장음표시 사용
141쪽
Atiliis fali- -οώ sed ineptissime iisdern erepundiis oppedit: nam si dieci auxilia minibus esse parata. & negati ob impedimentum demeritorum, equidem Oeeo quod negat Jansenius. ut ostendi &nu. meri 1. ac probo qum de voluntate aurecedensi tradunt Theolo i praestantissimi eodem f. laudati t si addo auxilium sum ciens aliquando quibusdam deesse, profecto non dico deesse omnibus reprobis . ut opinatur delator. sorte ignorans quid sit -rtisse, ae tribuens voluntati antpcedenti Thomist leo sensu ex Ilicatae actualem distributionem gratiarum, quae cumit eis fui in re produlius, eὐidentissime spe iat ad Olun axem emsequentem , atque efficacem. Tandem propositio nostra septima est: Qui uis adjuvatur a Deo . per gratia βι-nis atreuem , que i debet de pestis saea voluntate, νων de mo in o beneficontismo gratiarum Dari targitore. Et nihil hie eorrodendum adinvenit, nisi quod non expresserim gratiam eouredi aliquibus δεδε- νυνMis 1 quia ait a me aristios factum, ne mihi aperte contradieerem. Quod puto alia
bet pereipiat, qui sinam artificisse se gesserit, an ae sator . an ego . Primo hae omnes propositiones enuntiatae sunt universim . quatenus comprehendunt reprobori & eriminator ita singulas aetepit. quali in sententia nostri nulli reproborum tonseratur gratia. II. Responsiones nostra eadem loquendi universitate proponuntur ab omnibus Theologis, qui negant auxilium sussiaens semper omnibus & lingulis adesse, ut unusquisque deprehendere poteli tellione Scriptorum, quos laudavi tom. pag. 4ῖς. & vitilitigator harum propositionum texturam adtribuit eris.
eio edi fraudi hominis Iansentana labe eorrupti. III. In harum pro sitionum probationibus quidquid produco ex Sanetis AEustino, Prospero, ae Thoma, atque ex clara mimiς TheolNis depromptum est, limrumque omnium testimoniis corroboratum . eonviciator autem neglectis omnibus moenentis, nee Patrumae Theologorum mentione facta. exoletae anui aisimilis garrit . blarerat, rugosiamque frontem perstringit. IV. Disputandum eth de voluntate antecedenti. & der Memmione prout ad omnes extenditur; & architectus fallaciuum cuncta detorquet ad a qualem gratiae distri- uti dem. V. In cunctis illis propositionibus sermo insti iritur de gratia necessaria ad consequendam seiu- de sane a talitatieue o hi iratrone divinitus Immissa; ae tortuoruς insectator sngula interpretatur de gratia duntaxat exteriori. VI. Fatetur expresse a me doeeri, Deum istis voluntate antecedenti ut omnes λmines salvi fiant Christim pro emnibus omnino hominibus manuum esse; & ne me a lan seniana haeres pronuntiet immunem . usurpator diuinorum iudisi xum inquit haee non dici intent one Catholici pes oris.
remedia . omnisus exhiberi gratiam . prii emursus Chensis obtulisse pretium redemptionis e & homo amaru lentus atque iraeunduς clamat a me tradi solam pretiis eientiam. & me esse Iansenio eallidiorem. VIII. Itor.ad explicandam communem redemptionem iiDdem verbis Sanctorum prosperi. ae Thomae: & vir
alborum praecordiorum ea appellat nor a edi inusitata motarea verborum . IX. Demonstrandum aggreditur me esse sensentanum, & sub eortice septem propositionum latere peremptorium praesentis limumque venenum ; atque insimulator in nugas mersus nil aliud repetit, suam figmentum illud suum, me nulli bi as. firmare In tentem eratiam non ultis saltem reprobis a Deo eo redi. X. Romani tensores ex praemissis pri sesitionibus definite eoneludunt : is confideri tuitala eonnemione delia dot trina dei p. Betti, si eom-parino pii finiecedenti e eons venti. te risiposte colle obhiezioni, e si stor gera manifestamen te ellae falsissi trio, ehe niente si di ea dat P. Berti . che unhum Gian senista non posita dite. Un hum Gians enim dira egit. ecte Iddio vortia salvar tuiti gli uomini seneta eteratorie eoncedera esli che Iddio abbia pr parati per tuiti quanti gli a tuti suffieienti. con liquali ponano cons uire u salute , se voelio Un ore Giansienista, eome serive it ridre Berti tom. r.
pag. 391. istauratem hanc generalem a stata naturae I ui pro ι abiete nullam gratiam admittit , cui tibe. mis arbitrium resistat: nullam sinceram teruntas DLvandi, nis praedo matres , muκm, ρ ter Hectas , a Chriapo Re pMatere redemptumat cavillator ex iisdem propositionibus inserti pronuntiat, me Ure reprehensione
dicrum, da haeres damnata vel visuin tum. Igitur
Insimulator aut cariane v fatilior est . aut latrunculis ludit, aut sibi platens ingeniumque suum ostentans dementior est terebintho. Si haee autem videantur alicui plus aequo asperiora; animadvertat acui a me
sylam in hominem , qui me plusquam eversia urbes
sale perfundere , & vespa acerbior aculei irritate tentatit; imo nee stylum aeui. sed temperari a que obtundi , quum nee sint ista eorum, quae pro meretur, pars minima. Ipse quoque adversarius m moria repetat Terentianum illud r
m fi quis est, qui ditium in se .nmmentius
missimis est Uie, site exsim .i M. A. Responsum, non didium esse, quia laesi prior. VII. Dixi paullo supra figmentum somniumque ense eriminatoris, quod existimaverit sententia nostra nutus gratias fineisules e feret aliquitas νυmbis Primo enim eoni at ex num. i. nos amitrari neminem reproborum ita deseri a Deo, ut interdum illi non in parentur oncte cogitationes ac pia desideria, quamquam in ituributis animi perverstatem et to avo lent . at ue pertranseant. Deinde si legerit nostram de Repre Iione dissertarionem , deprehendet a nobis tom. assignari primum eiusdem reproba.tionis esserium sinam denegationem supernat tiralium auxiliorum, non omnium, sta eorum , que Mariter ad alariam perdueuut, quorum non sunt vasa 1rae, fiseiae perditionre participes . Excepta ita ue foti perseverantia, quae proculdubio eis donum s ei aliis mum electorum reproborum permultis non taritum auxilia suffi-elentia. sed etiam esseacia, immo & iustificationem, a qua tamen libere peceando decidunt , divinitus dari fatemur. Praeterea in quintam Jan senii propositi
Nem rom. z. pag. 333. affirmo Toluntate conlequenti
passionem Chri iti noti omnibus eodem modo appli- eari, seu aliquibus eratiamfuscientem , aliquibus auxia tum esseax, aliquibus etiam Murem finalis perie e uintiae eon ἰουνι. En rursus aliquibus pesinatit posmerantiae dono, ideoque reprobis, auxilium sufficiens asiu eollatum, aliquibus aliis etiam auxilium e Trax. In eodem volumine pag 33 . disputans de iustifieatione demonstro ex Au quilino, quosdam de filiis γrditionis alia uando finienter Iusse Divere. postea eadere, a que re duobias piis huic donari, issi autem non δε-ri Wrs eranti que tu finem ; ideoque affirmo dari filio rditionis ae reprobos, qui non selum auxialium sussieient aceeperunt. verum etiam suerunt alis quando pii, fideles, ae tulit. Tomo item quinto g. 440. altero Christum pro omnibus mortuum esse, sed reperiri permultos, qui non recipiunt. ut ait Tridentinum, mortis ejus beneficium , atque hoe eomprobari
experientia reproborum multorum: quo mali νη- - .-ν
eato Evaneelio mu credunt , ali i fusepta fide ιrans alia e Mitimur mandata. asistit a 1usti eatione flatim δε-νxor eidum. aliqui demum 1ustitiam . quo diu femo rant, miserando lapsu pessundant. Nescio itaqne. undenam in mentem venerit homini micam salis ha- molenti benti, quod sententia nostra rvmborum gratia vere sufficiens, ae multo magis ignoro, quom p.; ido id erui possit ex iis assertionibus, in quibas dixi- ... mus idem auxilium omnibus paratum esse, in omni- tam hias exhiberet: & certe aut Vo nil habeo eerebri , aut π .eerebrum adversarii sex capit congios. VIII. Anonymus tamen . quasi figmentum illudi
suum foret Aemilis hasta, atque ut so lent in tragoe- 22.
dia comici, iugulans mortuos, & luctans eum Iarvis, e . et amat nee me orthodoxe sentire in resutandis oppos--T, rionibus. quae fieri solent adversus eo , qui negant auxilium sumetens adesse omni momento univems . Ei .a in autem, ut nos impetat arctivis in sellationi has, praebet εμ μ ansulam, quod obiicientibus scripturarum sanciarum an toritate Deum nolle aliquem perire, istare ad mut ore 'situm N pulsare . illuminare omnem hominem, in in aemniaque Patris de filiorum salute sollieiti implere partes , ita respondeam: Generalis responsis est, Deum με. -
Mantum in si , , gratiam 'sulis paraυ e. tuam
exhibere universis, eo erre etiam ' volentibus oe petemtibus . . reluctationem , t eo bras , cicitatem pendere ab P, humana voluntatis arbitris. Haee . quae orthodoxa non --
esse vix linariae eaput somniaret . a me non di- : I Ma esse orthodoxe contendit vitiligator ; quoniam sit :m
a se demonstratum putat gratiam singulis exhibi. meis di tam , sententia nostra esse gratiam duntaxat exte- a. ν Arem: quod in syllem te nostro homo gratia vi- isqvictrici destitutus non possis renitari, ae tene et a se uoluerit. Aepellereo quod sine gratia removere non possit pedimentum ἰ ae demum non habeat potentiam p-s rem rimam , ἐκ possit absque gratia abstinere ab hoc . v aerit, via illo precato, non autem ab omni peceato in a V
Responso illa, quam nos tradidimuς tomo 3. ρο- Gν-tina 436. est communis inter Τ mittas, eaque tuntur Lemos libro Panopliae parte M tracti. p. 13. numeri χω. 6α. 26t. Conet de Reprob. di1-nimi. I. an. s. num. et . Gonrales de Grat. sum Mi. g. pag. 237. Ecc. Hi etiam addunt responsiones a tia alias
142쪽
alias nostras, quas Anonymu silentici praetemittit. Ceterum quum nos tum hoc Il remo artieulo, tum in praecedentibus invictissime demonstraverimus. Anodymum insigniter decipi, dum ait nos Iusserentis gratiae nomine intellexisse gratias tantummodo συν-.turpissime allucinari. ubicunque intimat in systema te , quod propugnamu . hominem destitutum gratia eis caci succumbere necessitati ineluctabili ; supina laborare ignorantia, dum traditam a nobis pia mii proxima notionem, tanquam recen x commentum sit sp
et t. horret, & Vatiniana odio persequitur; atque dum vellicat quae diximus impedimentu Iibera m o, de de suila culi 3 imputatione, quando homo L. Meest lac. -I illud peccottim, audacter insurgere in Sari. ctum Thomam, cuius verbis usi sumus, ut conitit
ex praecedenti n. I. ac fatente murnely. de quo L n ia omnes Orthodoxox. qui negantes auxilium falseiens omnibus & singulis excaecatis conferri. iiDdem nostris respontionibus passim utuntur: extra mnem controversiam positum esse arbitramur, postr mas conviciatoris reeiprocationes adem stactas esse a que elisiaς, ut aestimandae snt panno lacero viliores. universatrique Red isti molem non m in eversam ac dirutam esse, verum etiam in minutissi. mum pulverem comminutam .. Oramus autem Re
demptorem & Judieem universerum. ut si vel in libris Theologicatum disciplinarum. vel in his vindieationibus conscribendis fraude alisua. commentis studio novitatis . simulatione , vitiisque nobis. i mni sere pagella ab inhumanissimo. acerbissimoque adversario obiectis , usi suimus ; mortis suae beneficia minime consequamur: si autem cur vimus calca-.re Mamrum nostrorum vestigia. . si quae litteris mandavimus . hausimus ex documentis scriptisque Orthod xorum virorutri , si & ore ἐχ eorde damnatas haereses execramur; exurgat Dominus, α iudicet eausam N perum e criminatori autem nes ro pro illati x nobis iniuriis amplitudinem gloriae, pro maledictiς benedicti nem uberrimam, pro atrocissimis eontumeliis. spirit in caritatis retribuat; nee unqWam nobix e memoria excidat, quod dum ipse Dominus pro humani generis redemptione penderet in ligno, dum Potaretur ac to, dum inter iniquos deputaretur, cum lacrymis &clamore ualido orravit: Pater. dimitἔe non mi
C Redo neminem suturum sore, qui Iegens in Iars
Iemmo Redit iis. Fulgentium. Bell*lli res e. m. Janlenianum principium cel . - : ' Hationum ,---- -' inde. μή lantes domina triba protundere, ut Orthod dec rat . di nobiscum coniunctum esse pestifera errorem socie-εate. fidem adhibiturus sic homini, euius. judicium inconsideratum ac praeposteium. elle tot tantisque momentis ostendimus .. Qui is ergo hane Apologiam maiori iam ex parte absolutam. aa exuetuum usque perlegere non dedignatur; non ex. abiectis inhonestisque coloribus . quibus ab ignoto. accusatore depingitur. Theologi noliri debet. sibimet imaginem praeformare. sed ex morum eius probitate, ex munerum amplitudine . atque ex editione librorum eius, iacta servatis. praescriptionibus iuris . ae probantibus virix nam miς. necnon ex ceteris adjunctis, . quae attigimuς in. prioris Voluminis praefatione . Ubicuniaeue etiam legentium oculis occurret vocabulum MLDIlin. o ematis, quod Interdum in i hac postrema
eriminatione repetit lepidus. eonviciator , rerumque dulcissimus ne obliviscantur lectores eorum, quae praemissa sani primo capite, ex quibus conliat 'immeelebri in eadem lententia praeruisse noltratium plurimos; ut non immerito compellare possimus Vi tilitigatorem verbis Ioannis Chtxsbstoeni, Gra eorum ea. I i Patrum eloquentissimi: Tu quidem patas fratrem ram
tam te rentumelia incere redundat auxem eona Ametis
etiam in locum. Quanquam vero Scriptor eximius ingenio, quo pollebat. maximo novum , ae de suo nomine appellandam systema. elahorasset, ex quo criticis. varium quoque emunctarum consequi, viderentur pro. scriptae lansenti theses; non tamen Iavinianus iure diceretur. dum theses ipsu aperi damnast. negatquem vis, x principiis a se statutis profluere, iuxta monitum vulm . Cl. jae i. Bossuetii: Consequentiae minime attentaenua sunt, qua ex aliqua dictνina, de ei missum . sed id so- concinuit , . quodpsmν qui eam docet . MisisId t. to minus invidios, illo nomine Augustinianus Them ' lague notandu& erat, quum ipsius. priscipia casta &
tiuida sint, eonsecutiones autem Anonymi, ut mox demonstrabo, illegitime, ac turbulentae.
