Jo. Laurentii Berti ... Opus de theologicis disciplinis nunc primum septem voluminibus comprehensum, & praeter uberrimum, generalemque rerum indicem ad calcem appositum, integra adversariorum in auctorem opuscula, quae hactenus prodierunt, necnon apo

131쪽

ti 6 AUGUSTINIAN t

ualidam, sed maiori lupiditate ligatam, ita ut eup,

ditati succumbat, nec r era pust operari bon- ιltas, ad euod excitat voluntatem. tia Anonymus. Atqui nos latemur per gratiam inefficacem con- rri poterialem implendi mandata, eamque veram γs ramiam; & quae, licet non sit expeἰiito, de in aequa

auce tam ad bonum, quam ad malum nexibilis. non tamen ιnwnt.biliter succumbit, neque obstringitur et D

tuis necessitatis, ut constas ex praeced. num. atque

ex tota hae prolixa dissertatione. Ergo sententia nostra omnino dissert a sententia Jansenti. V l. Gum scripserim tom. 3. pag. I 6 discrepare sententiam nostram a praUo dogmate Iansentano, quo-,i: niam per nos oratia suffriens . qua imperfectum sectum , aliquam se ilicet mentis rettaseratimem, . pikm volunratis motum ρ Leit , etiamsi ad ad iam non trahat , ex se ad illum o uiuatur, ad tuam excitat , ad iliam etiam . nis reliariaretqr perversa inuntas , foret tax ς ait in limulator ine uti verboram circuitione . nec aliud

asserere . quam quod Ian senius asserit , quoniam tiis vult gratiam parvam ad actum excitare, & fore esse cena, nisi repugnaret peruerta voluntas sortiori

eupiditate impedita , eumque in nostro syllemateria semper operatiar sd quod inrari potest, concludit rIn hoc ergo consentiunt Iansivius O F. Berri. Delator sibi ubique ii millimus. ut constitutum imge Papia praemiuiri assequatur, eamque consecuti nem Consentnmt Janyenim, edi F. Bertr, legitimam esse ostendat, iterum aculeata calumnia . quam, ut a e

har Cicero in Verrem, pati prudentes ae boni liridise/utine pri nI , mendaciisiime repetit in m 0- seiri te gratiam semper operari id Dia operari pa- β. xt id esse hominis delirantis figmentum , con-1iat ex cap. i. k. to. num. 2. atque ex hac secunda dissertationis parte seu capite 2. num. 4. Ac I. eL 7. num. I. & a. ex noc ipso num. l. & r

Quia . quod eadem pag. 16α scribo, dc eonfirmo ex Alvare2 auxilium sui ieient. quod eii ethcax respectu pii desiderii. actusque imperseeti, esse vere sufficienseomparat tene auus prefecti, guem potes producere, ad quem ultimate redin tωνὶ Quid, quod ibidem seribo per gratiam susscientem, qua uobis pia tua os edito inistratur . tribui nobis inam operis potestatem, & si haee non prodit in actum, non eratia defectum esse , seu istuntatis humanae8 Quid, quod in a. Iam

sentanam pag. 3 . eadem repetens assero gratiam, qua inspiratur voluntas parva, respectu hurus P Iunia νει clye e acem , re petiti consersonis, o adimplari

nis praerepti si cientem Quid demum, quod eo loci pronuntio po entiam sub tPi gratia esse expeditam ab

omni impedintento impotentia o Nunquam ergo dixis et delator trie uti veresoram cireuitι ne. & consentire an senio. li omnia ac me expendiflet. Quamquam circumvolitans . ut ex floribus venena sugat , nee

stillulam potuit extrahere . qua nos infe iat. Quod enim ait . Jan senium quoque fateri gratiam tore

est cacem nise repet res istumas , damnatum non

Elet , nisi addidit set sub parva gratia voluntatemnen posse non repugnare , & a tortiori delectatione aiaeipi iniatillabili noee sitate . Quod eum nos ubLrue. de etiam eadem pasina i6 damnemus; eviens est latissimum sententiae nostrae a Jansentana discrimen.

Ull. De Iansenio seripsi eadem pag ista Jansentur

α ε eontra parvam quidem in invaIrdam ωuntatem a Deo He xi . mistrari fatetur , sed quam necesse sit permanere insi 'mam atque torpentem . nis submimμνertie deIectatio Tam viis sa , qua arbitrium trahat indecimabui nores state , adeo ut quibus iae deess. gratia in cox reus ratur . non ut possim converti . seu tit Deo iseansi υ iusta eviditate, Pam refra re non valeant, o fatali

de res contentiosissimum hominem lacere, dum Ians nium damno, quod sub gratia parva tradiderit in krabilem necessitatem peccanda. & docuerit sub ea gratia

homines evadere nequiores . etsi mu dissint refrauare cupiditatem robustiorem Nil minus. Mendaeem me . Att.. calumniosum nominem appellat, atque ait: μη id esum, ita dura Iecutus est Iansemus i imo eontrarium expresse ferito dotεt enim quωψ gratia ilia poma , se inesse

eer. disponant ad Σκiracem Deumque H Ment pera ius imperfectos , qm s ex istunturo et Aunt, qualos sum velisitates, conatus . vera, aliique pii moIxx. ad confe- νε-ar novas oe uberiores gratias . ,, Videmus, inquis lib. r. de Grat. Salvat. cap. 27. plurimos . qui ne

dum ab immunditiis earnis se ab itinere possunt, vehementer tamen utare continentiam , cuiusmodi vota divinae gratiae sunt munera, di maioris gratiae provecaliva, quamvit nullo modo uerae periectaeque continentiae eomparanda sint. M Nec his satis mibari possumus Fratrem Berti , qui ut a Mesrina Iosenii aliq--

tenus recedere videatur . illi novatori falso tribuit eιωuriones ab ejus mente tremus aliena .

At ego satis mirari non possum accusatoris vafri-

tiem atque malevolentiam, qui ut me iniquiorem demonstret, Iansenti errorem emollit. Reue de calu- -. mniatoribus Lucianus: in probabilem , ditnam fide M alumniam faciam, non quod fortuito casus ostendit Ar

hensam, sed in hoc tui suot, ut acturato delectu sosem - ἰώ Uent , ne quid absentim aut alituum a causa fide incidati M, O . adeo rationes e usi quem criminantur. uniuersia in pe-1. em partem trahunt suspectas reddunt , quosem addanti accusationi. Sufficit proferre de hae criminatione

Laeclaristi morum Theologorum iudieium. V a uia atore, inquiunt , impegnato a sar comparite it P. Be ii un franeo Gian senilia, procura di divertire Patre zione dei lettore dat punio principale, e fario Musare ad altre eose, ehe non sancio a proposito. It dotio Teolivo Agos liniano nel passo riportato deli' aeis euiatore ha rationato benillimo. e ha fatio odere ladiversita della gratia suiseiente da tui ammessa daquella di Cian senio. La prima. diee et li. non E data da Dio amnehἡ I' arbitrio resti oetiora. ma percM si studi eoli' orarione d impetrare da Dio una Maria pili torte; e per Io eontrario Gian senio affer a ιυλralli da Dio una straetia pictola e invalida . euam n

cesse si remaneis infirmam atque torpentem seneta IagraZia robusta. In quel necesse fit eonsille la diversiis ira Ia .graetia piceola di Gian senio. e quella de veri

discepos di S. Agollino. Quel necesse sit ἡ sentimento, che it P. vitti attribuiste a Giansenio; ed εcerto che questi lo solliene. II di piu viene imputato dat medesimo P. Berti a Giansenio per serra di nece Liaria cons uestra; pote M se ε necessario. che la gra-χia piccola rimansa infermae, ed otiosa senis la graria efficace necessitati te, E manifesto, che quella gra-zia piccola non δ data da Dio acetoech gli vomini

risIano far bene ; ma piut tollo ut evadant nequi res. is Nee tantum id insero neeessaria eonsecutione, sed etiam expressissime Jansenius lib. I. de Grat. Ch. Salvat. cap. I. col. 237. gratiam fuscientem ab emcaci distinctam appellat mutilam pemiciosam, utpote qua nihil aliud assequimur . nis majorem ecimnationem , uxvidimus e p. l. 3. n. Igitur ita dure, imo durius , quam dixi, lansenius locutus est atque e viactatoris admiratio exoritur ex veternosa ipsius ignorantia. In ea p. etiam 27. Jan senias eol. 2. I. poli verba

ab accusatore producta immediate prosequitur: Itaque e prima Iubitivit Aui inintis : is Hoe modo per gra tram quisquis discit . alit omnino quidquid agendum didicerit. . Nempe quia Θ uid nonaum seu , id nondum ven tum dιuιcit secundum eratiam , sed semudum tuem . In sensu ergo Ian senii ista ilia maioris gratia prora

cattva comparate ad perfectam eontinentiam habent vi tutem legis , non gratrae. De pratia autem sufficie te, quam admittunt Scholastici. Ianseolus lib. cap. 9. col. 297. interpretatur verba Apolloli I. Cor. i S.

Virtus peccata Io: littera oce dit, ess iaraus peccσιν, . f. ιι abundare pei catum . . praevaricationem, fram Pera ar , per legem est etanilio . nis mitiis pecea ν , in operatur emuem conrupVcentiam . . concludit -ιa Iu peccato. . est mιm iratio mortis , in ministi

tio damnationis. Quare I senius ita dure, imo duriusquam dixi, locutus eii eo quoque in loco, quem criminator opponit. ac Ille non solum miratur Ob igno. rantiam, verum etiam caligat oculis. nec intuetur e los. Id ne tantum Laborat etiam memoria. nam in sensu Janseo ii necessum esse uelatiaιionem δε- biliorem se eν creuere ei, qua artia praedom/natur, Iecte ipsemet Anonymus scripseras pag 8. 19. 2 19 t

que alibi palli in t cumque sub illa nece suate quisque iuxta Ianiunium revera peccet; proiecto sub gratia parva Ian eniana nequior evaedit . Nil ergo An nymus consecutus eii hactenus . quam sese magis, magisque ostendere uiscium , cacuuι, oblivi

opus es definite Iententiam .dicere. Fgo Iane mallem pella e intificacem, eo quod non inspiret wIMutatem ι iam risustam . quae motrarων ab incaei. Idcirco his afrequentius m cons e tuisne sermonis vocabuum istus. σκam sufficientis; quia tamen i. ILUM Thomsico pro- ο maxime; ex - , inquam , ita ratiocinatur Anonymus: Si F. ferti gratiam suam parvam cupiditate inferiorem exiuimaret veram conferae operandi potentiam , raegre ferret illam vocari Ii ci autem ὶ cur mallet illam

rias in caces admιttit: ιhcet enim lib. 4. de Grat. Sal . . cap. Io. esse quamdam gratiam ita in catem, ut exinia operatio ne utilem possit sequi. Mento sane sul arimigumus velis Fra rem Beni gratiam paream aneliaresnedicacem , qu/a eam recte samittit in eodem sensu, qu

Iasfenius , ides, ita ineincacem, ut ex illa ori

132쪽

iu, nequidem possit sequi. Ite laetiundo abunde maus- fessat juam pro Grore Ia enii μορ--nem. sunt ncutia dogmata Jansentanis amno, propterea Quod Ollem indu apsellare potius io cacem. haec sispicionis ori-τ-. s. gor Reci illime Augustinus se . 334. num. 2. Mal ν i 74 toti anima qua se dui citer sapit, quina prasime suspicatis . Hane vero esse misimam ulpici ouem perspicue demo sito. primum quia mani sellum est , a m gratiam inemeacem plurimis in locis appellari fiscientem, ut

constat tum ex hoc tum ex 2. huius capitis , adeo ut Anonymus pag. scripserit me Dems --dere, pag. 398. me uti verbis fallacitus, ac pag. 2 is Irientem EpistNum me esse sinceriorem , cum ego messicacem gratiam non recula vocare M eutem ;in quibus tamen locis es uantulum, etsi non sitis, eas avi praecipitem eonviciatoris loquacitatem. Deinde hoe ipse in loeo, ideli tom. I. par. p r. Hoste me loqui da Ur e s rammaticati, oc ita ira de silen/fieatiou. voeabuli fuscions, ac paullo post de illo lenia, quo gratia i sciens dicitis a Metamis si qui nempe negant stratim per se efficacem : quae omnia homo levi suspicione, tamquam turbine , & nimboso vento pulsus, transiliit. Praeterea in iis quoque vertas, quae inlit, nonne dico de voeabolo gratiae.&' cientis. Quod tamen in sensu ri nistiso probo mox me Non itaque aegre sero, quod maxime probo. Ad his eriminator, ut suspicioni suae momentiam addat , inquit me cum Iansenio asserere gratiam, quae cupiis ditatem non superat, ita eis iuesicacem, ut ex iliarperatis nequidem possiι sequi r quod non tantum nullia

hi assimo . sed ubique refello. Postremo quidquid assero pagina illa a r. confirmo testimoniis Dumelii, tamet. Norisii, Brancati, Macedi, P cii, Sacrae

Facultatis Lovaniensis. aliorumque : quos omnes a versarius alto praeterit silentio. ut in me sellam calumniani constet atrociorem. Verum Mne nube testium

resutavi cap. a. s a. n. id. & sesumtibus, ideoque concludam verbis Cardinalis Noristi eap. 4. Catam ubi tae. prope finem : In gratia proxima fuscienti ei

ponori Doctores diversimoiae opinantur. Nam Cur in iis Broneatus de Lauro ορ. R. de M. cap. π 8ῖ. Mirari se vieit cum altis viris doctis. cur a receutastra bus Tmologis gra/ia. qua homo vocatur, illuminatur, excitatur au faciendum bonum , es a Mori obi

mi. dicis: ν sufficiens ad dili rictionem Meaeis. quae semper habet annexum effectum; eum sitis non si ad eum ponendum , sicut evicax. quae in rigore dici d

beret suffieiens. Propterea Frunsvicus Mace ira m Augustini tetit is versari us . in scrinio LAMeusini eap. 8.uniis am Norisii destrinam, qua, hae evius duendo, uti Axeu uianam tueris, O a pag. Huribus tendit suam eratiam escarem vici posse proxime sust

cientem; quod aliis quos Theolosis Hamit, quos inete eu Ctimia rom. 3. Varian dis . s. r. Hi zo cum do re illi renis aris, hauu υacat de viminibus di putare. Redeat modo Monymus ad paginam illam n uram q4ti videatque num recte, num pe=- μέμυ-tur, quia Austulit ius maleisia animae attribuit: 'uamquam nos ninumus eriminatorem imitari , & ee o

cultis animorum assectionibus iudicium sene.

q. IX.

