Jo. Laurentii Berti ... Opus de theologicis disciplinis nunc primum septem voluminibus comprehensum, & praeter uberrimum, generalemque rerum indicem ad calcem appositum, integra adversariorum in auctorem opuscula, quae hactenus prodierunt, necnon apo

121쪽

iis AUGUSTINIANUM SYST. VINDIC.

Manichaeos ea pitero. Quis elamet stultum esserae repta clare ei, cui liberum non ei, Pod praeciρituν fac tuiquum eme eum damnare , cui non fuit potestas iussa eompiere Serm. 19 t. de Tein' Execravetur ιωohemiam e rum qui dicunt imposiolis aliquid a Deo esse praece tim. Lik de Nat. 3c Grati eap. 43. Nonis tuo Detis imp fit filia jubet, sed iubendo admonet in f cere quod ρυ ἰς , in petere quod non posis . Ostendi equitate in censum, qua sedes Apostolica eamdem pre positionem declaravit temerariam . . iam , Masph

mam anathemata damnatam , inhaeretieam, primum ex

Scripturis, Deut. 1. . Matth. M. F. & ad Corint prima to. ig. Deinde ex Tridentina synodo sess. 6. ea D. insuper ex damnatione Baiani articuli 31. Insuper ex Patri ex Theoloris, ex naturali ratiocinatione. M ultra a viro Theologo pr landum erat III. in lalvendis vero lansentanis argumentis Pas. d. veritatem Catholicam inculeavi. n o seribens, sis. Ium gratiam freqtienter inspirantem Desuntatem bonam MLnt , is tin in potesarem : modo negans esse potestatem bonorum operum sine fratia per se efficaci I modo addens . Ads iustissu eiens gratia ad oransum ,

cum habent praerepta , Opiunt intid implere , atque propriam a no centes infirmitatem ex Mim consederatione ad imρῖν dum omnimientia Dei adiutorium motuntur modo reponens . Neto deesse juseis poten-rram eniplanti praecepta . ἁum illis suDtra itue gratia eo . per quam eadem praecepta arsu adimplent : m do subjiciens, In xiei raci des tatione . qua earent iusti dum cadunt . non conjtituimus gratiam sufficientem, quae dat posse , sed gratiam efficacem, quae Larit ut fariamus ; gratiam autem etiam s.caentem ab operatione seiunctam agniscimus etiam in tesuurate parva m εο olida. Quare haec omnia conviciatores pretereunt Quare unum saltem non proserunt m . . IV. Non tantum ivllis, rerum etiam euilibet fideli β' arbitror adest e gratiam orationis. qua Amram potessauxilium im t. euiate fuscienς ad ι lenaa mandata;

id enim peculiari propositione demonitravi libro xvrit. eap. 8 ratiocinationem istam producens: Fidetis enim credit sibi mandata a Domino eme praescripta i metit scriptum in Evan/elior Petite, & dabitur. vobis ; . . , superbe de se praesumat . premiam infirmitatem

arma stit, oe retraheretem a bono concupiscentiam eve ritur . Atqui si eredit, nee superbe praesumit, habet aera tiam fustitientem ad orandum ἔ ut enim Meumnus scribit de Grat. Er tidi arbitrio eo. I 6. Ipsa est fides, quae orando impetrat , di epis. ad Asellieum , Utilitas legis eit . ut homines de sua infirmitate convineat tu gratiae medicinam, quaeia Christo et t. im: l rare compellat. Igitur nisi fidelis praesumptionis obitem Mnat , gratiam habet orandi , eaque nisi ια poenam linae Hationis non caret. Credo autem neminem existimaturum ella me adeo stupidum . adeo insanum, ut iussin eo auxilio dei titutos esse putaverim , quod singuus fidelitat . nisi tumescentes superbia sponte illud abii elant ades e contendo. T. 3. U. omnem insuper fidem superat . quod affirmaver rit praecepta Dei elle imp θibilia ivilis gratia sufficienti Dissultis qui docet nec imp stilia deseenda esse hominiως sceleratissimi , si gratia auxiliatriee ius o Dei

iudicio privemur . Constantissima eli autem sententia nolita, omniumque Augustinensum . ae Thomistarum , posse quemlibet impium eonverti . etiamsi gratia careat , quoniam potest gratiam ipsam reciρο- re. Demonstravi hoc praelaudato eap. 8. ex JUseati ne D vanientium , atque Dinoris . Anaelicἱ auctorit Vide eυ te addidique in hoc opere Goneti, Lemosii Alva, resii, Gonetales. M lvii, aliorumque idem asserentium' verba sole splendidiora . Scripsi insaper priori in i eo: Neque dicas illusorie hoc diri , s auxilium quoque si intim nobis dest. Deest quippe nobis istentibus, oe

Et rursuq r Re ρ Iu b uorum merum se utio earentem auxilio sus leuri non habere potentiam proximam , ye ea re fameis itiarum omist me . quoniam elue impotentia es tib re mitta. nam ire nou potes, quia prato erga malum toluntate Muit piatevtia froxima νmpedimen-rum . Poli pauca : Ueterum potentia remota semper iohae cita supers cuilibet peceatori , quoniam a iuvari potest a Deo , in quae per amicos possumus , aliqualiter per ocis possumus, ait V. Thomas L. a. q. I in arta

a s 1. At di x , quid s amictis nolit opem ferre R ροη.leo t eum non defutiarum, nis tu povas impedimentum. Itaque non tantum iuilis. verum etiam Mdelibus univerti; . immo e hominibus improbis limis

divina pLecepta possibilis esse firmiui me prontemur. 6. IV.

Propulnari A nr tis noseris .din tantum sumetentem 3rottam , eat voluntas resistit , sed etiam libertatem indifferentiae pessistentem jub graria victrici . fateri cogitur quilibet . quantumvis pervicax , crim nator.

I praecedenti. Ad libertatem vero persitentem sub dEleriatione victrici spectant . ouae .. I. ducta sunt. At Meurrunt in libris no i s alia linam- plurima, quarum aliqua commemorabimuη . Lib. IV.Cλλ r. pertractans de liberiate eum gratiae Rutulorioeceicilianda ita loquor: In sensu Jansen ι βb domiustu πι- t. n piscentia. atit gratiae eo j it Iibertas a coactione, p. 37s.stu uam homo peccat culpatio evissitate . . recte erit Uictrici det Hotione neque evit arbitHum stu'ssitas. Uri deLctatis. Haec est yemersa doctrisis Iansuli. A versit hane doctrinam ibidem statuo non tolli auxilio e seaci libertatem indifferemiae , quoniam sub eo remanet in Doluntate vera sile ras . verea inci, Eerentia, o sera potentia ad re situm, explicans quomodo ideontingat, ratione scilieet rumis exposita cap. r. h. z. num. L &. quoniam illam inscius Anonymusn stram commentationem putavit, testimoniis Doctoris Antelici eonfirmR E. II. Rursus lib. xt r. cap. o. posteaquam egimus v. de libertate primi hominis , & uniuersim flamimus. Io uuidquid ex necessitate a itur, non posse ovis tiberi aris hitri anestari, explicata libertate a nerustate, quam diximus sitam esse iis potessure elisendi Me via illa media . etiam ad iniarem contraria, haee quadratis ve hiet enuntiavimus ' Ee ut turpissime CHinninii gregater, qui putant libertatem eum nec state con- ere . Et ne lividux eonviciator posset criminari. tegia nobis eallida simulatione errorem talia alserendo delibertate Adae . quam nee Novatoret necessiitati alii garunt, hoc addidi fidei notirae ineluctabile testim nium : Eodem a neeestote Iibertas etiam in Me infir miratis flatu certissme pers erat. Etenim Deus, ut --ε tutis ait in vii . ne Gen. Iit. cap. 2 . nunquam ta punit etvuntatem malam. ut natura e rimat dentiarem . Scripsi item eo loci: Austo tinus in hoc statu m/fretarum non negat libertatem indus sentia r dixi misis , tibistatem a necessitate repertra tam in bovis, euam mmatis, nee sis illumeri tim dari. iterum vero, Dbemtas a necessitate etiam host Ati prae ricat ou mu in hominibur terseverat: paliter , Ia euianor, ai Nmatores reliqu's fiberum arbitrium nou metiorem saxo putas , dum ausi fiunt domati re voluptatem ita animum d licere. vi necessario moveatur . nee pot/s sit eo ut uitie ulterivet, Amus tiber erit taurummiado, ubi sit in istun- rate pol star illum cohibenui . Non poterat libertas a necessitate evidentius describi, matule: tius doeeri, 3c, absit invidia verbo, enucleatius exponi. III. De Pelagiana haeresi . seu lib. cap. I. pro Tom. s. pontionem num. 4. enuntiavi , prout se uitur Mu p. 11 υλ ιonuumeranda inter errores Pelagii i et i serentia δε- steri arbitrii; nisi ita aee matur, tit inimi a Iala ua --Ii facultate possit ex aequo bonum maiam . Quam propositionem sie mbo e Demon ratis prima μυς stilia haec est communis liberi arbitrii notio . M sit μυ- flos animi libera ad faciendum, vel non facieiatim : nude juremerito damnata est Iausenia, propositio , quid ad

merendam. vel demerendum in hoc statu non requiratur libertos indifferentiae . dummodo arbitrium sponte e υoluntare velit ; ita ut libertar ram necessitate consistat. suem errorem non semel in Me opere pro νιεamtis , rursus infe labimuν , cum ad haerom Jaoenianam pem

ventum erit.

I L Liberavi autem fidem meam: nam ad 7. Ian- E. senii pmpositionem, ubi demonii ravi per Iausenium. T-

tam meritum, quam demeritum uiala alia ratiose dici sis

libertim, nisi quia est in untarium , apposai Au quilinianam iliam antithesim t At m nus Ati ultimus, quamquam fatetur, tam esse ad quaecunque mesa petis serenda quemque iniquorum duriorem, quanto in eo maior eli cupiditas mundi di quemquam iustorum tanto esse 'ad quaecunque a ala perterenda sortiorem , quanto in eo eth maior caritat Dei, in libro δε Pritientia , eapite i . Qua uam a cri in Me satia , iuatio eam concupiscit HAt spiritum , in tali rena-

- .e lab/mamres, ae periclitanter indoeere gratia , quae carnis voluntatem eontraria concupiscen Iem voluntate spiritus vincat. De eorrep. grat. cap. II. Quamquam in voluntate, prout naturali instinctu fert-ν ιο fimem . aeuosiit e genitam libertatem immutaebilis voluntatis. ιib. 6. N. 1 e . num. II. . MHis rameu minus liberum σνb telum , cuiue promistas es mediorum electio. Mot liberum habere motum. nili potet fatem habeat motum suum cohibendi. tib. 7. de lib. a G. cap. R. negat esse pereatum. unde non est liberum abstinere revat hominem, stiantabis in curruptibili cremo ratω

122쪽

si detinet M. non posse resistere gratiae , μν t. in erat. ωρ. 67. Ergo docet Aulusti s non misecum necessitate permanere tibertatem aroitrii, uom m tum culpabilem, mis proprie acceptam peccatum, mumeratum spretor ad med iomm eis ilionem, non demeriatum . non opus aιιquod diguum retribusione, vel poena.

