Francisci Vigeri ... De praecipuis graecae dictionis idiotismis libellus. Illustravit, perpetuis animadversionibus & quamplurimis idiotismis auxit Henricus Hoogeveen

발행: 1752년

분량: 707페이지

출처: archive.org

분류: 어학

231쪽

Cum A genit Cum

ἀροις, ως 'ω καὶιγελα fortiorum prae sidio confisus, versarios irridebat.

l V. - ἀγαθου , ω - - , δε αι, dicitur id cst, hi ne male aliquid cedereri uti μος ιήλ. α μαγμα. - γλι mah cessit U. fitatissima et aeceptio pro versari, cum praepositio-ibus is , dandi casu vel ἀλωaccillativom

casu ut γροεθαι reo mi eas Q. Vehementer in ne-Rdat. uocium incumbere . Quanquam aliquando agnificat potinc, res pro imperio adminiserare Plutarch. in Theseo 'Eν - τοῖς πιι sCum

ad ver.

Αρια, νενο ρυηέ. id est, Cam rerum adminiserationem Ariadne suscepisset. VI. Cum adverbiis μωλῶ ,- ,κοῖ , significat bene veImale se habere ris quidem venim personaliter, cum dandi

casu persona. ut , γίνεταί μοι -λω e bene mecum agrtur. s. icrsonaliter autem , cum nomin nidi casu , ut Plutarchus. de Platonis convivio, cum ait, 'Ο-LIλα-ων δειπνη τιή, τῆ σερα- ωλῶ γίγνον qui apud Platonem coenaze runt, elia putriri bene habent

nominis γνωμη Thucyd. lib. I. AEschin in Timarch pag. 70. lin. 37. Ε παθ . Laborare, r. bo pyut Quaest. Nat pag. N8. Cum Praepolitione Ac cusativo , in ab Cebet. Περι

- ται γν In utramque partem sententias dicetues.s Ita Dem de Cherson. pag. 36. in. 44. ἀδεν τ ια-

lippus, quam quod prior Omnibus . ia ag 8, in. 43. de negotii adfuit. Sie γιγνεδεαι Δι γοις τινι. Versari eum aliquo tu sermonibus . i. c. Butare. apud Plat in Theag. pag. 3O.lin. 42 'o δε Θωκυδια

nunc autem fabulae exp0itioni intenti simuS. 93 Peculiariter absque ad iverbio αλωο dicuntur sacrificia i γιγνε δεα , quando feliciter ωρθdunt: si contre , die tur , i γιγνε βαι me autem , quali isacrificantes a Diis petunt , in Dandi casu ponitur, praemina praepositione ἐκί o. g. rein saeram faciens de abitu conis .

232쪽

VII. IV, iam νι,οι id est, rem aliquam au Cum L ante perfecisse , , quo recentem esse ab aliquo negocio isti is

Plutarch Alexand 'Aπο Ἀρῶν νειο -βασιλεῖ προσελοόν- τι i. Sacrisci jam jam peracto regem adeuntes, vel regem a peracto sacrisci receutem adeuntes. Ibi d. 'o , Αλειοι ος - ,

lexander Atem ibus illo rediens, conlocatis amicorum quam plurimis. Idem Themistoc Γενο των παυών αείνων. .

Simul atque rebus illis perfunctus esset.

Φῆι- est Dii , quasi longe a pedibus removeri Philo. ωαν Iud de Legatione ad Urium, ι βροχον μιci χρονον ιο ε 'sine. pore Tiberius superstes fuisset , ammotus quidem es et depul-jussu Cajus, C. V. intra Secticio Reg. 2. IX. Γ εο εα υἰ vel o εα uia apud se osse, vel ad se redi Cum ro vel sui juris e se, vel suis viribus consedere Demosthen. αὐτοῦ. Philipp. I. Is υριων αυτων ἰαλη si γενέor id est , Si modo apAd vos ipsos esse volueritis. Contra γινέο οὐ in alterius

ἰ, is Exempla , cumulat Xenophon Κυς παίδ. lib. VI pag. 38 et 383. Pro eodem dicitur , τα ρα ναί, Θαi. Vide Nostrum sect. 3 reg. 2. Illdem absque illis adverbiis dicitur res quaelibet bene vel inale

Eodem modo Terentio feri .non feri dicuntur nuptiae quae promoventur vel se autem dicit Cap. IX, sec1. 3,

st Hoc vocabulum soli Uer. -- σει non est peculiariter devinctum , sed amat conjungi cum omnibus Uerbis, quae absentiam, discessui vel amotio νεωθαι, sed in L ποδων, de quo vide infra cap. IX, sedi. 3, reseS. Omnis autem hujus locutionis ι.εργεια huc redit, ut με - αν, verbalim e pedibus, idem sit quod apud Latinos, e conspectu , de medio. - του μετου , ut explicat Schol. Aristoph.

