장음표시 사용
71쪽
σε g. IV. Aperte sensu ρ me eatholico P. Bellelli explicar, non que I sertat a necessitate, quae in hoc sum naturae labae requiris ad merendum, . demerem
S. V. Manisse talummotur qui asstrum refici a Futgentis Bellelli dimino μι
mandi omnes moluntatem , O communem uni minorum hominum redemptionem. Qid.
s. V l. Diluuntur oe exsufflantur Infimulatoris oppψriones. 138 S. VII. Sequitur objectorum Anomum. refutatio. IUS. VIII. Iccensvitur ea, quae An mus effligia , aequi Mim, in mera verba appestat, ut inde concludat Fulgentium Balelli esse Jaesenti risci lum. 1 S IX. Demonstratur quam inepta sint, ac futilia praemissa objectamensa. 143 S. X. Comprimitur Hremus adverserit conatus, in consequentium fastas infe
ris ex Antecedentium confutatione. IU
Demonstratur gugere non postse notam calumniator 1 , ροὶ Scr*xorem cathone damnati erreris instimulor, quoniam is urisur prisci Is, unde infimulatoribus Ud tur inferri error ipse proscriptus; dummodo principia illa non μην pariter damnata , a quibusdam Carbolicis propugnentur; Scriptor aurem illa ira principia hae s ruat, ut consecutiones inde ab adversariis deductas, erroresque objectos rese et , in
II. sumi conscuriones illegitimas esse eo inclain, lar AH eradix se Per
Appendis ahera Aηου expenditur, atque discutitur. I
In quo recensensur Friani errores, atque ex princlaiis Augustinianae Neologia rofutansur . . 16'S. 1 Er res Fas circa gratiam Angelorum, ae primi bominis . . . ibi L. g. l I. Falsi errores, qui comprehenduntur in propositi Isus da lib/ro HUtris Iadi
3. III. Propstiones Baianae pertinentes ad Imertatem, Iegisque νr sirisonem. 73 s. lv. Michaelis N i errores circa merita opersm . ibid. S. V. R censentur errores FHi circa justificationem. S. VI. Asserta Frii de peccatis, jure a rimanis Ponti lassus nostri a. 173g. VII. Articuli Fini mersantes circa minutem Sacramentorum, in claca soluti
De erroribus, qH continentur in propositionibus is fellianis per Orsituri-- ,
Unigenitus, iure meritoque damnatis. UTI. l. Beselli pransitiones, in quibus nilur de Gratiae necessate , mnatura. ibid. S. II. Prusilaues Beselli spectantes ad Fidem. 1 9
S. III. Sequuntur errores auesnelli circa Dei moluntatem salvandi omnes, in circa ChriMi mortem ac redemptionem : ibid. S. IV. EAuntiationes Sue felli de gratia natura integr . . . t os. V. Sex Euesnelii propositiones circa mires libera arbitrii primo pretato inclLnari. . 18 S. VI. Pue*elli tiones de caritate, cuplatrare. 182
S. VI. Puesinelii pro stiones de caritate, cupiq. VII. suesnelli propositiones de Timore.
72쪽
' A N S E N I S M S REDI VIVUS. De Ianstnii haeresi disputatur . hujus calumnia Augustinianis
Theologis illata denudatur, arguitur. & revincitur. Pronsili sapit im e uetulis , sub unoquoque eorum sensus nostri , mei, gramex Ap sicae Sedis auctoritate defendimus, mersa ponemus ; ut qui pausiatum se ad tegenda Me dignati fuerint occupare, evidenter agnoscant , Impiarum profana rumque opinionum nullum eo uus nostris Inb se mestigIum: O Masbemias, quas perspexeri ην nostra professione damnari, in earumdem repertoribus censeant debere
puniri. νs. ωsper in Praec ad obtest vi entia mi T l. Tem. VI.
74쪽
In Pω de . Mimiana, 9 de Jansentana elata eratiam doctrina disserinor, ure ripae demonstratur disci imen. ae pertractatur de seras
damnato in quinque 7 senii tropositionibus.
ia praecedentibus disse rationibus methodo insistens , principio exponendum propositi num Quaesii Iansenti reprob tum pravumeae sensum. α Au- ustiniani systematis patens , t tissimumque a Iansentano dium diam, atque in veritatis nil ei uitam eamplura illustrium me
locorum testu ala proferenda esse arbitror; quam omnis Miminationis iniquitas facilius collatione testium , quam liti tantium conflictatione revineatur . Quoniam vero Anonymus contendit quinque propositionum doctrinam erroremque manare ex Prineipi duarum delectationum pro graduum superioritate invincibilium s primo ad trutinam revocabimus num In tradixo a nobis sestemate aliquid lateat censura dignum , eidemque Jansmiano princiqia cohaerens edeinde quomodo ex principio illo proscriptae repositi
nes c Iequantur; p remo autem qua ratione his
adversentur Rutulliniani. ae Thomistae, aliique g tiae seipsa effieaeis prop atm .
SYstema igitur , quod nos in libris ιθ Thologicis
di i in is propugnavimus, est, Gratiam esse me Haec. 1ιι ilioratione et , in in iratione caritaras, sed masis ινι delectatio M. quam in 1 vitistione Dam esse: Gratiam taetricem delestii nem , qui fuerat eo
tν ream cupiditatem e Delectationem non eme eamdaemia crunibus, sed modo effracem , modo Aesicaram. habere caritatem gratiam gradus suos, ex quihus abs
P. um praejudicio obsitatae mi is ut iis mι abitis ejus excommis mis eum inra arbitrii libertate fatile potest dignosci. Hae sunt theseq. quas lib. xiv. Gratiae naturam, atque energiam exsitantes confirmavimus mulatiplici genere argumentationum : atque in hix totum sylleata, quod calumniose tradueitur, eontinetur; nulum siquidum litem nobis adversarius intentat, vel quod in hoc infirmitatis statu admittamus gratiam ab intrioso incacem . aut quod hane gratiam necessariam minime arbitremur in itatu naturae integrae . in quo caro non pugnabat adversus spiritum : quae sunt alia
duo doctrinae nolirae principia , unum inc cullam , nobisque ac domistis omnibus commune; alterum saltem pinabile . a plurimis Theologis admissum. &Augustini auctoritate . ae permultis argumentis suffultum. itaque ad tria illa priora eapita revocanda est
l. Primo eratiam inalem de hae enim differendum eli in illustratisvi mentis, in fonsi a sectio qnis ius ratione stam este . atque in has praesertim ,
citato in Ioea demonstravi pluribus a umentis: qu xum nec unum κdversarius solvit; ideoque cuncta iasuo adhuc pondere perseverant. Neque ea nunc repetere necessum eth, eum ti ibid*m Ie i possint. ae demonstratum a rimisi me fix, ipsam auualis gratie ψefinitionem. Inspiraria sine dilectiomis, ut cunila sancto amore faciamus. depromptam esse ex Augustini libro xv. ad Bonifacium, sive contra duas Epistolas Pela
iL Demonstravi etiam dissere. i. hujus operis
cap. a. S num. q. ex Dionyso Petavici de Heresi
P iana, ac Semipelag iana op. 8. ex Larinentimimo Camnali de Laurea Opula. 3. cap. t s. ex P. Macedon. r. Ortiuae, λtque ex Stephano Dechampe de Haeti
lans lik a. cap. i& ratiam, quam ΑNus in s p manavit adversus Pelisianos. eomplecti illa duo ,
scilicet, mentis illustratD-m , atque ι piratio /- am Hs Ea ne singula repetamus; praelaudatus Perarius, liquam de priori gratiae mouere accurate - - , Havit, affirmat num. 7. etiam . Grahetum arbitriam illam gratiam triaidiata, quae umest μω - I ina Cia inextri μώιδε πιαν, sedul- terius Melaiσi imas antitatio per Internum in irati remissis potionem. Addit praeter ipsam gratiam . quam Pelagiux ainoscebat, aliam desiderasse Augustinum ;iamque evideus es. inquit, nou eum stinabe fu merementia intumationem, qua quod sensum est me scitur rme eam proprie dict- esse rini eratiam , aequa eum illis tantopere certabor. Ait de altero gratiae genere :Porro Hierum gratiae genus , quod in marisne volantatis positηm e 3 . dectarat in tuis omnibus Iocis, quaeponti ante commemoravimus. Ae H m i esse situm disceris rimatione. ae suavitate Huctis is , P m Deus orisbus minis iso ret. Neque hoe ditavim ari UMnm immani iam expressis , & loeulenti Hut Ptianis iit e monstrat, ut quisquis nobis ob iterat quod auxiliis d. spatiae potissimam multituamus m fa,icti dilactionis ino; at- , aut ii meri do rata in Augustinum infingat, aut Phligi amet his, fiamma
ignorantia laboret, aut in votis habeat apertissimam veritatem eonculcare, atque per sis, & nesas in erimen catholicorum sententiam adducere.