Sed de his plura cap. a. q. praeeoL disterti de re

V. Nolo ex laeo nuperrime laudato plura exstri re, iam enim parcendum emi nimiae accusantis eriab scentiae. Duas tantum propolitiones ibidem demotis stratas producam ' quarum una est . Pertinet ad ιλ. ,, bertatis essentiam posse agere. non vera posse μμ e , quod ines libertat, creaturarum ob istarum impe et i nem: altera autem, Libertat indifferentia fueritis explicata requiritur etiam in statu maturi DUa ad meri. tum , -ι itimeritiam. Si legeris librum xvii. seu tonia 3. a pag. 263. usque ad pag. 2 . adinvenies harum positionum proli am explanationem, copiam Amume torum uberrimam, 6e eorum, quae Janseniam oppo nunt, pleni limam resutationem .. cant itaque albam nigrum, & nigrum album, qui ajunt a nobis denegari libertatem indifferentiae, eamque in hoc ita. in nota requirere ad merendum, vel demerendam.

taneo iurati animἰ vitio peremimo. Mnes erimur piissmum Iesum esse omnium omnim hominum Redemptorem. πι- t. I. R Gens enim ego Tib. v. eap. t. de antecedenti R voluntate, qua Deus vult omnes homineq salvos fieri, produxi praeter alias hane asserti mei probationem e Validissime p. atae propositio ex quo Christus pro omnibus hominibu i mortem subierit. Id in bra de Haeresi Jansoniana aduersus quintam μορ-ti nem simus demonmaturi. Nune satis es Iansemi doema inuisime refutare. Ae primo opponitur a lato Paulit,imovio: Unus est mediator Dei de hominum homo Christus Iesus. qui dedit redemptionem semetipsum Pro omnivus: quod de suis nido inoris non potet, imiet Isti ; qua is nos hortetur Am istas ad orandum proo-mmtis . etiam reprobis ae perditissimis. Rursus idem

Apostolas a. ad Coriuth. eap. v. t . Si unus, inquit, pro omnibus m riuus eit, ergo omnes mortui sent . Prebatur Me Pauli tes onio omnet Ada posteror oris nalem am eonIra κω . ut mussat ex ub. 6. Aus inmicontra Iul. cap. ex M. de Cisit. Dei es'. 6. Igitur sicut omnes in Adam mortui sunt , ita Christur pro omnibus mori r est. edie. Quamquam vero Anmvmus re serre videtur, anteeedentem illam voluntatem a nobis exponi per initi titionem , ae Maeparationem , non vero per ah ualem dili innitionem sufficientis auxistit; hae tamen uniuersali redemptioni nil derogat . quoniam sententia noli ra, IJωιsquis non adiuvatur a

Deo per gratia submmistrat iuvem , queri debet de mos sua via tale, non de ipse Deo ben erismo gratiarum suarum largitore ; quam propositionem & enuntiavimus & puribus argumentis veram ostendimus κδε is. lib. I 8. cap. 3. Prop. 7. ne repetam, quod evidenti a P 43ν. sime demonstrarem est eap. I. huius dissert. q. 6. ita ' a' voluntatem antecedentem exponi a destillimis Thomistarum, atque ab universis aegidianis ; quatilionem vera de gratia, actu omnibus eoi lata in utramque par tem salva fide ac pietate agitari; negantem asserti nem, fatentibus adversariis, tradi ab Augu lino Ful. gentio, Prospero. ae Theologis bene multis: ad libellam denique Aholasticarum opinionum . quae variae sint di oppolitae, non esse fidem ea tholicorum d Q-- tum exigendam. -- II. Demonitians insuper transsundi ad polletos A-ν ' dae originale meeatum, ita ratiocinationem , quam paullo ante tetigi. adversus Pelagianos adhi it Ali/rum a lumentum sumitur ex iis locis, in quibus vim-dituν ch sum Dominiam uni reses Adae pol e s red misse, o pro emuidvis mortuum este: quia .rmat mmmius quinto ad Rom. eapite vers. 0. Chri liux proni his mortuus est, ergo omnes mortui sunt. In qua universali sententia etiam parvulos comerehendi nemo non videt. Addidi eo loci pIura testim i a Ruguilini eadem argumentatione Pelagianos urgentis; ac similia conis scripsi tom. 3. pag. 347. tom. l. pag. 44y. & aliis inloeis. Ex quo autem Christi redemptio, S ipsius m rientis benefica voluntas non minus late . quam Aiadami peccatum, extendatur. validissime Iansentanam haeresim revinei & profligari demon lirat Stephanus Deis champs lib. 3. di, . cap. 3. Nae eη γ haeresim sinu fovemus . quam lethali iaculis invadimus Q με IlI. At ne eredas. me hoe uno argumento quintam fansentanam propositionem oppugnalis. Statui πο- 3. advenas illam Catholicum theorema, Augusti .us Chri-

innumeris locis cammonstroit. Quibus id momem

I O IV. CAP. II. II

tis ostenderim, legi potest lib. I . eap. 3. Per omnes etiam notas. quibus quinta illa proe mio damnata& eonfixa est, singillatim discurrens illarum omnium aequitatem eonfirmavi multiplici genere argumento- m, concludens: Ieitur Iause uiana thes x opponitur Ueritatι, quae tibique eonelamat Christum untinui hin

IV. Initituta illa eontra Ian senium dissertari e haud contentus. iterum pro universali Redemnetione: . ροῆnavi lib. 18. cap. v. & san rnianum dogma appes

xo haee omnia demisit raui, plura smul argumenta rationi innixa eonglomerans scriptis A versatur tandem placitum illud haereticorum eariova. qua petitin ex re, ginali peccato. mi omnes filii Adam norentur obnoxii t

o oratione . quam pro omnibus leuamur o endere I ex

Ecclesia. quae in Lui eremiam quos umque excipit e ex angelii 'raedicatione per uniis iam terrarum orbem rex Domini J Ε U nomini t ex Med/atoris oscio: ex J-ἀeis potestate e ex Sare cii eius Dabire ἰ ex earitate , qua proditorem amplexue es, qua pro eruet orious oravit , qua tora die ad populum mn credentem , contradi

centem mavus exteudit.

V. Omnes denique in enitali mei ematus intendi . E. ut undique subverterem S inianorum do Chri

factione naerelim perniciosissimam : quod praestitidem vol. peculiari dissertatione. In qua siem de Mi. veritate potius Redemptioni , quam de illius uniis state pertracte iri utique tamen inseruntur , quae univer matem ipsam cominon lirant , praesertim pag. 37 'M. 39ῖ. iv 390. Quae omata poterit ibidem expendere quisquis ampliora de locupletiora sententiae fideique nolim inani inenta requirat . etsi nescimus

quid amplius, quid loeupletius dictis possit rigidissimusae severillimus adversarius expetere.

CONCLUSIO.

In libri, de Thesistet, Disti nix non traditur Iam senianum duplicis delectationis syluma, neque ulla ratione probantur quinque propolitioneq inde fluentes,& ab Ecelelia prostri tae; sed aperte syllenia ill rejicitur . ae pmpolitiones istae omnino per irae , N lueuienter damaantur , reprobantur , ct resutan

tur.

DEMONSTRATUR. Jansentanum duplieis delectationis systema est , miramque deleritionem . spiritus & ramis, ita inui, cem pugnare, ut eatum conflictus nequeat sopiri. nisi altera alteram superaverit; quae autem victrix est , habeat voluntatem sibi neeeisitate invincibili obsesquentem, nec alia ratione Iiberam, nisi quia non eo. gitur, sed vult, atque trahitur voluptate; quae ver minor eit gradibus, verae potestatis agendi sit expers. Quare in noe Iansentano systemate iussis, etiam e nantibus, volentibus, si desit illis victrix delectatio,& gratia efficax, impo, tibiis est divina observare praecepta de necellum est a iuuitia deflectere . Nulla est etiam in eo systemate gratia sumetens . eui vcitu tas resistat, quoniam si concupistentiae sancta delectatio praevaleat, voluntas Meessitate obtemperat gratiae: si autem praevaleat concupiscentia. earet voluntas ea gratia, cui valeat obtemperare. Quum vero praeponderante cincta delectatione bonum ex necessitate Ἐγ

remur & premente robustiori eupiditate, in i pis Jansenti systemate, operemur ex nee sitate inatum nequit in hoe flatu. in quo caro concupistit adversus spiritum , admitti iis erras inui eremiae, seu pol stas agendi & non agendi, his omnibus positis, quae requiruntur ad opus: ideoque haec libertas minime necessaria est ad merendum, vel demerendum e aevidetur esse commentum Semipelagianorum . qui r iecta deleuatione victri ei, auxilium indifferens ad mmnia bona opera, etiam ad fidei initia admittebant. Quibuς demum denegatur Uictrix & in vincibilis gratia, bene agere, ae rseverare non possunt, neque eorum dilutem vult Deus, qui illis hanc gratiam dein negat: quam ut obtinerent Chris lux mortuus pro si lis Hectis nee oravit . nec sanguinem sedit, nec pretium c btulit redemptionis. Hane eta Iansentanam haeresi in eonstat ex primo GPte.

Contra in libris Tisokeitorum Diseiplinarum asseritiit stiperiori delectatione non iniici libero arbitrio vineulam necessitatis: sub delenatione victrici consilis flere potesatem ed oppositum: dari sub parva deleu tione

123쪽

tione veram rem alend. Hrentiam, & Bb delectatio

ne victriei veram potesatem restitiandi. Assirmatur iustos nunquam deseri a Deo, nisi prius ipsi Deum d serant e tabere erat iam fugietentem, dum volunt se vare precepta. α qualicunque premente eupiditate . aetentatione mirante, posse in bono perseverare. Propu-I' tur soriens aratia, eui voluntas resiitit. Defenitur neeessaria ad merendum, vel demerendum tibe ras indisserentiae deneratur hanc esse commentum semipelagianorum: vindieatur a Novatorum argutatio. nidas . atque inter Catholicae fidei dogmata recense- eur. ιotius demum humani generis redemptionem. quae ad omnes omnino homines extenditur, non uno. aut altero talitum loco . sed in permultis , atque in repetitis de hoc arsumento lucubrationibus pro m dulo nostro defendimus, tradidimus, propugnavimus. Id vero in hoe seeundo eapite quisquis Mulos non habet limentes, vidit, atque pervidit. In libris ergo Theotificaram Disci marum nee tra

ditur systema duarum delectationum i inethlitum . ni ab iratum est a Jan senio, neque quinque huius propositiones probantur : sed systema illud iubvertitur .& quinque propositiones reiiciuntur omnimode , &.ppianantur quod erat demonstrandum.

f. VI.

-t Dosteaquam Anonymus me rursus initio artienti κια appellavit novitatum fluminum defensorem . &Darias tuus ad Jansentanum errorem aliqua. -. tenus emolliendum , ait se daturum operam, ut omni hin manifestum sat doceri a rnefareris sim Ia enii primcipium ae duabus dites atriuibus t eltherat/s yra graduum superis ritate imincibilibus . ouod ita evincerenititur: Primo meo sistia duarum Me tationum, quas admittis F. Berti . aneem . pendati debet esse voluntas . donec a re stiore in unam pariem deprimatur .

,. Cum trahitur inquit ) animus dele,ctatione sanctare noxia , nunquam se inclinabit in unam potius, quam in alteram, sed pendebit aneeps, donee una sit

altera robustior . eamque deI imat . o Tom. lib. 14. cap. LI. pa . 2os. AIque ita consequenter agnoscit

a Ierio ionem , quae fortior es , se re debiliorem προ- stam supera re. A Nullus enim , pergit ibidem, niu a fortiori vincitur & superatur. is Hoc eis primum asversi ii argumentum. Proprium esse eorum . qui aut ignorantia , aut i videntia excaeeantur, veritati obiicere novitatem, et iam illi eommonstrant, qui docente Domino Mar. I.

in In .eonnam duarum defectationum pendere ancipitem voluntatem, nisi una alteram superet . n. que e sequi opus, nisi delectatio victrix aee edat, uerunt viri doctissimi praelaudati cap. i. q. a. Macedus nempe scribens, Aulustinum delectationes carnis en me ariettationibus spiriius . in ea turna concupiscentiam eum gratia committere . . seniora visi iam ignara : Manuus ore omnium Augustinensium ais mans, uom pom voluntatem plena .m rara actus su sequenter , Im in1er Mos amores sucitiare . nisi amor in suriret contrarium amorem e Gonrales, aliique T illae a Gravesonio laudati docentes gratiam nunquam fore efficacem , nec voluntatem recte operaturam,

nisi gratia majores sitaeta gradus habeat . stiperet ευίus obstismarionis: Antoninus Massi liὸ demonstrangitidem nunquam gratiam fore effectricem , si res em iam istuntatis omnino non ianeat: Auctor operis inseripti. D dis te pariFque, plurimum commendans sententiam dMentem . que ia m/me grate qui furmore. rem1ι tria eu quatre deflem ae abstination . parce quelis senit dans tin deers tos prostre mur te sermoni r , Murreis Q αυών pas ta m/me eomenante, πι Wr cons Dent te m/me esset D mδme Deess, s eiis trotiis t' detraee T Onositio. . ae obstacie , in de re aure : S Thomas docens voluntatem non moveri R eon3ruo,& eonvenienti bono, nisi sua vi superet Nim , in offaenis concumrentiae impetum : Ausustinui demum ci penumero astirmans gratia inspirari certam mentiam , O via item istis attonem, fieri , ut eamis voluntatem emtraria eoncupiscentem istantas B iritus vincat, atque in ρωι delectet . quod Deus praeripio , quam delectat Mod impossit. Ergo quod inter delectationesti pugna,M quod sortior alteram superet . nec lansentana doctrina est , nec nova , nec quae commovere debeat theologum vel mediocriter eruditum . Iansenti error,& haerest delectationi , quae alteram vincit , alligatis euptatem antocedentem edi physicam e quam a nobis rejiei rursus ostenderem, nili ex praecedenti β. t. de 4. at oue ex tota hae dissertatione manifestissimum taret. Vide ergo quam facile Anonymi diluatur obj ctatis of ν F. Berti detestationem, quae foratores ,

εραν debiliorem oppositams reare, voluntati neces tatem inferendo, aut auferendo liberam ad oppositum potestatem ; nego e neque inserendo necessitatem in luctabilem . neque auferendo liberam agendi & non agendi potentiam , concedo. Si adversus propugnat res gratiae per se effocis ob aetas: Haec gratia comtu cta es cum a lu, fuerat eontrariam e eviscentiam . atque a nullo duro tarde re'tiitin ergo est imuncibi-ιis; respondebunt Thomiliae falsissimam esse eonsequentiam . quoniam cum haec gratia effectrix submsenistretur. ut voluntas agat, & agat eum libertate i disserentiae , non aufert antecedentem reluctandi potentiam. Idem nos respondemus: quo autem iure

3. primi eapitis. aliisque in Iocis amplissima explicatione declaravimus. II. Ne credas . melioris notae esse alia adversari ingsephismata. Ononit secundo loco : me et selectationum uan.

