miran rare in Itaum propterea non sit,si interdum post Calendari, correctionem ab eodem distet duobus, aut tribus ad silminum diebus: quod quidem ob inaequalem AEquinoctii progressionem accidit, si tabulae Prutenicae uerum docent: quanquam ab hoc etiam errore, si ita visum fuerit, facile liberare se possit Ecclesia, si praecipiat dies aliquot intercalares extra ordinem uni anno ad ijci, ut sipra monuimus: quod tamen necessarium non est, quandoquidem suapte natura AEquinoctium post aliquod temporis interuallum ad 2 i. Martii recurrit. Id quod ante correctionem
. NAM quod loquacitate plusquam scurrili Maestlinus temere effiserit lioc loco, & alibi quoque ad nauseam usque inculcat, nouum Calen a inis,lma darium de nouissimo aliquo die nihil nosse, propterea quod in eo calculus ad M. mille annos post CHRISTUM natum extensiis est, ais non itidet, meras esse nugas,& non tam ad Calendarium euertenum prolatum ab eo esse, quam ut taberet,quod diceret; cum nouum Calendarium non propter nouissimum diem, sed ob Calendarij perpe-Iuiratem,plures annos, dc aetates in examen adducat Z Certe omnes Astronomi tabulas suas multis annoni in millibus accommodare docet,& tamen nemo propterea unquam dixit,illos de extremo die mundi nihil credere. Quod si Marstlinus putat,auctorem Calendari j noui nullam diem nouissimum habere, propterea quod ad plures annos calcu- tum suum extendit, non licebit utioue per illum cuiquam calculum Vllum ad I o. annos, immo neque ad Ioo. aut etiam pauciores extrahere,cum nemo tot annos ad nouissimum usque diem superesse,certo at deat assirmare . Sed videat homo religiosius, ac timidus, cuius scilicet aures, sicut olim B. Hieronymi, horribilis illa extremi iudicii tuba circumsonat, ne in lata re nimium procaciter iocari uideatur,qui haud scio, an tam multis,tamque absilrdis mendaciis fidelium aures oner re,pacemque Ecclesiae perturbare conatus esset,si in nouissimo illo die, etiam de otiosis uerbis reddendam esse DEO rationem crederer. uti Lix. NEC vero nos, Maestitiae, quod tu insimulas) Calendarium in stta tollimus,ut periculum sit, ne AEquinoctium eius, uertigine correptum uti tu non sine aliqua rtassis vertigine capitis iocaris) hinc inde nutando,tande ex sedili suo, quod firmum fiximus ei in ar. Mariij, delabatur; sed modicis, uerisque laudibus id ornamus , cum in eo ita .Equinoctium diei χ I. Martii amxum sit, ut hoc tempore, de futuris etiam seculi sui iamplurimis, ab eo nutet reciproce ut tuo utar testimonis ad i9.&ad 23. usque Martii diem: adeo ut dies ai.Martii ex hac obseruatione,sit medius terminus inter II. de ab .Martij,ac proinde me , Inrito
175쪽
rilbretinendus, ut immobilis, in computo Ecclesiastico, in quo noti motus inaequales, sed aequales- potissimum considerari debent,ut ex superioribus constat. Vide igitur, ne accersendi tibi sint, qui tuae po-- tius, quam Calendarij, vertigini succurran . NOS quidem Calendaris noui defensores, quam exquisitumh
beamus Calendarium, non poenitet, tale nimirum, ut veluti domitus ac mitis equus, urcitiaque res postulat, nullo negotio tum procedat , t im regrediatur. Nam AEquinoctium secundum mediam anni magniuetudinem in sede sua, quam ei in 2I. Mariij assignauimus, ita conse uat, atque custodit, Vt multis annorum seculis in medio AEquinoctiaveri huc atque illuc, per Prutenicas tabulas, liberὰ evagantis consistat. Qim quid amplius in Computo Ecclesiastico desiderari potest 3 Nam conseritationem hanc medii AEquinocti, nihil in Paschali festo turbare, posterius ostendemus. Quare tuis te alloquor verbisὶ non amplius dubium tibi esse potest, Π quid in te residet sanitatis j quin videas , ' te non tantum misere esse deceptum in laudabili hoc opere Calendarii oppugnando, sed etiam, ne solus sis miser, te tuis prauis Consilijs,& improbationibus alios quoque a recipiendo hoc emendato Calei dario temere, de inique dehortari. Sed quid intelim conscientia tua Depone, depone odium illud inueteratum in Pontificem Romanum, Calendariumque nouum cum uniuerso orbe Catholico amplectere , . Experieris enim, si rem sine amore, sine odio, & sine inuidia iudicare voles, Calendarium Pontificis non esse tam vitiosum, quam tibi persi ades, sed nihilo minus decoris laudatoribus, quam vituperatetribus
dedecoris aiserre. II , A D quartum quoque argumentum, quo Maeminus AEquationem nostram pr. aeteritis annis non congruere, conatur Ostendere, facile exajs, quae dicta sunt,responderi potest. Qiranquam enim calculus Alti nomicus rite institutus ad sit periora etiam tempora possit extendi,non tamen propterea aequatio nostra quadringentesimo quoque anno adhibenda in Omnes annos praeteritos ad amussim quadrare potest, sicut neque in laturos, ut in solutione proximi argumenti diximus, Nostraena in aequatio, cum sit uniformis, &aequalis, pro essio autem,& r
gre ilio AEquinoctis inaequalis, propter inaequalem Solaris anni magnitudinem, neque in praeteritos annos retracta, neque insuturos ex te fa, penitus caelestibus motibus contienire potest, ut superiori Cap. d clarauimus.Satis est,ut aeqliatio AEquinoctium non longe a vero inquinoctio exhibeat, siue praeteritis ea annis accommodetur, siue finiaris; ita tamen, ut nonnuniniana caim praeteritis, futurisque annis consei
tiat: id quod aequatio calendarii noui omnino p:antat. N. im mirifice . i ea temporibus Ptolemaei respondet, qui circa annum Domini r 3 o.fl , cum exhibeat' tunc AEqtrinoctium uernum die 22. Marti, propteriit. ' 1 i. dies, qui ablati ni issent usque ad correctionis annum in annis Σοα
176쪽
tio nostra suis set in usu: quo quidem die sere Ptolemaeus id fieri obseruauit. Rursus eadem aequatio exquisitissime Equininium nonnullis annis suturis in die 2 r. Martii conseruat, nimirum cura annos Domiani 2o8o. 2296. 2II1. 272 3 II6.3J68. IJOOq. quibus te ribus Aquinoctium circa diem a I. Marti; contingere luperiore Cap. planum iecimus. RECTE igitur aequatio nostra & praeteritis, & suturis annis com gruere dicenda est, cum eius AEquinoctium in medio quodammodo progressiis, regressusque veri aequinoctis existat, hoc est, modo ante
verum, modo post, modo denique una cum eo contingat, instar modiorum Nouilliniorum cum veris Novilunys collatorum. Q cum ita sint, mirum non est, AEquinoctium anni iacio. quem aduersarius loco exempli ponit, si nostra aequatio adhibeatur, non omni ex parte cum vero AEquino u i' conuemr . Fieri enim non potest, ut aequatio uniλrmis, & aequabilis , quaeritiaque ill* sit, motui uero plane respondeat, ut superiori Cap. explicatum est. Qtranquam si rem paulo attei eius uolemus considerare, reperiemus, eo anno nostrum AEquino lum. a uero parum distare. Nam uernum AEquinoctium uerum incidit tunc,
ut tabulae Pnitenicae docent, in i a. diem Martii hor. 6. post mer. ita ut non immerito diei is . adscribi possit. Quare si usiis emendati C