AI ea. quc A-πmus I x. O x. artiolo obitet . At nobis tertiam o quartam Iansentanam

sitionem adscribat. quam sane eredidissem , id quoque nobis advertantium aliquem oblecturum fuisse, quod ne Averimus Iibertatem indiuerentia necessariam in statu naturae lapis ad merendum & demerendum, postquam lib. I 6. tam prolixa dissertatione pro hae libertate pise navimus, rei utatis omnibus Jansentanorum essu isti argumentis. Deberem itaque quidquμ Anoqymus

conglomerat art. v. α prorsus omittere . imit tus Norisium, ad Germanitatem ib. hac eadem e

lumnia constantem nil aliud reponendum duxit, pratis terquam verba Auguilini lib. a. in. Impers. n. ior. Iam ros msum es ; rogo te . aliquia 4cere non potes :race. se poter. flea quod pejus es, nec iae potes. At: ζαν. quoniam gloriatur Anonymus pae. 227. a se hoc πυιtis

de moniliari,videamus num huiuimodi demonstrationes ejusdem sint generis, ae praecedentes. I. Igitur ait, me lib. 4. cap. a I. pro I ritu recense. I s quasdam opiniones Theo lisum circa modum conciliandi libertatem eum divinis praedefinitio ibus ac subinde itatuere opinionem meam, in qua selam il- nec itatem repudio, tanquam libertati adversentem , quae oritur ex obie io, recitatque regulam quintam , propositam pag. 378. primi voluminis Th. Diasti p. quam non repeto, quoniam ruritas producta fuit p. r. L I. uum. 8. Haia autem recula praemissa

. - .

fio proficiscitur, bine ' ρααι-- αι Iibera, etiam Ab in nobili, o

Respondetur , me non pro iis iugo m recensere . ita appotite. e Ligulae enim illae simi, quod aliqui

dem tradita eis, quod alii theologi ditant M

prima, non secunda repugnat libertati . atque hanc

regulam s. Thomae . quia stilicet primae cium duntaxat, seu etiam modum attingit. α Ghae regula scriba pag. q7 . quod ea, si mr uti iri,

mus. possumus excommotae. Alias . quae raptum meum

seperant, destribo, nec damnor & quae sella mihi

videatur. modeste reiicio. Id ne est pro tauto est sues recensere' Ad quint m vem regulam quod attinet, illam pag. i. eum ceteris ii mulis an Schri Thia istica usurpatis compono ; eamque per c aratra

ditim suilla a S. Thoma demonstravi hac di isti cap.

i. r. n. g. Dixi ibidem nam. tuisse uberrime e Nieatam ab Antonino Mais ullis dissera. 2. ex qua pati.

ea eii bam, quae sint ut iverserum compendiolum. Cum voluntas. inquit vir illustris tom. I. pag. 2 L . turalem in necessariam eoaptationem habeat cum bo tauquam 'optio obiecto. est enim voluntas appetitus ni murumentis regnita e si Pod unquam tantat. Eo more ratis . quod o viri ex parte cimet nisusset, in quo nutilum d e tium, nullum se in animadaertat, uo Hλ -Iuntas non rari tanta objerei bonitate, ore no

gregatione ει Ortia omnium bonorum perfectis vim ;e contra tero nullum creatum G finitum bonum reprei

est, cui tantunim perfflionum in desit. ςuaurum miatia posuerate Ergo unicum es, tu itum , O univorsati bonum , quod via intas non Hes auri i mera omnia m M a se reiice . . Atque haee est regula illa,

suam eo im , necnon tom. a. N P. II. confirmava

iisdem S. Thomae testimoniis, quibus utitur Masso

Iie. Hinc autem non insertur x me adnutii Liam necessitatem, quam eis itur ex o esto, ut inepte rati ei natur Anonymus . sed insertur tantummodo non haberi indisserentiam iudicii necessariam ad libertatem irmn nem a necessitate , ubicunque in obit' o nil telias prehendi, euius ea a voluntate reiiciatur. obiectum enim debet menti occurrere, ut judicet de idius eo venientia, iudicium vero liberam praemoveat voluntatem . Vide est. 3. num. 8. Pudet autem me cum ad

veriario luctari, qui haec adolescentulis notissima n ret. Ex his itaque noliris, immo S. Thomae princisi iis, nimium insulse insertur a nobis admitti sellami tetatem tabentiae, quae consiliit sub iuviis. bili, O in I abili nectistoie: sed deducitur omnino oppos, trum, ut demoultro iridem verbis Anonymi pag. 223. Q syllo istieam formam redactis: Non est neeelsitas inViaeibilis & ineluctarulis operandi ius tu istunt

te vera libertas , vera indifferentia in sera potentia auodipossum, se hae particurare bonum n- ραρο istin v suntati, ur omnimode bonum . neque e luto ut tale apprehendatur: Haec est regula ista mea tom. i. m

q. Atqui se, delectatione victrici. Se gradibus ruperiore cupiditati, hoc particulare m nm proponiatur volantati ut omnimiae bonum; neque ut tale asintestactu apprehenditur. Id fatetur adversarius in sua illa obtorta illatione. Eigo sub delactatione vultici, & gradibus iuperiore eupiditati, non est necessitas in .incibilis & ineluctabilis operandi, sed est in volunt

te vera libertas, vera ind erentia, o vera potentia ad Ostum II. Deinde Monymus inquit me ae Patrem Bel- I stelli a nostere illam duntaxat libertatem , quae immunis ab ea necessitate, qua ex obiecto oritur, ac parum sellicitos elle de necessitate, M provenit ex Iuperiori deIectatione σου uncim inesncibis ter determinam te, ae prosequitur: Da s voluntas ilectatioue relati vi trici ad agendum moestetur, est m domi s dis νὴ tibera, ut inlunt FR BAIelli cir Berti, o Guens errat quod au merenuam , vel demerenuum iussi Mnatura

133쪽

Respondeo Anonymi consequentiam sese legitimam.

s verum esset nos adstruere delactationem reisιλε υι- fruem nee sitam em ; at hoc eli sal stlimum . ut eon stat ex straeeedenti necnon ex primo . aliisque huius expitis: ideoque nil mirum, si eriminator ex fausnimo antee edenti inserat calumniosissimam falsiis-mamque consequentiam.

Hl. Quoniam lom. i. pag. 379. yraemissa regula,

da qua paullo supra, seripti: Ex quibus infertis mimo

contra Iosenium, Beatos cum Deum videam int&ιtive ,

non esse tu amore beat eo liberos, eum ad amandum D.um Hare vi m sm naturaliter isterminali, ut suadeat Anonymus iis, qui scripta mea nunquam legerunt, me esse hominem commmt-m a exercitatum

s. cita anim me inserius appellat credem, inquit. quod νω. in Ne a Jansanio distentiat F. Berri: ρ id ad rem ρ m hae sane discrepamia iniure adiae ob it ere,

in tento propositione damnatus: nam tertia 'msito prae sentem flatum attina t. e, loquitur tamum de libertata inflatu naturae lapsae ad meren sum . . deme enavim vetessaria.

Vereor. ne mihi eum homine lapidei eordis . atque emotae mentis res sit. Ex ea ula quinta, quam Ainnonymus non insectaretur, si in te lione ς Thoma paullulum sese exercuisset. plura consessaria dedueo ;ae primum est . quod ipse mutilum profert. Doctoria Angeliei verbit reseeatis. Secundum eis, quod possumus, Raandiu sumas in hae mortali vita, Deum lia here iam hisere, ut ex Sanlio Thoma ibidem eonsi mo . Tertium quod concupiscentia non e rtit liberistatem, non quia accidit ex peccato. aut quia est i m. monis a eoactione, ut inquit Jan senius, sed quia stat in indisserentia iudicii, in istuntas potest eoaevisi re bonum illi rentrarium. Quartum . quia in hoe infirmitatis it tu gratia praede Ierminans 1 at eum liber

iste, quoniam & ipsa gratia ab indiffer i a iudieii

non seiungitur . nae ita mentem iliuinat, aut inlunt rem inrenait, ut hcc repugnare non valeat. Hae e fusiori stylo eadem RU. V 9. tom. I. unde adversarius duxstineas exscriylit. Ergo si totam lustraviII et pagellam, minime ex elamasset, Quid ad rem Tertia H positio praefantem flatum attine ira, siquidem, & ad praesentem statum pertinent con aria secundum, tertium &quarium. Deinde illud quoque primum valet ad revincendum Iansentum : is enim lib. 6. de Grat. Christi Salv. eap. R. pag. 6 ρ. nititur demoni rare in hoemitu nutiam aliam libertatem dari, praeter libertatem

a coasione, ex quo necessitas non repugnet libertati,

in trudens δε hoe demonstrandum beatos Deo necessario adhaerentes. N tamen. ut ipsi Ian senio videtur . eum ibertater atque in fine illius capitis par. 6 6. alfirmat trullum aliud liberiatis genust tradidisse Augustinum in Merrimo diuturnoque conflictu eum Pelagianis . ubi Meet iure cum gratia libertatem . quia ipsa stratiam uisatem nιhil Memem potentissime velis in opreari facit. Non igitur impertinens est ubi de libertate agiatur , demostiirare quomodo libertas iniusterentia non periistat eum lamine gloriae. persiliat tamen sub gratia ; sed hoe ad refellendum lan senium est summopea re neeelsarium , atque Oppoti num. Idcirco etiamsi hil aliud addidissem praeter verba a criminatore sele-leri; insulse tamen . N inaniter reposuisset, Quid aurem Terras pro potio praesentem starum attineis Praeterea evidentissimum eit, suod ego pertractans de n-eilianda libertate cum gratia per se eis ci quemadmodum pertracto in isto capite iv dissem ianium de satu natura ιυμ ἱ nam ibi agito quaestionem, An

futura fustematuralis ordinis ad flattim naturae Iapia penin inia praeiadeat Deus in absoluta tuorum marinimatione ; ae praeterea in hoc statu propugno eamdem gratiam semetipsa Meaeemr unde ergo elegans ille, di mellitus excursus, Muid ad rem' Iotιa prepostio praesentem florum attingit. Adde me lib. 4. e p. II. universim agere de concilianda libertate cum ab luto decreto. noa autem sngillatim explicare quid sit L. bertas ina Serentia. Id exequor lib. IL Ibique eap. a. Prop. 3. , . 279. statuo, ae demonitio thelim illam: Ubertas εω reentia requiritur etiam in satia natura τHoc lapsa is meritum , veri demeritiam . quod repeto aliis in iocis, de quibus vide superiorem h. q. Cumque prae-eedenti prop. a. libertatem hane definierim eum Au Milino potestatem - ηυιιν, qua sua detiberatione tis es hiae. aut iuue fusi , ειne ataue itime referra. &cum S. Thoma vim elici am med ortim, ac stripserim ροτ. 277. libertatem a coalitone, s ab indistentia di--ιιπιαν, non esse iliam veram . propriam liberialem.

