M. V. Martialis Epigrammata ad codices mss. optimasque editiones recensita notisque veteribus et novis illustrata

발행: 1833년

분량: 762페이지

출처: archive.org

분류: 로마

211쪽

Ascendet illa basiator, atque illa; iFebricitantem hastabit et flentem; ao Dabit oscitanti basium, natantique;

Dabit et cacanti: remedium mali solum est, Facias amicum, basiare quem noli S.

dentes lira die ant. sit opus, quibus luain abi a taliam 23. mas a eum. Vt basiis nihil eonciliet basiator. IN LESBIAM.

De cathedra quoties surgis, iam saepe notavi, Paedicant miseram, Lesbia, tin tunicae. 'Quas quum conata e dextra , conata sinistra Vellere, cum lacrymis eximis, et gemitu. Sic constringuntur gemina Symplegade culi, sEt Minyas intrant, Cyaneasque nates. Emendare cupis vitium deforme' docebo; ' Lesbia, nee surgas censeo , nec sedeas.

a. medie . Ad-rent tuis na. nyae ob eumm quem illae Miny-,libus. . id est, Argonautae, tenueriint. 5. Gemina Smydis e. symple.' 8. Nes se M. Sed taeeas nati Naasades seopuli sunt, de quibus lib. Vli, auseris; quasi eviam tui omnibus epigri 39. ineuntur Cyaneae ei NM datura qui venient.

- ' Habere amicam nolo, Flacce, subtilem, Cuius lacertos annuli mei cingant , Quae clune nudo radat, et genu pungat; qi ' Cui serra lumbis, cuspis eminet Culo.

4. ctit serra tum&s. Glus dorsi mina serram prae se serat. itidem dentata. -GUta emisistet, . Vropygium. Vid. lib. III, epigr. 92, Us. 42. Quas sitellas Aristophanes intum Het Ἀσποπυγούς voeat. Notae contra dirae virginea illae quae, quum pavperea et indolatae, praeclare tamen 4. Saetum. Geaeilem, exilem. iun.

I. Meertos anmui mei eis ueri καθ' οπερ Hv. Gallice me grave. 3. Quae inane, etc. Quae depygis, maeilenta, ei Fasi nudis oss) . Explieat nempe sustus M lam vocem Mamam versus A.

212쪽

Epic RAMMATUM LIB. XI.

Sed idem amicam nolo mille librarum;

Carnarius sum, Pinguiarius non sum.

nupsere, quod duobus fratribua καλ- λυτυγοι repertae Mint ; eulas ad rei memoriam templum veneri γου illae posuere. 6. Carnar m, Pingularius non sum. Puellam volo corporis quidem solidi et earnosam , non tamen Pinguedine nimia lumidam gravemque.

Thaida tam tenuem potuisti, Flacce, videre 7 Tu puto, quod non est, Flacce, videre potes.

. Tenuem. Idem quod proxἰmω oeulorum perap;eaeia, quἱ tam exilem enarra epigrammate. vs. 3, 1ubli deprendere Possis r vid. epigramma

lem, exilem, depygem. - . . superius. γ2. Tu puto, etc. Summa sane es

Non est mentitus, qui te mihi dixit habere

Formosam carnem, Lydia, non faciem. Est ita, si taceas, et si tam muta recumbas, Quam silet in cera vultus: et in tabula.

Sed quoties loqueris, carnem quoqRe, Lydia, perdis;

Et sua plus nulli, quam tibi, lingua nocet. εAudiat aedilis no te, videatque, caveto; Portentum est, quoties coepit imago loqui.

Lydiam Aemae ' quidem laiidat,

Multitiae vero arguit, alque ut per petuo eontiees it, monet. Cl. lib. epigr. 5, quo, postquam aureolos duos ad Galliam emendam satis esse posse dixit, κιMilatiar quam ob causiam illi denos dederit, ei respondet Vl laeeat. Verum quidem est o---nitatis nonnihil latitare et inutii in ei isto epigr. nee per τι laeel, iat ustillimam voeem, silentium duntaxat li,dieari. At silentium iudieatur; et magis quidem quam athad quodlibet. Eo. R. s. Camem quoque. Nam iniucun- . dis atque insulsis tuta sermonibus eor, potis pulehritudinem deturpas et aut simplieiter intellige deformitatem oris Lydiae, dum loqueretur. Caetera. eoni arIum exstat epigr. illud lepidi simo disticho quod libri VII, pestillimum est: Tacta Haera; auiuta Ha era; si non ridease, Tota Haces; neutro, A Midore, Hares. Vid. quae hie notantur. Eo. P. . Q7. Aedilis. Expiain portenta, et saginem loqui portentum erat: Moeireo autem Lydiam vorat imaginem. quod sortiinsa quidem esset, sed mobilis, atque illa bria careret.

