Jo. Laurentii Berti ... Opus de theologicis disciplinis nunc primum septem voluminibus comprehensum, & praeter uberrimum, generalemque rerum indicem ad calcem appositum, integra adversariorum in auctorem opuscula, quae hactenus prodierunt, necnon apo

101쪽

Deo, vere sutem ae proprie. respectu hominum unia versolum . nmae id inter damnata sansentiasserta e-Uehendi; absque negotio ullo possemus id praestare.

ea tantum eommemorando, quae hoc num. 17. sunt

breviter adnotata. Sed quoniam voluntas illa antee dens. & univerialis redemptio, si exuli centur comparate M effectum illum , qui eli susceptio communishomitium causae , pretii oblatio, ae Blutio, praepar tis gratiae atque inititutio mediorum, quemadmiaum a nobis ubique explicita fuere, optime cohaerent i Vicem ; ideirco a nobis ita eommunis & unis et alia Redemptici defenditur, ut illa antecedens voluntas minime denegetur . Ad utramque vero lasseere , si ouantum est ex parte Dei media ad salutem instituta Lit ae parata. non autem necessum esse, ut singulis actu applicentur de eonserantur . docuerunt Thomas

de ramos, Joannes Baptista Gonet, Domihicus Ba aera, Franeilaus ramel , Joannes a Sancto Thoma, Petrus a Solo, Aeademia Lovaniensis & maeensis, Norisius. Macedo. AEgidiani, &Augustiniani qua Plurimi: suorum testimonio & auctoritate iam tota aerea Ia smi reviviscentis machina evanuit.

avi sensu desectatio victrix deliberata direnda sit, di is libertatis admittendum si aequi-

T quoniam prolixam disputationem a Messi s

mus, nil omnino olereundum est . in quo rumores desiderare queant aliquam uberiorem explicati nem . Potest emo aliquis quaerere num delectatio viactrix. in qua diximus sitam esse gratiae emeaeitatem. Indeliberata . a'. deliberata dicenda sit. Scripsiimus nos alia 34. cap. 8. Iansenium statuisse delectationem vi-Aricem, quae penitus seiuncta est a deliberatione, &indifferentia liberi arbitrii, scilicet, quae cum liberi

te differentiae nequit eonsistere . Hune errorem, hane haeres m nobis adversarius adscribit r quo iure. uum tam prolixa dissertatione libro sextodecimo li- ,ertatem iudifferentiae adversus Iansentanos . eeteros Que novantes Propugnaverimus. quo, inquam , rure

Mempe quia seripsimus delectationem elle idelibera-etam. quatenus inspiratur a Deo. Ita Anonymus Iam

redibita pag. 193. ubi ulterius assirmat me ad Iansenium accedere, quocum doceo iudeli istam esse ἔratia delectationem , totamque Usus sicaciam eo siuaraduum superinitate repet aam . Verum quod spectat ad gratiae Meaciam satis superque i. & a. di n-ctum est. Nune de indeliberata a te lati-e pauea subiiciam. Tomo itaque tertio pagina i36. seripsi utique: ris, dicimus inde iliberatam quidem eme hane d De isti nem, quatenus inspiratur a Deo ; sed immediate subiecti Ai Lee Glectatio victrix corii a es cum deliberatis

ne eti arate ad opera. quae efficiumve a libero arbitrio

De Gl flatio . excitato. Addidi nem em mereri peractum indeliberatum, & per inspirationem illam tratiae victricis, cum meritum baberi nequeat sue indifferentia liberiatis. sed ad meritum requiratur tiberi arbitrii Diseratus assensus . Cur haec tilentis mittit ollidus accusator In iisdem locis . quae depravat, ae mutilat. constat tradi a me de lactationem indeli heratam , quatenus est divina inspitatio ς deliberatam vero, quatenus est velle liberum, seu deliberatus a sensus , a Deo per illam inspirationem , & a libero arbitrio ea inspiratione suffulio, eum poteitate iudinferentiae, & liberrime elicitus. Ingenui lectoris Mu-M duntaxat appello.

Quh Ille sanctae dilectionis sit indeliberatus quatenus inspiratur a Deo, & tamen stet eum libero assensu

voluntatis humanae: extorrat ille nobis, quomodo iuxta eommuniorem theologorum sensam Gratia priveniens & excitans eonsiliit in actibus in imbe oti, Ἀ-tellectus voluntatisque, & inde emeiatur actus iatib ratus: atque idem nos de inspiratione dilecti it vltro libenterque assirmabimus. Neque enim aliud re- monere quispiam poterit, nisi aut gratiam illam in acti- diis in deliberatis eonititutam esse causam effectricem

actus secundi prodeuntis ab thia gratia, atque a saeuitate & electione liberi arbitrii ; aut eumdem actum voluntatis, qui est indeliberatur prout divinitus inspiratur. ιιι beratum quoque esse prout elicitur a voluntate adiuta eiusdem inspirationis auxilio . Utramque sententiam nos explicavimus praecitata Pag. 136. eam eligentes, quae docet inspirationi delectationis victricis, qua Deus sine nobis deliberate operantibus facit ut velimus . adiunctam esse deliberationem comparate ad xstantum, &adamas, vel opera, quae emin

uuntur et in quibus . nisi foret ipsa deliberatio &libertaς indifferentiae, nihil meriti , vel demeriti inveniretur. Que eum a nobiS tam aperte, ac tam ex

presse sint cina , nescimus quomodo fieri potuerit.

ut tam splendido mendacio nobis Anonymus putave rit esse aecensendum , quod solam inspirationem fanctae voluntatis, & deseciationem in. letiberatam , vera libertate semota, & inducta a tecedenti necessitate, eum Jan senio ausi fuerimus statuminare : nescimus utique . quomodo fieri id potuerit ab homine , qui retrogradum ci t non habeat , oculosque irretortos. I l. Verum si ino*a , & obscuritas sermonis nostri

traxit accusatorem tam snistram ae malevolam suspicionem: conabor mentem meam aliorum The logorum vervis exponere, spectaturias num adeo prodigiose emutiat, ut offendat etiam in montes. Gabriel Vasqueet is r. a. disput. 183. c. v. num. - - .. x. Meet eamdem vocationem oe regnitionem Ianctam . . He-ia. primum motum istumatis subitum diei gratiam ope- - rantem praevenientem , . cooperantem edi remita D 7 'tem ἔ eamdem , inquam , diverso modo consideratam rnam quatenus consensum nostrum antecedit, est operans praeveniens ; quatenus vera permanens in nobis incit

nobiscum eo sensum , es raverans Cr comitans. Nam ita rensen a noster est a Deo G a nobis, ut Deus nissolum immediate ρ sce ad illum concurrat, sed etiam

media evitatione illum in nobis esseere ditatur, eo m Est , quo intellectus voluntatem movit o allicit. Fere as. eadem nos scripsimus tom. pag. I I. asserentes gra- ' :tiam, quatenus illustrat mentem.& animum excitat. 111. esse praevenientem ; quatenus vero mentem excitatam .

voluntatemque sancta delectatione an iam adjuvat ut libere velit & operetur . esse gratiam cooperantem di adjuvantem. Videt ne insinudator, in gratia praeveniente, sive in sancta inspiratione, suae consensum nostrum antecedit, actum voluntativ iud Iiberatum ; de in eadem gratia . prout eli adjuvans & eooperans, se ilicet prout nobiseum liberum consensum incit, uolantatem deliberatam . quae simul illius praevenientis inspirationis. & liberi voluntatis arbitrii effectus eira Videt ne id Anonymus Quomodo ergo mendacissime proserre potuit , nos solam iudeliberatam delectationem . & necestatem antecedentem , quae sine delibera tione voluntatis eli , cum Iansenio adstruere modo potuit praeveniantis & adjuvantis gratiae noti nem tam imperite confundere, ut nobis Jansmisinum impingeret . quando actum deliberatum dc deli eratum . divitiam inspirationem & liberum voluntatis assensum , essectus praevenientis , dc eooperantis gratiae. tam dilucide. ac tam perspicue travidimus III. Eminentissimus Bellarminus de Grati & lib. arbitrio lib. i. cap. I. ubi inquirit quid sit proprie gratia operans . ait quosdam Theologos asturere, quod sellio

gratia operans non distinguatur a gratia excitaute i neque coeperans ab adjuvante ς ω quia gratia .eWitans . inspirat initium bonae istant iis . ad quod n- libere απ.cum mas, aratia adjuvans iuuat ad assensum praestandum . . Misendum quod Deus inspiravit , in quo pla-- ne liberi sumus: id/ο dictum esse istunt auctores hujus sententiae, Deum in nobis sine nobis ecticere ut velimus, nobiscum autem eoνerari eum volumas ; ubi per illud, cum velimus, inte uisuri indeliberatum imperfectum desiderium ; per iliaci, cum istamur, perfectam,des. heratam esetionem . Ab illa Sehol alii eorum sentem eso non abhorrui, eamque citata pas. s. explicavi ve bis Augullini de Grat. & lib. arbitrio eap. 17. ideoque mendaces elle ex hoe etiam capite eonvincuntur . qui aiunt denegari a nobis deliberatam voluntatis electi nem . Eo tamen loci Bella inux sententiam illam amplectitur . quae ait gratiam operantem illam esse. quae esserit in homine primum actum deliberata Hl-tatis; sed ait paullo insta. Detim fecundum quoddam genus causae ege mouentem respectu ipsius velle detιb

rati , voluntatem non esse mouentem , sed ramum motam ; etim tamensecuiatim aliud causae genus, ad eum dim acliam volendi producendum Deus concurrat ut movens, voluntas autem tum ut mota, tum ut movens. Vult autem Bellar minus voluntatem motam esse, quatenus solus

Deus illam movet suadendo, hortando , consilendo:

moventem autem ae motam esse, in quantum Deus

simul cum ipsa operatur velle deliberatum . Quare etiam iuxta Lllarminum in voluntate , quatenus per inspirationem divinam movetur ae trahitur, nulla re lucet electis, nullaque deliberatio quae tamen deliberatio & electio repetitur ta eadem volu late , prout divina adspiratione adjuvante libere asten litur , movetoue seipsam.

IV. In Congregationibuς de Auxiliis anno I m.

propositum filii dubium illud , Quid finit udum sit

de hoc propositione . Liberum arbitrιum habet se pas- μι -- in ordine ad receptionem auxilia escaris , O Iibe- μα--re. Passeris ρu dem, quatenus recipit lituit a Deo ; omnis enim recipiens ursic habet te Hiquo modo passime e libere .., uti autem, quoniam potest disse mire ilii motιοπι. ει opera- - λώ. tur tib re eum illo. Fratres autem Praedicatores sententiam suam explicarunt scripto . quod apud nos aut graphum custoditur. atque ad hunc modum se habet . . -

is Respondetat nulla eensiara dignam ella praefatam

propin

102쪽

ut positionem . sed pol his esse nee ariam in eo sensia, quem ipsamet explicat. Pro eurit maiori intelliis rentia adverto, in auxilio Meaei duo posse eonfiiderari, ut est quaedam inspiratio praeveniens noli a me liberationem. & Me modo eonstat liberum arbitrium non se habere libere in aliquo genere caussae efficientis respecta illius inspirati odiis ; non enim deliberat homo , neque deliberare poteli , quod inspiretur a Deo. Nihilominus eum lim itit . duod illi inspiratio sit actio vitalis tam intellestas illuminati , quam voluntatis quae inspiratur , in qua ipsa inspiratio et

euasi primus motus. in quo neque meri rum . neu ue emerarum est. Gamris intellectus & voluntas se na-beant active pnylio duntaxat. Alterum est, quod in auxilio Meaei consideratur, ipsa Acacia, que actualiter ordinatur ad actum eredendi , vel ad albi meontritionis. Et res u huius e sociae . & eficaeit virtutis liberum amitrium nostrum neeue physice . neque moraliter est eausa illius , sed ipsum auxilium hadet illam . ut progreditur a Deo . Nihilominus eum Me fiat. quia liberam arbitrium ad effectum illiut virtutis Meacia eoncurrat active, & phvsiee, &moraliter. Active quidem physice, quia eredere , diligere, Ae poenitere actiones vitales sunt. Maraliter vero, quia ipse homo sie adiutus deliberat lic operari r neque huie deliberationi repugnat , quod insallibiliter deliberet, quatenus Deut vult ipsum. & iacit

suaviter operari. Unde quod dieitur in ultima parte praelatae pro sitionis , Libere autem. quoniam ρο es

a senti a ius motioni , operatust tibere eum tua, interii endum eis quantum ad effectum & terminum

motionis: nam quantum ad praemotionem inspiranti

Dei seeundum seipiam, non habemut nox libete . sed

potius in genere moris nos habemus misio , quamvis physiee duntaxat ipsae potentiae is habeant active, quia sunt actiones vitales. At vero quantum adesse in eredendi. & diligendi Deum . libere utitur homo tali auxilio emeaei, tametsi inlallibilitet oper tur. Neque obstat euod dicitur in Coneilio Tridentino sessi 6. eap. s. de eo. ρ quoniam illie habetur

definitio eontra asserentes liberam arbitrium merepassive se habere . velut inanime quoddam . Item quod in eap. s. dicitur, insoirationem illam recipient. illam abjicere potest, ne statio intelligendum eli pol quam illam recipit. tune enim poteli eam reiicere nolens operari eum illa. Certum est enim repentina

