장음표시 사용
251쪽
tervallum temporis, e quo res aliqua facta sit, vel Eta ut, πολορος τον χρον His πψτει ς, longo jam tempore ad eum non seri Ita Chrysost loquitur in Epistol. ια- XIV. Septimo, - ω, o taratum significat, non pos-nebcio. im, ut saepe loco ii possum usurpatur , sed etiam nescio idque cum o, vel σκως, interdum solo, interdum
una cum Verbo χρη, sequente infinitivo ut, - χω τι λόγω, τῶ παροντι, in praesentia quid dicam, nescio. Plato
Nec quemadmodum opem feram, nec rursus quem admodum non feram intelligo. Sic Cia εχω, o, τι ii ποιεῖν.
Guid agendumst nescio. U. Cum multis accusativis jungi solet Rarior illa
est 33 Rara avis, quando post in hac aeceptione sequitur Participium passivum. Invenies apud Platonem Sophist pag.
226 lin. 3S. Tῆ -ονοκμΟΥ Κ Εx ΛΕΓΟ ME NON AI- teritι quidem nomen dicere non possum. 3 Multis cum Accusativis notandos habet usus , quos hic praeterire nefas duxi: in ge nere quidem , quemadmodum verbum cum Accusativis substantivorum uno verbo Acti. ve explicatur , ut suo loco di-Cemus , ita verbum εχ cum multis Accusativis neutraliter fumitur. Talia sunt quae modo tetigimus , προγεμ εχειν,
em itione esse. Sic in praelio
1lint inferiores, apud Thucyd. lib. III, cap. S. Curi nonnullis Accusativis
reciprocam admittit constructionem , atque imprimis cuin Accusativo μυχίαν Nam , ut dicimus ἡσυχία, χω, ita ησυχίαο χειμε, quo sensu meniti. vus additur , qui Latinis per Infinitivum exponitur. Hero dot Erat cap. 3S. Ω σφεας
batim in illos quies vidisuis habebat. h. e. Postqtium obsidere
deserunt. Cum Accusativo artis, scientiae c. constructum notat, Mi , Teneo , Calleo. Sic Platoni, Ion Pag. 3I ' - α ωθμ. 3τεκην ἐχων, est , Arte Arithmetica instructus. Nos quo
notas meg. Imo, quod' notatu dignum puto , ubi Latini addunt Adverbium puta pulcre, bene , ve probe infructus illud Graeci mutant in Adjectivum, Cum praecedenti substanistivo conveniens. Quale est illud in Cebet. Tab. χ- μεν
252쪽
est cum accusativo pii irio Conjunctio, quam habet Demo isti quidem neque rationi consentaneum es, sis o naturam, id est, ne lue LMm Mura congruit praeter natu-ΥΕ p AN Et tamem non inutile fuerit , nos quoqttit ipsos verbolenus linguam accurariorem habere . . linguae si . tis accuratiorem habere cognitio
Ad haec, praeter Accusativos regula a notatos, imprimis sequentes observa. I. Primus est καιρον Res i. citur καιρον επι , quae Opportuno tempore sit Thucyd. lib. I, cap. 42. Η, τελα ταῖαι, in I 'ON EX ΟΥΣΑ, καν λαμ- η . δυνα ' ρεειζον εμκλημα λοῦσαι Novissimum enim beneficium, opportune coιιatum, quantumvis minus , potes majus delere crimen. II 'Eχειν κακον dicitur is qui mala adfecius est sive corpore sive animo , sequente prae positione is cum suo casu. lat. in Gorg. pag. 478. μελια reρω ποτε M MA EXO NTOIN RA-
Uter eorum miserior, qui male adfecti sunt, isne, qui corpore, an, qui animo pIII. Res dicitur εχειν λόγον,
quae ratione nititur. Ita Demo sthenes t. c. pro τε υλεγον,
- Exemplum habet lato in Phaedone, pag. 62. IV. 'Eχειν νομα dicitur res, quae , vera ausi a suppressa,
Dicimus enim vel lia denaam l alsis &c. Atque haec
ex pluribus pauca sussciant. Imperativus hujus verbi duos hahet usus observandos. Prior est, quando in secunda persona , adjecta particulam εχεῖν, ponitur pro φόδε de quibus insta Cap. VIII. Sect.s, . . lat. IO. pag. 3s.