III. Neminem autem latet e matri Theol gorum sententia praevenientis gratiae auxilium Mininotis Histiseratis intellectus voluntatisque eonfissere . Quid est autem indeliberatus actus intellestus . nisi ιI Iinratio mentit. & praecedens omnem delibi rationem sincta enitatio quid actus voluntatis . ni ir Hur c fectur, bona vol-ως , deiectatio , desiderium , caritas , rapiditas ισα. sussietat unum Theologorum moserine Societate Iesu , qui nuperrime opus inseriptum Summa Augustiniana Romae typis mandavit, Laureatium Atticotium; is enim quaest. i. Prae ambula art. 3.aitis Dicendum, quod ex Aurustino amialis gratis praeveniens sita est in utrisque auibus animae . Huipauis. autem propolitioni mox produeendae sancti Docto ris sententiae se suffragantur. 3. Lib. 2. de Peccat.
habet : Deum sanctis suis alicujur epetis iusti oti am 'I
An non tribuere , vel certam scientiam , ura victν item 2 - 'temtionem . Ir. Iub. 2. de me totum meritis & r missione eae. I in num. 3q. tom. haee de utraque
gratia definit: Cum ob ιIis illius clatoriam deprecamur ad facim iam, perficiendumque sustitiam, quid aliis
lom. 4. hari iterum disserit de utraque gratia r D
Deus sua: itatem inspiram Ditellionem .... Doret sientiam insuuando resultio em . Cum itaque alias e , quaido Mincimur, at tantum nodo se a s : alia serra ut etiam Raciamur, quaiso Dor es docet. sie docet, ut sciem sciamus aperiendo veritatem. ne docetur faciem faciamur inspiraudo sua atem. rv. Lib. 2. de pe
eatorum meritis δc remissione eam I . num. 2& tom. to. rursus gratiam utram e ita deseribit: Miunt.
75쪽
haee tradit de gradibus 8c incrementis divinae gratiae , qxu complectuntur Zc pias animae eogitationes. &pios
anime asse uus: Servus autem ttius 'ere tur in j sistationibus tuis . Sed - bas gradibus ad eas peris utatur, ostendit. Prius m enim , ni videatur quam txtiles ; Minis ut earum dodariam contu tu . postiemis, ut pro eme lumiM , atque sanitate delectet earum in Veratis . quarum fla ratis rit Habat . Ergo L Augustino actualis gratia praeveniens estexe eendi operis iusti tum silentia, tum delectatio: Adiutorium ad iaciendam, perficiendamque iustitiam es aperitio veri antea latentis; eli delectatio boni antea non delectantis; est inspirata suavitat & delectatio ;est tu sinuata scientia & eognitio; est veritatis aperitio; silavitatis est inspiratio. Gratia Dei est cognitio. per quam innotescit euod latebat, affectas per quem suave fit quod deles aiat. His caelestis gratiae gradibus ad exercenda iusta opera ascenditur. Primum gradus est e nitio de iustorem operum honestate &utilitate. Alter iustoriam operum cupiditas ae desiderium. Tertius eorumdem voluptas ae delectatio: cum autem ex recensitis allibus animae priores ad inteli ctum, posteriores ad voluntatem retineant: concluditur quod ex Sancto Doctore aMalis gratia praevenien sta est in utrisque actibus animae. is Hactenuς Jesu ita, qui omnium postremus mentem Augustini interpretatus est, cui tamen, ut diximus. Petavius,pecham, aliique plurimi praeivere. IV. c um nil aliud contineat prior illa nostra pro sitio, immo & eomplectatur opinionem ceterorum Thegogorum. suorum aliqui gratiam praevenientem constituunt in divina motione . aliqui vero qualitatem esse contendunt; ita enim sonat definitio gratiae a n bis tradita, Gratia es alius iure Ivitis er vota ratis istis mentis ii senatis . oe inspiratio earitatis ; futi,. i. . de litisue . quam in illuminatio is ipso jst ie citur autem motisue Dei, quae est ipsa mi vetitoriois. 3. In ministrans hane de stationem V caritatem, O pot- .am non malo caritas appellari r eumque huiust propositionis momenta snt eadem Augustini testim lata, aliaque illis cons milia, & praevenientis auxilii
munera a nobit eisdem omnino verbis explanentur ;
quis adversuς illam propositionem garrit & mussitat. nisi sorte qui nunquam Augustinum lectitavit . qui Theologorum scripta nunquam vidit . qui suam & inscitiam , & malevolentiam palam lingua & calamo prodere affectati Inconeussa est igitur, aut saltem, quod ad praesem susticit institutiim , ab omni censura immunis tradita a nobis. immo ab Augustino. actuatis gratis definitio; neque aliud adversus hane opponi potest , nisi praeter turitatem, & delectationem, dari alia bonorum operum principia, quemadmodum praeter caritorem dantur virtutes aliae, ut fides , spes. timor :A ulli num. vero illam motionem gratiae, idest, mcti di ionis inspirationem , praesertim commemoranse, quae usitatior est . & eommunior, alias minime
denerando . At sutilis est haee obiectio ; eui &in opere de Theol cicis disciplinis, & in praecedentibus dissertationibus non semel respondimuI . Neque enim nos in illa universali praevenientis auxilii descriρtione dilectionis & eo latit nomine intelligimus
inspirationem amoris Humoti, sed Muam voluntatem ,
quae actus omnes salutares praecedit; id, quod nobis
nemo iure negabit. nemo in nobis iure reprehendet. tum quia mentem nanc nostram rotundis verbis e plicavimu , ut adversus conviciatorem ostendimus e
pite secundo r. dissertationis; tum etiam suia haequoque in re Augustini sensium & verba secuti sumus e cuius hae sunt loquendi formulae: Quid est dilectio vel earitas. nisi amor boni ' et id H boni cupiditas. nisi raritas Quid est alitia caritas. Tam v
T. . Iunias Caritas dicitiar istantas bona. Vide lib. 8. de visa. Trinit. cap. io. lib. r. eontra duas Epistol. Pelag. nuntiri. lib. de Gratia de lib. arbitrio cap. 17. νικ. . In Psalmum et s. serm. 2. num. D. &c. Omitto 4 s. er reliqua. ne in re notissima sim verbosuimus, & I quacitatis. qua utitur adversarius, salii liosissimul imittator. Abunde enim fixe pro vindicanda priori nostra
propositione susticiunt; & si quid habet adversarius
quod mussitet . promat, & erudiet : illi nam ue aures vellam iterum. exoletamque memoriam refricabo.
VI. Quum nil habeat affinitatis cum damnato senia su Jansenili prior nostra propositio. qua praevenientem satiam de se ipsimus, ea ue locavimus in inentis lustratione, atque in inspiratione sanctae dilectionis videndum est modo, num Jansentana dicenda sit al-m terra. Gratia esicax ιβ victrix delectatio, sit e caritas
rint. quae superat contrariam cupiditatem . De hae dii hiri rursus ab adversario nota, Petimus, cur argumenta ,
maxime Augustini textus, quibus eamdem thesm demonstravi, silentio praetereat. Quid enum signis cantyerba illa S. Patris de gratia, qua egent in vitae huius certaminibus filii Adae, libro de Orrepti , gra
tit, tantoque ardore diligat, ut ramis vetantatem --
trorsa emit viseeurem is, Nate smritur mi cor ρ Quid alia. quae reguntur de Spiritu & litri cap. 29. num 3 i. Iuspirata gratia suavitate per Spirimm vinum Deit c Deus: pius Giectare quod praeripit, quam δευ- Met quod impedit id veroqitae leguntur eodem ilia ii.
bro cap. 33. num. HI. Fieret se tanta voluntas adia minheretur, quota fictitit tantae rei. Fit autem tanta ,s O nih t eorum quae periment ad justitiam nas Di ret, ea sic selectarent animna, ut quidquid alitia volvearis dolari e impedit, desertatio ιIIa superaret Quid, ut eetera mittam, fgnificant Augustini verba , quae leguntur a. de Peccat. meritis remin.
cap. I9. . num. 32. Nos gutem Uantum concessum est ,
fotamia, O intauigamus , si Mumus. Dominum Deum m. par. Mutim id o etiam sanctis suis alicujur ope is jussi ali
qua do mis tribuere vel certam me ut iam, Des turerire is desectationem , ut eos faut non a se ipsiu, ab tiato sibι es iacem, qua illuminentur tenebra eorum , fumitatem ' qua det fractum fumm terra eorumὶ Hitu lique in locis glor fissimus Gratiae vindex Eppellat auxilium efficax ardorem dilecthmis, & iniuntatem o
ritus . qua voluntaς carnis contraria concupiscens viniscitur ae superatur: appellat detecta Iouem animi, quae superat quiaeunque impedimentum alterius voluptatis aut doloris appellat quoque expressis terminis certam mentiam. ae dele isti nem victricem , adeo, ut in m ridie caecutiat necessum sit quisquit negat praemissam propositionem nostram esse Augustini. VII. Ut de hae tamen re addamus aliqua, nubem ue omnem concretamque adversarii ealiginem stinamus . atque ex sumemus: nostram illam de Gratia emeaei constituenda in vis uici delectatione sententiam
probant Theologi euiuscunsue sem Catholicorum .