Dei motiones, & insuirationet ante omnem nostram

deliberationem in nodis a Deo fieri . iuxta doctrinam Coneilii Araulicani ean. Σα Multa iri homine bona fiunt . qua non fuerit homo. Non itaque repugnat. quod liberum arbitrium hominis in ordine ad receptionem

auxilii emacis aliquo modo se habeat passive , de immul etiam libere diveriis rationibus, ut explieatum est . Neque enim divinum auxilium quam tunali te Max de se , prout progreditur a Deo . exercebit stam emineiam sine nobis libere e sentientibus; sed iste bonus eonsensus & bonux usus non praevenit em eae iam auxilii, sed potius praevenitur ab illa ; neque in illum bonum usum potest reduci disserentia, tanquam in primam eaussam, quare iste homo eonvertitur, Malter noti convertitur: sed reducenda est ad divinam voluntatem. quae istum ab altero distemit . donanda hute quod alteri non donavit . iuxta vulgatissimam doctrinam D. Augustini in Enchiridio ea p. ra. & cap. 93. Quae testimonia Iesant, ut pateat quantum discedant

ultem a doctrina Divi Augustini illi, qui emeaeiam

auxilii aequalis nullam aliam cognostunt, quam ab ia- nata libertate procedentem : & etiam alii. qui ponen-- ualitatem auxilii physieam, & in aboluta enti. rate sua, aiunt esse maius beneficium, quia opportuno tempore datur uni, & non alteri . ut ait Doctor aret de Societate in Opustulo, quod novissime praelo mandavit Matriti presenti anno isqq. de concursa, motione, & auxilio Dei, lib. 3. eap. m ubi etiam

de dit Molinae doctrinam Nestio an hie liber

Romam sit asportatus, in Ruo plurima docet contraria doctrinae Divi Augustini, ne amplius interim di- eamus. is Apparet ex hoe stripto , quomodo gratia. sive Avina inspiratio, quae est actus vitalis intestinui& voluntatis, praecedat nostram deliberationem ἰ &quomodo antecedente assensu liberi arbitrii fiat voluntas deliberata. & eausa effectrix operam illorum, quibus inest ratio meriti ae libertatis r id . quod nos aperte seripsimus lib. xiv. eap. 8. his verbis: Haec δε-

piatur ex parte Dei, quarentis est ipsa miseruoralia ni veni, , caritatem inspirans, nullatentit etim nostra de

tiberatione estniuncta est , O hae sensu ait Aueia tim.1,

Ut velimus sine nobis operatur. Deo Her uin ex par

re m stra. es ipsa dilictis smus a Dei inspiratione. .

a Dduntate nostra premanans p a -uη rate tamen , us a

Rinus. Cum autem volumus. & sie volumni ni uel mus . nobiseum operatur. Quare , ut supra dictum est, Gratia qua praevenit earitatem , escarisas Dei. sis i e Deus nobis spiritum suis dilecti a inspirans . .grara praeveniens opina liberialis 63 ipsa luna vilwntas.

raritas nobis tu pirata. Prima omism Uram dess,er tionem antevertu altera eum isto deliberatione se u cta est, eumparate ad opera, qua eo equacrior, tiberta eis . rueriti. Et infra eodem eam pag. t s. Nos lG-mus i-deliberatam quidem esse hanc detierat emnus inspiratura Do. At hie delectatio υkirix mutancta V eum deliberatione eo arate ad opera, σus escιuntura libero arbitrio hae d lectationa recitata . Pallatur letior importunitatem meam , si aliquando eadem repeto . Legit haec Anonymus, nam ex pag. is t. tertii nolu . rum operum voluminis quaedam exseripsit pag. Istr. Jansenis mi Reditati, & tamen eadem passost'. anere re audet me eum Jansenio prorugnare delectationem ι deli aram, & necessitatem illam autecedentem, qua oritur ex eadem delectatione indeli rata; quando e dem loco, eademque mina quadratis litteris scribo, aerepeto delectationem victricem. cuae praecedit opera libertatis, ae meriti coniunctam eluc repetatur ad perpetuam mentieissimi impolistis contationem eoniunctam esse eum deliberation. . Interim illud quoque animadverto. quod latente Anonymo eadem pag. Istr.

consequens , nee ullatenus ossicit libertati. Si ergo a me, ante quaelibet opera meriti ae libertatis, itatuitur eum delectatioue desiberatio ; proculdubio necesu,tas . quae e nolim systemate eonsequitur, iudiee ipsi

met accusatore. et necessitas duntaxat consequens. nociantecedens. At ipse adiiciens mendacia mendaeiis, me ab aliis Augustinensibus distrepare . & neces tatem anteceimem inducere eumitat. nescio qua iste atrue temeritate. Sed mittamus Lycurgeum hune iu- ieem, muls alba, & Lesbia regula utentem : nam quo m delectatio, S: voluntatis motus insoluber tus. aut desieratas dicendux sς, iatis superque ex.

plicavimus . re

V. Rellat, ut unum addatur . non posse in no trasententia , quemadmodum nee in sententia aliatum omnium, qui gratiam per se efficacem propugnant admitti aequitibrium illud libertatis . in quo voluntas constituta habeat potentiam ae3ue expeditam , iisdemque viribus pra&litam ut se . in unam . vel alteram partem declinet quum aequilibrium ill ad commentitium omnino sit . & ad libertatem sufficiat. s ita

eligat quod illi tamquam convenientius . ac praepon derans ab intellectu proponitur, ut aliud tamen eligere queat, quatenus & iltiad secundum aliam rationem ut magis idoneum, & eonveniens proponi pateli. Porro

aequilibrium illud multipliei ratione oppugnatur. Aeprimo liberum arbitrium adiutum gratia lassiciente. quae non sit essicax . divina praecepta plena libertate transgreditur. ae potest eadem implere, nemine Theo: logo id dissilente . nunquam tamen implebit, nisi aecedat auxilium illud praeveniens , & mi x , quo actu opus p Uitur. Priusquam vero hae Meo gratia dicinitus inspiraretur , aut erat illud libertati et aequilibrium, aut non erat. Si non erat; igitur abiaque aequilibrio erat in voluntate potestas indissere tiae , quoniam haec potestis stabat cum sila gratia

sussiesente si autem 'nte gratiam Meacem voluntas in ovilibrio erat posita: naee gratia voluntatem magis alliciens ae tranens debet aequilibrium illud eve tere. eam non possit aequa libra persilere, si pondus aliquod ex una parte superaddatur . Voluntas enim Meaei gratiae auxilio praemota habet assectionem aliquam , motionem'ue . quam utique non habebat carens eodem auxilio ; ideoque si prius in aequa Ia ce vertabatur . novo adiutorio sussulta ab mua libratione deflectit . a. Nolira . ommumque Theolos rum . quos laudavi 2. num. & M. sententia.

ubi non est gratia virectrix , non est in homine ρ

re vita 'oxime ex dita , ea nempe potentia, quae nullam aliam ad euiciendum opus Datiam requirat ; r quirit enim emeaeem ae praedeterminantem . at nula alia potestate indiget . ut libere statiam abiiciat.& vocanti dissentiat, quum liberum arbitrium ad malum seipse sufficiat. En meto in voluntate ρο- tellas expeditissima ad malum, sine tali potestate ad num: en libertas absque et quilibrio. υ Hoe inte cedit inter Adam originali justitia proitum , hominesque lapses discrimen . quod tales vires haberet ejus voluntas . ς is sine Milo Iuerat instituta peccata . . nihil ilii j x se isto eo eviscentiatitor res ebat, tit ἀλene tantae honitati tantae bene est e Mi facilitati pe

Imreania committeretur H urium. Nunc vera eam conis

piscit adversus spiritum. &spirituς adversus earnem: nunc in certamine Iaborantes ac perielitantes dari sibi pugnandi , vincendique virtutem per Christi statiam putat: num psse aquam es illa macra peccati merito

N amissa

103쪽

amissa libertas, etiam ma ribus doriis adliuvamis νε--usit infirmitas. Agnostis, opinor, verna Augustini de cirreri. α Grat. capit. x II. num. I. Nunc e go aequilibrium illud. in quo conditus suit primus .mo eum naturali saeuitate in utramque partem fi li. g. -&-adiutorio is risererer ctim vellet, o HE. ν.'suo permaneret si seuera, subeunte eoncupiscentia,& leste pereati , depetiit : & qui aequilibrium ipsum

mpugnant, ut ait Emiuentissunus Gotti de crat. q. dub. s. num. 26. υν tur es peccati orsinalis . . .. Revera Pelagiani , qui peccatum originalen abant, adstruebant quoque aequilibrium , de quuin praesentia 4isseritiit. Etenim S. P. Augustinus epili.

dis ; ut quorum ad peccandum , tantum etiam ad mu erandum valere di iat Pelasitis , quodsi ita est,nu os Metis adiutorio gratia resemat- , Me qua nius d μ-ν, ad non γα um vinis voluntatis arbitriam υ Iere. Neque dicas. Pelagianos assirmasse tale dati . quilibrium, quo sine gratia voluntas tantum ad non peccandum valeret . quantum valet ad peccandum rnam ii ut posito hoc mollibrio Pelagiano, nullus rem servatur loeus gratiae Cntilli: ita si eum gratia sufficiente duntaxat detur aequili tum , & aequa ad me-candum . & ad non peccandum potestas, nullus erit loeus gratiae est ea ei ; nee erit eur Deum orare debeamus . vi operetur in nobis velle & perseere, nobisique adiutorium sanctae operationis elargiatur. Disp tam praeterea An ustinus adversus Pelagianos non s mel ait periisse illam libertatem, quae erat ici Par diso prout ostendimus lib. I 6. cap. pag. 29 . at nee in Paradiso erat potestas perseverandi absque astutorio sine quo, quum homo non talis naturae esset condi ins . ut sine auxilio Creatoris posset in aecepta

justitia perseverare : id ue in hoc lafirmitatis itatu, etiamsi adsit adiatorium sue quo non, non tamen habetur sena illi libertas , quae erat in Paradiso, nee aequa in bonum, malumque potestas , & consequenter nee .perseverat aequilibrium illud ; sed cogimur, quoadusque liberemur gratia Salvatoris, exel mare: Viis Hiam luem tu membris meis reptis nissem tui mentis meae, captit utem me in Iese pereati sua est in membris meis. elix egsμmο. quis me Iι- erabit is eo ore mortis huiusὶ Gratia Dei per Iesam Chri m Dominum nostrum . laquit ad Rom. IL 7.

xv Apostatus. Definiente Iuliano apud Augusti

m lib. ι Om imper Heli n. iro. liberum arbitrium in tali libramento institutum, Ut tam liberum sit limini Derficium facere velle, quam nolis, tam tibertim sit parritassium velle premerare , suam noua. tam Ii ram sit

adulterium committere istis. quam nolis . tam primitis verum s monium perhioere . quam falsum , tam lLMmm Deo obedire i eranti. quam daabolo persuadem rivi α ιι, Ausuilinus Pelagiano respondet: Verum dicit: Ne est liberem arbitrium , trie omnino accestis Adam r3φys. sed quM datum se a Conitore , . a deceptore viri tum , utique a Diuatore fanandum est. Quid per Leuum magis proterri potest ad commoniliandum p.

vitatem illam liberi arbitrii in aequilibrio sitam , quam depraedicabat lulianus, spectare ad statum i

no utile. non ad is tum hunc . ta quo caro eo v. piscit adversus spiritumὶ 6. Voluntas, etiam post Adaei varicationem , nullo adminiculo indiget ad peccan dum . eum ad malum se ipia sufficiat; at ad non pee eandum eget Dei gratia. dc quidem potentiore. quam

si erit illa, quae ei, lata fuit primo homini ; eum ad

bonum nou sussiciat. nisi adjuvetur ab omnipotenti no . & is hoe infirmitatis Itala gratia nou tantum p - , sed etiam velle inspiret ae tribuat. At in aequa lanee constitulum non et , quod absque alterius adminiculo unum Poteli, alterum non potest unum illa facit . alterum non opitulante Deo, &ridem subministratione illius adiutorii, quod dat sos, dc velle, nunquam actu faciet. Quare eodem lib. numen I 7. ita lulianum Augustiqus alloquitur :Pisai, tibi ipse quia placet, aetii vicat inavi corde ina

uia υMutare phantasmata . Cur enim ta adminiculagrariae furaenis bona voluntati , cum voluntas L innitatur adm nicula ut mala st, via maia esse per. Misi his libra ina , quam conaris ex utraque par re per aequalia momenta suspendera . ut v Iunias qua-- tum ess ad malam . tantum etiam sit ad bonum L M, vereondo in unam partem te iudicat delirantem Ta

melli Pelagiani aequilibrium illud, Quo voluntra sine

gratia. ex aequo pollet bonum & malum. adlinierent; nihilominus eum faterentur dari Dei fratiam ad faciliut operandum, evincitur ex hoc principio non re quiri inium ad libertatis naturam. Polita ---.. Mitia ad iacilius operandum, erit in volum aliquid vitium . quod antea non erat , Ideoque, non erit tuae praeedens, & in utramque partem mquabilis libra : unde sapientissime Augustinus citata

in o. epitiola 2 M. ad Paulinum niun. inquit: Quanquam

M SYST. VINDIC.