Agedum, etiam mihi hoc dic. Alter est in tertia persona ubi prolixior paulo orationi finis imponitur , tum familiaris Graecis est imperativus ,εταν cum Adverbio ικανωσ. Idem in Praedro , pag. 274. ναῶν το
Itaque ae de arte ' imperitia dicendi satis dicta sunt Deu
Restat ut de usu assivo h ju, verbi dica inus , qui varius
mirus est. Praemone tamen tirones . quantumvis variae sint significationes , eas ta me omnes primariarn notio,
nem redolere , quae est actae a m
253쪽
- est Herod. lib. 2. υνα οντα κῶ pro πῶς πολλὰς μυριοι eαις φονευσαι , quo nodo Pero,imile si eum, unus cum etyet, multa millia interfecise.
rerea construitur tunc cum Generandi casu praeter ea. quae ex Lexicis satis nota sunt, significat primo amore aliquem - cti, colere. Apud eundem, epist. 6. κει ma
constant esse optima, serva frini
re satio rem , in qua a Deo collocatus es Plato in Phaed. pag. I o. in . o. TOT TO 'E T M E NOL ἡγοῦμαι - α Irct τε re γεῖν. Hac in re si firmiter persiter , me utiqliam perturbatum iret autumo Pra Uter
Ea cum genitivo artis vel scien tiae notat , incumbere , operam dare. Idem ille Plato suppedita nobis exemplum in piliola P. Pag. 34O lin. 33 Παρο G αι vo e I A 'Ε, o M E NOS. Praeter omnia vero Philisopbiae operam dum. Consentit Aristides , orat surieb in Eleon. a , . 36 init.
Et, quoniam rein , cui incumbisuus, magno studio pro.
movere conamur , hinc limor γου τινος Per Festinare, Celer re vel simile quidpiam pro Varia occasione redditur. Sic apud Herodian lib. 2. cap. II.i ης σοι πορμας εἰχιδο. Summa festiuatione itineri se accingit. Res quoque dicitur γκλημα- sue , uae Diti datur. Antoninus u αυτ lib. I l, cap. 7.
μετι λύπης. dicebat, peccato cun voluptate si in
Jorein culpam subesse , quod cum dolore. Eodem diomate. :ed diverso sensu dicitur aliquid Δηρ-- χομενον adhaerere seu proximum eqse veritati, i. e. Irope veriι3n vel vero simile esse , pud Euseb in Hierocl. c. a.
Porro ego lubenitissime probabili. bus S eromilibus dem ba-
Deinde , si ad rem quam. piam gerendam plurium opera desideratur , hi dicuntur εχε r, o γω unde Asare , Adesse. Manum admovere, Operam praeis aure , c. redditur. Hinc AElian de Natur. Animal. lib. V.
τα. Triginta homines ad Dium ad alit. Denique Iro minus elega ter Diqitia i Cooste
254쪽
quam opera alicujus desideratur, seu , cujus perfectio ad a. licujus operam peculiariter pertinet Plat in Protag. pag. 3a 4.
In mea potestate litum es Homer. in Terram Matrem. - - ΣεΥ Ex ET A i
In tua potesate situm es vitam dare θ' auferre. In quibus omnibus , si quis modice adtcnstat'. princeps significatio est
adhaerendi, a qua caeterae sunt deductae.
De Verbis i . , πιθα- μέλλω, - , νομίω,
Praeter ea quae attigimus cap. 3. de Nomines, ea 7. ΠρώReg. Secti , . primum , Hκ Attice quem cum par admodum in , jungitur etiam ii in participio praesciri is , icip. praeteriti futuri temporis. iraesentis . A. χίιm, seni os reus, id ei: is ero. Isietas, Tῶν ω μαχθε, ων γραμ μεατεῖαν κει Φερων. Rerum Iesurum chedulam inferi Praeteriti, Demolliten. H κεν ναοίψαι , id it M ose , rediit. Idem Olynth. i. initio, 'E τι χρησιμ ν φεμ έηκέ τις Si quis huc veniat, meditatus.