Θεσμ. s. 36. Nos non raro in

quotidianis sermonibus tot dem verbis dicimus , litvoeteumactu. c. Huc itaque reseris , quod Auctor docet infra sedi. o. reg. 2. Quod reg. 5. Ubi κατ- γίνενθαι, pro , De medio tolli. nihil .liud est, quam Metaphora ana. logice ex iis , quae diximus deducta. Hoc ideo inculco quod praesertim in docendonem notant. Itaque regula opera supervacanea omnis est

haec est generalior, via idiori vitanda. Matis non consistit in verbo τι-

233쪽

Vix illum est Verbum

apud Graecos , in quo tot notanda occurrunt idiomata. Uersatus est Noster maximam partem in ejusdem cum Praepositionibus constructione .usu, quare visum eli pauca subjicerede. hujus Uerbi usu cum aliis orationis partibus ac I. Primo quidem cum No. minativo substantivi ponitur

pro verbo Activo , cujus signiscatio ex ipso Nomii ne petenda est. Ita Thucyd. lib. Ili, cap.

σε M. Impediret rauisitum. Vel neutraliter , apud Plat in Phaedr pag. 4: Φυγὰ δέ

Cum Nomine lectivo sere pro Verbo Passivo ponitur. Ita

eam fabulatos fuisse a Boi ea esse abreptam. Eodem modo Miro. bis dicere licet is is ile roo' seruordeia. Similiter dicitur

lynagoga arcetur. Oh. IX, 22. Ad haec cum Nominativo vel expreta vel intellecto hujus verbi usus est in desperatione sive ambigua animi sollicitudia ne mam ubi Latini dicunt:

2uid de me sat nescio. Quid .gam Quorsum evadam & simi

cemus infra est XIV reg. 7. Vide Thucyd. lib. II, 3P.

II. Praeter Genitivum Pro nominis , vel Nominis , posisessionem significantis , quod modo tetigit Auctor, etiam construitur cum Genitivo significante pretium. Ita Xenoph. de Aum. Dom pag. 869. Tu ἐυιργαγ- ου fla. χωρουσJ; ΠΟΛΛΟ Pi P Io Υr 'T NAE GO A I. Agros inquis cultos magno pretio constare. III. Cum Dativo intere lye velade is notat Plat Euthypli pag.

, σι το δαιγώνιον ΣATTΩιλ-ςΟΤ Γ limam in I. Bι- telligo , Socrates , quod dicis genitim tibi quotidie ade se. Ubi obiter notanda Ellipsis vocum ante m. Integer sensus est. Intelligo, idcirco haec ab ilio fingi, quod M. Vides, quae nota bimus a Cap. VIII, ecl. 9,

mens es in aliquo loco. Uid AK- schin contra Ctesipli pag. 296. U. Cum infinitivo ct accus tivo constructum ponitur eo loco , ubi Lat. Fit Accidit ut

234쪽

tis , decreta Plutarchus Eγνω κιν συνιυειν, Statuit dimicare bis..

Julianus. ι ων,καὶ - ο μελιτακ χρι προσκαρυρετη .scisco, Si decrevis in sudiis consenescere. J γνώι de nummis, id est, avoir eoura Lucianus dialogo de luctu, ubi eos ridet, qui mortuis obolum in Os decreta. Rajicerent, O προτερον ἰξι σανΤες , λεῖον, νορυσπι νομιζί, , Διαχω- εἰ διαχωρέ-νοῖ κατω , ς ε δ γπαή αεινοις, id eltu μῖν. non prius expenderint, fusenodi nummus hoc in genere Iegitimus habeatnrr hoc enim est νομιζchneaue utrum undisseros admittatur , ac valeat ubi Erasmus, nimis leviter, ambuletaue apud inros. XI.

saepe fi ut praeterispinionem Nipsin res humaria eveniant. Sic , Evcnit , moreretur pauper in Euafig. Luc. XVI, 22. Conser

VI. Cum Adverbio , ut Γενεα ἔξω si φθιν 7 I. Extra invidiae aleam uitio esse. u. cian Ep. Saturn Et νω σω ἔ, ἰου navi appropinquare. IO- ann. C. I. I9.' et s. Πόα ia, γεγQuando huc venisti 'VII. Cum Praepositione, cu jus plurima exempla Musus habet noster. Addo Praepositionem tam tim accusativo, ubi in cubiculum bili Construitur etiam cum Grain secundo casu, ubi tamen motus significatur, apud Ioan Euang. cap.

nus Obstupuimus, quam aliiJ qui

Orat.