213쪽

io 3- An mpHRONIUM.Τania tibi est animi probitas orisque, sopbroni, ut mirer fieri te potuisse patrem.

4. I. - - - robitas ori ere. Trati trudietis revera es, et tam madleum indieat vultus. 2. Vet miser. Te Ita alieni neri, rem ha isse eum uxore, araim ex ea suseepisse liberos.

Uxor, vade foras, aut moribus ubero nostris; Non ego sum Curius, non Numa, non Tatius. Me iucunda iuvant tractae per pocula noctes γTu properas pota surgere tristis aqua. . Tu tenebris gaudes: me ludere teste lucerna, sEt iuvat admissa rumpere luce latus.

Fascia te, tunicaeque, obscuraque pallia petant; . At mihi nulla. .salis nuda puella incel. Basia me cupiunt blandas imitata columbas; Tu Rihi das, aviae qualia mane soles. o

. Aut moritiis, ete. Quas; divortiimum sit inaeqitalitas morum, vel Muxo'. magis proba oram quam in

vir a

2. Non ego, etc. Non sum eontiis mens, minis, pudicus, quales Ciarius, Numa , et Tatius. De quibus saepe dictam e t. 3. naMaae Per P tila noctes. Duelatir Plurimam noctem eonvivia et Ia- genae quas, ut Horatii Manliana, Gratiae Visaeque moducent tacernae, Dium redisnUUMt astra Phoe ΗΟ-rat . . IlI , M. xxx, vs. 2 l. 5. Tiatam is, etc. Immeriis utrum

6. Bu--e Latiis. 'πιλυ- χρυσου Αρρο&της εργω. Eadem voce iuvenalia quoque utitur sat. VI, 37: Litigat et queritur quod Et laetari

arcas, et .

8. Ia et Sie MS. In marg. ed. Par. 6 7 tibi notaturi a Patri, antitheton relandi, prohatur magis. v --Iacra. Vox propria de iis qui iam iti levio. Quasi dicati vimquam iam nuda est, quin magis nudam esis optem. 9. In inaesciati si s. Lamva, Pud sibi ing minant columbae et passerineuli salaces. Lib. XII, epigr. 65, iti a basio se tam longo alari a quam

Di tiroci by Corale

214쪽

ΕPiGRAMMATUM Ll B. XINec motu dignaris opus, neC V o iuvare, Nec digitis: tanquam thura merumque pares. Masturbabantur Phrygii post ostia servi, Hectoreo quoties sederat uxor equo. Et quamvis Ithaco stertente, pudica solebat is Illi e Penelope semper habere manum. Paedicare negas: dabat hoc Cornelia Graccho;

Iulia Pompeio: Porcia, Brute, tibi. Dulcia Dardanio nondum miscente ministro Pocula , Iuno fuit pro Ganymede Iovi. sto Si te delectat gravitas, Lucretia toto Sis licet usque die; Laida nocte volo.

ibi invicem litant

mache et ipsa pudica Per lascivum Iulium Hectori insedil ; vi l allusum ad ι .rs. 778 Ο,id. iii de Arie : The

7. Diabol hoo Cornelia craecto,

etc. Verecundissimae 'matronae RG manae non nega ni illud maritis suis viris gr vissimis : tib lx. ep. 63. 19. Dardanis ministro. Ganymede, qui Hebea loeum in caelo oblitauit . nee tar Diu et ambrosiam ministra

20. Lino. Et ipsa eas I rim criniuis sit praesest at tamen, alimum diu si it G.inymedis loco liavem ipsa ult. Ibi hie nota, qtiam hena protervus Wieta illa revocet quae peius finxit; nam supra epigram. 43 r Dixit idem quoties Miniso Iuno Tontinet Z Illelamen giariti eum Ga molle iseel.

23. Lucretia. Gravis et casta ut erella.

22. Latia noete Dolo. Faeilem et la. eluam ui Laida, qtiae memoratiar a pluribus . tum antiquis, tum recen- .lior ἰbus.

Hiliebas libeam: quadrantem, Garrice, mittis. Saltem semissem, Garrice, solve mihi.

a. Sisen, remis . Nam pet semissem seu selibram deseendeta deis

215쪽

Albi Maxime, si vacabit hora,

Hoc tantum lege: namque et occupatus, Et non es nimium laboriosus.

