장음표시 사용
271쪽
hitum fuit ; ita nec praeiudicant infallibilitati Apostolieae
generalium conciliorum judicia , quae novo examine causae in eumdem finem aliquando fuerunt instituta. Quandoque etiam potest esse utilis vel necessaria generalis synodi convocatio , antequam Pontifex definitivam
sententiam pronuntiet in materia fidei, si de quaestione dogmatica agatur adeo implexa & obscura , ut Papa iudicet non esse decidendam , aut non expedire ipsam decidere, absque consultatione synodi cecum cae , in qua Episcopis totius Ecclesiae rem discutientibus, catholica traditio & veis ritas facilius certiusque dignoscatur ab omnibus , & oppositiones contrariae manifestius solvantur , aditusque praecludatur novis difficultatibus atque gravioribus scissuris , quae Ecclesiam turbarent. Hinc sicut insallibilitas Papae in materia fidei conelliorum generalium auctoritati non opponi. tur , nec insallibilitas conciliorum repugnat insallibilitati Papar neque enim duo infallibiles pugnant inter se, ne que repugnare queunt ) : sed altera alteram juvat , validiusque corroborat , ac ex utraque in unum conspirante
maxima soliditas & certitudo exoritur , qualis vel ab adversariis admittitur in unitate membrorum cum Capite .
Neque alterutra superflua dici potest , sed utraque aliquomodo necessaria, ne sublata ex una parte in fallibilitate Papae oporteat semper convocare generale concilium , ut dis-sdia circa fidem peremptorio decreto definiantur ex altera vero ne in generalibus conciliis desit auctoritas , qua dissidentes facilius certiusque instruantur & contumacium detegatur perversitas, & comprimatur.
In materiis quoque disciplinae , in quibus unitas omnium non ita est necessaria, ut in negotio fides , utile vel necessaritim multo magis iudicari potest generale concilium, ubi statuendum sit aliquid novum, quod obliget omnes. Potestas scilicet Papae licet per se sufficiat ad genera. Ies leges serendas, cum toti praesit Ecclesiae' cum tamen ei potestas tradita fuerit in aedificationem Ecclesiae, non vero in destructionem; ubi aliquam legem in dissensiones cessu ram timeri possit , serenda non ea r ac propterea Romani Pontifices leges ejusmodi consueverunt suspendere atque disserre, quoad eas tute ac pacifice & utiliter edi posse e gnoscant. Id aliquot in casibus non sine generali conellici
Num xqua do concilia generalia an
te sentent a definitivam Papae possint esse neeessa ria,vel utilia.
272쪽
2 6 UINDICIAE AUCTORITATIS PONTIFI cIAE &α seri posse intellexerunt, vel non sine praevia illarum E clesiarum seu Episcoporum consultatione , a quibus contradictio timeatur. Licet Benedicto XIV. persuasum esset minuendum dierum sinorum numerum ; noluit tamen generalem diminutionem constituere, sed per litteras exquirendam antea credidit hac in re Episcoporum aliorumque celebriumvirorum sententiam ; iisque solis eam diminutionem con cessit , qui annuerent, eos vero, qui repugnarent aut dissicultates opponerint, data Iege non cogendos duxit, ne scandala excitarentur. Haec pauca intelligentibus lassicientis
273쪽
DE IN FALLI BILITATE PONTIFICIA N DEFINITIONIBUS DOGMATICIS. Di sitiros Ooste
275쪽
DE INFALLIBILITATE PONTIFICIA IN DEFINITIONIBUS DOGΜATICIS,
Qua brevius explicatur atque statuitur, quaenam & qualis auctoritas summis Pontificibus tribuenda sit, quando ex fine & officio primatus ob conservandam in tota Ecclesia fidei unitatem definiunt controversia dogmaticaS.IE C additio maxime utilis , vel etiam necessaria quodammodo iudicabitur , ut brevius proponantur praecipua capita alaque principia, quae circa auctoritatem insallibilitatemque Pontificiam in definiendis fidei quaestionibus fusius protuli in libro De si re ratione primatus sicque istud si veluti compendium, quo totum systema ibidem propositum , ac totius systematis vis facilius percipi ac retineri possit . Hanc additionem subiicio Vindiciis , in quibus capite primo de auctoritate & insallibilitate Romanorum Pontificum circa fidei materias contra Febroniuin disserui ; & iuxta propositam mihi methodum totam ratiocinationem coni I i Xam
276쪽
aso APPENDIX DE IN FALLI BILITATE PONT.