iII. νιμ in os tuis. πιθοῦ νῶι tam tu bonu- . quam ν. malum. ex aqua tauris perpensine nec Mic facitirati M. cum resinquit , suam Ditem υidetur Pelagius esse re fessus dicendo. raelitas possunt implere per gratiam,s ei lius impletur per gratiam . iacilii ne autem sine gratia fit malum :-sa mobilitas non Iauce per Mitti . 8. Tantum abeii , ut aequilibriumst necessario admittendum , ut longe verisimilias sit, nunquam voluntatem deliberate operaturam, s aeqvi- librium illud persisteret. Enim vero si duo media pinrinantur voluntati, neutrum eliget, nisi iudieio m ctico unum alteri praeseratur : intellectaς enim pract/eus, non speculativus, movet voluntatem, ut omnes doceat eum S. Thoma i. a.' art. I. ad a. Neque rvia

dicas, iudieium practicum esse actum eiusdem volun--.tatis , unum prae alio elicientis, ut aiunt antiquio. 2 rum, & reeentiorum Philosophorum bene multi: non, inquam, hoe dicas ; nam idem S. Thomas proxima q. 13. art. 6. ad 3. docet, quod si duo aequalia pro- ,, ' ponantur, ideo voluntas magis in unum flectitur . quam

ualterum . quiae sideratur aliqua conditio, per etiam unum alteri emi ait & s. 6. de Electione docet volun- tatem ex necelsitate serri in bonum . quod avrehenditur viri hconveniens , secundum omnia parricularia. qua canta. ak g ut, quo pacto voluntas ex necestare areerit Leotita diuem . at non moveri ex necessitate in nonum, quod non tu utatur ege bonum fecundiam omnia paniculariae quod uero unum prae alio eligat, inde priwenit, quod unum prae alieto sit conveaiens consideratum se ridiam aliquia particulare. Exponit etiam eo loci Dinor Angeli. eus, unde sit quod voluntas feratur in id, Mia sibi inertur magis fecundum have particularem coniationem . quam se uoltum aliam; & ait id tripliciter contingere t Uno

quidem m ido, tu quautum uua praepinuerat, O tunc movetur υHuntas fecundum rationem , pararum homo prceli

ait id, quia e utile ouitati, eo quod est utile Uluptati

Alio vero moM in usotum cogitat de tina partitutari ci eumstantia, oenon de Aia, oe Me contivit Herumqu/ρεν aliquam occasionem eis bitam. Des ab interiori. - ab --xerrori . ut ei talis meitatio occurrat. Tertio vero modo tontingit dispositione dimiuii ; quia secuudum Philosopha

tur cibvs a Gaia, in aera. Haec si pientissime dicta sunt,&cohaere ruet ad ea, quae leguntur in Summa I. q. II. uui docetur art. 3. electionem non esse finis, stamediorum, & art. 6. bonum, quod non potest apprehendi sub ratione mali. appeti es nece state , cetera vero lil ere eligi, quatenus unumquodque secundum diversam ratum empotest appretaeadi . Metis ibiti, 'Afugibile. Si ergo ut voluntas libete eligat unum ex iis, quae illi proponuntur, necessum est . ut unum alteri praepon

deret, Ru occurrat cogitatio unius . nim alteriufi, Rut

spectata sebiecti disp. itione unum alio videatur conve nientias ; ubinam erit iactatum a quibusdam recentio. ribus aequilibrium P o. Non tamuin recentiores Th

mistae his sub rebunt, inter quos adversus aequilibriumaeerrime pugnant memoratus Cardinalis Gotti q. a. e,

de divisione Gratiae dub. s. h. 3. & Caietanus Benito de vera Christi Gratia disp. 3. dab. I. sed etiam pria uam aequilibrium ipsum exeogitaretur a Pelasianis, de refutatum ab Augultino rursuς in litterarium P. so orbem obtruderetur. Gabriel UasqueZ in I. disput. r. argumentis pluridiis demonstravit. nota posse a vO--ε. luntate ex aequalibus mediis naum eligi, perseverante

iudicio. quod utrumque sit aeque eooWeniens; sed ne-χ tacessum esse ut in eo . quod eligitur, inveniatur ab iu- ρι.tellectu peculiaris ratio boni, ob quam elisatur, di iam, quod reiicitur. inveniatur ab intelleau ratio ma li . on quam reiiciatur. Eadem est sententia tardinalis Bellarmini lib. a. de Grati , lib. Arbitria cap

L. ubi sexta pri titione demonstrat elemonem uinluntatis necessario 'endere ab ultimo iudicio praesua

Namuis sibique obiiciens. quod in mediis conda n- i. a. p. tibus ad finem nunquam detur iudicium ita determi- x. . natum ad unum. ut non simul etiam adsit tale iudi

elum. quod alia quoque sint media ad illum finem utilia, Responis inquit iudicium uisimu- nou pati secum aliud iudicium simiis, quia ment contradicensia. in re parnontia itiaicia. Itaque Mirimum iudicium non uua , quo alia sint media utilio ad ere eis finem, sod Zeir omnibus e sideratis hie, G nunc, hoc unum esse a ripiendum tamquam utilissimum , ac per Me absolute in citer melius ceteris quare sumuntas tunc eliseret aliquid aliis, haberet quum ratiouem cur eligeret νιι aurate medium, quia nimirum est utile. sed nou haberetra, Mm ullam eis omitteret illud aliis. quod his inunc Osimpliciter est itidicatam me ius. Non en- uum habet nisi unum Altimum iussietum, nec pins habere, quia contradicentia essest, nimirum, omnibus con eratis es metitis. omnibus eonfiderasis Me nam es melias . Quapropter etiam iuxta Bella taum. ut voluntas inumpta; alio eligat , neeetam in ut praeedat iudiei iuri

104쪽

practieum , quo ratio in et illud hie Ze nune esse ii, & quidem praestantissimi, etiam post damnati γeligendum , atque ad tale iudicium requiritur ut . id , nem quinque propolitionum , assirmaverunt prout quia eligitur, secundum aliquam pemliarem rationem L 1lat eT h. I. N 2. melius appareat quae duo aequilibrium . & aequam a. Sequitur interea duo esse capita illius haeresia; Voluntatis in utramque partem flexibilitatem ever- unum. quod lausenius non admiserit genus aliquod tunt. am aequilibrium denique illud . de quo dictum efficaci dili inflae; alterum, quod sub bratia est hactenus, reiiciunt quoque emtum Galliarum Epi- .caci non agnouerit tibertatem a Mee uate : his vescopi in saepe laudata Λαεμαι - Constitutionis mi- ro duobuia capitibus illos adversari . qui aiunt dari genitus ῆ ubi pertractantes de libertate indit serentiae ad gratiam . tui voluntas resistit & sub gratia efficaci meritum & demeritum necessaria , ita loquuntur: ., Propugnant Iibertarem inci erentia ; ut apparet eXCette indisserenee active, ee mumir de resister Bita 3- . . la grace la plus missante, soli aux tentations les plus Evidens item est Iansenium turpiter aberrasse ,

sortes, ne doli pas estre conisadue avre an tyste me, dum ait aliqua Dei praecepta esse ivilis impossibi fia, qui supposeruit dans la volontε , des soloe -ioum di dum iisdem juilis gratiam , qua fiuntegales Mur latre te bien, & te mal; ee qui est eon- subtraxit ; quamviς verissimum sit, non semper jullis traire 1 la doctrine de I' Egli se par te me stite- adesse gratiam incarem , & potentiam illam

me . doni On murmiteonet ure, Dieu seroit dans completam, atque expeditam , quae nullum aliud exi-r obligatio d augmenter ses graces , ses erimes. - ut adiutorium, ut erumpat in actum; sicuti demon- Atque ham doctillimorum Antistitum Uerba aliam iu- 1iratum est 3. 4. vimisimamque rationem ad cippugnandum praedictum 4. Conilat in secunda , tertia, de quarta Jansenti aequilibrium suppeditant; homini nempe , quo magis propositione contineri illa portentosa capita , erat, & pravis consuetudinibus sese implicans ad num. 2. huius Corollarii expressa. quibus nempe J-- malum robumori toneu pistentia ineli natur, e seren- senius assirmavit gratiae nunquam resili . nee dari iudum fore a Deo ampliorem & tiberiorem gratiam. hoc infirmitatis liatia liberum a nerestate arbitrium: quae illum constitueret in aequilibrio, sine quo admisso a quibus erroribus longe distant qui admittunt auxi-esusdem aequilibrii systemate nee pinet ad meliorem lium in iis des ciens, tametsi doceant illud quo

frugem revocari. neque ulteriora peccata vitare. que esse emcax comparatione alleuius effectus ; δc ul. VI. Quae paullo supra ex L Thoma moduEta sunt. terius ad meritum, vel demeritum requirunt iii Na- systemati nostro quammaxime quia rant . Assimo sena licet reiiciant aquilibriton illud, quo enim voluntatem non ex electione . sed ex necessita- voluntas parem habeat in unum, & in alterum pr

te appetere finem ultimum, in quo nulIa ratio mali pensionem, ut liquet ex s. & 7. deprenenditur, & in quem sertur naturali inclinatio- Quantum denique speciat ad univrialem redem- nee erga alia obiecta re electionem dari , & motum ptionem , in hoc versatur haerens Iaaseniana . qus liberae voluntatis. quia in iis potest adinveniri ratio, neget Chrillum mortuam esse rardi . m iis Per 'dam a voluntate abjiciantur: quod non repeto. obtulisse sanguinis sui pretium . remedia salutis initi-

quinitam j. num. R eollatione ver rum meorum tuisse, & praeparasse omnia divinarum gratiarum au-

cum iis . quae de libertate disserens tradidit s. Tho- xilia: execranda sane haeresis qua immunes sunt. mas , arbitror satis superque manifestum esse . Etsi qui tradunt Chrii tam pro omnibuς sanguinem sudis- autem dam delinatione victrici voluntas trahitur ad se, & salutis remedia, atque gratiarum munera Omni- bonum , in aequilibrio non est . & sancta delinatio bus praeparasse . quamvis negent haec sinsula applica-Prae ponderat cupiditati. aut ob validiorem gratiae im- ri, ut demon trivimus f. o. pulsum , aut quia animum non subit, nee voluptiis tem exeitat onjectum noxium & delectabile , aut COROLLARIUM II. quia ob piam affectionem, ae minorem subiecti eon cupiscentiam apparet illi veritas inlchrior . & virtus Rursus ex dictis sequitur, per iniquissimam atrocisi detestabilior; tamen bonum pros uitur electione Ii, simamque olumniam tamquam Jansentanos illos tra-berrima, ut adsertas Ian senium demonilraui libroria duci. cap. a. propciit. a. & υ di iudicium practicum quo I. Qui docent uti ne gratiam Saluatoris esse ill

