Titi Lucretii Cari De rerum natura libri 6 ad optimorum exemplarium veritatem exacti. Quae praeterea in hac Patavina editione accesserint, epistolae subsequentis postremae paginae declarant

발행: 1721년

분량: 484페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

LIBER III.

Tegmine , & ejectis extra vitalibus auris , Dissolvi sensus animi fateare necesse est , Atque animam, quoniam conjunct i est caussa duobus .

Denique cum corpus nequeat perserre animai

Discidium , quin id taetro tabescat odore : Sῖ quid dubitas , quin ex imo , penitusque coorta Emanarit , uti tu mus , diffusa animae vis λAtque ideo tanta mutatum putre ruina Conciderit corpus penitus , quia mota loco sunt Fundamenta foras animae I manantque per artus , 38s Perque viarum Omne is flexus , in corpore qui sunt , Atque foramina λ multimodis ut noscere pollis Dispertitam animae naturam exime per artus :Et prius esse sibi distractam corpore in ipso , Quam prolapsa soras enaret in aeris auras . Sy Quin etiam fine is dum vitae vertitur intra , Saepe aliqua tamen e caussa labefacta videtur Ire anima , & toto solvi de corpore membra λEt quasi supremo languescere tempore voltus , Molliaque ex sagui cadere omnia Corpore membra: S9

Qiiod genus est , animo male tactum cum perhibetur , Α ut animam liquisse , ubi jam trepidatur, & omnes

Extremum cupiunt vires reprendere vin tum . Conquassatur enim tum mens , animaeque potestas

omnis : & haec ipso cum corpore collabefiunt : 6Oo Ut gravior paullo possit disset vere caussa . Quid dubitas , tandem quin extra prodita corpus Imbecilla foras , in aperto , tegmine demto , Non modo non omnem possit durare per aevum , Sed minimum quodvis nequeat consistere tempus 6os Nec sibi enim quisquam moriens sentire videtur Ire seras animam incolumem de corpore toto ἐNec prius ad jugulum , & superas succedere fauceis :Verum deficere in eerta regione locatam :Ut sensus alios , in parti quemque sua , scit 61

G a Dissol.

142쪽

T. LUCRETII

Dissolvi: quod si immortalis nostra foret mens , Non jam se moriens dissolvi conquereretur :Sed magis ire foras , vestemque relinquere , ut anguis νGauderet, pra longa senex aut cornua cervus . 6 Is Denique cur animi numquam mens , consiliumque Gignitur in capite , aut pedibus , manibusve ; sed unis Sedibus , & certis regionibus omnis inhaeret rSi non certa loca ad nascendum reddita cuique Sunt i & ubi quidquid possit durare creatum :Αtque ita multimodis pro totis artubus esse , 62o Membrorum ut numquam exsistat praeposterus ordo pUsque adeo sequitur res rem neque flamma creari in Fluminibus solita est , neque in igni gignier algor . Praeterea , si immortalis natura animar est ;Et sentire potest secreta a corpore nostro : 62squinque ut opinor in eam iaciendum est sensibus aucta:

Nec ratione alia nosmet proponere nobis Possumus infernas animas Acherunte vagare .

Pictores itaque , di scriptorum saecla priora Sie an inras introduxerunt sensibus auctas . 63 At neque seorsum oculi, neque nares , nec manus ipsa Esse potest anima : neque seorsum lingua , nec aures Absque anima per se pollunt sentire , nec esse . Et quoniam toto sentimus corpore inesse Vitalem sensum , & totum esse animale videmus : 633Si subito medium celeri praeciderit ictu Vis aliqua , ut seorsum partem secernat utramque , Dispertita proculdubio quoque vis animai,

Et discissa , simul cum corpore disjicietur :At quod scinditur , & parte is discedit in ullas , 64o

Scilicet aeternam sibi naturam abnuit esse . Falci seros memorant currus abscindere membra

Saepe ita desubito permista caede calenteis , Ut tremere in terra videatur ab artubus id , quod 64s Decidit abscissum: cum mens tamen ,atque hominis vis

143쪽

Mobilitat8 mali non quit sentire dolorem Et simul , in pugnae studio quod dedita mens est ,