Fulgentius Bellelli Mn misit ineae talem aωt a m.DIectationa victrici, suis eum si gradu superior ei iutate . antecedenti necessitate liberum impellae arbimum, eique tollat Mena. , c, mn venii νο
Gratis . Augustinianus Theologus assi mat quidem eum Augustino em rem gratiam a suseficiente distinctam esse detreiationem , qua tancitur de iactatio peccati, seu ino Mationem la int imae, o Fa-yrant sim caritat s. ut S. Pater inquit cap. 33. de Graia Christ. & lib. Op. impers. n. im. at Odulo monet piae ter in tiberaram delectationem . seu gratam divini iuvinspiratam, admittendam esse delectationem des beratam, quae a libera voluntate divinitus premota procedit. acli venit opera libertatis ae meriti: Diseemendus , in- Θ μluit, imis ii rata es a me detiberata, stuae a lictera W-untitis assensione scitur illant misit berata earitas a de He. 3.ώberata earitate , seu diues rene , optima etiam raristis δε- remitur. Inaeliberata enim fides est inchoata fides. δεπsemem veluti fide. , favi a videlicet creaendorum σε itatis nobis i fusa. qua ad fidei peri nee initiam. Deliberata Dder , quae ad ruus pertinet trirememum , adhaesonem εν super liberam explicat Iuntatis . qua r uuis credere ,
eique mandato parere. suemadmia m o h eliberata caritas. inchoata G lona sanutarisdelectam . quem murtanquam caritatis semen Des initium laetitur ; istiberata autem caritas lifera delectat. εμ. qua homo δε--to dele flatus vult ipse deligere En praeter inspirationem actus indeliberari deli ta earitas, & quidem lib. m. & procedens a libera adhi e in nratis. II. Explicans lib. s. cap. 6. efficacem gratiam stam n. victrici de effatisne . tuentetitissime declarat, haem' non inferrL Iibero. arbitrio. necessitatem . F meitas gratiae, inquid, m eo sita es, quod saneta deletiatio Gι luminatis tantum accendatur , o tantam ι fear, vincat. Hoc est . ut timo eratia operante tantum vesit , tantoque ardore diligat ut camis voluntatem contraris oncupiscentem tutuntate Ἀριritas Ninrat. Totum i H Virim Sansis accendιιών istantas eorum. ut ideo
possint L quia se volunt , o ideo se velint , quia Deus
Od er dixerat etiam Aususinus. lib. a. . de peccata mei. eap. 17. Nolunt lamines fuere quod iustum
est. sve quia latet in iustum sit. sve quia non d
lectat. Tanto enim dii idquam senementias volantu uuanis certius quam manum si novimus, eoque Iemuniis ardentius. Vide ibi. Etenim ut etiam doce in Tamstia Diu ad Gaiat. n. G. Quod amplius nos deletao ia se Mum. id operemur necesse est. Ox Uam scilicet facio sup itione . quod virtutia tanus h .serens, ομνι ae σε ioni anilietur, agat tunc, ope reta ue necessi es necessisaue. tamen cominuonte, si Iutionis . uias enι- id netet Non est gitur hac nocessitas. Mὶriis virtutir ,. seu tiberae eo tis, non est ius primi , -- antecedens. Dd. est necessitas eo quos, necessitas suppositionis , necessitas a s se coale
infamLIitatis, certitudinis Me s7 certae , in mis tibιlis. ivationis nuncupatur,xta Mitrisam S. P. Anae stini , quam tradit de Fausorum P Messisutiane. qua certissime.liberantur, 3uicunque liberantur. Istum di vera eo sequens uecessitas, appluationisque determia nati', γα rei, consumit seu Loo Uri,. non fenos divisi, ramesse e sonemauferat, indi eremiam ramen in iam servat a P - - Non enim immatat o rerum, quia se apparet veι imperfectam . vel M. εω doctis,
' 39. Non poterat in nis Theta us ex- pessius declarare necessitatem, quae descendit ex virici desectatione, esse dum t e tenentem, r
143쪽
iues AUGUSTINIANUM SYST. VINDIC.
III. Delectationem victrirem esse netessariam in hocii, id Itam duntaxat ratione actus secundi, atque ut volu tas libere exeat in actum. Ideoque ex ea inferri s lam nocessitatem ransequentem , oe issationu , nociantecedentem & absolutam . primis in loeis assit matvir praestantissimus. D namque . ait eodem voluminem. ι 27. ad uroriam te ipso inicax anileatis potestaris ad Hionom; & seq. pagina: Non reaeo ad , imum tam . sed ad secundam pertinet: . item pagina Ity.
G en tum est, ne let ominatio gratiae in essentiam im Iam arbitrii . seu aestim se i miniis m esse.tialem deriveturi ac paullo infra, me eis gratia determiniatis ρ resarem indifferentem ad verationem fatiendam apri 'uni Ae: pag. itidem 228. Ahutorium p.r se incox ad censiqvient m Dariat voluntatem , estque adνα- rarium non fribilitatis, sed a Pionis: pariter pag. 2M. de eodem adsutorior rosum fetum m actam vitremi--tς applicat enim indi Mentem vinulem ad bonum plumaue opus: iterum par 288. Neemitas escacis νεν se gratiae eonfisums atratur, qu-νam auxilium est, non aliaet primi virtutis ines Serentis, sed avsi otionis eiusdem ad pium opus. applicatio autem v Nutit usus virtutis es. Vias turis non es asων mimus . sed se n--s . Poterat ne Augustinianus Theologus expressius docere efficacem gratiam , seu delectationem vitarie emspectare ad solam aestim se eam dum, applicare duntaxat ad odium potestatem in si erentem. oc necessitatem, quae inde lasertur, esse in equentem tantummodo, atque ex suppositione v eationis libera Desuritatis
D--- IV. Quod de Gratiae delectatione. Ita de eupiditate & dsiectatione earnali tradidit uir illuistis, illa
se ilicet , quamvis robustior fit . non tamen induci ine-LMabilem noce umem . scribens lib. g. cap. x . Pu ties Nero eup .sitati delectatia. fistra per aeratiae ἀM H
tiam resis re quaeque determinata applicat o . qu maum
..ia erentem aes aes primi mi0 atem ad cosensumanticaI. Haec vero uetessitas non es sensus divisi. f
q. II. Priapicue tradidit Ausustiniantis NMusus suscisntemerariam diuintiam ab e caei. L Π Xscribendum foret totum sere viri eruditissimi 2 z. c. opus inserimum δε modo Rem ae maesertim
--. I. liber I. ut veritas apertitsime invidis obtrectatoribus , elucesceret. Perpa ca tamen illinc excerpta Proponam,
quae sat erunt cuilibet moderato proboque se tori. Itaque libro illo primo eaμ 4. haec leguntur: Interiorvi tui exestans eu tua aratia D ciens , qua Metentenae omnibus , o singuιιs datur hominitas , ρει Dei
mandatis obedire tenentur usque etiam data silet, rames nullam pereati contuitim pr-Nam integrita-ιem Hioni generis iis assit. Sed innoιenti creatura dabatur ex bonitate Cindisoris ; ιυμ autem hominibus ex misericordia e ceditur Redemptoris. II. In eodem libro taμ s. quum paullo antea d misset fossicientem gratiam, quae in Adamo innocente proximam potestatem conserebat ad servanda mamdata , in Me infirmitatis statu tribuere potentiam re motam , atque interdum aecedere vividiores sanctae
delectationis flammulas, & cum ad implenda praecepta non adhue proxime lal t. hium m excitare voluntatem ad orandum; ita prosequitur damnans jansenti haeresin e mis autem interiori, sime premia
cienda , me etiam orandi σ3jatoris , --omque illud si , nou solam iamines resi ere . ei que tonarum irriatum recMere , quinimmo penitus ab icere possum. id subinde demonstrans ex Trideatina Synodo sese. 6. ea q. ex pluribus Augustini locis, necnon ex damnatione Reundae Iansentanae propositionis. III. Satis autem mirari non possumus, quod aliqui
Fulsentio Bellelli opponant denegari ab ipso lassiciens
auxilium t quum capite 8. eiusdem libri eontendat nedum iusοι , sed peccatores in per , Paganos. Iudaeor ,
fruereticos . atio Me hujus xeneris homines, quotquot scilicet draestuis mandatis nbligari non dubitamus, sis ut convertantur ad fidem, sis ut νε siqua. Pae ad Distem pertinent. exequantAr. gratia fuscientι ad orare . ,
tempore fatrem , lex obligari adjuvari. Immo nec denegavit fu iens , quandocunque urset Praeceprum, quibusdam mecatoribus obduratissimis, ut constit ex eodem libro pagina II. & apertius ex libro pagina 2 a. idem auxilium sufetent aci ilia
gendtim Dram super omnia . satiem ut auctorem natu
ra. Lmper adesse negariis infidelibut affrmans ipsi,met libro pag. 23 . ulterius, quam Ορος seret . pro gressus: cum Obduratorum , atque infidelium singulis paratum quidem semper sit auxilium , at noci semper mente qumue praecepto eotiatum ; ut docent nobilisi
sinii Thomiliatum. & Augulliniani non semel in hωApologetico laudati.