xam ex principiis, in quibus idem Febronius & ceteri ad versarii catholici mecum conveniunt. Iam apud istos ex Patrum traditione & catholicae E -- 'f. ' .a clesiae doctrina certum, est Pontificum Romanorum pri tabuebi' . f. matum a Christo fuisse institutum ob custodiendam in t i. ra Ecclesia unitatem is Cum porro initas Ecclesiae potior , quae maxime conservanda est , sit unitas fidei; cenum pariter esse debet, ipsum primatum fuisse institutum ob conservandam potissimum in tota Ecclesia unitatem fidei . Dissensiones circa fidem , quae dum in partes dividunt , praejudicant unitati , compescendae sunt , ut unitas custodiatur & conservetur in Ecclesia . Hae autem ut compescantur , & provideatur unitati fidei; definitionibus dogmaticis Iegitima auctoritate editis emciendum est . Non aliud medium Concilia , non aliud summi Pontifices aut Episcopi praesto habent . Hanc auctoritatem Romanis Pontificibus competere non negant adversarii , immo praecipuas partes iisdem tribuendas iure primatus ultro fatentur . Quaenam vero & qualis auctorItas ipsis tradita fuerit a Christo in decidendis controversiis fidei, cum primatum instituit ob cuis. s.ls..ii stodiendam & vindicandam in tota Ecclesiam unitatem IT ,...i.is. maxime infra, nunc explicandum & constituendum est.
277쪽
IM DEFINITIONIBUS DOGMATICI R.
van aec unitatis maxime in me esse debet
per se jusciens ad bunc fietem obtinendum.
NSMo id negare potest aut in dubium revocare .
Communis enim. & apud omnes certa doctrina est , Deum , cum aliquem eligit ad dignitatem vel ossicium aliquod in aliquem finem , praestare etiam eidem media, quae ad ipsum finem consequendum per se sint apta & sumcientia . Qui nimirum serio Vult finem, nisi impotens aut improvidus sit quorum neutrum convenire potest Deo ) , vult simul media sussicientia ad finem. Non discordat Febronius : immo id necessario sequitur ex illo eiusdem principio , quod omnino indubita. tum ponit cap. 2. q. Cum Renu num fundamentum priamatus in bono unitatis invenerimus I hinc pro principioit tuemus, omnia ilia oe sola esse primogenea ο essentialia jura primatus, sue quibus unitas non potes Iervari . Sine auctoritate vero per se sussicienti ad unitatem obtinendam ipsa unitas servari non potest. Auctoritas igitur per se sufficiens ad custodiendam unitatem fidei , ob quam praecipue primatus suit institutus , primogeneo ct essentiali primatus iuri nequit denegari . Vide hac de re librum De is priamatus c. V. in quo aliquot adversariorum testimonia attuli, & praesertim illud Nicolii in nonum articulum Symboli c. a. Oportet igitur hocce caput idest Papam auctoritare frui quae ipsi necessaria est, ut tinitatem conservete huiusque auctoritatis vim non solum sufficientem utcumque esse debere existimat, sed talem , quae per se satis sit ad itaιem eo citer conservandam : subjicit enim , juris esse
278쪽
AD APPENDIT DE INFALLI BILITATE PONT.
rogativis ad unitatem EFFICACITER conservandam necessariis praeditus D . Concinit etiam recentior Monymus auctor Disertationis Isagogicae Italica lingua editae scribens cap. 2. E' ind itato, che P esseneta dei Primato consse in una preembienda foresti di tanta potes is, quanta bisognarpuὸ per ta conservietione deIPunita . Tota ergo dissicultas sita est in explicando & constituendo , quaenam sit illa Romanorum Pontificum auctoritas per se jusciens ad conse vandam in topa Eccesia unitatem praesertim in fide ; de qua tantum hic disputandum est , cum in hoc tantum sit Oc esse possit cumi adversariis catholicis quaestio.
