장음표시 사용
131쪽
uiter proponam hoc Cap. ob oculos AEqisinoestia tam vera, quam me dia totius periodi anomaliae AEquinoctiorum, atque annorum Sol rium inaequalitatis, ex tabulis Prutenicis, quae apud omnes sere iam lae in pretio sunt, de ex quibus Maeminus omnia sua argumenta confinxit, atque deprompsit. Ita enim calumniae eius, quas inaequatione Equinoctiorii, quae in nouo Calendario praescribiti ir,oppugnanda hoc Ioco adhibet, omnibus fient manifestae, planumque emcietur, AEquininium vernum, adhibita nostra inter landi formula, non tanto spatio a die a r. recedere, quanto is falso, & Glo contradicendi studio ipsum digressurum vaticinatur. ET quoniam Nicolaus Copemicus, ex cuius doctrina Prutem: cretabulae extruuntur, statuit periodum anomaliae pr cessionis AEquin chiorum confici spatio 1717. annorum AEgyptiorum, qui constituunt annos Iulianos, quibus nunc utimur, III 1. & dies 3 o2. partiemur t tum hunc orbem, de reuolutionem in 8. partes praecipuas, primum quidem in quatuor Quadrantes, singulos deinde quadrantes in binas partes aequales, ut tempus cuiuslibet harum octo partium aequalium complectatur annos 2 I . dies I7 achoras I s. iii diis, iis . H A B VIT autem liqc reuolutio anomaliae suum initium annis cr. completis,&diebus 227. Horis 2o. ac Min. r. ante CHRISTUM natum : propterea quod tanto temporis interuallo aequalis, siue medius motus eius anomaliae conficit arcum a Coponico assignatum pro Radice ipsius ad initium annotum Domini: quae Radix continet Sig. D. Grad. 6. Min. U. Sec. 27. Ter. 28. Quar. 6. Si igimr annis diebus 227. Horis *o. ac Min. 42 . ante CHRISTI Ortum elapsis adiiciantur anni 17 I s. & dies 3 οχ. totius circuitus ac
reuolutionis , comperiemus eandem anomaliam denuo reuolutionem suam inchoare anno Domini a. s. Mariij, secundiana Calend rium nouum, cum prioris retiolutionis principiti incidisset in i 8 diem Maii, ' l. asi tunc annus Iulianus suisset iuvis. Hinc per additioneni
colli sentur anni, in quibus eadem reuolutio illas octo partes totius periodi occv I
rabit,ut in subiecta irinula fa- f una est,in qua duae re- i: uolutiones integrae sint deseri--
132쪽
do anomalia aequinoctiorum in qualibet octo partium existat. Anni Domini
Menses In principis reuolutionis, seu primi quadrotis.
Ione primi quadrantis, ct principio fecundi. 366. O
Aprilis. Marti'. In medio teri, quadram
Octob. Augusti. In fine tertiν quadrantis, ct principio quarti .