tametsi non conveniant in ipsa gratia ineaei explicanda. Atque ut primum loquamur de Mollini met . qui aiunt gratiam reddi emtatem duntaxat a Gnsensu, ideoque stratiam seipsi effectricem nNant,. 3c i disserentem solam propugnant; ut hi discrimen st tuant inter gratiam primi hominis & Angelorum, ae inter gratiam medicinalem, hane in Luctatione repugnantes animos demul cente, illam vero in solamentis illustration constituunt. Audiat ut Stephanus Decli an pu Binuri censis ita mentem suam exponens . m. ae scribens lib. p. de H. Iansentana disp. r. cap. I 6. essos num. I. Ase, vast/ssima meustri' eo pereurre , tractatus omnes, in quibus ves obiter . vel ex professa de ilia Ane Ioram is Arimi gratia Hourat, diligenter evellae: ne semel quidem 'cupatam ab eo iuvenies spiritum caritatis, ins rationem caritatis, nem caritatis, caritatem per Spiritum sis iam diuu-
tiam bonam , cupiditatem tim , bouam voluntatem , Dabitatem, deleuationem . delectationem . D ndiatatem , Duuptatem. δε ror nominibus , quibus mos es tantatis s. Doctor exprimere flet, quaeque rite ejus animo msed rant, ni nullum e re de gratia mei inati
verbum fariat, quia plura usurpet , O quas acervatim
conserat'. ex tot, HVuam, nominibus ne unum ρ id miri femel adhibet. cum de gratia Adamo O A elis Myrseveranatim couessa tam multis varii γε in Ioris dili rit. Eadem repetit cad ις. num. ροῖ. 32. ubi dis nitionem gratiae a nobis praecedenta propositione D
traditam. de ex libro ad Biati acium cap. 3. peti- et Iiam affert & ipse, probatque . a firmans Augustinum
in hoc statu, praeter caelestem illuminationem , requi- τω rere fratiam actuatim volantati impressam . eamque m-teriori suavitate demulo utem . Iam vero cum gratiar. messirinalis universim descripta. fatente Dechamps sit a r x. 1ucunditas, halutas , deleuatis , voluptas , caritas:
quid, obsecro, erit gratia Mox undecunque huius
emeacia petenda sit 3 nisii essicax iucunditas, emeat . Umsuavitas, emcax delectatio, efficax voluptas, emcax
caritasὶ Ad haec, si matione voluntatis sita in hae iu- K. in
eunditate de delinatione . quae voluntatem eontraria concupiscentem attrahit ac demulcet, non ebat et eatura innocens; manifestum est, nune motione ista --:z 'Iunia iis . sive inspiratione iue ditatis atque delecta- tionis homines indigete , quoniam i' hoe miseri, g rum statu eam concupiscit adversus spiritum. Quare nostra eum Molinitiis eoncertatio nunquam iuit, an pratia efficax sit qualitas , aut motio . aut amoris inspiratio , sed an ab eventu, & voluntatis assensu. an vero ex praemotione, quae in nobis vella operetur, atque ad actum voluntatem nostram prae- determinet cientia praevenientis auxilii sit repetenda. Id s neget Anonymus, ad limina Theola aeredeat, aut, quemcunque et libuerit, aucti, rem legat.
76쪽
in tu, pervolii ut , sinatque patentissio
VIII. Ii etiam , cui aiunt praevenientem gratiam efficacem habere intillibiliter eoajunctam actionem ex ν mentia mnduis ara , qua Deus praevidet habitu- ram effectum s ddetur m talibus ei reti oriis, ut loquitur Franciscus Suareet lib. 3. de Praed. cap. ἔα nu.
Q. Prol m. a. de Grati cap. I. num. I. Uasquesus
M. P. p. duput. 67. aliique vulgo C nouisti appellati, - F- fraud negant emeacem statiam esse taetricem nx'iscum tantum d errant de modo, O ma. quo vicax dici debet, num scilicet ex it Ia praescientia concitimata . num ex antecedenti , te absoluta Dei predefinitione . Uaquesus enim , quem nuper laudavi . de gratia emeaei pertractans I. p. disputa
88. CAP. 11. num. 3I. postquam ait vocari in m ab Amultino epist. Io . secretam oe altam meatio rem,
de puc torum meritis, i, remisone ea o vocat eram' tam frientiam i quia Deus optime noιt σὲ Ηώm habiaturam, vel o a certa quadam minime se turbata osse itur nobis D eam ineatisnem bonum ipsum. Appellat etiam vis ritem delectationem, es gustu vincat inuntatem . cor ad se tibere eam trahar , superaris omibus di cultatibus. Dixerat enim pereatum acced re 4 aut eo quod i norantia est in xntellectu, hoc est, defectus nitionis: aut Dia bonum cultatum , quod
a peccato retrahere ae ret . non desectat. Eadem pro sus repetit in r. r. disputa a M. cap. XI. num.
uitur neque Congruis, negare audent incaeem gratiam juxta Augustinum. eueia tricem deletiationem .
IX. Hoc idem, ouod Vasquesius ae Sua rex, docuit Eminentissimus Nil arminus lib. i. de Grati & lib.
arbitrio eap. ita ubi nititur demonstrare quomodo gratia trahat animum , non physiaee illum praedete minando, sed invitando atque alliciendo iis demonstratis. quae e ma sent et . qui uocatur ae trahis tur . Ibi enim inter eetera ita Milarminus loquitur: Idem Arueinimis Me ipsum fatis sper e Getarat tractat, is , a M. in Io-- , tibi explicat quomodo Deus trahat h aso. mines assidem . oe faciat eos istis credere , nam faem- ad Eum risor tranii aDem eum demovibat ei ramum
viridis, quo Pu tuam delectari , er pueros parentes auisunt osenlu meitas, quae aetati illi congruunt e feetiam Austismi sententia , Deus lumines trahit i pia retto Me inseritis oblat. , eualem fiat aptam esse , ut ab eis non respuatur. Quare eum iis, qui hane sententiam sequuntur, minime nobis disceptandum et . nutu gratia ineax sit in iratio dilectionis . num animus voluptate ac delectatione trahatur . num emῖ- sit
Vocatio, uuae voluntatem refragantem eontraria dei
ctatione alliciti demul t ac trahit ; id enim, ut audis, fatentqr: sed idei reo demi mus . Sc ab illis divelli-mην quo*am p per moralem illam attractionem , v em & suasonem songruam , arbitramur
do eritam Hemiam , ct trictricem isteriationem Mysi
in nobis operetur velle, aetam robustam voluntatem
effetat, ni quaelibet duritia eordis frangatur . Enim
vero moralis illa attrasio , quae ina eli ia propositione obiecti delectabilis, cuiusmodi est os dere ovi
ramum uiridem, & puero nuces , quamvis inspiratio interna sit, nihil est aliud, quam mentis illuli ratio,vei fratia, quae menti aperit quod latebat, non aut iminstitatio dilectionis . qua suave fit quod non deleti bat ; id que eit gratia intellectus . non voluntatis,
A gratia, iuxta pa quae diximus num. T. naturae in no utu, no per peccatum corruptae. Verum quis quid de emacia gratiae sentias, nos enim sententiam nostram explicamus, alienam non rodimus I tertissimum ea victricem delectationem neque a Congruisti posse negari.
ae saneti Thomae discipuli ' Hi non conueniunt quidem , an gratia sit qualitas, an sit indeliberatus motus intellectus & voluntatis , quatentis a Deo imme- Aiate procedit, & an sit divina motio ipsos indeliberatos actus praee deos , & videtur sententia haee pinstrema. quae in desinition 'aliae a nobis superius um-F v. dicata comprehenditur . esse apud Thom istas commu---- niore e tinue acerrime propugnant Thomas Lemos in re traft. 7. oc Ioannes Gonoles Coam Aia. troversia r. m. 4. at in hoc proculdubio conveniunt P. R. quod gratia Mox contrariam concupiscentiam vincat,
, ,: I, a respuatur. atque operetur velle &ca -rficere. Thomiri m aliqui eum Antonino Masi
s ρας diis. a. de lib. t. creara q. 6. ari. 6. doeentdivina motione perfici libertatem . eo quod ex S. Au-
somno , & Mncto Thoma victrieem delectationem S. π - Immittat. Et quidem ait vir ille doctissimus f -ο μ, euentissimam esse apua D. Au istum eam phra ,
instam .de υ tricem delectationem, avit diuina gratia ae. 3 o. iam vitionis i merari in anima, qua istumar illecta in oss.s msi trairemem gratiam μουσων. me a veI simina Ianctum visum Distacit. qui Dei e id uou auιma εν teris. Demonstrat vero iuriptor praestantiisimus nil est se aliud suavitatem atque uelectationem, quam 4 ueli nationem ipsam voluntatis ad bonum rationi consea. Ianeum, Eceonveniens naturae: addit nihil ei se . quta meaeim & stavius voluntatem at rinat . ut praebiat 4electatio qua ita se vinci sinit voluntas . ut vix resiliendo vires habeat , Sc licet mist . nolit tamea non vincie profert plura Alinullini testimonia . item senantia ae superius praemissa : Oileadit ex Dostore Angelico , O se. ε r. cap. 19. naturam humani cor dis cognatam esse actioni dilinionis, unde exriri muta re animum pertrahi: ex I. 2. qu. art. I. de
lectritione perfici operationem , ac nemi em convς-nientem vitam agere sine alicuius boni perceptione aut delectatione; atque ex s. ib. Deum naturae in stitutorem operationum gratia delectationes posuisse. Producit Poeti eum illud etiam ab Aurui lino laudatum tractatu χ6. io Joan. Irahit sua quemque υ Iuptos : inquit eum eodem maiorem esse voluptatem animi quam eorporis, & Mentis quam ventris ψ Coa-
cludit divina motione non laedi . sed perfici liberi tem . eum ea nihil aliud D quam qui iam immiso,
edi impresio celsis cultissam fisυitaris , sua anima perfunditur , re frequentissimam Rugustini de Olctraci delectatione sententiam . 3c eommunem loquendi modum cum seuerioris Theologjae Thomitti ae principiis ad amussim convenire. Atque haec , si Thomiliarum aliquis nothram de victrici delectatione sentςntiam vellicabit . eo magis fas nobis erit reponere, quod An toninum assecutum suilla mentem Desoris AMetiri t
stantur eruditi Censeres operibus eius prae mi, inter quos eximii duo cminis Prialeatorum Marii tri 3c M. xii Raymundus Ertet, &Franciseus Blanco. Compi res item alii opus Antonini M1lsoullia comprobarunt, ex ordine Minorum , Carmeli xum , Μιμimorum, Clericorum Regularium, aliori oe, atque illud εχ pellarunt opus es vitam, mentis inui Thomae perm- mire. consinum, merent Derinain . quam tu in omnium fere Orsuum Theologi , paucti e optir, tue m tur , nil quod sopiat n itatem , ted δε am doctrinam ubique eontineas, selieissime cauiuor omes Aphisimara dispellens. ac tale, ut quocuoque calamo exarar Sassus Maeser debuisset, non potuissit certe veliori . vel me ιιori . Nec iacultate t ntum eonsueta R
manis typis impressum fuit. sed peculiari qumue licentia Eminentissimorram Cardinasum Generalium Inquisitorum , emanata seria 4. die as. Nov. I 689. in
Cenerali Congregatione L. Omeii . Quare interdum
tellimo iis husus auctoris . non tamen solius, sed ali rum quoque inultinum, obie in crimen retundam.