lendarij eo tempore extitisset, dies II. misset χα propterea quod i lorum io. dierum anno II 82. omiss0riun tres posteriores cedunt triabus centesimis annis inter annum Iaoo. & I6oo. Mirum autem non est, ne ue nouum apud Astronomos , AEquinomum in anno bissextili, . qyalis ruit annus I 2oo. cadere in zo. diem Mariij, si in anno communi in a I. incidit: in AEquinoctium, propter annos bissextiles,& communes , duos dies deposcat, ut supra diximus. EODEM sere modo quintum &postremum Maestlini argumentum refellitur, quo ostendit, aequationem nostram temporibus Concili j Nicaeni non congruere, eo quod ea, ut ait, ad annos praeteritos retracta indicet, AEquinoctium temporibus Nicaeni Gnctiis iactum esse die ΣΟ. Martii, non autem a I. ut asserimus : quippe cum dies ta tiim s. ad id usque tempus elidendi filissent annis II . I OO. Is Oo. I IOO. IOCO. DO. 7-.6 . FOo. reliquis centesimis annis Ia .hoo.. oo. bissextilibu manentibus. Respondemus enim, ut sit pra respon- .dimus, aequationem nosti amaequabilem, ac regularem non posse quibusque annis siue praeteritis, siue suturis ad unguem conuenire, pr pter motum AEquinoctij irregularem: sed satis esse, ut aliquibus respondeat, in alij s autem exhibeat AEquinoctium parum a uero distans, ut paulo ante explicauimus. i QS O D autem nostra aequatio pauciores interdum dies, quam oporteat, elidendos offerat, si retroactis annis adhibeatur, mirum uideri non debet, cum medio sere tempore inter ortum CHRISTI Domini, & annum correctionis Is 82. anno uidelicet circiter 88O. quo ri t, - - Albategnius uixit, anni magnitudo fuerit omnium minima, ac proii
177쪽
de anticipatio AEquinoctij uelocissima. Hinc enim effri- , ut pauci
ribus annis, quam Is hoc est, crebrius, quam aequabilis, ac uni so mis nostra aequatio requirit, propter minimain illam anni magnitudinem, omittendus tunc misset dies intercalaris : quemadmodum annis proxime futuris, quia annus sere maximus est, rarius omittendus emset, si aequatio prorsus uero motui deberet respondere. Quod quia non fit , prcpter aequationem nostram , quam statuimus aequalem' semper,& uniformem,consequens est necessario, ut propter nimis ci hram diei intercalaris exemptionem annis II . I 8So. I C. faciendam, Equinoctium a 2 i. Martis uersus finem mensis prolabatur aliquantum, ut supra Ostendimus . PORRO neque omnino uenim est, quod Maesti inus ait, AEquia noctium, si nostra aequatio praeteritis annis accommodetur, cadere in
xo. diem Mariij, tempore Concili j Nicaeni. Nam si aequatio nostra
recte reuocetur ad annos anteactos, inueniemus dies I o. eximendos
Am 6 offerri usqtie ad tempora Concilii Nicaeni.3Nam anno 3oo. a quo phrum annus illius Concilis abfuit, eximendus suisset quoque dies unus, si itinc aequatio haec in usu sitisset, ac proinde AEquinoctium exhiber
Ο ὐ- . ima- tur circa illud tempus die χi. Martii: adeo ut non λlum annis, quia
bus Ptolemaeuς uixit,sed temporibus etiam Nicaeni Concilij,quod non multo post Ptolemaei tempora celebratum est, nostra congruat aequYtio. Malitiose igitur Maestlinus, aut certe, quod ipse minime uideri tuit . imperite fecit, cum aequationem nostram ad annum duntaxat 38. retraXit, cum eam ad annum 3 oo. retrahere debuisset, qui re pior filii illi Concilio, quam annus scio. QV O D si urgeat aduersarius, quamuis aequatio ad retroacta tempora rediicta eximat I o. dies usque ad annum 3 oo. inclusiue, qui uim ' mus suit Concilio Nicaeno, tamen si eadem aequatio a tempore Cones iij incepisset, & ad nostra usque tempora esset producta, eximeret diri taxat V. dies, ut ipse in argumento sumebat: Occurrendum est, hoc non esse absurduin, propter causam paulo ante allat. - , quia nimirum tempore interiecto annus fuit minimus . Dici quoque potest , tunc omittendum fuisse diem intercalarem anno oo. eo φ procul Conem sto,nimirum annis circite 8o. abfuerit,ut AEquinoctiu in sua sede detineretur; atque idcirco usque ad annum i o. inclii siue eximi oportitis se dies io.in hisce centesimis o. 1 .6OO. O. mo. IOOO. I 2-. 13 .ri Oo. I o. manente quarto quoque centesimo, quales fuissent, po II . I so . bissextili.