235쪽

XI. Verbum λώκω, interdum non tam persequendi quam festinandi , ae properandi lignificationem habet, idque fere cum participio futuri temporis Plutarch. in PompoΙ- τας κωται Θιλιαε, σιωκε βοηθησών. Ad primum ejus rei nuntiam, opem ferre continuo sesinavit. Dicere po

Eiώ. ad etiam notandum est, verbum λωα tam de se, Duade re, quam de re dici. e re distum significat singulare studium sector ejus obtinendae fere semper in laude ponitur is tum

sis sequitur rursus thalamos uxore sepulta, Naufragus horrison bis perit ille salo. De Per. De Persena nota nocendi cupiditatem, verthur perse-sona, quor proprie, Apello persequendo, a nia, In media voce Perse expetis, Verbo poetico adverbio δὴ celeriter ,- suis accuso undes λώκων accusator vel actor. J XII. Idem verbum in re forensi accusare, significat in accusator, o μών , quasi persequens dicitur : quod etiam Gallice dicimus , Ourisiure a partie en jugement. Ergo, λωὰμ ωι, Φό,ω, 7 id est, . -- λκην ἐπάγειν νω, aliquem cae- dis reum agere. Vicissimi c/γειν, fugere, id est, reum esse, causam dicere ris . euγων proprie dicebatur unde

ἐπεξιεναώ, Ἀπεξερχεο - φινγεντι , et reum peragere , id est non dimittere , quatis damnatus fuerit ' .

96 Orat ad Dem. pag. I 8 in

sine

u Additur accusativus μην, subaudita , ut videtur praepositione si Isocrat. d. versus Callimach. Pag. 733.

Ille autem infensus Callimacho qui nune me judicio persequi

iura

o ην notat. Meusari imprimis sequente praepositione cum generandi casu personae accusantis Plut in Vit Cic. pag. 878. n. 37. τλαπινδι δικη -

γμ λκην dicitur non quod est g it omnino poenam, sed vel vi ανωθεῖκη ζ λώυντ vel ex consuetudine ortasse iudicii Α- reopagitici, qua re facultas dabam Dissilia πιν Orale

236쪽

Ἀπιφιόνων autem , est Ἀλύιι absolvi K

dabatur defendendi se duabus orationibusvi quarum priore perorata , si de caussa despe. rabat, licebat fuga sibi consulere. Docet hoc argumen. tum, quo Socrates litur En n. tra consilium Critonis , ipsi persuadere Conantis, ut e carcere liberari se patiatur. Ita enim apud Platonem in Crit. pag. a. in . 24. ex persona Reip. argumentatur Λ τοινυν c. αυνα isην σοι φυγῆς τι σοι Θα . - εἰ Din

t in rein ipso judicis sipuit tibi,

si velles , exilii multam subire. Neque cuiquam licebat fugien . tem persequi , id quod liquet

ex disertissiniis verbis emo. sthenis . contra Aristinc ratem,p g. 38. - ψιάγον . . . . - πύστιον ξισι ειπονοι λογον

πων δεὶς κυεμ κωλοῦσαι. Res autem , priore habita oratione,

fuga b eonsulere liberum scis neque accusator , neque judioces, neque qui quam alius id prohibere potest. 99 Verbum να- praeter

communis strueturae naturam cum accusativo construitur Idoque non tantum ἰλλων- subaudito verbo ποι ιν , ut somnia potes; neque In significatione pretii qua ali quid dicitur, valere duos obolos, διΛαοδ δυο ζολους sed etiam pla

ne more verborum activorum. Thucyd. lib. I. cap. 4 I. T- αυτην δύναται Verbatim:

Eandem enim semitutem potest. l. e. Ad eandem servitutem valet.

De verbo

M N . . id est , Igali his negocium aggressi ac susei V . per Iotaerunt. . Si ἔνι α , aliqui , i .r, aliqui , es sis is, cuiauidam, per omnes casus, numeros, 4e

nera

Exemplis hoc per omnes casus illustrare longum est. Ut desis Thucyd. lib. I. cap. a. Eb g. a P. 13, α 26, lib. 3.

cap. a. Et Arrian. lib. s. cap. I 4. 43. Et alibi saepe. Hoc interim tironibus tenendum verbum non ινι semper

237쪽

CAP. V. SECT. VI.

mo -cidunt , etiam qui se longe vehementissimo sub ini' diei, z. tium senderunt: tuncque ετ penultimam acuit. Sic eis

feri potest. accentum reiicere in suam prio ας ιν Iem syllabam. Hunc idiotiet, sinum Latini imitati sunt xla alietibi tis feliciter , si tria excipias. aliquan Primum est , quod relativum do apud Latinos necessario conveniat numero cum praecedenti uerbo substantivoci Ita orat. lib. I. Od. i.