accedente voluntas unum prae alio eligit, non evertit strationem menti . sanctae dilectionis inspirationem . libertatem indifferentiae . varios in ipsa gratia admittunt gradus, & eam . quae VII. Jan senius eontra , praeter Iora innumera , in Meax est, Vesricem delectationem appellant ; at eum quibus asserit neeessitatem non repugnare libertati. 1ansenio noci ammatre detinfiti me superiori libertatem sed huic istam adversari eoactionem , quorum ,-- --, a 'ue voluntatem non tantum a coactione, rum nonnulla pmduxi praeeitato 4. m. a. negat verum etiam a nereisitate liberam esse defendunt. fieri posse , ut eadem poterina voluntatis circa finem 2. Per summam item eat amniam Jans ianae haere veraetur ut nasura , ptant rius in eum ferri ponatur sem insimulantur, qui libertatem, de qua nuperrime Meessario, o in ea, sunt ad finem ut potentia lia dixi, adit ruentes, agnoscunt praeterea 3ratiam inem-lera ; amrmxtque ene impossibile . ut eadem potentia eatem . cui humana voluntas libere dissentitur. idem duas oppostos operandi modes habeat, summopere coim que praecipua Iansenuini capita, unde fluxerunt erro. mendans Motum. qui in I. dist. Io. absurdum exilii- res ceteri, oppiKnant ae dete Mintur. mat, quod ιι bera dicatur voluntas in ei redis lix, quae Inique pariter janstaiani dicuntur. qui etsi non ad finem , ω - i. anetencio Uno fine. 8c eon- agnosciint absque gratia efficaci illam eo Ieram ορ- b. . . eludens eamdem tibertatem esse res civ utriusque, & istam Me potentiam, quae ad pus peragendum non exi . M 13. utrumque attingi eodem omnino am . At memoria gat auxilium aliud. docent tamen iussis immode Fe- v. repete, quae nos aduersus hane Iansenti destrinam. & catoribus sceleriti simis divina praecepta eise posbdia . pro recta Seoti ritelligentia scripsimus tom. pag. eosdemque initos . nisi prius ipli Deum deserant, nun-aς I. ubi demonstra imus, quomodo voluntas natώνῶν quam deseri subtractione pratiae actualis h. se nnu seratur in finem ultimum . electione autem, NMueunt ulterius salva multate tamquam Ian- ω ιisereate inuisserentiis feratur in media ; quod in senillae in crimen adduci . aut litet doceant omnem capite tertio libri xvi. tam saepe repetitum es . ut hoc gratiam esse essicacem respectu alicuius actus , retia unum lassiciat ad ea lumniam lansmismi nobis illatam, elantque libertatis ae 3litrium, seu parem ad binum, in iis, quae ad libertatem attinent, & eeterorum er- 3c malum . vel ad actum, de non actum , inclinati roram origo sunt, exsul flandam . Plaeuit tamen op nem ; gratiam tamen, cui voluntas rei illit, & libem rosus id agere , non ob auctoritatem accusatoris . talem indisserentia ad meritum Ecdemetitum neeess quem nemo unus comparabit tot tantisque viris , qui riam adversus Jantiniana asserta propugnant. nobis rectissimam viam praemon lirarunt ; sed in gra- s. Immerito demum Iansentani erroris criminati tiam eorum, pro quorum utilitate conscribendo operi nem illi subeunt, qui eum exponant voluntatem Dei de Theologicis disciplinis animum appuli , & quibus anteeedentem salvandi omnes per inliitutionem ac pr. peramaatet quidquid tu me reliquum est facultatis . parationem auxiliorum , de universalem redemptionem ingeniique, μου - . per estutionem, oblationemque sanguinis Christi pro omnibus . docent a Christo etiam reprobos omnes

COROLLARIUM I. suilla redemptos; qii vis horum universis & singulis inititura remedia, oc praeparata lassicientia auxilia non Ex hactenus dictis, & insignium Theolmorum a applicentur.

ctoritate confirmatis manifessissimis consecutione d

ducitur, U I I Li. Jansentanam haeresim circa systema duarum dei Minnum in hoc stam esse . quod Ian senius existima- In ea, quis de hins IaVeni a feruit Anon vit a delectatione , quae grada si rior Iit, volunt mus. nimadverseones, O metae. tem necessate flecti . ita. ut a fila coactione si libera; non autem in eo, quod Christi gratiam foraverit I. NT On erimus in histe adnotationibus nimium in inspiratione sanctae dilectionis , aut auxilium eH- prolixi, siquidem quo sensu damnatae fuerinteax in delectatione victrici, hane vero non absolutam suinque Iansenti propositiones, Et quimodo idem se iuxerit, sta retrii m : id enim Catholici bene mul- sus a Catholicis universis, quantumvis in Scholarum Berii Theol. Tom. ma placitis

105쪽

AUGUsTINIANUM SYST. VINDIC.

aeitis discrepantes sint. unanimit retaeriar. umd is plurimis gravissimisque monumentis , in septena praecisentibus sectionibus de nuravimus . Decurram tamen per Re imi latebras omnes, ne a verserius studeat Herere, a me arreptam potius imiam , quam initum luisse emamen . Ait emo articulo r. Jansenium contendere ita peccato primi h minis sauciatam fuisse humanam voluntatem, ut tum

. Fatemur hanc esse Iansenti haeresim, si addatur v luntatem humanam peccato primi parentis vulner tam ita inter oppostas delectationes luctari. ut ab ea, quae robustior elt, i ructabili norassitate stinatur. C terum in sistentia Augustinensium , sicuti sub qu eumque prava cupiditate , ita sub qua evnqua spirituali delectatione admittitur libertas indie ierentia ; idemque haec est nolira sententia expresistissima, Si r qu gratia praevotus ris inlisuus relatari ; ita

Dacunque praemente cupiditate potest sustus perseverare, lib. t . de Theol. discis. cap. r. atque alibi tapen mero. Negamus praeterea nos voluntatem , in qu cunque sum spectetur, etiam sine concupiscentia, non

habere vim determinandi se ad malum, ad quod eiγia sussieit: ad honum etiam sese determinare fatemur,

sed virtute praemotionis ae pratileterminationis divinae, adeo ut si determinans, non praedeterminans . M

scribimus demam sententiae Scholasti eorum . quam lini et Iansenius commemorat lib. 8. de Gratia Salvata ea l. 8a . sed cap. proximo reiicit . tamquam ab Augustini mente alienam . videlicet, requi-m ad libertatem, Mi postis omnibus ad Mendum requia

suis , etiam caelesti quacunque delectatione , m praedri ireminatisne , flet fimuι , ut possis non velle, mn autem Mi fmuι non istit. Addit Anonymus, Iansenium ad netustatem des Rationis totum systema suum revocare, docendo lib. 4. de Gratia Christi cap. 7. lib. I. cap. 6. & lib. 7. cap. neminem animo amplecti, quia eum non delectat,m nisi delectet, moveri nullo pacto istantatem posse. Verum hoe, si intelligatur cum principio altero Jansentanae doctrinae , quod superior delectatio antecedem

tem necessitatem imponat , perversum & haeretieum

d ma est, propriumque Jansentanae haeretan principium .' at si intelligatur saniori sensu , idest, quod voluntas delectatione trahatur, salva tamen lilistima illius potestate . nulla ratione refellitur. Vide Antoninum Massouith torn. I. pag. 348. & seqq. demo

strantem ex inconcussa Austustini ae Thomae doctris Th. na, divisis motione perfici 5bertatem , quod ex s. ,--μ ,ἀ- emmo . s. Thoma desectationem metrιcem immittat rquod vir eximius evincit ex Augustino in eap. s. ad, Galati lib. 2. de peccat. meritis cap. I . serm. 26. de Am. e. verbis Domini. trali. 2L in Joannem, in Psal. 8 &ο --ο ii 8. de Gratia Chrilli cap. I 3. ex μα Angeli eo in a.

dist. 24. q. 2. art. I. in I. a. q. 32. art. I. q. Mart. 3.

& 1. 2. q. sq. art. 6. duorum perpetua doctrina est , animum voIuptate trant , delectatione voluntatem moveri ad faciendum quodcunque opus . in intelligibilibus Dod est a retrensum non movere volunt tem , niti apprehendatur sub ratione boni , naturam humani eordis esse cognatam actioni diles ionis . ali que id genus plura. etiam ratione.& aruumentati

ni x invitiissimis comprobata, quae possunt eo loci perlui ; quum ego satis saperque de his in praec

dentibus pertractaverim . Quod ergo animus numquam amplectetur quod eum non delectat . a nullo nominum, qui Aspullinum ac Thomam leti ita verit, imiamo qui philosophicis institutionibus medioeriter in imbutus, nee ignoret pervulgatum, triti isimumque pi loquium, Trahit sin quemque voluptas . reprehendi potest, & inter Ian lenii errores amandari.

viae delectationis necessitatem . non praeo .ex naturariat voluntatis , sed ex ipsius infirmitate , productis Iansenti

. verbis ex lib. I v. de Gratia Christi Salvati cap. . Adhue ludit operam adversarius, Iansentana mineupia ab orthodoxorum sententiis discemere nescius . Nam quod in statu innocentiae non esset lacertosa

riditas ad malum inclinans, indubitatum est quumefinitum sit in Cone illo Tridentino sessi in de PG- μέ - o inali e capistentiam esse ere ρα-to . mod vero in iratu innocentiae non esset inspiram sanctae di- Iesionis per gratiam actualem , docent ii Theolosi . qui aiunt gratiam primi hominis in hoe a gratia salvatoris distingui. quod Adamo A: Angelis ad pers

verantum conata fuerit gratia, quae non e plinebatur motionem istant aris , & quod in eodem statu Adam eam sola habituati gratia oe ariutoris cognitionis p tuerit perseverare suam sententiam defendit Meptianus mehamps de H. 1ansen. lib. dis . cap. IS &sequentibus , contendens in eadem stetisse Gregorium nostrum Ariminensem in L dist. 19. q. I. arti 1. quam

ruto, sed etiam doctrina Au Ubesamum fui e morum Omnes , qui vel Diesim eius ti s attigertinet. Eo loci mehamps ad Jansentana potius decreta refert . quod gratia famiotis comprehenderet illam voluntatis motionem, quae ab Augustino deis Mario caetistis appellatur. Iansenium antilogiae . & minime sibi contrantis

munionis redarguens. Adhaeret eidem sententiae His ratus Gomely. cuius in Tract. de Graii q. a. ari. I.

pag. 2I. Eaee runt verba: Necessiralem ad tori. Quo , seu gratia reuocis in praesenti flatu re'tit S. AM. ex

noxia concupiscentia , ex corruti ne Ο infirmitate matu

M per leuatum vittara , ex mota mdeliberara, qua induet ut ad Muti, ceno inclinetur, motione . δε- Hatione ac suo late ararie tactrieis . Atqui Musiniati causa rarisnes Deum non habuere in statvi natiara imnoeentis o integra. Quapropter gratiam ouitaris sesquam T. Aug. 'petiar nomine deiectationis. Desum ris . praevia Ium raris, aut molisnis oe excitationis viactricis, ρuemadmodum gratiam medicinalam optus -- pedar. Si ergo ereatura innocens iuxta orthodoxo quosdam Theologos a Deo eum bona voluntate de more easto prodina non opus habebat ad perseumandum in aeeepta militia, moi - istumatis, o inoiarratos sancti deIectationis in ordine ad a s cons

quentes: nequit in tae sita esse Iansentana haerest .

quod ex infirmitate, & ex e cupiscentia repetat necessitatem praeviae delectationis. III. Pe*it Anonymus adnotare , quod Ia senius d Hiram delectationem d. iuuat, terrenam - - -- iam trahit. Missem quae ad bonum mori. & quam lib. 4. de Grati eap. I. & 8. appellat gratiam medicin

nalem Salvatoris.

Uerum utinam nil aliud Ian senius dogmatietasset Quis enim inficias ibit, aliud esse eupiditatem allicientem ad malum. & aliud sanctam delectationem trahentem ad bonum, & hane gratiae deputandam esse Vide Augustinum de sp. & liti cap. 19. num. II. &cap. 36. num. lib. I. contra duas epist. Pelagian rem cap. 1 . num. 12. aliisque in locis a me prod res lib. r s. cap. 8. Addamus unum, vel alterum.

ritatem, inquit S. P. in 3. de doctrina Christiana ea p.

Io. 16. Caratatem voco motum animi aes fraendam Deo

propter ipsum , O se, o proximo propter Deum : cuia

ditatem autem moliam animi ad fruendum se, mximo. quolibet eorρου um propter Deum. Et de 1 tibnitate lib. ς. ωρ. 7. in fine. Nemo enim voles aliquid facit , PM nen tu reris suo prius Δxerit: quod verbum

amore conc itur , siue ereasurae, sive Creatoris . ides ausnatura mutabilis, aut incommutabilis veritatis : ereo σως eviditate, aut earitate. Igitur ad agendum trahimur

amore sive eupiditatis . sive earitatis; sive prava. sive sancta delectatione . sensu exposito. ne iterum Baia. nismum obiicias, in dissertatione priori. Quod autem sua Uitas, Ae delinatio caelestis lit Dei gratia , nonne satis constat ex lib. 4. contra duas Epistolas Pelagia norum num. l. ubi Austiastinns fratiam definiti ratiouem dilectιonis, A ubi destissimi Benedictini Editores apposuerunt in margine, Gratia in 'atio dile ae. Hioni Nonne evidens est ex illis Augustini verbis in να- α

a. de peceat. meritis & remi R. cap. im num. 33. Cum autem ab illo tutus afuroriam deprecamur ad facien- νο- x

dam perseiendamque iustitiam, id Aiud depreeamur . v quam ut aperiat quia latebat, in suave faciat quos non a lactabat uia oe hoc ab auo esse deprecandum ejus

aratia didicimus, dum antea lateret. eius gratia dilexiamus. dum antea non deles aret, ut qui aseriatur , non

in se , sed io Domino glorietur

IV. At enim, inquit Anonymus, Jan senius ut sque delectatio-m atomit . quae antevertit voluntati x πια consensum, ideoque gratiam confluit m delectatione π. δει, rata, caelitus sex usuutarem immissa, uti sese e plicat de Gratia Chr. Salvati ea P. I .