Asarely. Februari . In medio quarti quadra
Septemb. Augusti. In sine quartἱ quad ran
AE QUINOCTIVM testur verum,ac medium inter se non disserunt Ed simul fiunt, quan is anomalia est tam in principio suae reu Iutionis, quam in fine secundi quadrantis,hoc est, in principio tam primi , quam terti j quadrantis : quia tunc aequatio praecemonis nulla est. Maxima autem inter utrumque Aequinoctium disserentia est, cum anomalia finem tum primi, tum terti j quadrantis possidet in sua reuolutione: quia aequatio praecessionis tunc maxima est. Differentia denique inter utrumque AEquinoctium in medio cuiusque quadrantis mediocris est: quod tunc aequatio praecessionis medio modo se habeat; adeo ut in tota periodo monialiae bis utrumque AEquinoctium limul
133쪽
bis maxime alterum ab altero differat, quater autem eorum differentia in mediocritate quadam consistata. . R U.R S V S annustiopicus, seu Vertens maximus est, quando an
malia & in principio suae reuolutionis , &in fine existit, scilicet in initio primi quadrantis, & in fine quarti . Minimus autem est, c in e dein anomalia in medio siuae reuolutionis constituitur, hoc est, in fine secundi quadrantis, siue in principio territ. In alus denique locis an matiae, mediocris est. Atque huius varietatis causa est, quia prMessio AEqilinoctiorum unius anni, quae semper ab anno sidereo aequali qui continet Dies 3 6s. Hor. 6. Min. 9. Sec. 3 9. ex Thebitis, & Copernici sententiaὶ subtrahenda est, ut anni tropici magnitudo relinquatur, tam in suae reuolutionis principio, quam in fine tardissi. 9. In medio autem vel illini. Alijs denique indocis medio ita se habet
inter tardissimum, ac velocissimum eius motum. Itaque in tota peri do sinornaliae praecessiqnis AEquinoctiorum annus semel maximus est, seinet minimiis, dc saepius mediocris; ita tamen, Vt semper diuoruni annorum a minimo anno utrinque aequaliter distantium magnitudines sint inter se arituales. Quae omnia in tabula insequenti continentur, ubi tempus veri ac medii AEquinoctii,quando anomalia circa octo illa loca totius reuolutionis ab anno inchoatae existit, supputatum est, una cum anni uertentis magnitudine. Facta autem est stipputatio ad annos bissextiles , qui propinquiores sunt annis, in quibus amomalia in 'isto illis locis exutit, excepto anno I's . qui principium est reuolutionis, & ad quem calculus uibductus est, licet non sit bissextilis) quod in bissextilibus annis minor varietas cernatur in Solis ingressu in primum gradum Arietis. Calculus quoque ad aeqtiationem Calendarii restituti, quae per ε . annos progreditur, accommodatus est. Negleximus tamen horas in aequinoctiis, quod satis esse visium sit, si dies verni aequinocti J cum tempore ante, uel post meridiem, aut me- divo noctem scriberetur, horis omissis. 6II. quan reuolutio anomalia praecessionis aequinouiorum incipit.
134쪽
Omo I 363. eum anomalia eris iuxta medium priam quadrantis sua reuolutionis.
mediui Annus tropicus continebit Dies 36F. Hor. F. Min. 13. Sec. 1 anni mansitudo conuenit etiam temporicis annum Domini ιsI.' secundum quam Aequis um anticipat diemisum annis propemodum a s I. Anno a diro obriuente anomalia sinem ferme yrimi quadrantis , π principium secundi sua reuolutionis. Ametus tropicus erit Dierums D. Hor.1. Acin. .Sec. s. Ten ast. qua anni magnituri quadrat etia- in tempus circa amnum Domini 366. est secuniam quam anticipatio Aequinoctypermnum diem requirit annos fere 13 . . sinoaaρε. cum anomalia circa medium secundi quadrantis sua reuolutionis versabitur. Annus tropicus erit Dierum 30. Horis. Ariar. . Sec. σε. Ter.' Τρ. qua anni magnitudo fuit etiam circa annum Domini 18o. c secundum quam anticipat Aequino tam unum diem annis f
a I .Marti; circa occasu. 2o. Marti; postmeri
135쪽
Anno a IIa . quando anomalia erit iuxtasinem secunia
quadrantis , ct in principio fere terti' . videlicit in
medium IAnnus tropicus erit Dieru 30. Hor. X. Afin. M. Sec. yy. r. 7. qua anni magnitudo extitit quoque circa annum Domini ρs. ct fecundum ouam, ut aequinoctium anticipet unum diem, requiruntur fere anni δ . Anno ara . anomalia occupante medium ferme terti' quadrantis stareuolutionis. Annus tropios erit Dieru 30. Hor.X. Min. . Se 'L. r. Fq. qua anni ma ituri fuit etiam circa annum Domini o ost. cst a anticipationem Aequinocty per unum diem p LMar ferme annos o Anno ast o . versame anomalia in fine prope terti' quadrantis suarevolationis, Ur in principio fere quarti . Annus tropicus eris Dieru 30. Mors. Min. st. Sec. I s. Tena'. qua anni magnitudo quadrat etia- is tempus circa annum Domini rae.. poItalati annos propc dum Is .is Aequinoctium anticipare possit unum diem.' verum r'. Mariij post med. noc.
