장음표시 사용
241쪽
XII. Significat aliquando situm esse ' idque e cum
genitivo πατρὶς vel sine illo. Cum illo quide in ut apud Isaeum, οἱ συνλη τις αὐ M. Σμικνου πατ- εἰ αἱ aσι . ι-
ώς , id est, qui eum defendunt, micri parentis situm
tem, id est, fliam. XIII. Per se quoque ιτνα significat , ervum esse ut
a quibus sirui benescii accepimus, servos nos esse proste-
i est, ni juris ac potesatis esse. XIV. Praeterea εἶναι , tametsi rarius quam , , pro Γ- aliquando sumitur. Demosthen in Timocratem Σιναι αὐτώ, η αλλα υαζε μνου disti is
Megara , tu e praesidi essent Megarensebus Merellus
S Romani inuaderent, illis matur Obseserent. ia Non adeo hoc significat, sed QP ἔλ-ψ . intelligitur se ur: quomodo ipsum verbi substantivi participium abest involvente Articulo praeposi. tivo uiu vel παῖς. Vide Cap. I, R. I 2.13 Pag. I 6, lin. 43. ubi γυναῖκα Θέγε ro, malim reddere:
sipulatus si uxorem nam minus solerter dicitur Lysimachus alie nam filiam gathocli dedisse. . t ita saepissime reddi potest . sed hine n pn sequitur
hanc esse hujus verbi notionem. pra Sect V μ' Regula latius vetet, ,eibim
εἶναι cum Genitivo generaliter fere notat possessionem vel propriam vel metaphoricam, cui servimus, gratias debemus, adhaeremus . cujus verbis adducimur, vel partes sequimur, illius esse dicimur. Huc perti. net, quod supra tetigimus εἰναι ζ νοέος. Alicujus oratione perluaderi Verbatim essὸ dicentis, qui nos oratione suos secit. Exeiriplum ministrat Aristoph. in qu Vs 836. η τοῦ λεγοHo ιβ ι. I Le huius verbis persuaderi te ne ubi id Casa ubonum. Huc reser I Cor. III
siri, 'Υμιις θ X CN. X εστος Θιώ. Qualia sere omnia etiam Latinorum sunt. Caeterum eis nitivus ἐαυτω eodem modo cum verbo γίγνι iungitur vid. v
242쪽
id est, Licere ipse, aut auer ejus nomiue debiti sponsores dare.
XV. Per se aliquando idem est quod salvum esse. De ΕΓαι
mosthen oratione de pace , loco admodum notando, abisaluum de natura sociorum in bello οὐκ σης κασό ε ιν ωαri νου , ἐρεῖ , - τε Θηςαιοις e φατιῖν π ἀλλαν. id est, Nemo, vel nostri, vel Thebanorum usque adeo su-
dissus es, ut eosdem pariter , salvos is , , alias sun-
rare velit ubi σιναι, idem est quod σῶς ιναι, πιαχ usque leo , vel ex aequo. Id quod etiam Tullius Ois C. I. expressit, dum ait, Sic cum Celtiberis, cum Cim bris bellum, ut cum inimicis gerebatur; uter esset, non mur imperaret. Atque id eo loco signi Mare a ναι, Con stat ex sequentibus. Addit enim Demosthen. 'Aλλα σωτ
quidem causa , incolumes esse facile omnes patiuntur , abii vero saperatis, vel alterutros autem superiores acto , ibi dominari , ne quidem: ubi quod ante dixerat ιναι, eSplicat per νῶι ιναι, id est, salvos esse. XVI. Παι ιιι ψε α , id cst μιnναι sci προχωρεA, an Kναι virtute proficere: quae loquendi ratio nomine etiam mu- ηιτην.
πιτνω περαίρων 'i τεκνία id est, quidem non iis vi tute profecissent tamen liberorum felicitate superarent M.