Corpore cum reliquo pugnam , caede isque petissit rNec tenet , amissam laevam cum tegmine saepe Inter equos abstraxe rotas , falceisque rapaceis : 6 Io Nee cecidisse alius dextram , cum scandit, & instat. Inde alius conatur ademto surgere crure , Cum digitos agitat propter moribundus humi pes rEt caput abscissum calido , viventeque trunco , Servat humi voltum vitalem, oculosque patent eis; 6 Is Donec relliquias animai reddidit omne is . Quin etiam tibi si lingua vibrante minantis Serpentis caudam procero Corpore , utrimque Sit libitum in multas parte is discindere ferro ;Omnia jam seorsum cernes amcisa recenti 66 Volnere tortari, & terram conspergere tabo ;Ipsam seque retro partem petere ore priorem sVolneris ardenti ut morsu premat icta dolore . omnibus esse igitur totas dicemus in illis Particulis animas λ at ea ratione sequetur , 66s Unam animantem animas habuisse in corpore multas . Ergo divisa est ea , quae fuit una simul cum Corpore : quapropter mortale utrumque putandum est, In multas quoniam parte is discinditur aeque . Praeterea , si immortalis natura animai 67ΟConstat, & in corpus nascentibus insinuatur :Cur super anteactam aetatem meminisse nequimus pNee vestigia gestarum rerum ulla tenemus λNam si tantopere est animi mutata potestas , omnis ut actarum exciderit retinentia rerum et 67SNon ut opinor ) id ab leto jam longi ter errat.

Quapropter fateare necesse est , quae fuit ante , Interiisse : & quae nune est , nunc esse creatam .

Praeterea , si jam perfecto corpore nobis Inserri solita est animi vivata potesta a , oro

144쪽

Τ. LUCRETII

Tum cum gignimur , & vitae cum limen in imus . Haud ita conveniebat , uti cum corpore , & una Cum membris videatur in ipso sanguine cresse :Sed velut in cavea , per se libi vivere solam

Convenit ; ut sensu eorpus tamen affluat omne . 68square etiam atque etiam nec originis esse puta dum est Experte is animas , nec leti lege solutas. Nam neque tantopere adnecti potuisse putandum est Corporibus nostris extrinsecus insinuatas :Quod fieri totum contra manifesta docet res . 69o Namque ita connexa est per vena S , viscera , nervos ,

Ossaque , uti dentes quoque sensu participentur :Morbus ut indicat , & gelidai stringor aquai , Et lapis oppressus sub dente e frugibus asper :Nec tam contextae cum sint, exire videntur 69s Incolumes posse , & salvas exsolvere sese omnibus e nervis , atque ossibus , articulisque . Quod si sorte putas extrinsecus in via tam Permanare animam nobis per membra solere ;Tanto quaeque magis cum corpore fusa peribit. 7oo Quod permanat enim , di Glvitur: interit ergo . Dispertitur enim per caulas corporis omne is :Ut cibus in membra atque artus cum diditur omneis, Disperit ; atque aliam naturam sufficit ex se: Sie anima atque animus quamvis integra reces in 7OSCorpus eunt , tamen in manando dissolvuntur :Dum quasi per caulas omneis diduntur in artus Particulae , quibus haec animi natura creatur , quae nunc in nostro dominatur corpore , nata Ex illa, quae tunc peritat partita per artus . 7I Quapropter neque natali privata videtur Esse die natura animae , nec funeris expers . Semina praeterea linquuntur , necne , animai

Corpore in exanimo λ quod si linquuntur , & insunt , Haud erit , ut merito immortalis possit haberi: 7 is

145쪽

LIBER III.

Partibus amissis quoniam Iibata recessit. Sin ita sinceris membris ablata profugit , Ut nullas parteis in corpore liquerit ex se ;Unde cadavera rancenti jam viscere vernaeis Exspirant λ atque unde animantum copia tanta 72

Exos , & exsanguis tumidos perfluctuat artus λQuod si sorte animas extrinsecus insinuari Uermibus , & privas in corpora posse venire

Credis ; nec reputas , cur millia multa animarum Conveniant, unde una recesserit: hoc tamen est ut 72squaerendum videatur , di in discrimen agendum :Utrum tandem animae venentur semina quaeque

Vermiculorum , ipsaeque sibi fabricentur ubi sint: An jam corporibus persems insinuentur . At neque cur faciant ipsae , quareve laborent, 73o Dicere suppeditat ἱ neque enim sine corpore cum sint, Sollicitae volitant morbis , algoque , fameque . Corpus enim magis his vitiis adfine laborat: Et mala multa animus contage fungitur ejus . Sed tamen his esto quamvis facere utile corpus , 73 Quod subeant : at qua possint , via nulla videtur . Haud igitur faciunt animae sibi corpora , & artus . Nec tamen est ut jam persectis insinuentur Corporibus : neque enim poterunt subtiliter esse

Connexae I neque consensu contagia fient. 74o Denique cur acris violentia triste leonu in

Seminium sequitur : dolus volpibus , & suga cervis A patribus datur , & patrius pavor incitat artus pEt j am cetera de genere hoc , cur omnia membris Ex ineunte aevo ingenerascunt, inque genuntur , 74 Si non certa suo quia semine , seminioque Vis animi pariter crescit cum corpore toto 3 Quod si immortalis foret , di mutare soleret Corpora , permistis animantes moribus essent :

146쪽

Cornigeri incursum cervi ue tremeretque per auras Aeris accipiter fugiens veniente columba :Desiperent homines ; saperent fera saecla ferarum . Illud enim salsa fertur ratione , quod ajunt , Immortalem animam mutato corpore flem : 7ssQuod mutatur enim , dissolvitur : interit ergo . Trajiciuntur enim partes , atque ordine migrant;

quare dissolvi quoque debent posse per artus ,

Uenique ut intereant una cum corpore cunctae .