Bene, sapienterqueat nil hactenus ad haeresim Ia seni am. od enim gratia praeveniens sit actus inspiratus intellectus & voluntatis, sive illustratio mentis, & voluntatis affectio omnem deliberationem praeveniens. est sententia inter Theologos fere communis. Vide auctores id asserentes, horumque sententiae monimenta apud Fridericum Gavardi tom. 4.Fi. Nuperrimus Auctor , qui Summam Augustinia--m Romae edidit. idem demonstrat q. I. art. ex. quo Augustinus praevenientem gratiam appellaverit in . Pucenam hiemiam, o Districem delectationem , & qui- Deretiusdem indeliberatam, ut d et art. 4. yag. 7. de quo

auctore dictum supra. Parum ab hae sententia discrepare mihi videntur Thomiliae . qui gratiam statuunt in Dei motione actus indesiberatos praeveniente. liquidem motionem Dei nemo unus denegat quamquam Ferrariensis q. eontra Gentil. cap. I 45. Sotus de na

les r. p. disp. 48. sin. & uidam alii Thomista

rem sententiam priori loco politam approbent . Ut ut

sit, nequit inter seita Jansentana locari quod gratia

106쪽

eveniem In delectatione ιηaehiberata sita sit: quamquam ho gratiae definitio non siit adaequata , quum delectitionem praecedat illustratio meatis quae est gratiae esse s prior; unde Gamelius . cuias verba reduxi num. v. fatetur repeti ab Augustino in hocitata neeessitatem gratiae einearix, ex quo natura per dicatum vitiata indipeat pratua inriti ara des ctatio M ostia iactricis. Quomodo vero delectatio sit 'Hiberata. quatenus inspiratur a Deo, sed ad actum

Liberum praeereat Aliberatio voluntatis, satis, ut a bitror, exesi vi g. 7. Ian senius itaque non erravit tittituendo gratiam in actu ια Hiberato, seta erravit negando desisseratimem voluntatis, ae liberam eius P testatem, contendens voluntatem a Deo ius ratam n

in te ad agendum impelli. . Quod numero in & sequentibus ait Anonymus.. Missatisnes isdrideratas iuuansentano systemate esse tuis,iriles, ita ut neres νι λώιωrem semper cedere tui. quae am Mara mi tur ; id proprie Iansentanae haeresis principium & eaput est. Gratulamur itaque. quod interdum ex invito pectore erumpat veritas , erum absolvat nos a laesentanae haereseos calumnia Dquid- & nos principium illud execramur. atquemscribimus, non tantum in histe vindiciis , re iamaecedenti 4. g. verum etiam ia loeis illis eompluribus, in quibus pro libertate ina .rentia sub quacunque delinatione vitari et pugna Wimus . Et ne repetamus M las annon rom. 3. pam haeretieum lansenti nun esse tradidimus, quod in illius ystemate impossis te est, Mi visente sancta .HHarime illicitum sme --Dn inhiaraum consideratio peccati. o e contra sub vividiori concupi emtia necessoris Iiberum arbitrium ita

cumbat Vide nos nequaquam fraude, ae dolo haer tieum Ianseati sensum involvere, ut saepenumero conviciator tonqueritur. Verissimum est ansentanam ha resim in statuendo delectationes smuneilitis potissimum sitam esse, sive ut scribit Stephanus mehamis lib. a. disp. 3. cap. I. pas. 131. Ianismus feratus es vini nem a Coueum Tridentino damnatam oe execratam . quia pugnat niatim gratis esseariam . ntitum necessitatem artibus ideris formidaudam esse . sed stam vim, mactionem, necessitatem violentiae I rib. X. de Grati Christi cap. I9. Pia docet e/nuiuam eratia cum tib N arbitrio mufe ,-- in eo 'sitam e m. M voluntassis araria non mere passise se habeat , sed Donte Maar, in sv actione ; ibidem eap. II. suis flatuit ad naturam oe ementiam tiberi consessur non 8ertinere potestatem dissentiendi . oe objicietat inspirationem si

velit; eodem eap. In sitiis satiat victricem gratiam speraudi nece uatem ἐν Arre . . erat iam quantumlibet escarem, etiam ratem, qualis in laeta cum summa de Iectatis, dabit M. um tulere libertatem , adeoque ρ anat, in Christi. Mi fumma arat a torrema insonem Dei curam omitante ad uno aeter a s f iis , ramram nece rorem MWιHI ais meritum natessaria mu n

ctionem Pus is cummsti o diuisi, atque sub quacuu-que delmatione ut ei in statem dissentiendi; quia tamen ta sense Iansenti nate potestas dissentiendi invenitur, ubicunque est voluntas immunis a coasitione, nulli bi his ver tenus Catholicis deelarati ibus advstruit veram libertatem iod eremiae. Ex quibus obiter inseras i quum nos pro libertate ista advertis sis seni nos totis viribus certaverimus, Volumine l. de The lotieis distiplinis pag. 378. Vol. a. pag. 3 7. & 3ω. Vol. 3. Pae. 132. I t. 166. ID. 26i. usque ad 282, 3το. 843. Volum. 4. pag. 183. Uvium. 3. Pag. I Lalusque in locis, systema nostium distare toto eaelo ab errore Iansentano, fluente ex Gabias deseeut i si iami libas. v. . VI. Possent Pretermitti e etera. quae Αnonymus ait Raa. de duabus deleriationibus. siquidem hoc unum ab eo ν - φ eontendimus, ut demonstret easdem delectationes ita a nobis iamitti, ut ideo liberum fateamur arbitrium , quia cum trahimur delectatione, volumus, nec ope mur inviti, libertate indifferentiae sublata e sed nihilominus attingamus & reliqua. Itaque nur' 6. ait . iuxta Iansenium in musitIu duarum desectatknkm ab ilia, qua moriet, semper trahi istuntatis a sensum. At in dupliei ratione potest intelligi i ii enim dieas in hoe errasse Ian senium , quod asseruerit voluntatem trahi a superiori, ac praevalente delectatione, quadam ne iactouti iserestimate, & cum interitu libertatis; uti. que hoe est dogma Iansentanum , ut nuper diximus . Si autem dieas esse errorem in lansenio damnatum , quod voluntas sequatur id, quod magis delectat; al. iucinaris & fallerist nam est doctrina S. Thomae, a que , ut arbitror, o mum philosophorum . quod voluntac inuatur judicium prius iram intellectus . quo iudicio id omponitur amplectendum . quod magis bonum , seu comeniensius apprehenditur . Quare id nequit inter Iansentana placita connumem.

VIII. Eiusdem generis est . quod Anodymus animadeertit seq. num stilicet , in Iaaseniano systemate, si duae desectationes opposita, atque eiusdem Hud

ris emtianitantur. Desuntatem haerere fuimus m . Id enim errorem comprehendit, si hoc ita accipias , ut illarum oppositarum delectationum conflictus svrra n gueat . nili altera delectatio praevaleat, ac praevalente Voluntas necessate trahatur ἱ ut vera docet Iausenius lib. I v. de Grai. cap. io. eitato ab Anonymo ,

ubi ait in Me infirmitatis statu periisse si natis i

differentiam. di immans Glauarii σι pondere voLmatem ita uinctabiliter eam .m detineri, ut neque libeat, neque velit. ne epossit. neque scrat surrere. Immo non ς vetur voluntatem appellare non solum rotam, sed editam mortuam. Vide Jans νη. 43 . ceterum si quis dixerit voluntaum nis moveri , nisi una delectatio alteram vineat, silva ipsius voluntatis libera potest te. verum dicet, neque ob id tantum merebitur ranis ruam lan senianus traduci. Idem nλmque docet. nec et tantum, verum etiam demonurat Antoninus Manciolia citato art. 5. pag. 34λ ubi ait e Certum .st, oe a Miso Aus inna H equi 3. Κρυ . ad Gala ras verisime dictiam. Quod amisius nos delectat, s eundum illud operemur necesse pst. Quod Me accomm datissimo exemplo exmicat. Si occurrat Himius puli, tuinis species. qua incautam is vatem ad istos rem militiam. β tamen plus a te ut illa intima oe sim sera forma ostitatis. Me delectatis ahream delacinionem vincet. alteriusque vires subtratur aher amor, Godatanis

quam certistim m is PNAsophia Morali oe Et Nea Chri siris resuum statuit idem Augininus peccati ea a duplicem esse. sve quia Mnum latet, sue quia non deis

lectat, Iib. 3. de peccator. merisιν xv. i T. Tanto quipse vehementius volumus, quanto certius quam bonum it novimus. eoque delectamur ardentius. Ignorantia igitur & infirmitas vitia sunt, quae impediunt volu tatem ne moveatur ad faciendum. Hae v simeas meso Viro diua, quibus omnino emanea sint qua L ries do it D. Thomas, bonum, voluntas mcmetur , esse honum cognitum O comeniens: evultum auidem ,

quia unoti nulla evido , neque amari potest δε lateat:

-- niens vero , quia alioquin non movetera voluntatem,

VIII. In sequenti adnotatione statuit Anonymus , ita Ian senium systema suum in duplici delectatione I

casse . ut delectationi. quae gradibus superior eli ait Me. ra, atque ad unum movet aedeterminat, votaurus uia

Iate uias ρ sit suum denerare consensum , produeit qua ad hoe demonstrandum loca quaedam Iadsenti. quae&nos Volum. 3. pag. p . aliisque iti Isis ad sanisaianae haereseos pravitatem demonst 'dam emtulimus. Sane citato in laeo haec nostra de Iansenio sententiam: meis a emtis lib. I v. da Grat. Christi cap. tr. ratiam esse delectatiooem is suavitatem , qua animas u honiam appetendum delictabiliter trahitiare, ac pariter deles alionem erantviseensia esse demerium iiiicitum, quo animus etiam repugnans in peccat iam inhiat. Eoilem Iib. eap. 9. docet utramque defee alisuem imicem νυ re . egramque conflictum sopiri non m m , nisi alteram altera deinando superaverat, tvium anima ponis dias υ at . ita ut visente deIectatume ornati impos ibit. sa, ouod υintiti, O booemiis consideratio mo Dat . ine. Ham eadem Ananymus p eri ιaudato n. 8. Consentiaras ergo cum orthodoxis omnibus, immo eum ipsemet adversario in defrnando praeeipuo Jansenti doriate . neque istud arii ficiosa fraude ulli bidi stimulare ausi suimus. Verum eum ipso damnato

pravoque dogmate aut nostra, Aut nostratium asserta immerito acculator eonfundit.

IX. Ait proximo numero ex. Iansentanae doctrinaehasim ac rundamentum esse Augustidus seriis bit in caput s. Esellotae ad Dalaias uod exim mplius nos delectat, secti iam id veremur necesse est . In quo Iansenius prave Augustini verba interpretatur , Ausuinnus eoim commeutario suo tu Diuolam P-ti ad Goιήtas de iis agens, in quιbus regnat justitia ,

qui libero istuntatis eiertione ac dererminatisve virtutem vitiis anteponunt. . quas iuratis sonsequenter magis de Deiat, quam vitium , de iissuquam auserit laudiusElον. quod dum eis iues Di ιιs amor. talis amor impediat ne tentationi cedam , se natura 'mitate υima ivr ; quia sciticet tunc ninis deis iae υ/rtur, quam υλtium . CT hie deiectaria causa est cur non peccato cou- sentiamur. Hine infert Augallinum Iosui de illa de testatione, quae oritas ex amore uirtutiς, ex eo quod virtutem vitio libere praeponamuς, quae elidetiolatio de tiberata, & quae ex libera uoluntarie determinatione procedit; Novatorem vero contendere per quod σω

ριιtis nos deleriat intelletisse Auguilinum delectati ovem praeψiλm, indesiberatam. Ec in vincibilem. qua ad ali, quid volendum necessario impellamur. Haec Anonymus. Aliquantulum in his immoremur, necessum est. Ae primum aperte eli demonitrandum . nos ab uste

intei latione I senii penitus recessisse: quod μα- stat

107쪽

ex nostra Adgustiniani loci expostione lib. x Iri

necessario uous quod πυε1s deiectae, sampta nectistate pro ramalii hui consecutume actus, mae pro nuatione μέμ. litatis ad actum oppositum: quo sensu necesse est uesedeamus quandiu incaciter sesere vestimas , fama semper potesate non volandi quod et esumus. Et lib. xv tr. cap. r. sive pag. 3 7. haee seripsimus: Sententia nobanee semper gratia de ationem inspiranti assentimων , neque Meus es ut sequamur quod mastis istiuar. Nodi Potuit ergo a nobis expressius refelli lansentanum dogma. in eo situm . quin ex praevia celectatione sep xiori ad aliouid volendum necessitate anteeredemi , a ue potestate reluctania impalamur. Certissimum Minde est, nonnullos Theoloam orthodoxoet uti ad explieandam efficacitatem gratiae . quae praegenti mnem actum deliberarum , atque determinationem v luntatis . praeeitato Augustini temmonio , ut constat ex Antonino Massocili E, de quo praecedenti num. T. Nee proinde tamen vir praestantiminus assentitur Ian-

senio: siqvidam posita gratia per se esseaei , sive ea sit delectatio victrix, seu Dei nistis have delectati nem inspirans . seu thyllea qualitas, necessum est ut

consequarur opus . non illa necessitate, quae tollit potestatem ad oppositum. & quam scholae appellantam recedentem, sed neeessitate illa. quam eoUequentem dierunt. & quae infert infallibilem consecutionem es

setius, latu, liberi arbitrii potestate ad oppositum, ut

nuperrime egomet explieavi, & luculenter ipse Amtoninus De tibertate ereata quaeit. 7. arti 1. & dem animadvertendam est, praeciaere quidem operi deliberationem voluntatis, seu voluntatem , ae delectationem deliberatam , quam orthodoxi omnes s tentur advellus Jansentanos e at hinc non sequitur gratiam praevenientem huiusmodi deliberationem non

lae ini rationem sanctae deIectationis neque enim voluntas lib. e aliquid amplectitur, niti Deus inspiratinae gratiae aperiat Gebat. o fusis faeciae non delictaiat, ut ait Amustinus de Peccati m ritis eap. iq. Sed repete quae scripsimus libro xiv. ex s. prop. I. ae supra g. 7. Malloesse tom. r. pag. 349. 3c sequentibus.