XVII. Item verbum λι, in tertia persona singulari ι , praesentis, vel imperfecti, vel futuri, non tantum indica- cum da livi modi, sed etiam optativi, subjunctivi, cum dativis livo pa participiorum quorundam, flectum animi significantium, licip. pro verbis ipsis usurpari solet. Participia illa tria praeci pue sunt, βουλαθὼν, δοι-νω, κνά- , quibus nonκα Πανν , lungitur
a Cum Praepositione constructum sequente quarto casu signi sicat, alicui rei operam dare, versari circa aliquid. lat. Phaedr pag. 48. in. 39. Hu Lyr M. V ΣrN E MO M QN O T. He mesicandis Orporibus veram adhibituri. Eodem plane modo, quo supra
243쪽
Ra alta ταῖτα siuino, ergo sciscitaris , - - ,lia etiam placeant Plato in Phaedone, 'Oh s υλ- ω, in iis , et ... - ώ- ωί. Iam eo redeamus, ba sermonem abrupimus, s quidem id probas. Xenoph. q. ω αδ οτρ μῶν - αχ A. Cui vesνum id molestum non erit φHomer Iliad. . vers. Io8. Ἐμει ι ἀσμι, ει η μα hi uidem gratum aerit. Ita Tacitus in vita Agricolae lausibus bellum volentibus erat. De innuitivo rariora sunt
exempla.npoΣΔEXOMEN OI Tio: MAΚΕΔΟ Σim H N. Erupti frea parte, qua Macedones minima exspectabant. Verb. Maraianibus minime exspectantibus erat. a Cap. IS.
Tnfinitivus es ita, saepissime apud Atticos, παρελκἐ id est, matus latum causa adhibetur. Ita Xenophon. πα.
λω οι-χοεῖ vides , inquit 'ages , hominem irridens, sum belle quamque eleganter vinum fundas ubi necessario , vel εἰπεῖν, vel φανιε abundat. Imo , quod etiam admirabilius est, hic infinitivus cum Uristo ejusdem verbi conjungitur, maxime apud Dialogorum Scriptores. Ita Plato saepe, it οι φη, ι, ὴ, μηδαμως id est. ille autem, nequaquam, in Ait, ubi sine dubio, φη, satis siet ε. II
r Horum alterum aliquando in articipio positum in v nies se Herod. Erati cap. T. σι -- Α'Σ. Ille vero sninretaτν-- eo fermJ, inquit. Vel utrumque in indDcativo ponitur. Ita apud Plat.
244쪽
II. Saepe hoc verbum signiscat , sententiam dicere, vel . sistruere. lassim apud Demosth. ἄπο. id est , seu senten.
tentiam vixit quod etiam γνωμία λίγειν πιαπιφαπια di-tiam di-
At νω- ιι ιι . saepius est autorem esse alicujus sen P, istentiae Plutarch. Omp. ω εων --, NχF, AM '4ἰαν A. αι Φιλι-ου γνώμα -ονΤ . id est , imperium his auctorem decernerent, auctore L. Philippo ubi male interpres, ει- esse. lippo referente. Nam v.' quod Latini dicunt, enatas- consultum is Ciceronis sententiam factum es, Graecis diceretur, γνα ρ βωλοῦ ἐγι, ιυ Κικερων γνωμίω λονΤ . t referre, seu rogare, Graeci , γνα α προῖθιναι, ναῖιλναι μαγαγεῖν , πιτρεπω. Quod alias etiam dicitur , στο-- ναι, vel ποσελθεῖν νη βουλῆ , vel χρημαVω ἡ λῆ, vel
stilo βωλω vim λῖ,αι Et Latinae dictioni propius , αναφι ει. πό-συγκλητον, nec male ει ηγεῖον maxime ad populum. Dicunt praeterea , -ιψηφίζειν, την βουλη , ac fer cum infinitivo ut a,o: πιζιι ει βουλο tar ανιλειν id est, De sus endo bello ad Senarum referre .erares. Et in Rep. lib. I, pag. 337. init. Καὶ EIΠΕN,
inter utrumque aliquid interponitur. io Hic intersero
'Eλπίζω Dero , contrariam d. mitti significationem is notat Metuo Herod. Erat cap. IO9.
ἐραπεσώσαν. uod praelium mn committimus, vereor, ne ma-gyia exoriMur seditio. Cui tamen omne verbum unam an
tum natura sua , eamque pri mariam notionem obtineat non plures . multo minus duo contraria signiscare potest, tirones hoc loco monendos o.
