장음표시 사용
61쪽
unum eligit prae alio, illud semper eligere quod ipsi magis Hae . quod minis atridet, α in m simiuem delHat, iliqua verissimum est illud S. A vinii Quod amplius δε-r , fuse m Mummis . Si enim illud eratim intelis me de deleuatione deliberata. de ea scilipet dele tione , ouat praeviam habet illinam voluntatis electi neni , haec molam delectatio nihil omnino habet commina eum Iausiniano mine is de duabus M.
Mationibus indeliberatis. Nec unoque aliouid eum Iansentano prineipio ommune n et doctrina Thmlogorum illorum . quiemeaeiam gratiae reponunt in delectitione victrici . modo eam victriem amoscant. non ex pra-m s partoritate, sed ex absoluta voluntate Dei, qm novitae decrevit ita movere voluntatem humanam , ut
eerto & insallibiliter. lieet liberrime . detin x soreonsentiat. Illa autem tartitudo & insalubilitas , iuxta illos, non innititur , ut uolunt Congruistae .stientiae conditionatonam . quam silentiam mesiam vocant; sed repetitur ex omnipotentia Divina . &ex ipsa ratione ae virtute ipsi gratiae intrinseca. Unde ei ac iam gratiae eum libero hominis arbitrio eo euiant eodem modo . quo Thonidis cum eo conciliant praedetemurationem Discam : asserunt vi ope eum Thomissis necellitatem. quam impertit delinatio. esse duntaxat hypotheticam & eoniaequentem, eo quod necessitas illa suturi eonsensus desii matur ex de .eteto abaluto voluntatis divinae voluntatem erratam Praedeterminantis consormiter ad suam naturam sive
lysea siit illa praedeterminatis. sive moralis 3 ac inde supponat futuritionem e sensus liberi eum illo
decreto insallibiliter eoanexi. Hane autem delectatio. uem amitant absolute victricem, ut eam a delectatio. Iansentana mant, quae est relative victrix. r lative stilicet aa minores Dadus concupisce tiae actu liter titillantis. Contra vero Iansen istae, qui essicae iam gratiae r petunt ex graduum superioritate , & doeent cons quenter gratias illas esse emaces , quae gradibus is perant cupiditatem p inemeaces autem . quae non superant . contendunt delectari me M ibus superiora voluntatem infallibiliter & invincibiliter determinati ad operandum absque ullo respem ad suturam iesius
volunt xtis determinationem ἔ ae proinde per illam imponi necessitatem, nou scium hypotheti eam , sed abistulam ; on istum eonsequentem . sed antece
Altero quoque ex capite differt sententia Theol secum illorum a systiunate Iansentano. Iansenius enim congruenter ad suum duarum delectationum princiis eum conisadit voluntatem iosallibiliter & inuinei liter determinari ad malum per cupiditatem gradibus superiorem , sicut determinatur ad bonum per gratiam Meaeem. Quod quam impium sit, nemo non videt. Hoc autem impium dogma detestantur omnes csthodoxi Theologi. Hi praemissis inquirendum superest quam eonn xionem habeat eum quinque damnatis Iansenti Pr potitionibus eiusdem Novatoris de duabus delectati
ni h indeliberatis & pro graduum se perlaritate in vineibilibui principium. Quod ut assequamur, per pendendae atque ponderandae sunt separatim lingulae Jan senii pro iiiones earumque Sermanus ac genui, nas suasos eri in visandus.
PRIMA Iansenii Pmpositio se habet: iniqua Diapraecema hominibus 1astis istentibus . concutilms, s inuisum praesentes quas habens vires, sint Amsibilis.
Dogma, in eis ira hujus propositionis definitum , est quod possibilia sunt omnia Dei Faecepta hominibus justis volentibus de conantibus , sive persecte velint & ementur , sive imperfecte , ae proinde non solum iis qui ea adimplent. sed etiam iis qui
ea transgrediuntur . Illud quoque generalius , &expressius docet Concilium Tridentinuin, dum declarat Dei praeepta homitii iustificato non esse ad ob.
servandum impossibilia . Si possibilia sunt homisi ustificito, pollibilia sunt, non solum iustis illis , qui ea adimplent. sed etiam illis, qui ea transmis
Porra ex Iansentano de duabus delectationibus prinei'io manifeste sequitur propositis huic veri invia delinitae eoa dictoria ; nempe Dei praecepta esse impossibilia omnibus iis . qui ea transgrediuntur . nam in eo consistit Iansentanum de duabus deles clanibus indeli ratis , di pro graduum sirperioritate invincibilibus principium , quoa velit Ian lenius v luntatem --niri posse suum denegare con-
sensum illi delectationi indeliberatae . sive vatia st . sive supi , quα gr - -- - .supe et . In illo nitet, Winei mo tanquU is rae illius euoltu
nes continentur Lae pros lano , quae sequ-tur . Prima: Dei praecepta impossibilia sit ut omnibus iis xi gratia gradibus seperiori earent ζ eundem enim risim habet atque ilin, quae expressius in Ianseni no eontiuetur principio : cratia. si non sit gradibus saperior cypiditate , ilhun μα- non potest . Sec n-da propositio quae i* Aas: nix. ρrinely ut iamrtanquam mera illi' e postis est ista: culi ui
praecepta transgrediuntur gratia tradibus --rent, quae idem omnino, divariis licet tetinuus, ru
tim habent gradibus aperiorem eupiditate, praeeeptum adimplent.
Ex his autem duilox mpositioni,n eonfici potest sequens syllogismus: iuxta Iansentanum principium Dei praeeepta impossibilia sint iis omnibus qui tratia gradibus super toti carent Atque ex eodem mi cipio conlut quod omnes illi , qui praecepta tramgr dtuntur , gratia gradi et superiori e rent . Ergo Iuxta Jansentanum principium . praxin 1 fiunt impes lia omnibus illis qui xa transu diuntur . etiam mus secundum praestates quas ha ni vires impersing vo
lentibus & conantibus, q- est haeretis damnata in prima Iansenti propositione. Erao ex Iansentanori Upio mani seste eruitur prima illius Novatoris Pinutio. Adde quod cum cinnitum sit , tum in Concilio Tridentino. tum in Bulla Innocentii X. adversutquinque lanseati Propositiones , nullani Dei praeceptum . fallem homi tubus ius iis . esse impossibile; cui definitioni Jansentanum de duabus delectationibus principium est directe contradictorium: eri ter
to contradictorium. ae pruinde haereticum. .
Nesue dici poteit primam Ianseati Proposmovein intelligi debere de Iuliis persine Hlentibus te emnantibus ae Dei riseeta observantium. His enim sensus a doctrina Iauseniana est omnino alienesi leo stanter enim docet iste Novator Dei prWUta iis . qui gratia vimies . gratia gradibus superiori sunt instructi , non esse ad observandum impossibilia . Intellisi erso debet Prepositio, sicuti eam modo exposuimus, de Iustis imperisti volentibus, Ae cmnantibus.
Praeterea definiit Coneilhim Tridentinum ins pr.eepta esse possibilia omnibus De ulla exceptiove J 1iis. ergo iis etiam qui ea adimplere, Itera impedis te, volunt atque conantur. VI.sECUNDA Iansenti Propositio: Interisia raria iustitu naturae una resstitur . Ista Propositio in lansentano principio eontinetur tanquam meta illius expositio . Haee enim Propositio Voluntas semper obsequirati vel gratiae vel cupiditati . prout alterutra gradibur alteram superat, Iansentanum in terminis aequivale tibus exhibet principium . Nam si pratia sit gradibus sintior indiditate, voluntas illi non resimi ,
ut per se patet. Si autem eupiditas praepostileret, tune Maiis reuitit cupiditas, non voluntas . Unicum enim
in systemate tantiniano volunt iis munus est ρο tuum obsequium delectationi gradibus sepeiam impendere et nulla ex illius parie reperiri potest resiste tia; voluntas in illo systemate nunquam resistit gratiae. Porm synonimae sunt hae duae propositiones rjuntas nunquam resiliis taurini eratis ; interiori
Praeterea resistere spatiae nihil aliud est quam trulam frustrare suo effectu, seu impedire quin effectum sium producat, vel etiam illam frustrare eo in M. quem priaucere potest, ac proinde iste eli sensus smeundae propositionis Iansemanae: Interior sistia inflatu naturae lapsae nunquam i stratur sim etactu . nunqyam frustratur illo effectu . quem cere pol
est. Voluntas nunquam impedit quin gratia eum per producat effectum, quem preducere potest . G ita eum semper habet enectam quem ha re potest. Haeretici est emo haee propinatio .' Gratia eum
semper habet esse m quem producere potest: ide que . s eontineatur in Janliniano minei pio tamquam mera expositio illius, haereti eum quoque erit principium Iansentanum. Porm illa -tinetur iusansmiano principio tamquam mera illius exhostio. Nam gratia, vel est triaibus superior cupiditate , vel non. Si sit superior . voluntas illi semper es sequitur . M umiade grλtia gradibus superior ἀ- serium sium semper producit , illum semper es-
sinum habet quem prodacere potest. Si autem
62쪽
uma non sit euhistate in illum qui lam ess
i , ad quem insa voluntatem excitat. non pro
Meil sed quiat illum non potest producere, gratia enim gracilius inserim eupiditatem in illo sysi te vincere non potest , eQidenter patet qdod iuxta priueipium Iansentanum gratia gradidias inferior eupiditata minum, sillum pri eare non potest , quem non produeit ἔ ae pri de sue gratia ita tu- inditate superior . sive non, eum semper habet e limam quem habere potest: & rite est propositio quam diximus eontineri in secunda Iansenti propositione, tamquam meram illius expositi mem.
TERTIA Propositio Iansenii t Ad me dum ,
demerendum in statu naturae non requiraturis homine Iibertas a meus rare, sed finit libertas a coactione. Haec quidem propositio non eontinetur in Ian senia no principio. tanquam mera illius expositio; sed ex
illo tamen eruitur Ur linitimam , licit syllosissicam, illationem . Quod ite demonstrari poteis seruenti syllogismor Homo in statu naturae lapsae sub illaru dpectationis tradibus seperiorix sive finia sit, sue eupiditas, illa libertate non est praeditus , quae dieitur libertas a neeessitate. Haee major pri -sitio eundem sensum exhibet atque ista, quae Ian- senianum prineipium verbis expremoribus enuntiat ;Homo non poten non obsequi delectationi gradibus superiori r Atqui homo in statu naturae lapis meretur vel praemium vel poenam . prout vel bene vel male o ratur e Ergo ad merendum . & demerendum in statu naturae lapsae non requiritur liberias
Maior huius sillogismi pri-stio est ipsummet
Iansentanum principium . diverus quidem verbis. sed aequivalentibus , eundemque sentium reserentibus, unciatum . Minor autem est de fide , & tamquam de fide admittitur a Ian senistis . Argumen tum omnibus Dialecti eae regulis est omnino eonsentaneum. Cocis uentia ergo non potest non esse imgitima: ae proinde tertia Iansenti propositio evidenter eruitur ex Iansmiano duarum delmationum primeipio
UT autem totam hane doctrinam paucis eo plectamur verbis , sic possumus ratie inarii. Summus Pontifex, damnando primam lan nil propositionem, definiit Dei praeeepta non esse , im Iubilia omnabus illis qui ea transgrediuntur . Ergo damnavit Jansentanum principium, utpote quod asserit Dei praecepta
esse impossibilia omnibus illis qui gratia gradibus su
Item Summus Pontifex, damnando quintam Ian- senii propositionem . definiit si lutem aetemam non esse im mihi lem iis omnibus qui non salvantur. Er go demitti Dei praerepta noti esse impossibilia iis omnibus qui ea transtria iuntur. Ergo damnavit Ia senianum prine ium . utpote quod asserit Dei princepta esse impossibilia iis omnibus qui ea transgre
Item damnando secundam Jadsenti proositionem
definiit voluntatem, saliem aliquando, renitere bra' tiae interiori, voluntatem aliquando privare gratiam essectu suo , impedire aliquando qum essectum illum producat, euius producendi conseri potentum . Ergo definiit voluntatem non semper obsequi delectationi gradibus superiori, siue eupiditati, sive gratiae, quod tamen asserit Ians ianum de duabus delectationibus principium. Item damnando quartam Iansenti propositionem definiit Dei gratiam talem esse . eui ssit humana voluntas resistere . vel obtemperare. Elgo damnavit Jansenti prinelpium docentis voluntatem gratiae gradibus superiori non pos e resistere, nee Me obtemperare illi quae gradisux est inferior cupiditate. Denique mmus Pontifex damnando tertiam Ian- senii propositionem definiit ad merendum & demerendum requiri in statu naturae lapis libertatem a necessitate, & eum aliunde de fide sit hominem in hae vita mereri Wymium , vel poenam, prout bene vel male operatur. definita q ue censeri debet Me propositio Homo tu hae vita liber est illa libertate, quae dicitur libertas a necessitate. Hane ta-nim libertatem a neeessitate exeludit omnino Iansentanum de duabus delectationibux indeliberalix , &pro graduum superioritate in incibilibus prineipium . Quomodo enim libera a necessiitate potest diei voluntas quae nunquam suum detestatiotii gradibus superi ri potest denegare consensum.
HERESIS damnata in IV. Iausenii propositione
haec est: Humana voluntes non potes interiret hiatis refiseere , Nes obremterare. Porro cum iuxta princiis Dium Iansienianum trumana voluntas nori possit remnere gratiae, quae si ibus superior est eupiditate . nee obtemperare illi, quae gradibus cupiditatem non superat ; evidenter patet priueipium illud eundem eum haeresi damnata in re. propositione exhibere sensum.
IX. DENIQUE Haeresis damnata in V. sensenti propositione est quod Christus pro salute duntaxat Uraedestinatorum minuus sit ; quod Christox nullis aliis voluerit aetemam salutem reddere possibilem ;quod eaeteris non contulerit , es,tulerit . vel saltem praeparaverit gratias sumientes ad aeternam salutem et quod aeterna salus sit iis, qui non silvantur , impostibilis. Porro illa pro scio et Salus aetema est imωssibilis iis qui non ulvantur , eontinetur in ista r Uraecepta sunt imωssibilia iis qui ea tranhrediuntur 1 Iicut propcratio particularis , seu murus universalis eoatinetur in universaliori pro tione ;ae proinde, si impossibilia sunt praeema iis omnibbus qui ea tran9rediuntur , impossibilis quoque erit elema salus iis qui non salvantur atque ita ex ptineisuo Ianitatino evidenter sequitur . tam quam mera illius expositio , haeresis damnata in
quinta Prop tisae Jansenti. Cum emo Summus Pontifex pro bendo quintam Jansenti propositio nem. definierit sumem aetemam non esse impinibilem iis omaibus qui damnantur, definiit quoque eoas uenter Dei praecepta non in e impossibilia ii, omnibus qui ea transgriaiuntur.
Ex his omnibus patet quintum intersi diserimere Thoen illas inter atque Ian senistas. Isti asserendo at . que propugnando Jansentanum de duabas delectationibus indeliberatis, & pro graduum superioritate in vincibilibus prine ilium, u bona fide dicant , noa possunt reiicere doctrinam In quinque famosis propositionibus damnatam , eum singulae contineantur in Iansentano prineipio tamquam merae illius expositiones. Quod si isti in necesse si aliquando di cticarum ataumentationum subsidium accersere , ab iis in dubium nullatenus vocari poterunt legitime consecutiones, quae adversus eos emamur ex duabus praemissis quarum uua saltem est de fide, & altera
At de Thomistim systemate non eadem est ratio rnullum enim contra praedeterminationem physeam ab Adversariis profertur argumentum . in quo alte utra saltem praemissa noti si valde dubia . vel etiam aperte salsa ἰ ae proinde eonsequentia quae ex eiusmodi praemissis eruitur non potest quoque esse nisi valde dubia, vel etiam aperte falsa .
Et vero post eelebres Conam toties dictas isatilus, quae sub Clemente VIII & Paulo U. habitae
sunt, Summus Pontifex non istum utrique parti m misit propriam defendere ae propugnare sententiam , etiam prohibuit alterutram haereseos, aut alterius censurae nota insimulare, donee aliter a Sancta Sede definiatur. Porro in his Congregationibus avi versus Thom istas impugnabatur praeurtim eorum de praedeterminatione thysica sententia . Adde quod cum esse aeum gratiae ex physica praedeterminati ne repetant Themistae, impugnari non pinet praede eminatio j ysea quam tuentur, quin simul impugnaretur eorumdem de gratia ab intrinseco, & per se efficaei sententia, quam tamen tanquam laudabilem commendavit Summus Pontifex Benedictus Papa
XII L iu sta Bulla quae incipit: Pretim s.
63쪽
unum eligis prae alio, illud semper eligere quod ipsi magis placet. quod ipsi mastis arridet, α in eo sensu quod eam umis delistat, lieque verissimum est illi' ς Augustini i amplius δευρὶ at , secundum iasperemtiν necessee, . Si enim illud enarum intelli-tur de delectatione deliberata. de ea scilicet delectitatione , 'uae praeviam habet litteram voluntatis electi neni . haee prosecto delectatio nihil omnino habet comi una eum lan seniano principio de duabus dei Elationibus indeliberatis.
Nee quoque aliquid cum Jansentano principio eommune nabet doririna Theologorum illorum . quiemeaciam gratiae reponunt in delectatione victrici , modo eam victriem innoscant. non ex praduum s perioritate . sed ex absoluta voluntate Dei, qui novitae decrevit ita movere voluntatem humanam , ut
certo & in lallibiliter. licet liberrime . delii Et x lamconsentiat. Illa autem certitudo & insallibilitas , iuxta illos , non innititur , ut volunt Congruitiae .stientiae conditionatorum , quam scientiam n diam vocant , sed repetitur ex omnipotentia Divina , &ex ipsa ratione ae virtute ips gratiae intrinseca. Unde euicaciam gratiae eum libero hominis arbitrio com iant eodem modo . quo Dionullis cum eo conciliant maedeterminationem physidam : asserunt quippe cum thomiliis nec ellitatem. quam impertit desinatio. est e duntaxat hypotheticam & eoni uentem, eo quod necessitas illa iuturi consentas desumatur ex de .creto absolutis voluntatis divinae voluntatem creatam Praedeterminantis consormiter ad suam naturam clive
phyllea sit illa praedeterminatio. sive moralis) ac proinde supponat Iuturitionem consenses liberi eum illo decreto infallibiliter connexi. Hanc autem dele flati nem appellant absolute victricem , ut eam a delectati ne Iansentana secernant, quae est relative vi trix. relative stilicet ad minores gradus concupistentiae, a liter titillaniis. Contra vero Ian senistae, qui efferaciam gratia repetunt ex graduum superioritate , & docent cons quenter gratias illas eue emcaces , quae gradibus se perant cupiditatem ἰ inesscaces autem , quae non superant . contendunt delectatione nradibus superiori
voluntatem infallibiliter & invincibiliter determinari ad operandum ab ue ullo respectu ad suturam i nus
volumatis determinationem ae proinde per illam imponi necessitatem , non Mum hypotheticam , sed absolutam; non silum consequentem . sed antet
Altero quoque ex capite differt sententia Theol emum illorum a syllemate Iansentano. Jansenius enim congruenter ad suum duarum deleliationum princitium contendit voluntatem insallibiliter & invinci iliter determinari ad malum per cupiditatem gradibus superiorem , sicut determinatur ad bonum pergratum est cacem. Quod quam impium iit, nemo non videt. me autem impium dogma detestantur
omnes Orthodoxi Theologi. Hi praemissis inquirendum superest quam eonn xionem habeat cum quinque damnatis Iansenti Pr positionibus eiusdem Novatoris de duabus delectati, ni but indeliberatis & pro graduum superioritate in vitie ibi libui principium. Quod ut assequamur, pe vendendae atque ponderandae sunt separatim singulae Ian senii pro Biones, earumque Sermanus ac senui
PRIMA Iinsirinii Propositio se habet: Aliqua DEI
Me.pta hominibus iustis istentibus . eonantibus, s caudam praebentes quas habem vires, Iunt ossibilis.
Des quo a itiis gratia , qua misi risia fiant. Dogma, in censura huius Hopositionis definitum , est quod possibilia sunt omnia Dei praecepta hominibiis iustis volentibus & conantibus , sive petii ovelint di tonentur, sive imperfecte , ac pruinde non solum iis qui ea adimplent. sed etiam iis qui
ea transgrediantur . Illud quoque generalius , dc expressius d et Concilium Tridentinum, dum declarat Dei praecepta homini tui lificato non elle ad ob.
servandum impossibilia . Si possibilia sunt homini iustificato, milibilia sunt, non solum iustis illic, rvi ea adimpleat, sed etiam illis, qui ea transer
Potm ex Iansmiano de duabus delectationiblia principio manifeste se uitur pmpositio huic vetitoti definitae e tradictoria ; nempe Dei praecepta esse impossibilia omnibus iis . qui ea transtriaruntur . nam in eo consistit Ians ianum de duabuς delectationibus indeliberatis , & pro graduum superioritate invincibilibus principium , quod velit Ian lenius voluntatem humanam non posse suum denegare consensum illi delectationi indeliberatae, sue tratia sit . sive upiditas, quae si dibus . alteram supctat . In illo autem principio tanquU me 'irius expositi
nes emtinentur duae propolitiones , quae sequuntur.
Prima: Dei praecepta impossibilia sunt omnibus iis qui gratia gradibus superiori carent ἰ eundem enim sensum habet atque ilia, quae expressius in Iansentano eontinetur principio : Gratia , si non sit gradibus superior cupiditate, ii vincera non potest. Secunda mpositio quae in Ianis alio principio contin turtanquam mera illius expositis es' ita: omnes illisui
praecepta transgrediuntur gratia radibus superiori rarent, quae idem omnino, diversis licet terminis, mgnificat ac propositio sequens. omnes. illi, vi e tiam habent gradibus superiorem cupiditate, praee
Ex his autem duabus propositionibus eonfici potest sequens syllogismus t Juxta Jansentanum principium Dei suaecepta impossibilia sunt iis omnibus qui gratia gradibus superioti e rent i Atque ex eodem ei pio eonstit quod omnes illi , qui praecepta trans diuntur. gratia gradibus superiori orent ; Ergo,ita Jansentanum principium . praecepta sunt immissibilia omnibus illis qui ea transgrei untur . etiam ullis secundum praesentes quas haiant vires imperi Qq vo lentibus & conanti x, quae est haeresis damniti in prima Iansenti propositi me. Erro ex Iansentano mcipio manifelle eluitur prima illius Novatoris Pruolitio. Adde quod cum definitum sit , tum in C tilio Tridentino. tum in Bulla Innocentii x. adversag quinque lanianti Propositiones , nullam ' Dei praece-ῆtum . saltem hominibus iustis, esse impossibile; cui definitioni Jantinianum de dua et delectationibus principium est dire te contradictorium: evidenter patet illud trincipium esse dogmati ab Eccleta delini.
to contradictorium. ae proinde haereticum.
Neque dici potest primam Iansenti propolitionem intelligi debere de Iuliis persecte volentibus & e
nantibus ae mi praecepta observantibus. eisin censuet a dialtina Iansentana est omnino alienus: Eo stanter enim docet ille Novator Dei pra cepta iis .
qui pratia victrici . gratia gradibus sis Ariori sint
instrueli , non esse ad observandum impossibilia . Intellisi ergo debet Propositio, scuti eam modo exposuimus, de Jultis imperfecte volentibus, & eo.
Praeterea definiit Concilium Tridentinum Dei prieepta esse possibilia omnibus sne ulla exceptione , si is . ergo iis ei iam qui ea adimplere , licet impinsecte , volunt atque conantur.
VI.sECUNDA Iansenti Propositio: Intrebri gratia iu
titu nuturae lapsa nuncluam resstitur. Illa Pmpositio in I nsentano principio eoatinetur innovam mera illius expositio. Haee enim Propositio ' Voluntas semper obsequi me, vel eratiae vel cupiditati , prout alterutra gradibus alteram superat. Iansentanum in terminis aequioalemti x exhibet principium . Nam s pratia sit tradibus superior eupiditate, voluntas illi non resimi ,
ut per se patet. N autem cupiditas praeponderet, tune pratiae resiliit cupiditat, non voluntas. Unicum enim
in systemate lansmiano voltistatis munus est ξαρο- tuum obsequium delectationi gradibus seperiora linpendere : nulla ex illius parte reperiri potest resiste tia; voluntas tu illo systemate nunquam resistit gratiae. Porro synon imae sunt hae duae propositiones Iunias nunquam resissis Hrεriori erati interiori
Praeterea resistere gratiae nihil aliud est quam illam nostrare suo in Au . seu impedire quin in msuum produeat, vel etiam illam frustrare eo essem. quem producere potest , is proinde iste est sensis smcundae propositionis Ians anae: Interior gratia inllaru naturae lapsae nunquam frustratur suo essecta , nunquam frustratur illo effectu . quem producere Iot est . voluntas nunquam impedit quia gratia eum semper producat effectum, 'Vm producere potest . G ita eum semper habet enectum quem ha re potest. Haeretica eli ego haee propositio ἐν Gratia eum semper habet effectum quem p utere potest: ideo que , s contineatur in Ian leniano maeipio tamquam mera expositur illius, haereti eum qu-ue erit principium Iausenianum. Porro illa eontinetur ius ansentano principio tamquam mera illivet ex disitio. Nam gratia, vel est gradibus superior eupiditate , vel non. Si sit superior . voluntas illi semper o sequitur . ac moinde gratia gradibus superior esilarium suum semper producit , illum semper es-
sectum habet quem producere potuit . Si autem
64쪽
eotis non sit requitate sepe lar, illam qnidem ess
matri , ad quem ipsa voluntatem excitat, non prindueit i sed quit illum non potest producere, gratia enim gradibus inserim cupiditatem in illo sysi male vincere non potest , evidenter paret 'nodi in principium Iansentanum gratia gradibus inferior eupiditate enectam, illium pro ear non potest , quem non producit ; ac proinde sue gratia . sit cu- viditate superior, sive non . eum semper habet essemam suem habere potet r & haere est propositio quam diximus contineri in secunda Iansenti propositione, tamquam meram illius expostionem.
TERTIA Proposito Iansenti e Au merendum , φ rimerendum in flatu natara non requiritur an homine Iibertas a necessiste , seu si it libertas a
Haec quidem priniositio non continetur in Iansieni no principio. tanquam mera illius expolitio; sed ex illo tamen eminit ora legitimam , licet syllogislicam, illationem . ωod ne demonstrari poteit se- euenti syllogismor Homo in statu naturae lapia subcu minatu dὼectationis tradibus superioris . sive fratiast, sive eupiditas, illa libertate non est pNeditus , quae dieitur libertas a necessitate . Haec major pro litio eundem sensum exhibet atque ista, quae lan- senianum priueipium verbis exprellioribus enuntiat ;Homo non potest non obsequi delectationi gradibus superiori : Atqui homo in statu naturae lapis m Tetur vel praemium vel Vinam . prout vel bene vel mese o ratur : Ergo ad merendum . & demerendum in statu naturae lapis non requiritur libertas
Maior huius syllogismi propositio est ipsummet
Iantinianum principium . divertis quidem verbis. sed aequivalentibus , eundemque sensum reserentibus, enunciatum . Minor autem est de fide , & tamquam de fide admittitist a lansmistis . Argumen tum oenuibus Dialectitae regulis est omnino eoni,ntaneum. Cotis uentia ergo non potest non esse imgitima; ae proinde tertia Iansenti propositio evidinister eruitur ex Iantariam duarum delmationum primciso .
UT autem totam hane doctrinam paucis eomplectamur verbis , sie possumus rati inari . Summus Pontifex, damnando primam fans ii proposuonem, definiit Dei praeeepta non esse . impostibilis omnibus illis qui ea transgrediuntur. Ergo damnavit Ianse- manum principium, utpote quod asserit Dei praecepta esse impossibilia omnibus illis qui gratia gradibus su
Item Summus Pontifex, damnando quintam Ian- semii propositionem . definiit salutem aeternam non esse im stibilem iis omnibus qui non salvantur. Er go denniit sui praecepta non esse impossibilia iis omnibus qui ea transgrediuntur. Ergo damnavit Ia senianum principium . utpote quod asserit Dei prae cepta esse imponibilia iis omnibus qui ea transgrediuntur
Item damnando secundam Iaasenii propositionem definiit voluntatem, saltem aliquando, resistere δ' tiae interiori, voluntatem aliquando privare gratiam effectu suo , impedire aliquando quin effectum illum producat, cujus producendi conseri potentiam . Esro definiit voluntatem non semper obsequi delectationi gradibus superiori, sive cupidit ii, sive qratiae, quod tamen asserit Iansentanum de duabus delectationibus prineipium. Item damnando quartam Iansenti propositionem definiit Dei gratiam talem esse , eui possit humana voluntas resilure . vel obtemperare. Ergo damnavit Ian senii principium doeentis voluntatem gratiae gradibus superiori non posse resistere, nee pone obteminperare illi quae tradinus est inferior cupiditate. Denique Summus Pontifex damnando tertiam Ian. ii propositionem definiit ad merendum & demerendum requiri in statu natiam lapis libertatem a necessitate , di eum xliunde de fide sit hominem in hac vita mereri pr=mium , vel poenam, prout bene vel male operatur. definita quoque censeri debet haec propositio ι Homo ia hae vita liber est illa libertate, quae dicitur libertas a necessitate. Hane ta-nim libertatem a neceistate exeludit omnino Iansentanum de dua s delectationibus indeliberatis , &m graduum sumtoritate inyincibilibus prinei pium . Quomodo enim libera a necessitate potest disi Voluntas quae nunquam suum delectaticini eradibus superio.. ri potest dentiare consensum.
H ERESIS damnata in IV. Iausenii meositione
haec est: Humana voluntas non potes interiori erati recliseere , -ι obtemserare. Porro cum juxta princivium Iansmianum numina voluntas non po*it resistere gratiae, quae stradibus superior est cupiditate . nee obtemperare illi, quae gradibus euhiditatem non superat ; evidenter patet mineipium illud eundem
cum haeresi damnata in IV. propositione exhitare
IX. DENIQUE HEresis damnata in V. Iansienti pinpositione est quod Christias pro salute duntaxat Praedestinatorum mortuus sit ; quod Christus nullis aliis voluerit aetemam salutem reddere possibilem ;quod caeteris non contulerit , obtulerit , vel saltem Praeparaverit gratias suffieientes ad aeternam calutem . quod aeterna saloes sit iis, qui non silvantur , impossibilix . Porro illa propositio : Salus aetem aest ita isibilis iis qui non salvantur , continetur in ista : Praeeepta sunt imi ibilia iis qui ea transtrediuntur , licui pro utio particularis , seu minus universalis continetur in universaliori propositione ; e proinde, si impossibilia sunt praeeret a iis omnitas qui ea transtrediuntur , impossibilis quoque erit aetema salus iis qui non salvantur ἔ atque ita ex principio Iansentino evidenter sequitur , tamquam mera illius expositis , haeresis damnata in quinta di sitione Iansenti. Cum emo Summus Pontifex proseribendo quintam Iansenti proposito,nem. definierit salutem aetemam non esse impin,-iem iis omnibus qui damnantur, definiit quoque eons uenter Dei praecepta non esse impossibilia ii, intestas qui ea uan rediuntur.
Ex his omnibus patet quantum intersit diserimen Thomilias inter atque Ian senilias. Isti asserendo at . que propugnando Iansentanum de duabus delectationibus indeliberatis, & pro graduum superioritate invineibilibus principium, si bona fide dicant , noa possunt rei ieere doctrinam in quinque famosis propositionibus damnatam , cum singulae contineantur in Iansmiano principio tamquam merae illius expositiones. Quod si sorsan necesse sit aliquando di -'icatum a Numentationum subsidium accersere , ab iis la dubium nullatenus voeari poterunt legitimae
consecutiones, quae adversus eos emuntur ex duabus
praemissis quarum una saltem est de fide, & altera
At de Thomistim systemate non eadem est ratio rnullum enim contra praedeterminationem kysitam ab Adversariis profertur argumentum . ita quo altera tra saltem praemissa non sit valde dubia , vel etiam aperte falsa ; ac proinde eonsequentia quae ex eiusmodi premissis eruitur non potest quoque esse nisi valde dubia, vel etiam aperte falsa. Et vero post Olebres Conar Nationes di fax δε--aratus, quae seb Clemente VIII. & Paulo U. habitae sint, Summus Pontifex non solum utrique parti permisit propriam defendere ae propugnare sententiam , - etiam prohibuit alterutram haereseos . aut ait rius censurae nota insimulare , donee aliter a Sancta Sede definiatur. Porio in ias Conpetationibus aversus Thomistas impugnabatur praeaertim eorum de Praedeterminatione physio sententia . Adde quod cum emeaeiam gratiae ex selysiea praedeterminati ne repetant Thomstae, impugnari non pinet praed reminatio physio quam tuentur, quin simul impugnaretur eorumdem de gratia ab intrinseco, & per se Meaei sententia, quam tamen tanquam laudadilem eommendavit Summus Pontifex Benedictus Papa
65쪽
in er---rato M pro mein sto de delectationibus priueisno . quod q-que damnatis Iansenti pro stionibus intum nexu e aeret, auri possunt nonnullorum mi oriurinitaem tu nes , quibus sententiam de prae eminatione in sim tinam liberiati iv,eiva impi nare tentanuit Has enim secutiones non solum re dunt Din. mistae . sed dubias esse & ineerras latrarer ipsi. met eorum Adver- . Iaasciustae autem nega.
tiones ab Innocentri X. damnatas erui ex Iam simiano principio , ves tamquam mem illini principii expositiones , vel saltem tanquam eonis secutiones legitimax praemissarum . quas velut emistissimas peto Mant omnes orthodoxa . imo max
66쪽
Ab iniqua Bajani, & Iansentani erroris insimulatione
Eodem, qui secundo loco insimulatur, auctore.
68쪽
Aud in minium induco meum huic dissertationi , qua illatam mihi, & FuIgentio Bellelli viro Mistissimo ac promtissimo Iam
senianae haereseos calumniam exsultare de dispellere Myedior, lonsiorem praemittere praelationem. Nam & quae in praevia ena ratione ad Resurationem Baianismi dimisi dicta sunt , sati superque ad hanc postremam velitationem lectoris animum praeparant, ingeniumque Αnonymi lamam nostram s rudelissime
lacerantis ostelidunt : S: Anon iis ipse in sua ad Iau ηνν - η edivivi moraefatiuncula fere nihil attingit , quod peculiarem ςκigat disgili uti inae Narrat enim duntaxat, Ianseuiani operis , inscripti , Miai fui, editionem, judicium, ventilationes, Iatasque in quinque propositiones ab stolica Sede censuras: quorum nil a me Iibro decim eptimo Theologi mi Disciplinarum fuit praetermissi im: sed his enarratis, ulterius addita fuit disputatio, in qua demonstratur judicium Romanorum Pontificiim in dirimen da tacti Jananiani quaestione esse irreformabile; id, quod meam a J nsenia nis discrepantiam , etiamsi monimenta alia deessent , apertissu'ς compr&ret. Et quidem Anonymus, quum ea, quae de Iansenio a tertia ad duodest mam paginam mandavit litteris, a me primum, a t invidia Wrbo i igiligentius de accuratius fuerint conscripta , lateri debebat Iause ii num esse , nec fraudulentum scriptorem a se vero frigidi miram Melitis nem ostentari in iis, quap sititoribus, lippis, toni bruau sca tantummodo illius m intimi TI- pem ad hunc modum un tia: Hodiere, inquit'.
II. Duo in his verbis, ni fallor, comprehenduntur. unum est nos omnimodami obedientiam Anstolicis constitutionibus , id invς msaspmpositiones refellere, earum damnationi subscribere, formulariu ps prace, ob; Missum, ut vo ni , si tenrium reprςbendere , pro jugici' Amisticae Ca ' t rae, tamquam pro aris socisque, pugnare. Qitae cu'm it 'Mi Paret per summam execrandamque inlumniam nos Ianient nae ' haer sis itissimulari : quandoquidem innocentius Al I. pomiseκ Max. ut praevia disseri. dictum est, com sicuit licentiam eorum, qui Augustini ac Thuniae Discipu
los inlidi i Jansenistari m nomine traducunt , vetans ne quispiani id in asLquem audeat , nisii prius legitiine constiterit ab illo aliquam ex quinqua propositionibus enuntiari . Neque enim ad calumniae notam a se avertendam ,
quod ut Anonymus faciat pro eo, quo ipsum prosequimur, studio, etiam at-- que etiam oramus atque obtestamur, sat est nobis objicere principia consecutiones Jansentanas, prout facit immensis clamoribus ac dicteriis ; siquidem & illud demonstravimus, nefas esto illum hujusmodi accusationibus d cessiri, quem constet ipsas consecutiones reiicere i ut mittam , sensum d
mnatarum thesiluu esse quem verba proferunt , noc nos cogendos esse ad scri
pta audiorum pervolutanda, in quibus complura sortassis verissima erroribus inveniuntur permixta, & quae non proponit nobis Ecclesia ut te antur , sed ne legantur inhibet atque interdicit. id vero non ita dictum volo , qtiasi a me ise a Iansentana principia defendi versutissimo ac mendacissimo immitori concedam , timeamque cum illo pedem conferre , & litterarium certamen inire: sed ut probe intelligat, nullam in nos vim habituram falsissimam cria minatiouem suam, etiamsi cum Jansentana in principiis sententia nostra Comveniret; quando non haec principia damnata sunt, sed constetaria, quae Jan- senius illine male deduκit ac derivavit. I, qua re rogo nasutissimum accusatorem, ut si nostris his Iucubratiunculis fastidiosissime stomachatur, post let quorumlibet Theologorum judicium i spero enim futurum fore, ut unus. quisque illo dimtaxat perlecto titulo, Jan nymμs Ddivimus, statim percipiat i de veteri, putidaque criminatione. Itispecto autem, quod in fronte Bibri sequitur, uomine meo , ac Fulgentii Bellelli , duorum nempe scriptorum , qtii sane, qualiscunque eruditionis ingeniique smus , fidem profitemur c atholi
69쪽
64tholicam, & qui scripta nostra in lucem emisimus cum Superiorum ea It te , maeviisque doctiui morum censorum approbationibus , vehementer lector mirabitur tam gravem , & acerbam in nos calumniam eκ levissimis conj Eturis conflari. Quid vero , si perlecta eo titulo insignita dissertatione , in hac pariter, & in singulis sere pagellis ob doctrinam, Mam a majoribuSn stris accepimus , quam viri celeberrimi ac sapientissimi tradiderunt , quam Norisius tanti nominis scriptor propugnavit, vindicavit 3c illiistravit m cemat. lector nos mendacii, fraudis, temeritatis , & Ghinatarum haeresum acinis 'ris Num dicturus est vitilitigatorem hunc ad scribendum anuitate, 6c veriatatis amore suisse compulsum, & non potius aemulatione , aut livore 3 Num do strinam, prudentiam , & humanitatem illius admirabitur , non vero I 'quacitatem. ignorantiam, simultatem, de nocendi ac vituperandi maximum
di insatiabile desiderium III. Alterum, quod in praemissis An mi verbis contineri dicebam, est,
nos in altera dissertatione Bajanismi fuisse conmisitos, nunc vero esse de Jan
senismo con incendos. Nullus accusator alterum majori confidentia criminatus
est aliquando, nullus omnino. Convictos enim nos Bajanismi laetat , quasi in nos judex sententiam protulerit, & accusationis Capita tam perspicue fuerint a se demonstrata, ut necessitate coacti, patrocinio, suffragio , defensi ne destituti penitus tacuerimus. At fallitur homo Confidentissimus, & eo m decipitur, quod nos convictos existimat subrancidis , ac tritissmis arx tuinculis, quas apud nos noverunt adolescentuli, qui nuperrime ad Theol pica studia accessere. Mimm autem sibimet persuasisse hominem ratione prinditum, talia a se urgeri, ac Proponi, quibus nil hal eant quod reponant Au gustiniani universi , quorum in sola Italia supra sexaginta Gymnasiarchae,ae Doctores Sacrae Tneologiae omnes, sententiam propugnant nostram ; immo talia , quibus Ceninres Romani , qui scripta mura probarunt , non litantum , quorum approbationeς in lucem emissimus , 'se alii complures , a quibus, poli hujus di criminationes vulgatas, eadem scripta nostra a Pontifice optimo Maximo commissa fuerunt examinanda , atque nulli bi spongia indigere sunt adinventa, bardi omnino, ac stupidi censeri debemt . Quantum ad me spectat , jam demonstravi non tantum Bajanismi me non esse convictum, verum etiam ab auctore Anonymo fictilium Balanismum evi matum fuisse, plurimos ue Orthodoxos, atque eximios Theologos ab eo irrito conatu, summa autacia, ac supina Theologicorum syllematum ignor uone, tamquam Baianistas fuisse traductos: idque astirmandum etiam de iis,hhi sibi laniam aliorum depressione quaerentes, ac titulo aliquo, quo in praesentiarum etiam Theologi illi cohonestantur, qui tamquam fungi nascuntur, distenti ac tumidi eamdem in nos calumniam urgere quammaκime studu runt. Ceterum imumquemque istorum, ne modestiae , ac pudoris , quem in eis probi omnes viri desderant, excedam limites, verbis alloquar Anustini: Iam responsi m adhuc in vana I eris: neque enim hoc mirum est; adhue
inim quid rescinderim nescis; tunc eris it udentior, quando scieris, s ianis relictis
mira rentra nolueris . lib. 2. OP. Imperi. num. 69.
70쪽
de Augustinis ia, de 3 sen acιreis grati- dictis diseritur , utriusque demonseratur disrimen, ac pertractatur δε sensiu damnato in quinque 1 senii propositionibus. 693. I. Exponitur Augustinianum systema tribus posivionibus, quIbus constat, exami
g. H. Vindicantur quae in superiorὶ 1semate ab adiersariis redarguuntur. 74 S. III. Traditur 1 seniana haeresior duplex ciaracter. 8 S. IV. In primam J senii propstionem, oppositam Augustinensumaeque, ac Tia mparum ristemati. 84 I. V. De atiis 1 finia propinulanibus, m de bis opposita Tlamistarum Augustinianorum sententia. 88S. VI. Agitur de pes, em Jansenti propositione, a Thomsis, m ab Augustinia
S. VII. auo sessu delectatis mimis deliberata dicenda st , c γ an libertatis a mittendum Ar aequi ibrium. 96g. Vi II. In ea qκa de bars I sentana fribit Anonymus , animadves es, in
S. IX. In praenotationes AnουmI ad primam 1 senii propositionem. 3 g. X. Ad praenotata An 'mi in fecundam Jansenti popstionem. ιοοΚ. XI. De Anonumi praenotationibus in tertiam 1 finii propositionem. OSS. Xl I. Ad Anon mi prenotata in quartam Janfenii propostionem. 1O9S. XIII. Ad praenotationes An =mi in quintam Jansnii propositionem. m
VI adicantur libri de Theologicis Disciplinis ab Iniqua gassentinae haereseos ca-
S. l. Denegatur in librIs TheoIogicarum disciplinarum delectatio illa trad bus superior, quae ita sit invincibilis, γ' necessitatem inferens, ut sus Illa moluntas a sola in avitione Ar libera. ibid. S. II. Annissimae fa ratis conmiscuntur, qui aiunt negari in Scriptis nostis grariam susticientem ab e icaci distinctam. I Ug. IIL Decipitur, γ auuci or quisquis ait nos existimare aliqua Praecepta esse
S. IV. PropugnarI In Scriptis neseris non tantum sumientem , cui t
Iunias resistis, sed etiam sibertatem indifferentiae permenrem sub gratia victrici ,
fateri cog tur quilibet, quantumυis pervicax, criminator. II 6 I. V. 'Nuniuam tanto ingrati animi vitio peccamimus, ur negaverimus piis umJesum esse omnium omnino hominum Redemptorem. Ia f. VI. Scrupuli criminatoris eveliuntur, atque eradicantur. II8S. VII. Sequitur oppostlanum Anonymi refutatio. IaΣS. VIII. Ad ea, quae admesum nos producit Ano rumus, ut nixatur lacere quod a secuηda I fenii p vestione non recesserimus. I 2 S. IX. Ad ea, quae Anonymus IX. X. articulo obicit, ut nobis tertiam m
uariam Jansienianam miliaem adscribat . IL F. X. Asfutatur mirema Infimulationis crimisatio. I N. CAPUT III. DrrisIiue illata puloentio Bellelli viro Clarissimo Jansentin erroris calumnia. IS. I. Fulgentius Bellelli non statuit escatitatem gratiae in delectatione mictrici, duae cum με gradu superior cupiditate, antecedenti necessitate liberum impellat a Atrium, eique tollat apendi, in non agendi potentiam. 13 I. I. Perspicue tradidis Augustinianus Theologus sincientem gratiam distinctam ab Qeaci. 13ς S. III. Imponunt Au intino eximio miro, qui Qunt docere illum quod aliqua Dei praecepta, pecunsim praesentes, quas habent mires, sint justis imp sibilia. ibid.