SED utut est, sitie nostra aequatiis 1nno Concilij Nicaeni respo
Neomni f. s. deat Otra nitro, siue laon, ceruina apud nos sit, & ratum, Io. dies climnino eximendos suisse, ut AEquinoctium ex die ii. Marti j. ad quem
progressum sitem , ad 1 i. reuocaretur: quemadmodii iras ad diem xy.
Incarnationis Dominicae squod non pauci optabant; rei iocandum fuisset, eximi oportuisset dies i . tametsi ab Incarnatione Domini ad nostra usque tempora AEquinoctium non tot diebus sedem sitam M
178쪽
ieuerterit, quippe cum ex obseruationibus Ptolemaei liquidb constet, tempore Incarnationis VERBI DEI AEquinoctium in a 3. die Martii incidi isse . ATQUE haec dicta sint aduersus argumenta Maesti ini, quae con- I 2s
tra aequationem anni Solaris in nouo Calendario ptaescriptam maliti se, ac ueteraterie excogitauit. Ad quae tamen , & ad omnia alia, Quaecunque asserri possunt, respondere licebit, si dicamus, cuncta illius argumenta sumi ex vero motu , eoque ex tabulis Prutenicis deprompto , qui Olde inaequalis est, ac irregularis ,& nulli Cyclo accomm dari potest. AEquationem autem nostram niti motu medio, qui aequalis est,&magnitudine anni medii , qui regularis quoque , dc aequabialis est. Itaque itabilitate sua, & aequalitate belle , atque concinne compensat veri AEquinocti j progressionem, regressionemque inaequalem, atque irregularem, ad plurima annorum millia; Vt nunquam AEquinoctium huiusce aequationis avem longius , quam duobus ad summum
diebus , aut paulo amplius, recedat, modo illud anteuertendo, m
do subsequendo: quod quidem saris est ad Pascha rite celebrandum ex
Decreto Ecclesiae, quae in temporum supputatione motus medios, ac regulares, aut potius Cyclos, veris inaequabilibusque motibus curiositati, ac diligentiae Astronomorum relictis, ex antiquissima consuetudine adhibet, atque consideratia .
OD si sorte longo temporis interuallo acciderit, quod fieri
poste , ingenue fatemur, propter Astronomicarum tabularum inconstantiam Equinoctium noui Calendarit plus aequo a uero discessisse, restituendum erit verum, ut saepe dictum est, ad diem M. Martii, per intercalationem, uel intercalationis omissionem extra ordinem adhibendam, & deinceps uel eadem aequandi sormula, quae prius, retianenda , uel certe alia illi tempori aptior, ex Astronomorum sententia, praescribenda; ita tamen ut in Calendario, quod ad Epactarum dispo-1ς - -- - 1itionem attinet, nulla mutatio fiat. Q in ratione, etsi AEquinoctium' rialiquando restitutione egeat, aut aequationis ratio mutanda sit, C
lendarium tamen ipsit in in Bulla Pontificis perpetuum appellatur, a que eiusmodi, quod ad quamcunque anni magnitudinem , per interruptam, aut uariatam a quationem accon nκ dari possit, cum ipsum
interim cum Epactis intamina, atque stabile, immutabileque prorsius
permaneat, ut planius lib. II. in aequatione Lunae explicabitur.