lui , ut fi quid tale accidit, In neutra significatione acquiescant , sed tertiam altatuam quaerant , in quam duae illae, tanquam in genus suum , spe .ciales concurrant. V. G. si videant, unum atque idem e bum τι o modo honorandi, modo
puniendi significatum habere tertius quaerentes generalior non diu latebit, qui ex Pendere, uere , solaere, unde secundaria nascitur notio ς nempe Tracitare aliquem pro meritis. Si nunc bene quis meritus est. sponte inde fluit significatio honorandi; sin contra , puniendi. Eodem modo in λ ζω inter duo illa per & metu tanquam medium est , Credo , Eximmo. qua acceptione tum alitii, tum apud Homerum occurrit Il. N. non procul ab initio
245쪽
III 'EFeχ Q qiιπι absolute posita sunt verba milItaria, quae lignificant ad bellum proscisci et vulgo fortis
e campagne Demolthen Olynth. . 'EBληλυθότων μῶν et πολεως. is chellum pro hujus urbis dignitate profectis, id est modo, eoque apparat , quem Arsgnitas posuist Paulo post Ei σφερρνIQ, ξωλ, παν&τας ετ. ως, id est, Contribuendo, ti bellum exeundo, omnia prompte faciendo. IV. Eoo, , praeter vulgares acceptiones quibus signi
ficat smilis sum, virior, Wii milia, conjunctum cum in
2Veque enim illa resimavit, sim
egur Se Trojanis vel Danais opem ferre. Rursus opplan. Halicui lib. I, vs. 88.
'ot μιν 'μ γαιης τολυιυ bessqΕΛΠΟMAI μηνιμος Τερος γελα , Τ εθνεα Non enim erediderim mare paucio. res grege neque minora numero animalia nutrire , quam terram multorum matrem. Nec aliter
voces Latinae sperois spes explicandae veniunt, quae naturania nihil aliud quam ἡ- ῶσ
lentus est Virgilii Ioc. lib. IV, AEn us 4 I9. Hune ego floreuitaneum SPE. RARE dolorem. Ubi sperare manifesto pro putare, Credere , Exsimare Mani. festius tamen lib. II, vs. 658. Mene emere pedem , genitor,
Cesserit Ausoniis fors victoria
ri in Sc. Sin nostrum annuerit nobis vrctoria Martem.
bi numine frment. Si jam illa exsimatio cum M. et animi conjuncta versatur circa bonum quodpiam futurum, inde nascitur verbi ελον - μm notio sperandi, sin contra, metuendi. Et sic in aliis huius. modi quid patientibus. Ad reni adpositissime Plato eodem modo explicat cognatum substantiis vum λη ις, de Legibus lib. I, pag. 44. Ubi postquam dixerat unicuique duos inesse consiliarios contrarios, qui vocantur voluptas Minoestitia , ita pergit Π, b τουτοιν ἀμφοῖν αἶ
προ λενανθιου. m quas amias accedunt opiniones de futuris,qciarum quidem commune nomen neces, peculiare vero alteri meis tui, rsae pes vel opinis dolorem antecedens , aliari conmeu-tia, quae contrarium Iraecedit avi sevis a Pau Dissiligo b c Orale
246쪽
finitivo, maximeque futuri temporis, deliberatam aliquid ijam jam faciendi voluntatem ostendit. Lucianus in Charonte 'EM κα rim ποκήδηθror βλ im , ακμαiμι. id est, e pense que e 'en a descenis tone Abellement , iis . mi u. - 4 entenis : Loquitur Charon , qui e summo monte , quae infra vel fiebant, et dicebantur , minus commode videre, vel audire pos-U. Eοικε, cum dandi Casu , saepe Vertendum videtur, convenit , consentaneum es et atque adeo , tribuendum es rQuod postremum rarius est,is praecipue observandum. Demo ithen Olynth. a. ' Δαι -- UM , -πανῶπασυεοικεν ἀεργεσία. Fortunato cuidam, planeque divino benescio tribuendum Merit :Ul. Ω σοικ. non tantum significat, ut videtur, ut par n. .es, similia verum etiam sumitur interdum , pro mi-niis., qae plane, similibus adverbiis Plutarch in Theseo , plane.
ἀ-ώτου. id est , Tempus enim illud homines ferebat manuum operibus , celeritate pedum , ' orporum viribus eximio plane atque invictos. Amtotus Vertit grandement VII. Aliquando commode reddi possit, videlicet, nimiis Eaικε, rum, quippe. Idem Plutarch. ibid. - Παι- , ω εοιαι, videt
aut quippe , Termerus enim ille incusso capite occurrentes perimebat Quas ibi voces addidit lutarchus, ut ostenderet, quam juste a Theseo simili mortis genere occisus
interierit Demosthen pro Corona , Αλλ' - ἰν ταυτα, --ικε . τοῖς 'AλνἀAις πανωα , .F QMκτα . 4 δ εριφυτα. shaec, nimirum, Athenienses a majoribus non didicerant, omnino , is fereuda , vel moribus suis consentanea exsi
V IlI. Alias vertere mallem, perhibent, ut famati sunt, aut simit Plutarch. Ibid. - δειν Iu Σαι nitis.