de qua ait Auetistinus, Unae lib. m ess ab ' ; dividentissima res est . a me damnari & refelli tertiam propostionem 1an senii in eo sensu , quo damnanda de

refellenda est. nempe admittendo in noc statu veram ibertatem indisserentiae, non tantum immunem a coa-Hione, sed etiam a vicestare; quod praeititi aliis in I eis bene multis, de quibus vide 4. praeci ratum.

verum etiam Mutevtis Derbis asserat ad merendo, Aemerendum iu voluntate requiri t eram Iibertate , --νam incii erensiam , oe veram potentiam gd en itum. Sed ait me uiate agere tum lib. 4. e a. to . I. pag. 379. unde rursus exscribit, quae odieeerat

scribo r inc potestas remanet . eum nulla propositio boni creati , atque avare tu , nee etiam sum-ι bom e

1 niti tantum abstrat iis . auferat indisserentiam iudieii.

nquit per haec verba, qua prima fronte υidentar orath oxa, me non reeedere ab errore Iansensi. Quare Quia i. f emate Beniniano obiectum nou pro σαουν

profectitione. Hinc interi me a fare revera destr/nam, 'uam negare fingo, & quam Feci a in D, nio profer Φ. Quamquam haee repetita ad nauseam usque synondima simulas . sivit, plus quam clamorem promeream tur ἰ attamen quia vir insigniter prudens volam dat lapidi, & utre tetritat, nullatenus expaveseens DI-- natum anathema. quode in Ian senium omni aequitate vibratum demonitravi tom. 3. pag. 344 , nec clamiru, nec mussito , nec nares. nee frontem corrugo; str

petiue . elemi, harpaget vir ela moti simus. ut libet, ut subet. De his. quae se ipsi tom. t. pagina I

satis superque num. r. ae 3. Quae vero adduntur ex rom. 3. pag. 279. forent, telle Anonymo, orthoda a

si in nolim systemate objectiam preto eretur, at ἐπῶν ferenter eligibile, delectatis gradibus superior necessario O imineibi iter non determinaret ad uuam . Atqui in nolim syllemate ira res se habet; nam proponii ut indifferenter eligibile quidquid non proponitur adeo b num. ut nequeat in eo apprehendi aliquid tristi : haee enim eis regula illa nostra, quam paullo supra adversarius rodebat cle vellieabat . itaque systema nostrum undique eli eriti I. .atum . de damnando Janseatum nec hvimus, nec simulamui. Quod vero ait in nolim systemate delectationem gradibus superiorem n eessario di inlinei biliter determinare ad unum, est vetus illa calumnia Monymi.ιana. quam lain saepe refutavimus, ut cogamur opponere auctori Plautinum illud, quod inseruit Calum σiae fustata eximius Norisius: Pero ad atior, ven- ad alios, de imis ad alisi; tinares. - ε aoniam tamen incautus homo citavit paginam 27ς. tom. legat, quin illie post verba a se Iaudata ad , ,-- demori lirandam propositionem ill m. Ubertar iussis m M.

rentiae requiratur etiam in fluta natura ι Ua ad meritum . ei demeritum . afferuntur : Refeltitum . ita ibi. dem , situ,n Janseuianum primo lar turis, qua nobi ι d tineaut tiberum arbitrium , quo mere-- . tavusm p ιωutem extorini manum ad leurm Ur aquam, eamque testatem onsuam Moestati. evis utque erbis optio nem , domi uium . at vim electitum ui auribur. Deindid uiti nibus Tria utini descernentix esse in potessare , minis usas suas malas facere, o dissentire se velit gratia

excitanti. ix Romanis quoque Pontificibus damnamibus tertiam moessionem I Uenή, . recensem Evanos aditietius reum tuentes pereatum in lir erum , qua Utare mupossum,s, o mentes libertati Iolam coactionemi ert im inferentem 'istentiam . Reiiciturpraeterea plenismis

Patrum suffragiis, praeclissimi praesertim Ausustini

nutum fluentis ιu precato naturalem necessitatem, udi

tamqua in bonie ver bus determinationem immutabilis

iantatis demianitrantis autem eontra Munichaeos me earum ira a voluntate, uis ut natura est, seu tir es

potesas motaendi se, motamgae fiatim rabibendi ;- versus Pelasianos necessitatem gratia, cui mi est resisti . in qua minime tribuit nou mo merere, ns videntibus Deum in M. Iansentani insuper rem ineunt vir retiam iro , qui iam tibi es necessitas. nee vitium vi, nec vir tus . nec tatvotam . neque praeconiam lauais : . t eum ibi non habent praeceptiones , hortatioue . cummina tiomes . Id ne eit propugnare gratiam . aut cupiditatem necessario in inuineibiliter determinantem ad unum

Id ne eis si lare, fingere , revera adoptare Ianseria nam dominam' vis obstrepetum hominem, scopulis

asperiorem ly. Duo praepat Anonymus num. s. Primum ait, se invicte demonstrasse quod aperte adhaeream Ians nio. Nee aliquid Fratri Berii, inquit. impositam nemo ν patet , cum eum ado aB Ia emi doctrino jam fatis eonsteri: id enim inυidie demanserant omnia ea, qua ea ino relata sunt. Deinde ait idem manifelle evinci ex arverriciatis a me adhibitis . ut probem doctrinam meam disiare a Jansentana . Primum diverticulum est πιιlatro, qua Iausenio ejusque discipulis tribuo ctrinam ipsis imos uitam . dum scribo tomo pagi na itii. Iansmiani, sar ad meren m necessariam με-

134쪽

δει suam libertatem Mentii. etiam in malitas i d tiberatis . in parva ilia dolectatione . quam Deus operatiae in nobis sue n. s. meritum tenentur uno e re. Exeumat Anonymus iae in Ian senium cata muro eiuri, quoniam idem Jan senius lib. 6. de Gratia Christi

cap. 3 i. testatur se agere de sola istitiane deliberata . Alterum diviniculum , de quo sermo inlli ruitur nu. 6. est , quod tom. t. pag. z8 i. scripserim, Iansentanos deliaeate arbitrium ad instar hi laneis, eo quod doceant porum tute ν cupiditatis edi aratiae aequatis ρο-era nihil

se operari , ita hi neesarιo alat quod amplirus deleo ιlat . uti statera a grai ισι pondere necessitate dejicitur. Hoc autem , inquit , traditar in 1χstemate Benin ano. i' qtio tutantas noces iratur a prima iste tition. iud Iiberata. MLiquid ιn contrarium earriat see Thooloetis. Tertium diverticulum, de quo num. 7. eil. qaod ego lumnιεν Jansmium . de illo sciibens tom. 3. m.

278. Ad I fenium quod attinet. is ipse tenetur a

re re m solo i omnem motum rem pisrentia , ctar prava defueria. eiram necessaria esse preeMa r quoniam in his liberias a codione . quam aνbitratur sincere ad meνῆι- , vel demeritum. Hane vero calumniam conitare ex quo Ianimius lib. si de Grai. cap. 36. aperte lateatur imistiberatos concupismiis motur non

videar.

Sane hoe in Ioeo, si essem Demipho ille Terenti

nus, responsionem aggrederer hisce verbis r

diseis fatiam in uriam . quam ho es mihil

Sed ornye adhibens temperamentum, dabo operam , ut vitiliti statorem, nisi iungum pro corde gerat . ineptiarum suarum & reniteat & pudeat. Quod ereo ait se imis e demonstrasse , quod haeresim Iansentaxiam adoptaeerim, lactantia est puerilis. Neque enim hoc demonstravit impugnando regulam . qua utor in concilianda libertate cum gratia, quoniam haec regula praemoni rata est nobis a Theologis praeliantissimis, atque a cavillulis supra evulsis illustrata potius , quam oppugnata ἰ nee repetendo, a me defendi d lectationem superiorem nere litantem , quia hoe est Mendidissimum illud mendae iam , ex quo frequentissime repetito in tam absurda deliramenta prorumpit , & quo reiecto demoni rationes in elenchos de in i

Philinata commutantur . I quamur itaqae de iis , suae a rem in limulator dixertens apteliat drier/ιca; ae primum de tertio. quo dis neso pracedentia evaneuunt . Me non calumniara Jansentum . neque.,ssime de illo agere. sed Anon vinum id asserentem me inlidiosum calumniatorem triplici manis ulla ratii

ne commonstro . primum in verbis malit obiectis extom. 3. pag. 278., etiam ut ab Anonymo mutilata

reseruntur, non legitur . Ia enitis asserit eum Eoo-uem motum conto,sceritiae , O mata desideria etiam

necessaria esse peccata ; sed legitur , Si ipse TEN TUR ad restre , est autem inter haec duo . Afris , ac Tenetur asserere, discrimen illud . quod intercedit in .

ter haec uuo alia . Autisator terum refert, de . Ten tur verum referre : quorum unum fallislimum est, alterum Moculdubio verissimum . Itaque verborum me

rum sensus est . quod licet J nsenius scribat metus inisliberatos non esse peccata, & asserat se a Bajo r cedere , admisso tamen Iaasiniano principio , quod petratum set cum necessitate, ipsemet Jansenius ten tur inter peccata connumerare prava desideria, etiam necessaria, propter rationem eo loci immediate suia tectam : ouoniam in his immitur libertas a coactione, quam arbitratur stiscere ad meritum , vel demeritum ;ωnde declinare tentans enores Boi, parum sibi constat . fisitque in eidem tuto ses eis e atque haec sunt verna , quae vir ingenuus ae prudens . qui nos eat mniosos & insidiarum fabros appellat, penitus Πα- tomisit. Secundo in eodem loco lom. R. pagina ar

praemiseram illud idem , quod de Irisenio affiniat

An γmus, illum nempe doeuisse , hominem non vece te in motibus indeliterar/s comviscentia ; verumtamen dixi , hoc idem sequi ex Iansentana doctrina. ροηιχι quidam, attende verba mea. recte has pro 'tiones , Ma violemita , Mi libertati h mims naturati , O , Quia voluntarie sit , et/am noe aris fio, time tamen fit . fui e Gmnatas an sem .... asserentis hominem peccare etiam in motibus indeii aris concupiscentia . . in eo etiam quod facismee aris . ut animadvertis V quesias L. 2. g. I .

cap. I 8. Egregie quidem. ITA GIAM IAM ENι in ,, ... LIBRO UI. DE GRATIA CAP. XXXVI. At eso ex opposito dicam verum esse , Pod motus suilibet eo-- piscensiae pereatum est, o iam peccat aamnabiliter iu

e. quod necessario facis , se merum sit quod sula si 'tas a mastione es vere proprie liberias : atque ibiisdem eonia lanum hoc e Jansentano dremale manare demonstra . Non ergo insero ealumniam lanianis, nec insidiose me pero ; sed me earumniatur A my-mus . atque ex insidiis aggreditur . Tertio animas verti eodem tom. 3. eademque disput. p. g. 297.

lucinationem Jan senii, qui dogmatizans peccari in iis, quae nec ellario fiunt, abutitur iis Augustini loeis, in

quibus eoncupiscentiam appellat peccatum . non m

prie , sed quatenus est poena peccati , atque illec bris suis ad peceandum inelinat . & iicut linguam

ιmus formam tenoremque υerborum. Idem advertens

Stephanus Dechampi de Haer. Jans. lib. 3. disput. 4.

p. a. num. I. demonstrat ex illa Jan senii allue in tione evidenter inserti , quod eonitate sibi nequeat ansenius . nisi etiam dieat precari in quolibet co Opiscentiae motu nece lario atque indeli rato , idem prorsus Dechamulius affirmans, quod mihi ab hom ne nescio qualem dicere oporteat vertitur in erimen inexpiabilet D vero , ait Dechamm,/-- ώ- - .rius sontensit peccatum esse propria, quia necessario licet Augustinvis asserat eo tantum modo pereatum este , - 1μο scriptura manus est quidui S Caλλο contendereicebit , contuferetiam ἰn renatis proprie pereatum esseὐ licet S. Autu ιnus ἀνεν te asserat eam uon alio modo esse 'catum , quam scriptura manus est Cur, inquam, pud Comino pari jure non licebit, ι Am eo loco, quem expandimus. manifese s. Augustinus de cincupiscentia 2 que molibus INDE. IBERATIS D a1- Similia Decnamps proximo num. 8 Manifestillimum est e go. me neque insidiose agere, nee olumniam inse re lausenio , sed reliquum esse . ut conviciator comsulat imae Iuae , ollendatque se a calumniis, trucibusque insidiic eaviile. Ex his vero prior quoque criminatra in caput auctoris reflectitur; nam etiam με. 161. de moti indeliberatis sermo est. ibique parater non legitur . Iansentaui in moribus m. It ausmnitum uno unt. sed . TENENTUR aExoscere: haec autem aeque distant , ae illa duo , Acissator verum refert , & . Tenetuν vera in referre . In altero autem capite nihil imponi Jansenio evidens est ex cap. I. f. R immo ex inis au tote Ians Rausim Fq. m. ubi ait in sententia lan senii voluntatem in eo victu duarum deset attonum haerere suspensam . nisi aDera atteram diaectando super erit, Ac eo totam anima mn lusve ere . quo virens detestatio impellit . 8e nec eiIario voluntatem inflectit: eum vero nos oppositum d ceamus . ut constat cx eodem s. nu 8. & necnon

ex haa dissertationis parte f. I. 4. N S iure con a dimus adversarium iterum calumniari. atque in initia diis subsidere , dum i uacior comice ait nos carri re , dc in suilemate nouro voluntatem necessitari a praeuia detestatione indeliberata , & gradibus sup

VI. Postremo ait Anonymus . a me deseri Fr irem Belle ut d entem non is uiri ad metitum, vel

demeritum ιιbertatem a n efflitate ait dentali , sed eun- taxat libertatem a nece itare esuriali r nam evos a Fratris Belieiti Gue ιι ande a fatii eum libero arbitria ratione , scripsi tom. r. μῆ. 378. Dactrinam nuper traditam , -- 1 hologorum illarum pace dixerim . verti tenus, non re a Im semiano errore disraepare arbitramur.