Um ae robur ex eraduumsuperioritate oriri, ita ut una

D altera eo fortior, qao pluribus gradibus eam sum rat; nee ipsipiaret , quod molint Trumisae in gratiis gra- dualitatem agnoscere. Deinde totam gratia istaciam Haraduum Numero re fuit cum Josenio , ita ut esse aut inesse se eadem gratia . prout concupiscentia , qua adversus eam pugnat, pluribus, sex paurioribus constatam ibus tom. 3. par M. in aequali ramen gratis . oeconcupiscentiae gradu , gratiae concupisce utiam praevalere contendit, propter eam quam subjiest ratiamem . ib. pas. χοῖ. quia . 13squis , homo etiam eum aequali virtute majorem nabet ad malum. quam ad honum inclina tionem. In hoc faue non contradicit Iansenio, neque ab illo recisit, in casu enim asenato, eum major illa ad maIumrnclinatio concupiscentiae pondus augeat, mirum no seusAtu egratia proahat eour feeutiae, eumst rebustior.

Fateor me haee omnia docuisse, sed mimi Aristarchum nostri temporis nescire quod similia docuerintuiti doctissimi, & orthodoxi. Adeat rursuς , a. e pilis primi, ae totum S. ae intellipei non hastasse

Acere . quae umbonem penetrent, sed scandulas, quae repelluntur uno, ut inquiunt, digitulo. Admitto pradus concupiscentiae, & gratiae , quos reiiciunt In mistae aliqui , nota tamen omnes t ar doceo tom. y. PV. 3 in nullam dete Jaιιοnem iniicere vincudiis liberataIε doceo impiMm, quacia que gratia praeveutum posse reluctara, iustum quacunque premente aviditatemfse persm rare t doceo necessum nis esse ut sequamur quod mahis delectat : atque id innumeris aliis in lociscemonstravi, ut constat ex citato L atque ex primo hujus capitis. Systema Ianseo ianum in hoe fuisse reprobatum, quod superiori desectationi tribuerit talem determinationem ac motum . tit . voluntas H nuia latentis post sium denuare consensim , fatetur ipse Anonymus pag. m. ac in toto sere articulo primo enos vero art. q. primi capitis id non asseruimus tantum . sed insuper invictillime dem mavimus . Atiliae ergo labe purgatum systema duplicis delectationis relativae perperam quatitur : atque ita quod in ore Jansentanorem blaspnemum est , in ore Augustinen 1ium est orthodoxum , haud seciri ae sistem a pratiae victricis. quod in ore Calvini eli haereticum , in ore Thom istarum est catholicum : nam quemadmodum Thomistae propugnando gratiam efficacem negant necessitatem illam, quam gratiae efficaci adnectit Ca vinus: ita Augustinenses propugnanda systema victri- eis delectationis rimant necessitatem . quam victrici delectationi adnectit Iansenius . Hi ne vir sapientissimus . aeque doctrina ac dignitate talpicuus . inad depraedicto, aliisque Adversarii objectis , innixis nostro duplicis delectationis systemati, iudicium protulit: Il priae ipio degli errori ei rea la graetia ii pone dat Censore nelle due dilet taeticuit relative , e indeliber te quando non dee riporti in que ite precisa mente , ma come neeellitanti di necessita fisca, e antecedente . seno lasciare la liberta d indisse teneta. ma la s la a c. actione, a s uir cili, che pili diletia . E tutio quelio complesso esset Ia sonte delle e inque propolitioni dan nate in Giansenio, si raccinite dat lei tesse promtietioeri : altrimenti la Chieti avrebbe reeiii i rami . e lasciata lata ita la radice dei male. contra Ogni regola di buou govemo . E ab neM il urnely . seguito sorse da C Censore . coli' autoritadi Gian senio, e de' Gian senisti si stbreti di far ὐedete

insegnat suesti la dilettaaione vinci trice relativamen te a stadi. e da quella nascere i Ioto errori circa laGraetiale id non Oilante non tutio eid. che stri noGian senio, e i Cian senisti . sono errori, siceome n men o tutio cib, che strivmo Calvino . e Luteror ela fonte de' loro errori non dee prenderii dati' u adali' altro tello, ma dat intiero conteito della dolui, na, e net particolare di Cian senio da quelle parolenet lib. 2. De Gratia cap. 1. Tam impubibιυ es -- Itimari, tit bene velit, in operetur, quam Minui eris ut videat, vel surdo ut audiat . Des tiliis froso tit rectae radiarur , vis ali ut istit sue alis . It ehe , comevede qualsisia , importa una necessita fisea e aut eedente ν

124쪽

ωente , ehe levi u liberta indifferenta ali' opposio, mindi insegnando puramente i PΡ. Bellelli. e Berti it sil ema delle due dilertationi indelibe

sca, e antecedente necessita di sequire e . chepiadiis ta , e ito la maggior ditet laetione di tendendo la liberta d indifferen a s ehiaramente ne segite, non se guir loro it funesti, ed moneo miteipio in materia

delia Gratia da Gransenio insegna M. Odisesb. Idem alii viri elarissimi tradiderunt, non Itali tantum, sed Galli etiam, sui oeulis non lividia scripta nostra i

serunt . Ex diistis hominem ad statuendas ealumnias cernulam, scriptaque nostra expilantem, suismet spiaculis compungimus Iansentu ita instituit 4 mmd lect4tionum conflictum, ut voluntas nullatenus possir robustiori . Ac qux gradibus aliam superat. obluetari . Non sumus emo Iansentani, dum negamus in illa d lectationum eonflictatione non posse voluntatem resilassere superiori ac victrici. III. Praeterea opponit Anonymu . quod doceamRMων. eum Iansmo indet tiaratas esse insectationes. Quod cupiditatis mcius, horationis usum

meumere nimium gravi reperimia o-ribus compotumes, Quoa vera aratia in alionem , docet c de me loquitur oeriatim eam es in seliberatam , tum σκιεDeus uiam excitat tin eoiae hominum, tum quia set flatiε ira inluntatis humani praevenit motum. Quaedam

hic ex meis libris exscribit . praesertim quod legitur

xom. pag. 'iuei. Haec it inque desectatio G caritas ρ-

t motum mutatis, O est deliberat dmetrarat, tu voluntas huic praemomenti di et imi Jibere obtemperat , ' O prosequitur opus , ad quod trahit faciendo ut des' fiet, quota antea non delectabat. Deinde . quoniam φ-xi nonnullos Theologos docuisse huiusmodi detestati

nem eodem momento, quo gratia movet voluntatem,

osse deliberatam . sed polle hanc sententiam cum n ilia conciliari. si dicamus fratiam , quaten s eis ipfamiseri dia moerens o caritatem inspirans, nullatenus sum ust/ deliberatione comunciam ese , si autem eoniuderetur ex parte nostri, esse di sitionem tuam. Amula Dei in piration e , in a volu tate nossea P manantem servescens sellis evaporatione ait, ea omnia a me pro

tetri ad fraues m. in fucum Di md m : Theologos . qui victricem delectationem admittunt, addere dei hiationem tuam totam esse deliberatam : a me doceri conceptis terminis inde theratam esse et absque ullo aniami ea re cum Dyria lis Triolosis societatem inire .

Quid plura me iansentano systemati adhaerere , &haee satis esse perspicua. Nolo formicM . muresque imitari repetendo mor. dentem, quod lib. 2. de Iratuuάis Seneca esse ait pusilli , miseri hominiis. Reiecta sunt haec omnia cap.

i. 4. I. satis superque. Sille paullullum , vir e regie.&quod Aerra monent Proverbia, di lex praecipit divan, gelica. Deum da ac re nascete illius moniti . nec damnatis propinanda esse venena, nili melle ei

cumlita . Nunquam audisti Thomilias docentes, liburum arbitrium ad receptionem gratiae esse cis passive se habere. ιibere autem , dum a sentitula de gratiae coopera ut Nunquam Vasquefium allerententi motum voluntatis a gratia pxcitatum eise, ut praevenit consensium noli rum, deliberatumTO , dum voluntas eidem motui obtemperans assensum praebet ὶ Nunquam Bella inum scribentem ,

Gratiam ut inspirat nonam voluntatem esse e eitan . tem , nec nos ad illam libere concurrere . dum Uero nobiscum cooperatur, coniunctam esse cum persecta , in deliberata eiectio ue Nunquam Augustinum alentem . Deum operari sine nobis ut velimus, nobiscum vero cooperari cum rvitimus, O se volumus ut faciamus t At haec nos, quibus iucum , fraudemque obiectas, scripsimus eadem pagina Ist.. a. te praecitata, Ne ergo flammam in pilis leporinis stirpisque excites .

Inspiratio sanctae dilectionis est gratia: quatenus ella Deo operante sine nobis . est i liberata ; quatenuet

nobiscum cooperatur . deliberaιioni notirae coniunt taeli. Haec eodem capite 8. lib. t , unde perpauca ex. scripsi ili, semel . iterum , ac temo tradidi . Pagina enim i . scripsi: Gratia alia edis praeveniens , lume-quens alis. Prima es . qua Deus in nobis operatuν mi rem motum saviix meitationis , ae in editums . Secunda es ilia . ouae priorem illum motum sub qu tur, ut

homo opus fallat re perficiat. Huic gratiae nos tibere offentiri di monstramus ex Tridemino C me illo scit. 6 cap. s. Fig. I ri verba, quae mutilata piser s. sunt huiusmodi : si aratia ccccipiatur ex parte Dra, quatentis es ipsa miseruordia movens . o cara atem mistros, nullatenus tum nostra deliberatione conium a est, Cy bee sensu ait Augusinus , Ut velimus fine nobis operatur.

Si consumtur ex parte nosset, est ipsa diis io Amisi a

Dei inspirari e . a vesκπtate n6tia promanans, atauutate tamen, ut a Deo intime praejente praemeta ;atoue ideo sequitur Augustinus. Cum autem volumus, A se volumus ut faciamus, nobiscum cooperatur.

orare, At si a dictum eβ, Gratia, qua D monis e ritatem. est e ritas Dei. De ipse D ur n bis visi ιιis fui diii 'timis moirans: prer emenς opero imbertatis est ipsa λη. -Lut i, m caritas uobis iniurata. Prima. scilic t gratia moeniens , fc sine n his a Deo inspirata . onrne n 'Misam delibe otiovem murtit: altera, idest, gratia adiuvant qua Deus no-hiscum eooperatur, eum ι a Devis ER TioNR tum est mear te es opera , quae eon equuπtur . Duri ratis menti. Pagina item 136. Nos dicimus νη teli, beratam quidem Vehane isse ration m quatenus πίρροratur a Deo, edi proinde per primum a iam tu es berarum nos nihil mereri. ni' orer ut liberi rbitrii δει beratus inensis. frmissime tenemus eum meritum heri nequeat siue indifferentia libortatis. At hre uela fatis vi bis o micta est cum DEL WERATIONE comparate ad opera. quae esciuntur a libera obitrio hae deieri xione exe lato. Tria ergo evidenum me constant. Primum, a nobis diei delectationem in Miberatam, ut ei in tria praevenien , & inspiratur a Deo; sed deli se tam, ut est a voluntate coopera te gratiae adiuvanu; ideoque Monymum esse au isupidum , aut meae cem. Alterum, neminem The logorum asserere ro tam risectati,n m esse deliberatam , matenus Insp t tur a L-; quum bona voluntas inspiretur a Deo με- bis libere operantibus . ut Augustinus docet ad versus Pelagianos; ideoque adversa dum . quem Un- quam existimarem Pelagianum esse , vix The. l laxum compendiolum . quale traditur in Clericori tra inaminariis. lectitasse. tertium, non esse perspicuum ,

quod nos adhaereamus Iansentano systemati et sed pe me uum esse, quod Iansem ι Redi tui metor ut ut Eschineni appellabat nemosthenes, Tragicus quidam

eum Iosenio hone deIHatin'em, tum gratia . tu

piditati . esse pro graduum fuste initate inutiscibili mi. V Asserit enim o frutia esseaei equm sequi infestibili

ter: aduit praeterea nos necessario amplecti quod mam deiectat ; atque per istam oratiam . qua uis tau tum dat posse, sed etiam Delie, D entsm esse volun rati huma. nae . ni indulinabiliter operemur . Proseri deinde Umba mea, quae habentur tom. r. pag. I α Eli 2 1. Obsecro, obtestorque lectorem, ut paulisper attendat quo animo praeditus sit aeeus tor , qui in bis fraudem, lacum. ae dolum id finita garrulitate Oaiestat,