id est Ferunt circa Chaeroneam alias etiam interiisse fecundum eum rivulum sepultas esse , ii olim , pecti, lens, Thermodon nunc vero Haemo vocatur. Interdum,
247쪽
autem privatae totius vitae reddenda ut credo, nisi ria οἱ Interdum significat, ut vitae . Plautus , Ut Menasum intelligo. Platonis in Convivio , cum unus diceret aliquid se puero factum esse , infert alter , --πά Pe elusium id quidem, ut videor quo mo
do etiam supcrius illud Demosthenis reddi posset. Idem
αιτωδει--Atque, ut video, consiliarius ego eam Iina oratυr, nihil tamen ad ea, quω-ι oratione , vel conin
o illi iri, perfectasun , contulisse videor.
Ut quisque paratus, aut animatus fuerit. Vertatim, ut qui sinque promptitudinis , aut voluntatis habuerit. Sic , uτῆς ρω ς, aut τῆς συνετ με robore auι prudentia valere Sic, a. εἶχε ταχυ, ὲ αστω R . ., habebat quisqAe celeritatis, idi est et Locutio est elliptica V.
post εχ subaudi ,αυύν, ut recte observat Cl. ante γνω- in proclivi est in . telligere praepositionem ςυ ut sit integra locutio: οἱ τω erius cum Dativo. Demosthenes . , ubi vergit ad finem. THι νε Υ'NΟΙ Α ΟΥ ΤΩ Σlaxn Po 'ΥΜΟ, ως
bene vobis cupio , quam vos mihi
- Exemplis nihil trillus Similiter dixerunt σ-MHν, vel, ut Herodot. lib. VI, cap. II 6 pro quo non raro invenies, ἔ-ύχον. Ei ubi duo adduntur Genlintivi. Vides Arrian. EXp. Ala lib. VI, cap. 6 Οἱ, ψιλοὶ sa A XoIΣ EIxo ΠΟ-
Ω N. φωπ b. Levis autem ammaturae milites, quanυ- pG um coleritate poterant, sequeba'sunCum aliis Adverbiis coni rus clum eorumdem significationem adsumit, idque quintuplici mo
Primo , Adverbium simpliciter sine ullo casu additur, ut,
Quo modo sequentem habet Infinitivum , quemadmodum Min M. Idem Arr. lib. I,
248쪽
est, pro sua quisque celeritate licet cum ιοῦ, saepe accusativum adsciscat. X. Secundo, cum praepositionibus αφὶ - ρο- stulat accusativumis significat re ς , versor , ου-por ut, α ι . 4. nunc quidem in eo sum, aut Tertio , cum participiis quibusdam , maximeque aoristi temporis, explicatur perisoristum Indicativi. verbi, jus participium adjunctum habet ut, id est,
die πη-- - , id est, in M., ut Gallice dicimus,4
tari non potuisse. Secundo , additur Accusati. vus a verbo rectusci Aristoph.
Nιφ. s. 979. Ιχειν - - Habere pedes alternatim. i. e. Alternare pedeS.
Tertio , alius casus additur ab Adverbio rectus Dem. Phil. IV, pag. 6o 'E A F ΟΥ - ΥΩN 'o ΛIPCPΩΣ ., H EXEIN. Ex quo hoc neglexistis. Quarto additur Dativus personae, erga quam hoc vel illo modo, bene maleve adsecti su.
naeus Peparethius , necessarius
venies quandoque Accusativum cum Praepositione Hero. dian lib. I, cap. II 'Aπεχθως ἔχοντε οπος αὐτον Infense ipse. 26 In genere dicamus, vero hum εχ constructum eum aliqua praepositionum cum suo casu, reddi per illud verbuta, adleujus significationem expressum
nomen proxime accedit. . . Ex alis φωμι, i. e. φροντ' ζω. R initi eurae Lucian. mmosth. Encom pag. 9O7. Διώς. σήκειν. In ore habere, vel, memoriter tenere Athen Delinnos lib. XIV, cap. 3. Eχω σὲ Suetenses tibia Thucyd. Iib. II cap. I 8. -- vel N Culpare vid. Nostrum infra Cap. IX, Sect 3,reg. a. Sic , in spe habere. pro, sperare dixit Sallust B. C. cap. I. Cum praepositione μὶ sequente dandi vel sequente generandi casu signi, ficat sili vel fini in queu piam animo esse. In Herodot Erat cap. 49. Δοκοντες, ἐπικέναι supple, νῆ,Τι ς τὸ ). Putantes . Oltas, ψ Hammodedili terram hi aquam Egine.
tas. Similiter cum praepositi ne non semel in capite a.