136쪽
Anno 3 cum anomalia erit fere in medio quarti qua, drantis sua reuolutionis. .mediiii
et Annus tropicus erit Dieru 36s. Hor. I. Min. y3. anni magnitudo extitit etia circa tempora anni Domini 1 33. Ur secundum eam, ut Aequinoctium anticipet unum Hem, roquiruntur propemodum anni as I. Anno 336δ. quando anomalia tenebit fere sinem totius reuolutionis, hoc est, in sine quasiquarti quadrantis versabitur. Annus tropicus erit Dieru 36s. Hor. 1. Mis.11.Sec. 37. Ter. o. quae anni magnitudo conuenit etiam in tempora circa amnum Domini 1613. 2 circa annum 63. ante C H RI ST Iortum: requirit autem annos fere Iast. τt Aequinoctium amticipet unum Hem. Et si annus haberet emper hanc magnia uiuisem, omittenda esset intercalario bissextilis consueta quot bet anno Iast. E X his sacile conijci potest, quanta confusio oriretur in orbe Chri- stiano vniuersio,si aequatio AEquin iij secundum verum motum esset instituenda, quippe quae saepissime in spatio III s. annorum mutanda ouesset, pro uaria anm magnitudine, quae mirum in modum eo in spatio continenter crescit, atque decrescit. Quae res magnam omnibus E elesiis solicitudinem iniiceret, cum perpetubambigerent, num hoc, vel illo anno bissextili dies intercalaris omittendus esset, cogerentumque ea de re Astronomortim sententias explorare quotannis, quod a surdum esset omnino , & ad hoc usque tempus inauditum. - SIM V L illud constat, nullam aequationem anni Solaris, qllae pra
cipiat certis , statisque semper te oribus diem intercalarem esser verum
ar. Mariij circa mer. ii. Mariij circa mer.
137쪽
omittendum, squalis est nostra, statuens, ut quadringentesimo quo
que anno tres dies intercalares eximantur) Omni ex parte quadrare posse vero motui Solis,ita ut AEquinoctimia perdetuo ad diem a r. Ma tij retineat, atque conseriter: propterea suod secundum verum in tum modo plures anni requiruntur, modo Pauciores , quibus AEquinoctium per unum diem in Calendario vetius initium mensis progrediatur .
CONSTAT praeterea, AEquinoctium vernum in tota proxime seniraperiodo, quae ab anno D 33. incipiet, a sua sede non multo longius, quam spatio unius diei in utramuis partem declinare, etiamsi aequatio intercalationis noui Calendarij adhibeatur , ut recte hiph sint anni magnitudo, quae media quod. immodo est inter maximam ac minimam, adumpta sit, ex qua intercalationis formula praescribathii ;quandoquidem ea irmula & aequabilis est,& vnii is, atque ad vulgi captum accommodatissima, quae AEquinostium circa diem a I. Martii, in quo eius sedes constituta est, ita detineat, ut ab eo non procul recedere pyssit, sed modo eum antecedat, modo subsequatur, modo' denique in ipsum diem. 2I. incidacia . POSTREMO colligitur ex his,quae diximus,in tota una periodo anomaliae Equinoctiorum discrimen inter verum mediumque AEquinoctium ad duos integros dies nunquam excrescere, immo nesue ad sesquidiem: quod tamen per calumniam Maeminus totum quatriduum posse conficere affirmat. Qua in re cum doctrina Copernici, quam ipse tantopere iactat, manifestissime pugnat. Hoc autem ita quoque planum fiet. AEquinoctium verum, ac medium simul eodem tems ris momento fiunt, quoties aequatio praecessionis nulla est, quod quidem fit, anomalia praecessionis obtinente principium, Vel mediunt, vel sinem sui ambitus, ac reuolutionis: Plurimum vero alterum ab il-tero distat, cum eadem aequatio maximae ii, quod quidem fit, quoties anomalia vetiatur in principio secundi quadrantis, dc quarti suae reum