Transis hos quoque quatuor I sapisu.

3. Si siae te liora. optimi codd. Mincas Mil ero, proba lectio re habere enim notat a re: ailque si potes serre, urte inter postve alios salutem. Sie lib. I, epig. 5S: Si risce, Da eas a uo amiari. 6ruterus. ω Ego vero censeo seribendum haseri. II,betur qui ab aliquo. delinetur, qui alicui dat operam. Sie Terentius: Quis heri his, is Choraidem. . Gmnov. - eas AHere ed. MM. a Vacas ανα Salmas. Vacas ab aere I. Vossius, qui

rem aeu tetigit: nam iste ΛIbius

Maximus Prai laetus erat aerarii. σμωσι. 4. Saris i. Hos enim si legeres, notatam luam inertiam animadverinieres. Credo ego haee subiramen.

lem Nostriam praerae; quasi dieeret: Te, Albi, precor ut amieus et Deilia mihi lisee legas. Non legis, caussas sutiles praetexens: sapia quidem. aednee saeilis mihi es nee amis . Sic sere lih. I, epigr. 38.

Explicitum nobis usque ad sua cornua librum, Et quasi perlectum, septiciane, refers. Omnia legisti: credo, scio, gaudeo, verum est. Perlegi libros sic ego quinque tuos.

. Explieitum. Apertum ad Oornua, hoc' est, ad 2 trema usque verba.

4. Sis ego. Explicui nempe tuos libros, et rursus involvi quasi legerim; neque sane legi. binuit nempe nolum optime Hbi, minime a Septieiano epigrammata sua Iecta esse, qui poetae en morem gerens volebat legisse videri.

Quamvis tam longo possis satur esse libello, Leetor; adhuc a me disticha pauca petis. Sed Lupus usuram, Puerique diaria poscunt. 'Lector, sesue: taces, dissimulasque 2 vale.

. iam M. MAE . et aliqa sie Iegere notavit Famab. 3. Diaria. Me est, quotidianum

vi elum priuiui servi. Milue in pu. Miuum liberi euius empti pretium lue t a pix, plus mihi des. 4. Sobis. Id est libellum emeo et pecuniam da, qua et his obsonia et

avarus snsas te non intellisere, quid rogem et mihi velim.

216쪽

M. VAL MARTIALIS

LIBER XII.

M. VAL. MARTIALIS PRISCO SUO SALVTEM.

Seio, me patrocinium debere contumacissimae triennii desidiae: quae absolvenda non esset inter illas quoque occupationes urbicas, quibus Acilius consequimur, ut molesti potius quam ossiciosi esse videamur; nedum in hac provinciali solitudine, ubi nisi

etiam intemperanter studemus, et sine solatio, et sine excusatione secessimus. Accipe ergo rationem; in qua hoc maximum et primum est, quod civitatis aures, λquibus assueveram , quaero, et videor mihi in alieno

soro litigare. Si quid est enim in libellis meis, quod placeat, dictavit auditor. J Illam iudiciorum subtilitatem, illud materiarum ingenium, bibliothecas, the

l. Scio. Per tres annos, a qui iras Meesserat in patris , nihil seripserat Martialisi diuturni vero silentii eaussas explicat Proculo advenienti abuthe Roma in Hispaniam; et petenti epigrammata obseeutus est. Itaque librum hune duodeeimum paucissimis diebus composuit, et Peuco suo ami obtulit. a. Gntatis aures. Nempe politos

auditores desidero, quibus placeant mea carmina: enimvero exellat auditor studium. 3. Atiditor, ege. Λ cuius ingenio, . iudieio, virtutibus, vitiis, nee non ab urbis magnificis aedilietis Iudisque mihi erat seges et materia epigram. malum; idque ei ira taedium, immo eum venere quadam et delectatione studia.

217쪽

tra, conventus, in quibus studere se voluptatibus snon sentiunt: ad summam omnium ea, quae delicati reliquimus, quasi destituti desideramus. Accedit δhis municipalium Pubigo dentium, et iudicii laco livor,' et unus aut alter β mali, in pusillo loco multi, adversus quos dissicile est habere quotidie hotium stomachum. Ne mireris igitur abiecta ab indignante , quae a gos liente fieri solebant. Ne suid tamen et advenientii ibi ab Vrbo, et exigenti negarem cui non refero gratiam, ' si tantum ea praesto , quae possim , imperavi si mihi , quod indulgere Consueveram , et studui paucissimis diebus, ut familiarissimas mihi aures

tuas cxciperem adventoria sua. β Tu velim ista , quae tantum apud y te non periclitantur, diligenter aesti.