Hinc infert. non immerito a se Fratri B. Itelii revi, viscentem Iansentimum opponi. Verum nescio, quinam lemures somnium Anonymo in iraverint, me citata pas. 78. de Patre mitelli

verba facere: in us sane eo loci non memini. The .logus noster docet quidem praedeterminationem gratiae victricis accidentalem esse, atque ex infirmitate hominis lapsi repetendam , qua in re eidem asse tior .' at negat sub illa determinatione noti persistere. - rentiam iudicii , Deramque potestatem antecede tem . ut ostendam proximo capite . Resutavi itaque nonnullos , qui eum stripta sua non ediderint in lucem, non videbantur exi ero nomine reprehendendi.& qui opinantur posse eoneiliari libertatem cum gratia per hoc tantum . quod necet os exorta ex gratia praedeterminante accidat naturae infirmae & eorruptae . A que id sane probare non potui, quoniam &iu hoe statu admittenda est tiberias ιndi orentia, &Iati senius hane libertatem negavit, quod in ei systemate concupiscentia , quae ob peccatum accessit , induxerit peceandi necessitatem, & gratia huius concupiscentiae victrix necessitatem recte operandi. Illud unum a me refelli constat ex eadem M. 378. Cet tum de quocunque scriptore pertraetaverim; poterata me Monymus addistere mulentiam , ae temper mentum in refutandis aliorum opinionibus adhibe

VII. Ex his eo unt, quae adversarius recoquit A art. Ita agens de Maria Iainnii propositione: nam

135쪽

Dpsae non requisat. Iibertas a sera propria dicta

Respondeo Anonymi eo sequenturi re leaitimam,

si verum esset nos adstritere istinatiovem radatiis viis ctri .m me Arantem ; at hoc est falsiil um . ut e-- stat ex maecedenti necnon ex primo. aliisque hu-Hς eapitis: ideoque nil mirum, sit criminator ex tilia

iusimo ameredemi inserat calumniosissimam fessissimamque consequentiam. ID. Quoniam rom. i. pag. 379. praemissa regula,

da qua paullo supra, scriptit Ex quisus infert ιιν primo

inna Iausenium, deam cum Deum videam initiatiis , non se iis amore beati re liberos, cum ad amaridum Deum Hare visum naturati re Meremia si , ut suadeat Anonymus iis . qui scripta mea nunquam legerunt, me esse hominem eommentoram usu exercitatum

t. cita enim me inserius appellat sed em, inquit, quia in hoe a Iansenis tridentist F. Bertit Did ad rem γ m hae sane distrepantia inteter auiae sub ie θνον

in teretio prepostisne damnatus : nam tertιa prostio mae sentem flatum attineitcr loquituν taueum de tibertate innatiara lapsae ad me euatim. γ' demeremtam nereseria.

Vereor. ne mihi citin homine lapidei eordis . atque emotae mentis res sit. Ex ea uia quinta, quam A. nonymus non inseEtaretur, s in testione L Thomae paullulum sese exercuisset, plura consectaria deduco ;ae primum et . quod ipse mutilum prosert. Doctoria Angelici verbis te secatis. Meundum eli, quod po su mus , saandia sumus in hac mortali vita, Deum tiabere odio habere, ut ex Sancto Thoma ibidem eonfirmo . Tertium quod concupiscentia non evertit liber tatem, non quia accidit ex peccato. aut quia est i m.

munis a eoactione, ut inquit Jan senius, sed quia stat is indisserentia iudieii, in is utar potest eoae Ue νe MAtim illi eunt rarium. Q uarium . quia in Me infirmitatis itatu gratia praedeterminans stat eum libe tate, quoniam cc ipsa gratia ab indi Ere..tia iisdihil

non seiungitur . nec ita memem illustrat, aut Desunt tem incendit, ut haec repugnare noniaisae. Hare sustoristylo eadem m. δ79. I. unde adversarius duas

lineas exscripsit. Ergo si totam lustravisset pagellam,

minime ex elamasset, rem Tertia primsitio praesentem flatum erris est siquidem, & ad presentem statum pertinent eoniectaria secundum, tertium. &quartum. Deinde illud quoque mimum valet ad revincendum Iansenium ; is enim lib. 6 de Grat. Christi Salv. eap. R. pag. 6 nititur demonstrare in hoc ritu nullam aliam libertatem dari, praeter libertatem a coactimo, ex quo necessitas non repugnet libertati, hi tradens ad Me demonstrandum beatos neeessario adhaerentes. & tamen. ut ipsi lan senio videtur . cum ibertate a atque ita fine illius rapitis pag. 646. affirmat milum aliud libetotis genus tradid ille Augustinum in Metrimo diuturnoque conflictu eum Pelagianis . ubi Meet stare eum gratia libertatem . quia ipsa gratia

estiuietem nihil agentem potentissime inua ostreari

facit. Non igitur impertinens est . ubi de libertate aliatur demonstri re quomodo libertas indisserentia non perii stat eum lumine gloriae. persi ilat tamen sub gratia ; sed hoe in refellendum lan senium est summopere necelsarium , atque oppo Innum . Idcirco etiamsi Bil xliud addidissem praeter verba a criminatore seleia istit; insulse tamen , & inaniter reposuitIet , Quid ad rem Terua ymposito misen ιem sta iam attivit. Praeterea evidentissimum est, quod esto pertractans de ecci ei lianda libertate eum gratia per se efficaei. quemadmodum pertracto in il lo capite xy. dissem tantum de Botu naturae L ae ; nam ibi agito quaestinem, Ausettira fustematuratis ordinis ad flatum natura lapsa peritne is p vidist Deus in absiauta tuorum praeis .matisne p ae praeterea in hoe si tu propugno eamdem gratiam semetipsa efficacemi unde ergo elegans ille,

praesentem satum attineri. Adde me lib. 4. cap. i 3. universm agere de concilianda libertate eum in luto decreto. non autem singillatim explicare quid sit 5. histas inli errantia. Id exequor lib. I L ibique ean. LProp. pag. 279. statuo, ae demonstro thelim iitam trim. Uberras mdi erentia requiritur etiam in satia natu Q - ιυμ ad meritum, vel demeritum: quod repeto aliis i ix, de quibus vide se periorem h. 4. Cumque praecedenti prop. I. Iibertatem hane definierim eum Augustino potesatem vitant atra, qua sua distiberatione t- es hine. μι iuue flatii , Unc ataue tuine referer . &cum S. Thoma vim electivam mea.ortim , ac seripserim pag. 27 . libertatem a coaesione , s ab indi erentia di-

vallat. , non asse uiam veram. ympraam libertatem,

de qua ala Autis inaes, Unde liberum est ab mora ; videntissima res est . a me damnari & refelli tertiam

repositionem 1ansenti in eo sensu , quo damnanda ocrefellenda est. nempe admittendo in noc statu veram

Hion. , sed etiam a s quod pratiliti aliis in I eii bene multu, de quibus vide p citatam. IV. Iasi per inquit Anonymus et Fosso clamab t Fe.

verum etiam eoncenis Dertis asserat ad merendum, d meren m in istantate requiri teram Iibertatem , --ram tua eremiam , s veream polentiam ad oppostum. Sed ait me agere tum lib. q. cap. 1ῆ. Lom. I. Pyg. 379. unde rursui exscribit, quae Geceratrui m. I. tum lib. i5. cap. M tom. q. pag. 279. ubi

honi creast, arsue avarentis . nee etiam summi bomi eminiti tantum asserat iis . auferat iudi erantiam iudicii .nquit per haec verba, qua prima fro te videntur ora thodoxa , me non recedere ab errore Iansenti. Quare Rura i. memore Eertiniano abiectum non proponitur M iud fierentis eligitiis. sed ut necessario 'sequendum .

Des fugiendum: nam desie aris aradisus superiar , sis aratiae, me evittatir ne regatio G invinialisitis Hunum determinat, risit animum in obierit fuga . -ι

ma simulat. Fuit, plus quam elamorem Homeream tur ; attamen quia vir insigniter prudens volam dat lapiisi, & utre tetritat, nullatenus expavescens fulminatum anathema. quode in Iansemum omni aequitate vibratum demonstravi tom. 3. pag. 344., nec clamito, nec munito , nee nares. nec frontem eorrugo ; str

petiue . elepat, hamget vir clamollisimus. ut libet, ut lubet. De his. quae scripsi tom. t. pagina 379. satis superque num. l. ae 3. Quae vero adduntur ex tom. I. pag. 2 9. serent, teste Anonymo, ortiad a. si in nostro sit temate ob ectum proponeretur, ut indi inferent εν elisibile , i deIec Mιo eradibus superior nece sesaria inminetbιIiser non deteνminaret ad unum . Atqui in notiro systemate ita res se habet; nam propo itur indifferenter elisibiis quidquid non reponitur adeo μnum. ut nequeat in eo apprehendi aliquid mali : his enim eis regula illa nostra , quam paullo supra adversarius rod ebat & vellicabat . itaque systema no strum undique est ιν th Hiratum. & damnando lansenium nec Fuimus, nee smutamur. inod vero ait iu n uro fruemate delematiociem gradi et superiorem n e effario de inuineibiliter determinare ad unum, est v

rus illa calumnia Monum uiasa . quam tam se resutavimus, ut cogamur opponere auctori Plautinum illud, quod inseruit Catam.iae Iablata eximius Norisius:

Pero ad asios, isum ad alios, δει uda ad alioen una res. Quoniam tamen incautuς homo ei lavit paginam 27ς. t

tom. 3. legat, quoe illic post verba a se laudata ad i. demoti lirandam propositionem illam . Dibertat ridis

rentia requiritur etiam an flatu natura iami ad meri-rum , TH Gmeritum afferuntur : Refellitur. ita ibi. dem , sicitiam Ianstulauiam primo Ire tuνιs, qtia nobis δε- tineant Iiberum arbitriam , qua mere-- . tanquFm y - 16 atem extenuavis manum ad leurm in avam , eamque potestatem opponant necessitati . exmanantque uerbis omi nem , domiσιum . ae vim electri Ausea vibus. μια-d niti vibus Tridotini decernentis esse in petessate, minis υιas suas malas facere, in diisentire si velit gratia

excita uti. ει Romanis quoque Pontificibus damnantibus teri am pro stionem Ianso, , o recensitus B auos a ticulos constituentes pereatum in iis etiam , qua istare nou

nullam Eartientis tu peccata naturalem necessiratem, uaeia tamquae in Ante verιbas determinationem immutabitis voluntatis , demonstrantis autem contra Munichaeos mocatum Mira a voilantate , non ut natura est, seu ut est

in qua minι me tribuit uon mine peccare, nisi via rιbus Deum in se. Iansmiani insuper in inexortar rariam iro , quoniam ubi es meestuas. nee vitium es, nec vi tus . nec vituperium . neque praec ovium Dodis : ω ι eum ibi non habent praereptioves, Mrtatioues. mmmai tiones. Id ne est propugnare gratiam , aut cupiditatem nece νis in inuincibia tuere determinantem ad unum

Id ne est smutire, Fugere , revera adoptare Iansentat. nam doctrinam' obli reperum hominem, scopolis asperiorem ly. Duo praestat Anonymus num s. Ptimum ait, se inviEte demonstrasse quod aperte adhaeream Ians

nio. Noe aliquid Fratri Berti, inquit. imminum nemo a r. μιιι , cum eum auo ama Iausenιi doctrina, iam fatisonstri: id enim tutarie ae monserant omnia ea, qua ea se relata sum. Deinde ait idem manifelle evinei examenisviis a me adhibitis . ut probem destrinam meam dii late a Jansieniana . Primum diverticulum est emulatio , qua lan senio e3usque discipulis tribuo doctrinam ipsis incognitam . dum scribo tomo S. Pagina I6 I. Iansentani, qui ad merendum necessariam νιμι aut

136쪽

DIs SERTATIO IR CAP. II.

sum Libertatem lubentiae. etiam in motibus inisAliberaris . in parva illa dolictatioe . quam Deus spera kr in nobis sue nobis . meritum tenentur agnoscere. Exeumat Anonymus hoe in Ian senium eriumnio te

dici, quoniam idem Jan senias de Gratia Christi ea, testatur se agere δε seu volitione deliberata .