addit Anonymus pag. χχ. ut evineat Augustinum non loqui de lita deleuatione mota indeliberata νιν inmobili ua ad aliquis Dolendiam necessario impella--ν Etenim & nos hujusmodi delectationem neces.state impellentem rescimus . Neque ad nos spectant quae amri num. x. ad ostendendum loqui Auguilinum in Epistam ad Galatas cap. q. de amore deIiberato castitarit ; siquidem amorem deliber tum agnosci ς, sed asserimus huic praecedere motionem de inspirati nem tuavitatis, quae delectare iaciat quod antea non delectabat, uti explicavimus j. 7. luculenter. & in x. de peccati meritis num. tradidit Augustinus . Hae autem suavitatis insinratio . quum fiat in nobis sine nobis libere volentibus, indelibetata dicenda est. sed deliberatiociis & voluntatis liberae causa praeveniens & effect ix. Auetustinium autem Δon loqui de indeliberata amoris mi piratione Me modo a nobis exisposta, quomodo adversarius evineis ὶ Primum , quia Me exemplum Augustinus aedducit: Oecarris formara eios foemmi , in molet ad uelae ationem fornicaιio is;

β pia, des. lat pulchritudo ilia intima, G sueris o

Aurin. eies eastitatis. gratiam sua est in fide Chrisi, δε-

cI. eundum hane Uuimus. oe fecundum hane operamur ...ia, Perspicuum est inquit Auenimus γ hie agere Aut

--.4 stinum de amore deliberato callit iis . secundum quem a litones nostras dirigimus & ordinamus. is Verum longe melius Antoninus Massoul , de quo supra n. 7. . ait eodem exemplo explicari ab Augustino quomodo voluntas delectatione trahatur, ratione stilicet. quae emeaeitati gratiae potest aptari. Detur enim Augustinum Davi de amore castitatis deliberato . quod ex hoe testimonio non constat: nonne ad amorem illum deliberarum necesse est . ut Michritudo inlima , . smerea species eastitatis voluntatem alliciat, ut seeundum gratiam deliberate operemur, di cum delectatione de berata iselamus quod DP, plaeere cognoscimus, quemadmodum sorma speciosae loeminae allidit excitatque

illi etiam delectionem , quae . nisii plus delectet pul-ehritudo illa intima, trahit ad incestuoiam fornieati nemὶ Hoe itaque in loco Augustinus delectationem

indeliberatam minime excludit. Immo si attente legas . percipies sanctum Patrem eo loci ante deliberatas actiones agnoscere motas voluptatis seupiditatis sis nutu consensionis r qui utique indeliberari sunt, ae D ad immunditiam titillent. sunt motus inseminatae vitis Adae eoncupiscentiae 'i si ad castitatem alliciant , sunt cratiae Salvatoris effectas. non tamen eum demerito, sue cum merito, nisi accedat deliberatus voluntathlaenius. Futilis est ergo prima Anonymi argumen ratio. Nec est melioris notae secunda. Inquit is Augustinum XL contra Faustum asserere Angelum& Adamum pereasse, Dio tuo alit Himinum des Bavit. nec tamen in Angelix & Adamo praecessisse

indeliberatam delectationem, quam Iansenius mole dit ortam esse ex infirmitate per peccatam cccitracta Profitemur rursus nulla nos de Ian senio, tu. ius dremata iure Eeelesia proscripsit . angi cura : at oriri motus indeliberatos pravae delectationis ex e-- eapistentia in nobis ad agonem permanente certissimum est, & gratiam in irantem bonam volantatem necessariam esse in hoe infirmitatis fiatii ob vulnus naturae asserunt Theologi praestantissimi, ut diximus

num. 2. Perperam ergo haec ab Anonymo reperun-mr. Pereatum quoque patrari delectatione deliberata. ultro concedimus: at hvie non praecedere indeliberatam animi motionem in hoc statu. in quo eam concupiscit adWersus spiritum. quomodo . obsecro, infer

tur ex peccato primi parentis & Angelorum Hi aeterea ab initio non habebant utique praeviam delectationem ingenitam, aut praecedenti peccato inseminatami sed habere poterant, atque habuerunt reis ipsi praeviam delectationem . ubi rei illicitae eoatem viatione immissam e neque enim deliberate a lisi sent, quod eoneupiscibile & voluptuosum antea non judicinent. Itaque Augustinus adversus Faustum hoe unum doeet, inem & Angelum noci ita conditos , ut nihil eos posset illicitum delectare, sed in eo genere creatos, ut inesset eis possibilitas frinand δε-

Ex hae possibilitate fraenandi delectationem dem .

strat bonam esse naturam humanam & Angelieam , di laudabilem esse Deum Conditorem utriusque naturae. Hie Augustini scopus est , tae adversus Manichaeos rati inatio. ad delectationem , qum gratia inspirat, omnino impertinens. Probat denique An

nymus Augustinum non agere de delectatis .e in I ιμιerata argumento ad rum4mem , ut inquiunt, contra

Jansenium; suoniam delectatio indeliberata , quam admittit Ian senius, non est effectus gratiae, sed suxta illum est i piamet gratia r Atuustinus utem agit

de delectatione eastitatis per oratiam, idest . quae gratiae e Maus est. A Invictum supti quam dici pollit argumentum Hoe arsumento premuntur si premuntur tamen ὶ & ii, qui gratiam cocii lituunt in actibus indeliberatis; nam & hi a s sunt per eratiam. n aper selius naturae virtutem . At enervat Augustinus erilem illam lusionem, definiens gratiam . Gratia

est inspiratio Dinae r inspiratio gratia est ,

radicta dilectio effectuq est. Vide definitionem a n bis traditam lom. pag. i α ad illiusmodi scrupulos eradicandos aptissimam. XI. Sequitur Anonymus Ian senium refellere , eo quod praecitatam Augustini loeum millies obtrudens totum systema suum eo nitatur exponere, adeo ut iuxta Iansenium Meesse H , ut e daabus delictationi- has indeliberatis , gratia nimirum cupiditate , ista tas semper illi olequatur, qua actu alteram eradibus superat, neque gratia. neque m ditati re ere unquam

valeat, cum una aut ritera ardemtioν ae superior est. Nunc

ne Anonymus haeresim Iansentanam delineat : nec aliud optamus , nisi ut oculos adaperiat , uideatque num ita nos locum illum Augustini interpretati s mus. Extant verba ab adverserio legenda paullo s

pra num. o.

XII. Addueit praeterea Anonymus argumentum . ruod vocat peremptorium t ., omneς enim, etiam lan-eniani. fatentur Commentarium in Epistolam ad G latas editum ab Augustino antequam ad Episcopatum eveheretur, & quum Semipelagianorum detineretur errore, de qua rei ut omne dubium tollatur, consuli

possunt Til semontius. Dupiniux, & nova patrumnedictinorum editio. Ianseatus ergo Sancti Doctoris textui adulterinum sensum, suoque errori faventem , quem ipsi tribuit, tribuere nou potest, quoniam tintus Ausustini tu sensu Ia enii intrauectvis directe imρώ- enat non suam haeresim Pelagianam , sed etiam S m eluianam p-ad 1nitiam si . His . reiecto duarum deletiatiocium systemate . ut a jausenio statuuntur invinei hilas, & nece Ilitatem ineluctabilem inserentes , respondeo esse revera Augustinianam exposiιιο nem Paulinae ad Galatas Epistolae conscriptam . ante uam san mis Pater penitus a Senaim latianis deel inalteir ad quod dignoscendum non opu est 4 ille montium , Dupinium . & Maurinos Patrea perle re, quos Atum ymus, ut aliquantulum ostentet eruditionis, indiligenter locisque praetermissis commendat ; quum evidens fit ex lib. i. Retra E . cap. χι &24. eamdem expositionem persectam suisse ab Augustino adhue prewytero. Verum illi e S. Pater loquitur de sancta Gladiat ne castitatis, quam & Semipelagi ni gratiae adscribebant, nativae arbitrii facultati tribuentes solum lanctae credulitatiqesse m , quem&aeallitate . N ab omni irre secernebant . ut gratiam simul admitterent. ae salutis initium a naturali voluntatis facultate repetereat. Quod S. Hilarius aperte scri

108쪽

DIssERTATIO IV. CAP. I. Ioue

m . . in Epistola ad Augustinum his verbis: O. Iiberum a necesilate ines Iabissi arbitrium . Id vem

. a terum ad naiatam opus vel iacipiendum, nedum prem argumentum est totius sere libri xvi. Theologicarum, quemquam sibi sincere posse e emunt ; dc disciplitratum. Igitur Iansenio, iudice ipsemet An Augultinus ipse lib. de I o Perseu. cap. i. num. a. rimo, nos e diametro opponimur. & adversamur . Pervenerim etiam , tit promisi istolaita semisium ceterum quid sibi volunt interpunctiones illae prior με grat a fateantur , mittam optis bonum vel loco de se. & lit. ab Anonymo infixae Ibi nempe uripie dum. vel perficiendo sibi quisqviam s.cera Augullinus eommendat praevenientem gratiam , Τ posse es emiant. Nil emo adversus duarum detestatim Deus ipsum i eue operatur in bo ne . atque hinc iu- Ii, num syli mira efficit, quod Augustinianum illud prolo- fert ncm ex solo voluntatis arbitrio pendere quod quium depromptum sit ex libro edito ab Augustino nus assentiatur. alter diilentiatur lino vocanti, sed adhuc inter Semipelagianos versante. In hoe tamen repetendum Me esse ex ampliori gratiae virtute i αculnandus Jansenius. quod libertati indifferentiae in- ex beneplaeito Dei in uno vocationem. in altero φ dicio bello, verba Augustini interpretatus sit de illa iam suauonem vesuntatemque operantis. Quare addi τnecessitate antecedenti. quae talem libertatem non pa- paullo infra Amullinus. Si ad uiam ρν suo litatem