. 3 Syntaxi eadem dicitur etiam Maeanu. Aπειμι Thucyd. lib. I. cap. 9. Ad - - 1 'ii ASEN 'Aσιας I, X m. pecuniam ex Via adtuleruς Xenoph. Cyro Paed. lib. I. cap. 4. Exsa NBi , Tecum ducens , quψMinquo velis. 36 observetur praeteritum ἰ- -- formae quidem passivae , sed significationis activae Minus tritum est in hujusmodi idiomate praeteritum
Si quid indiguum eadaver passum fuerit. Quo sensu Belgae etiam
255쪽
Futuri, Demosthen saepe, ... - ωλε ν hue eousti,
dandi ei usa Senio. II. Secundo, Cum εἶ - ωπολυ , gaudet genitivo, ut, ποΡρω - λώλικία κω, admodum aetate provectus vel ευ , ἐν vel , πολυ τῆ παια*ις, verba tim , ατ-
ad multum venire doctrinae r id cli, mulium in doctrina profeci eis Ure bien, ou beaucoup advance Sic eo ηκω ρων χρηματου, apud Herodotum, pecuniis abundare '. III. verbum homen usurpamus sed non nisi cum infinitivo
37 Inter sero duo verbaLλαμοιινιιν,' κεῖο , quorum prius praeter vulgarem ibi. que obviam significationem comprehendendi, invadendi αορ.c pandi , etiam impersonaliter videtur usurpari. Narn quem admodum dicitur , αὐ-
τον κατελοι. εν , ita quoque dici. Intis, κατελαζεν αυτον γίγαθανε D.
Epopeum mors occupazit. Alterum idiomate nostrati iniseommuni de legibus usurpatur,
ditas Lysias contra Frumentar. Tοῖς, νῶις, EI Ma ioci Σπο eges atas defende-ham. Confer Tim. I, p. inc μεταίονκως de satali necessitate , quae tanquam rmissima lex hominibus jacere dicitur
apud Orpheum , seu , quis quis Argonauticorum Auctor,
Sed vitari non possunt , quae D: Junt destinata. Diverse ab hac transsatione apud sacros scriptores persona dicitur κεῖσαεῖς τι cui tanquam provincia vel necessitas imposita est aliquid faciendi. Si in priori ad Thessal. p. c. III, 3. υτοι δούλα Τ oτι α in I Mas A. stis eni, ipsi, nos ad hanc rem esse constitutos. Et ad Philippens. , 7. Uo- τες τι EI' Am in ora A, F, Θιλι Κ E M A I. Gnari , tibi defendendi Euangelii provincium e se impositam. Proe dem Ιθem utitur priori epist ad Timoth. Cap. I, 7. 6 ep. posterior c. I, II. Alia tamen acceptione dicitur Christus k P . i. e. Ei v AI cI Σ Hῶσιν --
tus Ube actui S resurrectioni multorum in Uran, ' in 'num,
256쪽
γα, , cum participio Gungi solet, tuncque La Λα, άνω, adverbium clam explicatur, ut, λαθεν πιν - ο - , cum par. III. λίμtine per adverbium explicatur, ut, λαθεν Θν -'- , cum pari clam aufugit. 'liquando per nomen imprudens, ut, ελα ticip. eo iuri i- ωπιαδε του - ου , id est, imprudens medios in se incidit . cimo , per partic cum alio verbo
apud Plat Cratyl. rat, In illo salus eip. est sta V.
casu convenit, qui ut plurimum est Nominativus e ali. quando Dativus , ut apud Aristoph. Εκκλησ. s. 26. H Θοι -rια τ' αλε α ΚΛ ΦΟΥ ΣΑΙΣ ΛΑΘECN
Verbatim An docile fuit illis furantibus vestes Tirorum A. TERE 7 i. e. veses virorum elam subducere ps Vel per verbum Ignoro,
portaverunt. Verbatim Ferentes abdiderunt. Aliquand o mutua fit casuum permutatio casum hic voco quamcunque variationem, quae verbis accidere solet ipsum verbum λανθαν. in participio ponitur. Τhucyd. lib. I, C. s.
navigat Iam praefri Athenien- sum. Eodem modo Herodian.