Alterum dreoticulam , de quo sermo instituitur nu. E. est , quod tom. t. pag. χ8 I. scripserim, Iansentanos delineare arbitrium ad initar bitaneis, eo quod doceant positum inter cupiditatis in aratia aequalia μ ra nihil posse operari , ita At necessario Mat utid ampitas det hiat . titi statera a graviori mndere necessitate δεjieitur. autem , inquit, traditis in Memate Beniniam.

iterata . quidquid in contrarium garriat se Thoolosus. Tertium diverticulum, de quo num. . eli. quod ego calumniis lausenium , de illo scribens tom. 3. m. 278. Ad Io enitim quia alti t. t, Use tenetur ag

va da eria, etiam necessaria esse peceasa r quoniam in his invenitαν tiberias a coalitone . quam arbitratuν Dorcere ad meriI- , Del demeritum. Hane vero calumniam altare ex quo Jan senius lib. o. de Gra . tap. 36.

perte fateatur in istiberator eoncupiscentia malus nc

esse liberes r unde eo ludit adscribi a me dan senio e rores, quas nusquam duexit, atq- id ita insidia δε- eium , at ab Me Novatore sollem aliquatentis dbsentire

videar.

Sane hoe in loco, si essem Demipho ille Terentiγnus, responsionem sita rederer hisce verbis r unquam cuiqvis eontumeliosius

is redistis fati iam injuriam , Dam Me es mihi

sed omye adhibeas temperamentiam , dabo operam , ut vitilitisatorem , nisi fungum pro corde perat . ineptiarum tuarum & poeniteat . N. pudeat. Quod ergo ait se imitte demonstrasse , quod hπrelim Jan senia-Nam adoptaverim, iactantia est puerilis. Neque enim hoe demonstravit impugnando regulam , qua utor in concilianda libertate cum gratia, quoniam haec regula praemonitrata eli nobi ς a Theolo is praestantista mis, atque a cavillulis supra evulsis illustrata potius , quam oppugnata nec repetendo, a me defendi e tellitionem superiorem nαεβι tantem , quia hoc est Pelididissimum illud mendae tum , ex quo frequenti Dii me repetito in tam absurda deliramenta prorumpit;& quo retello dein lirationes in elenchos & in ι, i sinata commutantur . Loquamur itaque de iis ,rus: a recta insimulator divertens appellat Mertiemas ae primum de tertio, quo dispunhio praecedentiacvanescunt . Me non eata mutari jam senium . neque

.is ιese de illo agere. sed Anon vinum id asserentem esie inlidiosum calumniatorem tristi iei manifesta rati

ne comminiitro . Primum in vem -t . pag. 17 , etiam ut ab Anonymo mutilataveseruntur, non legitur . Iansenius asserit cum Eoasmuem moιum concupesceut a, prava desideria etiam

recessaria em peccata , sed legitur , Et ipse TEN TUR ae erere; est autem inter haec duo , Asserit , M. Terat, ν asserere, discrimen illud . quod intercedit inter haec Quo alia . Aecusator terum refera, Ec. Ten tur verum rferre : quorum unum salsissimum est, auterum proculdubio verissimum . Itaque verborum me

rum sensus eli , quod licet I seu ius scribat morusinu liberasos non ese peccata, oc asserat se a Baio 3

cedere ; admitto tamen Jansentano principio , quod

pereatam set eam necessitate. ipsemet Iantinius ten tur inter peccata connumerare prava desideria, etiam necessaria, propter rationem eo loci immediate se te Bam : sitioniam in has iuveni r libertas a coactione, quam arbitratur fascere ad meritum , tri demeritum ;unde declinare remans evrores sol, parum sbi eousat , figitque in eidem Itito vesteia r atque hare stant ver ha , quae vir ingenuus ac prudens qui nos calumniosos 3c insidiarum fabros appellat , penitus praetermissit. Secundo in eodem loco tom. q. pagina 277.

praemiseram illud idem , quod de Jansenio amrmat Anonymus, illum nempe docuisse , hominem non pecore in motibus indeliberaris concupiscentiae ; --xum tamen dixi , hoc idem sequi ex Jansentana doctrina. ρο- nι quidam , attende verba mea, recte has Hopo suones , Sola violentia νι enat libertati h mima naturali , e, , Quod voluntarie fit , etiamsi nee aris Eoo, ubere tamen fit. fuisse damnaras in se

D Brii asserentis hominem peccare et- is motibias eo , . indeIiberatis emerescentia . in in eo etiam quod facit

necessario . ut animadvertit in uesar I. 2. g. I .

an a. LIBRO UI. DE GRATIA CAP. XXXVI. At e so ex evosito dicam verum esse, cuia motus ouilibet eoae ia

eo quod necessaris facit , si virum sit quia sua si 'tas a reastione est vim tu prurie Iibertas i atque ibiadem eonsectarium hoc e Iansentano dcsmate manare demovitro . Non ergo infero calumniam lansenio, nee insidiose me gero sed me calumniatur ah onymus . atque ex tesidiis aggreditur . Tertio animas verti eodem tom. 3. eademque disput. pag. 297.

lucinationem lan senii, qui dogmatirans peccari in i quae neeellario fiunt. abutitur iis Auxu ilici Meis, in

quibus eoncupiscentiam appellat peceatum . non pro

trie , sed quatenus est poena peccati , atque . illec Dris seis ad peccandum inclinat . & sicut tinguam

dic mus formam ieetoremque verberum. Idem advertens

Stephanus Dechamps de Haer. Jans. lib. 3. disput. cap. 2. nutri. P. demonstrat ex illa Jan senii allucinatione evidenter inserti , quod conitare sibi nequeat Jan senius , nisi etiam dicat peceari in quolibet eo eupiscentiae motu necessatio atque indeliberato , idem prorsus Dechamplius affirmans, quod mihi ab homine c. nescis qualem dicere oporteat vertitur in erimen inexpiabile : Et lem , ait I hamps , si ad Ua- me . eius contenuit peccatum esse prurie, Dea necessario sit, j et

licet Aiastissimus aserat eo tant- modo peccarum esse , ' quo fra itira manus est : quidni m Calaino contendere Iicebit , concupis entiam in renatis proprie percalum esse Iicat S. Ausustinus diserte asserat eam non alto modo esse peccatum , quam scriptura manus es Cur, inquam, Viva Colυino pari iure non licebit, eum eo Deo, quem

expandimus , manifeste s. Ausupinus da eis piscentiae 2 iue mosibus INDE. IBERA PIs loquatur ἰ Similia Dec Lamps proximo num. ου Manifestillimum est e go , me neque insidiose agere, nee calumniam inse re lansenio; led reliquum esse . ut conviciator consulat tamae suae , o: endatque se a calumniis, truci busque insidiiς ea ville . Ex his vero prior quisue criminatis in caput austoris reflectitur; nam etiam p . t 6 I. de motibus indeliberatig sermo est. ibique pamter non legitur . Jansentani in motitius inaeliberatis meritum vn fiant, sed , TENENTUR Mooscere: haec autem aeque distant , ae illa duo , AectiGur xerum

refert , & . Teuetur veri in referre . in altero autem

rapite nihil imponi 1 an senio evidens elt ex cap. I. f. R immo ex ipso auctore Dus. Reu v. pag. m. ubi ait in sententia Iansenti voluntatem in eo ictu duarum deis, at oniam haerere suspensam . nisi avera alteram dolectando s eraserit, & eo totam animae 'ia ius vergere . quo vigens delectatio impellit & necessario voluntatem inflectite eum vero nos oppositum doceamus, ut conliat ex eodem u. 8. & necncm

ex haε diisertationis parte r. & 6. iure conci dimus ad ersarium iterum calumniari. atque in in diis subsidere , dum loci elae coisilae ait vot carinis , α in stitemate nolito volirutatem necessitari a muta deleriat ne indeliberata , 5: gradibus sup

time.

VI. Postremo ait Anooymus . a me deseri Fr

trem Belleui docentem non uiri ad meritum, vel meritum tibertatem a Mestitate a eident si , sed dun- I taxat libertatem a necessitate essentiali r nam exposua Fratris BeliHIι eoue Iiandae a fatii etim tibero arbitrio ratione, scripsi IOm. I. pag. 378. Doctrinam nuper kraditam , θω I his eorum illortim pace d xerim. verbo tenus , non re a Iansmiano errore discrepare arbitramur.

Hine infert. non immerito a se Fratri B.lselli reviviscentem Iansentimum opponi. Verum nescio, quinam lemures somnium Anonymo inistraverint, me citata pas. 378. de Patre Belleui verba sacere cuius sane eo Mei non memini. The logus noster docet quidem praedeterminationem gratiae victricis aιciaentalem esse, atque ex infirmitate hominis lapsi retetendam , qua in re eidem asse tior at mat sup illa determinatione non persistere ι-s rentiam itidicii , veramque potesatem antecedem tem, ut ostendam proximo capite . Refutavi itaque nonnullos , qui mitra seripta sua non ediderint in i cem, nou videbantur exprei o nomine reprehiadendi, de qui opinamur posse cone iliari libertatem cum graistia per hoc tantum, quod necessitas exorta ex gratia praueterminante Eccidat naturae infimae de corruptae . Atque id sane probare non potui, quoniam Aelii hoe statu admittenda eli libertas inisterentiae, Zelanianius hane libertatem negavit, quod in ejus systemate concupiscentia, quae ob peccatum accessit , induxerit mecandi neeessitatem, & gratia huius e-- pueentiae victrix necessitatem reae operandi. Illud unum a me refelli coollat ex eadem pas. 378. Cet rum de quocunque seriptore pertractaverim . poterata me Monymus addiscere prudentiam , ae tempe mentum in refutandis aliorum opinionibus adlubendum.

VII. Ex his eorruunt, quae adversarius recoquit -- art. Ita agens de Iaasenii propoliti et nam

137쪽

13o AUGUSTINIANU

quod primo nnm. ait, me a Iansenis non dissentire . quoniam doceo voluntatem humanam necessitari ad OA temperandum delictatio σι uti , qtia gradietis alteram fuerat , ad illi is imi biliter c Heritiendum, illa salsissima opinio, tu ius eausa nos tallidicis sal laetis

dilaemavit. God et . nu. addit, a me non admitti stiberatia per se efficari insistatem nun taxat conseque μι- , est talsitas alia, resutata l. 8. num. p. in αnum. 3. Id vero, quod . num. inquit referi tum intritigentiae meae, quomodo superior detestatio non inducat nerestitatem . quando obiectum cadit sub indisserentia ju cii. percipiet 8c ipse . si S. Thomam. &Antoninum Mallinille lusuaverit aliqwantulum &fortas.ς haec poterit a me intelligere. s in primi capitis, & in locis ibidem laudatis paulis r pacata mente immorahitur. Adiecta numero ubi ait a me tradi fieriam in iit oriam indirier utiae potesatem .

huiusque nomine nihil aliud inteistere, quam

eatis ad imum . malunt sexibiotatem , qua tamen sub victriei Glectatisne necessitate ad unum , vel alte rem detreminetur . ex k. I. 4. 6. aisue ex praecedenti nitus evanescunt . Ex iisdem Iocis evincitur, quam

8 ei facienda sint quae addit num. ti clamitans a me repeti Alertatem voluntatis ex indiverentia νωμι. .rκod non subest imperio voluntatis . suoniam conten o eum Jan senio voluntatem semper o nec εὐariis obse- ut delector rom praedominanti ; quum id nobis mend citer & calumniose imputetur . Quum it que omniae

Horsus e viciatori huius sophismata innitantur salsis-Bmo illi mincipio . qu H nos eum Jansenio stinuerimus de relatisnem vittricem necessisantem , & quod nullus ea tholicorum sententiae adnaeserit nostrae , qua in re ostendimus illius mentem esse Cimeriis tenebris atriorem ἰ evidentissimum eli. eonsecutiones illas suas, quod admittamus. ch retram. &non misimus est ere anatiema in Jansentanam haeresim pronuntiatum, esse fulgura ex pelvi, nee pili iaciunda.

