Jo. Laurentii Berti ... Opus de theologicis disciplinis nunc primum septem voluminibus comprehensum, & praeter uberrimum, generalemque rerum indicem ad calcem appositum, integra adversariorum in auctorem opuscula, quae hactenus prodierunt, necnon apo

91쪽

8 AUGUSTINIANUM SYs T. VINDIG

νε ut habeat gratiam ius cientem ea DA rem Dra p . dieiιur, sed Διιι esse si habere illam O obtinere , notum praereptorum adimpletionem, dixere impossibi em; ae multo nunus id aifirmaverunt de tuitis, de raesertim, ae data opera loquitur damnata iis, & quibus anxilium sui ieiens ab emeaei distinctum 1emper adesse, nos, memorati Theologi , &G- olicorum omnes firmissime profitemur. De ivilis dicturus P, ea, praemitto nune laudatos Thomittas, sit

ab his petas. quomodo ille salvari possit, qui deliit

tui eli actualis gratiae auxilio, facillime responsuros, is utique, Quia ut homo dicatuν potens Divori ,

Avicit quod licet non habeat eratiam tautem potem με Pa tiam . possit tamen illam recipere, in Detis post illam totum veri catur dis homine greanditi eji,. disitur posse famari. Ita cum ΡΑ ... aliis respondet Ioan es Baptista Gonet disput. s. de: Reprobat. art. 6. f. a. num. 219. Similia habet Le-Pamplia lib. Q p. a. tract. cap. 16. num in nihil praeripi dicatur i, ibiti, halis est ut in Dei virtute ae 'nitate si paratum fustitieus auxilium, o exore posivi famari , Itiet δε fiso non omn/s i sid haluani Mi reuis M. Haud secut Alvaret lib. x 1. de auxiliis Diri Grat. disput. tia. ubi selvens hoc argumentum num. Quili t peccator. quan diu mi in vita. potest ad Deum eonverti. Ergo qui-lidit peccator. quandiu est in via, habet auxilium iusticiens ad salutem , inquit: Ad tertium respondetur,

ν,4 Tnomas ' L de Veritate, art. p. ad

otii. 7b Ait quid potest dici posse dupliciter, uno modo considerand' potentiam , quae in ipso est, scut dicimusruod lapis potest moveri deorsum alio minio consi evando id, quod ex parte alterius est, ut si diserem lapidem posse moveri sursem , non per potentiam , quae ua ipsa sit, sed per potentiam proneientis. Pr Hrtior Iι ter xus dicimus tu praeseret. . quia cum asseritur quemlibet peccatorem. γ diu est in ac vita, posse pro quolibet tempore mom/nto ad Deum comterti

posit emorti pre potentiam ρroximam . oe phsicam, x ariti sit in illo pro quolibet tempore edi m mento . Secundo per potentiam . seu ativitium speciate , quod Deus. quorum e se ex pane suo, parsitis est Ommbus dare pro quolibet momento, ut fustra explicatum es. o

in boo secundo sensu propositio illa est verisma nouautem in primo , quoniam per solam Diuitatem natu mu puest homo potentia proxima ad Deum converti onstari. Utuntur communiter eadem responsione Tho-mistae alii, asserentes divina praecepta semper servari posse, quoniam impleri possunt eum divino auxilio , quod A. qui non habet, potest habere, M producentes verba S. Thomae i. a. q. l . art. 4. Ad ta diarendunt, quod illis, 1,M possumus etina auxilio didi no . non est nes is emumo impossibile , se uisum illud PAusM , tu 3. Ethicorum 1 suae per amices possumux, aliquoi ter nos possumus. Vide Sylvium in hunc Κ. Thmae, is s. mae articulum, ubi post alia permulta haec habet: λι- is detur aliqua gratia, quae tavium eis fusilens oeno

detur qua se re q. iii. disteremtit

3 - saltiariatim quia homo mu flossit diuina mandata se a- νις partim quia ut ipsa iIIa Ire ver . ea gratia sola uoususcit, sed oportet quod etiam συι gratia ectico, que a suis ino pendetis gratis seu sine merito trisuitur ppartim quia 'uxta eommunem sentemiamgiatia sustule ηι non semper datur, di tamen homines viviores temper putant dioi ta manuata servare, ae per consequens etiami ut, quando non habent gratiam susscientem: ergo ut observatio manciatorum eo Muν esse' sibilis , nou es necesse venire eo, ut d attir guod habeant gratiuis DIRiemem.

sussit n. V. Adhibere selent Thomula responsionem ait x M. , videlicet. quod, etiamsi homini gratia sufficiente dei lituto insit hebetudo aliqua & impotentia adimisplenda praecepta; nihilominus haee nequeunt dici impollibilia abso te, mee ex aliqua causa aste dente eos

matam voluntatem me aditialem, sive qua in primo reme peccavit; ita enim scribit eam et praelaudati Tractatus tertii num. 284. Thomas De-Lemm; cique asi

Joannes Gonetales de Gratia sui scienti art. S. his verbist Praerepra enim diianis p sibilia suis . At s q.is pote utiam illo adimplendi eia biItitera a se abst Nit , no adimpleris illi ι utatur, ut iam clare fu-pra osse imur ex s. P. A Uiuo. er D. Thoma. N hie Tempus insumere hane responsionem ab adver-- au. sariorum obiectis vindicando: nam& id memorati duo

M i Theologi abunde praestiterunt; & hoc mihi sat est . si concedator iuxta inculpatae fidei scriptores divina

praecepta n ue iis a Mute dicenda esse impossibilia , quibus auxilium sui sciens occulto Dei audicio negatur. VI. Amrmavit pariter nece sariam non esse suilicien. . tis auxilii amaalem collationem. ut maecepta Dei diis cantur possibilia, Sacra Lovaniensis Facultas; cuiui in Μ Censurae suae Iusti ratione cap. ita haec sunt verba Moondemus primo . ut humo posv converti muretaui

quae sufficiat. mst. Quomo, homo dicitur poste ma

ducare panem etiam eum panem non habet, nee etiam

quicquam timue sibi panem eo arret ut etiam dieituν viam posse qui non habet lueem, sed in tetrum raro rem conjectus es: quamis sue ture υisurus sit numquam. Et attendendum, cum dieitur neminem msse eo

ad tonisn1 Miuvi vel referri, quammis poseretur longest uitatius. Siquirim communiter dicimus neminem coa

ωαι posse sue fratia Dei, eo quod eo om sine aratiam quam sit, iura gratia quoque absente non δεβι ι

pome inmenι. Quemadmodum mmo pars eredere suetae, eis eredenssi faciatas eis insit, qui non ere M. Notaudum interim iiiva quoque . potentiam credendi sed comuerrenai sese, aestimari dupliciter: semet ex ipsa Inberi arbitri, iatramque in partem flexibili factiliate, fu modo est potentia in homine ratia destituto; semel me praesensibus viribus satis esticacibus aia fidem Geomedi is sonem, laena quem modum quidam dicuntur non mocreaere, aut sequi Dominum, sicut dictum se Petra . Non potes me sequi modo . aliis . Quom do vos potestis eredere , qui gloriam ab invitemaeeipitis γ Et iterum, Noci poterant credere, quia di --,nxit Isaias , Exinea em populi huius. Poterant ergo il- s. D credere pri flexibilem quadem tibera arbitria ιn bonam facultatem, non poterant autem per eas vires, seu Mas quos habebant in praesentia. Poterant per remotam, ut diei consumit, potentι- non poterant per propimquam. IIIa de natu a surgiι , hae mmmtιι per gratiam;

deoque etiam apud interes uterquesermo reperitur. Nam

in Augustutis Pilem in nosra potestare esse docet lib. de FD. siti cap. N. Ο tamen Caelestinas Poutifex in

Episeola, quam pro Hilari. e, Prespera sis si, Acir in

proaricatιone Adae omnes homines norviralem msibilis tem oe potentiam perdidis. Rtim,s μυιμιιαι docet hominem naturaliter posse credere in eo quod raturam habet credulitatis fideique capacem: in tamen cratia dono credendi virtutem recipere, quam amisit. Gereo quod dam posse per naturam, omni etiam gratia degniti tum propter liberum arbitrium durante hac vita tu utramguo

partem Rexibile : . est posse per gratiam . quando Iam naturae Iibertas quiduuam disinis adminicuιιs adiu- ur. Haec Lovanienses. Similia leguntur in Onsura

Duacensis Academiae ad Assertionem xv. quae censuras. Lovaniensi coniuncta eii. eique omnino consentit.

VII. At revertendum ad iuilos, de quibus singili tim pertractat prima propolitio Iansenti. Quis autem

nostrum adeo insipiens, adeo improbus censeri potest, ut 37 amrmare audeat esse aliqua praecepta . Osiritia iustis tonantibus di volentibus. secundum vires, quas actu habent; quando snstuli satemur . non aliqua Iantum, sed omnia esse possibilia non tantum iustis, verum etiam hominibus scelestissimis. qui nec volunt. nec conantur ὶ Quomodo impossibilia dicuntur eadem praee pta 3usiis, sui noci deseruntur a Deo subtractione Moualis gratiae . quando nobit satentibus nec immsed'tia sunt improbis. quando iis aiualis gratia subtrahiti.tur Si diras autem iuilis illis volentibus aliquando aselle parvam voluntatem, quae sententia nolira non dat Potentiam proxime expeditam atque completam , d mecrobustior fiat, do vineat contrariam concupiscentiam . Primum respondeo, certissimum esse, quod iustit illis aliquando deeii gratia Meax, aut, si vis ut ita loquar. gratia congrua, eum interdum eadant; id, quod sub αemeaei gratia nunquam evenit. Certiismum quoqueeli non dari absque gratia Meaei, eongrua. &victrici tentiam illam eompletam. & expeditam, quat ut libberum arbitrium erumpat in actum. nullum aliud exigit gratiae adiutorium; quia ut erumpat in astum . ipsa gratia emcax, victrix & congrua est neeellaria. Ita que certissimum ell, iniqui ibi me insimulari tamquam primae Iansentanae prominionis assertores illos , qui 3unt aliquando tultis volentibus & eonantibus deesse potentiam implendi praecepta . non eualemcunque, sed fruximam . eveditam. completam, & quae nullum a-iud exigat adiutorium. ut actu eadem praecepta linpleantur. Vide h. a. num. 9. & sequentibus. VIII. Deinde quisnam in his controversis adeo hospes ac tyro eis, ut ignoret virum doctillimum Caldinalem Norilium hae ipsa de causa ab inuidis tamquam lan semiani erroris fautorem non semel fuisse traductum, eo quod alteruerit non semper inllante praecepto adesse ivllas susscientem gratiam, ae pote-itatem illud implendi Ab hac autem calumnia quomodo se purget auctor elarissimus, potest unusquilque ex lectione librorum eius agnoscere. Enimvero ad Gis manitatem XV. demonstrat he locutum de illo adiuto-rio , quod habuit Adam . proxime suffieisure . & με. quod in hoc statu propter infirmitatem & corrupti

nem naturae ut inquit P. Maeedo ibidem a Notisola sui defensionem productus nisi per novam virititem

aueatiar in crescat, non est sussiciens morime . --

92쪽

1 se . sed totum remote , ω inchoate. Addit Notis

justuiri divina gratia excitatum . dum vult servare praeceptum , di conatur reapse illud implere , posse per illam gratiam . quam haut , vires maiores a Deo Petere quoniam gratia , quae excitat nos ad volendum bonum , accedente cogniti me nolirae infirmitatis a rebelli concupiscentia e cussae. eii proxime s

riens ad orandum . nobisque cooperatur ut petamus

auxilium p me nece larium ad implendum prax ptum. tamen ille , qui sentit in se eupiditatem boni divinitus inspiratam, non apponat impedimentum superbiae. praesumens suis viribus praeceptum exequi . Protecto lans en ius lib. a. de Gratia Cliti ilicap. 27. negat gratiam qua nobis boni eupidit,s in.

spiratur, sumore ad orandum, inquiens : Haec gratia , quamvis nisus modo Lucticiat , ut homo Deim muta operetur . ut Deum stiper omnia diligat , us m et . ni oret . ni credat . Agit Norisius de hae

ipsa Utentia erexima , disserti v. sive in Jansentani

πα-. 3. errorras calumnia fu&ata, ubi cap. t. demonstrat trans

ressorem leuis reum esse peccati, tamets neeota fuerit - gratia proxime si iens. qua ρ set exequi mand tum . Atque hane esse pervulgatam apud Theologos doctrinam ostendit citando Caes. Bella inum lib. 2. de Grati ea λ τ. Maro lib. 4. de Gratia cap a. Pontium p. p. Relestionum de Grat. GR ult. num. 6