Quomodo Malia similis signis .cationis participia cum verbis construuntur , ut participium ἰsκαλυκ ἔμεν apud Athenaeum lib. Deipnos VII pag. 278. Καὶ - 'EPx ΑΛΥΠΤΟ - MEN O . Ex μ ν PEI, αλλα - Non enim obscure Epicurus dicit , e disertis verbis. Pro Cis σαφῶς, - - Τωπι Pro eodem
utitur idem πικρου πιπιο , pag. seq. in fine Eande in quam verbum λανθανω sortiuntur structuram cum Participiis verba continuationem vel absolutionem significantia quorum alterum per Adverbium semper. alterum per tandem saepissime redditur. e. g. μανων Τεμλεῖ semper , seu per totam L
UAN. Enses, E flupam, ' Verbatim . Dicens perfungere. Iu bur in danis Cethegi clami Pro , Tandem die Estque nu-
257쪽
Conjunctam, redditur etiam clam κτει- , clam interfecerunt , Crb. latuerunt , Ur interfece
Α, , is,D, Aliquando λην μνειν αντον , absolute , est in , miserise; is, . te fui , vel oratio uis caeterorum id genus, oblitis niuebri, Eusebius Praeparat . . de Porphyrica loquens , o M ναο
bulas ad attiras corpore acuas transfert in quo suimetipsu homo coissulti semus obsiet scitur. N χλο IV. Μιλω, in vulgata signiticatione, nunquam nisi cum eum in infinitivo ungitur , licet reddatur per futurum participii fuit Latini ut, μί' ποιιω , non ποι - , facturus firme quodnioneo, quia tirones plerique omnes cum participio oujungunt , quod Graecos ι μετοχ m esse audi crint. Inti nitivus autem . aut praeientis, aut Iuturi, aut oristi esse potest. U. Secundo , idem in fili tivus aliquando reticetur , ut apud Iosephum a. in Appionem, εμε ν, ποτε
μηδ' o προσου τ ισυ ει ἐπιχειν τυ ορμαε id est , Nam quid facturi non erant, omnium natu maximus impexum cohibere non potuerit ubi pol ἔμελλον, vel σταθιῖν, Vel ωοι,7, intellige. Demolthcne in Leptinem, q/γμι τοί, Ἀγω,
μιλλον λ κρησιοχ. id est, Diso igitur: ac rem per Iovem Atheuienses , una ineidia, quod abs κ' dici: zes, an iis sirum lilia verum sit . attendat.' Iden pro Corona,
si, id est, Atqui tunc ex calamitatibui uti videbatur, imminebant aliae , aliae in praesentes erant. Pol ἐμεR ν supp. Φησις συι δ ι M aut aliud simile, id cli, τω-
VI. Tertio, idem infinitivus ex alio verbo praecedente subaudiri debet. I crates ita Helenae Laud. α με μορ- τας ue αε'ον, ταῖ - πει λων των πολι Urbes alias
et a labant, alias vasarari erant, aliis crisae minabantur; ubi
ius locutionis scita elegantia i uno verbo dicat dleum quis vel dicturus cuncta Dcendi partibus , tanqim ab o. tur vel prolixa oratione usus nere se liberet. Vid. lat. lnmonetur, ut, quae supersunt, , Org. pῆg. 49 I, lin. 25. 4 Est
258쪽
ar Tubi post μεrad, subaudi α Οαθλε: , ex praecedente verbo VII. Quarto , reddi Gallico idiomate potest , se riis Μίλλω quod etiam Latinis inusitatum non eli: Hom. ilia d. e. c. m.
T. Σ μεχε, rar εο αρ, Vulgo vo o iuvet apoir entenda celi Latini dicerent, haec vos iam nudiisse ibi persuadeo , aut verisimile em Ita etiam Lucian uburpat Sit, 3 λλεν - - ου G ωsκὸν Verisimile admo iam es, majoribus non mediocrem operam daturum fuisse, qui non tibitavit in longe minoribus Iadium collocare. Hoc ipsum ullius imitari voluit, epitiola quadam ad Lentilium, dum ait Certorum 6minum , quos iam debes su picari , sermones referebantur ad
Eodem pertune illud Demolli, pro Corona cum futuro conjunctum , T i/MMU μψσσω eo Πουλd σειν αὐτῆ o Estque hic id lotismus non
minus gratus in responsionibus. Ita Plutarchus in Apophth narrat , Pyrrhum , τῶν
e militibus ipsum Aquilam nominantibus , Atatim subjecisse Τί is ocia iis, τοῖς με
vestris Ninis . t Uiquam a i , Jublavatus Potet que in hac acceptione Verbum μελλα eadem sublicentia nostro idioma. te reddi Silo sude Parique modo ad praecedentia sic diis onderemus: Patrum oti seni latet. Eodem modo apud Platonem lib. . de Rep. pag.
4OS. roganti Socrati , Nonne dominantibus in urbe intemperan
Idem infinitivus ex verbo subsequente subaudiri debet. Thucyd. lib. I. ' cap. 34. Ubi de ausaniae morte agit. Και αυτον Eia Λ ΛuΣAN ες νον ραtαδαν π res τους κα illum quidem in Caeadem dejectu.ri erant, quo loco faciuorsos bomines dejicere flant. Ubi post
l sequentibus. Consentit Athenaeus . lib. IV Deipnos pag. 166, Ubi reser Tarenti irorum dictum piae dicantium alios
quaerere solitos , unde in po- iterum vi Vant , - τους-
Mi A A Zim, Accii βιῶναι. Se autem ob confιetudines familiares ac voluptatem non victuros, sed jam videre.