sed eae hinnis exsibi lauda

Rfutatur. postrema. insimulatoris eriminatio DErventum. est ad ea lumniam ceterix omnibus atro ciorem , quam mihi eriminator intentat, in me ab errore quintae Iansenti propositionis non re essisse. Et si enim, inquit, Fatetur F. Ereti Deum et elie tit omnes bom nes , vemine prorsus emepto, salvi fiant , O Chrsum pro ominibus omnino hominitas me tuum eme ; hisae tamen , quae catholica fant, catholice diaesa non. sunt, sima, verba sunt Augustini lib. a. denupt. eone. cap. 4- Julianum in erepantis . non imrextione eat .ci pectoria icta sunt. Antequam audiamus . eur tam uni ille ac tam impudenter de nobis ..animique noliri intentione confidentissimus homo i A. r. tum serat; ipsum monemus, ut praeeitati. eapitis. quarti titulum illum perlegat, diu modo refutandae ad- calumniae videatque num sorte ea verba. Au-gyllini , Non intentione catholici pectoris dicta fum ,-la in adversas Iulianum . qui S. Patri obiiciebat Manichaeismum . & adversus illum ediderat librum inserinum , Contra eos , qui nuptias damnant , sibi

potius . quam nobis conveniant. Enimvero. si Iulianus non loquebatur ivlentione catholici pectoris laudan-.do nuptias, quae laudandae sint, ut Augustino Maniis chrismum obiiceret; nescio, an intentiora eatholici ρ Haris loquat ut Anonymus laudando humanii teneris RPemptionem , quae sine i & quidem magnopere laudanda est , ut opponat Ausustini discipulis Iansnismum. At de pinoris intentione cinisTO IESU. qui. totum iudieare debet, quia pro . toto metium dedit reservato ivdisio; exseruumus atrocmunae huius etiaminationis momenta I. Itaque Monymav num g repetit . quae supra docuerat. nom sufficere ad ejurandam Jansentanam haeresim , si dicatur voluntate antecedente. Deum. νυν his praeparasse exirena duntaxat quae iam media toti Miamans aeneia musta, V. praeui catinum Evangelii . Sammoto π msi ιionem . sed quod insuper νε- oui tur . ων a illantur i, eritores 4rati.e , nitem repotis concessae . His praemissis. ud suadeat a me denegari volantatem Dei antecedentem fasiandi mner, ait eamd eam a me restringi ad illa metiis aeu ratia . recitatque fere totam pUinam 386. t uri. I..

quam findit& hiulcam, atque in medii parte hiantem relinquit.

Quoniam hae est eriminationum Dus. Praecipua, ad quam reliquae reseruntur , duo. amrtissim. demonstra M., unum, via eadem pagina 386. de ubicunque de voluntate Dex aut eradente , di de Christi morte , aut

L auxilii si lentibus pertracta , doceam non tam

tum ex/rena, sed etiam tuterna gratiarum auxilia . pro omnibus hominibus instituta, exhibita . ae praeparata esse . di quantum est ex parte Dei. sngulis conserti; alterum vero, quod actualis applicatio eorumdem --xiliorum non eli effectus istantatis antecedentis , de mortis Christi, consideratae sub ea ratione, qua ad

omnes omnino, tam praedestinatos, quam reprob ampliatur: atque inde apparebit, quanta iniquitate viti litigator mihi Catholici nomen aut invideat. aut deneget. Itaque tom. i. pagin 386. ab adversario expilata , scribo: Omnitas praedicatum es Et ara tium , exhibita miseruordιa . praeparata d inartim beneficiorum munera e pro omnibus Christus abunde etimulate esatisfecit, in pretium redemptionis exhibuit. Praeter prindieationem igitur Evangelii , quae est gratia rei

Dor, a tu collata atque impensa i ex prelle comm moro mun ra aliorum beneficioriam, si non eollata mmnibus, saltem Oaenibus En gratia in dirior ; quam homo mendax inquit sententia nostia praeparatam non esse reprobis. ibidem ita loquor: Omnes hom/nes, viritite voluntatis antecedentis , in Dra, qua ad salutem pervenire possknt , collocamur : omnessus habent accedendi ad Eret fiam . petendi saeramemta. O ebriuenili gratiam , suam hie efficiunt. Num, ut 'simur pereenire ad salutem, sat est in mea sententia externum gMxilium , etiam a Pelagianis admissum , aut Sacramenta n c seriint interrorem gratiam

habitualem . Qii ut ualis quoque . nunquλm iuitis e negata, nisi prius Deum deserant, eoniunctaei Nemo id unqu)m enutiet. En ergo rursus interior Rr tia, sine qua non possumus salutem consequi, omnibbus omnino hominibus praeparata . Paullo pol in eodem eapite pagina 39α diea inestum voluntarit antee

dentis esse . Rationatim creaturem ad findim silemat ratem ordinare , eamque in via locare faturis , nec

ei parare , exhibere L conferre quoque , nisi ea detreeier . auxilia erotiae sincientis. Atque id est ne denegare gratiam fusscientem reprobis praeparatam ρ Progredi mur modo ad lib. I . eap. 4. ubi quaeritur, quo sensu Christus sit raucifixuς pro omnibus .. lbilem l . 3. Pas. 333- , hune loquor modum: Aloittius es ita e

illius est instititis euiusdam ordinis completlemιs co Iam , cr remedia . quibus possunt peccata quaeque remit atque ita sanctus Thomas 3. p. q. art. I. das,. Christus sua passieme nos a pereatis liberoit causis iter , ides institiens causam nostrae liberatio vis , en qua possent quaecunque peccata quandocunque remitti . Deupraeterata, Vi praegentia, vel Lutura: sicut si modicus faciat medicinam , ex qua Hysint qui rine morbi Ρ-nari , etiam in furinaem . . At causa n itrae liberati

nis . spiritalis medietna qua possunt deleri, & abstergi

omnia vulnera peccatorum , remedia i quibus scelera tia possunt remitti, non in extemis auxiliis dunt xat, sed ulteri ux, ae polusimum ita ivterioribus

riis consiliunt. Mripla ibidem patina 338. Christus

es pr. πιιiatio omnium percatorum ,. Messiator , ω Re -mptor omnium , Paruum. ad oblationem pretii, in rationem remedii, o SMramenti υιν titem . & insta ρε-gina 39. Chri x oravit, in mortuus est, qu utum ad commune' causam pertinet, hi instimeret remessio ,

quibus omnium hominum possint dolori peccata. pretium sanguinis sui pro omnibus este reus. Quomodo enim ese

set omnium Redemptor, Sol Ior, Animarum Meficus.

in Mediatis Dei in Nininiam . nisi pis omnis- ρretiis statutisset, preces fudist. remedia institu det, ne metiam. inim eis, reprobis, obduratissimis pars stet ανσαωbuisset y Atque id est ne denegare reprobari avis i astiseientia D parata, auae exsibita Oli perfricatam Dontem calumniatoris aee, nonnulla quoque ex scribamus ex libro. 18. cap. 8. in quo aisputamus. m auxilia fine entia omnitas ct erantur λ Paginae

4ῖ8. affirmo non solum exteriores gratias, verumetiam.

Ialutares. Christ Imfusas, & omne auxilium ex par te Dei conferrenisum , ipsam quoque istam. cum

reprobis indistri minatim parata esto ς atque hoc tantum in quaestione versarii , num. reos. -MIini suscientia sngulis omnino hominitas nan. Aiam parata. sint is e hibita , inrum eriam pro qualiket eis exin antra, o -- senim, urgens e praerato, collata.' Atque hoc in loco. negatu ne . an asseritur, omibus ommino homiuibo

auxilias ciemia starata esse λ Addo pagina 40. De spre omnibus , ae svulis νemedia salutis insiluit --Utque, exsitatis , o quantum est ex se, nulti, pror

138쪽

Deo in γυνi auxiliam remota susserens, situm in reuu-N. is siror onibus cito eisiant bur, , leviser tangentibus et Iuvialem: quae sunt ipsa Norisii verba, & quae a nullo sanae mentis aceipi possunt de gratia tantummodo exterreri. Isti e vero sumtium remote sussciens, non m p rasum duntaxat . verum & aliquando unicuique eo istum esse pronuntio : quod repetens Pin. I'. di eo

adesse simi per omnibus singulisque homani bux gratiam sufficientem . Quare rus est in promu . Vocet singu-ώs p parata post pauca. Cuilibet scelestissimo pe catari. quandiu es tu via , non odirati gratiam omnino, quoniam interiam recipis illuserationes: & missis , Se - .rist misericordia Dei γ eraria increata . at semper non es sancta .uitatio G pu animi inmis i.

mo morirtium hominum, quia non ad miserti diam νε antem se eonvertant hiamiiii ιν, Iia ad amorem sui ,

Gus omnes homines erasia morionem aIiquam ρεν vita eramum experiri: & poli pauea , si υ Iis cuiatis 1- mitti quas in bonas eis/tasiones certis temperitas , essententia Norim, tui non reAuno. Evidentillii mum estereo, me in ea sententia nrmissimum este, quod auxilia suffieientia , vera, propria, atque in IeIn . omniabus . singulis hominibus praeparata sunt . & quantum est ex paria Dei. eonseruntur Anonymum vero id n gantem aut esse insignem calumniatorem aut α cum omnino , aut adeo senio Ze oculorum ea ligine affectum, ut nee perspicillorum ope litteras praelo impressas discernat. II. Quod autem secundo loco dixi . ad voIuntatem antecedentem , atque ad communem humani generis redemptionem non spectare aliassem collationem auxilii sufficientis. quatenus re erre nora idem eis, ae praeparare, sest quatenus refertur ad uerbum rei ere ; id principio demonstratum eit tom. 3. pag. dc ur. teitimoniis complurium Theologorum . qui aut nonis. cum sentiunt, aut frientur cum Gurnelio , dum dii seritur , an auxilium fusciens detur omnibus , agida mera Schola quemisue, & hoe unum Ecclesiam statuisse eontra Ian senium . gratiam sufficientem non deelle tui iis , quando volunt obtemperare mandatis. Voluntatem vero Dei anteeeuentem , communemque redemptionem ex si eadem omnino ratione . qua Rnodit exponuntur, a Thoma De Iaenuri, a Goneto ,

a Baanes. a Francisco Eumel, a Ioanne a S. Thoma . ab Academia Lovaniensi , ab omnibus Aesidianis. & Ausustinensibus . tam aperte demonstravi cap. I. 6. huius operist Apologetici, ut nobis videaturres prodigio simillima , qu ia extet in orbe homo, ubi ius arroget ex pectoris nostri penetralibus c t lieam fidem evellere . de ad haee notissima iis, qui primis labiis Theologiam degustarunt . tanquam M per delapsura igniferam erinitanaque eometam. Ieat , ex nareat, nobisque sitimen, exitium me istum cerer . Gi vero illa ignum, .nestivisi iis ui: Not tam illatam sta quintae Darenti propositionis eat γμῶν aa mntam iis verbis exsussasse . Ilania itiem . Christum m. εκ non mortuum pro omnibus, si explicetur, ita ur ' homines reapse sitituri snt partieses hiariae data per 14 . er Chrsum, non iantis e vera iudicatiar: etenim plirique me infimi subeuii pamulos in aeteris matrum decedenties natum Chrsi eratiam participare existimant . Si vero meritis tinnitis fanaianis Chrisi . teι humanae 'asiem voluntati omnes Misare eumenti, de are velit. prorsar reticienda est . Postquam vero doctisumus in diualis ostendit similia tradidisse P. Macedum quod itidem pratinis eit. 6. num. I s. γ ait satis superque Iectorem intelligere , χρυ-as esse, quas iam attis Parauelim, im iuia obstetruante, germantiares ste perit, aereasti e germanas. suppositiam sente rarum mu tis para vis distantiaem propinquitatem. Ea tamen esscitammator m garriaitas , ut cum utramque ac μιν num manticam excuserint, easdem cum letiorum fossidis cantilenas eantem ae νecantem. Haec a nobis . cum eadem sit causa , eadem criminatio, eaedemque t quaeuli eonviciatoris eantiones, iure ae merito repetuntur . Praeterea , quia actuatis gratia collatio non

spectet ad voluntatem Dei antecedentem , atque ad communem humani genetis redemptionem . ex teis. Anonymo dupliei ratione demonstro . Fatetur enim - Ians Red. pM. 37. eommuniter Theologos d. - cere . quod vinuntas Dei consequeris ea sit, quae mur in ollectum, quale est in seruo Dia omnlibas institum circumstantiis: voluntas autem antecedUs ea . qua femrba tur in obiectum, non quidem quali se in se se . sed Urahendo a quibvllam eoumstantiis r atque itimori a nobis traditum est tom. I. de Tm duci pag. 387.

ein & 388. torn. R. pag. 442. & In dissere. cap. I. lam . . II. num. 8. Igitur ex voluntate Dei anteceaente non

sequitur quod gratia sufficiens debeat actu conferri mnitat & singulis humani generis individuis, quae . M 2.-ia certis Se peculiarium circumstantiis sint comsori Thes. Tom. VI.