Sin animas hominum dicent in corpora semper 76o Ire humana ; tamen quaeram cur e sapienti

Stulta queat fieri , nec prudens sit puer ullus pNec tam doctus equae pullus , quam fortis equi vis Si non certa suo quia semine , timinioque

Vis animi pariter crescit cum corpore toto . 76 Scilicet in tenero tenerascere corpore mentem

Confugient ; quod si jam fi , fateare necesse est ,

Mortalem esse animam 3 quoniam mutata per artus Tantopere amittit vitam , sensumque priorem . Qiiove modo poterit Pariter cum corpore quoque 77 Confirmata cupitum aetatis tangere florem

Uis animi, nisi erit consors in origine prima pQuidve foras sibi vult membris exire senectis λAn metuit conclusa manere in corpore putri λEt domus aetatis spatio ne sessa vetusto 77s Obruat λ at non sunt immortali ulla pericla . Denique connubia ad Veneris , partusque serarum Esse animas praesto , deridiculum escte videtur ;Et spectare immortaleis mortalia membra Innumero numero , certareque praeproperanter Iso Inter se quae prima , potissimaque insinuetur :Si non sorte ita sunt animarum scedera pacta , Ut quae prima volans advenerit , insinuetur Prima ; neque inter se contendant viribus hilum . Denique in aethere non arbor non aequore in alto 78s

147쪽

LIBER III.

ΣΟΙ Nubes esse queunt , nec pisces vivere in arvis ;Nec cruor in lignis , nec saxis succus inesse :Certum ac dispositum est, ubi quidquid crescat, & insit rSic animi natura nequit sine corpore oriri Sola, neque a nervis, & sanguine longius esse . 79 Hoc si posset enim , multo prius ipsa animi vis In capite , aut humeris , aut imis calcibus esse Posset ; & innasci quavis in parte soleret :Tandem in eode homine,atque in eodem vase maneret. Quod quoniam in nostro quoque constat corpore certa s spositumque videtur , ubi esse , & crescere possit Seorsum anima,atque animus: tanto magis inficiandum Totum posse extra corpus durare , genique . Quare , corpus ubi interiit, periisse necesse est Confiteare animam distractam in corpore toto . go Quippe etenim mortale aeterno jungere , & una Con1 ntire putare , & sungi mutua posse , Desipere est : quid enim diversus esse putandum est , Aut magis inter se disjunctum , discrepitansque , Quam, mortale quod est, immortali, atque perenni se IIunctum , in concilio saevas tolerare procellas λPraeterea , quaecumque manent aeterna , necesse est , Aut quia sunt solido cum corpore , respuere ictus , Nec penetrare pati sibi quidquam , quod queat arctas Dis clare intus parte is ; ut materia 1 8I Corpora sunt; quorum naturam ostendimus ante :Α ut ideo durare aetatem posse per omnem sPlagarum quia sunt expertia ; sicut inane est ;quod manet intactum , neque ab ictu fungitur hilum rAut ideo , quia nulla loci sit copia circum , 8 II Quo quasi res possint discedere , dissolvique :Sicut summarum summa est aeterna , neque eXtra quis locus est , quo diffugiat : neque corpora sunt, quae

Possint incidere , & valida dissolvere plaga . At neque uti docui solido cum corpore mentis 32

148쪽

T. LUCRETII

Natura est ; quoniam admistum est in rebus inane :Nec tamen est ut inane : neque autem corpora desunt , Ex infinito quae possint sorte coorta Proruere hanc mentis violento turbine molem ;Aut aliam quamvis cladem importare pericli: sas

Nec porro natura loci , spatiumque profundi Deficit , exspergi quo po iit vis animai , H ut alia quavis possit vi pulsa perire . Haud igitur leti praeclusa est ianua menti . Quod si forte ideo magis immortalis habeda est, 83o

quod letalibus ab rebus munita tenetur , Aut quia non veniunt omnino aliena salutis ;Aut quia quae veniunt , aliqua ratione recedunt Pulsa prius , quam , quid noceant , sentire queamus rScilicet a vera longe ratione remotum est . 33sPraeter enim quam quod morbis tum corporis aegrit ,

Advenit id , quod eam de rebus saepe futuris .