Grat. sera. 3. Salmanticenses tract. 14. di. 6. duri 3. num. 96. Ioannem a S. Thoma disμ ita de R probatione num. Gone tum di. s. de Repro art. 6. a. aliosque passim . & iptismet Dechamys

lib. 3. eaλ tr. Mora inem disput. 24. sin. i. Ubi vero plura dixit. quorum praecipua exscripsimus suprata prosequitur demonstrare propositione 2. pag. 1 63 tati proxime sis cie te privari etiam 3lios . tum cum urset obfer itio alicurus mandati, ριιὼ non potest

impleri fines ratiae ibique tamquam rem notissimam. concludit , auxitium proxime Iiniciens ad res en tu erata tentationi iuua e . . quo habito . nitit ulterius

ad titorii a Deo dandum superes, ut tentatio possit re- .no superari. Auxilium vero remotum ad illam tenta

tionem vincendam esse gratiam orationis, qua possumus impetrare a Deo auxilium tantum . auantum nec sillarium

est ad resistendum tentatioui , Iulii ergo in sententia

Norisii cum volunt servare praxepta , cum ob virium infirmitatem oratione indigeant , ac debeant peter tantam inluntatem , quanta sui scit ad implenda mandata, habent ad haee implenda pri istionem potentiae proximae. Neque dicas, quod iuxta Nortitum habent iusti saltem potentiam proximam ad orandum , cum tamen semper non habeant ad orandum gratiam est racem. Mens enim Eminentissimi Scriptoris non esi,

ut quidam interpretati sunt. adorandum non MIen

cessariam gratiam ex turrinsecis huis e cacem ; minime: sententia Nori si est, gratiam illam. quae non est proxime hiscieris ad tentationem vincendam , atque ad implenda praecepta . elle proxime suffclentem adorandum . scilicet ad impetrandam gratiam uberiorem. sua pollit tentatio vinci, & pracepta possint impleri ιin sententia quippe nostra eadem numero gratia potaeli esse incax respectu unius actus, fusiciens euntaxat res tu alterius. Verum, ut paullo antea dic hamuς. illa pratia, quae adeli tuitis, hisque dat potentiam proximam ad Orandum , illis non cooperatur. idemue non actu orant, quotiescunque apponunt in/pedimentum superbiae, ut Notitius aiebat ad Germa. nitatem XV. iive , ut inquit in Calumnia sublata. quando ex libera suppositione iudiciι Miniti erraneiis . obicem pontini poteπtiae Proximae ad oranatim . Ponit au- . - . tem homo obieemorationi faciendae . nee est in potentia

proxima ad orandum , ii judicet se posse sue ulteri,

Dei auxilio mandatum implere. Hanc sententiam &n propugnavimus lib. xv III. cap. 3.&s. ipsis quoque, ut peripicuum erit legentibus, Norisianis verbis adnibitis. IA. Rursus tamen hoc in loco lateor Thomisti ruine plures asserere per pratiam suifcientem . quae iu- istis nunquam subtrahitur . compleri potentiam in ratione mentiae , & per gratiam etficacem , quae illis aliquando non adest , omnino tamen ad agendum ejneeeilaria , applicari duntaxat potentiam au actum meieudum . Verum nec inter Thomillas desideran tur, qui doceant cum Didac o Alvare1 tribui per au xilium efficax ultimum complementum Mus Mimi, ut diximus a. nu. ia. Et quidem si ea potentia dic Iur proxima. in emplata , quae nullum aliud pollulatex parte Dei adiutorium , ut prodeat in actum, quemadmodum ubique nos declaravimus omnes ii, qui ad actum exigunt ei scax auxilium, tenentur lateri absque tali auxili non dari potentiam illam pro. xime mpletam . yrout a nobis accipitur. Quare Misi . . Antoninus Mallausi ἡ t . a. diis q. R. art. 4.a- quam tradiderat multiplex discrimen inter senten-

tiam Jansutianam, ae suam quod utique discrimen ne a nobis quoque traditum luisse eonii at addita

postremo loco discrepantia illa , quae petitvr a potem ita re ista gratia finiciente , quam potentiam Thomiliae selent adstruere, Verum . inquit, hane so lusionem ultimo loco refero , quod vix ea titi fotitus sim; ac multis quidem δε eausis. Huiusmodi causae sunt. I. quia deceptisui opportumor via ri potes , eaque abuti foueant dii egi sententiae auctores , ae se a icungue auxialium fineisui esse concessitur . complatissimum illud ego

debeat , ιta, ut cum peccatori v. g. vitiis immem, Erymnis notae, ut Tertuι ianus to Mitur, auxitium aliquias ciens ad resurgendtim non dest, contendant sussciens iuua debere e se moxime edi eo latissime ad oerfectissmum conmersionem : quod tamen imposite μα- exia Rim. a. quia an sufeteus illud auxilium ultimo ρ

tentiam compleat . sique , -I non si complementum P rentiae , deceptis ese in ea comptime't; ratione ,

quam Hi sere quisque potest. 3. quia alimissa ea δε-

ιutione potentiae etiam comiterismae , si perest docuitas quam urae re so ut adversae sententia aticiores: nimirum

esse Iustis GDina praeiena oossibilia , si ad ea adimplenda requiratur escax auxiιium. Ge.

X. Unum insuper addam ponderatione lectoris diis gnisssimum. Anno 188. mense Februario delatae runt Supremo S. Ossicii Tribunali Romae, iamquam Iansentanae, propositiones aliquae Norisii, inter quas num 9. Re icientia dii sententia iIArum . qui dicunt

gratiam 'xime sussc entem semper adesse, nec unquam lom. 4

Iegem obtriare . nisi adst gratia ad uisus . Quid ve- cro de hae propositione censeres iudicarunt Lego in pluteis Bibliotheeae noline aut raphum MS. huaus generis: se Ii P. Dom. E. D. n. xl. stima ches a la propolietione eonis e te due precedenti del-la gratia Meace , la quale eertissima cosa E non dar si a tuiti quelli, the sono tenuit alprecet to non si

censurabile. ii P. Miroballo inlio M. L Unde ima propositio, giudica I' is fesso . eloe che la prowsirim

non merita censura . Peresae net eorpo della primimetione adibastaneta E dichiarato , che cosa intequa Noris eoi nome di straria pressima sessiciente . ciMquella, ehe seco porta rasu tenax della graria adiuva te, vero efficace . Ora emi spierata questa gratia rexime sumetente . nega Noric, dice ii P. Miroballo, e turtii Tomitti negano semper adesse , quando o bliga Ia lesne ; mentre aecili obblisthi basia la sela ratia eccitante . come prava molio bene Al.aroib. 8. de Auxiliis disp. 96. num. s. E in questa sen- non dat si a tuiti questa gratia sufficiente lieneeseressa mente Silvio in p. a. q. I. concl. t. no reisser onninamente vedulo; eome anco Zumel nelle disputationi Varie in t . 1. disp. q. eone l. 4. Onde husia , che Noris c seque adire it medesimo Mimballo

conceda Paluto seniciente , cies quelio elietaecia che tuomo missa adempite la leage, accib eligessa non gli sita impossibile da osset varii; e questo solo a lanio definito contro la prima proposirione d Gian senio. Che pol tale atuto ita μαει- semeiente,

in quanto comprenda anche u grat a adiuvante, mari ut tollo fia sussiciente remote . e che non porti l asiti meta di quella graetia ἡ controversia de' Teologi , che nulla ta per sa Gnsura . Cou ii P. Mimballo, Ma ii R. Mae illo des Sacro Palatio sinito c.

positis prima, dice che mireb portare tutin ta Te logia per mostrare la verita di ciueila proposirione. ., Haee e legitimis monimentis proaucimus, quae si a n bis fingi Anonymus iudicaret . facillimum nobis sorex illum. usi ceterarum . ita hujus calumniae revincere. Ned quis hae de re poterit hae stare. quando accusatio illa Noti si ex illius quoque opusculis comprobatur, ae sationis autem fallitias patet ex eius vindication, bus , ac repetita librorum eius oentilatione 3 Adde

Norisium post multas operum seorum discussiones,

non tantum immunem evasisse ab omni censoria n ta ; veram etiam eiusdem libros eximia commendatione i utile probatos, ipsum vero elatissimum auctorem a Romanis Pontii ibuς amplioribus honoribus decoratum .' quod in doctrinae Iaudem itidem cedit, ut illustri exemplo.demonstrat p. I. eap. i. Theol eis Moralis L nardus Uanroy , necnon P. Nicero. nius in tertio Me nor. Volumine. aliique viri praeitantissimi . Itaque ex causa Norsana mani selliisimum eis. eos, qui negant absque auxilio Meaei potentiam pro me exi ditam ad implenda praecepta. aut inscienter admodum . aut inique Jansentanae naereseos insimulari.

XI. Ab lvam denique hunc paragraphum rati κι- ratione planulima . lusii ς aliquando deest gratia adiuvans . cooperans, & Mox . qua actu adimpleant Dei praecepta. Id primum emilat experimento . Deinde hoc tenentur concedere omnes illi Theoli ,

qui negant dari in hoe flatu auxilium sumesens Minlinis fico sensu, illud nempe . quo absque alio adiutorio

liberum arbitrium applicatur ad allum negant vero

tale auxilium suffetent sensu Miamillieo quotquot, ut arbitrium applicetur ad actum . exigunt auxilium

efficax.

93쪽

sa AUGUSTINIANUM sYST VINDIC.

effrax. Tan8em id eonstat ex Theologiea ratiorae perita ex Ecclesiae orationibus; nam etiam justi, ut m severent in accepta iustitia, debent Deum orare, aepetere smiale adjutorium, sine quo illos perseverara non polle definit Tridentina Synodus sese. 6. ean. 22. Si itaque hoc adiutorium ivlli petunt , illud non ha- - . benti Nam, ut inquit Augustinus de nat. & Fratia

quod in νοι ale habeast ideoque deeli aliquando 1 liis auxilium ν tune suffieisas, quatenus auxilium pν xime sine iens est illuis, quo habito nihiι tilurioris adiutom a Deo dandvim superest . ut praecepta misint reapse adimpleti; ut eum Norisio inquiunt Theta

L praeclarissimi; de quibus f. ti num. ν. de sequenti

DE secunda, tertia, & quarta Iansenti pro mtionibus non oput seret plura dicere; constat

nim ex s. 3. Ianlenianam haeresiun in eo sitam esse, quod Jansentani negent auxilium disti ctum ab ePraei. & nolint lab auxilio emeaci eoasi

stere liberialem indisse νentia. Ex paragrapho autem proxime praee edenti evidentissimum eli , non posse tamquam lanianianos traduci I leologos asserentes non dari in Me statu gratiam sufficientem, quae conferat potentiam proximo expeditam ad efficiendum opus, quae gratia non sit efficax p cum tot, tantique Theologi . quot & quales fiant superiuς reeensii, doceant illud esse auxilitam proxime Iusscians, sive illud esse auxilium dans potentiam in oratne ad actum completam atque expeditam, quo habito nullum aliud necessarium est, ut liberum arbitrium erumpat in actum ;neque in hoe infirmitatis flatu auxilium sis quo non,

seu sustieiens, distinctumque ab auxilio juo . seu eLficaci , si eo modo suffieiens, quo erat in Adam; sed proxime lassiciens sit, ut repetam Suare sit . verba , ad primam dispositionem, & res ulteriis actur sus-rid. s. fieiens tantum remote . Atque id est apertissime sec- . dam Ian senii propolitionem reiicere: si in statu datur gratia remote suffeiens , suae scilicet in nobiς producit parvam, remissam, infirmamque voluntatem , cui obsiliit eoncupiscentiae rebellio, & quae nondum in i pirat voluntatem robustam, validamque , quae proxime sufficiat ad implenda mandata; consequens eli dari in stam naturae lapsae interiorem gratiam, eui ab humana voluntate resistitur. I. Hae ratione aflictam sibi Iansentani erroris ea .ra lamniam repellit illustris Noris ad Germamrarem d et mamquintam: ubi offendit suam a Jansenio disere-et,et pantiam. nroptereaquod in Vindiciis pag. novae edit s. adduis Augustini testimoniis de mitraverit nos gratia debili . iuc mae, ae remore sufficienti re ere ; ν-- eum Iantinius de cratia Chrilli lib. 2. eap. ara in mnem gratiam incongruam reiecerit, scribens, Num,. in scriptis suis tinmersis Atiatisimus illam Chri-

ν, 3 .sti intemam gratiam eo ruam avelimit, multo m-ιν incongruam . quod aliqua recentiores ausi sunt. Quibus

verbis a Noriso citatis Jansenius haee alia subite ite Cujus rei s quis radicem scire velit, meminisse debet,

nuliam grat1am actualem ab Augustino pro illa et erati ae Chrisi aratia vinci . quam tamquam medieue ιnfirma ν - tantatis attulit. nis stae vix in peragit σedium:

T, mnis alia. qualisianque Derat, ab inso ad tegem ae Hrinamque reissatur. Unde mam apparet negari a I H. Iansenio, quod illa sit gratia Salvatoris, quae non eliessicax, sive, ut ille inquit, peragit. Im- Τρ' mo non alia rati me diei bonam Jansenius autumat , nisi quod semper seminem esiiciat bonam , consequem

ter semper curarua sit. congrue moeat voluntalem: Quare iuxta lansenium gratia non congrua, cc quae hominem non emeit bonum, non potest bona appellari; ideoque illi plurimum Jansenio adversantur , qui

etiam gratiam non eongruam, vel sumientem, quae effecturri non peraeit, commendant. utilem praedicant,& Salvatori omnium hominum acceptam reserunt .

Noe pacto. ut aiebam, Cardinalis Noritas se una . D. ac nos simul. qui eadem omnino scripsimus , ubi egi-T,.ο g. mus de jansentana secunda propositione . a veteribus nouisque calumniis invicte, naviterque delandit.:zia: H. Produxit eo linei Nortitus tei imonia quaedam 3 2'S P. Macedi, qui tom. a. Collat. I. din. seR. T. - .