259쪽
quid me jubere portuit , quid me idom eonflu
dare lol μέλ- VIII. Quinto, apud Aristotelem potissimum, οἱ μελλοι δεντ εο τις, opponuntur, τοῖς ἐξεληλυθοσι quemadmodum apud Romanos designati magiitratus opponuntur magistratu amperiunctis. mici ergo potest , et τι λαρχειν Ἀρ λελιδιτιι - - μιλλ ι, Anm magiseratu abierunς, in qui
giseratus demnati sunt. Ni1xis, IX. Sexto passim apud Demosthen. Walios Atticos,
pio. pro φυλες , --, aut εα ιεσμεῖν, cupere ut, ei φιλοιωθεῖσεισαι τους τελυ καθεῖς σι μελλοντας, sudiose oportet esse es velint, aut doctos esse velis. Sic , M .sM κινδυνον απώσαο μελλετε , si is amoliendo hoc periculo ο-gitatis Tale illud Solonis ad eriandrum , apud Laer
omnes expellere satuis, nunquam voti compos eris ' .X. Hoc sensu μιλλι, etiam inanimatis tribuitur ut, ἔμελλη ἰροῶ λοικελθαι ἡ πολις, Verbatim , s recte admini rauda es respublica , id est , ut recte adminiseretur. Quanquam saepe tum adhibetur dat personae, ut, εἰ μελλε κα- λως ἡ Γν φέρε Θαι sta στα inis, s res feliciter nobis cedere
ἰλιιν, Contra Ain , velle, interdum pro μέλλειν, usurpatur pro ac rebus etiam inanimis tribuitur. Herodot saepe ut lib. μελλειν. E ων δἰ ἐθλωει - Τριψα το ι.ε. . ,ιιλ . Puod aliquandomitas cursum alio velit Dertere, id est, δε - vertere contivgeret vel, s quando avertet. Idem ibid. ι
verbatim , Si eis voluerit regio infra me phim in alium attolli , id est, quando regio illa in altum attolletur ,
βαδίζει , εἰ σύ σΘαι μελλουσιν ν ψ βίω intendi , quae vi stingredienda, si velint vitam inco. Juinem agere. et Cap. II. 3 Verba sunt cap. 4. Vbdetur haec locutio Herodoto potissimum peculiaris , nec a
E ό ἔνεμ 'ESEΛΗ Σ EI ἡμῖν συλλαμzαuis. Nec ineleis ganter verbum hoc rebus ina. nimis tribuitur , ubi ponitur pro W- νειν, ut apud eundem lib. VI, cap. 37. Πλανώμεν- λε
260쪽
XI. Postremo, ἀόλλειν signima existimari , Vel je Mna,i,. gerere, .nt merito exsimari post Hom. OdysC. r. Vers. Disi.
Kαι -- ωὐr 3ώλλον - , σι 'Ejusmodi eram, qui Iure beatus esse videre posse M. XII. Ambigentibus Lampsacenis, quid sibi vellet o dictum, quod Croesus ipsis minatus erat. Est ubi
FG frma necessuudine conventio. ne stabiles non manere Volunt. i. e. non o sunt. Tale est illud Solonis:
ΘΕ ΛΟΥΣ Θύροι. Ita malum publicum occupat cujuslibet aedes, θ' atriales januae non o sunt illud arcere. Adde Platonem in Phaedro pag. 23O,
Regiones arbores hi me dο-eere postfune Potest per soleo reddi, aut adverbium plerumque, ut apud Herodot in Polyhymn. cap. 37. , - βωλα ΘΑἶ --
gotium Ooli bono initim opta' tus fere finis Onsequi solet. Et xlus usus in summa du-hitatione, admiratione qua Ie est illud ejusdem Erat. c. 37.
Quid sbisust O dictum Nec non illud, quod exstat in Aet.
Apost cap. et Iet. Ubi simillima est eorum oratio . qui festo pentecostes magna Dei pera
admirantes exclamabant: ι ανΘΕΛΟ του τε εἶναι Nos tois iidem verbis ita vertimus viat
ex Aristotele a Casaubono citata loca consule. Eodem modo Cap. 7: o. λ μερα
44. Atque adeo hoc sensu commode per possum redditur, quomodo .Latini suturis utuntur. Ita Horat. lib. IV, Od. 3.
O mutis quoque piscibus DONATURA ercni s in
Quae Graece ita reddi possent:
similiter Epod carm. I. - Non is insit, missis LATURA plus praesentibuί. Graece:
Per se denique positum 11-gnificat Cunctari si linteii Uerei' steli. Cuiusmodi est illud Platonis in Critia p. Io3.I. o.