장음표시 사용
271쪽
materia,& verba ista, Ssimi e onyse mi recte.pro Hrma introducta Berunt.Jam observavimus commodam lare, ac Theologorum dissidiis circa rem pra- sentem eomponendis aptissimam istam sententiam: verum hoc habet difficile , tum quod non fatis firmis nixa videatur fundamentis , tum quod 'substantiam Sacramentorum, in quam Ecclesia nullam potestatem habet, artis mutationibus obnoxiam faciat. . Ex illa porro sententiarum varietate ac discrepantia facila intelligitur pi,inpraesentem quaestionem ad fidem non pertinere, quae nullo in Concilio ge- contronerali definita legitur.
' Non in Tridentino, in quo materiae vel sormae Sacramento Confirma- 'νω tionis essentialis, nulla prorsus mentio. tinet. Non in Florentino. In Decreto quidem Engenii seu Instructione Armenis data, dicitur: Secundam Sacramentum est Confirmatis; evius materia est chrisma noe. 'rma autem est, Sqns te signo crucis, o confirmo te chrismate Ialutis, in cone.pimomine Patris, o Filii, o Spiritus Dncti. Verum I. Non definit nec de- s36.A. terminat Eugenius,an sit materia & Hrma essentialis, an tantum integrans, an Necessaria neccssitate tantumuis ac praecepti,an Vero Sacramenti. 2.Fatentur omnes sere Theologi ,sicut jam observavimus,nonnulla eo in Decreto contineri circa materiam Confirmationis, elaea balsamum eiusque compositionem,
sicut &c irca materiam sacrae ordinationis, quae ad fidem non pertinent, sed ad Scholae controversiam. 3. Decretum illud vim definitionis seu decreti to4 itius Concilii Florentini non habere editum quippe fuit Decretum illud Floremtiae, iam dissoluto Concilio quod pro unione Latinorum N Graecorum celebra. tum iuerato Armeni quippe, quos Eugenim de fide ac doctrina Latinorum in- . . . . liruit, Florentiam non appulerunt nisi post absolutam&subscriptam Synodum; ac Decretum Eugenii post discessum Graecorum, anno nempe I 39. decimo Kalcndas Decembris, editum fuit. Quapropter cum sub finem illius dicitur, Datnm Florentia inpiablica Sassine 'nodati Diemniter in Ecclesiis mafori telebrata tile istis dumtaxat occidentalibus Episcopis intelligi istud deber, quiFlorentiae , Praeside Eugenio, congregati fere annis duobus remanserunt. Nomnulli quidem inter nostros exist mant, dictam formulam, innote, confirmon, pertinere, ad fidem, ut Scotus in A. dist.7.art. I. Dominicus Soto in .dist. Huica arti . Gregorius de Valentia Tom. q. disput. s. q. I. puncto r. Ve rum fidei nostr.e doctrina, non ex privatorum placitis, sed ex publicis Eoclesiae decretis ac definitionibus aestimari debet. His praemissis sit
C N C L U x-S I o. I ἔOratio quae praecedit unctionem, & verba quae illam comitantur, sunt , tum apud Graecos , tum apud Latinos, adaequata εc totalis forma Sa
Prima pars, quae orationem spectat, evidenter probatur . oratio L Ex Scriptura & ipso usu Apostolorum. U. 8. Oraverunι pro ipsis, ut ae--t ciparen3 Spiritum sanetum. Tunc jinponebant manus 'per illos , ct acci- Consi piebant Spiritum socium. Habes hic simul & materiam , manus impotrionem; matio-u sormam Confirmationis , orationem et erat igitur deprecatoria Confidi
272쪽
mationis forma. Sicut enim S. Thomas ex his S. Iacobi verbis , OreuIuper eum cte. ct oratio fidei salvabit infirmam i, recte concludit, formam
unctionis extremae deprecatoriam esse ; ita ex citatis verbis Act. S. recte . concludimus, sormam Confirmationis in oratione invocante Spiritum iam
II. Ex usu ac constanti & perpetua Ecclesiae praxi idem colligitur, cur
Fagina Tertullianus L. de Baptismo c. 8. Debiης manus imponitar , per benediari . ctionem advocans o invitans Spiritum saηctum.