Stirilere se Hoc est, auditores non sentiunt se argumen tum praebere versibiis, liuos poetae eum voluptate et delectatii ne comis pciniant. Vnde 3nfra dieit ινιιe a ge-Miente feri solebant. Vel intellige

ipsos poetas etiam non cogitantes , dum spectaculis adsunt, studere eum animi deleelatione, quod nempe re versi domum Deiant versus de iis, quae aut viderint, aut audierint. 2. Mianici citium. Munieiptim meo. rum Bilbilitanorum in idia et male.

volentia, qui quidem maligni et proloei exilitate mulli. me tarpunt, ohi rectant, mordent.. 3. Vntis aut alter. Famvis pauci sint, sorte duo, qui eat pati mea epi. grammata. rali ne tamen Ioel exigui . Plures videntur.

hanc sententiam exprarait Cicero lib. II epistola oelava: Reliquum est igitur. vi tibi me in Onani re mau praeinbeam W--mque. Me ad omnia quae a tui Melint ita sim praesto, ut ma non

solum omnia de re tria eausam aeta ea quoque, etiam 'tiae D.n Possim, resem.

- Proni studii, inquit Val Mai lib.

eum. De libro alitem ut de a erat ire coena fossi itur, qtia excipere sol 'mus amicos peregre redeuntes, aut longo tuler allo ad nos veniente . . Tantum ην-. No. Non solum

apud te eui haec scribo, sed et apud alios quibus propier te innotescent. Vel: Non tantum iudieii et tensume periculum apud te, cuivis candore semis tua sum, inibunt, quantum apud alio.

nota aeque aequos at candidca.

Melius hoe, non tamen optimum ialiam sensus est: Ta solas ita me

218쪽

EPIGRAMMATUM LIB. XI 2Dmare et exeutere non graveris; et, quod tibi ἄssicillimum , est, de nugis nostris iudices nitore seposto, δno Romam, si ita decreveris ' , non Hispaniensem ε

Iibrum mittamus, sed Hispanum.

amis, ita mihi saves , ut versieulos hos qualescumque meos Indulgens aecipias. ED. P. 3. Quod tibi di irilitarum, etc. Solii a benevolentia et innata vomant. late. quihus ina perii quer proae queria , ad tempus depositis. quosi guiorem agas censorem , diiudices an Romam mini mereatur libas Ma

in Hispania seriplus. 2. Nitore se alto. Baderus reelenitorem referre videtur ad elegan

tiam et humani Mem , quam Priscua ad Gemina Martialis inerre solebat. 3. M ua dae -- Si tu censueris librum hune dis inui qui Romam videat.

4. Non uis anienae . Id mi, seriptum in Hispania, sed pro ua Hivanum, seu ine rugantem et rudem. vi. Uaniensis autem est ille qui timeolit Hispaniam, si 1 aliunde em indua tur Hispanus vero est ille qui natus est in Hispania, quem hie sumit probar. baro et ineulin.

Retia dum cessant, latratoresque Molossi, Et non invento sylva quiescit apra; Otia, Prisce, brevi poteris donare libello. Hora nec aestiva est, nec tibi tota perit.

Librum Pris eo offert opportune u-gendum 4. Relia dram, etc. Dum cessat venandi studium per anni tempus. Videtur suis e ver vel autummis, neque enim horae aestivo nocent, et apro rum venationi inservit minime hiems. - Modossi. Canes acerrimi sie dicit

Moluvia spiri populis, ubi erant

optimi. 4. Neo a lisa esι. uoc est, non

opus est hora longissima ad legendum tuom librum. Diei Mativi, ut et hi- rui . longitudinem intam in duci decim partes dividebant Vetereat unda

neees,ario Meidi inat ut horaa aesti.ae bibernis multa longiores es ent. Nec tu i tota peris. Etenim liber non est iam malus, quin ex eo structum aliquem petet pias. Mihi videtur sensim Nee ut soles aestivo lemm ii quin maxime laboras et exerceris, nee tamen id temporia lotum sibi periι ι quum literis studeas. a. - AD SvA CARMINA

Quae modo litoreos ibatis carmina rimos;

219쪽

a Ia M. VAL. MARTIALIS Ite Sacra, iam non pulverulenta via est.

iani. Pyrgi πυργeu, turres oppidu- hune iἰbrum missum esse vel vereium fuit Eleuriae maritimum, vel autumno , quia tune humidum Non mDerideri . Hine collige est eaelum.