IV. In his quidem . aliique ti l is, ubi in nix
Theolrius eommemorat fusciens gratiae adiutorium , dMens pertinere imid ad actum privium. esse auxilium
postibilitatis, non applicationis, eique resisti. manifestediit inguit gratiam stifcientem ab efflari. Quod & a- ενω tibi praeitat; atque ad hune modum disserat lib.
ca 3. Nunquam enim gratia incax sπε sin. rente trahuitur , tametsi fusciens a Deo sim se ei deis ursaepission . Liaculento tu calamo S. Antisses 5b. a. ad Bonfaιium cap. 6. evre sit his verbis: - Reluctanti enim prius auditus mationis ipsa Dei gratia pinu ratur; ae deinde in illo iam non reluctante studium veritatis accenditur . Verumtamen in omnibus, quae quisque agit secundum Deum, misericordia ejus prae
U. Perpetuo sibi eonstans haec vir doctissimus seri- hit in altero Volumine ad Pro 2. Quesnellii, Asu Christi et ita principium emeax boni cuiuscunqdie generis. &c. - Resereri iae pro pestis Quoniam x ita Iesu Chrisi generatim summa perperam reseritSio Lia additur . Principium esscax. Non enim omnis ratis
Iesu Chrisei esse . est sed distex est diumluenda .
eiente enim interiori in se gratia ecticaci, qua cis emia lit, non lex , non exuriatis eor ebdurat, sed prava moeatom istantas. cum male venia grat a susscient, crexcitanti re it. Huius generis quampluriana in eodem
Imponunt Anustinia- eximis sera , qvi Huni doc re illam quia aliqua Dei praemia , secundum '
I. π Ibro enim t. eam L aperte doebe hominibus etiam impiit, urgente mandato, etsi desit sus-fieiens ae proxima gratia obediendi, non doesse tamen sumetentem ik mximam gratiam petendi, protratque sententiam Norisii iti V d. - h 6. tum vero
ita prosequitur: suam aequo jure tavram temeraria ν π -. mma, blasphema, ana hemare damnata. . haretiea, . Pax.
tibus secundum raesentes, quas habent, vires, sunt im- isibilia deest quoque illis gratia , qua possibilia nant. Etenim se peccatoribus sesundtim praesentes , quo habent vises, Dei mandata sibilia sunt ; suanto magistinis homini ι' Si iniquis 4ratis petendi osse ant a
144쪽
II. inarto ἰtem libro arsumanis, quibM Jati seni ni nituntiu evincere impollibilia es praecepta, si de- sit gratia Mox . seu delectatio superior di victrix , egregi iis elidit: Res num auum sterpe-ir . contemsere . Uilitiis esse pietatis υ - , absente gratia me se e Mi. Etenim , ut 3am ostra imis, tame si gratia φώibusdam μν se ε - -t , que μι- amminus, irationis et irrutis ad opus; Iti tamen uvent. Iose des gratia parea o excitansὲ π 6ὶ eratis vere fiscisus . Oranus enim adsutorio , dum lex uueri vimo mi inν. Qui autem orare potes, gratia infesti virtutis . possibilitatis . . talestius pri-ditus in propiis Dei mandata nemini fum impossMilo ; a Deus impossibilia non νώhet. Et sttiis povires naumae impleri n- ρο -r. mri deest gratia . qua sibilia fiant. Rurses tatetur se amplini doctrinam ori lii Vindis. cap. 6. III. Praeterea Mikientibos Iansenistis non haberi rest iem recte operandi, quum pratia euicax ad recte eta pie operandum sit neeessaria , ita vir illus tri currit lib. 4. cap. t. Distinguenaa est ilia propositis, Gratia emax est necessaria ad omne opus pium, tam
bis Augustini . quibus Novatores uti solent: cunque s. P. δε Gratia per δε incari sis sit, hominem a tua non posse , aut pine, da mentia aut tentia consequente, seu cum essecta , σωι de ν Misore cum effecta ; nusquam vero da eotentia, συι ι olentia inuredente iatratis, O iis finita pusibilitaris , semponendus.
πν-. x. IV. In primositionem Q aesitellianam p. Gratia Q. - ' si est erat a Iuprema , sm. a confiteri Cisseum numquam posDumus, in eum quan-suam illam obuersinus. ita AMuttini distipulus : Gratiam ese rem per falsam desiuiti em exponit huis enim streperam illa notis .ffieitur . sine qua confiteri Chri itum nunquam possumus . Vera est prostositio si oraret , s is qua in teri proxime , & eum estem M. possumas. sad eum dicat. nunquam possumus, omnino faVum esentiat. ferdum mediam secratisibin , seu finis etiam in re his e tax; qui υἰhilominus per inres gratias eis
, ha, tuumque fumaturalium, quibas praeiliti sunt, Deum possvno confiteri , si non proome , fauem rem
te , quia possum orare . Vide lib. I. -
V. -- aten. infinitus essent , si mina huius
--. x. seueris loca ex libris eruditissunt viri in erre vellem. ν - ar. At quid clarius illis . quae habentur adversus 2. . σ
δεω- tametsestus salutare nunquam avis ita liqui placet , - - pr i me et am fieri non possit , μή tamem potes fa rem remota. per vires gratia susscientis , qua dis posia orare Quid exuressus illis in prop. 3. in vanam, mi - non frusera , sed utiliter , providenter , Uoque confitio praerapis M Deus seminitas. 3nia per vires s eientis o. a.6 armis facere possuut , σκι saltem istere ραω nou ραμ . iam .itim quid manifestius his in prop. 7. In praesens amrem fatae te Detis quos perita nobis, aut pere gratiam seipsa incarem donat, aut dire sineremum orandi ha tem oratiam , ut reddere possimus is huνιλ id e cleatius illis in propos. I i. Recta enim fida crediimus. Deum iubere quou Distem possumus petere ρ Μirum e
go dictv l quod extent , qui Fulgentio Bellelli eat mulam hane inserant. defendi ab illo absque delin tione victitet, qua iusti aliquando eatent, impostibulistarem divinimam praeceptorum , de lassicientis auxilii
propu atque ιιιertatem a necessitate . quae in - ωι satu natara lapsa requiritur ad mere-- . o dem
L s. io in animum eaderet, M st. I Augustiniantura diriptorem , dum pertractat
νυ io . libro r. de libertate indifferentiae, accipere libertatem 31 as a ne sitate in peeuliari aliqua ligni atione ; praemittit cap. r. ejusdem libemus eo nunes ac satis Bois Theoc Gm. obvias definitiones. Libenas a necessitate , inquit, Wvolandi satiatas opus sitim eum inisserentia peruiatis
exercens . Tum e Libertas a mamone idem est. ae v iantarium , libens . seu oontaneum . Ubertas vero a necessitata iam es ae obertas iva reotiis. Vid L Τ,-- l. p. q. 82. ar. I. in me . . ad I. D
inde hane libertatem deseribit eommuni illa definiti
ne Theologorum: Faetitias istuntatis , qtiae posιis omn-bus ad Mendum πρα sitis poto Mere . oe nou. Vere z d finiri nec praetermittit breviorem. s. Thomae definitimem
di unum prae altero Hane vero potestatem agen rei. s.
di . vel non agendi, hane libertatem indifferentiae , I I.
hane vim et in ivam , facultatemque unum eligenda prae altero, omnino requiri ad liberum voluntatis ar- .is ML bitrium amrmat Theologus noster tum eo loci. tum 4
lib. cap. 3'. repetenς, fuctare ea libortatem indifferentia, quod positiis omni vis ad alendum requisitisse νυ lia. testarem Lab a agensi. . non Mendi. - --Is. Finae itaque libertatem dari in Me statu Α 22 gustinianus Theologus eap. a. praeeitati libri tertii de-D, monstrat octo a mentis, quorum primum e tacris , litteris depromptum his verbis aggreditur: In homina iaraiam lapso Mntatem inisserentis necessariam ommim - ι; -. ad merentam eonfitendam via. λυHi mis areumentis
comm ιαν. Et primo Deo Sora Scripturae occurrum .
ione vertissimo υis electi , seti iussi erentia liber. ras ad moratum te demeritum homini lapso asserta com Da ψ tinctur. Tam vero in hoe, quam in sequentibus argu-ὶ '. mentis temper eamdem libertatem appellat potestatem μυ--εndiderentem: .na fremem o electiυam potestatem, qua homo lapsus vere. O mo agere mis . se a peccare creo hibere peccaudi motam: tibertatem - sendam, vel non agendiam: δε- m υιtam Mnam, si- ώ- .m tam malam potesatem inisserentum, aliisque Di sibus frequentissime repetitis. IlI. Productis autem in octavo argumento verbis x14. 17. Augallini lib. 6. Op. impers niun. ra. ubi de libertate immutabilis voluntatis, qua beau esse volumus, ait non sumere nee ut beatus sit quisque, nec ut xv ' istrine , ita illustris Theolosus prosequitur rpraeclara, invicteque Mesint MMe M.tentia teritum Ia misi articulum exm it, uam quod maxime. Nam qua frauia Augustinus afrior imus artistiti obtendιtum. Ad metendum, de demerendum in statu naturae lapsae non requiritur in homine libertas ' necessitate , sed semeit libertas a eoactione: tiis uiriseum Avumnus,
IV. mmopere au miramur, quod vim Cath lico adversarii obiecerint illam tantum indifferentiam ab eo depraedicari, quae repetitur mi obiecto. quasi νωluntatem intrinisus necessitare adactam, & potestate ad utrumlibet exsinoliatam dogmatietaverit . Id enim . . non tantum ex hactenus dictis refellitur, veram etiam ut ex cap. s. eiuMem tertii libri; ubi postquam docuerat azil . quomodo ex obsecto pendeat indifferentia iusteii, pia. - Τ.ra alia ad libertatem indifferentiae necenaria recenseti orum primum est, Libera facultas, qua . cum sitetrata, quantam ad esse non sum , sta etiam quantum ad operara, perfectifime a Deo exigit dependere. siti
itialem liberae facultatis constituit . iv. V Amas a re sis , vis tia immunis: re No enim eum istunt num auferat, tibertatem Mam fustiat neces est. U.
P s antecedens arbitris , seu initia imi erantia
ad bonum, vel matim, ad meritum . vis demeritum ,1u a natu flererminatis, nullaque necesitas reperitur.
V. Eisticans tandem eap. 6. quom sub gratia per δε escari permaneat haec indimeremiae Iibenas, ut . L. dixi f. a. docet adiat tun emcax pertinere ad actum i . ix secundum, non ad potestatem, seu factus priami e docet eme ausi tinnem potesaris au actioram: d cet hane potesatis amisatisnem trafupponere virtutem e te Mem iam eonstitutam e d et necessitatem esse sectus ab eadem gratia victrice esse necessitatam com sequentem, necesstatem sumsiuionis, nere itatem applicationis, necessissem actus secundit docet non ege n resiletem uiam necessitarem activae virtutis . neque ne cessitatem actus primi, neyua necestatem antecedentem:
docet per adjutorim applicationis, tametsis pensionems auferat,
145쪽
a erat, sud fere uuam tamm activam servari illisum id et gratiam seis emacem determinare , applicare , moenire indiMerentem libertatem, quiu ab ipso δε- sertat essentiatis ιndi ermita damnvim vel minimum
Muni sis calumniantur inerunt re kι a Fulgem Dostiliati disinam sareandi uvmes viluntatem munem universorum hominum rede Iicnem.' L GIdem quippe docti piique scriptoris eoriarn -
d leguntur lib. t. de modo Rep. GRIO. Voluit Chrsus omnes, Mola e post iv amines , secus quidem ac d mes . in via Diuris, unde Miles smiliter merebantur ,' remenere . ma nimirum voluntate, media ad tuam nee seria inintuit, praepara
Ia reis. II. EMndem fidem confirmant . quae habentur lib. 4. , Dde voluntate sturre denti sermo fit. omnes o si
Drum , non autem de singulis generum intellisi M.
m. Commendant eamdem fidem . quae habentur propositionem 12. inesnellianam: Detis enim, d cente Arimis, vult om- - mos fastor fieri. istum rate wae et antecedenti. O i. eaei. Et quidem has istumate . sis ' -mo r. fixe formaliter m 1 o . vult etiam reprimm m salutem , pre qua Christus quoque
. In propositionem quoque haec vir praeela--. G. rust Reiicitur hae me lisio . Omnes, quos Deus vult salvare per Christum , salvantur in fallibiliter , masensumν reddit, Chroum mortuam esse pro salute se taxut praedes, torum . mit orem senos ab Inns. oentio X. in γλω ἔ-enti tropostione damnatus. S mi pelagianum eli dicere , Cnrii tum pro omnibus mo
tuum me , & sanauinem iudisse s quam propositionem
orri . temerariam , scandalosam, & intellemm in eo μnsu, ut Christus pro salute duntaxat praedestinat nam mortuus iit, impiam, blasphemam , contumeli iam, divinae pietati derogantem, & haereticam declaramul,& uti intem damnamu . .,
E, Adversiis eamdem propositionem doees volunt ε. Dis rem Dei antee edentem . qua Deus vult omnes homi 7ni nει salvos fieri, esse illam , qua ruit, Duos bomines . νη. terminum M tu danisatisnis meis . sed m via a. Ss. xtema salutis manere, legibus irigere , atque finciem νἐ msrbuisatis gratia , araeente Dee, Iuvare. Ait veru e Inum per merita Sahalopis hae voluntatis antece orati etiam reprob/s falet os fieri. Repetit Christium μmno Meuiosque homines Iut o vivis pretio ea voiam rate reiam . . Addit sis lia humeientia Desuuia1e an med π/ per mortem suam omnibus singulis pro μνε υMur a. Subiicit e pue uadmodum Deων non prin.
a. sinator dant aset , sed reprobus er am io caei. erantecedenti Dolu late famos fieri etiit. βb conditione fieri me; ita Christus a teredemi, o inesseaei volum rate , Dantum m se est . Diatem , requiem , atem-que pacem omnium . meuserumque ae Menet. Inquit ruti : Qui pro Meriis venit, pro Meusis fudis fam. rvm m i atque pro Avulis martuus est . Concludit redemptionem . mortem , sanguinem, dilectionemque Cis, Ri omnibus hominibus esse communem ἰ adeo ut ne meum, nee frequentius , nee validius potuisset vir inlinis & otthodoxus Catholicam dogma explicare, pro . teri , ac defendere.
Fallentius Bellelli docuit , ae propugnavit diem eatholimm . quod directe opponitur haeresi , errori. husque eomprehensis in qui tritae Iinstati propositioni
DE MONITRATUR. Catholieum dogma, quod Iansenuinae haeresi, & e roribus quinque damnatarum propositionum directe
opponitur a ue adversatur . est nee statiam v ινθ m, sive inspirationem sanctae διαλλων , qua vinci- 1r voluntas camis contraria contu stentis . nee ea natem illam voluntatem tubosiam. de praeponderantem esse i intibilem , & nee pirate anteced mi o disca ad opus indeelinabiliter trahere e praeter viis
micem illam detestationem , edita, in
cax gratiae adjutoriam . dari gratiam sussi Ientem. quae ei si ab aditu seiungitur . illius tamen peragendi tribuit p. salem: usmodi gratiam nora deei e iustis ,
quamvis aliquando careant adiutorio effoci , seu ο--uariauis in operas: sub eadem gratia emaei , nec non sub robustiori eqncupiscentia indemnem perstitere Iibertatem indiffereulis , vim eiecti m , atque m Uatem agendi Φι non agendi: hane potellatem, liberi temque requiri in praesenti itatu ad mera diam , vel demerendum; omnibus demum , singulisque homini.
bus . votaurate antecedenti, Deviri optimum. maximum.
gloriam , Ee auxilia ad hane consequendam netessaria praeparavisse, pro omnibus item, ae singulis istum mortuum esse, fudi e savumem , pinivim pretium , iversosque riaemisse , aut praeiastinatos . aut νυ sis bor . Haec propositio certi Isima est , paucisque coriis prehendit quidquid de haeresi Iansentana dixinius iaprimo capite huius dissertationis. Augustinianus autem Theologus docet eum de sartone vici risi. & eoneupiscentia ad malum alliciente , consistere liberam inluniatis a Uouem . ex superiori autem delectatione nullam aliam inferri Meellitatem, praeter musa iem, iuationis , quae supponit ar irasionem ιibera istumatis: admittit is hoc infirmi-xatis luto adiutorium tollatum Adamo, qui procuse dubio earuit adiutorio Quo, sive eis ei, propuktia que gratiam prexime. ω remora sufficientem , eui v luntas resistit: affrmat iustis omnibus , immo & im-Pis . adesse urgento praecepto gratiam mox a su ientem aes orandam , etiamsi desit eis aliquando auxilium applieationis . sive a ilium efficax, ouo daturrientia posivionis , & eum ineriti r defendit ι Mrtatem indisserenisae, eamque appellat tam electivam, ac pol statem venui, wι non agendi. docenς sub gratia a plieationis , di effectus , illaesam immune 'ue peruiter e s eamdemque libertatem omnino requirit os me. rendum , isi demere ηm di diserte tandem , ae saepe commendat & adi fruit votistatem Dei aurecedentem. qua singulis hominibus praeparata sunt media ad salaaneerilaria; de Christam pro singulis etiam reprias orassa, fudisse sensuinem , pretium redemptionis solvisse, eonstanti & ine taminata fide saepenumero nolitetur. Haec eorum . quae in hoc tertio capite prae milia sunt, synopsim quamdam, de doctrinae nucleum
Igitur Augustinianus Theologus domit . propugna vitque Catholieam dogma , quia Jansentani h l . di error itin quinque damnatarum propositionum diis ite opponitur , atque adversarur : quod erat demo strandum.
R Et mim est, ut proponam x illac Anonvmi objectior , quae adversus Fulgentium Bellelli ab
ipse meuliariter proseruntur' quandoquidem quae a versus systema mitrum militant . praeeedenti eapite si lutae atque elice fuerant. Principio itaque An Pmus obiicit, Fratrem Bellelli admittere . & docere Jans mimum principium duarum delectaticurum , quae indeliberatae sint, di relative lavineibiles quoniam et esse imp biis , ut Aliactio mi se non praepon- I silerer, meat capiditatem , tamque e corde diraeuar . Lib. enim I. de statu creati rati cap. 1 inquit: Reis nomiamus dilectio. is in emam esse ineruaram /ὐ-- carisnem , non esse remisvam pereati . quia cam aci a Nemri a sit, elui cupiditatis non praepanderat, edis non Haem Hat, quomodo illam vinore pote se, atque e crede d euere' Ameres Maidem ab Aueusino δ'
derisue comparamur . Amor meus , in ιν , pondus meum . eo feror. quocunque feror. Poero nullaem muridus oppositum pondus eleuat , . in conIrariam partem retorquet, nisi eidem groitate , in majoritate autere
tit . uitur nec dilectio superat eviditatem , nis eidem pes Rione praestet. Resp. eo loci Fuirent in m Bellelli pertractare quaestionem , an quaelibet charitas actustis tu i ter , nam quaestionem proposue at cap. i5. 3c msequutus
uerat duobus sequentibus I cap. vero iv. sblvere D secta contra sententiam suam, in Auauitiniana Rhola communem , quod scilieet non omnis alias ea itatis, initialis, tenuis . ae remissus vim habeat delendi peceata , de fπmaliter iustificandi e nullatenus vero alti e eam quaestionem , au vestimas cam minorid se ine Disittis possis superare rebQUO- dele fati nem ramis. Comparat ergo eviditarem , qua homo erat, a ruati, qua homo iustificamr. non liberii in
arbitrium mesario obsequens inpicitati , eidem tib
146쪽
ro arbitrio Me nris obtemperanti sanctae delestitioni,
ut interpretatur Anonymus. Prosecto eertum eli pe tenuem eupiditatis motum, quem tentum Galliarum
Episeom, ut vidimus dist . I. appellant Ia m diia p. i. ,, quem patrantur venialia peccara, non suiseere ad delendam caritatem dominantem in ivllis prout iidem Episcopi demon lirant ex Augustino δεμ . lat. eap. 27. Hine tamen minim di sequitur non
se liberum arbitrium eum illa debili rapiditate pe
care lethaliter . . Ad hune modum re te docet Augu-ltinianus Theologus . quemlibet actum cari ratis initialis extra Sacramentum non superare cupiditatem pridi dominantem, nee perfecte iuuifieare: atque inde m is infertur, quod admittat Jansentanum principium , doceatque Iiderum arbitrium neressario obtemperarer ultiori delectationi . Aperte mentem suam aderit proximis verbis pagina 96. Consent Luctis animam ad Deum , sed .me mata dunt orat in imm octa renissono ; si ut verita e peccatum animam tet. vertis aes creararam e igitur fleut Me non reddiν -- mi am, ιra ure illa reauit animam sanctam ..- ι,. Quamquam vero scripssset P. Bellelli voluntatem n cellario consentire eoncupistentiae, nisi adjuvetur gratia uictriei. quod ιane non seripsit; intelligendus ii
ret de necessitate duntaxat cons uentiae , ut ex ejus operibus ottendimus 1. & I-. H. opponitri Anoumus: is Tam ansenius, quam F. Bellelii fatentur motus gratiae eas ius immissos esse indeliberatos . Jan senius lib. 4. de Grat. Salvat.
cap. II. Detis ario ista, inquit , quam omnia ope νa bona Augustinus exercenda mutat , nori ore aliud. quam invis suidam in elιberatur e litur immissus in
υMuntatem . F. autem Bellelli de Gratiae motibus sieloquitur : IIIud a tem in primis statutudum vi nomino
Quam inanis fit obiectio illa. satis eonstat ex primo huiuς dissertationis eapite g. r. & S. in quibus
ollendimus innumeros esse orthodoxos . qui gratiam actualem in initas misi, raris constituunt, neque in hoc sitam esset Jan senii haeresim, sed in eo. quod matreaverit voluntatem deletiatione superiori trahi imvincibili necessitate ad consensum . Ut autem videat Ausustiniani Theologi in gratiae praevenientis natura deseribenda aecurati limam diligentiam ; memoria repetas , Scholailicorum complures , quorum triginta produeit in Scholi Aegidiana Friderieus Gavardi tonum pag. I. attualem gratiam eoailituere tu iuustra
ριο- me utis e P in pio voluntaris a ectu a Deo nobis .nis raro. ιιberam omnem uoluntatem atque operationem praeuenimie, adeo , ut memoratus AEgidianus Theseingus hane sentemiam dixerit eo xuissimam mire Citialieoι. Thomistarum tamen multi animadverten tes aseus indeliberatos intellectus ac voluntatis esse υμ
tales, & eum supernaturales sint . produci novi posse a sesa naturali laeuitate ; maluerunt gratiam Iocare in illa Dei motione , quae istiusmodi actus praecedit,
ae proinde docuerunt eum Alvaro disp. τι num
Gratiam esse illustrationem intellems, &-Ms
ctionem . imir formetiiser , sed e satiris. D. xltibu .,o. . vero deliberatis consentiunt omnes quod sint erimis gratiae praevenientis ; quoniam per limusmodi actus
non vocamur a Deo , nee excitamur , sed potius nos Deo vocanti . eat tanti. refrudemus , consentientas oecooperamis eosdem aetas , ut inquit idem Alvareet disp. 3. num. p. Jan huius vero . etsi cap. li. citato ab
Anonymo se Ibat . actibus illis indeliberatis animam
in Deum deliberato am. uitiem tam suscitara, intutara, trahi , rapi, ideoque agnoscere videatur u liberatum 't voluntati; consensum : in hoc tamen deliberato consensu solam agnoscit libertatem a coactione , non a νιε. semplici , seu υ tantaria necestate . ut demonstrare nititur lib. 6. de Grati eap. 6. & lib. V. cap. 3. quod est . ut saepe diximus . Iansentanae naereseos eaput praecipuum. Redeat modo aeeusator ad legendum e
' put illud primum de modo rep. ac percipiet Fulgemitum Bellelli explicasse auxiliatriem sta iam , ae mo. res indeliberatos vocabulis , rariems . & excitati nis, emerisque ici Schola pallim usurpatis, additis pagina a. iisdem verbis Frideriei Gavarat. Adeat proximum caput M invenietve pag. 3. propugnari a Theologo praestantissimo arium deliberatum , in e seque ti-m voluntaris adhaesionem . liberam assenem .luntr is , & pag. 4. sisertim inisu Mis Hemfum: quod sane accipiendum est de libertate indiis rentiae Iansentanis ignota . de qua toto libro,pe
tractat. Perlegat cap. ae pag. 6. intuebitur moti,nem , virtutemque divinam actas indeliberatos prinvenientem , quam accuratus Scriptor ex Augustino .
S. Thoma, atque ex Scholameis, quorum nonnullos Bisii Theol. Tom. UL
his verbis adiituit, probatque: istima ratione pier gusti fienti Theologi , quilus plane assentimur, praeuente tem quamdam Araurem supereaturalem , qua Dei a num est , prata ad singular etiam rideliberatos affusas os υ- io stentuν. Quod emo adversarius ea
pit in Fulgentio Velleili gratiam deseribente, tradunt communiter Theologi probant doctis limi Thorniaitarum , ae nullatenus spectat ad haeresim Janleni
in. Opponit 3. - meet F. Bellelli , non solum
concupiscentiam praevenire voluntates nolitas per in- p. te
deliberatas suas delectationes, sed etiam his indeliberatis detestationibuet Mei . ut si deficiat .ictrix delectatio. arbitrium succumbat, & in consensum ruat Qtioniam , inquit lib. 4. cap. 28. , moeuiente concu- ει sentis pre aeIectati es suas i aberatas au malum, interdumque deficiente victrire delectatisne σratiae , arbi trium Decum&t . . tu consensum ruit 1tiam consu vir Austi nus oppellare peccaudi necessitatem.
Resp. desiderare nos in conviciatore meliorem fidem , atque ut saltem periodos non mutilet; quod utitium eoacti sumus, vel inviti . tapenumero ipsi exprobrare . Pater iallelli in loci tom. I. pagina et
scentia me deIectationes suas indeliberaras ad malam , interrimque do cie iste victrici desinatio ne gratiae , a sertium Decumbit in consensim ruit, illam consuevit
At si inus avratare pereandi vere sitatem . areidrusalem
videsne . . CONI FQUENTEM. Nam etsi praevia ,s
bit eque malisnes Mn deputentiae ad eu*am; qui sequitur tamen ex LIBERTATE consensus, culpa carere nomyotes. Libera enim voluntas est ad ,--tim a Uum , IMAE . Dua n. tueo , IN sEN, DIU O . Evidentissime ititur TheoIogus ille loquitur de necessitate eo insequente , atque ex suppositione liberi consensus . si inde necessitate i qua in se usu eo osito gratiae victricis dissensui nequit ab ipsa statia, per quam volunta adiplicatur ad opuς , separari & seiungi; licet sejungi ae separari possit M sensu diυi'. - IV. Opponit 4. F. Bellelli eodem lib. eap. 27.
scribit tornalem eviditatem .nuiuare in cur semiuνs Dar ρ .io detectorio ex illicientes, tramis ae ad maiam ,ficut Darim quoque gratia delinationes inspirat retrahentes a malo .
I. atitem ordine fiunt , ut ex indeliberatis o primi1 me in malo, sibo in seno , Adliberare G.ique δεισι scant. Ne tamen artitrium primo pulta per motu scemriam agitatam ad proas 'eiatur il ecebrar aratia ρ-- gnat . . si fortior est. viueit, facis e tumueibiliter ,
,, Hine Anonymux inseri , in sententia P. Bellellis .periorem deleΗationem a minori nunquam vin polis. ita ut voluntas sive ad binium, sive ad malum inclinetur invincibiliter . prout sertim , ae gradibus
intentior est eaelestis . aut te rena delectatio , .' pr
ductisque verbis Jantimii, de quibas sura ad a. o, . ivi. eone ludit: inde patet quam perfecte hucusque -- teνώ cohaereant Bellet ina ae Iansenisua doctrisc. e . Exscriptis ab Anonymo verbis nihil aliud vinci , nisi quod desectatio victrix vineat camis coneupistentiam , quod parmae ct invalida delectatio non superet contrariam detestationem robustam ; &quod supposita gratia essicaci applicante voluntatem ad opus, istud. necessitate musequentiae, infallibiliter, de indeclinabiliter peragatur : quae omnia fiant express
A Iustini veri a lib. a. de peceat. meri cap. I p. lib. 8. Confes eap. 11. de Grata & lib. arbiti cap. II. α de eorrepta & grata eap. tr. 5 tr. ut non semel in hac disserti adnotavimus . Iniquum est igitur eam
ob rem Callisti eum Scriptorem infamare eriminati ne lanciniani erroris, ta eo siti. quod superior delectatio inserat nee siιatem , auseratque libertatem
differentii, de potestatem ad oppositum. ω audiamus iterum Fulgentium Bellelli it latam sibi calumniam propulsantem , & quidem eodem eap. 27. I g. 24 l. Quoties . inquit ibidem . cupiditatis delectaιio friis
per cratiae draectationem sortiorem nou vincitur , facisus sebi ιiberum arbitrium consentire, necessitas non est an-
tecedens, sed e seores. ω videliser nihli aliud , uam neatis ad consensum inisserentix saeuitatis , quae ρυ-ὐ iiii per amariam reuere. si quae determinata a pileat o, quemadmodum de aratia per se e νῶι ερρὶ carιοue ad statare opus diutimus , quoniam indimereotiam iudicii . . ofecti non immutat, ad actum Minat secundum , non ad primam . supposito au , e M i
147쪽
resistere perest, libere frerit ad consensum applicata
rese est. Mi consevtiat, necessitate scilices consecueπte , iliationis . in fune lisionis. quemad-dum schola ι quuntur. Cur fise Anonymus praetermittit, quum Occurrant eodem in loco, unde obieetionem . alias nau-
ei fi eique faciendam, exprompili, nisi sorte accura-
πιι eo. to deletau observans, ne quid ablonum . aut alunum
' .a eausa fide incidat , quem asendi morem in calumniantibu , ut dictum alibi, Lucianus quoque inse-ι fatur Dum vero gravis ae probus homo , ut bella Patrem Bellelli debellet , neci it etiam elegantissimos xythmos . eujus generis est venullus ille , ae suauis,
haerent Peli uino , Iauseniana doctrina ; sane non ZM ... ignorat , quod aiebat praecitatus Luctanus , aures ca-ε m. a. Iumniis ita stioiter titillari, ae si pomis conficentur.
- 77 Titillet ergo, demulceat , confricet , suasque par
tes adimpleat ; atque nos' itidem pultemus barbiton:
V. opponit Ians Reae auctor pag. IC . M silentio praeterit F. Bellelli toties decantatum N Au- - gustini effatum . quod totius Iansentani aedificii balix est ae sundamentum : Ouia amplius nos delectat, eundum id epexemuν necesse es . Quamvis hie S. D Horix textus de deliberata debeat intelligi delevit 1
ne. ut iam alibi demonstr Uimus. p. r. art. I. num.
o. S M. eodem tamen textu, & codem, quo Jan. Mius. modo abutitur F. Bellelli. Ezuaeitas eratiae , inquit de modo rep. lib. r. eap. 6. in eo sita ose , Od Dinia de stario edi illuminatio tantiam acieu
tur, tantum crehcat . tit vlucat Etenim, ut e
riam doret Anaustinus i. Expossimis Dis. ad Galati num. M. Γωod amplius nis delectat . se eundum iu
Re . Non Augustini effatum , sed pravam inter
pretationem eo abutentium esse Iansentanae haereseos tundamentum . quemaJmodum non scripturaram sanctarum oracula, sed hix abutentium perversitas fuit complurium haeresum seminarium . Eodem quippe Augultini textu ad explicandam gratiis efficacitatem, irae utique moenit amam omnem supernaturalem celtiberatum . uti Theologos orthodoxos, neque i hos ullatenus refelli cavillullis , quos animadversor aequiparat demonstrationibus, pluris sua , nihili aestimans aliena, collisi poteli ex eis. I. q. 8. num. α Tanintummodo igitur expendentrum est, nam Ian senius ae
P. Beuelli Frater Belbui dicendum erat ) eodem
rotu , eodem e modo abutantur . De Iansenio fatis inritum krbitror abuti eo loco in libro 4. de Gratia lv. e p. 6. & in lib. 7. eap. necnon alibi, ad evincendum noci posse parvam delectationem sine Io I majori delectatione .eompesci. & necessum esse ut se quamur quod magis delectat , necessitate novi coa-ο 1 2 ctioniς. sed actus voluntarii & spontanei, quod uni ee in sensu Iaasenii su:ficit ad veram libertatem, iahoe statu expertem indifferentis ad utrumlibet potella. tis. Explicabo lanianianum sensum ipsius Anonymi
quod amplius nos delectat . imeli flere viis latio
an ita loquatur Aquilinentis Theologus , & quidem
dein cap. 6. -mque Ioeo , quem opponit Anonymus . Etenim inquit pag. χ ut etiam Acet Auetudinus su Expost sone sp . AI Galat. num. 4 Qu..d amplius nos delectat , secun rum id operemur ne sie est necessiale tamen consequemo , uiationis ia sola enim id netetὶ Non es uirus his necessi-ras oetivae virtutis . his liberae potestatis . num es aditus mima , non es antecedens eu es necessisas e meareus , nec emtas sust φυonis . necess tas anticatio-s . necessitas actus secundι. El. paucis interiectis : Isius
minatio . quae dici consuevu se in eumposti, - sem δει ἀνυ si , tametsi s pensionem auferaι, finiusserentiamaamen Aream servit ilia m. Id vero est abuti veris his Augustini ad denegandam cum Jansisto libertatemandi meae: ia, atque ad si tuendam sub delinatione vi trici necessitatem tumiue Alem , atque immunem Lataxat a coa timeὶ Appello legentium oeulos , --dicium universorum, ejusdemque aceusatoris synder
4. bis, prodaciis tamen hoc in Ioeo detruncatas ac mutilis, quamquam Munullum lincerior pay. II s. int gra repetaL ammo alieno. trahens iue sinistrothim, &subdolae menti pramuntiatas dilliiniones adscribeas ;ex praecedentibus , inquam , verbis haec infert Anonymus : In Betis nae perinda , Iansentano summata
rota rex in eo vertitur, quod absque praevia ρο imp.I-leure 2Aectatione M. potes istumas agere ; nerue ad bonum Meti, nequa ad malum queat uuatenus inclinari, quin praevaleat, aut gratis, aut meumscentiae deIectatis. Praesupposito autem pernicioso hoc , damnatoque systemate. quod repetit a Fratre BelleII. adoptatiam, inquit perspicuum ine eumdem F. Bellelli totum Ian. senti ossema, qui Me famosas propositiones . x eo. dem principio nece Harao fluxu manantes admittere . Ulterius autem progrediens ait , Fratrem BADII. . etsi doceat singulis hominibus uirente praecepto adesse auxilium proxime sufficiens ad orandum , mera tamendare verba ut securatis decipiat ; propterea quod in ossemate Fratris Beuelli teluntas necessitatur ad mmiam sub imperio cupiuitatis. ideoque gratia eudiditate minor, quae . ut vicet F. Felie Πι ,-va est, & im valida, non est revera sufficiens. Ut vero nullum remaneat dubium de lanianismo Bellellino, spondet sedaturum operam, ut tribus articulis , quos sublieit . praeeludantur Theologi nci: tri effugia , tollantur aequi--cationes . & elucescat accensum ν ius o aere inIm
Respond. Anonymum nullatenus demonstrasse . ut supponit, Seriptorem Augustinianum adoptasse haereticum principium delectaticinum invineibilium, & v luntatem necellitate impellentium. sed omnino conis itare oppositum. Constat enim in systemate Amulliniani theologi . adiutorium emeax inspirans delectari em victricem este applicarionem potestatis ad riti
nem di, pertinere non ad alium premum . sed ad actum secundum ἔ esse determinationem pete tis in steremtis ad operationem fuleniam . esse adjutorium uenactus
primi Orturis in i erantis , sed πρέicationem eiusdem ad opus, adiutorium non possibilitatis sed action is . ita Fulgentius Bellelli in locis productis r. num. Conilat praeterea in huius Tmol in systemate anxilium sufficiens distinctum ab inloci, nec inspirans delectatiorem victricem pertinere ad suum primum , esse auxilium mili uitriis, nori applieationi r. ac per ipsum fieri possibilia bona opera possibilitate viretitu : ita in locis productis b. a. nu. 4. Constat insaper in
eodem syllemate admitti selam n cessitatem conseque rem . quae supponit Iudacium iudi Ferens, ae potestatem indisserentem aes sis ad bonum vel maiam , ad meri.
tum vel a meνitum, & quae oritur ex sum stione a Hieationis liberae potestatis ρd actionem: ita in locis praemia Is I. num. Hinc vero apertissime sequitur in systemate illo princi m Jansentanum mi Ius T sutari; quod evincitur obvia hae ratiocinati aer Ex gratia efficaci . quae est applicatio potestatis indifferemiis ad abum secundam, quae- ipsam potestatem per auxilium Gificiens eonititutam in ad in m mo . N ex qua inuitur effectus neeessitate duntaxat consequentiae , sive suppolita applieatione liberae pol statis ad altiam; ex tali, inquam . gratia non cons ruitur in alionei a vicitieis delectationis imperiose Iminatia funditus evertere libertatem . aut sine h iusmodi delectatione non dari potestatem agendi. vesnon uendi . sed tantummodo insertur absque huius.
modi lectatione victris i non poni sanctam operati nem ἔ me tameα sine illa poni potensia , ut inquiunt Scholae , p sirisitatis . Apertissima tae sunt
apud omneς. qui gratiam per se e Mem Noptigitarat. At Fulgeatius Bellelli, ut conliat ex eius verbis. itaeliaritat gratiae emeaeitatem in victriei delectatione , ut his sit applicatio indifferentis potestatis ad actum secundum . ac praesupponat tentiam constitutam iα actu primo per auxiluim sessciens, ita ut etactus illinc sequatur necessitate tantum asequentiae . sive ex suppositione applicationis libere pote Ilatis adactum. ino ex systemate Fulgentii Bellelli minime
sequitur inspuatione victricis delectationis everti liberintatem tua erentia , aut absque tali delectatione non evi potestatem agendi , vel non agendι r sed uis num insutur , non poni respia sne gratia esseaei de victrici sanctam operationem, quae inmen sine eadem gratia potest potentia. quam Seholae apMllant possibimaris. Hac una ratiocinat e manifesti in mum est non mi Theologum nostrum aequivocationibus , inligiis , merisque verbis, atque Anonymum, damis id extra omnem dubitationem polliretur esse e
monstraturam. ollas osten re, aisue anthericum in
tere . Spectemuς nihilominu& virum gloriosissimam procedentem post Democritum , Caesarem Dictat rem.&. Domitium Nem in ad Istianum petisdie
148쪽
Mi sensit Jansentino usurpata in Scholis voca
titur, illum ad trita sansentilatum et si a. erebrius ab iis usu ta . coniugere, eorumque vestigiis insili do. fateri duplicem sensam pati haee verba, Hamo . homo non potes , ita tamen, ut malistrum suum, scilicet Iansenium, unanimi constaru imitant mrpetuo asserat hominem gratia relative victrici inii ruebam non posse male operari, destitutum vero tali gratia non posse peccatum vitare. I. Audire, inquit, non pigeat eoi tinnem , qua F. Bellelli lectoris sui oculis nebulosam quamdam cali- ei inundit. Ait de modo Rep. lib. 'cap. 1. Tam
etsi erat ibi dam per se effrax d sit, οὐ dicitur
adlionis , seu applicatiouis virtutis ad opus . nutii ta. neu , urgente lege. deest gratia pa a excitaus , ous est gratia vere sufe ens. Oraudi enim adiutoriis. Ami ex urget nemo pri tiar. Qui autem orare potes, gratia proferto virtutis , possi iratis . . potesatis priditus est. - dare his verbis Augustinianus TheoINuse istatur , intunditque n. butosam colitiuem Quoniam in Bittimus stilemate, tim nulla fieri poseit a ita nisi ex pecula o Maeliberata delectatione. v miuus ista graitibus superior requiritur ad orandum, quam aes ope.
Verum nota tantum uestitose, sed picea , erassa. t terrima caligine Anonymi huius oculi. ne aspiciant lucem, praepediuntur. Quum enim isteni iux Bel elli disertissime doceat gratiam taleae . cc viruicem d Iellat lamem reqqiri duntaxat au actum fecunctum, sivetit libera m sas .seat in quod de gratia per se efficaci asumant universi Thamillae ; imperite .accusator ab actu ad potestatem discurrens ita ratiocinatur : Delectatio victrix requiritur ad orandum , ers
sue hui Nodi d hilatione hisis habetur gratia fusciens. LVitima penes Thomillis omnes, imo & gruistis . eonsequentia est: Ergo fine tali desectat e non
rio liberae potestatis au optir. Id vero adeo planum est, adeo certum, adeo perspicuum, ut ab iis tantum ce ni nequeat, quorum oculi non sint caligine quadam, aut nebula, ita obductis tenebris, caeca nocte, de iisdue umbris circumdati .
. t I. .. Iuxta P. Bellelii ibidem uerius dioli necessarii adlidenatim , es necessarium tamen , necessaria es insuper
1. oculorum aperitio . Geruli necessarii fiant ut potentia. heu visiva virtus: lumen es adiutisimis virtutis a rori
natum ad tauemb aesiouem antidat. Hi et alientitur Λ-nonymus, sed praenotat, quando dicitur habentem mulos mPe viuere , intelligi, modo ad ut cetera ad et Disandum necessaria , --ε ιumen, atque oculorum aperiaris . conditiones vero potentiae visivae necessariae, aliae
sunt sub hominis potetiale. aliae ab illius nutu nullatenus dependent; sic in g. aperitio oeulorum, si sanilint . pendet ex libero homini arbitrio, potest enim h mo si ei libuerit oculos aperire. vel non aperire: si vero sint gravati clausaeque palpebrae ob aliouam infirmitatem , tum sane oculorum a petitio a liuera hominis voluntate eos prorsus indemiaens. Hi ne illusti
tur gratiae in uomia exemplo oculariam . quo utitur Augurtinus lik de nat. & grat. eap. 26. dum ait: cur enim oculus corporis etiam pisu simae sanus inu 'μes cern re; sie homo etiam perfectissime iustificatur . nisi
Mema Iure Iustiosae divinitur adimetur. recte nou ps Iesinere; nimirum . sicut oculus plenis I me sanus non potest cernere ab ue lucis candore. ita homo quamvis aesticatus non potest salubriter operari. nisi gratia divina adiuvetur. At lo ias pr reditur F. Bellet Ii
di praeter illas duas conditiones requirit teritam, cracomparat gratiam per se esticacem. Sicus eril , ait, numeratumtis tria nec arta ad Uueucium , Musis, lu- meu , oculorumque aperitiovem , sic tria nece paria au te visendum numera Dnt. libera palsas. ad ut rium si isns potesaris, adytitorium a escax anticari tim potestatis ad auionem. Et in hoe tertium admittunt Thom illae, sed ab illis. N ab conibus orthodoxis discrerat primo in eo, quod adiutorium se ficien . cum ut cupiditate minor , Iit vere insussciens. Secundo in eo, quoci doceat gratiae illi, quae cupiditate maior est. non posse resui. Attingit aliquantulum Αnonymuς, at non altiquitur Augustiniani Scriptoris doctrinam . eamque obtruncat, ut dedolet ludi uiam. & quaerat nodum in stat w. Eam enucleatius exponam, asseramque a colluet
re praetermissa: quamvis in priauctis hucusque nihil
st non Orthodoxum . damaata duplici discrepantia
poli eino commemorata, quae Fulgentio Bes telii inique obiicitur. Tria ergo vir doctus dii inguit, liberum a Mitrium , quod comparat oculo ; aumitum Iusse res, quod aequiparat lumini , aurιιιum Giax, applicans motione sua potestitem ad albam, quod a limitat ast ritioni oetilarum. Peri ulgata est comparatio ilia In Scho. u quoque Thomistica , nam Alvaro disp. 23. num. i. ' V32. explicans quomodo auxilium sit -- f eiens, eisi, i. requiratur aliud principium. ut potentia reducatur adactum . Vi exemplum , inquit, in potentia vi a , quα
quidem es sis leui ad Diaen m tu ratione alius primi ; quia m isto genere non requiritur alia potentiis,
per quam homo hisbeat tartutem habit alem. per ρaampusι νι iere. Nil Amiclus m hic 'te visa reducatur adactam . ultra iliam necessarium, lumen. tar aratoc tio et erit, molio miruttae . Cum ergo motio, qua Deus escienter praedetermiuat liberum arbitrium ad perauatim talem alium bonum tu panicularι, nou sι --μssaria ut homo possit operari aritim illum o velit. seu
in homine verum auxilium sufetens, quo sere ρ ssit pie operari si vilii , etiams -τ reeipiat in se auxili n
cax . qu Deus inclemee praeletermino illum tit -- . Utitur eadem contoratione illustris Vindex Soti pag. y . &ri 6. Hinc duo aperte inseruntur . primum c parationem Theologi notiri adhiberi quoad onuies par tes etiam a Thomitiis: alterum vero, quod sicuti in horum sententia gratia esticax supponit potesatem , eamque minime evertit . quoniam applicat Ise
boum arbitrium au Mium: ita in sententia Fulgentii Bellelli auxiliam inicax a dirati rumpotestatis ad artio nem supponit. & non evertit liberam potesatem. Quantum ergo attinet ad hane potestatem, nil aliud haec eli. quam liberum arbitrium, sive . ut Schol:xl
quuntur, Mix iudi erentia. Dumae rationali naturaIι- ter a Creatore attributa . Ut ρ aedam media . quae
nulla necessitate trahente intendi. & inclinati potest
in unam, vel aliam partem ; atque hoc liberum a bitrium, lieet Uritas attenuatum ob Adae praeuaric tionem. non tamen est, aut eversum, quem admodum sessione 6. cap. r. definit Synodus Tridentina . Hoc itaque liberum arbitrium , cruri ratio nati creaturae sit vasuraliter attritarum atque sit iunaturaii r honis, sicuti Augu unus docet de sp. N lit. p. 33. & de peccatori meritiς lib. a. eap. 18., est in et hominibus singulis ante. & poli lapsum: quumque sit, δεῖ naturalis factiιtas, periistit etiam sine gratia . non tantum in sententia Thomastarum, verum etiam ali rutti Maeologorum i in t Er quos Bellarminu, lib. o. de
Grat. & lib. arbitri eapiti a se ait: ubino aute omnemi aerariam Abrium habet arbitrium, non solum ad vera naturalia cir moralia . sed etiam ad vera pietatιs , pae. s. s. si 'maturalia: quod probat ex Augustino citi eap.
33. de p. α liti laudatque Drie nem in lib. de mcordia lib. arbitrii re praedeli. op. r. 6c Tapperum
in Explicata art. 7. Exponens vero Bellat minus, quo modo liberum sit arbitrium ante gratiam ad utrumlia het , u bonum sacere non poteli, utitur exemplo M li. Nam . inquit , absente oecie seu divi habet homo ρ tentiam in ιι bertatem videnta . non enim ea species cosses tibertaris, aut potentiae viisndi tam urtentia rem
ta est . O porsas feata , dunde aerepta specie stentia
permiattir, edi tu a tram prodire possit. Similia Uetavi lib. y de opere sex dierum cap. t. num. 4. pag. edit.
Parii . Recte itaque Fulgentius Bellelli uatinatim Iiberi a bitrii potestatem comparat oculo, eamque lib.
d. cap. I. pag. Is appellat activam in silerent am ad Donum vel malum, ara meritum vel demeritum, in qua nulla determinati γ. nullaque nec itas νeperitur.
. Pregrediamur ad gratiam fuwcientem . necessariam 'ad recie agendum, sicut tamen requiritur ad viden-P . ' dum . Augustini verba ex cap. 26. de nati & gratia , L iproducta fuerant in ipso A uiliniano Theologo eodem pae t r. capite i. lib. 4. qu vellicat eriminator. Produm autem Herant ad significandum . quia libera faι uitas sue aratiae ad toris non potes recte visere. sui ocu
Ius siris luce no potes cerimere ; haec enim verba a Fulmatio Bellelli immediate subjiciuntur. Porro Atra uini verba eodem sensu accipiuntur a MIIarmino si,
Gm. Siqukuem Mnestis meustinus in eo solo similituίλν a. . . nem μοι tuis, quia sicut oculus persesis e fanus ima cernere , msi extrinsecus ad oetur e se plenissime rustificatus nou potest heue vrvere, vis Metrinsecur νιιι aist cooperatis omnipotenti, boni. Haud secus Petavius e lato in loco, ubi assert etiam consimilia verba Augustini lib. a. de peccat meritis cap. q. sicut emm corporis a me Ius Mu ad vatur a Iuce, M o eadem luce clare ν, aversu se discedat, ut autem videat adimatur ab ea. V
149쪽
sitiam loni otiquid opeν αν. Similia scripsere Atris eani Episton in Sardinia Exules Epist. Synodica ea
iti. o. Praeliantissimus eomparat auaedium finia/ns. sine ι - πει qu non possumus recte vivere, lumini ad videndum
necessario, loquitur ore Augullini ore Sanctorum ri. μ- si Grum . ore Theologorum, quos singuli suspiciunt
Tertio appellat auxilium Micax avxil; tim applieini M. Vis strui nem, lingua , ut conliat ex dictis, omnium M - , Thomiliarum. Ab his utioue diserepat, quia arbitra- ,-- mr hoc auxilium requiri cuntaxat ιn He inseris ratis ... sed non differt in eo, quod idem auxilium e Grv. s. ficax spectet ad actum secundum, atque necessarium, ut potestas antiretur ad operationem: id enim Mν- ' pertissime doeet . ae repetit. Relinquit ergo auxilium a1x . lud potestatem ind Eereutem a necelsitate immunem,
additque solam determinationem aestis fecundi; sm' cui ocu ram ahoitio facit ut oeulus videat, salva
testate videndi. vel non videndi. Sane in Me in-nrmitatis statu neeelsarium et se auxilium efficax sentiunt omnes Auguli inenses, demonstrat ue id Augustinus ei lato cap. 26. de nat. & gratia, subiiciens sa- ergo Nous non stum ut deseat quod pecearumtis, sed in praes/ι etiam ne meremus: & item lib. 2. de mcat. meritis cap. s. productis verbis haee addit: sed etiam ut esto re muν ipse adiuuat ; quod tene ortilis corystris tuae ista um prestat. De Gestis qui ne Pelagii p. num. I. ait S. Pater, renutri me. Hram fratiae, ut homo rectιι Hssibas ambuler , ipsam gratiam
comparans curationi. σua adhibita, qui erat claudus iambulo e eontinuo potest; ae par er epist. num. 3
scribit debuisse Pelagium eonfiteri liberum arbitrium
mulidum oe infirmum, donee fauentur omnes timuOG-. x. res animae. Mitto quae leguntur de Corrept. N Grat. νε ἄν cap. I 2. num. 37. ubi expressus ait, Deum primo
homini, cui nihil ex ipso rene sentialiter remebat, contulisse gratiam , qua po set perseverare ; nune autemma oribus donii fuisse adjuvandam is litatem. aique, ideo nobis possibilitatem . voluntatem divinae gratiae largitate donari ; nisi autem Deus in nobis operetur
velle, istauratem inter tot. 6c tantas tentationes sua
.nsirmitate succumbere , aliaque plura satis nota . Haud immerito itaque Auguriinianus Theologus puxilium Meax. quod dat veste ει ostreari, atque a plicat potestatem ad opins, in hoc solo infirmitMix statu pu gnat. Ipsemet Bellarininus tit. cap. a. deprimi hominis i ultitia docet Adam non indiguisse dono, quod facit hominem Dei e c, operari , laudato ea pile illo: duodecimo de Correm & larat. . nos autem illo dono indigeod ρυρ er earnulas illecebras, Pae asiadae uri inώsunt ad precandum , -ι a bono retardant. dfrisque ae tammitanter effriunt. Nee dubitat Bella minus. quin eidem sententiae adhaeserint nobiliores Seholas iei , laudatis Magistro sententiatum lib. 2. dist. χρ 3. 4. S. Bonav. in rad. dist. q. 2. Gregorio A-
I . art. 3. Λdhibita emo a Fulgentio Bellelli 'eomparatio, ae domina est quoad omnes paries irreprehen .sbilis. Plaenit hare singulatim expendere eeterum sat erat ad viudieandam Catholici viri sententiam ea exseribere . quae textus ab Ancinymo recitatos proxime subsequuntur. Post priorem nempe textum pag ITI. . statim .additur 1 Absque eculis necessariis homo non Rotest virire, M vertam non poteti significat ritu
et ramis ae potesaris. Absue ιumine necessario nomo με Alas habens non potest videre. sed verbum non potest fgnificat. non defectum petentiae virtutis, sed ad Mis orti. Asfrue aperit me oculoram Nais octilos habens sufficienterque iliuminarus videre non poteth; et verbum
non potest seniscat non defectum potentiae , mon defeἱ timo utorii , sed aesetium necessaria conditionis . seu amplicationis potentiae ad videndum. Item poli alium textum pag. 1 7. hae immediate sequuntur verba: Et
D jure generosis inde ita ad υiindum impotentia os gitur . nec verediι itur . Homo eisins o lis indesinite videre non potest; ita ex θύιtis a utorii per se esseacis defectu generatis Notentia as pie operodum inferiti perperam; nec vere die tiar ini ire: Homqsne stratia emeaei pie operari non poteti. Et grassantis prae enim Iansentaui erroris tempore, verbi non potest sensus d finiendus femper . I nritandwr es, ditendo : non potesti lane ; non potest cum effectu; non potest potentia coniaequenti σAen σι mecium dis gentissima seniores Theia et I sauntur.Lvidentissimum itaque est,in nujus viri sententia
hominem absque gratia efficaci inspirante delectati
nem ui uicem revera posse obtemperare manda Iis . ipsam vero eifieaeem gratiam pertinere ad aflum 6 cunctim , antitare potentiam iudieiisentem ad acti nem , atque ab illo explicari potestatem onrecedemte 8 tonsi quererem sensu Thomillieo, &pervulgato; qua inobrem enimur eum Augustino repetere r Qtiis ferat
tantam fallaciam , tantamque superbiam, qua nou m da non exhibet scientiam guam Momi tir atque veritatem , M. - .
sed ea Heit quae vetvmenter Iunt scientiae veritatique e-troria ρ At prosequitur adτersarius. III. Dilucide a F. Bellelli statuitur gratiam non Iau esse vere suffcientem: inquit enim tom. I. in pr p.
Quesnelli: citra eam gratiam scilicet Meae ast 'rendi oriam sunt Iesu Chrissi eratiae parvae, , invaliadae , quibus humana ob natio resint. Eas quoque Has pari is appellat tom. i. lib. 4. cap. I. Si invalidae, ergo eum illis operari bonum homo nu Menus potet .
Re'. ab Augustiniano Theolago gratiam . quae non est emcax , appellari paream . invaluiam, quatenus excitat quidem & stimulat voluntatem, at non est de Iehiatio illa fortior, quae est applicatio ad consensum iudi erentis facultatis ; ita enim sese explicat ei talo cap.
27. pag. 2Λ3. In propositionem vero Quesnellianam tet. Pag. I. lectorem remittit ad lib. 1. eap. s. de ad imDrum em l . Priori loco demonstrat ex Augustino
auxilium Himerens esse gratiam posbisit us, eique saepiux resilli: altero autem in loco inquit adiut rium sumetens esse illud. quoa dat rige, & adjut rium es hcax elle illud. quod dat telle. Appellans ergo gratiam sum cientem paream eb imolidam, loquitur comparate ad potentiam postionis , non ad ρ tentiam ριsbilitat/s. Praeterea eodem eap. t. aliisque
in locis productis supra L 2. 9 3. docet gratiam, tuae nondum proxime lassicit ad implenda mandata. ussicere ad orandum . ad id vero nihil aliud requiri ut compleatur potentia, sed necessariam tantum effeillius applicationem ad actum; non ergo gratiam luseficientem ad omne quodcunque opuς parvam . . invasi tam vir sapientis litnus appellavit. Insuper per gratiam sussicientem inspirari voluntatem parvam. debilem, invalidam, & pradu inferiorem cupiditato. docuerunt viti et arilli mi. Norisius, Macedo , Maiisuliρ, alii, ut ostendimus eap. I. f. a. immo haee sunt eademptorsus verba Augustini. prout dem l ravimus ea 2. . Cur itaque ad haec, quali ad repentinum de ignifer m sulgur. terreri ae palleret Pol remo fides docet , Adamum innocentem eum auxilio sue
quo. sive lassicienti & non Aer se emeaei, potuisse
perseverare , absque tali auxilio non potuisse. Si ergo eum eodem auxilio homo lapsus aeque po eli, ae pol erat Adam innocens e quomodo liverum arbitrium et
fert itaque sufficiens gratia posse. sed non velis: &quoniam telia non est in arbitrio M. mnis lapsi, quem admodum erat in arbitrio Adami innocentis adhue
illud passe hominis infirmi adjuvandum eth gratia,
que dot iQue edi opera νit ae si adiuvandum ei non est omnino valitam atque expeditum , nec arbitrio primi hominis comparandum . Hoe, non aliud doeent Augustinenses.