AEL Antoninus etiam Rninaldus ex eadem Plaeditato m is tui, quo nullus uberiori stylo de Gradive ruit, in Spere . eui titulus de Mentemnetl13 Tridentini parti 1. cap. 32. scribit': Porrit -- gra ιam tam verte docuit Ausustinus , ut mirum tuerit. edi eum illam nou eruim . ses suadere, Mi iucere valeat. Pruixtus - .
a se affertam a Pelagianis eorumque Resiquiis im- ναι,.s describ t, ad simum recensere r ad praesens iri . -
Mum reisere. Is ιtur Augustinus his verbis hane gra- - σ
E ante J prius aditus divinae vocationis procuratur , qua homines fiunt ex uolentibus olentes , ex re suauidus consent entes, ex oppugnantibus amantes ἔ qua esst --
a m essescissimo vocatis ; qua sic afuvatur homo , ut iactat quod jubetur ; ua Deus facit ut fareamus pri-hendo vires e carissimos voluntatι eua ut gratia P tentiore eon rati ; qua sit auxilium quo fit. non sine γα
nou fit ; quo nonnis perseruerantes sui qui titia habe ut
quagrat a voluntat insuperabilitie oe indeclinabiliter assetur , ratione cnius Deus magis habet in potestate sua D tantates hominum , quam Iosias , oe habet humamorum corium quo placuerit messandorum omnipotent sinam n enatem ; quasi ut se veste vel nolle in hominis υου tis aut nolentit sit potest tela ut disiuam voluntatem nouimpediat, δ a sit ut infuntati Dei
3 e veret potesatem, su. mans volanties non possint resissem, auxilium quo ub/ν
sotum possititos /uratur , sed voluntas oe actio; qua non βιum dat esse, sed dat istis in agere ς quae Ne ratur 1 um vesse ; per quam ροybditas cum effecturu sanuis proinuit ; quae est doctrina quam omnis stu audit a Patre , non solum potest Deoire ad Chrsum, sed venit ; ubι op Ullitatis pressiectas , ω ista iuris assectus, o actionis sectus est , qua fiunt ex m. lentibus
77쪽
ν, AUGUSTINIANUM SYST. VINDIC.
tus eperatur ipsum velle per in sigabiles vitas suas ;stua a num dum corde respuituν . quia idcirco tribtiitur, ut eoMis duritia primitus auferatur ; quae mirabili modo e erat aν velle; qua istumas vitiar ω Mit; σα se Nit m ineImst istumates quas vult, cum mis , quoi υuti ; quae est meatio ita essectrix bena volantatis,
Mi omis eam vocatus sequatur. Agnosco verba Au-
rustini aecurate ex ejus operibus in unum tollma piisque ultro libenterque subseribo . Quis autem his perlectis gratiam emcaeem esse victrie em delectationem, quae seperat eordis duritiam . & eoatrariam earnis
conm istentiam, negare poterit
XII. Thom istarum utique bene multi a nobis eo in rapite dissident , quod tam in statu innocentiae, quam in statu infirmitatis ad recte agendum gratiam ab extrinseco esseacem elis ne eessariam existimant; at non proinde definitionem , de qua disputatiociem instituo, ulla ratione repudiant. Nam gratiam. em
em collatam ibisse Angelis sanctis, singuli uno ore se demonstrare aiunt ex Augustino lib. xit . de CiviA Dei cap. s. ubi legimus Angelos, qui stiterunt.
bisse amplius ad utor, atque ampliuet hoc adsutorium. n. fvisse ' masncm pri S νιrum Sanctum datam abundantiam eantatis Dei. o Quis anim dicat ait prae- laudatus Reginaidas p. a. cap. 3r. maznam litam Io --. bundantiam caritatis mi , qui fuisset etiam Avelis data si steti Ληρ , edi quae eonsequenter data es itiis oui selectunt. me ostiam ab arbitrii nutu dete Hr.su. - sui exercitati sunt in scriptis Dimi Ausunt norans prefecto. nihil in ejus operibus usitatius esse . quam quod gratiam illam . de qua eum Pelagro eo
renciebat , explicet nomis a bona muniatis . caritatis, a
bundantia divini amoris , oe aliis smilibus terminis . Et paullo infra: Hoe auxilium, guod signifertur per
hane abunuantiam earitatis . non aliud t quam gratiam. se fam escis. Censent itaque Thom istae etiam
νεν. gratiam emeacem datam cinctis Angelis suilla inspirationem uberioris caritatis, & vividioris delectationi . Cum vero teneantur iidem Thomistae fateri gratiam emeacem huius status differre a gratia effraci eollata sinctis Angelis, Be hane esse illa pol utiarem. ut de Corrept. 8c gratia eap. tr. ait Augustinus, discrimen istud inde repetunt, quod illi gratia non subjiciebat rebellantem appetitum rationi . Me subiicit; ideoque aiunt Augustinum vocasse illam gratiam Adami uti rem, quia tune nulla erat pugna, hane vero potentio rem, quia domat & subiicit renitentem sibi eoncupi- stentiam, ut inquit sequenti cap. 32. idem Reginal-dus. Sive ergo creatura innocens indiguerit, siue non νι. indiguerit iratia ab intrinsem Meaci. Thom istae nobiς cone edunt hane gratiam esse inspirationem eii
ctionis, & earitatis victricis: aut si mavis, motionem, & qualitatem, qua istiusmodi dilectici & ear
tas inspiratur; non enim ulli bi contentiose in velligavimus, num delectatio viti rix fit ipsa mentia gratiae emeaeis, vel id quod divina supernaturali motione ianobis piaueitur: sed utramque, ut diximus. Propos
tione nostra complexi fisimus ; utrumque etiam, si recte rem perpendamus . commonstrant haec duo Augustini verba, Inspiraris fans ae duectionis. XIII. Tenuit, p urnavitque nostram de gratia esseaei sententiam Franciscus Macedo ex Iesiuita Minoet Sancti Franeisci, nunouam de Ian senismo suspe. s. sed Iansentanae haeretis erofligator in Opere , cui tituluti mus Innocentii diuinisui inspirata , & in
liis Tneologien seriptis, quorum potinimum testim viis Eminent imit x Norisius, ut eonflat ex quinque differtationibus Hilloriae Pelagianae adiectis , depulit omnem Iansentani erroris illatam sbi calumniam :Ergo Pater Macedo in Cortina, seu in Oraculis ex D. Vim editis pag. χα hane thesim proponit 2 TMeacia Gratiae in propria ministe intrinseca Uux ευε α Pictrieis fra est, rejus lictorio in delectatione O suavitσυ eonsisti Uponitur funestat O morai tanti piscentiae, G Aialoti delictationi ad malum hultantis . Atque hane thesim P. Maeedo decem & octo S. P. Augustini citatis locis e firmat. t ucalentius id eommonstrat alio in opere, quod Ierinium , Sc Mentem A Umi δε dolisi adiutorio appellavit : unde non. nulla promam proximo, qui ad nunc consequetur, ρο-
AIR Praetermittere nolo, etsi dicta abunde sum-eiant, quae d et Eminentissimus Cardinalis Laurentius Braneatus de Lauraea in opustulo q. de Gratii et actualibus 1 euius eximii viri eo magis sententia pro . banda est, quod certissimis monumentis constat hoe opusculum edidisse, quum aetate , scientia , hujusque
controversiae, in qua ante annos novem, scilicet anno 1678. Norisianis seriptis advertabatur , plenissima praeditus erat regnitione. squidem tria opuscula R in lucem emissa fiunt anno I 687. Itaque citato opusculo 3. num. χiε. probat Ur eximius emeaei
gratia insallibiliter neri bonum opus absque laesione libertatis, quoniam voluntas praediis eratia liti δε- - eiente facere. δεω effraci, quantum est in se 'mes tam
non sequi, sed maxima delectatione, ae Daratare asciatur a gratia, ab eaque suauiter trahitur, sed eum Da libertate. Explicans deinde num. 3ῖα de seqq. qu modo gratia efficax agat eum Dararate, ae deIectori
ne veluntauis . id primum evincit congerendo multa a Mae
Augustini loci, scilicet ex lib. de Peccat. merit. &. r. Is remis cap. 17. Enarrati in Ps. tig lib. a. ad Boni-: Is c. eap. in de Spiritu & lit. eap. t. & tm de Coxiam 'rept. & strat. eap. 2. in Psal. 33. A 8 . priorem sumentationem coneludens: Ducet , Augustinus. γ modo Deus per gratiam suam faciat nox operari binum, dicens hora. χο. eap. ult. i spirando virtutem . dando menti tuae e testem delectationem . qua omnis terre delectatio superetur. Deinde sententiam suam, ae nostram probat seriptor elarissimus firmissimis argumentis auctoritate Augustini suffulti se quorum unum num. 338. pefit ex moeso operandi conmaturali humanae natu rae , quae ad opos trahitur delet arione ae suavitate . Nam primo, inquit, omnis peccans ideo peccat , quis detectationem . gaues um , er fumitatem percipit m εα- flat in qu is pereato : edi licet res Me notoria sit. Iulii ber partis viator, concupiscentia D anuidi subdirn rue miseriam experiatur ; tamen eam sanctus Dinerpluristis in laeti pri Mi, inci ens a primis parentibus qu. etiamsi renet piscentiae miseerum adhue nan contraxi
fient , m Luminiae ex delectatione pomi , dos re oscientia ιnni is mali peccaruult ita in lib. de Gen.