Principio bullatum mendacium ell, delectationem vi ct ieem a me appellari tuis ibitent. Evidens quippς

est ex praecumit ε. r. sententia mea ex gratia emet, ei non induci meestatem: evidens est ex eadem gratia esse in consequi tib re ςuidens est sub ea gratia constitere tibertatem incii eremia : eoidens est neces sum non pila, ut sequamur quod magis delectat. Unde ergo in mentem calumniatoris haec prodigiosa mendacia venerunt At in quis: Laudat Anonymus loca. Quaenam vero Tomo de Theolo . dii ciplinis p sina tς6. legitur e sequitur ex hac murrara iselectati inesnfalli iliter e tur . ea quia animur amolectatur Minnum , quod magir delectat. Et alibi, idest, pag. UI A gustinus doces nor necessario sequi quod ma/ s a IGMat. Et post pauca: Huius ιratiae troprium est ινι

re infirmitati voluntat s humanae, M i Meetinabiliter v retur. Jam omnibus mediocriter in re Theologi ea re satis compertum est , omnes Gratiae per se emeaeis propugnatores asserere essectom ex eadem gratia eo sequi indecliuabiliter in infatIibiter . quoniam divιnx decreta frustrari nequeunt, immo illum necessarium csse necessitate sequente, quae libertatem non tollit. Paullulum vero in lectione Augustini exercitatis constat. eadem a S. Protoparente aestinari de auxilio in lib. de Corrept. oc Gratia ea p. xii. aliisque jn s is non semel a me productis . & in ea quoque differt rione, ex qua M versarius haee exscripsit. Non debebat ergo vulgaribus hisce. & protriti operam suam ludoς facere, & Hiperi vertigine circumvolvi. Si autem id agere velit. ludat, & circumagatur. ut lubet: sed verba saltem nostra reddat, ut sonant. Igitur tom. pag. 36. ita scripsimus: P uitur quidem ex hae victrici sectatione imamriliser essectus, es quos animus a lectatur bonum quia metis desectat . Ied sequitur LIB RE , quia non iam is hae v. ad Ire at honum otio snt nequeat in eo appreheudi ratio aliqua inati . S. bticuit vir probus ea verba, sed seruitu. Iibere oe. R. tar sus pag. ror . scripsimus ad hune modum e risustinus enim uocet nos necellario sequi quia magis uelectat, summa necessitate pre infalli Oili consecutioue actus, non pro nefatioue possibilitatis ad actum custum, quas Hsu necesse es , ut sedeamus ruamdiu esse iter ferire υ tumus . sesia semper potestate non ivlendi quod volumus. omisit homo verax quae consequuntur ad uerbum Iectat. Quid e go huius iugenii viro reponam ' Pr lecto nil aliud . quam pervulgatum illud :

125쪽

lio AUGUSTINIANUM SYST. VINDIC.

V. Rursis eonrietator dirigit eootento nervo sagit- - . - . Ait me a non redar ut quod contendam gra-ν---μum habere emectum , cum

- id Catholici quoque doceant; I id quod ri meo ostemate necessitas ilia. mi homo subjacet sub imperio e ustis ae termis d. lectat is, est antecedens oe abho -- ' diritur enim ex graduum superioritate ; unile in- falsi sitas effectus nossam futuri tatis est , ut veram semierigi totus p Dam. Exolleat deinde sententiam Tnomistarum. φυν re num emeaciam gratia in physicammotioner ω in il in systemate voluotas humana.a Deo mmota ad amam pium, operabitur illum in- allibiliter, & necessario necestare conse entia ἔ qu .iam praemotio iii. ἐ-tudit fusuriν ovem liberam auus , aum evim supponitur praemot io , supponitur quoque f-- raritio libera acturi, o id o necestos operanssi. quam praemotio ptisea i orias, est dumraxat necessitas e sequentia , in Motu lea , -cessitas improprie ditia , non au em necessitas an/ecedens. . ab tuta. Addit . modo lane diverti emeaciam gratiae exponi a Molianistis & Coogruistis in quorum systemate perfecte conelliari liberum arbitrium eum gratia . satis per se patet, & ipsi Thomilita non dissilent r.

Humillime ritum audiamus, cui tantum doctrinae , e temperantiae specimen est eadit aIto insidere animo Hieronymianam in admonitionem:

mansuetus humilis ad omnes, ex admerso loris initia , remeritibus tabiis, rugato fronte. est naris comitiis, Deio inter raborem, O pauorem Tariata, clamore proin, pitat. Itaque pronuntiare videtur me non esse C tholicum e non enim ait. Hoc dorent alii Casiatici ;sed serie ut me ex horum numero extrudat, inquit, Non redarguitis F. Bera. ex eo quoa contendat gratiam

Dum MLro Q lum mollitiinter , quo que docens Catholici. At ego quidem, si me advers rius dixerit hominem stelinisi unum, haud aegre s ram di si omnium peripsema existimabit. patiar: s per. cinerit dexteram, praebebo sinistram: si probri ineus

veris. memor ero Dominici praecepti Orate pro perini. entibus. o calcimniantibus υos; si veto audeat me catholicum dicere . tertior si minime a me toler tum iri tam intaenem emineiorum intemperantiam .

enim aut Gregorius Neocaesariensis sabellianisi res ealumniam, aut Di Isius Alexandrinas Arianistri, aut.magnus Basilius naereseos Tritheitarum, aut tua senas origenitis, aut Manichaeismi Hieronymus k Migultinus, aut haeresis Photinianae Fulgentius. aut I etianae Petrus Damiani, aut id fienus aliam viri sanivissimi, atque praeclara mansuetulinis exempla put grunt esse serendam. Iam vero intolerandae criminati inris musam expendamus. Haec una est, quod in meo Lysteinate adstruatur necessitae antecedens absoluta, que tollar veram di utendi potentiam. Verum hoc 1 lendidissimum esse mendacium demonstratum est cap. . . num. 3. j. 6. num. T. g. 8. numer. f. 9.νllum. 6. f. I l. num. 1rem 6. Ita num in hoc iecundo eapite 4. per totum hoc quoque g. o. &I,Neeedemi etiam numero . Unum addo. Experientia senuibus compertum esse, quod concupiscentiae motus 1 α tantum deliberationem voluntatis , sed rationi mmae usum antevertat . aiebat Anonymus ipse paul Io supra num. 3. Quare ergo indeliberatus concupi- stentiae motus non inseri necessitatem anIecedentem

absolatam' Prosecto non alia ratione, nisi quia dum ei voluntas obsequitur, et it deliberate, & eum libertate indifferentiae nee imputatur in culpam quod ille motus ex νpat, sed quod ei voluntas libere consentiat. Atqui demonstratum est, etiam praecedentinum. indeIiberatam inspirationem dilectioni fieri utique in nobi I sine nobis. sed accedere illi delibera tionem voluntatis prodeuntem ex eius Iiberrima pol state; nec mereri nomines dum illis sancta delectatio, ac pius voluntatis motuς. seu praeveniens gratia inspiritur . sed quando hule inspirationi libere assentium

tur . Igitur m nolim systemate noci traditur votum ras antecedens edi absoluta. nec talis, suae tollat veram

Ausentiendi potentiam. Quod vero nobis Anonymus exispi ieet Thomis latum, ac Μωillarum systemata . gr tias ei rependimus at non indigemus tali praecept se; nam & nos ea lib. I cap. 9. longe ampliori explieatione tradidimus. Quamquam & illud, si noti fusum, saltem obscurum ambiguum eli. quod An nymus ait, in sententia Thomiliarum induci neeessi talem duutaxat consequentiae , quia Am supponiturpinamotio. supponitur fAturitio Ilibera af use ideoque ta lem necessist m ese bpotheticam ; nam praemotionis supponitur una eum futuritione: sed praesupponitur, eum futuritionis sit causa: nesue illius necessitas est . . ' ua, quas sit e praemotione conditionata . non ab ata. Miur in sentcntia Thomiliarum ea

necessitas non eit antecedens, sed consequens a quia Dei Damasio applicat voluntatem ad se Iibere aeterminam

Σ .m, ita ut duplex admitti dubeat determinatio, uti antecedens, & a solo Deo preveniens, orssime quam voluntas passiis se habet: εc altera consequens. quae μαι es a Deo . a istumare se istermiuante δεόιudo emi odieto ratisnia, oe sub moliona ae determ

natione mimi libeνi. ae primi determinanιis . a quo partis at totam suam libertatem. contingem m. Vi- σ-ν. de Gometum disp. Eart. r. num. ῖχ. In hoc re era ν-- L. situm esse systema Thomisti eum noruut omnes. Cum----

itaque & nos doceamus inspirationem dilectionis fieri in nobis sis. nolis, quod idem est, ae si dicas v

luntatem se ad allam nabere passivi; atque ulterius assamemus voluntatem ipsam ea inspiratione praem tam se determitiare ad agendum deliberatione sua . . eum indisseremia iudicii. ut saepenumero demonstriciis mus; consequens est nullam aliam a nobis in actibuslibetis adii tui Mustatem, praeterquam consequentia . ad quam nempe praerequiritur liberrima volu tatis doteriminatio.

VI. Constat ex dictis, quid ponderis habeant pro- Q. ducta ab Anonymo num. 6. ubi premittit duo essem . Theologorum Ibemata , quorum unum gratiam a se missa esciscem admittit, altarum eamdem gratiam re pudiat; ac delude fatetur Augustinianos ut plurimum etficacitatem gratiae repetere ex inspiratione victricis delectationis; sia ait me ab his recedere. Mi ad Ja senium auedam , quoniam Augustiniani illi docent . eertitisinem essentis non oriri ex gradvium superioritate, tu , Mi istant Iansentani, ia υρ unetate nullatenus emanat, sed ea re . quod delectatio illa sit in mania omn/potentis Dei instrumentum escax, quo Deus toltimeter humanas in t uar ad quoscumque actur pios infallibiliter m. Α futuros, libere ramen a creatura eliciendos: quod ego de Augustinensibus nostris affirmavi to. R. pag. III. a me autem, ait, totam gratiae eisincitatem repeti ex fota graduum βρενιοritate . inducta necciitate aut emensi, qua voluntas ad honum adli fingitur sub imperio gratia, atque ad malum i e Iese concupiscentia. Haec sane resetita tantilena eli, non talis, inquam cadat proloquium illud. κει, τμ ι τα sed potius videatur pomum illud sylvestre, quod Pliniuirenedonem appellavit. Iam caepe demomiratum est. non statui a nobis gratiam in tali delectatione, quae ins rat antecedentem meaestatem, id que frustra Anonr-mum ad instar Thraciae tamen de sua battologia glorietur, addimus, praeter duo illa systemata , tertium a viris doctissimis propugnari, ut vidimus cap. I. L 2. quamquam stratanter audiamus revocari & illud ad primum, in quo grλ- tia per se iam efficax propugnatur. Apparet insuper ex eodem a. nos ab alia Augustinensibuet nullatenus dissentare . eorumque sensus ac verba usurpasse. Ad fastidium autem usque repetitum est, dele lat ouem victricem c d ere υ cum libertate iudisserentis. &eum potesate ad oppositum. Quod vero ad imponentum ima perito lectori addit Anonymu&, a me non repeti efficaciam gratia a voluntate Dei omnipotentis, sed cum Iansentanis ex sola gradurum ut ruritate, inducta v evitate autecedenti, & Lelura libera tesuritatis etesii ne . quasi deletiatio concupiscentiae, vel gratiae , ad inllar machinae cuiusdam mechanicae voluntatem humanam necessario in hunc , vel illum motum . impelleret: tametsi resutarum eli omnibus iis te limoniis, quibus libertatem indifferentiae propugnavimus ;rursus tamen apertiis mi mendacii revincitur ex his . quae leguntur libro is tap. 8. Ibod Deus illum ad--,--ι tantum . dium non tantum , mn pendet a circum- p.

Rantiis eorrinsecis persionae, Ioci, set temporat, neque ape cientia boni usus arbitriit sed a secreta aequitatis ratione, O pιυstatis dι Una excellentia : eum Deus e caeliεν xvit, inspirat tam viuidam delectationem . que fociis vineat, Disa semper indisserentia liberi ambitri ι , e γπιrarios motus pugnantis coucupiscentis . Endelariatio ia trix instrumentum potestatis diuinx : en gratiae essicacitas repetita ex decreto & volu utare Deiren sub vidit iee deleelatione indisserentia litisi arbitrii ten nolita cum ceteris Augustinianis eoneordiar en in

Jonsevi mo Redi υλο Sisyphi molimina , & undiquσfluentia mendacia.. VII. Carpit deinde Anonymus num. 6. quod labra IR cap. S. prop. 3. scripserim nos habere Iiberum a hitrium ad matam sine gratia, eo quod ad hoe , vel m. M. illud privatum . noxium, ac prohibitum opus voluntas nou sit naturaliter determinata , sed fruatur indisserem. tia iudieii. Quod Iansentanum censet, quix in θ/mate duarum delectatic num inviurabilium, quod admittiι F. Berti, voluntaς etiam quoad exercitium, scilicet in hoe . vel illo particulari ama dueitur antecedenti necessitate . At ostendimus systenra duarum quidem deletiationum, at non imincibilium & necessitatem interentium , a nobis defendi ; quod ex hoc e dem loco aperte consequitur, quum etiam sine gratia agnoscamus in impiis tiberiorem macterentiae . quae eum necessitate antecedenti componi nequiti atque ita adversarius hoc etiam Ioco revincitur, quem proferte

126쪽

ex praecit. Plopositi γ. eauitaue propria vineta . - ignorantia Anonymi earpentis sententi. in nouam lanaen de hoe ioco rursus ; nam aperii tibiis liram traditam lib. 18. cap. g. prop. mu 61 Peril repit, clamantque convulsa marmora , & Fron- satis imputation m pereati prima in actuatiis dies tonis marani. us emtiae inore tu , insertamque probationem peti-y L VIII. Itaque ex quo seripserim hominem, etiamsi tam ex libertata inui erantiae , ad quam sussicit possem. δυμ destitutus sit gratia. habere liberum arbitrium, Uitare singula peccata distri liue , cum ad esse utiam hertatem ι- erantis ad malum. a matulentus & ha. libertatis perιιneat sola tibertas e tradictionis . Et beas acerbam bilem in naribus exelamati Eis Ians. tamen Anonymus tanti saeit figmentum illud suum, nitis o F. Berii veram exoritii md derentiam admis ut repetendum duxerit iisdem omnino verbis pag.