262. probat contra Jansenium dari gratiam inemea cem. eui resillitur, ex quo tradat Augustinus quasdam gratias parυσs m remissas. non sicates in vehementes. qua in Nobis effetunt voluntates pareas . infim

2. Gratia excitans interdum tuncitur , cum parva es, in

ut superet re entiam Doluntatis. Similia nos tom.

pag. 3 6. &- ubi hane destrinam pluribus Augani locis eonfirmavimus. In Notitium itaque. & in P. Macedum, ut alibi monuimas. conviciator insurgit . actitatque eausam saepe iterumque distustam. Qui plura de Norisio, & P. Maereo, horumque sententia se ire desiderat, memoria, ae imione repetat quae dicta sunt secundo huius dissertationis. III. Nullatenus vero audiendi sunt novatores, qui reponere selent Iansenium reiecisse silum modo tratiam sensti Molin ira luvieientem, non autem fassicientem sensu Thom Mito; nam praeterquamquod Iuculenter milendimus hoe eommentitium, & inane subterfugium esse g. r. num. 3. innumera alia produci possiant Ia senii testimonia. quibus mendacium illis redarguatur. Reiecta enim lib. 3. de Gratia Chrsi eap. r. iratia sussieiente, ut traditur a Molinillis, de illa gratus sciente, quae satis est ut homo dieatur posse, quamvis alia adhue neeessaria sit ut de facto operetur, quam gratiam eonflat esse sufficientem sensu Thomimeo ,

tum C si aratiam, de qua quaesis es, pemes et Ae deterius sequenti capite, sia iamini misera I- .mciosius, quam illa gratia abundare qua nemo u quam

fatentibus etiam is stuis, nisi ma rem damnati em V assecutus est His autem verbis Ian senius non solum reiicit, sed etiam inutilem ae mmieiosam appellat pratiam suffcientem, & quidem sensu Thomittieo . 1, 2 Libro demum x. cap. r. sinulentia adiutoria , ait Jan senius . ntilla omnim post lapsum sunt. IV. Inquies sortas lix, At nee Jan senius pamam υ

Iuntatem, di stratiam pxrvam, Delieitates excitantem

ulli bi negat. sed eam aperte iastruit lib. 1. de Gratiata 27. aliisque in locis compluribust. Respons meme cipiat. Principio quid ad me. s Iansinius sapuit aliquando Quid etiam, si pugnantia eon seripst Deinde quid hae objectatione contendis, num Ianiani num esse Norisium . qui profitendo gratiam . qua i spiratur parva ae debilis voluntas, is non esse Jans nianum ottendit At de vito sapientissimo Romam Ce fores longe diversum iudieium pronuntiarunt; &quem adversarii sansentanum dixere, Romani Pontifices a pellarunt hiemi dissimum Fecissae iumen. Praeterea Mgnovit qu dem Janseniux gratiam parvam, sed ait non plus illam valere, quam valeat lex & doctrina, stridens in eodem lib. 2. de Gratia Salvatoris cap. 27. Qtii ergo ficit Deum super omnia duuenaum . fa L. GDe ae fide relendum, oe similia. in murim ira δώ- ait, oreat T credit ut lex iubet, nondam illa Vfat.: .stuidem duisit fecundum gratiam. sed tantummodo se is fineundum tetem: & eap. 7. libri detinni, Quidquid, m-z-

quit, sussicientis grati e .... mater istam agendi gratiam quae operatur ic perficit cis Hem suum γ exmeitatum es , iae totum Ans Uiuo ad teRem Urit et , , , , . nec extra timiles gratiae Pelarioni constitui debet. Deinde Ian senius existimavit illam gratiam . qua ν. dat parvam, infirmamque voluntatem , esse gratiam Chtilli. si comparetur ad ipsam voluntatri Parvam, quam tribuit: at negavit esse gratiam Christi, si e paretur ad emctum ad quem inclinat, & ad quem dat potentiam saltem remo e sumetentem, ut constat ex Praeeitato ea p. a . libri 1. ubi post illa verba sereri

mducta, Qui ergo scit Deum super omnia diluendum , ne ac fide colendum . similia . nondum ita dili git, Derat O credit ut lex iubet, nondiam illa ipsa συμdem didicit secundum erat/am, sed tantummodo fecundum sese m . immediate prosequitur : Quamvis interim aιι- quippiam quos protum esse solet, ut is i gratia . m n Deo veι raritate ae fide ipsiue sebi quoquo modo placeat, illosque alius quadam velleitate A sitires, βω- tia secundum gratiam potuerit didit e . Itaque in sen- - M.

an senii gratia tenuissimum velle inspirans eli gratia ra I

Salvatoris comparate tantam ad ipsum velle pertenue Mi. 8c in ordine ad ahium, cuius voluntas illa parva inspiratur, eli gratia duntaxat Pelagiana: eumque limgratia perficiat id. ad quod datur, nempe illud tenuit

simum velle . comparate autem ad actum euius voluntatem inspirat, di quem non perficit, nullatenus sit gratia Christi; sequitur omnem stratiam Christi iuxta lan senium elle est caeem . & nulli interiori gratiae re- lilii . Qua prodit et paullo poli adducta verba inquit Ian- senius: Muis ais 1am alia disina gratiae aditit stria m- firmis minitas Merre nititur. quae deferant i velint, cam quitas tamquam fuscientibus opere πιών si vesint nihil aliud impi,dos furit, nis ut ora inalis peccatι

rus eis et. ιlusas liberi arbitrii inres esse, Cram umfrusera venisse, gratis mortuam esse per uoueat. V Dde, si plura eupi g, Augustinum Europaeum nostri Phia lippi van- aure egregie mentem Ianianii explicantis lib. de prop. a. iees. Vide etiam an pravae Ian- m. senii doctrinae opponantur quae nos stripsimus libro π

94쪽

DIssERTATIO IV. CAP. I.

lumnianturm impollutas, atque mendacia. U. Arbitramur utique nos gratiam illam inspirantem infirmas ae debiles voluntates, quae est suo modo β ens ad peragendum opus ad quod laetinat, atque ad illud opus ibret etiam suffieiens mxime, nisi illi obsisteret humana voluntas. esse emeacem respectu earumdem voluntatum debilium & infirmarum ; sed

nulla ratione promeretur sententia haec nostra cens ram aliquam, notamque erroris Iansentani. Ia

mnium quip sententia gratia illa, quae respou unius actus eli tantum sucticiens, respinu alterius, &eui sui iosius immediatus ae proprius eth, QPax esse debet. Nam in sententia Congruistarum illa gratia , quae est semper sufflaunx, dum exeitat actus volant tis atque intellectus. & noti est estis x & congra

sive quia liberum arbitrium non ei cooperatur . siv quia non datur in tali eongruitate . in qua liberum arbitrium eooperaretur; illa. inquam, gratia respectu eccumdem actuum intellectus, & voluntatis, quos excitat, esses, est: atque ut diximus eum S resio a. num. ς. auxilium quod sapponitur anu datum inelussit omnia auxilia prae nimiιa in ordine ad priorem dispositionem. & respectu ulterioris actus est tantum remote fusciens. Et revera quomodo hi, aliique omnes Theologi demonstrant dari gratiam sufficientem distinstim ab emeaei, nisii quia Deus quibusdam inspirat bona desideria. ut eonverti pomat, qui tamen converti nolunt Nisi quia Deus stat ad ostium de Pulsat, nec tamen omnes aperiunt pulsanti Nisi quia multi vocationem divinam aeeipiunt, & venire taetriendetrectant Certe hisce amamentit probat dari fuse scientem gratiam ab emeaei distinctam Cardinalis Belia Iaminus lib. i. de Gratia tk lib. arbitrio cap. II. cui, ut diximus, omnes alii Theologi hae in parte assentiuntur. Gratia ergo si ens vocationem divinam, pulsationem, & inspirata bora desideria operatur, horumque essectuum comparatione essicax est, saurum-m a M. que actuum operarii x.

VI. Eadem est Thomistarum opinio; nam Alvareet

Iib. viii. de Auxiliis disput. M. num. a. hanc Pr positionem demonstrat, Omne avixitium suffriens min-warione unius actvis . Lemper efficax ess respectu ale rius ad quam e enaum decreto absoluto diυiua -- Iumatis destinatuν. &α procit scripsi tom p. de me logicis disciplinis par. ubi tamen errore typogra

seri pro di puti M. impressum legitur. d. p. S. Addit

Aloareet ' Hane sementiam docent commmter recentiores Thomissae. Maesertim M. Massina I. .RIO 1 ε . an. ici. Hrea finem. Ioannes item Gonrales Controv.

-- in arti thei m illam demonstrat invictis argumentationibus : Asserendum est resoluto te. Auxiliam δε friens est effrax respectu actas iudiniditati inreuehi us . .e ., in is laetiti ει respectu e uisatronis dis amplectemio A. -- fine Des obi D, cdi respectu. actuum imperfecto π - ram ; quatis sunt considerario panarum inferni, turpiam ludi Us pereati, attritionis , se. Thomas quoque de

Lemos libro iv. Panopita parte Σ. trin. 3. cap. 7. . inquit. or vera Thomsarumsententia m . -, n, omne auxilium suffriens comparatione unius a lias 4 emper est Gico ratione alterius, ad quem effriemiam s. - . . in clicaia deerata istantatis Mina ordia

natur

VII. Evidens hine est latissima Thomistarum a

Iansmistis diserepantia. Quamquam enim polleriores Janueniani iactitent se, dum aiunt nunquam interiori gratiae resisti, & ex fratia consequi necessitate honum opus. sermonem instituere de gratia duntaxat efficaci, re de necessitate sequenti, non reiecta gratia ad

Ensum rhomistarum suffitiente, nec libertate indist rentiae n. ilia primo ; manifestum eii tamen haec inania esse subteriugia. & Iansentano systemati re su re. Ruum enim in hoc lystemate , seclusa delectatione

victrici, neeessum sit ut voluntas in parvis delideriis& eonatibus haereat; consequenter gratia, quae non inspirat delectationem victricem renitentis coneu piscentiae . conserae noti teli veram recte agendi potestatem; siquidem ubi est necessitas obtemperandi motibus e cupistentiae, nequit esse libera potestas ad obediendum Deo, nondum conserenti gratiam n eessariam ad motuς illos concupiscentiae semandos .

Ilia quippe necessitas, de libertas consistere simul n queunt. Nec inducta a Jansentanis necet suas dici potest necessas conse ens quam enim soli coactioni o ponatur, ae si eiusdem generis ac necessitaς illa, qua omnes volunt esse beati. qua Deus seipsum diligit , & qua Sanctorum spiritus in caelis adhkrent

summo Rino . ut diximus 4. 2. num. 1. est neces

sitas antecedent , ti quae libertatem indifferentiae mmnino excludit. Igitur Thomistae ab haeres, quae in praemissis damnatis prosositionibus continetur , duplici ex capite dissidente primo scilicet, quoniam etsi naviter pugnent pro gratia illa, quae a nuus duro cinde respuitur . tradita ab Augurimo de Praecissi M. Berti Theo . Tom. ULeap. 8. nam. I 3. & huiusmodi gratiae nunquam resita

concedant; praeter hanc tamen gratiam Meacem, dccum actu c junctam . agnoscu i su emem, quae ulterius in sententia Thomistarum complurium c fert exleditam eo istamque potentiam, & huic gra- . tiae reusti concedunt, alieni p terra a Iansenio, qui nullam Saluatoris agnovis gratiam . ea excepta, quxi effectum ivsallibiliter operatur. ut constat ex libro M de Grat. Christi cap. r . & 23. atque ex aliis locis. de quibus num. t. & necnon f. r. num. Alio etiam in eapite sanienianis Thomiliae advertantur . quod hi propugnantes necessitatem gratiae victricis ut voluntas applieetur ad actum, tametsi doceant noullisse eum eadem gratia commai dissensum & res antiam . quod in idem ae adstruere n vitatem tantummodo e sequariem , nihilo tamen minus liberum arbitrium in actu prima immunem a necessitate fatentur s contra uero Ian senius libertatem indifferet

etiae penitus e medio sustulit, ut saepenumero dictum

VIII. Quemadmodum Thomistae, ita Augustiniani. qui duarum delectationum propugnant systema , distant a Jansmiani erroribus quamlongissime. Non enim parvam, robustamque delmationem in alio seum defendunt, nisi in quo laudati Thomi ita explicant sessicientis. & Meaeis gratiae energiam. Et quanquam id afferat, demonstretque Antoninus Mausulis inter Thomistis illustriis, ut diximus f. a. num luisbet tamen rursiis idem confirmare expedita ae brevi

Augustiniani systematis eum Thomillico collatione . Principio itaque momistae Oeent suffcientem gra etiam esse omnino idem, ac excitantem. & nihil esse

aliud. quam morionem, . talium, quo μας cor hominis tangis μν i luminationem .nteuefitis. ω excit rionem ut inquit praelaudatus Alvam dis, aio. 74- num. I. atque nos pariter sufficientem gratiam iu-MLAE, Iam appellamus, quae exeitat pium animi motum,

bonam istantarem. ut dis imuet lib. 14. eap. 8. Illi it -

quiunt auxilium sumetens dici Meax remparatione eius impersessi. quem producit, sussiciens vero eompa ratione estinus, ad quem excitat, & ad quem ultimare ordinatur. ut constat ex prae eati num. 6. a

que ex ipso Alvarra disp. D. num. 2. & nos itidem scripsmus ei lato eap. 8. Gratia fumos , qui impe fedium actum . ali am Ulicet mentis coIlustationemae pium voluntatis motum pro eir. etiams ad actum vis N mn trahat, ex se ad illum οὐ natur, ad illum litat ad ilium et cm. nisi rei aret perversa voluntas , fretonat. Auxilio sincienti hoe adstribunt Thomistae . quod tribuat posse; non tamen ut dieatur sussiciens requirunt quod sit ita sufficiens. ut ad operandummon sit necessarium aliud auxitium tribuens actualitero rari , ut ait praelaudatus Alvarea disp. 79. n. & .ae Asom emos pariter fatemur per fratiam sinesentem duri nobis My.6is. potestatem 1 lendo distua maniata , eamque veram να- propriam sed nori taliter validam ω expediram , tit ad ponencium actum non si uecessaria gratia estico; .de rurius in pia illa Uectione . quam per gratiam si inarem nos dirimus h minibus moirari . tribuitur peris non quidem executio. sed vera otesar , quamquam n ita expedita , ut rei a prodeat in aestim : ideoque

sub ens est gratia quati quantumvis minima ,

tiret requiratur stratia praedeterininans . xx ad a

Elum reapse applicetur . Habes ergo circa sum elemtis gratiae definitionem , essectum , atque energiam Augustinianos , ac Thomistas omnino consentie