contra Manich. Et de omnibus aliis pereantibat omni peccatorum Reuere prosequitur probare, quod ideo pe caut , quia delectatimum ex pereatis pererapiunt οῦ ita in lib. 22. contra Faustum ea in lib. 2. de Bapt. Cap. I . lib. 8ῖ. qq. q. M. Et alibi Laepe . inum i eum ad eam per extensum. esque serm. 6. de Verta
Apost eap. t. Quidquid est Decatorum in dictis, idi
factis. in cogitationibuς. non exoriuntur nisi ex mala eupiditate . nisi ex illieita delectatione,
posta, inquam . hae melinat me , o facilitate ruminis ad peccandiam ex mera eviditate ae dεIectati e , ait Sanctus Angustinus: sapientissimur. potent simur , acri ignis mus Deus, ni hominem ad delectati est m ισς , ae terrisnas deditum, ob illis aisneret , o ad b na vera Nirtutum istiis tuis contraria per gratiam im duceret , delectat oves ae fa Pater Dirituales, love maiores, ac dulciores . per erat iam voltintati hominis
infundit , m sie illassa G Hs-ωata voluntas ad ea opera Mna, sis praesti. Irie e-stii . sis fuererigationis morti myit. IV est tum Carisinalis doctinsimus ea Augustini lora. quibus domina haec traditur atque explieatur . ex lib. de Contin. cap. 3. ET
serm. 6. de verbis Apost eae. p. ' ex se . i T. de Verbis item Apost. eap. r. illine inserens num. 3I Dei sapientiam misericordiam, ut miseros hom/nes
ad mala objecta, mat que e rea ea verationes ex dele Hatione reumpsereriae propensis, ab eis avenat . - σὰ fecta vero eis contraria misertat, atque raser.
ut σαωstor dieit, per εratiam maiorem . mbitiorem delectationem voluntati in tutentem , id face V, &e. Praeterea num. 3M. S seq. hTe omnia confirmat aliis ex eodem Augustino productis lociς, quibus graitam,
qua avertimur a malo, 8c ficimus bonum , ita ei eumscribit . ut nos ad opus trahat, satiens inre enae feri verum M. ι.ε. iverens delectatrenem ae Davit rem: quod reveta Augustinus docet lib. a. de peceat
meritis I remisti cap. . N i'. aliisque in Ioeis . ex quibus Laurea eamdem infert consecutionem, id- est . Quod Deus per suam gratiam se opercrue eum
voluntate humana, at omnia qua praecipit, vel eons fit alitvi a quo tuli ut impleantur, ea reduit eia ut Tm catur eorum bonitas se veritas; in delectodi
iis ae sumia . ut praeserantur ebjectis oppositir pem iaciose delictabilitas. in hisce oretis illa amentur ediam tectantur. Tandem Emin. Cardinalis praecedentes ratiocinationes eorroborat illustratque plurium sanct rum exemplis; praesertim Martinm, quibus, ut A iustinus ait lib. is. de Civit. Dei cap. 7. su ab mdantia eroris Diritus ilitur , qui ubi vult spirat . A
tum est tit tenrtim Christam amare Possent . ut cum tato vitae discrimine negare non possent. Talis, inquit , fuit Stephantis plenos gratia & sortitudine, de quo eanit Eeelelia, Lapidet torrentis tui dulces Demus et alis Laurentius, qui prae dule ine moriendi pro msto tyrannum deridens aiebat, Assatum est jam . te D O manducar talis Andreas Apostolus clamans, dum ad crucem raperetur. O bona crux diu des erata, s Ite ire amata e intermissisne quaestic, o aliquando coneVisenu animo praeparara 1 tales Marcus & Ma tellianus . qui ad stipem alligati , clavisque eonfixi . Nuniuam dixere tam iucunde e putati sumas. quam hae Libenter Iesa Christi causa perfer mtis. Ex his, Mliisque exemplis luciιIenter patet, inquit Laurea . Uin obse antιa praeceptorum Deus emetioit eum gratia
78쪽
eu iam etiam in reuelat tas , adjiciens exemplis Sanctorum quotidianum experimentum . quo unusquisque contra concupistentiam agent vitectetur gaudet
suemadmodum Abraham iam senet se, Ismaelem fialium suum adolescentulum , & vernaculis domi suae Hrcumeisioni subjecit, ae deinde ad filium suum Isaac immolandum processit : sanctissimi viri ludibria, ve bera, vincula , di Preetes experti sunt ; atque innu meri sponte sese ieiuniis . eorporisque afflictationibus dede*nt; quod nequaquam fecissent, nisi Deus in ut incommodis perferendis inspirasset aesti
e tatem . Absolvit num 346. dissertationem his ve his a Sis ergo benignit tis Domi f., oe an Misimus parens nobisc- veratων, eum praecepta , υἀ eo. a , Dei superemeatoria sunt adimplenda , facit enim veritatem boni apparere, inspirat, ammat, ut om ple istin, m delination/m. ae Da Ditatem i. Uiιαν. Eritne in posterum . qui sententiam constituentem auxilium Mox in delectatione victricitamquam Iansentanam velli et & infamet ' At illam innumeris Ausustini testimoniis, quorum aliquvr ducta sunt, aliqua tantum indieata, insignium Themlogorum approbatione, argumentationibus, exerUis, rerumue experientia. veram, eertam, inconcussam
firmissimamque hactenus demonstravimus. XU. Hane proinde sententiam iustituti nostri The logi u animi eonsensione propusnant, quamquam inter nos divisi sumus , & aliqui ex noitratibus .E diani . aliqui vero Auzuiliniani diei amant . Nam .hidiani, ut apparet ex Friderieci Gavardi, qu. a. de
Grati art. I. re a. uti gratiam universim locant imactitas indeliberatis uidi ut e sese tis . or diligimus petim , vibis donatii s iinsis in inmutis nos is , ita energiam gratiae esseacis in hoc constituunt. ut μνε. . a. ipsam homo velit , c, Deum d ligat. atque tanto ard π , ut roboretur voluntas ad superanaas eam s nev rentias . quae ipsum a Dei amore eo antur ore
te reae produeunt & ipsi , quae de adiutorio Quo,sve gratia emcaci , cap. t . de Oarrepti & Gratia ait L Pator Qua etiam fit uι velit, tantaem v x,
ausoque ardore diluat , iat eamis inluntarem contraria coneum emem istuntate obitus vincat. De iis vero,
qui Augusti aiani dicuntur, nulla oriri potest dubit tio, ut constabit legenti opera Norisii, de quo paul-το. 3. lo infra, Aurelium Piette p. cap. 1. Clenaeris in opusculo, cui titulus. Augustinus per seipsum ducens. eap. xl. Philippum Van-Waure inerudito contra Jan.