PORRO quando duo haec AEquinoctia inter se differunt, me
dium antecedit,& verum sequitur, hoc est, AEquinoctium medium Contingit ante verum, quando aequatio praecessionis Equinoctiorum med ae praecessoni adimitur , ut vera praecessio colligatur ; quodqmdem fit, quotiescunque duplicata anomalia semicirculo minor est, id est, quando anomalia AEquinoctiorum nondum secundum quadram, rem totius periodi consecerit. Medium Vero AEquincolum sequitur Δ verum praecedit, hoc est, AEquinoctium Verum ante medium acciridit, quando aeq.Itiopriaecessionis AEquinoctiorum mediae praecessioni adiicitur, ut vera praecinio componatui; quod quidem usu venit, quandocunque anomalia dulicata mador est semicirculo, videlicet. quando anomalia AEquinc torum iam transierit secundum quadra iem totius periodi.
TANTO aute tepore unum aequinoctiu alterum praecedi aut sequi
138쪽
tur,quantu satis.est, ut Sol motu sito vero arcum aequationis praecessi nis AEquinoctiorum percurrat. niam vero maxima AEquino T
rum arquatio nunquam excedit Gr. i. Min. II. Sec. 2 2. Ter. 3 o. & in tus Solis diurnus nullo tempore minor est, quam G o. Min. 36. Sec. 6. essicitur, ut tempus inter verum, ac medium AEquinoctium nunquam excedat diem i. & hor. 6. aut Paulo amplius, etiam tum, in m. i.
motus Solis tardissimus est, ct Equinoctiorum aequatio maxima: ut vehementer mirer,quid in mentem venerit Maesti ino, cum veluti si,mnians dixit, differentiam inter uminaque AEquinoctium ad totum quatriduum posse excrescere, mediumque Equinoctium hoc seculo contingere die Σ3. Mariij, cum tamen ab anno CHRISTI Dominis. Vsque ad annum 3 3 68. una tota reuolutione anomaliae diem x nunquam transgrediatur, ut ex sit periori calculo manistitiam est.
SED videor mihi videre causam erroris Tubingensis istius Ma
thematici. Ratiocinatus est de medio, ac Vero AEquinoctio, sicut de xi .ua is, semedia, ac vera coniunctione, seu oppositic ne Luminarium solemus. Putauit enim tum demum AEquinoctium fieri medium, quando linea
medii motus Solis mira puncto medii AEquinoctii coniungitur; quemadmodum media conii inctio, oppositiove Solis ac Lunae accidit, quanda lineae mediorum motuum Solis & Lunae coniunguntur,vel opponuntur . Ex quo fit, ut si punctum AEquinoctij medii existat tunc imrer punctum veri AEqilinocti , & corpus Solare, AEquinoctium verum a medio absit imiori interuallo, quana prostaphaeresis , siue aequatio praecessionis AEquinoctiorum postulat , quanquam neque sic ad totum ouatriduum peruenire possit haec distantia,cum aequatio Solis nunquaduos gradus contineat .
SUD hallucinatus est iste Lynceus Mathematicus. Alia enim ratio est AEquinocti, medii, & alia coniunctionis, uel oppositionis Luminarium mediae. AEquinoctium siquidem medium fit, ciun primum Sol punctum medii AEquinocti j attigerit, ut Astronomi docent. Erasimus enim Reinhobius Astronomus peritissimus in tabulis Prutenicis, Prςcepto 22. ita scribit. Non aubium est, Solem conficere vernu- Aequia noctium, cum tanto interuallo adhuc praecedit primam Itillam Aristis , quantum interiectum es inur ipsam vernam sectionem utrimque circul rum , Aequinoctialis , atque oluiqui, er eandem Resiam. Intelligendum autem hoc esse tam de verna sectione media, quam de vera, colligitur ex Io.Praecepto,ubi differentiam Intermedium, & apparens AEquin ctium appellat Prosthaphaeresim, seu aequationem AEquinoctiorum, quae maxima senipulorum es 7 i. primorum,&secundorum 22. cum semisse unius fecitndi.