titur. At nos ea verba de necellitate tantum sequen- Ierusandam quisquam nos marctet, cur illi ita sua in xe. prout hanc sub divinis praefinitionibuς salva pote- tur. ut perstiad atur. illi autem non ita; duo cola o state ad oppositum exponit universa schola Thomilii- curetim interim quae res uiuere mihi Hareat ' O altit ca, accepimus de explanavimus. Re te quae numero do divitiarum o . Nunquid iniquitas apud Deum ii. 9. dicta sunt. Eadem ratione Auguli iniana verba ex- Intersecanda itaque erant A vitini verba a Scri' posuit P. Bellelli, scribens lib. . de modo Reparatim more. qui ilatim erat assirmaturus , ex da bus ς λ , ut etiam Meet in rip sit. Dise. que Medii, mum pecore , alterum perseverare iu latas num M. Ouia amplius mi deIestat , secum no', atque huiuet discriminis nullam aliam causim: -- d veremur necesse est . quo niam si,uiret, fasia apparere, nisi quia timo iniuit . alter uesuu leutat oui quia virtus, tamet δε iud si reus, meri Ma- assentire. Non ita prosecto Augustinus, qui docet ei, Hrix. c nil tur, agat tune, vereturque necesse est; ne- qui perseverat, ita bonum suaderi. ut pers iratur moeditate tamen consequentia Oiliati s . Ait vero inem ei autem, qui peccat. nos ita, ideoque non eise togas praesuntissimus. ut etiam Gret in Dimiam ad qualiter affertos, scis dispari gratia praeventos . Hinc G t - . quoni per gratiam fieri ut velimus . & noscimus cuius sententiae sit advellarius. ex eorum μητο ardore diligamus ut voluntas spiritus vincat vom nempe genere, qui aiunt ex duobus aequaliter animoluntatem carnis contraria eoncupiscentem, sive ut υμ & corpore assectis, eademque vocatione pulsatis. v hementiu elimus. in delecto mura demius . tradidit iti. num cadere. alterum flare . neque aliam nutu discridem S. Pater de Correpta dc gratia ea p. it. num. pr. minis dati causam, nisii liberam Moluntatem. Nil e LRR ia. num. 38. de peccator. meritis lib. a. eap. iri go mirum, si nim Josen mi damnat homo. quia γέ- num. 26. de et . atuue in aliis imis compluribu de te se prodit eorum unus, penes quos nil solemnius , quibus j. 1. & a. Atque hine magis apparet in fari - quam defensoribus gratiae meaeis opponere libertatis Las illius argumenti, quod Anonymus exiitimat pri interitum. & fatalem necelsitatem. Nierium: quum voluntatem operari seeundum id , Dices, opinor, an non idem revera tradidit Augu- quod vehementius de ardentius delectat, docuerit sa- stinus lib. ita de Civit. Dei cap. 6.ὶ pienti Iimus Augustinus non solum in Expolitione Epi- Hue, etiamsi non provocasses , iam accedebam . Ase. s. stolae ad Galatas, verum etiam in posterioribus contra Augustini verba haec runt. Hanc se tur consensionem,' PPela innos operibus. Redarguatur itaque Jansenius ver- hane quam male suademi adhibuit inmutarem, bis Augustini abutens ad libertatis exitium. & ad ns qua tu eo res fuerit , quaerimus. Nam ut hoc quoq- im cestitatem antecedentem interendam ; sed praemoneatur pedimentiam ab his quotione tollatur, s ea ra sem simul iisdem v bis sobrie & castigate Theologo illox rione ambo tententur . usus eι ce iat. alter cc se utiat muli, qui ita victricem delectationem eum Auluilino alter idem, qui fuerat, perseverem, quia aliud avaret , pro gnant. ut libertatem a necessitate immunem ad- nisi unum et uisse, ait rum notuisse a ea litate deficere verius haeresim Iansentanam defendant. Vis δε nisi propria voluntate, uti eadem fuerat tu utroyaU. XIII. Evincit praeterea Anonymus , Iansentanum que comoris oe animi af elis β Norunt omneς haec asystema aperte Augustino adversari, quod nunquam Medistis urgeri, ut suadeant sub eadem praevenientet ' λ7 S Patrici mentem venerit, oriri me aeteriation. in- gratia unum pro nutu voluntatis adsentiri. non alie .ieiiberata iuvincibili Meudi Meestatem: imo expresse rem uxitque Augustinianum hunc locum disp. Auguit inus docuerit, immunem a necestate volunta- 12. Coneotitiae Di ineus Molina . quem postea Me- M is cm polle pro nutu prae Uenienti gratiae eonsentire , ditiarum resiqui sequuti sunt ad systema suum confir-ρμ. 3'. vel dissentire. Duo hane in rem Augustini loca pro- mandum. Rursus itaque Anonymuς Medillam. se prinducit. Primus ex lib. de s p. ik lit . eap. 3 ad hune dit; aut potius. quoniam nulli bi sententiam eorum, modum se haDt: Asit Deus ut Deliruus, cir tit credri qui gratiam absolute vis ricem defendunt. audet apermus, sis extrinseos per Tyangelicas exhortatioues, sive to marte refellere, Proteum quemdam, de quo fabu- intrino s. ubi non habet in pu 'ate quid ei veniat in tantur in varias sese formas vertere cilitum . nunc animentem, sed consentire, GI uissentire premis inluntatis mal, nune stipitem appam ille. Ceterum qualistunque es ..... Consentire aurem meationi Dei, vel ab ea dis ei arrideat opinio, neque enim nos ulli in crimen adsentire, scut dixi , proprii toruutatis est. Et in libro scribimus quod a nobi et recedat; argumentationi ex de Civit. Dei supponit idem tor, e duobue homi verbis Aupui in i petitae res sum eli a Thomittis .at-mbus . tialiter ouιmo , ω corpore Metiis, in eadem rem que a Noli ratibns, adere S. Patrem lib. ita de Civit. rati οὐ pulsatis unum teccare, alterum iu bom perfe-- 1 ei cap. 6 de equia maia υ Mutatis, quam Manichaeirare σtque hujur di im is nu Lim actam apparere eam malae ad tribuebant substantiae . ide e dei nil rare fam reposit. nisi quia unus votuit . alter vero noluit seo. cap. r. N 8. malae voluntatis initium repetendum tentationi amentire. Haee Anonymus citans e vestigio esse ex solo libem arbitrio, non autem allerere non Augustini lib. 11. de Civit. Dei cap. 6. Addit duae- esse tribuendam Deo voluntatem Mnam, quam ea dam alia ad demonstrandum adversari S. Diatori lan- ς. oriri docet ex osterante adiutorio Creatoris. Re ponsentanum dogma de hietas abiit necessitate . derunt quoque . nil verius esse, quam unum attentiri, Craiulandum mihi est adversario , euod sansenio alium vero dissentiri gratiae vocanti, pro uutu a ueeripiat Augustini natrocinium quod Iansentanum optione voluntatis suae; sed in eo tamen, qui asten dogma non in delectatione retexuque sit m agnoscat . titur . praeparari voluntatem a Domino, eique divina in m M atione ιν vincibili. ex qua oriatur uecessitas misericordia eonferri emcax gratiae adiutorium, quod metu tabilis. Hune sansmianae haereseos characterem alteri oeculto Dei iudicio negatur . prout s. Pater e &-superius statui 3. num. a. & priusquam ma- pulse doe et in libro de Praedeli. SS. cap. 6. n. it, ubinus nute operi admoverem tom. q. de I heolm. DL ad obtestionem semipelagianorum. Multi audι ι τυ - e. εα sciplinis pag. 136. 36αχl6. sitque alibi pals m. Itaquet hum veritatis: sed alii credtini; alii e tradimit ;ndem nolitam e niendet, & quod nos a Jan seni a. Lut eraeo isti eredere, nolunt autem illi , respondet -'' 'nis divellit, non taceat, maxime quod non unum , Qtiis Me iunoret quis hoc neget Seu cum aliis praepa- aut duo, quamplurima Augustini loea produximus, retur, aliis nou praeparemur MIuntas a Domino a se ut adversas Iansenium invicte defenderemus. auctori- uendum VI MD e. quid veniat de misericordia e us . late promim S. Patris, persistentem cum gratia esse quid de judicis. Iam ego haec animadverteram lib. q. rificaci libertatem indisserentiae. Nune quantum a cap. tr. ae similia tradiderat Alvarea disput. ic Iansenio discesserimus . evincimus ex iliis Anonymi Hine habes Anonvmum recte contra Jan senium asserere 1 'm praenotatiq. Nam statuit Jansenius invincibilem libritatem 1ndifer rid. perperam autem uti iis Augu- ' Hationem , ex qua oritur eranti necessitas. hane ex stini verbi . quibus Mediitae auxilium eme ax , atque Augultino pessine inserens, quum S. Doctor adver- in iis, qui assentiuntur, voluntatem inspirans . ac sus eamdem necessitatem propugnaverit liberam ad praedeterminans oppugnare nituntur; suum nil ex iis assentiendum, vel dissentiendium voluntatem. Hotl- dem verbis ad hanc rem pertinens inieratur. lius num. 13. summa est. At nos negamus indelibe- XIV. Conchidit Anonymus priorem articulum as

ratam illani delectatio'em . ex qua voluntas ad agen- suendo Iansentanum dupli eis celectationis indeli. m. mdum hetori Ibiti necessitate trahatur . ae defendimus ratae principium in hoe situm esse, quod latio vis 3 sub concupiscentiae , vel tratiae robulliori delectatione ctrix Desumatis coissensum retro re Mecusaris ostiura tquod

109쪽

sis semissis Meribi arus utraque polliee tale afieri i pro rationi; at illum enixe oramus , ut pavea ex libris nostris exseripta legere non dedi etur . men Im δε- vitiis i iis serisimus lib. u. cap. r. Iib. 4. de Graia Cisi i eap. t . aratiam ebe desinamuem p suavita-

fas sanauinem fuit. etiam siniciens auxili iam rimari. tio nis solam possint, sed etiam rei a Delim. oefaria-

ad. Dia ab eis iniendum, er faciendum Gedore eritime omnia vobis i s I fenit a nobis narrata sint. ει quidem oportet, ut his perlectis, velit. nolit . sate cur An ymus notum nobis Janum ianum duplicis d

absque permixtione imuertinentium rerum delineatum; lysis Jansenti verbis descriptum, agnitumque tanquam politum libertati, atque damnatarum mpositionumqvibvlemissumun sentem. At legat ulterius, cema

re lan unum illud mineisnam a nobis penirus reis itari. Nullis enim remis intemctis ita prosequimur: νώ.t, vi arbitror . ui luerit superiores L editatio ses minas eum haeretieum solum me siti um Jan ii . νι ν maximum me mensium a Janfenianis discrimo.

Eatisne iliaritam praevaleat desiderium, . ems Maiis Hecati . e contra sub v Mistri cunere sentia necessario si m arbitrium De Mere: iussu meo conantia

m. direm in P. Nam sentoria uina nee semper κυ-siae dilet isnam i piranti risentimur, neque necessa es,t seguamur quod magis Mectar potesas retis Hanai eoatia , oua dat in persubmini Darionem spiritus

Asinatis ratia ep.rari is intuitu me oram Chin; coissertin. Habes ergo Jansentanae haereseos prinei pium Peripleue a nobis expolitum: habes systema dele satis nam invineiulium cie neeessitatem ineluctabilem ius,

sentinum a nobis aperte reismam : habes fluentes ex eodem systemate propositiones a tiobis evidenter pre

siripias: habes denique Anonymi calumniam ex sidipsos primoistionibus omnino lablatam.

f. IX.

D με---- Ana mi ad primam Ianfe πιι propotionem. I. apparet ex dictis maxima Augustine

I sium a Iansentanis discrepantia, ipsius adve

sarii procitati ibus comprobata.magis tamen eluc die. ρο- bit ex iis, quae arti a. Anonymus praemittit de prima

Iansenti prei tona. Ubi itaque rursus ait oriri eamdem pro titionem ex systemate Marum d lectati--ἐmint.bιι iam, quod & nos paullo supra affirmavimus. quia revera iusti sub victrice is latione eamati, prout a jansenio traditur, ad tran rediendum me pia uine. ate trahunturi inquit propositionem illam . AI ua Deo racuta hominisus isseis ..entibias edi naniatibus fecundum mesonos, quas habeme, tura , fote smin

expressam haberi lib. 3. de laratia Chrta Satri earur 3. Huius vero propositionis sensum eruendum estieenset ex respou ni , quibus Jansenius diluere nititur oppositiooem illam : pereos tran redien praereptae eraeo habent auxi ιιum sus - , quo proepta possunt impure. Priusquam ulterius progrediamur, primum repetenda sunt, quae nos de ea propositione scripsimus

ibi enim olfendimus quantum a Iansenio Augustini ni, is Thomillae dissiti sint in ea quaestione. Ouom do diuina praeena νορμι imHeri ρ Deinde nostra, mnium ue Autastinensium sententia primo reponimi ex Ianseat Qq syllemate eonsequi, iustis emantibus&volentibus divina praetepta esse imprimitia ς qmmiam in eo systemate ile est, ut υgente fama dessectas in iuietivim is aleat a dolum, & eontra sub

initori neu sentia noeestari liberum arbitrium Dorionbit: at iuxta Augustinenses Theologos, malais. Do M.tisatio iniicit Oh iam libertati. γ sicuti qua in . . gratia moenius potest ita ins reluctara , ita quamn ueri . . premente euiuitate potes 1inus Hismerare: ita enim se ipsinius lib. t . cap. pruno. a. Nos itidem arum vimus Iansentanam propositionem contineri lita 3. de Graia cap. t 3. unde Jan senii verbis exscriptis hie sub

iecimus : En prima propositio υerbis restres miν in ιλbre Iaisenii. g. Illud quoque animadvertimus depra. hendi Iansentanam haeresim ex responsionibus ad o lectionem illam, Si iusti Hos irentiar. precant; sentum num rarent gratia . qua possunt visam peccatum .

Habet ergo An imus remotatum in libris nostria ans ianum principium, nabet demotistratam a nobis in Jan senio primam propositionem, habet nostra ope ra iam persalum quidquid in prae tia ipsemet agendum aggreditur.