O IV. C A P. II. I 3 i

lli tuta, ideoque nee voluntatis amerarintis , sed tonse entis, sunt obiecta. Praeterea de hae nostra pridipolitione , Nom es de μου. quia aux/Iium gratia omniabus miserio Miteν exhibitum . ac praestaratum omnes r

apse rec pia ut, quam defendimus tom. pagina 44 ita Anonymus ait ans. Ret. pag. Verissima vi hac asterim ; nam auod non omnes recrapiant ain tium gratis certissmum est. Ditem δε infant bis absque MDptιhmo ante Milum rationis morientibus. Uuod autem a xilium iuua gratiae nec piaut omnes adultι, ut pervenire possint ad fidem , noo G desinitum . imo contrarium docent satis e muniter Theologi de iis . quos vocant negat

infidelea. Apposite. Disieeit, disrupit. evertitque lysemet insimulator omnia eriminationum suarum m chinamenta; ita enim argumentamur t Quod deste dit ex antecedenti Dei υοιuntate, Ac ex communi humari generis rLiemstione , debet e venire omnibus & si

gulis hominibus, nemine excepto; quoniam Deus vias omnes hominis famos βιν i, & Ch ks pro omnibus o-mumo hom nibus mistutis est . Haee propositio non potest negati ab homine sanae mentis. Alsui rea e re cirere auxisitim eraria omnitur misericorditis exhib itum ac pr aratum , non eonvenit omnibus 8e singulis hominibus , nemine excepto. Haec propositio, fatente Anonymo , Deris a vi ; quonim auxilium non reeipiunt infantes deeedentes sine baptismate, nec juxta sententiam satis communem ii omnes , qui dicuntur negatr infidetis. Ergo re te recipere auxilium gratιa smnitas miseri orditer exhibitum ae praemeatum, non destendit ex voluntate Dei antecedense. ex commaui humani aeneris Redemptione. Ad voluntatem e O antecedentem. quae eonnotat communem causam .umanamque naturam a Verbo Deo in veritate s sceptam, pertinet gratiam , quam Christus sua morte romeruit, omnibus praeparare atque exhibere ad --untatem vero eonsequentem, quae resticit homines in tertis circumstantiis constitutos, spinat eamdem gratiam fecisu Ium Dea beneplacitum at x en rere . Du ergo perspicue demonstrata sunt . primum in sententia nostra omnibus eam praedestinatis. quam reprobus pro rata esse . exhibita . quantum est ex parte Dei, etiam Gitata auxilia omnia gratiarum alterum Uero. hanc praeparationem. atque exhibiaionem , & quantum eii ex parte Dei. munifieretissimam largitatem esse id . quod requitur ad voluntatem anteceientem salvata di omnes . oe ad Salvatoris uoliri univerialem communemque redemptionem.

Ill. Hi ne apparet omnia, quae mihi obiicit aloe sarius. serras elle. apinas , lusionesque verborum ἔquamquam uestio num lusio dicenda sit audacia οῦ Manos e Catholicorum numem extrudit. Brevi videan quid ponderis habeant .iuum divitia . Postquam ammadrimat: --ari a taere ntecedentem Dei volunt di tem per impostionem ordanis . per ordinatiouem Milonaia 'mias creatura ad fluem superna realem, per instituti-em causa nostra, ineratiouis , atque praeparatis eo inibiationemque gratiarum, putat lectorem naerere suspensum, ignorando quid his novis atque inusitatis turborares m--Iucris Anficet Frater Berti. Porro non est nouum . quod homini in Iectione Theologorum parum , aut nihil vertato, atque, ut conitat , eralia pinguisque minervae , ipsae in igniumvirorum praecepti es videantur esse λυσιMera. At eo sultis cap. t. f. o. illorum virorum documenta prinmisi, si sorte per eorum lectionem obvoluta illius meus ab involucris extricaretur . Legat ergo ae diit v luntatem Dei antecedentem, & universalem humani R neris redemptionem exponi per auxiliorum preparatι nem ab omnibus Thom illis : per institutisnem ea aen 'ae Iiberationis a Doctore Angeli cor per ordinis imp βιonem ab Aegidio Romano: per iussi tionem meai rum ad Diatem a Cardinali de Laurea. At inquit 1, versarius: Theoloeus iste admisi danoaxat media exteriora omnibus uniuersim hominibus communia . Hae in re ex u. I. apertissimi mendaeu reMincitur. Prosequitur r Idem Theoluus docet Deum par Iis in utero matrum vita

fra ius non p-idisse media . quitas illis Hema salus reddat ν mobilis . Mentitur iterum ; media enim ad

salutem nacessaria omnibus parata esse, dictum suprae. ac repetitum etiam in quaeitione de parvulis tom. 3. M'. - ubi scribo eoncedendum esse pro iisdem parvulis in utero matrum denatis mediciuam pereati o raram . in tutam , quod extra omnem revir ersam

situm es . mod si ibidem dico . Nulla his eratia

Miualis eo eretur , loquor aperte & absque sueo , docolla tme medio m , non de illorum triparatione : & Gm consentiemes habeo Thomiliarum nodilissimos, inter quos Thomam de Lemos lib. Panopitae p. a. tram die π

. 6. 3. nu. I 66. aliosque; imo dc ipsum Anonymum 'inibentem - 233. duod non omnes reapse reeipiant auxilium eraria cerusinum est, saltem δε tua mibas abse

139쪽

AUGUSTINIANUM SYST. VINDIC.

-m voltiis illis sua apriuari . Ceterm neque id obiectaret. si percepisset actualem auxiliorum applic

tionem noti Dei voluntatis, sed conueque

ais effectum esse ; aut si iesisset in aliquo Thomist

rum , Deum at arenis statui e volantate absoluta. ves sequenti non dare omnibus stipe maturalia auxilia , t

douet eis, qui rediera π erant recemur. . ut loquuntur Bannes 1. p. q. a .art. aliique apud Alvam de a

xiliis disp. ii h n. 4. iustitit ealumniatore Paret magnum isterces re discrimeri intere Fratνie Berti, o Theotvisum Orthoesi rarum destri M. Theorii enim orthodoxi. qui

Meent Chroquin pro fatale oontium omnino hominum, etiam reviorum in materno utero defunctorum, esse mortuum . erunt consequenter Detim omnibus viis contulis, Miseisse. Dei Iasiem praeparasse misia , auibus salus aeterea reddita Disii tuis ossibilis. Verum tuomet laqueo prae- steatur artifex calumniarum: conflat enim ex dictis nu. a. in mea sententiati parvulis S adultis omnitas auxialis, ae media ad salutem prae rota fui e 1 igitur fim-xium est diserimen doctrinae nostrae a doctrina Theologorum Orth xorum. Insurgit autem : Vasqueet , eo uit iis insontibas non suis praeparata media , ibui illis possibilis rediretur aetema salus , opinatur uoque pro illis mωlaum um es Chris- . Seu nunquam mendacium a talumnia divellitur Uasqueet nim amrmat, non negat pro illis infantibus Gissum v xtuum esse, quoniam etsi Deus nolit eis media suffieientia anIicari. in Ecclesia tamen etiam pro tuis .nstitvia Iunt, cir si opplisarentur, eiectum taberem , ut demonstravimus cap. i. g. 6. num. II. & unusquiscue legere poteti apud ipsum Vasquestum tom. 1 edit. Lugdun. pag. 461. & 466. Concludit veritatis tuba di eruditionis pri-stium e Fratere Berri renιendit simul, o Christum pre ι aevim salute mortuum , ela Deum neue ut ipsa antγωntur media , quibus laus aterna'-μ induatur HJlisis. Nonne haec duo contradictoria funi Respondenunt pueriliter argumentanti pueri aetvmnes sciatarum t Per Christi mortem remedium in se iam utum , sed voluntate e sequente nouauticariotise O . seu iust smo Dei iudicio; dc contradiEtoria quidem fore, si diceretur, ut institiatam, edi non es in-ssiturum . Deus vult aulicari, edi non vult anticari ;ia his autem enuditationibus . Remedium pararum at-

quae is tutum est, de , Remedium iusto Dra iudicio non π iraturi inveniri eontradictionem solus ille artatra situr . qui polleat insimulatorta huius praestanti, pn

claro, pieacissimo ingenio. Nobis interim melimela haec degestantibus, sinamus respondere Lemosium ita scribentem praee. eap. II. num. 2II. Pico parisiis, gui πιι in kιινῆι maremist. Dei qui iam ἐπ seam lueem νε---At, o sine baptismo mortui fiant nullam omnino f. retens a iliam fuime antisatum , gula pro omniaus

nihl alius orianasseret diu, in jkdicia , utique fusissimo.

non, Inferet omnibus laba auxuia sussiliensia. dari, sed aliquitas iuste in pumam praecedensis musti fa/rem risinatis negari , quia curia d sietate mam statu .is praedictis parvulis. Ex ipsa ergo parvulorum causa, qua saepissime utitur Α ullinus adversus. Pelagianos ut ostendimus eadem pag. με. insertur applicationem aviatorum non spectare ad illam voluntatem Dei amrecia rem, quae ad omnes Adae postenis universim e

tenditur .

I Q. m. IV. Eiusdem omnino generis, ae praecedentia, suntam. . quae Anonymus objicit ad pag. usque 13 . Ait pri-

. me nullam in reprobis arnostere veram gratram

suffrientem, sed tantum in. Cn isti redemptione ' siι s sestutiam ς & esse minus sinceriorem Jansenio , quiniam Ne is admittit moνtem Chrisi ad Glenda μmuia precata abunde finis e tem . M patim Fureristrasserit Chrissum pes state νεμοι rum - esse moνtuMm, ideoque a me eumdem Jan senium differre Derbis dumtaxat , non re. Sed eum nolim ulter fieul as litas macharas retundere; obsecro caecutientem insimulatorem, ut sibi palpebras obungat, & videat vel tom. g. Tuo I. Di βψ . pag. 6 . vel nutus ditari. cap. I. I . nu. T. vel hoc eodem i. num. I. me mater s. ontiam pretii ad communem redemptionem requirere eiusdem Meri. oblationem , nee non iactam pro omnibus ivssiturionem remedιi, in νωμ siauem, at . exhibitionem omnitiis araeiarum, quae necessariae runt

ad constentionem salutis . Addit me ideo arguendum

esse . quoniam contendo tarsute Natantatis anteeedentia remedia non anticarra , mue hine eone ludit: EUM rut F. Boti Deum te te istansare autecedenti omnes iam nes . nemine stramur exta is , Disara, uim ideo υ is iis omnibus conferri, inerri, atit altem praerrari gratiar

teriores ad Diatem vere fuscimus . . is vero eureulianeulis istis minutis, vitiosa glande, di inani putamine vilioribus iterum respondebit Auxiliorum Hualis anticatio eli alicuius esse iris productis r idemque non pertinet ad voluntatem anteeedentem, ut a

consequenti diiu'ctam . Ex -vplicario autem non praeparationem interre, non Theologi est , sed i h Ji iressisque logicyli; atque asserere quod in mea se tentia interiores gratiae lumeientes singulis non νυν renιών, me exL1Maatu , non solum eli hominis de Octantis, sed etiam tinrarum, unde mendacia emuunt. plenissimi. Vide paullo laeta num. i. Repetit, a manullas admitti gratias interiorer . quibus salus aeterna repmbis reddatur possibili . nili gratias illas. quae empiditatem vincere non m nt ' id ue dum s. , mnes homines, quandiu vivunt, esse in via. qua ad salutem pervenire possunt , omnes habere ins Memdendi ad Ecelesiam , petendi Sacramenta. & obrianendi gratiam, quam haec inciunt, omnibus esse exishibitam misericordiam . di praeparata divinorum beneficiorum munera . pro omnibus Christum a Medi eumulate satisfecisse, & metium redemptionis exhibuisse, c quae omnia pag. 246. Ac seq. a me doeeri

tu . & nihil aliud si anificare, quam Chrilium pm

mnibus mortuum esse quantum ad finicientiam metii, quantum ad communitatem eause . di quintum ad e

neratio faturis media . universe humano generi pro posita; sed sententia antecedentem umorem nullas complecti inuriores gratias ad salusem Doe sufficientes , ae proinde grai ας illas non sitisse remias praeparatas liquam vero haec semel, iterum , te tio, ae saepistime repetiuit, reeoxit . atque sis deque vertit . fatetur pag. me non propugnasse evresso

haeresim quinta prvos,onia. sed ninilominus is heresi damnata esse valde s με um , quoniam silentio poeterivi sensum, & dogma υi e uini propositiaris ἐπι uredi des tum , subiicito ue praeelaram illam sententiam : imr . cui non restito. aprobatur, O sento . cum non defensatur . eniam tur. Ceteram iure omnia nee obuio digna sunt, nec temneri, nee cassa nuce . Quod enim autumat, a n

bis non agnosti interrores gratia3 , visi qua superant cupiditatem, resistatum est 3. 3. & L e quae addit δε nostra votantatis ante redemis explicatione , dii ncta sint cap. I. g. 6. necnon in praetentibus discussonibus:

quae appellat exqui tum furatumqtie apparatum verborum, esse enuntiationes in signium Theologorum. Sa