senium opere, quod inseribitur . Augustinuν Grinus Perperam dictus , Nicolaum Girian in Summa Tra
XVI. Reliquum elia ut nonnulla dicantur de variste systematis noliti postrema . in sua statuimus sa clam delectationem non esse eam4em in Omnibus. sed gradux habere. & modo emeaeem , modo ine cacem esse e qum , si nonnihil sapio . ex dictis est apertissimum a e manifestissimum . Nam si gratia universm definita est superna illustratio mentis, &inspiratio sanctae dilectionis; gratia autem emax ea est, quae inspirat eertam scientiam, ae delectationem victricem: quoniam de fide et . omnem gratiam non esse rei a Gintieem , nec semper homines gratia
Praeventos tanto ardore diligere , ut voluntas spiritus vincat voluntatem earnis contraria concupistentem ;eonsequens erit, admittendam esse voluntatem spiri tus parvam atque rotaliam, delectationemque ma rem atque minorem: quarum robusta ac maior eoncupiscentiam superans ut gratia essicax parva autem& minor sit gratia inessicax , quam Schola is e Aem appellat . vocabulo, ut postea dicetur, non hi eadem significatione ab omnibus Catholicis usurpato. Et quanquam doctrina hac ex praecedentibus comis natur ; illam tamen demonstravi ex Aurullino lib. de mini. meritis cap. 3. de Gratia & lib. a bitrio eap. x s. serm. x . de verbis Ap oli, lib. 6. Conseis. eap. s. aliisque locis perspicuis , quae n
π.-. cessum non est ut rerantur . necnon ex ipsa n
trone pratiae medicinalis, quae resertur ad homini vulnere affecti infirmitatem , atque langu
XVII. Hine Norisias, cuius paullo suma dixi menationem a me hoe in loco sulendam esse , deseribens in Calumnia sublata cap. I. auxilium sine quo noradans posse . non vere , quod idem omnino est . ae auxilium sumiens Scholasticorum , prout distinguitur
ab emeaei, Iam tum, inquit, adjutoris sine quo nota movetων voluntas ad elisiendos actus debiles , nempe A ideria, ema us , orationes mintis fervidas pis adim-ssendis manaatis . in ordine ad quorum executionemas,torixm sine quo non est tantum auxilium rem m. s. trami impetratorium tamen auxilii quo , Me erat acu atque victricis , qua ista maritata mea . --
go facere Dei mandatum, & non potest, iam quidem habet voluntatem bonam . sis adhue parum& invalidam. Ira bina vitantas est ab adjutorio sine . quo non . quo desaer praeepti implenin exesistur. qui tamen motrus es i. sidus, nisi adiutoris quoiaretur. Similia Nofilius ad Germanitatem v III. LIII.& xtri prope finem primi Voluminis . Nec poterat in alis amplissimus sententiam Rostram . ac suam expressius exponere i quam iamitte o gratiam . quae
inspirat desidiaum implendi meeptum, & volunt rem bonam, sed parvam. & invalidam , quae grati est auxilium ab Aupustiuo an tum auxilium sue 1 non , & a Se Iastiuis auxilium& ruris,s admittendo gratiam, qua morus invalidi roborantur , & inspiratur voluntas, quae proxime, & absque alix gratix silmeit ad implenta mandata; quam gratiam Augusti aus voeat auxilium mis, se dat lici autem appellant auxilium Gieo. Plura sequenti f. Interim perspieuum est ex Augustino & Notiso gratiam modo parvam & invalidam , modo autem robu-1iam & flagrantissiniam oritatem inspirare; atiue ut
ait S. Patet lib. i. de Peceatori meri se remis . cap. I. num L adiuuare illum tantum , illum autem non
tantum ἰ tuum illo. ilium isto modo : ae perspicuum itidem est, systema, quod Monymus illviorie simul
ac pueriliter nune Mideliinum . nune Bertinianum arpellitat. Notilianum & Augustinianum esse, nos vi
ro ludiMatiocii bus, ineptiisque suis eo aestari plurismum, & Auguli ininai symmatis propugnatores, ac vindices declarui.
XVIII. Et quoniam Cardinalia Notilius mullo su-vpra meminit Patris Mae edi; is in Serinis. ii oe Mente Aquilini ad toris cap. 7. hae habet: is Conliat esse in nobis parvas quasdam de infirmas v luntates bonas , quae eona rex & impetus quidam Urirturem lacte quae in peccatoribus praesertim vitiis deditis, & inveterato usa metandi obstinatis inveniuntur, ae eorum pulsant , excitantque volu'tates, sed non movent Mea citer, Ac tantum actus ine Mim de imperfectot elieiunt. qui velleitates dicuntur. Ia sinctis vero & iustis eosdem saepe ridemus : nam non semper ii persecte operantur . At easdem vellei tates experiuntur. IPitur ad huiulmodi actus impe
sectos, quae sunt ine ala desideria boni. in peceat rribus ec iustis istud adiutorium & exigitur & invenitur, quod illos tantummodo operetur. Deinde eum vel irim meratores peceat a multiplicant, & iusti a recta via primum peceando deficiunt , & quoties P stea det vinuunt, toties iis huiusmodi gratia adest, Quae eum leviter pulset ae iniseax lit . & similia sit adjutorio gratiae, proculdubio illa gratia est , quae adesse debuit ex ea ratione generali, qua dieitur, Ino Dod vitari non potes , peccari non mole . dc eum adesset. victrix non fuit, atque adeo effexx nou suit, quod est ipsum adjutorium Sine qua non , non Quorunde dedueitur evidenter fuisse gratiam inefficacem, idest, ipsum adiutorium Me quo non : cuius in hoc
statu virtus et imminuta, ratione naturae vitiatae &
ia. - a nobis superius expositam. Hane differentiam adiutorii inemeaeis ab Meaei ita deelaratam ex Augustino Meepi. Et quidem ea elara est circa primana partem auxilii Meientis paruas illas in infirmas, ut Augustinus loquitur, Doluntates t nam illas noa esse
a gratia mactna de Meaei , idest adiutorio Quo, per se eontiat, Ze perspicue tradit lib. a. de Peccati m ritis & remissione cap. 4. & s. & ry. ela illime . &lib. de Sp. & lit. ea, 4. expresse, nee minuς lib. de Grati & lib. a biti cap. 4. & II. & lib. de persecti ne iustitiae prope finem . & aliis plerisque locis , in Sibus d et per motus inchoatos, & imperfectos per
taliam factos in voluntate non impleri mandata . nam sunt voluntates. & impetus, qui tandem iumediis conatibus caera deficiunt . Qui tamen non de
ficerent , si augeretur gratia, & per eam auctam &robustam voluntas olida & robulla redderetur ; per hanc enim praecepta imolerentur . Haee, aliaque
ne multa Franciscus Macedo . de quo rursus in huius Operis progressione e illa enim ad id e monstrandum, quod in praesentia disquiritur, laetum satis superque. Porro u hvie Scriptori , aut Norisio nostro audeat quis Ianuenianae haereseos inferre ealumniam. aut asserat nos ab horum systemate vel latum unguem distemisse. proximo paragrapho relatabitur . t meis refutatus sit hactenus. modo absque livore tribus operibus ante Malos positis, idest. Quinque N risianis disteriationitas, eum separatim. tum nuper in tertio Volumine editis, Scrinio P. Macedi. & tertio De Theoluulsi ptinutomo, quae nunc exscripsimus
aut laudavunus , a lectore nec penitus mi , nec Κ iavide
79쪽
invidentis e mare nec partium stuὀiis addicto, diligenti illime conserantur . Habes , ut opinor , tresistas propositiones initio politas . quae systema Augustinianum , nostrumque comprehemiunt , ev quibus inicius & ino ficiosas Anonymus molem fictilii Iau- fenimi Milicita superstruit. ab omni erroris inum Duoae, di sispicione pumata .
BEne habet. inquis: quod gratia parvam . & r
bustam voluntatem inspiret , quod si victricem viduat delectationem sit quia in illustratione mentis & insipiratione dilectionis eonstituenda sit actualis gratiae natura, Catholicum systemael , atque, si ita illud appellare lubet. Augustinianum : sed tria sunt, quae sansentanum re lent dogma, & quinque
damnatarum nropolitionum sunt sons & origo, a quibus novi Jansmiani. quos inter eminent duo haud dubie spurii Λugullinenses, minime abhorrent. Horum Primum est, quod non tantam in delectatione victrici reponunt gratiam effieientem, sed in delectatione visectrici quae superat minores gradus e cupiscentiae. sive in delectatione relatius . non absoluta. Alterum, quod negant in delectatione inferioris gradus potent an ναχ me exmduam, ad hane requirentes ex parte pintentiae &actus primi robvltiorem deleuationem, idem ue gratia inemcax, si Ue adiutorium ine Do ab ipsis Nn iratum , non est vera gratia A Geus . neque Molin illico sensu , neque Thomistico ; cum prati
suffieiens communi sensu Catholicorum e serat ipsam potentiam proxime expeditam . Tertium . quod hinc consequitur , veram gratiam sumetentem e medio tollunt. a euius etiam nomine fraudulenter & insidioli ili me abhorrent, illam potius inesseaeem , quam fusticisntem appellantes. Atque hae sunt Iansentanter. roris notae. hi characteres. Demonstrarunt id productis eompluribus Iansenti textibus cum Stethano D ehamps Antii ait seniani permulti . necnon Theolri rem praeliantissunt, quorum monimenta singula eoia legit aetate nostra Tou meliuet. Ego vero, tametsi mmnium Antilanianianorum commendo studium . ii missima tamen, &absque ulla haesitatione pronuntio,
tria doctrinae capita nuperrime commemorata nequa quam erronea else , nec damnatarum propositionum
, incipia; sed aliquos Jan senii quidem refutandi zelo
permotos, sed proeriae sententiae praejudicio abreptos quid Catholicum silet . quid erroneum ae damnatum minime dii finxisse . atque ex horum lucubrationibus veritate ac salsitate permixtis ansam arripuisse scio. tum & ineautum Anonymum & si qui alii sunt . eurtae eruditioniς &pinguis minervae homineς, ineon euisa Augustini dccmata . quae velint . nolint, sunt eadem ac nostra . tamquam portenta haeresum caluismniandi. Quod ubi de tribus hisce punctis pertracta. tum erit, vel inviti conviciatores singuli latebuntur, ae magna illaJansent i machina, quae adinstar ii mula eri regis Assyriorum superbiissime erecta est, in minutissimum pulverem commis uetur, pudebitque fabricatorem male Polum permiseuisse se hona. ae mala elementa , molemque nulla ligatura compactam lutei S erectam cruribus statuisse.