Apocalyps Ioann. Eχω σολιγα. Verbatim Habeo pauea adversum te. Nos satis eliciter.
249쪽
appris, a Dis. Det nosthen in Leptiis.
comprehendit, exponam 'L Rarius cum participio praesentis temporis Arrianus lib. q. cap. 8. I. ον ινα
fuisset, in tanta e u temulentia, quietum se ac flentio tene
Exin l. Quarto , ' γ' προς, vel si id est , respicere, spectare,
spectat ratio. Sic , ---xi est, μου γε =nea quidem causa , hoc facit id est, ni facias Quo sensu eleganter de oraculo- 'lotum explicatione usurpari solet. Pa 1sanias Eliacono . ,α id est, Cumque Cresphontes, re secum expensa, o ecis set, ad istum hominem oraculam pertinere, id est , iti si intelligendum esse ubi obiter uotandus uius verbi γυ-ονεῖν,
et Quia non admodum crebra sunt exempla , tertium addo ex Platonis Phaedro pag.
do apud Latinos verbum Habeo construi cum articipio , sed non nisi raeterito assivo. E. o. Vinculis illum confrictum habet. Quod Graece diceremus:
λυτονὶ κήδησας. Curi. l. IV. c.
I. I. I 8. Caeterum date aliquem regiae sirpis , qui meminerit, a vobis acceptum habere se regirum. Sed tamen, apud Latinos certe , si ad participium spectas praeteriti si ad verbum, praesentis significationem habet. Adeo ut acceptum habere regnum accepisse differant, quod O sterius notat tantum accepisse, licet jam amissum, sed prius, non
tantum acceptae, sed etiamnuta possidere. Quod Indo vel maxime patet, quia ipsum verbum Habeo hoc modo praeterito alii Gqus temporibus variari potest. Exemplum habet Sallustius . I. cap. o. Neque ea res falyum me habuit. Et B. C. cap. 23. ι periculum ei baud occultum tabuit. Confer Ter Hecyr. IV, 2 6. Et in Eun. II, 3 92. Caeterum quomodo Graeci verbum cum participio passivo ungant,
mox R. 4 dicemus. 28 Non videtur pro locutio. nis novitate unicum hoc suppetere exemplum quare ,ει - νων , subaudit pronomine ἱαντον, eadem forma dictum pu
laverim, qua ηρε εαυτον πισον,
de quo idiomate supra ad Cap. III Seet 2 Is . I. Verbum εχ σhunc usum obtinere, docuit Stephanus ex Platone, apud quem υτο τ ει φαῆ.
Se ipsum e conspia emuit. a Cum
250쪽
pro diligenter secum expendere, vel conjicere de sensu oracali, de quo in Da, ecl. o. Reg. 3. - . XII. Quinto, εχ i est παρεχειν, Cum dandi casu perso- εὐ- snae, laccusativo rei, ut, πολ τοῦτο τ πολ , . . . verbatim multum hoc periculum habet Ritiati, id est, em
XII l. Sexto cum accusativo temporis COI Jungitur,oc- sesisquente alticipio praesentis Vel Oristi ad signincandum in eum par.
et Cum praepositione πιλον , ἰειγεν συβων iguisi etiam comparationi Inservit lac quae iram movet, venia di-Ita Lucian Dem. En M. pag gna It c. Enemplum habet
absente Dativo , neutraliter explicatur pro vile neuter occisthmolth Phil. IV, pag. 7, in
lare iram iniit, i. e. movent, ariunt. Sic , queua admodum licitur quis Θαῖμα, i. e. istari, ita non dubito , quin res dicatur εχειν Θαῖαο i. e.
a. lautione digna esse Sophoclis
τινι Infessum esse alicui apud Herodot Uran. cap. 27.
praelixa praepositionem . :b. I, cap. 62. Exa ἐς με ν umerari adpulerunt. Et alibi.