Morumque Prosperi , ac Tnome , evidens est . tum ex tom. 3. Theia. Dinc pag. 3 6. tum ex praecitato 8. num. item y quod Lbniat me denegare in t riora auxilia gratiae sumientis omnibui, etiam repri, his, praeparata, est saepe se piusque reiecta calumniar quod postremo ait. me in explicanda antecedense Dei votantate non proscribere sensuri in qainta propcim . tione desultum . est atrocillima ac intolerabilis inimria iis omnibus illata , qui voluntatem antecedentem, communemque rationem humanae Redemptionis, e dem prorsas modo, iisdemque vocabulis expiserunt.' de quibus plura ela. cap. 1. 6. num. 3. & dei eeps usque ad tr. Itaque An Imi eriminationem

cum tot farciminabus nec uno e nieare excreverunt,

atque inepte obiicitur nobis praeelara illa sententia . quam impollor erens hoc in lom. & in quadam a

--De inservis emtiIanda. atque utrobique sine a Morri nomine. videtur ignorare, eui sit adseribenda . Id nos , quamquam nulla numero esse arbitratur, docere mirumtu virum hunc atque temperatum , ac

erudirum , de quo iure repetendum illud Homeri ia

eap. Error, ibique tribuitur Innocentis . At in edistione Romana ann. a M. quam exornavit Iustiis F. ianini Archiepiscopus Au ranus tom. I. Pag. n. re M. adnotatur, earptim A tam esse ex eps. r. Cis D. L eap. I. M. Di m a Galilae. Haee vero Gel

stini epistis stlima eit adversus eos, qui . eum Miscere invis competeret . quam docere . conabantur no μου

se is mirgere, quos intra portu Iamras sio facti fida pae a 3 t. secusos i & nitebantur etia- quis remitim fratrum uti g ream dispora. ut tegitur eodem cap. r. , sive adversiis

eos, qui iactantes in libris Augustini damnabbia se ν νεν in , ut ab his, infamis m, mram exterriri lectoris

140쪽

DISSERTATI

aberi errat, publicarunt quaedam capitula, quae damn ' tiovis titulo praenotaruut, eaque circumferebant asserenistes tradisio a dia me id via , in no ro sensu esse ,

qualla tabes co reminerentur inuistiser inter quae mei ..dacia primum erat. Mia Domiuus user Jejus C' sus non pra omnium Tminum state , redemoti eyt passus; alterum. Quia Deus notit omnes salvare .

etiamsi omnes Iolauri ta vir quae duo quemadmodum Anaustino, ita nobis ejusdem filiis ae discipulis immerita obnciuntur.3-s. U. Carpit deinde Anonymus num. tr. Omnes pro I . nositiones meas de Gratia suiliciente lib. I L. cap. 8 Harum prima est : Dens pro omnibus ac suusis rem νιμι. dia solutu instituit, paravitatie, exhibuit. G autum Disc. est ex se nulli prersus msrtatium doegat supernat ' stationes . Hi aramque gratiarum beneficentissimam ta

zizia gitatem . Cum vero haec solae propositio eunEia illius

44s. s. mendacia revincat . atque evidentissime prodat, ait a me eo tantum sensu enuntiari, in quantum comprehendit media duntaxat eneriera , mu autem ararias imternas. easque f. ientes. At quis mortalium, nisi ductae frontis, &linguae non redargutae, hid uitam enuntiationem ad gratiam Pelapianam audeat coarctare, cum in prooemio eiusdem libri m. 3 7. declara verim me disputaturum de Gratia Chri i, de qua Sch

Iesilai disputationes instituunt ρ Nunquid Gratia Chri, ii

exterior eli tantummodo , aut Scholaifici de exteriori tantum gratia differunt. ubi quaerunt an sit necessaria ad tentationes vitandas, dc an aliquibus den Ot Quis etiam, nisi ita turpissima inscitia versetur, eaerit remedia saltaris , supernas ista irationes , ω alia

is Pinarum gratia In munera ad externa duntaxat auxilia relli imi Verum illiusmodi ineptias resutavi

paullo supra num. i. Adde tamen, me eodem capite pag. -2. aperte diti inguere gratias exteriores . iam cse, e tiaraam tu i tmii remedii, in aruxiliorum praeparat nem: i. ue mentitur, cuis iet ait a tne auxiliorum nomine. intelligi gratias a taxat exte s. Adde m

sas, me eodeni cap. pag. 433. scripsit se. Gratia 6

cios ad crede .m, de qua disputo Prop. 6. nequit m .liud ess/. etiam sancta de an Dei emta fide cultatis Oast sto: cui autem, nisi cucurbitam gerat pro cerembro, cogitatio in fio externae sunt ἴ Adde etiam, me ubique gratiae Liscientis nomine intelligere sum nam . in tu iamque inspirationem bonae voluntatis, ut constat ex eodem to n. pag. 348. 43 . 43'. dcc. in quibus locis gratiam illam suilicientem. appello pium

animi bonam voluntatem : mentis inuserati nem, o inspirationem ι aritatis : gratiam inteream , quamus nobis loquitur illo u b bminis ratione spiritus fui: piam ese rariovem, interiorem sensum , sentim υμῶ ium. Adde & is hid . Anonymum art. 8. a pB. Jaus Rea. O . usque ad pag. 22aia recoctis. verbosis smis, infinitis argutiunculis reiectis contritisque ML nobis obiecisse , quod in umbri, fustemate non detur pratia . ouoniam ha et in pirat istantatem

quidem , sed parvam, sed imperfectim , sed

ν dum idcineam. Et haec voluntas non excitatur in

cordeὶ Haee voluntas homini exterior eli Torqueat ergo se , ut poteti, fallax insimulator: ea propositione prima docuimus gratias interiores , & vere sus-fieientes a I eo omnibus praeparatas esse. omnibus ex - hi ri, in quantum es ex parte Dei, miti prorsus h minum Gnegari: ideoque nane propositionem comm morando suam illam amficiolam Jan senis ni machinam imprudens archite ius uno id tu confregit . Altera,

quam rodit, propolitio eii : Non es de fide , quos auxitiam gratiae onambus misericorditer exhibitum ac prae paratum omnes rapse recipiant. Veram hanc . imo veris smam dicit, & ea tantum de causa vellicat . quod non

ipserim nonnullis saltem reprobis dari auxilia ad sa-Lij, Dymi otia. At duo hie adverte: primum sateri

adversarium, Quod in se entia noltra gratiae auxilium vitibus sit ea ibitum ae praeparatum , ideoque a nobis agnosci beneficium mortis Chrilii in omnes copiosaxedemptione diffusum : alterum vero, a nymum dum ex praeparatis ne ad actualem coliaraonem progreditur & eum ex hoc antecedenti, Non omnes reeipiunt , inseri sententia uostra nullis reprobis dari auxilia fossicientia , magnum, esse dialeciacum, Ec lon- urionem tredecim cubitorum. Sed repete dicta num. i. Tertia noua propositio est Non es necessaria mi imputationem peccati praesens O actualis di istae gratiae imis uariis. Hie rursus nos calumniatur, ut secerat artin. R. quis, asseramus hominem libere pec re, et

iamsi percatum Utare nou possit , eo quod pag. 44'stripserimus , Iiberum arbitrium sne gratia sibimet sincere ad peccandum, & nihilominus hab

in libertatem indi serenIi , quoniam determinatum non est ad hoc , vel ui mmatum , noxium . ae rohibitum epuς. Sed Osirinam meam communem inter ceteros orthodoxos, qui aiunt non semi.

per omnibus & singulis homini et exea eatis. & a iiDde alienis adeste auxilium susciens ostendimus 6.

num. ubi accusatoris inscitiam. consevitia, in omittendis verbis Theoloeotum idem, quod a me traditur, assirmantium. aut secordiam aut circum ventionem , satis su rque repressimus & calligavimus. Quarta propolitio noli ra ista senat : Cuis, e . i. nisi libere ponat obicem. ad se gratia oratiori s qua impetrare Ubi auxilium immiatate siniciens ad

elis. Inquit Anonymus me ea elausilla.'nisi libere obicem. negare gratias soricient ex cuilibet fid . Quaret Quia in sylle te no iro obex ille estri catim; a peccato autem in stilemate itidem ni

tamen sallax potius ti illusori λ est argutatio adverse sarit: in omnium quippe.Austullinensium , ae T,

miliarum sentem iis . eorum saltem, qui negant auxilium sussicient adellis omnibus, etiam ii ne gratia homo libere peccat, ideoque Mete ponit obirem: ura . 3. num. 3. scripsimus Hilicientem pratiam deeste libere intentis,s , cra libere ponentibur ε earn emum . Quomodo id eveniat explicatum eli silpra j. 6. n mero 8. 3c iusius capit. I. A. 4. numeri & seque tibus. Ut addam pauca r optime haec duo cohaerent, quod impii libere ponant impedimentum gratiae . et iam si ad non ponendum impedimentum gratiae indigeant saperno auxilio, quo carent; quia ad me

candum & ad malam voluntas fetua sussicii , ad nodi

peccandum & ad bonum non inuicit. nisi ad Motura Deo. Hine s. Thomas 3. contra Gentes cap. 1 P.& iω. plura docet, quae universa a nobis enuntiata wmprehendunt. Ait primo : Deus, quantum in se est , s. τι.

paratus ese omnibus fratiam dare, vult enim omnes h aerias ν .mines satos fieri. En voluntat a recedens salvandi inmnes explicata per gratiae praeparationem. Sequitur i.

mιmante. in culpam in putatin e , qui oculos clauciis , si ,.M. it. ex hoe aliquod mutam se oror, ii et videre non possit , nisi lumiue suis pro ratur . En gratia denegata aliquibus ob impedimentum, Quod prava UOluntate li- δε is. e. re ponunt. explicatum a nobis eadem solis compa-: ν- ratione tom. pag. 38. Addit Sanmis Destor: Qtiod autem distum es , tu potestate liberi arbitrii esse, ne ιm--ι.

pedimentum gratiae priuiet, competιt iis , tu quihus reaturalis ρ tentia integras erit : si autem per inordina: ioneis praecedentem Getinueterit ad murum, uou eris em tino in

'te ate e tis nuitam i indimentum gratiae maestura En quod si impius impedimentum non ponat, deputandum si gratiae, & non illius poteilati. Prosequitur Scholamini A us: Unis anaret flutta Pelagianorum opianis , qui dicebant hominem iis metare exissentem suis erotia posse vitare peccatum. En θratiae necessitas. ne . in peceata labamur . Post haec ait Doctor egregius rsamvis autem illi , qui in peccata fiant, istare non possint per pr priam potesatem quin impedimemum gratiae praeissent , vel ponant , nisi auxilio gratiae preveniam

pia hie defectui ex culpa praeceriura in eis relinquitur .n impotentia luere viaita. quam ego iisdem L Thmmae verbis explicavi pag. 4 4. de 467. tom. q. Th. Dis stipi. Concludit Scholarum Columen et Praeterea Iicet illis. qui. st m peccato . nou habeat hoc in proprias p

testate, quia omnim vitet pereatum, habet tameu pol Batem nune vitare Dec. υτι illis peccattim : unde quod cunque committit, volumaris committit, o ita nou imis

rito imputatis ea carpam. En libertas a Sancto ma explicata per hoc, quod voluntas non sit determia nata ad hoc, vel istud privatum, noxium, ac prolisi

tum opae.. Fallax ne est. & illus sementia nostra aEam quoad omnes partes tradidit S. Thomas, neque hoe tantum in ioco. sed etiam in aliis, de quibus via de Thomam de Lemos libro pano liae p a. trarua . cap. II. num. ι & se' pag. M. Nostra promtutio quinta est r Nullus ab qua gratia per se e carahatit potentiam oraudi eon unciam cum a Iu ; in qua nihil aliud vellicandum invenit molestissimus censi, e , nisi quod adi potentiam pro iam , atque ab omni lin imento expedisam , qua possimus praesemptionem

vitare, & coercere perduellem concupiscentiam . reo

quirat schola nostra gratiam. victricem sed plura de hae potentia proxima , & de Catholicis ae praestantibus viris, a quibus verborum. uoque phrases mutuati fuimus, cap. I.. a. n. & nurru r. cap. item 2. 4. Di num. I. R a. ae q. 8. num. 2. A a. Sexta

nosita proposito est huiusmodi: υ probabilior sente

tua, auxi ia . quae omnisus divina munificentia praeparaxit , quibusdam aliquando deesse ob impedimenta. qua OMjicit humanum vimeritum. In hac impollor calumnia intquod non. addiderim gratias vere sistaenrra dari vim nullis