irici, quae gradu robustioris inritatis, & bonae v luntatis ardore superet carnis eoneupiscentiam , orthodoxi . A nulla Iansentani errori; suspicione labo-yantes, apertillime tradiderunt. Ae primum ii auctores. sui docent auxilium sine quo non . sive gratiam satheientem, prout dii inguitur ab emeaei , inspirare parium ' in sidam voluntatem . & auxilium quo, sive efficax inspirare voluntatem atque rebus m . qua superetur voluntas eam is terrenis voluptatibus inhians in qua sententia sunt Norisius, & Macedo. prout superius ostendimus, absque ulla ambage, absque ullo verborum involuero locant effectrici ς gra. tiae energiam non in detestatione absolute. sed in detestatione rnbusti νi . ac majori . qua contraria concupiscentia substernitur. Hactenus dicta suffieiunt unicuique probo . ingenuoque Theol o : at pervicae is deeriarii eaeeutientes oculos provoco ad ea, quae sequuntur, elariora sole horis meridianiς fulgente.
mus , non solum amplectitur , probatque Notinus, verumetiam ea utitur in Germanitatibus, in Calumnia subura. 5c in Parallelo ad se vindieandum , dc ad repellendam arcendamque in limulationem Baianismi deia2, Jan senismi. in praecitato opere cap. 7. gratiae
serii. auxiliatricis gracius primum demonstrat ex motibus eoncupiscentiae, ad quos fraenandos nobis eadem araatia divinitus inspiratur . Illius enim concupiscentiae . inquit, interdum tam parvi sunt , tamque tenuer mo
rus, ut eos voluntas non curet presen si sit iam ub1uset, edi Dcle it interdum erescunt c, intenduntur , ita My facemni uetorium voluntati , e r opus sit eum iis exertis omnibus iaribus istanetatis Ius ara , or aliquandoia ea iusta contingat justum hominem deficere . mPerari. In hir quatuor tot fans quippe in mentibusώ- per est tibera muniat, in tamen amos modo libera ,
o in eouem statu libera, diser si tamen sunt eradus I
bertaris , concupiscentia tentantu motibus respondentes. Id m in eoism actu υ debis inchoari amorem pulchritudinis , oe 'tilatim mendi . donee Hflammetur , --deatque is unias, edi laudem Dicta consentiat. An non per gradus ardor ille repiditatis remit uisue ad sam. - , guae in consensum erumpis . decurso spatio libe totis , infra quia ignis ille canetirrit quis enim abiitis carceribus prim; conatus usque ad metas conseu stiberi. curri iam esse non videt latum, amplamque Inbertatis ' imo in eo desersos eradur . Iarimesque, inguibus ipsa libera vis potes atque cons sit Hae vigemmana edi aemulas Austismi mens. .is motibus tum ιibertatis. rum gratia, tum cono sentiae . Huic ratiocinio , qaod nutu rectum firmumque sit, idoneumque ad sententiam nostram corroborandam . poterit, nusquisque proprio comprobare experimento , addit vir doetus complura testimonia ex Augustini libris petita, quorum aliqua dispescunt motus vuluntativi ν resertos . . inchoatos dc in validos ae perseolax, respondentes, ut inquit, aptis . accommodatis grat a pulsibus; alia vero demon lirant ejusdem gratiae minoris, & majoris gradus, sive, ut ait, ins risuis rem sonis accommodate cd istuntatem . 1 ei timonia prioris generis exseripta sunt ex lib. de Grat. 9 lib. arbitrio cap. I 6. & l . serm. de verbis Apostoli lib. 2. de ccatorum meritis ti remissione ea p. lib. de s p. e . liti eap. & habentur pagina Scrinii 6 Tettimonia autem alterius ordinis, de pag. 7α producta, extant lib. r. de peceat. merit. α rem. cap. s. de Gra . di lib. arbiti eap. i5. de eorrepti &Gratica II. quibus recitatis, Hine paret inquit Pater Macelo atias esse vires pari s a parea aratia , alias maiores am,ori, alias efficaces ab effficaci , alias siccesimas ab efficacioma . idem eonfirmat exemplo Martyrum rEcquis evim uesar intactam illam Mart reum constantiam Dei beneficium CP eratiam fuisse, qua voiamates eorum
intime uius excitatae . muncium cum omnibus amoribus,
terroribus. ermibus suis lucerunt subjicit pag. 3. fert eo loci & rationem Theologicam. proptereaquod si cum gratia omnino tu virlata , ae mainrente sue ullo pus u motuque vehementi . voluntas intentiorem illum motum exereeret; gratia a voluntate vires ut multorem accipere diceretur. Τellatur past 2. Augus inum detestationes carnis issectationibus uiritus Oppo uere, in ea ρagna concupiscem iam eum gratia e-- mittere di fontori Distoriam assignare e nee testatur tantum ; probat quoque ex lib. i. de ser m. Domini Lap. ix serm. 6. de verbis Amit. cap. Ita de correpti& Grat. eap. 8. unde verba producit. decem ac nQuem allix locis indigitatis. Quisquis Ianseat anum hunc
auctorem fuisse putat, magno in errore versatur . sit quidem, ut dixi, illius verbis exornavit Norisius vindicationes stag. & quinquies reportavit de accusat ribus victoriam , qui autem hujus avfloris sententiam a nolita vel tantillum discrepare monitrabit, magnus erit nobis Apollo.
hunt quotquot Augustiniani dicuntur , verum etiam
ii, qui inter No: trates Romani R .idii sectandae ac tropugnandae doctrinae totos sese devoverunt . illud de iratia systema ab Augustino traditum , orthod xum, & inconculsum existimant. Petrus enim Maaso Hispanus. Dolior Mimantieentiet in opere inseripio, S. Au inus sui inter rex. assector, suamquam acerrime lineugnet systema lansentanum , in quo ista delectatio victris indeliberata. & voluntas in quolibet motu necellitatis vinculo conitricta adi fruitur nefario& haeretico sensu, de quare dicturus sum postmodum;
docet tamen quaeli. U. l. num. 14. iuxta Rugulu-
num adiutorium sitio esse vesis illud fortissimum . cui Deus tantulit vires esseaeissimas ad vincendas Omnes di cultatet internas . in externax ; quod S. Pater de Grat. & lib. arbitrio cap. 17. vocat ardentissimam υ Mutatemo ac adiutorium sine quo non , ait Mansus esse M-Lamstrem , quoddam veste indeliberatum, G.:o Doluntas inta inclinatur ari seruauda Dei mandata . ω σι ιρι ando vult
libere oe d liberate, seu languide O imMιιιι iter , subjiciens verba S. Patris eidem adiutorio adtribuentis vo- λοι. luntatem bonam , sed adhue parvam oe iuualidum. Quaest. autem um. 3. 4. demonstrat gratiam effectri. cem . Suam repetit ei se adiutorium . non absolutam eise, sed respectivam, mn solum respectu Veris, quod juxta maiorem, vel minorem disse uitatem petit ma- rem, vel minorem grM . sed etiam subie si . laudanς auctores quosdam idem omnino sentienteς, ut Montalvum, Albeldam . Masibuli ἡ . Atque id inusius d
80쪽
monstrat argumentationibus plurimis quarum num. t. prior illa est . quod s aratia eadem pro gravidi levi tentatione susticeret, eo quod habeat efficaciam absolutam , non esset neeessarium addere gratiam . quantumcunque cresceret tentatio: ratio alteranum. 42. in eo nititnr, quod omnis iusticultas operir
naurentis ad finem isne uri s per amorem finis ideoque quo majore es di .hor veris, eo major debet esse amor sinisa, quo vineitne tertia nam. 44. Petitur ex prinei, ix m Augustini S Thomae. qui docent duo esse . quae voluntatem impediivit ne laetat bonum , & ne motio Dei persectam operationem producat . ignorantiam scilieet . atque curiditatem . Sed emtr ria cinquit Mansitu rari artis eurantur, in cupiuita noxia amore Mnesto euranda est ; er eo amor velis , nsum veluntatis , si fumret eupiritatem . facit nos 1 rere ditiina mamdata: quarta e dilem numero 'mitur eX S. Thoma, qui t. r. q. I . art. s. ha e stridit de vinluntatis imperior Animas quan imperfecte imρουν Hi tit twtit, Me emivivit ex hoe quod non perfectet e S. Tha. rat. Imprefert m autem imperium conthisit , quia ratio: partibus movetis ad linter atim , -ι ι .... imperandum; Muue fluestiar inter avo, oe non te et eru, 33. in Trar: quibus verbis recitatis, nee inquit Mansitus nis anter borei ho visi superer eonstrarium amorem Duia ectabilis, usu potest istantas plane impercre sictus subsequenses ad primum et esse, sed suctuast inser duosam res r ergo ut eum esse tu hisperet, edi fariat, deberita amare in fortitere ole. Me re, a sequatur Zarere .su aes ninum velie habere aradus , or es ref Elimum ad subjectum, ad dissi Datam veris faciem di. Argumentatio quinta depromitur ex ipsa natura gratiae victricis, quae nobiς confertur , ut superata operum difficultate eadem opera adimeleamus: ex quo sequitur, ut gratia ad fatiendum reo uisita habat εω- Aus tua, gradias discutiatis eperis saerenui ; id quod demonstratur exemplo. quoniam facilius est dare elem synam, quam subire martyrium; ergo amor D fu reri of κ ad dandam eseem nam , usu fuse Hir au siserendam mari ium. Producit Mansiugarem menta alia bene multa , sed qui hine aegidiani teriptoris mentem non percipit, quibusnam . obsecro. in strui poterit. ae permoveri His cohaerent, quae scri hunt Priderieus Gavardi tom. iv. Scholae Agidianae q. a. de Gratia actuali art. a. Benignuς Sichisyvskyq. 1. 7. 14. Augustinus Cibboti latita Burgensis dis e. it. du, ulti qui etiam laudat ex noli ratibuet Aragonium a. a. q. 83. Aloysum, & Basi G ., ἡ-Legione ales, & alios ; commonstratque nu. II. huius iententiae a sententia Congruitiarum latissimam discrepantiam.