, specificationis uecessitas Chrssianas aures usendiιὶ suis vide modo in ratiocinando hebetudinem , dum ex enim patienter auu re H est hominem lapium , asysia ea Mutina inistri putat hominem necessario precare .gratia eradibas semiori . non otia eatidere libertate , mu pose aeternam modινε damnationem . Auditu Praeter eam , Ma nec stratus ad pectan iam potvi iam T melium fatentem Catholicorum plures neg sum μα alio eligere peccatiam otiis neu iraemisiat re esse necubitatem peceandi , si peceata singula posaudienda Iasum, dram peceat mistavree . necessaν- μμ sint turrit d j j luime , & si adsit sola tιberras tantra careὶ suta 'β ρ Merit hac vel illia motam posse elia dictionis, non eontrarietatis. Cum itaque evidentissi aere, gratia aratibus supeν-i destitutus damnati, mum sit. haec duo a me in ea Nopositione 3. docer,nens aternam Gadare non possit' impletque illiusmodi quare me non Catholicis istis, sed Iaasenianis ini- clamoribus integram paginam . quus aceusator aceenset Insuper eadem orop. pag. Ad haec nequaquam commatu respondeo mollior 443. non tantum dico gratia delli tutum nabere liber- infima auricula , satis ex hae tantum exclamatione talem indifferentiae ad la , vel illud opus noxium , apparere Anonymum icientia expertem esse . Theia, ae prohibitum . propter quod Anonymus adem e cau-giae rudem, atque fallante satyro leviorem: nam im- descit; sed etiam addo communem Thomistarum. &peritia se prodit in carpendo superiorem destrinam de Lovaniensium sententiam . quae docet suiseere ut ho-

Iibertate ia malum etiam sine gratia , hebetudo in mo possit converti, β ρ sit susscientem gratiam h

inserenda necessiitate peccandi. levitas ad iustos sabu- bere atque obtinere, quod nulli mortalium deest . qua lationem torquendo : quod aperte demonstro. data diu violi: eamque sententiam a me propugnati e-ptius venia quod me rursus Iansenio comitem adjun- stat ex testimoniis, verbisque metu productis praeced. xerit, Piper, quo abundat. oleribus miscens omnibus. I. 3. & cap. I. 4. Cur itaque criminator de his

Itaque gratiam non esse ad Metandum necetiariam , silet, ut me ad Jansentanos , non ad Lovanienses. N absque illa fiabere hominem libertatem indist is viii, ae ad Thom istas amandet Ad hax eo loci affirmo principio ratio ipsa , de eommunis tarsus ostendunt ; aliquibuς deesse gratiam ob impedimentum , quod li- propterea quod prodesta ex nihilo rationaIis erea tuta bere ponunt; idque in ea disputatione pluries repet, ad malum semetipsa sufficiat, nee ullius Hiero & ad- de confirmo pag. 434. apertissima GAuPllini, pros-miniculo indigeat ut cadat, ac sese dejietat in praeeis perii ac Thomae Aqainatis auctoritate. Eecur me nocipitium. Praeterea e pertum est Theologos plurinios illorum , sed Episcopi I prensis appellat dis et puluin . ad praeliantissimos , quos eodem cap. 8. pag. 43ς. re- Cur fidei meae perspicua telli monia omittit cur an- centuimus, denegare obduratorum plerisque auxilium te funestam illam illationem suam in praemissis dis sumetens omnesiue e sentire, non elie fidei decre- cutiendiet aliquantulum non immoratur ' At satis detum, sed opinionem scholastieami quod istiusmodi a huim hominis in eo texendis Theologicis ratiociniis ia-xilium singulis eonferatur. & nihilominus nemo adeo considerata faeilitate. ivlipiens eis, ut putet obduratos illos nece aris ruere Cerne tandem saltationem. levitatemque exclama- in peccata; nemo adeo impius. ut non execretur blas. toris. Evidens est in illa 3. propolitione agi de hami phemiam haereticorum illam peccandi neeeisitatem lim ne impio gratia actuali , re habituali dei litutor unde Iuminantium. In aper demonstravi pag. - . & ergo Abydena illa irruptio, Quis non ingemiscat a propolitionem illam meam esse S. Tnomae i. a. q. Heredo Iusum , AAm peccat mortaliter , necessario peμου art. q. Bellarmini lib. s. de Grati eap. 34. Eliii cara ' Ad julim orationem eonvertit . cui & gratia, senti dist. 7. Petavii lib. iv. de opis sex dierum habituali ornati sunt. dc actuali quoque lassulti. Re-

cap. 9. num. 3. aliorumque . qui docent non viat di paullulum ad 3. nostrastve de iustis assertiones res tantum, quibus gratia parata est, atque exhibita. lege. atque expende; ac miraberis hiuus excursus et i verum etiam pervicacissimos daemones . quibus nulla morisque turbulentam illuvio . . Ceterum sentenis

spes salutis assulget , habere liberam electionem me- xia milia neque homilies axe aeratissimi atque flagit diorum, & mPre . ad quod , ut Petavit ut ς -- peceant in iis , quae vitare non possunt, utit bis , sat est, s in malis -- .mari H a minuat ex eodem j. q. num. 3. ideoque multo mi-: Ulterius, ut ad haec . quae citi pig. 443. demonstrata nos peccant nec rario homines iusti, quos Deus non, iuerant, nolinulla auam ἰ Honoratus T mely a. deserit, nisi prius ab ipsis deseratur . Habes ergo in

1 p. de Ctat. q. g. m. q. etsi eam amplectatur sentem illa una criminatoris viliolalliearum opini um crassas. t tiam . quae uocet obduratos & excaecatos non privari simam ignorantiam, Theologicae illationis fallaeem tex- omni penitns auxilio. fatetur tamen alios contendere, turam , impiis gratia carentibus ad iustost peccare obri rates , o peccata merito ipsis imputari . tam- auxiliis saracientibus adjutos ineptissimam excursio..is aratia ρrnentur in poenam praece tιum perear nem . ναε a1..ram. I. Quia 'sorram culpa est, quia ea liuentiar er IX. Pommo articuli L eo tu Anonymus eontem ses.. H tia Mi netessana , rerumqMe impotentia consequens es dit me ubicumque sufficientis gratiae memini, admit-RM-ae . Iumorra , mn antecedens , non necessoria. a. cuia tere gratias sufficientes duntaxat nomine tenus, addi-

tibare preeant , cra possunt non peccare per semplicem irequenti illa interjactione . Quis nesciat Fratrem, Mus suspensionem seu non positionem e quo sensu , -- Berti in verbis iuuere . ut Hevi Iauseniani in iui quiunt, S. Thomax q. V. de Verit. arti 12. ait , posse Verbis ludere affirmat , quoniam ici meo systemate, ut aliquem existentem in peccato mortali vitare omnia opinatur . eraria susscteus nurum veram pote utiam, na Decata motialia auxilio gratiae : posse etiam ex natu- iam verum polis tribait. Gloriatur a se Miu demon tali virtute sngula vitare, quamvis non omnia . Et strari invicto syllogismo. En ille. In risemate Bari ideo non sequitur . coneludat Aveticus Ductor , quod niano gratia su Gens dicitur ilia , qui ara ibis est iis peceat fim committendo non Mecet. Ergo eum quiDber femor cupiditate: atqui in os emate Bertiniam eratia ..tiGraius possit sinsula disribui, pereata naturali vise qua es inferior cuia tale, non potest Oincere cupidit tute vitare , necessaria non esi ipsi gratia , ut D -- em superiorem προβσm: ergo m eiae, Laestemate. tame obilis, ae pereata merito usi 1 utentur. 3. Negant aratia sussciens nos possit vincere eviditatem, evidenire isti ad ιιbertatem actias muti necesse esse . Mi istantas veram potentiam , seu Derum p se non tribuit. Minorem simuι resed ιa H ad Uum bonum oppositum; γia Probat , quod i m pluribus in laeis affirmo gratiam . nempe , inquiunι. sola libertas contradinumis, qua est quae gradibus est inferior eupiditate, numquam esse vi- es homo agere . vet um agere. pertinet ad essentiam ctricen Munde ita formidandus dialectieust S. νiιDMetatis: siquidem po se malum operari non est perfesto inquit F. Berti, ex vi tric/ desectatione infallibitiιὸν of humana tibertate, sed potius vitiam . ae domesus. fectus eo euia animus amplectatur Antim quod molii Hae e Tournely pag. 634. edit. Uen. δέ haec duntaxat cita deiectσt , atqui juxta fratrem Berti animus aequo a auctoritate dc rati e eonatus sum demonstra- etitur malum , si illud moris a viat, ae amputii ιν

te. Titidem Cardinales, & Episcopi Galliarum in Em homum, quenaa delectatio Disar dibursverior esse .soplitationibus saepe laudatis ait. I. inquiunt: , , Ce serest ex deinctione noxia fouitur quoque in IIιbiliter misium ione temeritε de traiter d'erreur ropinion de Nasie ure M s ex iactrici desectatione noxia infallibilitor se is stavatis Theologiens, qui enisignent que la grace sus- ur malum, ista delectatio noxia. su eoiditas Dis of nsante n' est pas donnes aux aveuglea & les endum sinu fruserari nequis et ego est inum ibitis in mala, eis . & qui die et ent pas qu'else sest accord e 1 cui graua gradibus fuerior 1 mincibilis es tu ι-ο is inus ira infideles . li semit encore plus temeratre M a Mia gradibus minor cupiditate illam vincere non quelque sentiment, que ron utienne , de dire que Potest aratia tua verum posse nori tribuit: euo Ries Meuelo, & les indureis ne pechent pas, & que Ber i abusive ρ - . Husorie aratiam uiam app. i lauri pecho ne leue soni pas impalea. ,, En pate- iat s cientem.

127쪽

r1L AUGUSTINIANU

Consequentias seminanti Reverentiae suae ita Frater respondet. Sriterna, quod leges etymolosiae ignorans pellas Bertinianum, este sylum a Noris i , Maced i , Gonetales , Auguilinensium omnium,3c Antonim Mal-s liε ostendi eap. r. s. a. Si emo Berebrianum appellas . quod ego illud instauraverun aut ediderim, te nimis inscium prodis: si autem quod illud illulitaverim, & celebrius reddiderim, non contumelia, ut dixistimat . sed singulari honore me astitis . Interim

cum Antonini Mailoulie honestum nomen occurre rit memoria repetas velim , quod ubi is ostendit invitiricem gratiam . motione e fracicri su- . Wrat obstinatiouem v natatis . eamque infringit , si v maior sit voluntatis obstinatio & resilientia , v luntatem ad periectam conversionem disponere. eam tamen nondum emeere . quodsinicientis gratiae prepriissimum muntis est ; eonsecutionem istam prolert. tanquam satis aperta'. atque perspicuam: Ergo relasa ἐσει pinta est efficacia gratia , quod ita conten erata sit,

r ι . Hinc vero gratiam malitia voluntatis inserim xem esse vere fsscientem ita vir pra clarus demonstratrsa hie explicamu mo ius olimeat, palam es eam Ii, cisurem gratiam, quam Sciola Divi I Ami admittit .

plasico , quem nemo negaveris vim holera sincientem comburauia . ita ut fi admottim si uum Vnix non e seserat , id non oriatar ex eo quod stti reni deo vis endia

sed quod lisnum Urietum iamiaitate . aqua impressoui , seu es s efficaciae lauis obsessat. Nam s prava v

Antes miWH os natio e firmata est , minus die intemsus esset pravas te x habitus, quo istut pondere a virIu- te ectinga retrahitur , ad vitrum impellitur; ipsa eodem

divinae gratis mαιο ut quatuor istantatem ad virtutem impelleret , atque huIus consensim obtineret: suprearet enim vim proii babitus . . malitiam voluntatis , eamque a fi quendo υiris retraheret. Quod si ea gratis d υωx m tio tit γινIων vestimatis cause ιιm nou obtineat , id

rur. Haec cap. I. 2. num. 6. 3c lo. num. I. a me

praemissa luerunt; sed tardiora ae duriora instenta materialibuς exemplis indigent , & saepe malleolis tundenda sunt. Itaque ad lexilem set ismum, e cessa maiori . nego minorem. Ad probat. dii l. maiorem:

Sequitur ex vi hirici detestatione in lallibiliter esserius. cum deliberatione volantetitis & cum potestate ad ompositum, cone. absque tali deliberatione dc potestate, neeo: Fc dii . min. Atqui animus sequitur quod ma-ix delectat, & sequitur libere , cum indifferentia iu-ieii, & cum pote: late ad Oppositum . concedo r sine tali potellate , & indisserentia . nego minorem : δcitidem dii L cina sequenς, ERO ex superiori detestati ne noxia i uitur tu allibiliter malum, cum libertate indifferentiae de potestate ad oppolitum , eone. absque huiusmodi potet late , ae libertate, nego eonsequentiam, hujusque extortas spuriasque filio M. Jam lati-iu hae argumentatio stauta fuit supra n. 4. ubi ulterius ostenclimus viti litigatorem textus nostros muti loctruncatosque prodaxisse: quod & secit invitium illum syllogis mura plostendo pag. ips. ut vafritiem adderetvatritiei . Persiliendo autem in responsione Antonini Nasi iussise ad limus gratiam gradi s inferiorem elle iustitientissimam , quia si non producit essectum . id non oritur ex virtute gratiae, sed ex maiori ae liber voluntatis renitentia: gratiam vero superiorem gradibbus eise efficacem , di ellectum producere infauibiliato quidem, sed libere cum potestate ad oppositum. Neque enim ex quo effectus sequatur influibiliteν ,

fas est inferre necessitat ri a te euentem a n ex gratia quoque essieaei accepta in coeram uniori Thomist tum lania effectus consequitur infans biliter . sed i

meri tibere.

y V. X. Reponit Anonymus magnum interesse discrimen inter eras tam piare suffcientem I um suam , π εω- ' vitiam Hνtis Iansenii: quoniam illa defetiu virιum caret essectu , ad quem excitat voluntatem , quia et gradibus inferior . di cupiditatem vincere non potest: Gratia Uero fiassiaeus I hcmii ita veram tribuit mimis 3iam , ideoque privatur ineEta, quia voluntas consentire renuit . non quia ipsi gratiae desint vires. Resistentia quae fit gratiae Thomii linae sufficienti eritis ex libera voluntate t resilentia autem , quae fit Kr

M SYST. UINDIC.

e it auteredens. edi absoluta . Atque id a se iterum dem illatum iri promittit , dum perpendet ea , quae a me proseruntur ut me a ianum jugam ab erronea d Eirtua. qua in quιuiue Iaresemanis preposition bas

Satis ex dictis constat quid novi serat haec ei reum- locutio . De par gratia Jansenti . dx de nostio ab illa discrimine exi f. x. cap. 3. ad secundam proposistionem at ne laginquius vagemus , nuper si ximus etiam Antoninum Mallovise cui assentiuntur quidam alii ex Thomiliis . ex nolitatibus vero omnes. illam gratiam appellare sincientem , quae minor est gradiabus obstinationis . Id ergo ad Jan lenianum ιν

non pertinet s atque inter lansentanam & Beν1in1 nam gratiam tantum interce sit discriminis, quantum inter laudatum Antoninum . & Anonymum, Nest, inter probum desiissimumque Theolosum, ac tumidum inepti stimumque nugigerulum. Huiusmodi autem gratia tribui seram per satem Menia Ollendmetus hoc ria capite a. n. a. & d. per illam non pmduci es xesum . quoniam ei resistimus eti0abiIi, ιibera νε-nMeuria, diximus r. n. 3. S necessi atem oriam ex gratia e vaei infallibiliter operante ncita eonvici torem adeo ineptire, ut imauibilitarem adscribat gratiae δε eienti elle duntaxat mnsequentem , evidens es ex I. u. 4. atque ex s. g. per totum , denique ex hoc , 6. n. 4. & 3. Ut ergα Ammymus kxto articula dignam apponeret cor idem , vento ue pasceret, addidit mendacia mendaciis, vel potius ineptias ineptiis. Interim num ego fingam, num ipse ealumnieriar, s cilc agnoscet. dummodo temetipsum si et trutina , nec se ussierit ασυ .

I. T Tm insimulami momentix iam dispun his tibi

met persuasit a nobis delendi duarum de mltationum systenta ad seisiam Iamevii , in qua re plutilitum illum decipi eoassat ex cap. i. 1. & g. at que ex hoc secundo capite t. & ex, proxime praecedenti; aggreditur aret. 7. lecundum erimnationis ea input, & inquit me ore tenus, ut Ia endia issent . primam propositionem damnare. eo quod aliquitatiuilis denegando gratiam concupiscentiae viictricem, eis qu que denegem poleariam adimplendi praecepta . Ut id evincat e ait me herias in rei inerarate faIIaci s . ubicunqae gratiae suffraeotis memini , nullam fateri ν rana Meum potentiam in homine in. triano ea gratia , eamque appellare sustiniemem au Cat ieis ιιιnde dum , quod an hoc syli istiui de monitrari r Gratia tiata. quam F. Berit sussurantem Heat, e fere solum p

admittitur a F. Beri . . usu es vera patentialia sussciera uerti nou est ori Ueram bendi pote tiam . Hic recitat verba mea , quibus 1 . 3. pag. 1. dii linguo potentiam in prox/mam . O remetan . re seribo : rotentia remota edii tu .llo, qtii habit voti-tatem pariam , pr ima tu ιιυ, qui habet maenam, o

Iam intendi eae. .f. 2. num. o. hane obi Elimem esse ealumniam illa iam Cardinali Notilio . hone eer eam ex Bulallo demonstrando in sententia doctissim nim Theologorum illam potentiam esse εν mincam ma inpletam , qua posta nihιι ulterius νNu ei. Dν adjut ri a Deo conferen ta . ut pinartiν actus: quam dolirinam confirmavi eodem eap. I. q. 4. num. r. aliisque in locis. Ostendi etiam superiore 2. mun. R. a me eum Notisio illam dici potentiam proximam atque ev ditam . eiu nihil deeit , ut reane prodeat ἐπ αιώm,quod asserere debeat quicunque ad ponendum actum exigunt auxiιium per se esicax . Puto quod iam centies hosim a me re lita . I iae itaque maiorem : Golia

solliciens in sensu Noristi Notisium dico , ut pud

re sustundour Auonymus summum virum, Cardina lem amplissimum.Eeelesiae lumen , no. tro sub nom, ne velliems ) conteri Diam ρMeutram rem tam , ideli. non confert quidquid requiritur ut υoluntas res e pr deat in actum, concedo idest non conseri quidquid

Haec duo verba elidunt euncta hominis e tumeli si tophismata . At quoniam in pag. 332. intorsit Ocu los turgidos Sc petulcos ; cur non legit quae eadem pagina scripta sunt : Respondeo GρIicem esse potest

lem , unam ab actu separatam , aliam cum a tu e u

iuvimon: illa da; posse, ides. eostituit potentiam mactu primo , ut pusit exste in acium . ut es ire δε- mine v/rtων in factivas videndi , aut ambislandi : ist a

facit ut mi emia emat in anum. F. G. ut ν deae, αφ

128쪽

DISSERTAT

gisti ν rem actu, labiicio eadem pagina ira. Haue γο- iam veram esse pol salem re uit Ianonius , δενι- Ut esse extra potniatem arbitrii atatim omstum, ues uisue praevalere carnatis delectatio. O sui sis naiatim esse poto alem sestitia . sed υimatam arbitrii, Grnecessitatem peccanssi ' Cur non legit. quae ipsamet pagina lubsequuntur : Itaque dicimus . tu eo , qu habet voluntatem pariam . invalidam , ob potentiam proxime finitientem ad orandum , cin hoc tentem remore ad obse antiam praceptorum , quae poterit proxime imple re , dum per orationem obtinuer i m nam , in relusam LMatem Cur non legit. quae immediate sequuntur: Nego eum voluntato ilia parva cla invalido observandupraecepta sare horum impossibilitatem. quoniam contraria istuntas camalis, quantumvis prae lens, non obstringit v. o M. rbitrium vineaelo necessitatis, sed reliniuri indi erentiam πιι . iudieii. cir potentiam ad oppositum e Cur non legit , i. Verba statim consequintia r ina Amatdus prefert au pobaudum nou esse potesatem bonorum operem fine gratia μν sa osticae. ς δε accipiantur de potentia covtincta cum adiu, e de infames operatione. vera sunt o fi dipotentia ines erente ad agendum. falsa penitus Nine nusquisque colliga , num vere . an mendaciter , num aequa . an iniqua criminatione scripserit Anonymus a me tom. q. pag. 33 a. admitti Mam erat iam suffcienIem. qua non eo fert veram potentiam : unusquis que colligat. num utar fallaeibias Derbis, num illudam Catholui , an potius adversarius illudat legentibus, veritatem occultet infida . flexuosa. inexpiabili fraude r ego enim sapientium audieto acquiestam . homi- nique insensissimo do veniam, parvipendens Christia

a humilitate philosophieum illud: Inimicitiam e ci

Ia polentia nam m reneti sientra graisibus superiorset. ια syiemate Fratris Berit , impedimemtim iliau, quoesseitur ne gratia ραν a tum post exerere ; in eumatitiuue ιιιὰ concupiscentia st .n nobis etiam reussanti bus, negiae eam pro ιdiro possimus exue e , manifeste δε quuur poteretiam quam eonffert aratia sussciens Berriuiana mim pose exerere actum ren crante e cupiscretiati in pedim uto , quou removere mM mssumus . ae pro Ἀδερ tentiam remotam . quam e fert gratia Dfficiens , νε- - se viram in senia Fratris Berti ac pr prae dictam te riam. Addit os eamdem rationem non esse veram ρ tentiam orandi superius a me commemoratam, cum ιμgata sit per ι edimeremm concussi utis fouiMs e amuentius delectantis, in ab ara a rem oris, cών - inos Dinate munias πω toma adeoque tuitis νεν-- duntaxat talisntibias voluntatem , praee

pia Dei esse im suralia, & ipsis deesse gratiam, quavere ρη sibilia 'ante quae eit haeresis ab Innocentiis c damnata in urima Ianseati propositione . quam Fr in Histi in scriριιι IMis rem re uom erubuit. M i. Diximus illam in Augustiniana Sehola amellari po-ν rentiam ρα rimam, G expeditam , qua poma nullum . aliud adiutorium a Deo com serendum sapereti, ut v luntaς prodeat in iatiam ἱ idque demonstrati a Notia sis in Ion eniani erroris calumnia Iohiara eap. t. ex Francisco Suareet lib. 4. de Grati cap. 4. num. 6. &IL num. 19. atque ex Basilio Poncio I. p. Relin. de Grai. eap. Ita necnon ad Germanitatem XIV. ubi

repetitis verbis L P. Augustini de Grat. & lib. acti trio ea p. II. Qui Niat eras facere mi mandorari in non potes, iam quidem Labet istan atem bonam , sed .. parvam in irris idam, ' doctissimus Cardinalis eonia eludit : Ex his eliditur recentiorum sententia , qui

eam p tentiam proximam ad ossemandum diraeeorum semper

γ adesto commentantων . Qui plura desiderat, adeat ipsuma.m. . Norisium l . cit. & hanc dissert. cap. r. ,. a. & f. --U. Modo ad syllo sinum Anonymi, nego minorem rnam in verbis illis meis, FH autem poteritia remota uesanque expiatre oe tamia Ie exerere ritum non να es , non negatur potentia utcunque, sed potentia ρν ximo . evisita. di quae in ludit omne adjutorium nee eis alium ad ponendum actum , nec dieo ea potentia non posse vehuntatem tutere impedimentum to iii ris eoncupiscentiae. Ood adversarius semel iterumque inserit praedictae argumentationi; sed eadem pagina is rursus, tertio , cte quarto Oppositum trado. Ju- eoA..tare itaque, nec una de cauis de ninjecta inlimiotoris r o. fide queri debeo: ac primum . quod verba mea enuntiata de potentia prexi . evessita. o qaa immedi se potes exerere actum. hit et a tur de potentia qua actum exerere με potest propter impedimentu . quos isse M. ponis , in fines posit- non potes totis . :quae omnia vocabula ab Anonymo conncta sunt. Deinde queror quod ait in mea sintentia gratiam, quae Perii Thes. Tom. VI.

inspirat prevam Goluntatem . nulla ratione posse tollere impedimentum concupiscentiae robustioras, cum eo loei scribam: At mea eum volti Iate tua parva q/nvalida observandi praerepta stare horum impossibilita-

em , quoniam contraria Doluntas carnalis, qkaulumvis

praevaleat , non obstringit arbitr Am vinculo nec italis , sed relinqtiit indispentiam judicii , m petenuam acio nostum P quare impedimentum, propter quod te tia rem ta non exit in actum , est ubera resistentia voluntatis; id ue subiicio paullo infra eodem eap. . Potentia aIta est expedita ab omni impedimenta ij potentiae, alia in expedira ab omni impedimenta n lentiae: prima ut cum eratia sinitiente, aItera eum efficaci . monens non semper me hisce vocabulis uia propter illorum barbariem. Queror insuper, quotiram eum auxilium sumetent in voluntate paris tam diis te constituerint Macedus , Notilius , MassouliE . omnesque nostrates. id modo figmentum meum appetivtur ἰ & insuper quum ego voluntati illi parvae trubuerim potentιam proxime stificiorem ad orandum , dummodo ille . eui voluntas haec inspiratur , praesuin mens de proprii arbitrii vitibuς non 'nat obieem ora

risui faeiere quae itidem sunt verba Norisii in C lumnia sublata eap. 3. 1. eonviciator scripserit in

mea fententia parvam istantatem nullatenus posse res- flere impedimento temtuoisentia ab regneso removentis .