IX. Videndum modo . num iisdem principiis i nitatur Thomisticum, & Augustinianum selema ,

quantum ad Gratiam semetipsa effracem . Frue hujusmodi gratiae adversantes nobis atque , ae Th mistis opponere dogma Jansentanum vidimus in prinsatione praecedentis voluminis: & eadem ratione . iisdemque monumentis utrosque defendere inconcucia Maiorum nostrorum statuta evincit primus huius disseriationis numeri Io. II. 3c. I 2. Postulat emoratio necessitudinis , ut quemadmodum simul imp

timur . & proscindimur , ita junctis foedere, collatisque viribus adversantium conatus reprimere sta-deamus . Me itaque doctissimorum virorum fidei . de clientelae committens , quid de gratia vidit ieistatuerim . absque ulla ambiguitate proponam . A ceperam a Didaeo Alvarra hune unum in praesentia laudo , quoniam de Auxiliis aecurati ime pertractat , atque in his , quae modo in controversia posiis sunt , habet consentientes Thomistas omnes acceperam , inquam . a Didaeo Aluar disput. 83. numeri auxilii emeacitatem δε- pendere ex complexione naturali subieeii, nequa ex aliis aecidentibias illius. auxilia intacta infallibiliter M. dueere efectum. ad quem dantiar . cne eertitudi- , .m m in Ilibilitatem non funiari in praementia me- ών dia : atque his quamlibenter subscribens lib. I . eam di, . 8. Grmavi, quod Deus ad umet illum tantum, Μ non ...'

95쪽

AUGUSTINIANUM SYST. VINDIC

.m tantum, non penderea emumstantiis σιν et 3 pe suae, temporis , neque a praescientia iram usus a

litrii, sed a secretae aequitatis ratione. o petulans disiana excestentia; & cap. 9. Sententia est Thomisertim , em Augustinensum omnium , gratiam Meacem esse Ie fa, non ratem reddi aut cooperatione liberi arbitri1 , aut ex circumstantiis congruis, at e certissime o in L ibiliter om esset u colanctum ebe . omnino itaque in explicanda gratia: erucaeitate, eiusque origine repetenda a Dei voluntate ac potestate, seclusa scientia media, di Congruillarum circumlocutionibus reiectis. eum Sehola Thomillich convenimus. Deinde conem-diisimi quoque sumus in eadem gratia efficaci definieni, da. 8c demonstranda. Alvaro enim disput. 82. num. Tia. Q. ait illud esse auxilium esticax , quo Deus facis ut

faciamus, . operatur ut operemur, non solum suadem ali ciendo, imitando. aut aliter , etiam interius, moraliter attrahendo, seu etiam Mere, oe ineariter faciendo, tit ipsum arbitrium a Deo motum , o excitatum se libere determinet ad operandum . ω operetur. Id v

ro probat ex verbis Ezech. ex Augustino de Praedesti eap. io. & de Grati & lib. arbitrio ea .r6. Atque haec omnia iisdem sere verbis, &produm iisdem omnino Augustinianis testimoniis tradita &comprobata inveniuntur praeestato capite m libri xim Theol iearum disciplinarum. Igitur etiam in Gratia emeaei describenda, di in delectu argumentationum . quibus defenditur, eoniuncti Tho itis sumus foedere indilsolubili. Pol tremo. quod attinet ad modum operandi ejusdem gratiae effetirieis, nil in Thom istarum& Augustinentium libris usitatius, nil expressum m eis & i uens, quam ex Gratia emeaei consequi es Lectum inrallibiliter, nec posse eum illa componi v luntatis dissensum, at nihilominus effectum consequi. ilias a penitus libertate. mapropter Alvarer dis t. Mazai. I 22. num. T. inquit: sita gratio esseaei in Ubera arbitrio, infossibiliter se itur, ρυώ sum liberum a bitrium pie operetur. tit hie dtio simiat si inrempossibialia, quod fialicet gratia in x ponatur in homine .

homo astu disse.tiat: & num. χα Per gratiam prave nientem mi ficto mado e acem non destruitur libertas

Mitrii. nee usus actuaiis illius imp diιαν. Ego itidemmis lib. t q. cap. ii. haec scrips : Aliud est posse ullistent iasios ' H. atι- dfinitiei reapse: sat quippe . sine actu ρ tentio, edi Hiara possumur facere, que non facimus edum exe tantur aiaxιlio edicati, infalιibiliter assentimur :possumus tameu uon asseuriri: infallibuitas actus extima a negatiovem actur, miuime vero infert negarionem potentiae ad non agendum. Sive ergo de gratia sussiete ii sive de gratia reicaci loquamur. paucis exceptis, quae ad institutam velitationem nequaquam spectant.

eamdem sententiam Thomiliae & Αugulliniani propu

gnant .

X. Dixi, paucis exceptis. Haud enim immemor sum eorum, quae animadverti tom. I. m. IV. sentire

nempe Tnomistas. quia auxilitam sufficiens esse κε mer se specie di erant, e, natura. Verum haee opsenio, licet communior, non est tamen in Thomilia-mun Sc lis mira neque ad reiiciendam Iinfinianam haeresim necessum eli gratiam lassicientem sumere abessicaei, ut in3uiunt dichol luci, euritati e distinctam; sed satis est, u admittatur aliqua gratia Christi , eui

voluntas humana resillat, & u agnoscatur sub gratia caci illaesa di immunis a necessitate libertas . D monstravi enim β. a. num. 4. &s . etiam inter Thmmillas adinveniri Theologos praeliantissimos, qui docent eamdem gratiam . quae in uno est incax , tu aliatem esse tantum sussilientem . neque emitate sua eLficacem a lassiciente distingui , sed penes intens,nem graduum, quibus superat malitiam voluntatis humanae ; atque id ab Antonino Mailauti censeti pet- commodum ad explieandum, quomodo si nou sequatur Aectus, minime id oriatur ex divina motione , sed ex prava hominis reluctantia; quae nisi foret adeo pervicax de effraenis, ultro eidem divinae motioni sub liceretur , eique voluntas libere obtemperaret. Nulla ergo ratione ad Jansentanam spectat haeresim quodentitatiuom illam auxiliorum di itinctionem reiicias , vel tradas. Immo si haee esset Jan senismi tessera ; non tantum Massovli ὁ, & hule adhaerentes Thom illae a L Graviaonio commendati, verum etiam Meditiae , Zem. Ggruiliae omnes non possent notam Jansentani erroris effugere. 4uisquis enim ait gratiam ella Meacem

et eooperatione voluntatis humanae, aut ex Ioel, aem en congruitate, nequit dili inctionem illam ad mitteret sed asserere debet gratiam incarem non ime IMdere rem aliquam. Dei moIionem, vel qualitatem .isi quidquid illud si , quam non includit gratia noura . inco, ut intuit SuareZub. 7. de Auxiliis eap. Is sive, ut inquit auctor nuperrimus, adyti orium sine quo. . quo esse unum, v idem enthati . illinctum e penes

γδ. Μν. aditi tim extrinsecum . Ab hac tamen tamet rutila- sententia eos longe recedere, qui negant' tioni essiciei antecedere ex Hrie Dei praescie tiam conditionatam , ostendi is x num. 1. XL Gratiam quoque gradus habere suos, quam

quam id non omnes eadem ratione exponant. & a nobis quidam dissentiant, nobiscum tamen latentur , eodemque prorsus modo explauant superius recensiti

Ioannes Gonrales, Antoninus Malisulte, aliique, de quibus j. a. num. q. 3. & 6. 4alemcunque autem viam ineant, Auguruenses, ae Thom illae singuli xς

firmant eum Augustino lib. a. de peccat. meri cap. I. aus. a Deo ii iam aluvari tantum . illum autem non

rum, sum Ilio. ilium isto modo ἔ eum D. Angelico

I. z. q. II 2. art. Σ. ad 3. qua udoque iam nem a Deo

moveri ad aliquod bonum, non autem pessum, quam doque autem flatim perfecte mmeri , subito Κω- νae ass. tiam, sanctificantem, accipere: & 2. a. q. 3Φ Rrt. 3. ad ι. υιritviri Sanetum movere mentem homnis plus, τωι minus , secundum suam voluntatem. At quid est adiuvare illum tantum' quid est excitare quandoque ad bonum non perfectum, quandriue veru ad Perse ctum quid est movere plus, vel minus, nisi inu ope gratiam pr.euenientem pium duntaxat desiderium, &conceptionem quamdam virtutis, in altero fidem Rconversionem, in quibusdam statim flagrantissimam caritatem diuina inspiratione produeere ὶ Hoe quidem

nos, non alio modo, gradus, energiam, & oeconom mgratiae explicavimus tom. q. pag. Is . parum in Uer

bis, nihil in re a Thomistarum doctissimis diserepan

tes a

XII. Ulterius si differenti, est aliqua in expedienda ea quaestione . quae omnium est dissieillima, quom do scilicet cum gratia emeaei cohaereat humana libem Ias I unanimiter tamen Aumustiniani ae Thomistae fatemur dari in statu naturae dapis sub gratia victrieltibertatem indisserentiae . quam denegare precipuus character est dogmatis I nsentani, ut ollendimus f.

q. num. 2. Quantum veru operis pro ipsa libertate indifferentiae vindicanda tota. 3. a pag. 263. usque ad pag. 299. atque in aliis loe is eompluribus e tra Ianissentanos impenderim, necessum non est in mentem legentium revorare. Certe perniciosum istud haereseos caput non vitavimus modo, sed praeeidi s atque -- putavimus. Quod si in conellianda libertate eum gra- ῖ - - tia ego usus ubique sum regula, quam praemisi tom.

. tag. 278. eo loci omnes alias, quae a Thomistis; ':

adhibentur, produxi. explicavi, Ac ad unum eum-3 sia demque sensum redegi. Immo ipsam regulam ab An- ou

ton tuo Massouliε prius traditam . doctrinae Sancti l . e

Thomae concordem esse, apparet ex praecedenti f. q. num. 8. Haee eum ita sint, manitellissimum puto,

ranodo Thom istae, & Augustiniani Theologi e

prorsus modo adversemur haeres Iansentanae , idem de gratia sumetenti, idem de gratia efficaci . idem de libertate indifferentiae tradentes , paucis illis exceptis , quae nuper commemoravi , & quae

nullam ingerere possunt Jansentani erroris suspies

XIII. Quod ergo diximus num. 7. de sententia inter Thom istas communiori, distare illam quamm xime a Iansentana, asserendum quoque est de nostra constituente gratiam Meaeem in delectatione victriaei. Hine Antonius Boueat. qui Thomitus ubique

adhaeret, dissert. 3. de Gratia art. 4. seu. a. ait, JU- N-- senium innixum eisdem Calviai principiis. defendere M. T. gratiam per se inearem , eamque necestantem , 'uinniam repetit eiusdem Micaeiam a delectatione eae VH . - indifferentiam voluntatis actisam absorbente: addit iram. gratiae & eoncupiscentiae gradus a Ian senio constitui, ut inde consequatur limitatis exitium , quoniam ita eius systemate dessistatio superabundans necessario a plicat Doluntatem ad actum. V. G. si ad ne euatuor

concupiscentiae gradus, gratia vero tantum duo, dei flatio terrena Uncit caesistem, edi necessario eo euit -- ι talem ad peccandum ; & consequenter demonstrat

Augustinianum systema tonee distare a Iansentano .

i. quia Iosenius contendia aelectationem in gradu δε- periori comviscentiae necessaria trahere voluntatem ad N 'ν bonum . I colosi vero Orthodoxi libera, Aetiistne

praesupposita. 2. Ianfenius siribit detestationem caelestemta hiasu tuleriorem deiectatione terrena istam maposse superare . adeoque in hae s othesi hominem n

ιestorio compelli ad ρeccandum : ab hoe proposito a horrent alii Theolog/, est con endunt quamlibet deleti tionem calessem posse Dincere oppositam : adite liqua Boueatiuς discrimina alia ', 3. quia Ian leni ut docet nullam esse gratiam susscientem: alii autem Theologi gratias susscsentes admittunt. 4. Iansenius autem asse

quem eo ipso liberum dicit, quo fit spontanee cum

adtenentM: alii insuper requiruut,. At procedat electiis a potentia. I. Iansenius ait, impossibile esse ρ sta delectati ne superiori elicere auum orensium : sed

contra alii omnem procul faciunt . Ossibilitatem , O docent istantatem manere liberam sub dominio tam gratia . quam concupiscentia. 6. Jansenius reponit i

tam gratiae energiam ἐν delectatione caelisi ; alii vero

96쪽

DISSERTAT

in Mectatio M simul, & trinxime in vi te mirinseca gratiae. Denique eoneludit Boueat Theoloti, de quibus M tur damuam quin e prepositiones , . contrσr as' messo docent. remanore perfecta eratiae cum tib re arbureo concordia. Haee. Iieet in pIura di Visa eapi ta , Munmonstrant dum illoc Jansentani systematis Cnλraeseres, de quibus egi f. q. & evincunt procul recedere ab haeresi, quam eontinent secunda. tertiλ, Ian senii propositiones. Augultinianos pariter ac Thom istas, qui sufficientem gratiam. cui resi uitur, & gratiam effect ieem , quae libertatem indi Drerentiae non aufert, firmiter montentur, unanimiter tradunt, iuvicte propuSnaut .