- λφ-Praepositis EccIesa osseruntur, vi per nostram orationem ac manus rem potionem Spiritum sanctum consequantur. - Ο
S. Ambrosius L. 3. de Sacramentis c. a. postquam disseruit de Baptismo, T..1.ρ. & unctione quae in eo fit Sequitur, ait, Mnaculum quod audistis hodie lex, 3ρ3. quia post fontem superest a perfectio fiaι, quando ad inUocationemapoilus inmcius Infunditur. Invocatio porro haec, quid est , nisi oratri & perfectio , quid, nisi Confirmatio i. per quam baptisatus perficitur seu roboratur ad fidem intrepide profitendam. . 1 IS. Hieronymus Dial. adversus Luciferianos c. q. An nescis Verba furit,. . . Luciferiani Ecclesarum buηc esse morem , ut baptisatis postea manas -- ρ. LM. musimur, o ita invocetur Spiritas sanctas i Exigis abi serφι- βι λ in atrii-bus Apostolarum. Etiam Scriptura auctoratas non satisfeι, ιοuus Orbirin hanc partem consensus instar macepti obtiner/ι. i. . S. Augustinus LI s. de Trinitate c.26. Quomodo, ait, masnon est qui diat, et Spiritum sanctum λ Imo quantus Deus est qui dat Deum l Neque enim aliquis Discipulorum eias dedis Spiritum sanctkm. Orarint quippe ut venire lis essau. s. ωημm imp ebun , non eum dabaηι . Quem morem in suis Prae ' pq ιis es iam nunc servat acclesia.... Nys accrpere quidem hoc donum posse mus pro modulo nostro, effundere autem super alios non utique possumus; sed
. . Denique S. Leo Epist. I 29. U. p. c. . Qui Baptismum , inquit, ab Haereticis acceperunt ... .sola invocatione Spiritus sancti per mpositionem mariaum consi mandi sunt. Ab ampliori enumeratione testimoniorum ex M. PatribuS,Summis Pontificibus & Conciliis hic supersedeo, quod ea 3am non semel a n his laudata fuerint, sive cum de natura, sive cum de materia Sacra-. menti Confirmationis disseruimus. - . 3. orationem in Confirmatione semper usurpatam fuisse , fidem certam faciunt omnes sere Libri Rituales , Pontificales , Sacramentarii, quorum magnum numerum repraesentant Menardus in Notis ad Sacramentarium S. Gregorii, Goarius in Notis ad Euchologium Graecorum, Pater Martene , Tomo I. de antiquis Ecclesiae ritibus pag. 2 9. & sequentibus . Initio h jus Articuli orationem retulimus qua utuntur Latini & Graeci: eadem fere est in aliis ritualibus, saltem quoad substantiam & sensum. Imo in Sacramentario S. Gregorii quod Romae inter ipsius opera editum fuit, nihil prorsus sontinetur praeter Orationem quae incipit ab his Verbis, Omnipotens sempiterne Deus, qai regenerare dignatas es hos famulos tuos 2 Ita nec aliud, inquit Morious L. 8. de Poenit. c. I 6. n.f. a Pamelio editum; neC
273쪽
. DTV SA RAMEN TD co FIRMATIO Nys. in illud antiquissimum Cothejensis Bibliothecae a Menardo nuper donatum; I nec aliud S. Eligit: cujus idem Menardus mentionem facit ibidem ι nee
praeterea alterum Turonense antiquissimum Romanum. υ s. Geo.