J O C I R C A, quod tandem argumentum exco itari poterit, quod aduersius Calendarium eo, quo aictum est, modo perpetuum
vim ullam habeat uanquam enim aequatio Solaris anni longo tempore AEquinocti tim in 1 r. die non ira conseruet, ut emendatione non indigeat, non tamen propterea Calendarium vitiosum existimari debet,aut impersectis,cum nulla re in eo mutata, AEquinoctium nullo negotio , per aequationem aliquo modo variatam,si ita visum merit,eme- dari pol iit. Atq.ie alio certe modo, quim dictum est, nullum Calenda-- Ω
riuin construi potest, quod aut perpetuum sit, aut diuturnum, quippe L cunia
179쪽
aliis r se, quis Gregorianum εe-nmictu, quod si
cum Oinnia,quq Astroilonii de anni Solaris magnitudine,& inae ualitate subtiliter,ec acute tradiderunt,incerta sint,ac dubia:ut de nulla eius aequatione,siue ea ad modum medium,siue ad taenim instituatur,c5itante,aut perpetuam,diuturnamve nobis ueritatem Iouimus pollicori.
OD si aequatio aliqua Solaris anni, cum Cyclo Limari per dies Calendari disposito,eo artificio instituatur,ut nihil unquam in Calen dario fiditinouandum, etsi error aliquis in AEquinoctio in sede constitu
ta conseniando deprehendatur , ita ut aequationem anni Solaris opor teat mutaeti ea ratione,quam supra tradidimus: tum demum Calend
xium ipsum perlectum absolutrimque recte,ac merito censeri possit. Cui iis modi est Calendarium lio ma GREGORIO XIII. P.M. anno II 82. diuulgatum , ut partim ex ijs, quae dicta sunt, liquet,pa tim uero,5 multoquidem euidentius ex iis, quae dicentur, apparebit. Decii syncero,tranquilloque animo M. aesti inus perpendisset, profecto non tot uerb. Me maledicta in nouum Calendarium tam temere eu tu isset. Et vero nullo negotio,ii summa in Pontificem Romanum naruleuolentia,& liuore non fuisset impeditus, poterat omnia haec ex Compendio restitiitionis Calendari j ad Christianos Principes millo intelligere ibi apertissime declaratur, Cycliam Epaetarum ad quamcunque anni magnitudinem accommodari posse,adeo ut in eo Calendario ci scripto,intercalationisque ratione quadringentesii no auoque anno, ut diximus, A erus etiam cycli aequatione, de qua infra clisseremus, adhibita, itaein posterum anni atque menses conseniri sint cum Solis, ac Lutiae ratione, ut nulla deinceps uarietas, aut dissensio, uae alicuius momenti sit, possis existere. Quod si quando acciderit, ut Uiscrepantia alis qua oriatur,posse omnia fatali ima ratione in suum statum restitui,idem Compendium. luculenter testatur. Eam namq; ob causam in eo duplex tabella aequationis Epa Lirturi constructa est, una anno Alphoiasino,qui medius eri, S aeq ualis, congruens , altera respondens anno Copernici inaequali,atque irregulari: ut nemo iure nobis possit obiicere, nos non praevidisse,quae contra Calendarium opponi possent,int non intellexit
se,quatenus id possit dici perpeti uini, & nulli unquam mutationi o
S ED de Calendari j defensione, quod adaequinocti:um speetiit, saris; superest,ut Machas quoque , lueras Dominicales, & festa mobilia eiusdem Calendarij, adueruis eundem. bingensem l theniaticum
180쪽
IlIperiore libro iis, quae ad AEquinoctium spectu, restat ut hoc altero libro de Nouillinus, plenilunijsque, ex usu consii tudineque Eccletiae agamus, omniaque aduei sarii argumenta , quibus & Notii iunia, Qua lasdecimas Paschales,& Cyclum literarum Dominicalium oppugnat, diluamus . Primum igitur, ut , qua ratione Cyclus decennouennalis aurei numeri annis I9. Solaribus congruat, aperiamus; Annus Lunar , quemadmodum
de Solari Cap.v. proximi libri diximuν, duplex est, iudis unus vel Politicus, Astronomicus alter. Ciuilis ex diebus integris constat, & est L 1 duplex: