Eduardi Corsini ... Institutiones philosophicæ ad usum Scholarum Piarum. Tomus 1.5.

발행: 1742년

분량: 508페이지

출처: archive.org

분류: 철학

261쪽

vallo, quo legem veterem inutilem quidem , a mortuam, sed nondum tamen illicitam, sive

mortiferam suisse jam diximus , aliud postrembtempus distingui, vel definiri debet, in quo

prorsus illicita, ac mortalis esse iam caepit: i in quo definiendo veteres Ecclesiae Patres , aliique sapientissimi viri plurimum dissident. Quamvis enim Patres omnes in hoc mirificEconspirent, ut veterem legem licite servari potuisse velint donec Evangelica lex sufficienter Iudaeis proposita , sive promulgata suerit, ide

que existiment veterem legem mortiferam evasisse ubi satis Evangelicae doctrinae splendor Iudaeorum omnium mentibus affulsisset ; non omnes tamen unum , idemque temporis intervallum constituunt, quo lex Evangelica sitffcienter proposita diceretur. Plerique tamen existimant

ejusmodi temporis intervallum quadraginta annorum spatio definiri, ut proinde cum Hierosolyma a Tito Caesare subversa, penitusque destructa suit , quod quadragesimo anno contigit a Christi morte , tunc Mosaica lex pro sus illicita , ac mortifera evaserit. Eiusmodi nempe annorum spatium sufficere videbatur, ut Evangelicae legis notitia non modo ad Judaeos, qui patrias urbes incolerent; sed ad illos etiam , qui ubique gentium dispersi fuerant perveniret, Apostolos novae legis assertores ipsi audirent, prodigia plurima intuerentur, quibus Evangelicae legis praestantia, dignitas , atqueo majestas clarissime ostendebatur, ut nonnisi i mere, ac impudenter illam reiicere, vel ab illa dissentiri jam possent. Addi etiam poterit. Iudaeorum genti , veterique legi honorem aliquem , sive splendorem extitisse quandiu Hie-Iosolyma, sacerdotes, & sacrificia constiterant,

262쪽

D SP. II. CAP. VII. auertenuissimamque spem Iudς is affulsisse , ut pristinam dignitatem , pristinam libertatem , pristinumque regnum instaurarent ; at ubi Civitas eversa iam suerat, templum solo ς quatum , victi me , & sacerdotes defecerant, ac iuxta celebre Danielis' oraculum desolatio abominationis , quς perennis, ac sterna sutura fuerat, ubique conspiciebatur, intelligere prosecto poterant Danielis hebdomadas completas esse , Mensam , humanique generis Redemptorem iam adinvenisse, veterem legem , sacerdotium, & victi mas abrogatas esse, ideoque sinE dedecore , ac scelere observari non posse. Nec aliud certE Christus innuere videbatur dum videns civitatem sevit super illam, ipsius ruinam es des, ac e Xcidium illud prςdicens, quod erat Titi Cssaris imperio futurum; ac si pervicaci Iudςorum genti , quae tempus visitationis sua eunoscere sa) recusaverat, illud etiam temporis intervallum amanistissimE concederet, quod ad Urbis excidium extendebatur , ut deinde nulla salutis spes in veteri lege esset sutura .

XXV. Hinc D. Ignatius, qui et 3. post Christi

mortem anno obiit, veterem legem tunc prorsus illicitam, atque mortiferam fuisse testatur , ut siquis eum Iudaeas celebraret Pascha , aut symbola fe-nivitatis eorum reciperet, partiseps esset eorum, qui Dominum occiderunt , Aposto Ios ejus b): quod

Hieronymus te) etiam, Augustinus d , aliique plurimi profitentur; ut proinde tempus illud veluti constanti Patrum traditione receptum , confirmatumque merito existimetur . Sed lige uberius fortasse prosequuti iam sumus, quam Philo Phum decere videatur . Ipsa tamen rerum digni.