EST, QUI nee veteris pocula Massici, Nec partem solido demere dedie

Spernit. - .

Et ibidem SUNT, QUOS curriculo, a

verem ιγmpicum collegisse juvat. Alier disserentia est, quod Graeci in media verborum tructura το H c. interponant , more Latinis insolito. V. g. Ἀκώτου , βουλομεν- 'Ε

Ti Uerbatim Indemnatos EfSUNT QUAE Otentes dicere pro, quaedam dicere volentes in-rerfecerunt omnes vi Thucyd. lib. I cap. 7. Tertia disse. rentia est , quod tot semper praesenti tempore esseruntur, licet reliqua oratio de re praeterita vel sutura instituatur ita apud Eundem, lib. VI, cap. 88 ΣΠον σε κῆενομι-

ol ες - να. Frumetuum ad exercitum comportabant , quidam

h pecunias. Ubi Latine non licet dicere . sunt , qui , sed erati , qui Dixit tamen tu. tarchus in Caes. pag. i 7.

ωοςυςου. Aliquantum hoc adventu risis animus fractus est. Et hoc commme cum Graecis habent Latini. Ita Terent Ph rm. 5 7. o ubi vosulaiyica probe. Intellige tempus vel locus. Ut in σιν , ε ιν

utebatur.

238쪽

rubi vel aliquando. Imo etiam interrogando ubi vel, quando tandem Demost h. pro Cor. σπω συ παρων γανακ ηιν Ubi vel , quando tandem id te moleste ferre

'Eι ι, Iri aliquando saepe vero scribitur, in . a. JlII. Tertia ungular. - , aliquando Attice , brevitatis causa omittitur, cum quibusdam praecipue nominibus, ut, omitti-- 45κη, ixti μν λ γ , ειυς , τουτο , Vel τουῖ, , Πν, tur. aliis quibusdam lectione observandiS. V. C. του- , Supp. ψι, vel , iri, id est , Grave enim hoc es, vel fuerit vel him solum Demosth. pro Corona ; Και

Enimvero , palam Philippo studere , indignum , ' terra es Superi, facinus xl A an τοῦτο ποιad , sup . verbatiti, lihi hoc facere , id est , hid vetat hoc facere . Vide su p. cap. de Nomine cap. 3. Sect . . Reg. IV. Sic 'Eλπι αδα αεγὼ , αὐτον τα reα α -π-- id est, maxima pes est, futurum ut negocia consciat; ος λήγω ut fama es hoc autem in alias personas con-

Venire ΟΠΩΣ ./us dio G. Herialiter non poterit , quin concordersmus futuri. Intellige tamen , interrogationem extrinsecus esse arcessendam ita illud Demosthenis εσιν που , non Ubi sed potius, An alicubi reddendum plena enim oratio ex Μῶν o. .

πω, - ejusmodi interrogandi ratio in superioribus simili jure locum habere O terru

hoe face e. Eleganter etiam omittitur in hoc Platonis: οὐδὲν χαλε- πο . tua locutione Graeci utuntur , ubi aliquem in re quam acturus est, dissicultatem aliquam proponentem , verbo levare volunt. Nostrates quoque loti deae verbi : Ceen Stuas

righrid. Ita apud Platonem

Hipp. maj pag. m. in. O. Socrati scrupulum objicienti,

,- κωνωμεθα Quid adhaee Leenti respondebimura Respondet Hippias Ουδεν χαλιπον. Nihil grave. Non es , quod haereas.&c. Pro eodem etiam dici potest . M . o. . und. pol Socr. pag. 28 lin. o. Item φαυλοταro, apud Aristop in Equit. s. et I 3 ubi Agora- Crito mirant , quomodo ipse, qui sartor erat, possit praeesse populo, espondet Demosthe

Theogn. s. et s. item post κεφαλαιον. Ita postquam apud Nsocratem Nicocles cives suos

multa egregia monuisset

dira iub

239쪽

venire non potest, nisi forte in tertiam pluralem ἰσι , at longe rarius. 'κ λωι 'EO initio periodi , apud Oratores , sine alio ad-Baθre juncto, absolute ponitur , pro εχ ο ὐτώ. Atqui res ita habet. se habet Demosthen de Chersonet ' adversus eos, qui dicerent Oratorem . absolute aut belli , aut pacis audiorem esse debere: L, ἀσυκ re. λι-- αγιι, c.