Vetus ordo Romanus ab Amalario relatus L. i. de Ecclesiasticis officiis sorti .c.27. in fine, praeterorationem nihil habet nisi hare verba, In πωπι--m β, , . o Filii, or spiritus sancta. Dicis Romaηur Lisellus. de quo fπὸ ωm em p. 9sb. ravimus, ait Anialarius, Orviisve expleta facis crutem e m poliree ex ebrVmaate infimulorum fronubar, ita dicendo: m nomisa Patris, σ)Filii, erritus sancti. Pax tibi. Et cum spirita tuo. Adde & Pontificale Anglicanum quod ante annos go . exaratum luit ν de in Ecclesia Rothomagensi asservatur, in quo etiam legitur oratio invo cans Spiritum sanctum supra eos qui confirmantur. Menardus ibidem. Meunda vero Concius is pns,qus spectat Brmam mctrini ebriseratis res v., , ,
pondentem,apud Latinosinam, Signo te guo crucis, ct confirmo te chrismates m tinctu ris, in nomine Erc. apud Graecos Vero, SignacvIinniani Spiritus sancti. i 'initonis Probatur pro ritu Latinorum, iis veteribus monumentis quae proferunt : η' Morinus L.8. de Poeniti cap. I 6. n. s. & Menardus in Notis adSacramentarium S. Gregorii pag. IoaoP. Martene Tom. I. de antiquisEcclesiaeritibus iar. pag. Confir-aM. et '. & sequentibus usque ad eas. 26s . . t . i mati
L In ordine Romano edito ita praescribitur: Fontifex pori orationem aisi Gnafirmo te in nomine Piaris, ct Filii, ct Spiriis3 sanctiu Respondetur, Amen. Nam Lahi tuum. Respondetur , D cum spiritu tuo ordo Romanus manuscriptus isto nos. antiquior aliquid addit: Confirma te, inquit, o tonfigno is in nomine Panis, o Filii, re Spiritus sancti. Pax tecum. Eι eum spiraru tuo. . . Antiquissimum Sacramentarium Tolosanum & praecedenti coaetaneum ,
sormulam a praedictis paulo diversam exhibet in officio Sabbati sancti . Post hae inquit, Pontifex facis erucem de chromate cum pollue in sint vi rum frontibus, dicendor Stinas te Deus Milis fidei sua in consignatione scii , hi uomine Patris, o Fatii, ct Spiritus Dini. Amen. visit iterum, Pax Iia
nardus ducis antiquos manuscriptos Codices reseri , qui formam prioribus quam similem tradunt, confirmo te ct fgno in nomine PaIris , c tiso Filii , o Spiritur sancti. Pax tecum . Et eum spiritu tuo. Τuronensis Ecclesiae Pontificale recentius vix ante quadringentos ana Grajo 'nos scriptum, hanc longiorem formam exhibet riSigno te sem crucis , ct ri. 2 p. confirmo te chrismale salutis , in nomine Manis re Filii, re Spiritas sancti, δ' 'at replastris eodem Spiritu sancto , o babeas visam aurum. ramen. Eandem plane Brmam continet PontificaleTaliud Tolosanum eadem aetate φ Ves p
- Ecchesiae Rothomagensis Codex praecedente annis cimiter centum Veia iustiori, hanc docet Armamr Configno te signo erucis, ct c firmo chrismato
In Bibliothera Collegii Foetensis extatRimalis Liber inseriptusor Eeeissa observari solitus tempore Innocentii III.&aliorum Pontificum, scruptio ejus eo leta est an. I 36s an eo hae refertur Hrma: Oratione eompleta, inciam cinem re fronte simulammmmpollice δε ebri me, ita dicendo: annes, vel quovis acto numias, Signo is fano nucis. Pax tecum. Elcm spiritu ino. ' s
274쪽
In omnium antiquissimo Petaviano Codice, quem loco mox indicato rus, citat Morinus in officio Sabbati sancti legitur; Posted ignaιvos infron-re . de chrismate dIcens: signum Chrasti in vitam Hernam. Amen.