II. Jansrusi responsionibus allatis. suas nos item

produximus tom. 3. ya 3. 317. auim avertit Anonymus non errare lan senium. quod praecepta palmitia esse lateatur eum auxilio gratiae. - quod neret esse His bilia iis, in quibus cupiditas gradivus pratiam sa. perat: id vero eum in iuilis aliquando eontingat. quo tiescunque scilicet victrici delectatione sunt Milit uti, idcirco ita Jan senius concludit : Hae vittis omnia plernissime Harii equa demeninam . ni is esse .a nasi Augustidii do trina e liue M o. rmr, quam esset mcepta quadam . qua Minniris non tantum iis a titas, ex ratis, obduratis, sed siletibus quoque. jussis v lentibus . conantibar, secun m praesentes quar habenνώres.stim impini bitia: ιι esse quoque aratiam , eua

sententiam firmare sitam exemplo Petri . aliorumque multorum . qui tentantur ultra quam pViri fustinere. ouum non sit eulpandus Jan senius per hoe tantum, quω praecepta dixerit observata posialia eum gratia xitio et a censura immunes sunt Augustinenses. qui

eum ph Concilii Cartha uensis negant ad Dei mam data comuanaa solam sb. t manam finirere νάε -- turam. Errorem namque Ian senii propositione prima enuntiatum Augullinenses ipsi refellunt i imo πω met illum exposui. & refutavi praemissis eodem in t sto testinisnio, me uir ων omma Menu e. oe. Nil itaque novi hactenus ab adversario didielmus . De s s. ω exeniolo item Petri a Iansentanis adhibito. tae nos 1 seripulis meminimus Iam Per ψ in te nimis a

tum asilaodo deeri iusto, hune deseri a Deo δει-rrasiani auxini ariuatis. aut equam Deus ab eo. degeratur : probatur enim Ianu, er axe is Ammii Umstum. Ergo di secunda Anonymi praenotatio nox a n in Iansientsini abertissime vindicat, sineptamque ab illo exutam pelluntat.

III. Demonstrat Anonimus Ionium lib. a. de Grai. eap. s. den asse iustis gratiam orationis. s uiadem suis principiis cohaerens exigit ad orandum δει M. Eiat omm -ricem scribens r Nam etiam ad orana,m P. ammaxime delectatio -ressaria est, oec

orandum, minx ubent nMitiam praecepti . ra imis tuis implere. σινε propriam agnoscentes lx rmitatem α -- ius consideratisne ad impia ranaum Omnipotoris mi adiutorium moentur. Requiri autem ad urandum victriaram a lactationem docuit Augustinus lib. 1. de peccati

meritis e L I9. num. 33. Id ergo nou Jansentanae, sed a Aviustinianae sententiae eharacter est. Stat enim sinem desinatione victrici potestas orandi, at non e tua eum actu ; quoniam datur absque potia emeaei, uescholasti ea utamur uhrasi. potentia miluisitastis , sed possionis. Interpellamus itaque his verbis Ationymum Aiunt ne Au uiuenses si μι-- arasiam adesset

110쪽

DIssERTATIO IV. CAP. I.

llis Aiunt. Negant ne iis, antequam superbia impli-eati Deum deserant, sufficiens auxilium ad orantu,n

Nequaquam . Calumniator est ergo, qui lan sentilis

Austultinianos accenset, & hac quoque tertia pro talione, suoque iudicio revincitur ac redarguitur. Prosequitur Anonymuς, ela num. 4. arguit Ian-1ν. senium, quod aiserat iustiς etiam, ae non lantum e

caecatis & obduratis, absque iniustitia denegari gr.

tiam, & nihilominus illos praecepta damnabiliter transi credi i quoniam tu a peccantium premeruit , ut aegrias Itigia VH Dinitate puniantur .

Sed iam ex dictis manifellum est , in Augustinensium sententia tultis auxilium fusciens non subtrahi, nisi priux Deum deserant . ae de viribuς suis praefu-

mentes obicem gratiae ponant. Ceterum s loquamur in distri minatim de omnibus . nequit impietatis . aut erroris redargui sententia eorum . qui docent auxitium

suffriens in plenam praecedentium peccatorum alitu idus denegari; quum eidem sententiae adhaereant Orthodoxi quam plurimi, ut ostendi praeced. f. 6. Quam. quam tamen aliqui supernae gratiae adiutorio ahiu ea reanti nequeunt tamen praecepta diei illis impossibi. lia . & quia quandiu vivunt, holere ρη ut gratiam ,s .e De ι miseruordia siugulis praeparathr . ut inquiunte mos, Alvaro , Gonet, aliique Thomissae, laudati . q. num. I. & quia carentes auxilio sufficienti nuu-n tam habenti, tentiam . nis libere volitam ; nam ideo

non possunt , quia prava voluntate ponunt pst levi a ιι εὐ-. pro lius impetimentum , ut ego scripsi lib. 38. eap. 8 3 p. 7. V. Praeterea obserψat Anonymus, mula Iieiter iuxta Ian senium lib. 7. de Grai. cap. I s. iamivem diri s. asi quid . at semper verbum posse aequivoea significatione a Ian senio usurpari. Ix enim ait t. dici nominem posse remotissime per solam liberi arbitrii fi . xibilem facultatem. γ. Paulo propinquius per fidem'. 7. Multo p euius per charitatem . qua justificatur.

Comptitissime , quando Sancti Spiritui inspiratione se

tauro triparatur , ut non lautum polpi , sed etiam

tetit. His omnibu in iusto, qui delectatione PiEtrici

careat, non agnoscit Ian senius veram praecepta adimplendi potentiam : immo sine illa deleriatione tam es impostibile istuntati , ut bene velit , operetur . quam

homini caeco ut vidiae. NI furdo ut au at, vel tibiis fracto ut recte erodiatur, quotumvis eis O lux, oecies, O Upiones . ommia cetera fauitatis adiumenta suppetaut . Ita enim Iansienius loquitur lib. a. de Gra . Ch. Sal. cap. l. Quapropter ei . cap. II. concludit reliquot tres polysbditatis modos adeo eis e imperiet os. ut nisi adst postremuς . qui per actualem gratiam datur, usu magis his , O nuue absoluto fieri mee

praei epitim diri potest , quam si siue alis volare presse di-

erretur .

est ut pote utra exeat is auum. 2. Potent iam separatam

ab actu otiam esse proximam , aliam remotam . aliam

remetissimam: proxrmam, qui ad operandum mn eget

nisi motione, qua determinatur ad actum , ut est potentia videndi tu ecuti fano G etara luce perfuso. etiamsi

eutfus teneatur , aut aversus p remotam, quae expedite

mmediate exercera actum nos potest, aligno reuu ron.

te impedimento , ut oratas tenui luce illustratu , pestu vis precipiti Iubrica : rem'tifcimam, que est omni ad mentio exspoliata, tit oculus in tenebris, pes cum ρ dagra. 3. Porentiam remoti frimam a sint enixi io quoliabet peccatore, qui pretes esse fete Hecato, dammodo ενatia Chrsi fouetur 'οῦ pote utiam remotam in eo qui habet

volumiatem parPam: potenriam proximam in illo ad uriniri, qui magnam taber, c robustam voluntatem, eum

qua faeieute Deo ut faciamur per inspirationem victriris delectationi . habetur etiam potestas quae eoujungitur cum aura . 4. Hane solam potestatem tradi a fans uio, qui fripsit esse extra potestatem arbitrii aelum emmstum , quotiesse ue praevalet camalis deles alis,

sub isa utiliam esse potestatem iussitie , sed Unculum

orbitrii, cir necessitatim peccau2i. s. In sententis antemnfra, in ea qui habet voluntatem parvam G imalidam, esse potentiam proxime fuscienteis ad orandum . : Auset istem remore ad observantiam prae Nicrum, g βο erit proxinis implere, dum per oratiouem obtiuaerit magnam o rabinam votia utatem . o. Cum tutumate .LIa sartia tu invalida observandi morat.t stare t umpos bilitatem ; quoniam esutraria Doluuiae carnalis , qtiamtumvis peri aleat. non olbingit achitrium tantulo m. s. Necessitatis. Haee omnia habentur in Libris de ThemP- 33 . log. DiscipL ad prop. I. Jan senii : quae si Anonymus vidit . quid distent aera lupinit prorsu et ignorat. I. . VI. Ad haec producit Anonymus versa lan senii ,

memorato in Ioeo asserentis iuxta quosdam 'lla logos. ' Mere peccare eos qui adiutorio suffcientiς gratiae carent: Non euim adra peccaui quia nom p unt abstinere a pereato , qua mis revera non stofint . sed Ideierasa aut quia non volunt, ueque vel evi, et e Upossent.

Ierti Theol. Dor. VI. prohamul nos & hane Iansenti assertionem e de qua lib. 16. tap. 2. haec litteris consignavimus: Resei I

nium, ae vim elicti m significantibus . Delude desiuitii nibur Tridentini desernentis esse tu mi state hominis vias fuas malas facere . di futire si velit gratiae ex

citanti . Ex Romanis quoque mutificibus clumuans Dustertiam propositionem Iansem i. er retensitos Misnor articulos constituenter Wccatum in iις etiam, quae uitare

non possumus, in προσεntes libertati fotam coasilonem,m vim inferentem violentiam. Rejicitur praeterea plenissimis Patrum s tutis praesarissimi miseri- --

austini nullam statuemis in percata uaturalem necessita rem . utitiamque in hanis operibus iterminationem immutabilis inluntatis. Is eniani insuper emineuntur ra

tione las , quouiam ubi es nece sitar, nee vitium es .

me virrus, nee vituperium , isque praeonium laudιs r ω Deum ibi non habem praeceptiones, hortationes, Commι-πati ues . Haec aut legenda, aut memoria repetend

erant adversario, qui ait no asserere in iis qui uep trari teccatum , quae nectistate eveniunt, & vitari non Ulunt. ut videbimus seq. cap. V L. Perstringit ulterius Anonymus quod praecIta-υ tis in locis ait Ianseatus, impotentiam, qua laborant

qui transtrediuntur praecepta, nullo modo excusare eum.

qui nou i let quost preeipitur. posset enim Impleres zeuet: quae polirema verba in se usu Ian senii idem sonant, ac si diceretur . si vellet illud implere . quod tames non pors actu velle. iIlud post tune i iere. illud ναera impleret. Enim vero iuxta Ian senium non datur medicinaliet gratia, nisi sit gradibus superior eu-l ditate , quo i e nostra nunquam elabatur memoria. &ine huiusmodi gratia impossibiis O virustati. ut bene velit. sicut nomini erio eli impossile ut videat. vel suta , ut audiat, vel tibiis statio ut recte gradiatur. Quare omnes a Iansenio allatae respissiones sutilet fiunt, ac punitus e anescunt.

Evanescunt utique ς sed non evanescit , & magis magisque lanianianae adinvenitur opposita Augustinea- sum doctrina: hi enim negant ad meritum, Sel de meritum sufficere libertatem tuben, e . in mi sitam . quod hoωσ Oelit & requirunt ut limul possit nolle . negantes haberi rationem peccati in iis . quae vitari

non possunt, atque ex uecessitate contingunt: negantes insuper, quod e mestra numquam elabaIuν memori

deleEia tumem illam gradibus superiorem, ous obbingat ob trium vinciati ne essitatis . Sat eli , si dii anum. praecedenti, ut reliqua praeteream, iterum perleganti

gerit deinde Anonymuq testimonia quae otdam Ian senii allarent in lib. a. de Grat. Chrilii Sal-yas. cap. II. post Adae transgressionem posse Deum gae' id ipsum homini post meatum iubere , quod ante Pec catum ivllerat, quambis ei iam propria e ID Duumst imposebile . ure teneri ipsi eonferre maeuum illud

redemptionis adjutorium . quod hominem νiolentem et ellefacie , . farere, qua invis sue maguo illo afretorio peecatum iam vitare propria . culpabili volendi infirmitate non misit.

Quid vero Augustinenses Docent, s inuamur de De Τν. originali peccato. ab hoe liberum non esse posteris Adae abstinere. nisi re arare ad litam D untatem. aqua primo descendit ipsum originale petrarum r at si liquamur de peccatis aAualibus, haec a nullo hominum committi, nisi ab iis abstimere Iit libertim uni istie ;demonstrantque allucinationes Iansenti. qui in libri Augustini ad verius Pelagianos non distinxit quae de peccato originis & de carnis inseminata coneu piscem tia. ab iis, quae de peccatis propria voluntate patu tis idem Au stinus disseruit. Haec a me dononi rata sunt in prolixa dissertatione lib. 16. eap. d Praeterea nostrates docent dari, etiam sine gratia efiicaci & sine delectatione victriet , potentiam implendi praece-Pta , non tamen potentiam mutantiam cum a tu, ut

diximus paullo supra num. Ῥandem asseruiat non esse characterem Ians imi affirmare quod gratia a- eluatit. etiam sufficienς α non efficax , in panam praecedentitim per tortim aliquibus deneῖetur, quum culdubio haee sit sententia Augustini, aut saltem, fatentibus omnibuς, quaestio in utramque partem a sch lallicis agitata. Characteres itaque Iani enianae haereseos sunt, qui s. 3. fuerunt producti IX. Ex precedentibus adnotationibus suis Αnonymut colligit, praecepta in sense Jansenti scire luilix post

Fbilia,s eupiditas, qui actu gradibus superior es, δε- pM. bilior moderat: & quamvis plures mobilitatis modos admiserit, nullam tamen veram potentiam in ipsius syllemate ad inrui , niti potentiam illam , qua Mee pia adimpleri rissunt cum auxilio gratiae, quae grauia fur superet eupiditatem ; id ite ab errore Ians

nil nequaquam recedere , qui aiunt posse mandata P servari