IO IV. C A P. I.

JAm de quinta Ian senii propositione dicturus sum,

luat . Antilansentani nonnulli ita exponentes, ut ex Christi morte, quam subiit pro universis hominidus, consequi debeat , - universis actu conferantur anxilia sussieientia . Catholicorum sententiam cum haereti Jansentana manifeste eonfundunt; cum certissimum sit plurimos Catholicorum sentire , per Christi mortem, quemadmodum per voluntatem Dei antecederet ' salvandi omnes . parata quidem esse universis suincientia divinarum gratiarum auxilia , non tamen univerus applicari. Illius itaque propositionis, Semi maria m es dicere . Chrisum pro omuibus omnius Bomιuibus mioratium Q. , aut sanguinem fudisse , damnatus rensus est Christus non est mortuuς pro re probis. & iis . qui aeternam salutem non coni uun -

lirilium etiam pro reprobis mortem tin iste , etiam Pro eorum salute Patrem orasse. & pretiosi sanguinis sua pretium obtulisse , etiam pre illis instituisse Sacramenta peccatorum remedia, omnemque gratiam ad salutem eapessendam quomodolibet necessa Nam promeruisse ; tametsi gratiarum applicatio non Tibus adhibeatur, oceulto quidem , sed tamen iu-mllimo sudicio , quo etiam post redemptionem pera- universis hominibus natura, non

I. Jan senii mentem p ineipio manifestant ipsa damnatae propostionis verba , quae negant Christum in omnibus permiisse mortem . enicisque supplicium ; de Praeparatione autem divinorum auxiliorum nil exprimunt. Aecedunt quae de illa propositione scripsimust m. 3. pag. ῖς. , Iansenium affirmasse Christum am pro reprobis mortuum non esse, quam pro daemo nibus, quod stiverit decretum p destinationis multigriem oblatione mutatum iri. Ex quo fastum est i quit ut non invis Patrem pro aeterea liberatione ψώ- . I. . , Pam pro diaboli deprecatus fuerit. Et quamquam

r insenius scribat Christum. s quid pro repe

u. v,t Patrem . rogasse tantum pro temportabueret. Io. Uit ae esse tibus, & pro iistem obtinendis M. am. obtuli ila pretium ti sudisse sanguinem suum ; quorum temporalium esse um daemones neque retis partiei Pege nihilominus in ordine ad aeternam liberat Auem . nullo paeto iuxta Ian senium Christuς pro reprobret mortuus ei l . sieuti nullo pacto mortuus est pro di lo,' ineoque noluit Iansenias pro reprobis institutat ville, ae parata remedia, & gratiarum auxilia. qui- aeternam liherari nem adipisci . sienti reme ora illa atque auxilia diabolo nee instituta fuerant. nee praeparata . Deinde Iansenius rotundis, qua eratiique verbis negat sufficientia adiutoria reprobis omnibus fuisse parata. Haec igitur Sancti Augustini prin-ς ta qu seu perceperit inquit Ian senius lib. decimΔ

aamnatione primi pereati post os Disor fieri . ex ς- remedis, fidit rim sincientia ad Moria emuibus etiam re obit PRAEPARAVERIT. vides Iansenium auxilia sufficientia

Tnibus reprobis etiam praeparata negasse ' Idem jan-3... repetit cap. eiusdem libri . ubi ait: Nisis G is sis. quod Scholastici pleraque Hiant , Deum is hominem, ' - -ha re adhac istantatem famandi omnes omnius

probis fuse emem nis silum redemptionem , sed erismerariam prae rase, ab Aurustini doririna proria, dissentaneum est. Aperiissima demum Jansenti sententia est . pro illis duntaxat Redemptorem nostrum oppetiisse mortem, quibus actu gratia Uectrix , rationis consenur, & quos in suae pnedellinationis de- α ω. creto inus a iurassa misitionis segregavit . Nam lib.

ass. 3. de Gratia Christi capit. χα ita Ian senius loquitur: Omnibus illis pro quibus sanguinem fudit, o quate Berti Thret. Tom. nus pro eis furit . etiam si laus aini iam quo non fotum p me , sed etiam rei a selint O faciane id , quod ab eis taendum Cr faciendum esse dure-

II. Ex iis evidenter consequitur, quod si ex denegatione . sive non applicatione gratiae suffieientis sa

esset inferre Christiam non esse mortuum pro omnibus, aut non esse in Deo voluntatem generalem salvandi omnes idem inserri deberet ex denetatione, sive non applieatione gratiae efficacis: cumque omnes Theolmi doceant non dari omnibus reprobis gratiam efficacem, & eongruam; sequeretur omnes Theolt os esse Iansentanos. Enimvero si valeret hae e adversari rum nostrorum argumentatio : Idcirco Iansenius negavit Chesum esse m-tuum pro omnibus , quia neeavit omnibus applicari auaeilia Iussicientia . F. Berti uuat νmasia omnibus applicari auxilia justicientia. Ergo F. Berti eum Iosenio mero Chrsum esse moriunm pro omnibus ;valida pariter, smo potiori ratione seret argumentatio illat Iosenius ideireo Menit Christi m mortuum e se pro omnibus , quia mea υit omuibus eonferri auxilium

istud fissisiens, quo non solum Ausus , sed etiam inlim. γ Deiant id, quod ab eis visendum O faciendum esse

decrmit. Sed omnes Theologi. qui propranant gratiam per se e aram . aut congruam, qua virque Non hus est ertur, negant omnibus . irari auxilium illud fuscisnr, quo non sum possint, sed etiam selint , De aut id , quod ab eis Detis intendum in facie umese deermit. Ergo omnes Theologi, qui propaeuant gratiam e se incarem, atit eoumam, negant cum Jansenio christum mortuum esse pro omnibus . Dixi pol remam hanc algumentationem potiori iure, quam primam . validam futuram fore ; quoniam Jansenius ait omni

bus, m quibuet Chrillus sanguinem fiast, dati auxilium lassiciens, non qualecunque, sed Ita suffieiens, ut eo adiuti non solum possint , sed etiam inlint, e faciant ; quemadmodum eonstat ex productis Ian senii Uerbis, nec non ex altero Iansentani e ris capite .suod omne auxilium suffieiens sit actu efficax. atque in hoe statu nulli interiori gratiae relii latur . Ergone Iansentani erunt omnes FRUraeditatores, omnes A Iustinenses . omnes Venerabilet Co gruiliis Quidni ausinianissimi si mors Christi pro omnibus sit eom-ζrobanda ex amali participatione illiuet auxilii, quo omines & volunt & faciunt . Sed absit , ut hinc e probanda dicatur. III. Quid ergo ex morte Christi pro omnibus, at- sue ex divina antecedente voluntate salvandi omneu infertur Quid ea tholice sentiendum est quid relinquitur disputationibus Seholisticorum Dirim, & diacam aliorum verbis. ne propriae opinionis amore e eipia r. Domitii ani primum audiantur, deinde N strates. Ergo Diomas de Lemos in Panopita lib. 4.

tract. 3. cap. II. ubi quaerit , quibus detur auxilium Dociens, qua possint ea facere , quae pertiuem ad fatuatem . num. 347. inquit: Dicendum 'imo, si sermo si ι - de auxiliis divina gratiae extrinseris. indub/tatam δε pesse , quia Deus omuibus in unimersum hominibu , nul- emis. . . si aempto, illa tribuat, omuibus ilia promist 3-

non recipiant propter altius Der iuuirium . Veritas istae ariter probatur primo argumentis in oppositim ; U- Iam enim tradunt Scriptura Sacrae, testim&ma ibi indusia , mustaque Saul reum Patram didia . Et ratis est manis sa uam Christis Deus pro omnibώς quoad sincientiam moriuus es , pro omnibus Saeramenta in itiit, omnibus seipsum praebuit exemplum, Scripturam Sacram . . Disgem pre omnibus tulit. omnique creaturae praecepit sese ιis ut Gangetirem praedicarent. Quantum vem ad auxilia intrinseca. num. Io. ait Lemosus data suisse primo homini; num. I*9. inquit dari iustificatis , num. regulariter auxesia sufficientia dari etiam fidelibus.

p. I 2. num. I M. Pag. 6 demonstrat non omnibus ι

Melibis, tribui de fullo supernaturale intrinsecum auxiatium suffiiens immediate ad credendum . akt ad imm diate eliciendum alios actus ex objecto, sua substantia supernaturalis, ita auod non omner illud 2e Delo meri piunt . sed multis illud deuesatuin tu pernam ccatorum , saltem m poenam peccat; orginalis e quod probat duo- deeimo illo, ac tribus sequentibus eoitulis. Decim sexto pag. 8r demon lirat. divinum fusilens adiutorium julle denegari etiam fidelibus aliquibus, mariar tamen peccat&ribus, utpote enecatis . obduratis; ti proximo cap. IT. num. 26 I. pag. 87. solvens postremam obiecti nem inqui tr Tanciem Hia duo restimonia etiam fimilia opponebantur pre auiatio su lenti omnibus dando. Priamum ex Amsolo aprente, quod pro omnibus mortuus est Christias . . ex alio consimilι. Qui est Satrator mnium, maxime fidelium. AH quae tamen dicendum. hae salum probare mortem Ct si Domiui quoad sufferentiam is pro omnibus hominibus totius mundi; taliter quod imis su lentiam habeat ad omnes Disonesum ab munitari nem pretii infiniti quod habet ; non tamen inis uiatici ,

quia de fatis omnibus hominibus applicatum fueris

97쪽

AUGUsTINIANUM SYST. VINDIC.

patet de pari itis, aus vel in titeris internis. vel eti m

adapti a deceaunt hus certe δε ieiens fustema rurati aliquod remedium H is Chryti applicatum non es ; cum iamo etiam pro ipsa οὐ δε tenetiam Cis flus monuus fuerit e duolo. Guamυ se iam pro omnμι- mortiadis fit Chrisas. non taman omnes mertis ejus Mn iam recipiant; sed illi duntaxat, quitas meritum passumis ejus communieatur . e Graciter , sive fui cienter: etenim auxilium suseiens summatiarale et amcommunieatur ex ' merito passonis Christi . Unde Frisi

Mnnibus non commum tur meritiam passonis Christi , etiam nee onmilus communicatur auxitGm suem tiara

gratia susscient. Hate Lemosius. Sed quoniam hoc ialom parvulorima mentionem iacit ; audias, quaeso,

quae amet lcim. a. tract. q. de Reprobatione cap. 2I.

I ti 12. Demonstrat eap. 23. quod riviis sne baptismo virerinlitas nullum sinciens saliatis remedium Deus vult applicere & num. 3ro. proponit sibi adversari tum potissima iundamenta : μ- . quia Deus voluit dira Christum Redemptarem pro omnibus nullo excepto remo omnisus per Chrsum volais dare sine retia rem La ad salutem; & num arti Mia Deus vult omes limines salios fieri: erao eum in hae in vutate incis dantur prora parvuli , omnibus illis Otiit hosti times erre, quantum in se est. Rid ad haee Iamosius pResp. ad i. num. 323. noci dusimilem olim fuisse a rumentationem Massiliensium, eui respondet S. Prosper ad eap. Gallorum resp. & ad obiectiones Vincentianas res, r. & Prosperi responsionibus productis, quae sane non aiunt auxilia sufficientia dari omnibus, sed

Christum mortuum essepropter timam omniam naturam. . anam omnium causam a Domino nostro in veritates testam: & num. 321. ita Thomas de semos ait :Non enim re atritur ad hoc . ut eum omni proprietata

Chrsus diraruν omnium Redemptor quoad susscientiam ut dicitur a Prospero quod in omniιus de Lacto sufficientia remedia applicentur, sed quia in s. Dabeat suffcientem virtutem . eir talem pretii masnιtudisem, quastisnt f rientisine omnes redimi aesamari: PMd artem aliquι ditis num applicetur , ad alia pertinet druina ima ia. Et ne dicas etiam lan senium agnovisse retii si melantiam , ae magnitudinem . ita num. 32S TH mas de iam prosequitur: Pro'ter aliam etiam ratio mem cum proprietate dicitur Chressus omnium in unνυεν- sum Redemtον atque Salvatis; quia videlicet susscis ita pro omnibus inseituit fatalis remedia, nulla sis adu to, Me parvulo excepto . Haec solatio L. Thomae est, Me enim mocio expliear semper. quod Cissus est omnium in Aniuersiam Redemptor atque Sal torquead si eis fiam , o quod omues sua passone eausa ι ter a peccatis tiberaverit. idest, in tituendo causamnoserae liberat enis, ex qua possent quaecunque peccata o quanaocunque romitti . et e I praeterita . vel promtia , vel otiara: sicuts misi s confitiat medicinam. ex qua int quicumpis morbi sanara etiam in futurum , ese. Addit num. 328. υ or tertra alia ναι io, ob quam optime salvatur .