M U L T O clarius idem docet Iosephus Moletius celebris Astronomus in tabulis Gregorianis, Canone is . cum sic ait. Fit Aequinoctium apparens, quando Sol ingrewtur punctum seEtionis Eclipticae, ct Aequatoris apparentis: Medium vero , quando Sol intrat punIlium seEtionis Aequatoris mediy , ch Ecliptica. Et ideo Aequinossium verum sit, qua do Sol .
139쪽
do Sol antecedit primam Arietis festam tanto statis , quanta enseranae
celso Aequinoasorum ad datum tempus: Memum autem, quando GIam- recedit tanto interuallo primam Aristis Bellam, quantus est arcus media
praecessionis. Differentia inter hac duo Aequinoctia , est tempus resto dens pro apbars Aequinotitiorum. NON igitur medium Aequinoctium fit, quando linea medii m tus Solis punctium medij Aequinocti j occupat, ut perperam vult Maes linus, sed quando Sol ipse punctum illud possidet, ut nos tradidimus. Nam si medium fieret Aequinoctium, quando Sol medio suo motu
sectionem vernam mediam obtinet, non semper simul fierent verum ac medium Aequinoctium, quando promaaphaeresis Aequinoctiorum nulla est; quod raro admodum tunc verus Solis motus a medio non disserat. Hoc autem cum omnibus Astronomis pugnat, quippe qui omnes doceant, medium Aequinoctium uno cum vero contingere , quando prosthaplueresis praecessionis Aequinoctiorum nulla est. V E R V M proferamus calcaitum ad annos aliquot Vlteriores, Ut appareat, quam temerarius, atque inconsiderarus in hoc quoque Misi linus suerit, cum asseruit, Aequinoctium prolapsurum ante a num Domini I socio. ad diem 27. Martii, si ratio aequandi nni Solaris in nouo Calendario praescripta seruetur. Quod quidem non ex calculo aliquo asseruit, sed ex falsa opinione, ua ςquinoctiu medium die a 3. Martii acciuere existimauit, verumque Aequinoctium a medio distare posse toto quatriduo.Hinc enim,& non aliude collipitur,verum Aequinoctium prolapsurum aliquando ad diem
27 . Mariij , & progressurum ad ..
- diem I9. usque. Hoc autem salsum esse, calculus subie-
etorum annorum i uidenter de n monstrat.
140쪽
l Aquisoctium ergo ventum siet
Anni Domini Dies Marti, Tempus ante vel post me
V BI est, obsecro, in his I 3. annis usque ad 2 O l. annum AEquia noestium die a7. Mariij Ego certe reperio, id ultra biduum, aut triduum, & paulo amplius a die 2I. non abesse, etiamsi Verum Equin Gum ex tabulis Prutenicis, adhibita semper formula aequationis C tendatij Gregoriani, supputetur. Sed videlicet Maestlinus, homo simplex, neminem nostrum ire existimauit, qui ad eius vaticinationem de prolapsione AEquinocti, ad 27. diem excutiendam, in itura secula munerando, progrederetur: quod idem nobis antea desesto Pasch eanni r 182. ex superioribus seculis obiecit. . QV o D si post tantum annorum interuallum si mundus tam diu duraturus est, ne serte aduersarius temere clamet , quod non semel facit, dc quidem importunissime, nos diem nouissimum non credere, mptib. M- perinde ac is, qui calculum ad aliquot annos suturos extendit, pro cer-H to erat,