263쪽

tas, divinaeque legis maiestas exigere videriis tur, ut haec ipsa fusius aliquanto sius ex sontibus exponerentur . ut Evangelicae doctrinae oria Eo. vis. & incrementum illorum animis anul-geret, qui haec ipsa Τheologiae dogmata adire ''κπ1 'd' unum itaque coronidis loco addendum superest, quod si uti leX pbus antiqui poederis, vel Testam ti libris continetur , quos paullo superius, iuxta Tr denti nae Synodi decretum, enumeravimus; ita quoque bova, vel Evangelica lex varias novi F deris , vel Testamenti libris exponitur, qu0S hic eodem ordine numeramus, quo ex VCP traditione: in sacris Literis disposuitur. Caelestis itaque .Christi do trina ,

gelica lex in quatuor Evangeli et quae a Matthaeo, Marco, Luca , & IQCXarata. Sequuntur actus Apostolor m , Apostolorum praedicatio, rςRRς

rantur. Tum quatuordecun epistolς I'auli Α-postoli; nimirum una ad Romanos, ςrinthios , una ad Galatas , ad Ephesio s ta .

nicenses , dus ad Timotheum, una una ad Philemonem , una ad Hebr o deinde Catholicς .epistolς Apostolorum inccedunt ; unica Debbi , dus Petri, tres D , a Iuda. UItimo tandem loco Calypsis , vel Revelatio , quς a Diuo Iinsula Pathmos habita , sive dcscriptaque hic de divina lege, cς terisque squet ad ipsam spectare PQiςr-Rxa uti eunda nobis , Vel ve-mana laX , quς ex ςterna , divinaque is gluti sonte deducitur' - CAP.

264쪽

De legibus humanir , sise de Dre

mo , sapientissimoque Moderatore homi- num. salilli, ac faelicitati partim naturaiali, vel aeterna lege, partim etiam divina consultum fuerat ; nihilque ubertiis ad pacatam, tranqui Iamque societatem optari posse videbatur, quam .

ut homines ipsi perenni , purissimoque illarum i

gum splendore mores componerent, atque ad finem natura sibi constitutum , beatitatemque dirigerentur . Flexibilis tamen illa arbitrii libertas , quae in homine reperitur, atque insatiabilis illa cupiditas , qua cor humanum ad sensibilium amorem tacito, vehementique pondere inclinat, ita plerumque in illorum animis divinae legis splendorem eκtinguit , ut propriae solum utilitatis , ac voluptatis amore leges contemnereis,

ab instituto fine deflectere , sanctissima societatis laedera violare , omnibusque sceleribus mirifice deturpari minime vereantur . Sapienter itaque , divinoque prorsus consilio sic institutum esse conspicimus , ut degeneres illi mortalium animi , qui neque aeternae Delicitatis amoreis, neque aeternae poenae sive doloris formidine, neque ipso bone statis , ac virtutis amore satis innecti , dirigi, vel coerceri poterant , humanis etiam legibus, iisque poenis , quae ab hominibus constitutae, vςl iustigeno e suerint, a scelere re

265쪽

uocarentur, atque in ossicio i aeternaeque legis cultu continerentur . Atque illud certe non sine maximo humanae voluntatis dedecore fieri conspicimus,

ut homines ipsi a fine sibi constitui' degeneres

humanae potius , quam divinae legis amore . , temporalis potius , quam perennis , ad aeternae moenae formidine a sceleribus coerceantur sa) ; ut maxima proinde humanarum legum utilitas , atque necessitas mani senissime demonstretur. Quemadmodum itaque superiori loco naturalis, divinaeque legis originem, vim , ac divisionem prosequuti jam sumus , ita nunc de legis humanae origine, robore , ac partibus differemus; ut quidquid ad leges ipsas, moresque rite componendos spectare poterit, proponatur. II. Atque illud inprimis supponi, meri idque concedi poterit, quod in hominibus potestas aliqua reperitur, ut novas, variasque leges proponere , sive sancire subinde possint, quibus homines alii non modo veluti consiliis dirigi, sed etiam obligari, coercerique possint . Si enim humanarum legum necessitas tanta Ne debet , ut sinEipsis neque tranquilla hominum societas - , neque divinae legis majestas , & cultus haberi , servarique possit; ae humana lege sublata , paenarumque formidine omnia divina , ac aeterna

iura violari , virtutes omnes , omnisque religio subverti, scelera impune gratari, omnia caedibus, insidiis, fraudibus servere viderentur, quis aperte non videat ipso naturae lumine , vel ex ipsa rationalis naturae , ac societatis conditioiane requiri , ut leges aliquae ab hominibus in-ia vid. AN . duseν. in Epictet. lib. I. e. a Constat profecto ad ialutem Civium , Civitatumque Incolumitatem , vitamque hominum de quietam, iv be eam Iavelitas esse leges . cic. II.