3. - AD LIBRUM SUUM.

Ad populos mitti qui nuper ab Urbe solebas,

Ibis io Romam nunc peregrine liber, Auriferi de gente Tagi, tetricique Salonis, Dat patrios Manes quae mihi terra potens. Non tamen hospes oris, nec iam potes advena dici, sCuius habet fratres tot domus alta Remi. Iure tuo veneranda novi pete limina templi, Reddita Pierio sunt ubi templa choro. Vel si malueris, prima gradiere Suburra: Atria sunt illic consulis alta mei. io Laurigeros habitat lacundus Stella Penates, Clarus Hyanteae Stella sititoP aquae.

4. Ad po iam. Hoc epigramma eiusdem argii menti est eum supe

riore.

a. Ibis io Romam, eto. Ita sere ovi. dius, Trist. lib. II, eleg. 4, vs. 4 Par e, nee i ideo, sine me liber ibis in Ur. m. - Io saepius laetitiam deno. ist, hie pro Os positum suit. ΕD. P. 3. Auri L eis. Ex Hispania me. allis Olebri, ubi aurifer Tagus et

Salo, euius aquis serrum temperatur. Hunc state tetrinum voeat propter agrestes seu letricos et severos eiusaeeolas. 4. Des patrios manes. Ia qua sei .seet terra conditi sunt cineres meorum parentum , et quae patria mea

est.

6. Cuius hales fiastes. Romae qui'pe, quam Remi domum vocat, praecedentes libros seripserat: Romae .aulem triginta et quatuor annis man-

. Iure tuo Meneranda, etc. Namque templum est Apollinis et Musarum, ab Augusto in Palatio exeilaluttit ira quo poetariim opera recitabantur et probata reponebantur cum imaginibus.

8. Reddita Pierio. In palatio Musarum atque Apollinis templum exellaverat Augustus, ubi probata γε larum scripta reponebantur , quod Nerva deinde restituit in gratiam chori Pierii seu Musarum, et ipsorum etiam

poetarum.

9. Prima Sti rea. In euius aditu habitabat Stella. 4 0. Constitis mei. Stellae, cui ego consulatum vovi. - Vel, mihi sa

ventis.

vius.

220쪽

EPIGRAMMATUM LIB. XII Fons ibi Castalius vitreo torrente superbit, Unde novem dominas saepe hibisse serunt. Ille dabit populo, patribusque, equitique legendum, is Nec nimium siccis perleget ipse genis. Quid titulum poscis3 versus duo tresve legantur, Clamabunt omnes te, liber, esse meum.

Q. Castatius.... Vnde, etc. Propter

Stalum poεlam. M. N em dominas. Musas intellige

derio mel aliquantulum sebit. 7. Quid titulum poseis' Hoc est.

nomen aueloris.

PRISCUM.

Quod Flacco, Varioque suit, summoque Maroni,

Maecenas atavis regibus Ortus eques,

Gentibus et populis hoc te mihi, Prisce Terenti, Fama suisse loquax, chartaque dicet anus. Tu facis ingenium; tu, si quid posse Videmur; sTu das ingenuae ius mihi pigritiae.

Priarum Maeeenalem strum, ait, dignum aeterno praeconio immoris alitatis, eius simul virtutes praeditatia. Maeeenas. Alludit ad illum Ηο-ralii versum lib. I, Od. I: Maecenas ala, is edite regibus , ete. et id Tibul

lianum: Maecenas eques Etrusco de sarigiane regum. ED. P. 4. Antis. Longaeva. - Irtacytie.

Doc est, Te meis in versibus donabo ἰmmortalitate. S. Tu si quid, rem Subaud. id das mihi, id faeis. 6. Ingentiae ius mihi fruiae. Otium literatum inteI lige, homina ingenuo haud indignum post emerita stipendia. Sex ulli mos versus epigrammatis sexti huie eoniungendos eenset Turne alib. XXX, eap. 26. Sed iam Nervae quam Prisco convenire posse vi

dentur.

5. - AD CAESAREM.

Longior undecimi nobis, decimique libelli .

Arctatus labor est, ct breve rasit opus.

4. Longior. Editum iam deeimum atque undesmum librum revocavit et eontraxiti ad nos tamen integros Pervenisse merito existimat Baderiis; sunt enim aeque longi ae priores libri. a. meis rasu. Hoe est, eastigando et emendando multa erasi i

SEARCH

MENU NAVIGATION