Ut auctoritus summorum Pontifkum sit per se susciens ad conservandum in tota Ecclesianitatem Mei , debet esse non meri orditus t Thonoris prata gain a , sed jur. imonem alia quam pecutiorem sibi competentem requirit ,
quio per se exigat oe obliget ad fidei uni
tatem Meri ordinis & honoris praerogativa ii tantum cou tenti esse queunt, qui cum seriariis merum ordinis & honoris, non autem peculiaris iurisdictionis primarum agno scunt.. Qiii aurem cum catholica Ecclesia , adversariis quo que asIentientibus , fatentur verae iurisdictionis primatura a C suille institutum; hi iurisdictionem eidem primatvi adnexam debent concedere , eamque aptam ac per se I uinentein in finem conservandae unitatis, quae sine iuris
279쪽
dictione seu vi coactiva servari non potest. Febronius etsi vim directorii summis Pontificibus competentem stre solam inculcet & efferat; vidit tamen aliquid amplius, idest e. . ., aliquod ius Eoactivum renutri in finem & conservationem unitatis, quod ad iurisdi Etionem reserendum sit, ne merum primarum ordinis & honoris videretur adstruere . Iurisdi. Hio sine vi coactiva, quae scilicet obliget , ex eodem Febronio intelligi nequit. S. Irenaeus jurisdictionem primatus iaptissime expressit duobus Verbis potentiorem principalita-3Gu, ubi principalitas primatum, potentior vero iurisdictionem praestantiorem praecipuamque sgnificat . Vim istem coactivam ad fidei imitatem expressit manifestius, cum necessitatem conveniendi cum Romana fide jure primatus -- positam tradidit, de quo inserius plura.
I. II I. ΥERTIA PROPOSITIO. Auctoritas , quae ia definiendis fidei controve sis sς per se susciens ad exigendam ct co servandam fidei unitatem, ita per se sola d
bet obligare atque sufficere , ut alius auctoritatis praemio non egeat e ac propterea Pontia
scia auctoritas, qu.e per se subsciens es , ac
dic debet ad conservandam exigendam Fdei unitatem , ad hunc finem obtinendum n quit egere consensu Ecclesie .
Haec propositio , quae evertit conditionem consensus Ecclesiae, quam adversarii requirunt, ut definitiones Pontiis fictae absolute obligera ad unitatem, maximi momenti est,
280쪽
et APPENDIX DE I QRALLIBILITATE PONT.& iclairco exactius probanda. Auctoritatem, quae alien praesidio indiget, ut unitatem exigat, atque sua. Vi cons quatur , ad hunc finem obtinendum per se non sulficere certissimum est . Hinc sit ex praecedenti propositione auctoritas Apollolica in definiendis fidei quaestionibus per se suificiens dicenda est ad custodiendam unitatem fidei , ob quam a Christo instituta, & idonea ac suis cienti vi prae-clita fuit consensu Ecclesiae non debet indigere. Dicere cum adversariis auctoritatem primatus per se suffcientem, si Ecclesiae accedat alsensus , idem est ac negare eam per se aptam ac lassicientem in finem , propter quem talis au ctoritas a Christo instituta ab ipsis adversariis conceditur. Vel ergo negandum est primatum institutum fuisse ob conservandam in Ecclesia unitatem potissimum fidei r vel , si hoc negare Vetat Patrum traditio & Ecclesiae doctrina ,
quam & adversarii amplectuntur; fatendum profecto est eumdem primatum fuisse instructum auctoritate s r) per se susscienti & idonea ad exigendam & conservandam fidei unitatem, ut ne egeat praesidio , seu accessione consen sus Ecclesiae. . Haec quidem conditio ab adversariis requisita novum inventum est, quod ignoravit antiquitas. S. Flavianus Episcopus CZ ita per se susticienteiti habuit definitionem S. Leonis , quam petebat contra errores Eurychis , ut non crederet opus concilii generalis praesidio . . Idem censuit etiam S. Leo, cum convocationi generalis concilii se se opposuit. . Quod si huic congregando postea assensit , non is circo assensit, quasi putaret vim per se sufficientem ad inbliganduin deeste suae definitioni , de qua in concilio quaestionem ac dubium moveri noluit , sed ne. obviaret Marciani 1 Quantum vel olim habita sit per se fi ciens Apostolica auctoritas, declararunt, antiquisque exemplis confirmarunt Eutherius Thyanensis Episcopus, ct Helladius Tharissensis in epist. ad Xystum III. apud Coustant. epit t. q. n. 2.
solica sedec per universum tempus illud ad mendacium couviniscendum impietatemque reprimen. dum M.