I F. Bellelli ad rem suam explieandam adhibet I shane familitudinem de modo Rep. lib. 4. eap. r. Ita. Re ἀνυ.que si aliquam infirmitatem ttino sint oeulorum genae it ηc heso oculo rem plane interre Iis ieienti ue lumine praedistis videre non potes. υτ au:em oculistim haee si mi litudo ad rem noram explieandam aptissima. is At
qui ille, cuius ob ali uam infirmitatem clausae sunt
Oculorum genae . non nabet veram videndi potentiam iergo neque veram habet potentiam bonum operandi ille, in quo reperitur gratia cupiditate inferior. - Et quoniam a heol us noller ibidem satetur, illum, cui ob aliquam infirmitatem clausae sunt oculorum g nae, posse videte . quia non eli excus. Ac quia non
est in tenebris, sed in luthine. haec subitet taeeusator:
Sed quamvis nec caecus , nec tenebris si, non ma-sis Oidoe potes durante ae tenaciter perseverante eadem νυ irete . quae clauset in inribiliter detineν scutis ,
tur antem F. Nelselli rem Jan.enio, quod homo scrinis m, iri audire non possit, nee tibiis fractus ambulare ergo υρκε me στertam eum , cui ineluctati m necessitas oculos ob vir, posis ullatenus videre fateatur necesse est . εων--οῦ
Res p. in ea comparatione oculi eum libero arbitrio, gratiae suffetentis eum lumine, & gratiae emeaeis
cum Writione oculorum . quam comparationem
paullo supra illustravimus & vindicavimus, ad verrendum esse discrimen, quod intercedit inter lumen . &gratiam suffieientem, ibidem a viro docti Isimo e-mmitratum. Productis enim verbis Augustini dem. nati de Mat. eap. 26. ait: Duo A M. ι S. Doctor,
150쪽
minis i id rei liberam facultatem ad recte travendum, in gratiae adviatorium , sine quo neu potes recte visere
scut oculus e iure non potest immere. Gyae uidem lis bera saeuitas. de adiutorium ii ne quo adsuescientiam
operative virtutis, ad antecedentem, ad sis Diticemque operis possibilitatem pertiuent. Ceterum in
noc gratia differt a lumine. 9uod lumen. ut supra diximus cum Bellar mino, extrinsecus adiuvat, cum sit lux rporis, non animi ; gratia autem, quae estaux hi
nunis interioris, adjuvat intrinsecus, dans Me, si gratias assiciens. est , dans istis, si eli gratia est,cax: quia certe, inquit Aullus linus . cuius verba profert eo loci pag. i 6. P. Bellelli , octilis eremos lux ista non Iia: . Valet itaque ad id, quod hic agitur. lucis umilitudo, ut lumen adiuvet oculum, sicut convenit nuturae oculi . gratia adiuret liberum arbitriam . sicut convenit libero arbitrio: M idem animadvertitur quoque a Petavio lib. de Opis sex dierum cap. l. Gare eo spectat praeclari Theologi e paratio. ut quem admodum non eii extincta acies oculorum, quando infirmitate aliqua penae clauduntur ; ita extincta non
est potestas lib. i arbitrii, sive libertas indisseremiae,
quando ob linguorem animi, & concupiscentiam carnis rei te non operamur, nisi oculi medicina sanentur, nili voluntas gratia Salvatoris posit Cr iniit. Hinc corruunt adversarii semilinata; primum quia in
ophthalmia i seu morbo oculorum . elli oculi troa aperiantur, nili sanemur per artem medicam, peti in tamen oculorum natura . seu potentia vitiva: atque ita in infirmitate per peccatum contracta , licet liberum arbitrium noti inretur, niti sanetur per gratiam vi micem, perseverat nihilominus liberi arbitrii natura & potestas indifferentiae. Deinde quia nulla oculorum infirmitas oblimeret oculcis inelinabili necessitate , si lux corporea oculorum venas fibrasque pervadens conterret veram potentiam videndi: cum itaque gratia sui sciens det Vsse . quod certe oculis co Poris lux illa non praestat, nunquam coniungi poteticum necessitate i-Iue abili, atque inυniti iaci. Insuper quia Ianseniux astirmans libro 2. de Grat . ean. r. ii ne delectatione superiori tam esse impotiioda υ Iuutari ut bene intit oe operetur. am ia-πι eaco ut utileat , vel furas ut audiat , vel tibiis fracto ut recte gradiattir ; aperte sine gratia victrici adit ruit a cellitatem physicam. abstatutam . atque anteceden-lum . qualis eii in eam, in surdo, in tibiis ira io ;qui vero exigunt cum Fulgentio Bellelli gratiam vi-htricem ad atrum ire indum, veram oropriamque liber talem indifferentiae agnoscunt in iam primo, prout diximus praecedenti . . Immo eadem p ina 173. -- de Ammymuc exscripsit' verba ruperias obseria, te gitur adiutorium euicax hoc sensu correspondere ape vitam ocularum, quatenus applicat potenti Veionem, ita ut eam dici inus. Horiis ab ue adlut rici οὐ pie operari non potest , verbum nos praeclyma et se aefectum potentis . non defeelum adjut rii, sed defeetam n cessoriae conditionιs. seu ast carm-ms potentiae M aftionem, eo prorsas modo, quo loquuntur Alvarer . xliique Thomiliae. ut vidimus num. a. Nequitur Anonymus.
Nullam aliam videtur F. Bellelli admisine ei,
t. m. tiam . quae veram et serat operandi poten iam . prae-P v. quae per se emox est . quasit uia ista infirmitati per peccatum contriatat mederi possit. De ii a-L tu enim creaturae rationalis lib. 2. cap. 32. docet gra-
i iam esse acem Salvatoris requiri duntaxat, M lusi
νε- si. mitati resectae per peccatum succurvat, atque eidem gratiae adscribit, Dod det tinuis eskae simam virtutem contra retillem eripisceritiam, ta voluntatem do mo Io ad Dumis trahae Memnasiliter, er insuperabuiso.
In hoc sane reviviscit Jansenti principium . meetenim Iansenius, quod post Adae peccatum ita per
concupiscentiam ad malium impellamur, ut niti a tedat gratia sortior, ininuras adpressa a Preato nullatentis posit abstinere. Idem docet P. Bellelli, dum
lino superius laudato ait: Concupiscentia nos miseros ad pereatum ines s. ad illecebras trahit. ad motam remisit in reque m i reluti alui pondere seu latren
serus siti ipsi, relictas subi monis potesate devincit.
Ad ς hane animarum pernielem statuit neeellitatem gratiae e glauci6hni . inamvis autem verias ius ciem eat si is videatur xlicubi admittereicientes . eum tamen iuxta sua Irincipis gratia sufficiens sit parva imalicia, in nec rio cedat evidia rati grauibus si misi. atque seta gratia perse fisco mederi possit infirmitat . adiutorium illud susscirent evane scit omnino. nec alio consilio videtur a Fratre tallelli fuisse admissum, nisi ut i eutis fucum fuco. res, ut, se pinet, J-enii eo fisam deci mires. Ubique Anonymum similem ma adinvenio, inurba.
m. asperrimum, cunctaque trahentem in deteriorem
putem. Expendamus & hac cavillula, imperturbata
mentis ratione. Iam ollendimus eap. I. 24 num.
gratiam medicinalem diei ab Aupustino i piratum mea tiaras, concupiscentiam bonam, desinatiquem. Iucum
ditatem . fuavitatem. Dolustiorem; & Stephanum De- chamm, T melium, Maurum. aliosque contendere hanc stratiam, quae passum in Augustini Operiubas appellatur iucunditas, Dorias. daeis latio, ras, caritas. requiri in hoc suiu euntaxat ob int mitatem, od carni illecebras, ob perduellem concupi stentiam. Idem ostendi h. 8. num a. & recitatis illis verbis T rnely de Grat. q. 2. m. i. Nec statem ad sorii Quo, seu gratii esseatis in praesenti si
tu reperit Ai supinus ex noxia concupiscentia, ex eorru- ptione edi infirmuate naturae per peccatum vitiatae, ex pra-υia ει indeliberata, qua indiget tit ad imum certo tu. s. u. clinetur, moti is, desertatione, ae suavitate eratiae vi-5 ieis. Addidi paullo supra num. a. hanc esse sementiam Eminent illimi Bella ini. eoque teste, celebriorum Seholasticorum : tametsi in explicanda eiusdem gratiae vivitieis natura iidem Seholastici plurimum i ter se dii repent. Ille ergo Blus Anonymus, propria
existimatione tanquam vento distentus. & quo neminem aut Catholicorum. aut haereticorum, te unquam audaciorem, εἰ verbosiorem, mierat Augustinianum Theologum Iansentanae haeresias damnare, prinPterea quod tradat necessitatem gratiae victricis
luera peccato contrilia . Verba autem . quae genuino dente conviciator mordet ex lib. t. de statu Creat. rvti . cap. pag. omnia sunt Augustini, paucis exceptis, quae deprompta sunt ex Synodo Tridentina . Inquit P. Bellelli: Ex Ada peccato concupiscentia natae . quae m miseros ad pereandum inclinat. Et Timem. Synodus sess. s. eam 3. Ex pecca est , adpe curam hic uuat. Theologus noster ait: Ad malam co-- pestit . umet et & Augustinus lib. i. Oh impers. t n. II. Mentem re entem, repugnant manes licitat:&li q. . numeri are ad mesa pertrahit , & eodem limn. t. Urget oco iis hominem facero malum. Appellat deinde Au ustini discipulus concupiscentiam ponatis ineis iasile, nisi gratia mi illi succurrat: & s. Pater de
concupiscentia scribit lib. . Confesti eap. 17. mript har abs te pondere meo, & lib. t . cap. 9. Pondus meum amor meus: lib. item i. do Civ. Dei cap. a. muis malarum opiditatum ; atque lib. t. Op. impers. num. CG pondus, quod impellit iu masim . Docet praeterea Fulgentius M' modi mala io animarum pei ic em yras fuisti Deum oemrrere, ac mederi per merita in genia
ii Filii Dit & magnus Augallinus de Graelia Salvat
ris ait I. Retraiu cap. 23. Userat a concupiscentiae δε--natu: in Psal. si L conci M. Aec homo victoriis rusti euriae. ut voluprare pertolatur: de Correpti re Grat. cap. xl. num. i'. II e, Adam non opus has Gu eo a moris , quia imploram nunc isti . cum dicunt:
ideo aliam legem in membris meis repugnantem te mentis meae , de captivantem me in lege peccati, quae est , ct . in membris meis. Infelix homo, quis me libera-- G bit de corpore mortis huius Gratia Dei per
Christium Dominum nostrum : quoniam in eis caro concupiscit adversus spiritum . de spiritus adversus ea nem . ac tu tat, ceriamive tabo rames, ac per esitantes
.isi sibi pug nanai vimendis is virtutem per Chrsi grariam poscunt. Hanc virtutem & stratiam P. Bellet si appellat inicae imam: nec alit et Augustinus seri de Grati de lilc arbitrio cap. 16. α Facit ut facia
mus praebenda vires est ocimas vetantati. Concludit illuiuis Theologus gratia . qua subventum. est infirmitati , rnari voluntates de malo ad bonum inittioobilia r.e: & Augustinus de Correpti di Graia cap. 12. nu. 8. Submenium ess iritur. inquit, infirmitari velunt iis humanae, ut d vina gratia ni testuabiliter, Θ insuperabiliter ageretur . er non videat, quod svelimus verm omnia milliu interpretari. atque hinc unum, inde alterum auctoris textum exscribere, nee omnia aequo animo expendere; non Dium Fulgentium .
Bellelli. sed etiam Augustinum, immo & Apostolum
Paulum, qui coneupiscentiam amitat Iesem membro
meati, Deretici dogmatis incusabimus. nobisque D smiani, Calvinitur. & Manichaei gratias agentὶ At
quod fidem humanam superat , Anonymus tanta vel ignorantia . vel malitia excaecatur, ut cum Fulgentius Beuelli eodem eapite Naina 3ῖα e regione oppositia objectis verbis. apertissime Iaalanianam haereum refellat, id Anonymus aut excus non viderit, aut imprudens contempserit, aut iniquus tacuerit. E eo ita pium est eo loci: Atque in primis fatemur c-ιra Iansmum necessariam ad multum. demeritum iu satu natura lusi libertatem a coalitone, sed etiam a nre strater eius rem p opositionem 7. Ad merendum, dc demerendum in statu natiarae lapsa non requiritur
in hominibus libertas a nerei state . sed sume it Iibertas a coactioine , opthno iure damnatim icimus s