quia omnium in univers. m si Christus Redemptor quoad 3 cientiam , qua videlicit omnes in satu ista Mjus morum per Chrisium obtinere si ciens satatis remedium , omnibus enim tuta potes Cissus dare et unis L TB mas 3. p. q. R art. 3. in cor & soluti ad I. docet , ς aia licet i deles non sunt attae uniti Chrso. fune t men illi tintilia potentia , qtiis possunt tui antri , ine. De

voluntate autem antecedenti affirmat ibidem n. 23 I. Ita. 3ri. Lemotas , Hujur istuntatis velentis omnes

mines jareos fieri non esse e Mum. dare de facto am Iia susseientia. sed hujus et Muniatis Mectus es dareo idius naturam ad beati uiuuem ordinatam , tis avet S. Thomas R. 23. de verit. Mi. 2. in fine cor p. Similiis ter e eris tititis antecedentis volantatis est dare omnia nataraIia oe gratuita, quae generathre pro omnibus i stilata bunt, ut divina praecepta , Ducta consilia, divina instituta Sacramenta , quae aeqtialiter ex in tutus --Dntatis , eua Deus vult omnes mines salvos fieri, prorinnibus ordinata sum, uι S. Themas exponit m t. dist. . . art. I. ut supra dictum est. Eadem insignis Themtilux docet Traes. v. de Chri ili Domini praedest. cap. m. ubi num. 177. inquit , ut Christus eum omni proprietate dieatur omnium in universum Salvator, satis quod virtutem susscientem habeat ad omnes Diaz --s , od pro omnibus , nullo e cepta . salutis remisia insiluerit , quia omnibus in unmersum possi Cissu, illa DIutis suincientia remedia durer . quod omniatis talia auxilia sincientia per orsum sex sita o parata. Haec u unquam Anonymus lis rit , quid Odsecro, dicturus est. nisi sorte . Quae dixi

commenta Bertimana, sunt Thomae de Lemos asse Nonne ego eadem ratione explicavi voluntatem antecedentem salvandi omnes libro u. cap. I. &mo Ha. M.tem Christi pro omnibus libro xv II. eam 4.ὶ Appel-ιν - tantummodo linorum oculos .

Neque ex illimes hanc esse unius Lemosi sententiam, , ut excusandus sit Λ nymiu , qui

unum .antummodo victorem non viderit, eeteros tamen omnes pervolutaverit. Uereor enim , ne ullum

omnino lustraverit: nam & sere nunquam insignem aliquem Theolmum laudat, sed . quali magnus esset Apollo, solus pronuntiat ex cathedra & n laudat, ut semel saeit, Antoninum in ultε , & Gabrielem vasqueΣ , extra ollam dissiliit: n m horum primus, ut evidenter demonstrivi, sententiam tradidit nostram, alter vero . ut diem infra , in IanseuUmo Redita pag. 243. talis . calumniose, atque imperite ia medium adducitur. Sane quod ait I emosius, plenissimis eal - lis approbant reliqui Thomistarum . Nam Ioannesset Baptista Gonet de volunt. di, I t. art. 5. num. 99. Lait: Per voluntatem antecedentem Deum praeparare mindia, seu auxi Ito, uibus&miuexsorienter e diu tu . . mommeantuν in vitam cremam . affirmans isa Gm- a. a.

mi-ter docere Thomistis eontra Jan senium, qui asserit voluntatem illam salvandi omnes in statu naturae lapsae omnino sterilem oe ins Buosam eme, dc per illam non conseret tantum . sed nee o parari sufficiens ali. quod auxilium ad salutem . Utitur eo loel Goveritatae eomparatione, Παι medicus, qui verit e theram, omne remediorum genus pro infirmitatibus e utinentem . . omnibus patentem eam ponit, dieitur velle puantum est ex se omnes μου re . licet talia remedia omnibus non

applicet; imo forte aliqua ex illis per Meldens Hicui in aliquibus non sui apsilicabilia ; ita etiam Deus ex υ Iuntate illa aenerali antece ti. qua vult omnes h miser fames fieri, pro omnibas praeparat aliqua media oeremedia, seu auxilia ad salutem δε eientia , quamvis

ptiret , ima interdum aliqua ex uiis non sui proxime optirabilia , ut contingit m parvulis in utero materno. Mistibus, quibus Daptismus, guam via pro tuis ρ pararus, o a Christo institutur . non se proxime appli. abilli. Idem Gonet de Praedellin. di v. art. 5. di- σω σsputationem instituit, An Deus det omnibus reprolis media ad salutem susscientia , & num. I sq. ait dare 'utique omnibus, Idaresumatur preMι fgnificat idem , quod praeparare, seu offerre in commuut . quod probat ex voluntate antecedente salvandi omnes , atque ex morte Chri iti pro omnibus t at s dare fumatur , tr res correlatiυum ad recipere, e, prout Anseat ipsus sutrinsetam receptionem auxilliorum. negat Gonet data omnibus, laudans immensam Theologorum multitudinem idem asserentium , atque id eomprobans f. 3. numero 166. exemplo parvulorum, j. 4 num 177. exem-ro infidelium, s. num. I 81. exemplo amentium,t 6. num. I M. exemplo peccatorum . qui excaecantur & obdurantur. Constantissime autem Theologus iste tradit ac repetit, per inlumtatem Dei antece Lutem, generalem Christi Redemption m auxilia ad salutem lassicientia omnibus esse diυiuitur oblata, seu praeparata; negatque omnibus indifferenter & promiscue concedi, pmut docent Thomiliae alii, paucis exceptis, ae praesertim Bannes, Zumel , Gonetales , Alorra , Joannes a S Thoma. Aravius, &GMoy . quos it tum Pag. IO6. n. 3. honoris causa commemorat. Quo ergo iure ab Anonymo nobis tamquam Jan Gianae haereseos tessera obiicitur, quod voluntatem antecedem rem ita propugnaverimus, ut vi illius staturus sit o do, quo omnibus ad salutem adytus pateat, pro omniabus instituta sint Sacramenta, aliaque peceatorum re media , omnibus auxilia gratiarum parata sint . cet rum horum donorum applieatio, & actualis distributio, quae utique non homines universim , sed haec . illaque individua spectat, ad antecedentem illam vinluntatem , atque ad communem Redemptionem non pertineant ἔ quo, inquam , iure id nobis obite itur. quod in Schola Thom illica tam aperte. tam comm nitet, ae tanta approbatione defenditur U. Tametsi hoe Goneti testimonium ad mentem Thomiliarum exponendam abunde sulsciat ', quia tamen calumniantium pertinacia penitus est resellenda,& insignis Anonymi ignorantia testibus locupletis mis revinci debet; immorabor aliquantulum in m volutandisauhtorum, quos Gonet laudavit, nulli The I Norum ignotis lucubrationibus . Itaque Dominicus Bannes in I. q. 23. arti R. cone L 8. si utamur quit verbo dare, prout o eo relatisum insit aeripere . t

Deus non dat omnibus iaminibus etiam sevientibus ad G. M. e. tim rationis auxilitum sumaturale gratiae praepa-ntis , H e ad credendum , veι ad nitentiam agenuam . Conet.

ς. Nihilominus vere dicitur Deus paratur dare omnibus ει εἰά hominibus , quandiu sunt in hae vita , auxilium quo ant potentes converti , imo o auxilium speciatiaest, quore 1s errantur se istist; & in huius conelusioni et prodiatione ait talem auxiliorum praeparationem spectare ad voluntatem vel anteeedentem . vel seni, quatentis Deus 1, Sum propos it toti munda sufferentissimum ad omnium futtilem ; etiamsi voluntate absoluta vel consequentimus ab aeterno flatuix non dare omniuAs supereaturalia auxilia . videsicet eis , qui resera non erunt receρturi. Voluntate ergo oleresenti media ad salutem necessa

98쪽

ria proponuntur, & auxilia suffieientia omnibus praeparantur: quae tamen media dc auxilia non applicantur, aut conseruntur omibus voluntate Dein

z. UL Franeiseus Tamel in t. p. q. ait quidem habuisse voluntatem universalem dandi omni- - bus hominibus nascituris ex Adam fine tialitas, . d consequendam salutem. idque certum esse, & n gari non posse absque m uauio mei, & absque -

Rademptionis Chryti injuria. At voluntas antec

sens dandi auxilia iuxta Zumel solum im riat eorumdem auxiliorum praeparationem atque obsationem, siquidem ita tuerat paullo supra pag. 64'. conclusionemnum. 6. Deus dat omnibus hominilms super tiarais auxilium fi leui ad solutem . si dare accipiatur ' m, quod est o erro illudque eis propra re i vitare; de sequenti parina ες conclutionem num I. Si ferano sit de is a cista, si, Mnare . quatenus respicit tectum aeripere, seu recipere . su inquam Deus murribuit omnibus homisibus , etiam au Hum ratienis is

nientibus, auxilium suematurale praeparans O dio nent ad credendum. HI ad agendum 'nitentiam. ADque id praenotandum esse putavi, ne adversarii nostri tempus terant ex auictoribus, quos producimus, telΗ- monia quaedam nobis specietenus opposita colligentes: 'uamquam dil haec praemonui lib. tia cap. ubi etiam de Zumel, de Alvarer, ti de Ioanne Conrales

sermonem initituit quos omnes Anonymus scrip an stra vellicans peti ere tenebatur, ut si male a nobis Producti sunt, nos reprehenderet, ae tantorum virorum Praesiuio privaret si autem bene, taceret, ne ign ran iae, evius modo convincitur. a nobis servato omni aequitatis iure redaraueretur. VII. Ioannet a ci. Thoma tom. 2. in L. P. q. Ista disput. v. arta L num. t. explicant quo sensu ex γ'

G. M. nenda sint illa Apostoli verba sol isti omnes homi-

nes salvos fieri, duas affert explicationes. Prima sin suit quia loquatων se Mur de istuntate antecedente inefficaci, qua viat omues salvari voluntate quadam L mrati . comittionati. Uriticea omnibus promuendo sa- durem, G remedia emeralia omWibur sulltcientia, sicut qui verit apotheeam, omis remedium pro infirmitatibus continentem, o omnibtis patentem eam ponit, qui is Derim illa uti. isse omne, utili sanari . quantum sex vi exhibitiouis medicina . licet non istit eam omnibus applicare, me. Ex quibus constat Gonetum recte de huius auctoris mente pronuntiasse. & ex illo exscripsis- s. m. medici exemplum. quod prius tradiderat Dotior --. 12. A noeticus p. s. 4'. ari. ad I. ut diximus lib. 17.

PAEEM . de theolog. Disci p. cap. ρ Altera Apostolici textus expositio, de . qua eo loci Ioanne' a S. Thoma. eli il-ν μι. la RuguIlini pervulgata di notissima . de se neribus si

Disc. galorum: quam ultro. ae libenter amplet imur.3 VII l. Non dissiteor alis os reperiri iti ter recentiores

Thomitias, qui pisabilius exilii arant ex voluntate

antecedenti Ialvandi omnes. atque ex Redemptione

Christi omnibu adultis conferti auxilia suffieientia, ut G. , ἰώ. inquiunt vincentius Ludoviens Cardinalis Gotti q. 2.3. in P. de volunt. dub. 2. num. . & Caietanus Benitet de vera Christi gratia disput. r. dub. l. num. 2.uterque refert Goneti, aliorumque suorum opposine i . tam opinionem. eamque ab errore Ian senii procul di-ltare denaoni rat, quoniam Ian senius. negavit, Deum M. . ω qu stum m se es, omnibus remed a .d salutem praepa- ω . o. rasse, sui offerre, ut ait in illa disputatione, quae est de extentione gratiae suffieientis ad infideles, memora-:t tus Benitea; at ii, qui asserunt ex parte auxilia

esse omnibus praeparata eblata, licet non sint ab omnibus recepta, aperte eo tentur Christum pro omnibus mortuum. Nee nos contendimus neminem Thomilia-nim a nobis dimidere. quod impossibile prorsus mi , quum nee invieem sibi eonsentiant e sed nobiς sit eu

permultos ad partes nostras aecedere, quod nemo unusnestabit.

tere nolumus vittim pietate & do itina insignem P trum a Soto traduci a Dochesnio in His inia Boiauismi, quali ille Baianum & Jansentanum Syllema conceperit ae praeformaverit; atque inter cetera redari ui. quod ineruerit gratiam non omnibus adultis eonferri. ideoque non omnes fuisse a Christo redemptoς. Exornans autem Soli vindietas Theologus noliti aevi doctissimus. Ioseph Amullinus Orti cap. 6. art. 3. repellit illatam praestantissimo Confratri calumniam; demon matque Christum esse propitiationem pro Reccatis totius mundi, & Redemptorem hominum univers.ram ,

peto. & Jud o Ravellenia aperte docuit. Paragrapho autem pag. 29 . demonstrat Soti vindex clarissimus, posse etiamnum illaesa fide defendi quod non omnes fidel/s, edi qui dicuntur exeaeeati, cra obdurati. dii me luce perfundantur, prodams verbis Antonini avitu tom. 2. disputa est. q. 3. rt. 2. Honorati

umetu de Grat. Christi q. 8. artis Eminentissimi

Meldentium Episcopi in Instructione pastorali adve sus Intia. Theologicas P. I uenin, de plurimoruin Garuliae Episcoporum . qui anno i χα approbarunt Doebi se . ut vocant, cu pus. ac t eritatis illin arguerunt. ut om onem nostram . quam plures rique insiones

Theobet Arent. erroris damnare ausi fuerint . Haec Theologus celeberrimus. Ex quibus omnibus eonfiat, ad voluntatem Dei anteeedentem, & ad communem omnium hominum Redemptionem spectare maepar tionem divinorum auxiliorum; an vero haec omnibus conferantur, opinionem esse iaholasticam . ad quam . ut saepe numero diximus. imperite fidei Sumata re

vocantur .

sunt Theologi Lovanienses. de Duae enses, qui non tantum negant auxilia suffieientia omaibus dari, ut diximus A. iv. num. 6. sed etiam ad allartionem 7.