habet, Philippus quiescit, nihil verbis opus es, pax

pliciter ineunda. Sequkur, E n, n autem. VI. σι, vel ἐν cum pronomine , ,- substantivo aliquo, novum habet significandi modum Demolthen. dum es Olynth. I. 'sa ισι κώλυσα τοῦτο hi , , μη πανουeγ sλοι ureas σι α c. verbatim, nam e maximus hic metus , id it valde enim hoc metuendum es, ne vafer , , in rebus tractandis acer. Eodem modo dici poliat, ς. λις ήτω . o. - . κινὸ νήν, δεηὐελπὶς,

similia. H. pro VII. Imperfectum , aliquando pro μιν, ut , χρῆν, τί eo pro M pro P. oportet , -τηκεν , pro ιπροσηκέ, convenit. II apud Poetas ι-ιο, Ἀ-i , saepissime, pro ita kχεις, - es, es. Exempla passim obvia. VIII εἴ tertia stativi, maximeque initio periodi vi uti detur interdum reddi deber per utinam , vel optandam fuerit, sequente infinitivo. Plutarch in Theseo .

utinam quicquid fabusiqum ines, orations purgatum n ris obsequatur, es aliquam soriae spe-

, induat.

αα IX. tertia pluralis ejusdem optativi, per se sola, per so servit transitioni, qua pars aliqua concluditur,o sequens positimi inchoatur, ut Eseo apud Latinosa vel Ac de his Ma nus. Demosthen saepe, ut Philipp. I. ubi absolvens partem aliquam bellici apparMus; ιιν, inquit, a vita τ-κiu finem orationis haec omnia in unum quasi asciculum colligit, bis verbis: Κι λαιον τ

sunt baec sumina es. Qualeae putatis eos qui vobis parent. ν. ga vos esse oportere , talentos deope esse erga metim imperium. Pag. 36. lin. s.

Paulo post principium.

240쪽

ιαι vo quid raeterea Plato t. 8 de Rep. si orditur;

Eιι, ναῖ μ λ ωπιλογηθ' Hoc igitur manea e lauidem inter nos jam convenit, c.

X. Infinitivus εἶναι, apud Atticos, praesertim cum Vo- Ἐκων ee id est , Libens , libenter, interdum abundat, ut, εἶναις ιιι Γαι τοῦτο ποιησαιμι. id est , Libenter hoc fere Iibenter. Vim ' quod etiam in plurali locum habet , ut , Σημαι,

ατ ιναι λεν κινδυνον --οιεν. Libenter totam periculam subirent.

perio, ci quantum ad illos itinet, ολιγαρχικους intelligit, cum indicta causa , etiam crudelius perituros esse rακυτοι enim pro accusati O , Attice cum in 1 finitivo conjunxit

XII. Io Exemplum quaere apud

Thucyd. lib. 2. cap. 9. Τὸν γ

r non sisnu ibens committam. In foem gen apud Plat in Phaedro pag. sa, init. θεν 'Ea oa WA E IN AH - γί--dita Exemplum pluralis numeri habet Plato lib. . de Rep. pag. si9. 'Οτι Exo NTE EI NA Iae πραξωσιν. Quod lubentes non facient. a Xenoph. lib. . pag. 12o in fine.

κεῖν Ἀτλαν --,Τ, E co N- e. I. Neque impii, neque injurio , neque sponte sua mendaces esse velint. Semperque quod iam ante ειναι ponitur. II Cave cntedas, ακωs poni pro accusativo ἀκωτους. Sic barbarus quispiam potius, quam Thucydides loquatur nominativus adhibetur , quia reflexio fit ad personam praecedentem ἔubi vero non manetur in ea isdem persona , accusativum inis venies , ut ibidem nam ita pergit: ο δι δ-- σφῶν φυγο ἶναι Populum vero su

esse perfueium Consules, sis quae plura dixi ad Seel. 3. 2. Locus hucydidis est cap. 48. in fine. Est istius hujus infinitivi usus, praesertim apud Poetas Ionas , qui vel per

Appositionem, vel potius dissimulato articulo is, per conjunctionem ut exponitur. Ita

texit . ut esset munimentum contra tela. Apud Pausaniam DR

semel qui etiam eodem casti aliud verbum adiungit , sed praefixo genitivo νώ. Ut in Α-chaicis Απισέλ, sed is 4

SEARCH

MENU NAVIGATION