266쪽

DIS P. II. CAP. VIII.

stitutae sint , quibus haec omnia faeliciter ave ti, prohiberique possint, ideoque ferendae legis potestateni aliquam in hominibus divinitus reperiri p Accedit etiam , quod praecipua quidem , ac nobiliora vitae praecepta , vel ossicia in ipso naturali aure , vel hominum cordibus impressa fuerant, ut religio in Deum, proximorum diis lactio ineundae , servandaeque societatis amor , ut VI. Capite 3am declaravimus; alia tamen praecepta , vel ossicia plurima ad plenam , persectamque hominis Delicitatem requirebantur. quibus pro varia temporum , locorum , ingenio rumque conditione homines dirigi , vel operari deberent ; cumque haec ipsa legum , ossiciorumque varietas , quae non e ipso rationis lζ-mine , vel hominis natura nitide deduceretur sed ex fortu ua potius, libera , & externa rerum circumstantia penderet , non ab aeterna se Ius di in que lege.sed ab humanis etiam oriri de buit, quae prudenter , accurat que ab hominibus institutae, sive sanctis forent. Nec alia certe de caussa fieri potuisse putaverim . usque temporibus gentes omnes non modo , quae puriori sapientiς , virtutumaue gloria floruere, sed inς quoque, quς rudiores .ac efferς videbantur, propriis legibus uterentur quibus mores componere, scelera punire , sen

clam societatem servare , sive e muni pltris saluti , singulorum denique incolumitati consulere perfecte possent , nisi qubd ipso naturς lumine erudirentur non aliter her fieri

sve prς stari posse , qnam si divinis legibu hu

mana quoquo te aliqua veluti clarior , uberiorque morum norma accederet . Sed haee clarici

267쪽

III. Illud h e potius inquiri debet euinam. potestas illa serendς legis conveniat , sive quis hominu in nrivas leges mstituere subinde pyssit ;& unde legibus ejusmodi prς stantia , dignitas ,

obligandi vis , ae . robur accedat . Communis est ita due Philosophorum omnium opimo, quoa

in illo solum ferendς , inlii tuend*que legis potestas vel aut horitas esse potest, qui dominium aliouod ac imperium habuerit ; atque inox sol. in legibus obnoxios , & subjectos eta, qui Iegislatoris imperio subjeeii fuerint. Hinc chii totestas illa , dominium , imperium, ac aut ho-vitas nartim ex populorum consensione , partim ex occupatione , parrim ex hς reditario 1 ure, vel successione , partim denique ex institiuione di .ina in Regibus, Prinei pibus , Senatu, Republica reperiatur , ut sul His , opportunius diis sputatione IV. Cap. V. o tundemus , ita quoque

in Principibus ipsis serendς legis potet is ineue debet, ut quidquid ab illis in commune bonudi ,

iuxta naturς jura , quae sacra, Vel inviolabilia semper esse debent, sancitum, pr scriptum-eue suerit, a tubditis omnibus accurate, ac siincerE servari debeat . Itaque sicuti Principua authoritas, ac imperium eX solo naturς iure deduci debet , ut suo loco ostendetur digni istas & obligandi vis , quς in humanis legibus reperitur, en ipso naturς iure deducitur . Re peti quoque , sive deduci poterit ex ips' di i-ἡo iure ; eum plurimis , atque clarimniis Scripture aut horitatibus ostendatur Principibus parendum 'esse , illorumque legeS , quas proprii muneris aut horitate prςscripserint, religiose servan-

' 'lu'ne 34 Aeetesiasticis quidem Principibus

Episcopis nimirum, qui veluti Pastores ,

268쪽

DISP. II. CAP. VII. .set ei es EeeIesiam ipsam constituunt, elarisiaia

Christi authoritas in Evangelio reperitur, ubi Christus Apostolos Ecclesae duces , atque Pastores constituens illii pascendi munus , imposuit, Pasee inquit Petro , oves meas , pasee agnos meos su) squod certh non de simplici doctrina , doctrinaeque pabulo intelligi potest, sed de exteriori etiam ordine, religionis, cultu , ritibus , ae legibus illis exponi debet, sine quibus vera doctrina ,sncera religio , visibilis Ecclesia cognosci, vel Conservari non potest . Clarius id , & illustrius etiam expressit ubi Apostolis omnibus, adeoque Episcopis illorum laccessoribus ligandi, solvenis

dique potestatem concessit. Tu es Petrus, ait, O super sane Petram adimabo EeeIesiam meam . . . Tibi dabo claves regni ealorum, quodcumque Diseris super terram , erit solutum in ealis . . quodcumque Iigaveris super terram , erit ιigatum