IV. Non solum ab Instituti nostri Theologis, tum
iis, qui aegidio Romano nomen mere, tum iis . qui impensius adhaerere Augustino, ω ab ipse nominari maluerunt. Iratia non inuiua, sed relatiis effieax , Prout ex diali manifestistimum est, desenditur repro-punxtur: sed in i p. quoque Thia iliarum numero ac multitudine inveniuntur bene multi, quibus eadem sententia quam maxime arridet, ae videtur principiis toris Angeliei eoneordissima . Quod enim Deus Pro malori . vel minori hominum eorruptesa , decor eupiscentiae ae tentationum pugna . gratiam n tiva sua entitate plus minusve potentem conserat , ita ut quod in uno efficax est, in altero ob vividi rem concupiscentiam sit inefficax, affirmat I. pari. disput. seo. a. num. I. Gonetales de Albenda , cuius haec sunt verba: Non oportet . quod gratra praeve utens
.mrinseca iahaerens . quae in uno est e M , fit e Domineo in alis majori tentatione tentato. Ae stra inde nonen vemm dioero. uod ratia priveniens in trinsece imGrens, quae aliquando in esse , riteat esse esticosem Per, in quocunqu/ senosto aequaliter tentator depta imum D. Augustinus in D. Thomas explicauigrat prae venientis escaesam per eontemperamentum coramen riam ejus eam futireto, in quo re ritur, κι Uiuri cet eo modo' quis viretur amo, ut impedimenta. tenIationes temperansis a Spiritu Sancto. iuxta mo m. quant tatem het am inspisatiosis, quam n-iι se daedisse et ,α-ν ς ε vocatur. Agunt de sententia hujus auctoris Hy ν. aoσ. cinthus Sory in Historia de Auxiliit lib. I v. cap. 27. OG - ην- ει Antonium Nas uti in D. Thoma fas interprete tom. Nisa, a. diisertiq. 6. Nue desunt. qui sententiam Gont lesii sie aeceperunt, ut illum Congruistis adnumerarint,
immerito tamen. ut di eam proximo num. 8. Certe
sententia Albendae plurimi est iacienda , quum stripserit post eeliberrimas Congregationes de Anxiliis , in quibus pro sent-tia Thomistica egregiam navaverat operam, ut Serrius testatur ei tato in loco. V. Nee Llus Ioannes Gooetales adhaesit pra laudatae sententiae de Gratia relateis emeaei. seu illam GraM Thomitariam alii propugnarunt , fatente Hyacintho de Graves ni de mys . di annis Cht illi disserti ria quo -. iti loco explicata opinione antiviorum Thomiliarum 343. docentium nratiam efficacem diuingui ae na-mni Neol. Tom. VI.
tura sua a gratia suffieiente , neundo . inquit, alii Thomissae, qui istunt aratiam Quae dij iurui mentitate , seu ex naturastia a gratias ciente, sed tantum penes mtensoriem gratatim e caraa , quibus superat
gratas malitia voluntatis ereatae, eamque eomeriit d
cent, inquam, illi Τωmissae insolius homisis culpa esse quod gratisse ipsa esseaei pritvtur. Idque i h aut e claris o exempser suo tint quippe voturitatem Hierius h min/s ex praest habitibus ae diuturna meaudi e fue rudine ad otio , -Ideeemrra duro lination speram ineris itaque Deus Mis homina male in logratiam eo erat eui kures m majores e aetas dux habeat , quam fueraias inattonis . or malitiae in istantate . tum νIIa rota suapte es, seu victrice delectatione stiper bu o Irinatinnom istumatis . oe erit re fa efficax. Ais Deus. ka exirent μι illius iaminis vimeritis, Rratiam minusistitiam est erat, quae in gravibus meae superior, maior , ae fortior non sit eradibus: ob matrovis , seis malitia . untatis ; tune illa gratia inluntatem commovebit, fia tuam non est retet, nee illius ob υ-tisnis gradus summabit, mit e tune temporis patia ta, tum sine iens G in sco , non quidem ex ἁ His fur . cum re fa, oe vi sua conserteret istuntatem . β m esset voluntatis resistentia, sed ex a fessu voluntat 3 ,
tum lignum ignis non comburat, id non ενιιur. ex parte
ignis. qui agia, in eui non d/os υis uenis, sed ex parte tigni, quod humid iste . arua quum sit oppletum, inicae i. oe iii ignis masit συβιι, eam e ex Nit. En Grave nius fatetur sententiam de Gratia emeac relat e, de iuxta graduum superioritatem , esse all-
Pomm Thomistarum; ideoque idem auctor i ux pii latis delictati-em retariis danianimum d ma appellat. intelligendus est de vii trici iste δε-sione superiori gradu inliciente vinculum voluIati , eamque ad opus trahente absque libertate indifferentiae, & eum sela immunitate a coactione, ut ex
tum premuntio, aeleuationem Vesrirem , ut supra e.
Plieat xm. atque a nobis, & a Thomitiis illi , de
quibus Graves ius loduitur, defensatam . tantum di Drerra a delectatisκε victriet Jansentana , quantum d cretum inicax absolutumo ratia praedeterminant, prout a Thomittis defenditur, differt a deereto emeaei &Draedeterminatione Calviniana r siquidem nos . Mil mistae eum victrici delectatiocte di praedellinatione libertatem indifferentiae, quam Calvinus & Ja senius minime agnoscunt, agnoscimus , profitemur , c tropugnamus.
supra, non recedere a principiis Sansit Thomae haud obscure eommonstrant eadem principia , Quibus Petrus innis Matum relatiis ethcaeem iluduit eom-mobare . Vide quae scripti tertio numero huius Verum ne a Thomissis, inter quos versamur, discedat stitim oratio; Antoninus Mais lifl praelaudata quaest. 6. id prolixa dissertatione lludet evincere : ac primo aniculo alfirmat eonsentire cum communi sancti Ira mae discipularum sententia exm , quae constituit divitiae gratiae efficaciam in quadam congruitate . qua edivinae gratiae motio superet malitiam. α resistemiam
voluntatis r uiae, inquit, pro varιa H in ione , . iam variis veluti gracii bur malitiae , cui fιρεν de confe-- ε. nea gratia eo e ur , major ιu una esse debeat, Pam n alio. ita. ut in uno interdum est editis omnem habeat, quem habere potest, o Da .iscaeuari proporti natum adium Hiriat, σ' proprie estito fit ; tu aItem vero non omnem emeelum habeat ex residemia -umtatis.
ω tune esse ae quidem sit sius ipsa viri uine. inctum t
meu ex inuentia. ut dixi, voluntatis non haseat. sed tuue in eux re t. Ad sententiam hane demonstrandam, priueipis ait Daries es posse , t res a esse ob fliuat innis V res otia voLutatis gradus ; varios item gradus divinae gratite, o morionis, quam ira Deus ex aequis, smis Dimmidantiae legibus te erat, ut Desuuiatem pr. ιιιito impellat. υri concutiat solum, ves omnino come tat rex quo infert ea ratione emeacem, de sui scientem gratiam distingui, ut esca em νον sit. si eleus mi ν, que resipentiam υoluntatis omnino non Dincat. Deinde comtendit nane emeaeis & sufficientis gratiae rationem c haerere communi Thomisticae Scholae sententiae, eo quod etiam Alvaret inter nobiliores Thomistas non potiremus disput. M. ιlacuerit eamdem gratiam diei efficacem re μ-liti estistis imperfecit, quem escit, ineruaeem vero, auuseruientem rei, marius uit mi aepe Hinis, a i quem a ponis. idem confirmat ex diversis motibus, quibus i lius ad iustifieationem dis nitur, pulcherrima ex Angeinico Praeceptore q. 28. de Veri .art. 3.&ex I. a. q.
art. 7. Pro erens, quo in loco S. Thomas explieat iustifieationem exempdo,ub uuatitxsorm. , quae licet minstanti, ac momento, ut inquiunt Philosophi. produeatur, pria tamen materia per alterationem disponitur, qua Pter tione dispositiones contrariae depelluntur quamvis pers Ela coaversio aliquando momento fiat , ut contigit