Medisiarum, ia qua legitur. Fatentis es, Chrisur

bus suffriantia media . praemiisa responsione S. Pro e M.t..i. xi ad i. obiectionem Vineentianam . N ad p. cadit. Gallorum, & eitata etiam din trina S. Thomae de Ve- ν'

Iioquin etiam pomasis, qui uν p.r baptismum suceum

dicere oportebit, non pro illis Chrbium se dedisse ιnν demptionem . . ita nou mo omnibus. Umdant ibidem

quae stribit Theodorus Pelianus Meletatis Iesu Theol tus in Lovaniensium sententiam e spirans . aliaque anserunt ex Augustino, 3e Uen. Beda deprompta . quae

uni rialem redemptionem confirmant, quamvis non

inserint communem divinarum gratiarum distri ti nem. Eadem repetunt vanienses in luilifieationec P. I a. pag. 23α & seq. ubi ulterim advertunt illa duo argumenta. quibus aliqui suadere emantur sat fetentem gratiam dari omnibus, via Deus vult omnes hominex salvos fieri. & quia Chri tuet e.t omnium redemptor. esse Fauiudaei Semipelauanae iacti mi . V rum eum etiam lan senius seri serit Christum pr. omni.bus mortuum esse quoad sufficienti magnitudinem pretii, e quod S. yrosper . Ac Theobriorum plurimi catholiee docuerant, ille Ita intraretatus sit, ut pr tium illud . licet in se sufficientim num ac maximum, nos sit persolutum , exhibitum'. oblatumque pro Omni bus: id quoque adversus lan senium asserendum esse monuimus de Theolog. Disciplinis lib. 7. cap. Epag. 6 I. Nee aliter doeuerunt in illa Iustii eatione The Iogi pres amissimi scribe tes pag. ari. si autem ad meritiameimriam respicitur, Redemptis est omu um , ustu quod per Christi meritim detue sinuibus ostiens auxitiiam .

vita huytir po t omnes per Chrassum obtin re fusciens auxilium, . omnex per Christim im cantes Detis aspropriam i orum fata em exaudire paratur sit . Atqua Me patio non fustit sotum pretium, veram etiam μmnibus expositum est in paratum, ut per id salutem est sequantur: omnis eoim qui tu catinit nomen Damin. . Nυαν erit. Inquirerem nune quam libenter . enr nonymus expositionem Ioannis Lensaei adversus artie log Baji quae illi videtur aliquando nobis adversari,

frequentlisi me commendet, urgeatque, ut conflat ex

praeeedentibus dissertationibu silentio autem praetereat tansuram hane nobis ubique faventem, editam ab Henrico Gra ori, viro Romanis Ponti fiet buc Sixto QN Gregorio X U. necnon S. R. E. Cardinalibus ampli Timit, in primis vero S. Carolo Borromam. & E clesiasticorum Annalium auctori Caesari Baronio, allisique accepti Simo, immo, ut quidam aiunt, conscriptam

navante simul operam ipso Len o , nullo inguim- γrum contradieente a Sacra tacuit te confirmatam riRomae non semit discussam, nullaque inustam censu--. ii, rat quam libenter, inquam, id inquirerem nisi omni. sinis S eompertum ellat, quam aegre adversarii nolitipsam Lovaniensem , &Duacen emeensuram serant,

quid ad persus illam dilleminaverint. 2 ra.

ae Lovanienses theolozi tradiderunt , quantum parvulos attinet, non reprobantur a Gabriele Ua ure Meletatis Jesu Theologo praestantissimo ; qui t. disput. M. negat ita parvuli et omni et remedia sius i. ficientia praeparata fuisse, ut i lic, quaecunque huma-1v di ana diligentia adhibeatur. applicati semper valeant uti sunt illi, qui in uteris matrum suarum praei ad tur. Nec tamen ait Uasqueet Chrillum non esse mo tuum pro omnibus parvulis i sed num. 1'. affert rein imalionem Prosperi ad obier . Vincentianas ea I. de ad objecta Gallosi eap. q. ubi affirmatur , CH tam

pro omn/bus mortuum esse, quod ad mumitu luem edipotentiam pretii. er quod a unam Oxyam generis ti

99쪽

νι AUGUSTINIANUM

dicere possumur, Christum pre omnibus parvulis

mortuum esse, qui tamen prodi lias nullo modo monuMs dicitur: primo , quia communis erat ea a parisiarum oeomnium hominum . M quam venerat, pro qua or tat , extra quam daemones omnino erant. Secundo, quia

apud Patrem ess exelusisse . tot daemones stio, quia non minus pie as mare possumus, Christum volun rate simplisis affitis omnibus par, is , nem ne remo, etiam post pereatum primi parenιis, fatalem Asderas . scut M ipse citam concupivit ἰ atoue uapro omniias oraus, ut salutem consequerentur, 'cut pro se tit 5beraretur de morte , sed cum ea conditione . quam orationi pro se factae ad ecis ,' Veruntamen non mea , sed tua volantas fiat. Hi ne obiter nota, quam a vero exorbitet Anonymus, scribens pag. . Jansemsemi Redi Vivit Vosqueet viro , qui censuit iis infantibus non fui se praeparata media , quibus illis m*ibitis re deretur clema salus , o natur quoque pro tuis mortuum non esse Chrisum. Mentitur splendidissime convici xtor, Vasquesio ea lumniam irrogat, causamque suam mitr-Time prodit. Mentitur. in am, & ealumniam Vas- questo irrogat : is namque Chrillum pro illis parvuliginortuum esse latetur, & quomodo mortuus sit verbis P peri, suisque additamentis exponit; & consare nator ille mendaci am. Opinatur , inquit , pro rius mονι m non esse Christim. Prodit vero eaussam propriam; si enim juxta Uasiuesum Chtillus mortuus est pro parvulis sne baptismate deeedentibus, α tamen his denegantur auxilia sufficientia; profecto h rum auxiliorum distributio, & applicatio nequit inferri ex quo Christus si mortuus Fo omnibus. Atque hae in re non fallitur UasqueZ, sed veritate eogente veram lententiam amplectitur . quam tradiderunt prae laudati Thomistae , & Scholarum nostrarum umverti Doctores. In hoc tamen a Uasquesci recedimus , quod is negat pareulis ante regenerationem sublatis conferri , & parata esse salutaria remedia ; nos , qu d- quid accusator o anniat, negamus conferri, sed illis ceterisque omnibus praeparara esse affirmamus: qucras contendat, id quoque sentire Vasque sium . quia etsi neget omnibus parvulis remedia suisse provisa pag. ans. um. 8. sequenti tamen numero inquit et Cum dicimur, eis non fuisse concessa media fulcientia οὐ aprileaia possent , nom negamus in Meessa esse

es Τώm haberem: si . inquam , hoc ad veriarius contendat, nil faciet aliud, quam nobis Vas uelium eo cniare . & sententiam nostram sulcite validiori praesidio, suamque in Vasquesum calumniam reddere atro.

TL Ad instituit nostri Theologos aecedendum est

modo. Illorum vero, qui AEgidiani appellantur, sententiam explicat, & prop ranat illius Scholae illustrator praeclarus Didericus Gavardi . Is quaest. ι'. de Volunt. arti I. num stituit adversus Ianamum , in Deo etiam post Adae peccatum esse voluntatem ge-co. neralem salvandi omnes, & Christum pro omnibus. etiam reprobis, mortem subiisse . Articulo autem hquaeli nem instituit, an voluntas illa antecedens sit inelficax . an aliquando impleatur & ait semper il-

Iam impleri quoad proprium effectum, qui est ιN

nere ordinem . Ordinare Iuram , tribuere auxiliaremmunia, seu sincientia . Articulo 4, inquirit. qu sensu per voluntatem antecedentem omnibus auxilia sufficientia sint instituta, & exhibita, ac praemisso n. a. quod sermo si de insittitime G exhititione animis bus fusa, praescindendo ab anticatione facta cuilibet m sulari. eo modo, quo pharmacopola instituit, Op parat remedia in salutem eorporas umis aliter pro mis bas , nisi I estgitans de anticattine tu parate Iara rute, ori tui corpori ; quamvis enam hic, veι ιlle avi mus ilia deis Hai, wι negligat, cui remiat alia δεδεμ re, aut aefectu mini borum non antiremur attamen non lusitar , P n a Pharmacopola iustituta o praeparata snt pro omnibus infirmu universaliter : hoc ita3ue documento praemisso, conclusionem illam proponit , & multiplici genere argumentorum demon urat. per istantatem antecedentem insitaeis . praeparoit, exhibuit omnibus uniuersaliter audiitia sinciem a comis munia ad salutem. Atque hane este idia Romani germanam sententiam, eonfiat ex locis ibidem a Fri-derico productis. Quantum vero ad auxiliorum σπιι- eationem attinet, non tantum in illa quaestione qua ta idem auctor assirmat non spectare ipsam applicati nem ad volantatem antecedentem: sed ulterius quaest S de reprobat. art. 6. docet auxilia sullicientia de ne stati parvulis sine baptismo pereuntibus. & aliquando etiam infidelibus, di excaecatis: oc num. 7. explicans E,AM ea verba Ioannis . Illuminat omnem seminem venien . - T iem in Mne mtindum, quae nobis obiicere solent ad- vethrii, intelligenda esse pronuntiat , vel secundum 'diu i tionem accommodam, vel de oblatione, o exhibia

tioue ex parte Dei, qui , quantum est ex se . ineri , o exhibet omnibus auxilia I eientia ἔ Mn tamen omnes illa recipiunt; Atit sol, quaπtiam sex se , exhibet omni- has suum lumen , non tamen omnes illud recipitint . quiae ei tamen solis non recipiunt. Tota e AEgidiana

praecessit nobis, eamdemque respontionem maemoni ira

Uit, quam tradidimus. & verbis Sancti Thomae illustiavimus lib. 18. eap. R. sive tom. pag. 438. re sequenti. Ab eadem Sehola edo fit sui max, obielium.& preeipuum essectum voluntatis ante eatis esse

impositionem orianis , institutionem Sacramentorum . ρυ- parationem . m exhibitiouem dminarum gratiarum , ut pras mscripsimus eodem tom. 3. pag. 33 I. ac Iom. 1. Pa

386. & 3 . quae si legisset Anonymus , nequaquam I.:.

novam ubi , ignotamque sententiam miratus esset , . t t. quum ii admiratione rapiantur, qui rem alioqui ma- niseitam ignorδnt. XIII. Eorum . qui Augumniani appellantur, quin . Micrum nos minimi sumus, eadem omnino sententia est. Audiantur Lovanienses aliqui insignes Scholarum n strarum Magi illi . Emmanuel Cabeliau Mantula os thesum suarum, postquam adversus lansenium mavit Christum pro omnibus, non vero pro solis p - 'de itinatis pretium sanguinis sui obtulisse, nec a teria voluntate . quam habuit salvandi om es, excludendo esse parvulos . quorum redemptorem esse disertissime adversus tulianum demotistrat Augustinus lib. I. Op.