in ealis ibi. Quae quidem ligandi, solvendia lue auctoritas, etsi praecipub interiores actus,ive peccata respiciat, exteriores etiam, qui ad Ecelesiae regimen necessario requiruntur, te

di debet. Atque istam quidem saerende legis potestatem

Apostolis concedam esse, vel in Ecclesia potestatem hanc a primis usque temporibus extiatisse, ex variis Apostolorum actibus erudimur . Sie Apostoli Hierosolymis congregati gentes nuperrime ad fidem conversas ad veteris etiam legis cultum non adigendas decreverunt; illas tamen ab idolurythis, & a suffocato ad tempus

abstinere iusserunt te . Sie Paulus Corinthium . qui incestus scelus admiserat, a fidelium com

269쪽

munione , vel societate separavit taὶ , ipsique iam

poenitenti veniam, & in Ecclesia locum concel-

b); idque se in persona Cbristi , potestate,

nimirum sibi divinitus concessa Eonare profitetur. Alibi quo ue Paulus vetat bigamos ad sacrum Episcopatus ordinem promoveri fel , quoacerid divino iure non vetebatur. Neque Apostolis solum , sed omnibus etiam Episcopis parem vim , authoritatemque divino iure concenam esse Paulus ipse manifestissime ostendit, ubi a

Milato mittens Ephesum voeavit Maiores natuclesia , qui eum venissent ad eum di eit eis ...

Attendite vobis , ω universo gregi , in quo vox Spiritus Sanctus posuit Episeopos regere Ecclesiam Dei , quam aquisivit sanguine suos dJ: quae certe authoritas, regendique potestas , inutilis prorsus, ac vana foret, nisi Praelati aliquid ad Ecclesiae regimen, bonumque praecipere possent, ipsisque fideles parere, legesque traditas observare tenerentur. Quod, vero ab Apostolis ipsis acceperat Catholica Ecclesia , perenni , constantique traditione conservavit dum plurimas subinde leges pro varia temporum, rerumque conditione constituit, quae ad Ecclesiae regimen , religionisque cultum spectabant; ac poenas insuper modo mitiores, modo severiores etiam sancivit, quae iis infligi deberent, qui leges illas violassent, ut ex innumeris , probatisqueis Ecclesiasticae Historiae monumentis apparet; ut nullus proinde dubitandi. locus supersit, quia semper in Ecclesia, vel in Ecclesiae Principibus legum serendarum potestas extiterit.

V. Plurima quoque, ac infinita fere sunt il- la

270쪽

DISP. II. CAP. VII. 2s Ia Scripturae loca , quibus ostenditur in Regiis

bus , atque Principibus serendar legis potestatem reperiri, legesque eiusnodi violari non posset quod Christus ipse verbis , & exemplo quoque clarissime expressit. Sic in Bethleem nasci v I vii ; ut impleretur edictum , quo Caesar Augustus jusserat orbem describi , & singulos in propriis Urbibus profiteri ; iussit tributum a Cariscare impostum solvi celebri illo dicto reddite, qua sunt Caesaris , Cafari ita s ac denique a nefariis Principibus Sacerdotum Pilato Romano Praesidi veluti violatae Religionis, ac perturbatae publicae tranquillitatis reus oblatus, nunquam fercndae sententiae, infligendaeque mor- . tis potestatem Iudici inesse negavit. Quod Divini Praecutoris exemplum sequuti eandem ipsam potestatem Apostoli in Principibus etiam discolis, & infidelibus agnoverunt; ac sincero pietatis , iustitiaeque zelo fideles ipsos ad Principum amorem, obsequium, & obedientiam saepissime excitarunt. Omnis anima , inquit Apostolus , potestatibus sublimioribus subdita sit ,

non es enim potestas nisi a Deo , qua autenm sunt a Deo , ordinata sunt: itaque , qui resia sit potestati, Dei ordinationi resistit , qui autem resistunt , ipsi sibi damnationem aquirunt . . . . Dei enim miniser es Princeps tibi in bonum; si aurem malum feeeris, time , non erim sine cauosa gladium portat, Dei enim miniser est , vindex in iram et , qui malum agit : ideo neeestate subditi estote non folhm propter iram, sed etiam ropter eonfeientiam. deo enim tributa praesaris , minis ri enim Dei sunt in Loe ipsum servie res. Reddite ergo omnibus debita, cui tributum R 1 tria

SEARCH

MENU NAVIGATION