Macerat , inque metu male habet , curisque satigat . Praeteritisque admissa annis peccata remordent. 84o Adde furorem animi proprium , atque oblivia rerum Adde quod in nigras lethargi mergitur undas . Nil igitur mors est ; ad nos neque pertinet hilum ;Quandoquidem natura animi mortalis habetur: Et velut anteacto nil tempore sensimus aegri , Ad confligendum venientibus undique Poenis ἔ 84 somnia cum belli trepido concussa tumultu Horrida contremuere sub altis aetheris auris :In dubioque fuit sub utrorum ad regna cadendum Omnibus humanis esset, terraque marique :Sic ubi non erimus , cum corporis , atque animai 8 ct Discidium fuerit , quibus e sumus uniter apti , Scilicet haud nobis quidquam , qui non erimu S tum , Accidere omnino poterit , sensumque movere: Non si terra mari miseebitur , & mare caelo .

Et, si jam nostro sentit de corpore , postquam pys

149쪽

I IDistracta est animi natura , animaeque potestas :Nil tamen hoc ad nos , qui coetu , conjugioque Corporis , atque animae consistimus uniter apti . Nec , si materiam nostram conlegerit aetas Post obitum, rursumque redegerit, ut sta nune est; 26o Atque iterum nobis fuerint data lumina vitae ;Pertineat quidquam tamen ad nos id quoque factum , Interrupta semel cum sit repetentia nostra . Et nunc nil ad nos de nobis attinet , ante

qui fuimus ; nec jam de illis nos assicit angor , 86squos de materia nostra nova proseret aetas . Nam cum respicias immensi temporis omne Praeteritum spatium tum motus materiai

Multimodi quam sint ό sacile hoc adcredere possis ,

Semina saepe in eodem,ut nunc sunt , ordine posta: 87o Nee memori tamen id quimus deprendere mente . Inter enim jecta est vitai pausa , vageque Deerrarunt passim motus ab sentibus omnes . Debet enim, misere quoi sorte aegreque futurum est, Ipse quoque eme in eo tum tempore, cu male possit 373 Accidere : At quoniam mors eximit im , prohibetque Ilium , cui pollini incommoda conciliari Haec eadem , in quibus & nunc nos sumus, ante suisse; Scire licet nobis nihil esse in morte timendum :Nec miserum fieri, qui non eii, posse: neque hilum fgo Differre , an nullo fuerit jam tempore natu S , Mortalem vitam mors cui immortalis ademit. Proinde ubi se videas hominem miserarier ipsum , Post mortem fore , ut aut putrescat corpore post O , Aut flammis interfiat, malisve ferarum : 883 Scire licet , non sincerum sonere ἱ atque sub eme Caecum aliquem cordi stimulum , quamvis neget ipse Credere se quemquam sibi sensum in morte futurum .

Non ut opinor enim dat , quod promittit ; & inde Nec radicitus e vita se tollit, ta eicit ; 49o Sed

150쪽

xot T. LUCRETII

Sed saeit esse sui quiddam super inscius ipse . Vivus enim sibi cum proponit quisque , iaturum

Corpus uti volucres lacerent in morte , seraeque ἡΙpse sui miseret: neque enim se vindicat hilum , Nec removet satis a projecto corpore ; & illud 29s Se fingit , sensuque suo contaminat adstans . Hinc indignatur se mortalem esse creatum , Nec videt , in vera nullum fore morte alium se ;qui possit vivus sibi se lugere peremtum λStansque jacentem I nec lacerari, uri ve dolore. 9 o Nam si in morte malum est malis morsuque ferarum Tractari ; non invenio qui non sit acerbum Ignibus impositum calidis torrescere flammis IA ut in melle situm suffocari ι atque rigere Frigore cum in summo gelidi cubat aequore saxi: sos

Urgerive superne obtritum pondere terrae . At iam non domus accipiet te laeta ; neque uvir optima , nec dulces occurrent oscula nati

Praeripere , & tacita pectus dulcedine tangent: Non poteris factis tibi sortibus esse , tuisque yro Praesidio : Miser i o miser i ajunt, omnia ademit Una dies infesta tibi tot praemia vitae. Illud in his rebus non addunt , Nec tibi earum Iam desiderium rerum super insidet una . Quod bene si videant animo, dictisque sequantur , 9 Is Dis luant animi magno se angore , metuque . Tu quidem ut es Ieto sopitus , sic eris aevi Quod superest , cunctis privatus doloribus aegris dAt nos horrifico ei nefactum te prope busto Insatiabiliter deflebimus ; aeternumque seto Nulla dies nobis moerorem e pectore demet. Illud ab hoc igitur quaerendum est , quid sit amari Tantopere , ad somnum si res redit , atque quietem , Cur quisquam aeterno possit tabescere Iultu λHoc etiam iaciunt , ubi discubuere , tenentque 9ΣIDissiliros by Corale

SEARCH

MENU NAVIGATION