impers num. 32. & lib. 2. num. IIo. , quaestimeminitituit . quomodo universalis redemptio ad eos etiam parvulos sese extendat, qui in matemo utero extin-rii. aut ratione alia sne regenerationis Sacramento rapiuntur e vita: atque ita quaestionem illam familiari exemplo solvit. Sit gens tuterra rebellis inquit )quaeque pertinaeia sua mereatur ιnterneciouem in iram

principis. Interim filius ianicus se offerat patri suo, seprcti esse protesanx fanetiinem Diam Dudere pronia totaus sentis ita tamen, ut non velit pro omni

bus libeνationem fluitare pertinariter , sed tantum pro iis, quibus pretium sane uinis sui Pater fetu suum misera ordiam anticare volueνit , μαι tamen feris pro mnibus inerat. Hine infert Christum pro omnibus par vulis mortem subiisse, tametsi omnibus parvulis Doci applieentur auxilia sufficientia . fritam en1m gra riamissi rea γ halent pamuli siue boρι. o morim tes' XIV. Antonius Rotliers, Constanter. ait, eont Iam senium asse ronmus semper Deum voluntate sime a 4 sed antecedente istis salutem omnium in ivdit duo hom/num ; item Chrisum tere proprie mortuum esse , mrarantum pro gen/ribus Metilirum . sed etiam pro fingulis generiam , ideoque pre omnibus omums iam vibus, etiam pro bifantibus, seu im utero morieutibus , seu illis . qui turrentibus . fe)linantibus parentibus , Deo nolente eo erat baptismum , non basietantur: sensu Me serum sit . Leto Dimus non semeti: ne ver Sy. DD. lateat opinio msera, dicimus Deum vere O sin

rere υelia fatalem omnium omnino hominiam , non mιnusquam Rex . Guhematis, Cousia, aut Iudex suus, qui non priuato odio ducitis , aut immicitia . viat incolumem atque tranquillam subditorum omnιum vitam , qui etiam-s propter feetera quem am adjudicare murti mununquam teneatur , serio tamen adjudicatum vult vivere , votausa te nempe antecedenti, ex qua profluit . ut eum relucta

tia , e, quodam animι dolore etiam sceleratissimum m di curet. Chesus smiIiter serio , O tiere pro omnibus mortuus est. I. Quia sussciantismum redimendis omni

terno Patri obtulit in h. iam placabilem, qua reconcilia. rex Patri eos, qui ob peccatum protoparenιis nati erot filii irae , filiι vindicta . reliu ens antreim paterna di positioni , ut quos Deliet e massa damnationis eriperet . 1. Merar praeparoit tinmersalissima pro omnibus . V. G. in nova lege sacrosancta sepIem Sacramenta , quorum in caciam sanguinis Di pretio coemit , qua si FUDIis amplicarentiae debite , . nisi peccata praemairent , σοι carenIur certissime . e damnationis c mortis Wr tua miseriis eximerent fuscipientes omnes . 3. Gratιas suis meritis preparavit Perisque , maxime a dultis, quιbus saepe quandiu visunt in hae vita praeveniuntur: has grariis res resi erant, Iusscientia a media rec erent . ut sociarentur ei. qui liberaudis omnibur venιt . Sunt qui requirunt, ut Chriseus Salvator dicatur omnium , tit inatili in indiuiduo s.ciem per Chrsi merita consequantur rituale auxilium, Po ad salutem cremam queant e vehi: virum quomo, illi parvulorum in titeris parem ttim suorum morientium eam Me regusto sta ere Ussent Redemptorem. Didere hucusque non licuit, maximes parentum culpa nihil iniiciat remorae quo minus emor times baptizaentur. Si Jesus pamulorum It CHUiussufficienter in vere , sine fuscienti octuati auxisio; quareum cr ahoram juxta explicatiouem a nobis datam id quid sit, opinionem nostram sanctae Sed, sificimus: im erim sensa non censurent nostra priisti. Haec d uitpti

100쪽

gnari 'ne Lovinii an. iri 6. Rolliere. Idem omni- etenda est, P ecto omnIadmi Macedonis non reum tradidit in Elueidatione difficiliorum Theolmiae similius et . Haee Norisius. Praeter hanc tamen hum --. i. 9uaestionum Aurelius Piette . Idem Philippus Van. nam voluntatem Norisius dari omnibus . non tamen Uaure in eaput v. ad Romanos ad versum ς. C, D semper . auxilia quaedam remote sufficientia , sive t ρro nebis mortuus est. Idem ipsemet auctor in re- nues & debiles gratiae motus , quibus si non resill Ff .ι α rut time lan senismi, leu opere inscripto, Augusinus rent, ampliori gratia donarentur, docuit eodem loco, E m ur. lib. sexto sect. a. Non sic Delms L a. 3c in Vindiciis eap. 3. 6. huiusque doctissimi viti Petrus Clena eris in opusculo, quod in- sententiae in hac quoque parte adh*simus lib. I cap. c. . . scripsit . AEMUinus per fetosum docens , imitatus A 8. pag. 43M Quamobrem a prima ad ultimam adverchiepissiopum Senonensem D. Octavium de Bellegatae, sari 1m nostrorum accusatione mani seiulsimum eii, zz 'pluribus ex Aunullino testimoniis studiose eollectis quod semel iterum monui, novis istis , immo re-er ' anno e simile opus vulgavit, praemissa ad Cle. cocti et calumniis uni ersam Scholam nostram, ac prae- Aususti- rum suae Dioecesis Pastorali Epistola una eum Augu- sertim Notilium, a quo nunquam discessimus . impe--- - et rinae laudibus splendidissimis. Quid vero ti. atque accusatorem noli rum rudem omnino, is singulos Augustinenses percenseo: omnes negant, Zc seium, & in his controveritis penitus hospitem anmG-amra iure negant ad voluntatem Dei antecedentem, & ad qua in nos e vieta iactare. L- - Ch illi redemptionem r uiri. ut auxilia XIV. Praetermittendus non est Eminentissimus Caris,.s ab Mai .eientis gratiae omnibus & singulis applicentur. 1i dinalis Braneatus de Laurea, qui etsi eam sententiam ι'. 8 vero, qui id contendunt, inconculsum & certissimum propugnat, quae docet omnibus gratiam susscientem in ' fidei d ma perperam , ut alibi admonui, eum schin conserri, ita tamen . ut illam major hominum pars

lati ita de adlaphora quaeitione eonfundunt i immo respuat ae re te at , iderique ulterius rem adiud entu , c quod debita reverentia dictum volo dum argumen- ut inquit opust. 3. cap. ις. num. 46 . cui sententia an Iur, Chrisus pro omittis mortuus es t ergo omnia de gratia omnibus collata. hoc temperamento, dc hachus conferuntur auxilia fuscientia, reddunt lansenta. Exeeptione traditae ego quoque subscribo praecitata Panos perVicaciores , eosque incitant, ut ex adverso ra- gin. 43M Fc pag. 439. attamen idem vir prVstantiis, iocinentur, Non omnibus auxitia sufetentia ci emo, mus Opustulo a. cap. 11. explieans quo tensa cinxitur: ergo non pro amnitus mortuus est Chrsus. Ne- stus etiam pro.reprolix mortuus sit, De oua in re il-t ni utiae adυersarii nostri anteeedens, sed illud ad- lis profuerit, quaeeu'qne a nobis producta suerunt , mittunt theolcei orthodoxi & Catholiet pene innu- lutulentillii me tradidit. Priori autem thesi ni m. 363. meri. Cui ergo bono ita sententiam suam opponere Catholitam assertionem statuit, Chrsus pro Ormobus I 'senianae, quasi illa tantummodo vera sit, nec alia omnino hominibus, tam praedesthistis. quam reprobis difratione polsit Jan senismus revinei,' Cui bono iis, cui fus ae m riuus es ; eamque momentis compluribus neotericis non consentiunt, Iansentanae haeresis calu- confirmavit. Thesis secunda. quam posuit num. ιη mniam impingere, anumque veris Ian senillis tribuere haee eit: suamvis repreti per Chrsi passonem inmo asserendi sibimet consentire Catholicos bene multos rem a juso ae servitute diaboli in emeetu liberati , ac . e Segregandum est ergo Scholarum placitum a fidei doP soluti non fiseris in in elu ; Luertimi tamen solut mate. Omnibus applieari gratiarum auxilia, est plac se Iiberati funienire quantum ait silutionem pretii sum rum chola o Chtilium pro omnibus sanguinem ludisse , ' abundantis, ae infiniri. Huius thesis praeter alias hanc iesi cosma fidei . Quid impetitis sectae suae placitum probationem num. i8 . produxit : Non alio modo Patre

cum ndei d mmate obtrudunt 8 Augustiniani omnes . fareant, gaia Christuc sii Redemptoe omnium. tam elect T. N& nonilior pars Thomiliarum, necnon teleberrimae rum. Pom roreborum . nis quia passove, ac morte in cademiae, atque auctores hactenus recensiti , de quos sua meruit m dia, qtiibus aulicatis nomines ti arilaudavi rom. 3. pag. 439. & sequenti. propugnant a t a se itute daemonis, . qui non adhibem tua , xilia sumetentia non omnibus applicarie ae permulti, non liberautuo . Erea motuum hoe beneficium attulit etiam ex adversariis , ut ex recentiori et Honoratus etiam νυνobis . In conA. 3. num. 192. demoni rat umely , fatentur asi de mera Scholae quaestione, u- Christium nedum pro reprobii post ejus aduentum natis bi pertractatur an auxilia pratiae conserantur omnibus. ae nascituris usque m hnem mundi esse mortuum, es asserentes de solis iustis actum fuiste in prima ex quin- que Mneficium susscienter attulio e per in tiationem moque Jan senii propositionibus. Vide praeeit. tom. q. pag. disrum ad fatalem i sed etiam pro reprobis, qui a mum 443. Dieendum ergo Christum pro omnibus mortuum di istitio inque au ipsum extiterunt. beneficium eis assum:ientia & oblatione pretii , institutione remedii , ferendo μν media ad salutem a Deo thuc pro toto tis D. & praeparatione gratiarum , quemadmodum tradidi im mano gemere iusti uis me meri ne meritorum ac mor προι bro i . cap. 4. disputationibus Scholasticis reli is chri .n tempore futura . Redemptio itaque uai. quendum et . an ita pro omnibus si mortuus, atque versi humani generis , ut nos ubique alfirma ei mus ,

omnes redemerit, ut actu omnes auxilia graeue sita est in pretio sanguinis Chtilli, in ejus oblkti e .

perci iant. . . . praeparasi e med orum , sive institutione gratia-ν--343 Unum ex Augustinianis addam , Norisium Tum e non vero in applicatione horum mediorum , nempe, qui ante nos atrocissimam. trasenismi calu- neque in actuali participatione gratiarum . iis quo-mniam perpessus est, eamque glorioiillime propulsavit . que, qui illam spernunt ac pellumdant. ecmmuni. Is, ut ii uel ex Germanitate i S. accusatus fuit, am- XVI l. Cirea voluntatem salvandi omnes , eeriis si- ruam assertor quintae propolitionis, quoniam, ajebat mum est . praelaudatum Cardinalem de Iauraea duri- elator, is Et si Norisius non protulit propositionem bux argumentis contendere , quod celeberrimum Pauli supradictam . seut protulit lanientus verum lmen estatum, Deue isti omnes iam ιnes famor fieri, non de proposuit principium , unde i)la tamquam conclutio de- singulis omnino hominibus, sid de singulis generum dueitur. Principium autem illud eli negare dari sum- st exponendum, eo quod . inquit , in Deo nen adesse iens auxilium omnibus is . Quid vero ad hanc accu- me Di Ias litur immobis; sed omnis eius lolitis se sit . Diionem Norisus in praecitato opusculo, quod edidit solata, est escae ma. O nsu potes a creatura imp -- sub nomine Annibalis Ricci Huius accusationis. in diri; Hea Pe s voluisses absolute omnes Or 'hulas i,

quit, ne es non uno loco vir doctus 1 resis. Hic, idest, mines saltari, singuli δε arentur. Ex hac sententia , νά-ri Macedo , ait in Scris iis cap. uit. Pas. 23ῖ. Quin- quam nostratium quoque plures defendunt. posset in- , - - 14 i. tum arhumentum a redempti ne uni Ursati petitum non ferri non eodem pacto ratiocinandum elle de volun-t induet solatione, cum toties auimadversum it a nobis late salvandi omnes, ac de morte Chrilli pro omni- νει idis multum intereste inter reuemptionem uni remalem , has. Idem sequeretur ex sententia illorum Theolog eratiam umis fatem e nam tit Chrisus iit moν- xum, qui negant voluntatem antecedentem p oprie .lutis no omnibur, satis est obtulisse mortem suam pro δή fomiliter in Deo reperiri, cum eadem voluntas a omnibus humana voluntate: quae s non acceptaretur a Pa- Κ ihoma dicatur istisitas, ut sit deliderium quostre, Mon sequebatur ex ea gratia Mutversatis , quae ex dam inefficax, quale in Deo nequit esse. ut sentium d tua εο kntate pendebat. Unde etsi admittatur Chri- Eilius, aliisve in t . sententiarum diae 4 6. 3. Hi vivams quia fatemur omnium esse Redemptor, non im enim licet in Deo huiusmodi volunt tem per tropum , t ,

fertur omnibus εratiam conferra, quemadmodum m in admittant. non tamen negant veram propriamque uni.

Cortina sepe, in n Mente Innocentii ejus A lvi versoriam hominum redemptionem : ideoque diversa, diximus eum V quio r. p. dio. p6. eap. 7. Praeter alias, in horum sensu, debet esse ratio utriusque . Ex senia quas ibi adduximus, ratιι nes, quibus ea Pr positio vera tentia item Valque tu. qui r. p. disp. - cap. 3. nu. st . nee tamen involvat crassequentiam fratia amiserώ- io. ait duo illa sacrarum scripturarum loca, Deus nousis. Quae repetit lib. p. de Cloibur in calce cv. utili perire animam 2. Reg. 14. & Deus vult smnes

de quam exrile Macedum Noris imitetur tib. 2. H se. P homines famos fieri, intellistenda esse solummodo de . f. u. cap. 33. 437. Tertis thesis succedit, Chrisum adultis, & nihilominus eo loci demonstrat Christum

non esse mortuum pro omnibus. Fι explicetμr ita, ut ho- pro omnibus parvulis mortuum esse , evidenter con-

minet rea e futuri sent participes Gratia datae per sequitur alia ratione de voluntate antecedenti . alia Cissum. non universe vera iuditatur, etenim plerique, autem de univςrsali redempsione differendum esse Me infimi hubsellis, parvulos in MIe is matrum deceden- Quare si in animum nostrum eaderet , Anonymum t/i nullam Christi erat iam participare existimam. Si vero accusatorem, ubi de voluntate antecedente, modo suo, misitis infiniti anhuinis C. sti, vel humanae eiusdem -- scilicet imperitissime , agit , uno tantum verbo reser Itimati omnesses re cupieritiae Tare velit, prebus rejia iere , dicendo voluntatem antecedentem non esse ita Deo a