Rursus queror, quia naee data opera ,&eastigate abo thodoxis summisque viris exscripta. immo expressa Austral ini verbis nuper laudatis , inverecundiae meae commentum in Uerecunduς homo ausu sit appellare , seribens de haeresi Iansentana , Quam F. Berti in se i- ιις suis renovare nou erubuit . At quid pergo impost ris sucum abradere . atque detrahere omnia fgmen ta ὶ Magnus ille Notisius ad cit. Germ. i . ita sertiabit nomine Annibalis Meeii r Erant fortasse qui me otiosum hominem putabunt, qui tam opertis menda lis ruina L. refisendis tempus instimam . Fquidem veniam, peis

nam hisce fallaciis aperiendis flum admovi , σκω scio Wplerosque Norisi librum momere negligentes, i a rasmenricis Pollietissa mina propinatos sorbula . eidem ex aste fidem praestanter Mee destierunt viri alias non .n si , qui eidem oec nerint: Gge, Eugepe. Vide sis interim , quos dolos ne fiat . Paralti ista ad νι iam PROXIME malitisse substituit , cum Hane inteliete. .et unica tua istula suam iliam Gemauitatem em aui. IL Persesuar emera majori brevitate , quum iam

singula undi me sint contrita. Anonymus n. a. me pae in .darguit quod lib. cap. 8. pag. IV. a Thomistis discedens admittam in eadem gratia μώatitatem , ita ut quae in aliquibus minus oraecam, v. g. in Tynis Sidoniisque foret -- , ἐν aliis maiore excitate a ctu ias ovi. μέ a piariertim .um movet, quod gra an eacem amellaverim delectationem nondum doneam ad futuan m Detussare roboratam evi Mem. nam ha e maria non m idonea ad superandam cupidit , tem non dat veram potentiam ; eum praereptum . pleri .equeat nisi prius superata eviditate. teretio ait, me eodem cap. g. pag. xs6. dum assirmo gratia iam ciente dari nobis μις atem implendi divina manaria. eam e veram o propriam, eontinuo, eodemque eo tem gratiam sussicientem negare addendo , Ses non talitre valida- . expeditam , tit ad pomendum actum M. μι necessaria eratia eskax. Quo enim ad ponen dum astum fit necessaria aratia efficax asserunt etiam Thom illae s ivrumtamen δε-uι confitentur illam potentiam , quam confera gratia sufeteus , esse proxime exρο- altam . Me est ab e nrei impedimenta liberam , o ita tutidam , ut post tim exerrere. Quarto in me . qu

si negastem alieubi . aut malitiose Meuitassem cath lieam veritatem . vibrat aravi seno hase hastilia r Sire fa putasset mcodata Dei esse iusis fecundum praesem res quas habent vires vere pusAιia, tu ingenua , id canubia , idabffae uua υerborem cis itu eosiestas esset; sed id cinfitendo suam ipsa nee et sententiam . Han eras mandatorum Dei post bisitatem de inriseria ρ ire

mitreus, farie superque νου it se hanensiωitatem non uinere. Praeterea ait, me scribentem Iom. R. ea 334. a nobis Unosti gratiam sussieleutem ab oderationa Ieiunctam, vocibus duntaxat. non re, a Iansenio discriminati . qu iam de gratia illa paris in invalida assirmo quod vincere non pinsit eo uatem traditus smperiorem. 6 est eqMenser infussciens sit. Addit me pariter quoad verba. non autem quoad diu inam dis. ferre a Iansenio circa libertatem indisserentiae : quod

pollicitur se deministraturum art. φ. Ac tandem comcludit: In bitatum remanet Fratrem Ereti docuisse i-ρ sibilia esse mandata mi in sensu Iaresentihus, qui ea transire diuntur , u aliter quam in sen-D υ rim sinoris esse possibilia, sententiam denia meam esse totam fansentanam. Ad argumentum priori loco positum respondeo, admittere gradustitatem gratiae , & amrmate quod e

dem gratia , quae in uno est clicax , ita altero sit Q a re ef

129쪽

AUGUSTINI ANUM SYST. VINDIC.

insk ax. Nomium, Maeedum, Albendam, Mansium, Massouli , aliosque plurimos; de quibus h. a. rapitis primi: exemplum quoque Tyriorum . ac Sidoniorum

344. traditum esse ab Auguilino lib. de seo Persem cam eum parvam insuper voluntatem ita a nobis diei non. εδε ream ad superan m re morem eoneupiscem suis. tiam, quemadmodum ait S. P. --u facere μιmonritum er non potest . iam quiuiam haset istantatem

sed pariam . in sidam, scilicet, quia habet

..ου ' potentiam . at non pνοximam atque expeditam. Et si Ac autem praeceptum impleri nequeat nisi prius superata cupiditate. potentia , ut inquiunt Scholae , positionis , -- 'impleri tamen poteli potentia possibilitatis : alioqui quiniens. non vincunt rebellem concupiscentiam . necessitate pe

carent : quod blasphemum est atque haereti m. Adivi: ι .alierum alcimus, potentiam proxime expeditam, ut a

- nobis explitata eis cap. t. r. & esse illam , συα alιam gratiam non exieit ad pomensum astum . Sed -- , ne haec voeabula a me primum adhibita eenseantur, mi Mν audi quam diserte loquatur Caes. Norisus in Cauninia homo etiam iustificastis, inquit , cum e s. st viribus desitutus, Me lis ae infirmus , non habet

M. eam mmam ae pn ι me expeditam potestistem implendima data, tinde xamdem rasitur orando a Deo petere... a. Hac infirmitas oritur ex retilli concupisentia , ut pa- int di tet ex Amsepto cat. 7. eri L ad Romanos, cujus Uer ba egregis hanc in rem expendit Caia. de Lauro S Non 3. Grati ac P. cap. 7. m i3. Hos ergo viros

ni erat Vaticana Purpura ob singularem dominam exornatos edi leo at se estotum nostrorum eorrosor. Falsum est autem tantam omnes ih illas agnostere potentiam proximam mPrimm comtistiam absque gratia emcaci; ut demonstravi op. I. a. num. 1 . & ρ num. ς. Quidam etiam ratam. Tho.nillarum. ut eo loci animadverti, docent haec Maria vocabula. Utentiam eo Ieram, ab iis . qui gratiam

π efficacem respuunt .sensu longe diverto usurpari des ciente, ac usurpetur ab iisdem Thomistis:

at ego iis vocibiis usus sem ad commonstrandam a xilii e scacis necessitatem ad penescium actum , DI perspicue demonstrant eadem verba ab Anonymo Obiecta, Sed nou taIiter validam G ex ditam, ut adponendum a itim non sit necessaria eritia essto: quo

utique sensu nullus Thomistarum dicturiis eli gratia non eiscaei conferri potentiam proximam atque com e sam. Λceedit non posse a nobis admitti eonfitium illud a reeentioribus aquilibrium , in quo voluntas aborruit glutine expedita possit eodem libramento innum, oc in malum aeque inclinari , quod admitti videtur ea phrasi, quam frustra a nobis extorquere nitititur ad artus , potentia proxima, in ι ta, ope Ata .. Ad illud, quod sequitur, arbitramur latis eminstate. ex praecedenti f. q. num sincere . num candide, num absque saeo damnaverim primam Jansenti pro--tionem : ae de tanta licentia verborum, quibus in nos Anonymus debacchatur, de tam aperto. mendacio prorsas silemus, neque in memoriam criminato ris revocamus illud Apollonii apud Stobaeum: Constat.1 nam inurbanum sit siere non posse i tum est ire pa-- eum turpitussine , qua honestas obticia es. Ad p stimum evincitur ex hactenus dictis. ac praesertim ex ε. a. & 6. de me illiberaliter, subdole, & mendaciter dici, quod gratia parva vincere non possimus 'piditatem gradibas superiorem ; ideoque in bitatum in , eonviciatorem ne eret adlallar Rranearum casses.& flammina

M ea. quae a ersam nos producit Amon M. Mnuatur mincere uia a fecunda Iansenti m postiise non recessermus.

O Vae ex dires habent planissimam solutionem, pa

eis attingam , ne rancidas illo as repetenti vide mur pannieo timore perculsi , clamoribusque pri sor. sarto atque anhelante pulmone emissis perterrefacti tattingam tamen, ne camarine loquens eredat suis o iveus lectorum oeulos subliniri. Praemittit itaque ad secundam lanienti thesim epirandam, portere ut resistatur gratiae, quae conferat esse Ius proricenia poten- im: quod a me praecedenti eapite o. probitum est. ae inde demonstratum nostrum a Ian senio diserimen i atque istud etiam apparet ex locis repetistis Me rapite a. in quibus gratiae sufficienti, cuiri stitur, attribuimuς veram agendi potetiatem . quamvis ab actu seiunctam. Monet a. num. Jansentanos asserere gratiam parvam concurrere cum ardentiorieoncupiscentia. quam surrare non potest; ideoque ubres qnas subministrat nullatenus et se idoneas, sed mmnino insu inues ad vincendam iinpositam cupiditatem e atque hane esse haeresim Iansentanam toto capite νnnuimus . magnopere mirames nolle Ano- . nymum ' rtinaciter audire. sententia nostra impium, me, iustumque sub premente cupidita habere a parva de minori gratia veram isse vendu potentiam, etsi non expeditam ad actum . ad quem debet applicari auxiliante gratia victrici. Atque hane doctrinam adversari Jan senian e manifestissimum eit; quoniam in sententia nolita uoluntas robuiuoti e cupiscentiae I bere cedit, in sententia autem Iansenu necessitate succumbit. II. Quod vero spes at ad potentiam, u in conseit Iris gratia rufficiens etiam eomparate ad praeseretes circum ηα mira mitistioris coaeviscentra certo certius est asta mittendam esse sub qualibet gratia inram eidem gratiae obtemperandi, & ardentiori concupiscentiae resistendi potestatem: & recte Anonymus ait Iμfetenmem gratiam non esse, quae oppositam concupiscentiam Iup rare uou Mis: quod & nos affirmavimus in locis plurimis h. 1. 2. & 3. productis. Negamus inniuridebere esse illam potentiam ita e editam, ut Vola Ias eadem ratione I lit malum, ae bonum, atque ad illud non egeat victrici delectatione, quae dat velle,& tantum velle, ut voluntas Diruus Discat istumatem carnis contraria concupiscentem , uiuerna modum ima,tur Augustinus. Vide tom. I. theolog. dis . pag. II LISt. Id vero iure negamus. primum quoniam semel admissa potentia illa expedita, tolleretur auxilium petie efficax. ut satis comi ait deinde quia admittererat aequilibrium, de quo plura cap. t. f. 7. insuper quia Jansentani erroris damnaretur Norisius, cuius ubique erua usu mavimus. prout demonstratum est praecedenti, & fiitius g. 2. & q. cap. I., Praeterea qui ex minumentis Causa Norisione productis eodem

num. o. necnon ex illius causae exitu certiores s

mus non esse in damnatione propositionum Iaasmii delinitum , quod gratia sufficiens, qua possunt impidiri mandata, & qua poteti relitu rebelli eonemacem tiae, conserre de Mat potentiam illam proximam di comis lotam p ae postremo quia etiam Tnomulae monentutiusmodi voeabula elle ambigua, & iit adversarios ti- ad impugnandam gratiam victricem, ut item vidimus eodem num. 9. . constantissime autem docem per auxilium susticiens mn dari tantum injuxum, quantus requiritur, ut actis R. prout loquitur Lemos is

sequamur itaque reliquas oppositiones Anonymi. πIII. Recitatis verbis meis ex tom. I. pag. 148. ω'Im.' ergo eruria sussciens in sensti Thomisereo ae nostra illa, Ria. qua dat twe, nou vilis, aut I dat inlis . istud ados iu alidum, atque imperfectum, Q d sideria emis contraris concupiscentis nori vineat , nis summentema erantiu a potentissima earitate recitatis, i quam, his uerbis ait: Th. Ingus tuae erat am sufetentem mora utendo illam. quae dat posse, non vilis, Thu nsas

immo Theologos omnes rin tienus habet; Iedoficii gratiam hane si dat vilia . illud esse adeo νεν- C: validum m imperfectum . ut couevistentiam non viv-cat, nisi fu*meuiente parentissima flagrautismaritate, prefectio fatis aperie innuit. erasiam illam fem- rei, per unui a cupiditate fortiori, nisi suamentat carratas cupiditate potentior. Deinde earpit quae ibidem scribo Constat omnem Dei gratiam . quantumυis minimam . U- -- se in se ad opera fataιaria secterentem . ωι alis' diximasides, non cere actias salutares proptere obicem cara tis in robustioris deti' ationis, cum tamen tribuat -- tautati posse eam superare si et elit : ut autem vetit, re qairitur in die flatu sancia istinatio υ irix, puae analis dAro corde respuitur, ει hane uos dicimus erat/am esse incarem. Hine infert me non recedere a jans Onio: nam licet ilia era ia si n se suocians, non potes tamen actus Dititares cere proDIer ωIiorum 4 guam astruat Nerti, propter se sicera olicam camatis Q ν ιUictris deles allopis . Addit me quidem fateri gratiam quantum is m mmam tribuere υGant M. posse robustio νὸna illam desectationem superare, F Delie, attamen non ejurari a me Iansenismum . eum iuxta me man positielιὸ illam superara sue delectatione eratiae adibus sinperiore

Haud vereor, quin ex hae una Anonymi oppouci ne quilibet Theologorum dignoscat. ab Auriore pinras putas fabulas venditari, non lepore cordis, sed do. Iossis cuniculis nobistum agi, eumque transversum sediri logicula sua, animique intemperie. Nota fabellas: Contendit a me negari sufficientem gratiam eci in I eo, ubi astero Gratiam susscientem sensu Tismi limae nostro esse illam, qua dat posse nouisue a atque ubi

pera salutaria sumesentem. Viae e insutos implexosque dolos: Seribo gratiam susscientem non rere adius f istarct μορ ter obicem camatit is roris diris desectati nis; ille inquit, me de gratia illa tae allerere e Non potest tamen a iκs fetutares Giore propter rari nem, quam assisnat F. Berti: ac rursus erya, in as semistit requiritur ιη hoe flatu sa', delectatio υictrix ; ille vero. Cum non pristit telis tuam sum resne de Milone gradibus superiore. Adverie luimum : Non viv-rit; ego non potes vincere: quarum argumentationum

propo

130쪽

propositio prior mea est, tonsequens sua . Mirare stat 1am . turbulentamque intemperiem: AIansenio non m sisset, nare rete lit asan enio, Ianseuismum non eiurat F. Semii ; haee later paucax lineas repetuntur. manaa tamen Diate respondeamus. Uerba, quibus deseribo gratiam essicaeem , quod ea sit, que nun tantum dat sed etiam uelia , facitque, ut homo camis istantatem conistraria rancupiscentem voluntate θόν itas Dineat , sunt Augustini de Corrept. Ec Grai. cap. Iri ut apparet ex eadem pag. I o. Bonam illam voluntatem

esse ins ration ra sema luminosi, ae earita-rti, ait idem s. Pater lib. de Grat. Christi cap.

Gratiam Misacem esse, quae a nulla dura eorde νεθυε

tio, d et ipsemet Augustinus de PraedelL M. cap. 8. Nullum ergo in his deprehenditur Iaesentani erroris

vesti ium. vero addo, veste inspiratum a gratia eiente esse λυatidiam edi impers tum , adeo ut eo in sentiam non Dincat, nisi δεμ eniente flagrantis

ν ae potentissima caritate , nequit ulla ratione reprehendi. Gratia enim, cui voluntas resistit . inspirari voluntatem parvam, debilem ae in lidam , d ait MMeedus in Scrinio eap. 6 scribene adiutorium sine .uo efficere in nobis ista utates parmas G infirmas , disic usu validas m robustas docuit Notis os i a Catumnia. 6Mata cap. 3. L I. demonstrans eodem adiutorio in hoc excitari in nobis praecepti implendi desiderium ;σui tamen motus est invalidus, uis adiutorio Quo r lo boretur 1 docent Augustinenses . aliique laudati-I. l. h. asserentes hominem aratia, quae non sit ineo, excitatum istis , seu languιde, O imbecUtitere docent

Thomistae, qui eum Antonino inflauii ε aiunt casesam redri malionem gratiae, μ ve semeisi me At in istam ρate cupiditas: docuit Augustinus appellans li, L Cons.

cap. I i. n Uam conversionis voluntatem, nondum id meam ad superandam priorem voti late roboratam , dclib. de Grat. N lib. athitr. cap. i7. voLutatem bonam , sed paruam in in lidam: docuit Apostolus ob repugnλntem concupiscentiam , legemqae membrorum ex clamans ad Rom. 7. 18. ι em adjacet mihi , perficere autem lanum non ιn nisi docet demum ratio; non

enim reluntas hominiς lapsi adiatorio sine quo, dc auxilio sust .eienti praemota . est aeque indulta de sortis,ae erat in Adam nondum pugnantem concupiscentiam experto. Cur itaque ob haec vocabula voluntatis parvae , hmalia.e , nondum l. Aneae . dicor adhaerere lanianio Cur praeceps criminator ambitione quadam inflatura monitrandi se nunquam eximios Theolrem,. nunquam Augustinum . nisi io te dormitanda peruolutasse' In nitietur ergo tota scelerati erumnis insimulatio repetitae eantioni. quod aifirmemus gratiam suffieientem

non posse incere aflus salutares. At id nigerrimum somnium est , refutatum verbis meis aurora , ecmeridie splendidioribus, non tantum allatis supra verum ec iis . quae opponuntur: quibus intra gra

superare moto,em desectationem A vetit. Neque -- testatem hanc denega, propterea quod scribam, ataunolle propter obicem superiori r deliciationis : enim v ro superior haec delectatio, ut saepe diximus ae repetimus, non injicit voluntati vinculum necelsitattae nota est quaedam vis mechanica, a qua voluntas abl-que libertate nectatur: sed eum persiliat sub ea delectatione liberum a nece state arbitrium; resistentia non est scilius eupiditatis, sed etiam , ae potissimum voluntatis liberae. Atque id scribo rum pag. III. affirmans gratia sufficiente nota perfici actus lalutares, quia ei ob re iactantem concupiscentiam Ursaepe liberum

caesa reptis to pag. 3I7. quia sura parva desinatis-- habet xeram potesatem vendi οῦ Pa, quia D tantar earnasis. quant-ws proateat . nm Ohinis eis arbitrium Diucuti neces alis, sed relinquit indisi remtiam is Heli, in potentiam ad oppositum. Haec nolim sententia est, non quam pingit do expandit Anon Drnus t sui pisecto am de ret a turbulenta, vel insidiora iciquietudine cohiberi. IV. Piget praeterea, pudetque me repetere satis d cantata Anonymi convicia . quibus nos trabali eu dam elavo putat eum Iansenio configere. Subdolum enim ae H igiosum mendacium est, quod pag. 112.

inquit iuxta nos desectaris,m. quae gruibuς superior eupiditate non sit, eam superstre.non posse: & quasi haee a nobis scripta ibrent. subjicit vobis grandibus, de cothumatis r Aliter non potu et loqui Iausenias.

Constat enim a me oppositum ubique. tradi, Π tiam nempe minimam suiscere ad superandam quamlibet concupiscentiam : ut constat ex num praecede ti. ex l. huius eapitis, necnon ex IOm. Th. . Disci p. pag. r . I 3e ne singula repetam , pag. II ubi legitur: Conred -s eum minima gratia au-ti , posse hominem resessos euilibet cupiditati, at nonrrentis ilia ρνι-- er eveaita , qua nee talem gratia praedeterminantis ad perficie aedam operationem penitus tollat. Dum itaque vult insimulator idem ine

se ac non posse, atque ita operam Iudens in fluctibila venatur aprum, & delphinum in sylvis: Turpio quid.

referam vanae menaacia tingue Porro si nec nauci in I. . i. 'ςienda, si repetitam eadem pag. alia objectionem, quam supra deprompserat ex verbis meis, imo Augustini. Nondum idonea ad super vim vetustate roboratam

cupiditatem . si alteram pag. 21 υ recoctam de voluntate parea O invalida, sit illam quoque pag. 2 3. innixam sis testimoniis, quibus nego sub gratia parva

adesse potentiam missam oe expeditam; quod, lam. quam novum foret eommentum, urget iterum pa 238. 219. 22α si haec riirsus exciperem, iure viderer plurimi taeete Dodonaeum oraculum, pelvesque coimpiosas ae tintinnabula. V. Praeterire tamen non debeo, quod num. I. magis in me e tacere malam fidem . dum in ens vesi--.riis eorum, qui Iansimum exterius erubescunt, licet vis.

illi sui intus toris addi iis mi , duobus in locis Hmtiis me longe distare a Jan senio primo tom. S. pag. Is s. ubi dico: me bina uihil habet assinitatis eum

haeresi Iansentanar Primo enim fatemur quakmcunque ar tram in Mestatu sis paruam , με masnam esse gratiam

Christe deinde, quia ibidem subiicio. Defena ut dari eratiam incarem, mi istuntas resistit. Primum a

tem discrimen. loquit, nullώm es, quia etiam Iosenius expresse docet in loco iam atibi laudato cideit pag. 4 parvam gratiam in stie statu esse gratiam Christi,

scilicet resperia voluntatis impresethe, seu ve Iisitati , immo addit me ipso Iprensem F sevum esse sincerιο- rem, quoniam ille non appellat gratiam parvam δε eientem; ego verri ita illam appedio. etsi doceam non posse taneere eupiditatem grad. ous at u δε--rem : sed& Iansenius latetur multos in isto ista utate motibus diuinae aratia percelli, qui tamen ab ejus interva sumsione . in inciminione vissentiunt. Ο ideo dumora damnastis fuit, quia vetit gratias, a quorum suasiona dissentimus . non eo erre potentiam opera i bonum i Iud , ad quod excitant istantatem . Haec Anony

mus.

Vide patientiam meam , vide Anonymi gladiat

tiam hostilitatena V or homo mali fidit, ac taceo Iansenio corde adiuetissimus, ae toleror minus fimem

Epistopo Iprensi. & ignosco; atque licet furor at ima saepe patientia, ut lib. 4. de C solat. Philoso . pr

sa 6. inquit Boetius attamen nec furore, nec ira, nec perturhatione ulla commoveor. En patientiae argumen tum. Demonstravi aut cap. I. 6. q. n. q. pluribus

Jan senii testimoniis. qtiid ita gratiae suscientis admittitur a Scholastieis distin m ab incaei, iuxta eumdem

Iansenium pertinere duntaxat ad legem σ disranam, nec excedere similes gratia Pelas/anae. Primum ergo discrimen inter Iansienianam, de Augustinianam se tentiam bene. rapienterque Ita tutum eli. Ex his tiam, quae Anonymus scripsit pag. ratio discriminis coni natur; nam graitia paris in sensu Ianseati est vera gratia tantum comparate ad istisiteles, quas excitat ; at sententia nolira est gratia fusciena reo hiu operationis liberae, cujus veram potestatem largium, ut innstat ex noliris animadversiaitas. ad eamdem paginam Θ dc 45. Ios. Red. supra. cap. I. j. I

atque ex noc cap. I. g. a. necnon ex ipso, ac praecedenti. Quare ita refellitur conviciatoris impoli ra ac mendacium. Ianfenius duntaxat damnatus fuit,

quod istit gratias ilias , a quartim sua ne dissentιmus. non conferre potentiam operandi bonum illud, ad quod excitant istantatem. Atqui nos defendimias ρο ε - riam in cacem , cui votantas revit, dari no4ispotes rem, eamque veram . propriam a te ι diviva maud to, sive operandi bonum illud, ad quod excitant volu tatem. tam toto caelo distamus a sententia, ob quam Ja senius avntaxat iam attis fuit . Prima propositio

eit Anonymi pag. Ians Red. Secunda est nostra

Om. q. pag. is, ut ibidem fatetur Rnonymus. Ea confracta gudiatoria criminatoris holi ilitas. At insur eit vir litigiosus: Orthodoxa plane foret in tiItι ρr

postio , s ms auderet F. Serti quod eam inficiat; sie a tem prosequitiar: Sed non taliter validam & ex pedulam , ut ad ponendum a m non. sit necessaria gratia efficax. si potesar illa , quae nobis μν gratiam socientem datur, non est valida in expedιta,. quom

ipse libenter confitetur. μν gratiam μαε in ca

rem ci ferri potentiam majori cupiditate ligatam, pote tiam amasidam . Nou ergo ab Ia emo. di eri F. berti. Ehul quam truculenter circumfrallatur cruentus ensis At illum non multo eon anime retundam . Etenim

mea ili. propositio foret Orthia a. si nihil adderem rita Αnonymus. quod.addo, potentiam , quae datur per gratiam suffieientem, non es. latiter validam . experiιam, in ad Mon mastum non sit necessaria Ar tia efficax, paruer est orthodoxum ut ostendi num. 24 de praec. f. num. i. Igitur nihil est in ea propoIDtione . quod non sit ort oxum . Rursis o Jansenius confitetur per gratiam parvam coaserri potentiam l vali.