In Edicto Constantini, quodetsi spurium. a men antiquum , Silvesterdicitur Constantinum hac is a confirmatsse, Sagnetis Deuν tilioli 3, m πο- ' . mnis Panis, o Filii, re Spiritus sancti in consignatione fidei. Guillelmus Altissiodorensis, ubi de Confirmatione tractat, laribit hane esse illiu Brmam: Confirmo te feno erucis, o cisismara salutis, in nomia
se Apud Guillelmum Parisiensem Lib.de Sacramentis ita legitur; configito
Alexander Alensis parte Summae q. s. membro M Huius inquit, Sacramenti secundum eoW-ιadanes diversarum Fecis aram vivosae βω fomae... verbor m; habe raram quadam Ecclesiis hane formam , Confirmo te signa. M a crucis & chrismate sanctEeationis, in nomine Acc. Alia est alia , Comfirmo & configno te signo crucis & chrisinate sanctiticationis, m nomi-oe &e. Quasdam Eccleuas secunda hac sorma uti testantur praeterea Durandus: in . dist. 7. Paludanus ibid.q.: I. art. I. Solus ibid. quaest. unica c. p Nbertus Magnus scribit nonnullas uti hac Hrma, confirmo te signo erucis, ' θ eonfirmo te ebrisimate falatis ; sed generaliorem esse , consigno te figno erucis , o confirmo te ebri Me fAutu. 'Quamquam antem in variis illis Ermulis discriminis nonnihil sit quantum ad verba, sensus tamen idem est, & ad verba Apostoli expressus videt
secundae Corinth. r. v.II. Quι autem e *mat nos vobiscum in Christo, O qai
tinxit nos Deus. ω qui Quavit nos, ct dedit pirnas Spiritas in eordibus.u stris. Non recens igitur , di ad arbitrium efficta videtur ilia Confirmationis forma. quae unctioni respondet, Signo te signo crucis, re confirmo te ebri inuis salutis; ad quam krmulam Bellarminus putat athisisse S.Αmbrosium, cum L de initiandis c.7. ait: Signavit te nova Pater , confirmavis te christus Dominus, ct dedit pignuς Spiritas in tarde tuo . Verum quidquid sit - de consilio Ambrosii verbis mox citatis, iamdiu dictam sormulam apud
'fibua nos Di tinere ac retinendam esse certissime constat. Git i. Istam Vero Confirmationis apud G cos krmulam, Signa Ium donationis . vel tam spiritus sancti, usu antiquo receptam, imo di mane necessariam . . esse , qua, omissa, nullum Bret apud imos Sacramentum Confirmationis... ostendit Goarius in Notis ad Euchologium, pag. 369. Ad hanc sormam allusisse videntur Amphilochius. aut quisquis auctor est vitae S. Basi T-a. iii, Concilium L Constantinopol Canum oecumenicum Can. 7. Eos figna G res disimas , Signaculum doni Spiritus sancti. Agitur hie de modo quom Haeretiei ad Ecclesiam redeuntes recipiendi erant Beatus Asterius Α--sis Episcopus desinente tertio saeculo, in germone de Prodigo, quem Pho tius suae Bibliothecae inseruit, Daur, aiebat, Prodigo puri stolam . o amn πη Iaa, lanam laselluibilia confirmatismis Spiritur sancta . s. CyriIlus Hierosoly- . mitanus Catechesi 18. circa finem ι de Confirmatione sic loquituri modo siena iam vobis datum est Spirisus sancti., Aptissimam illam sormam esse probat Bellarminus post S. Th. . p. q. 72. ar . quia ea larma maxime aptati conveniens videtur, qua aperte explico
275쪽
di causam principalem, nempe M. Trinitatem; & causam ministerialem ἰEpiscopum; &effectum ipsum Sacramenti, gratiam scilicet roborantem. Soloantur Objecti es 'Ubiicies et . Forma Confirmationis est deprecataria . Orabant pro eis ιι accrperent Spirisum sanetum. Act. 8. Atqui verba ista, Signo te fians crucis, confirmo ιe ebri maιe salutis, indicatiVa sunt , non deprecatoria ;
Resp. r. Cum duplex sit partialis forma Confirmationis respondens dupluci partiali materiae, nihil obstat quin forma respondens impositioni munuum, sit deprecativa; forma vero respondens unctioni sit indicativa . Quamobrem distingui potest major propositioi.λrma partialis Confirmationis respondens impositioni manuum, est deprecativa, concedor forma totalis & adaequata, nego. Resp. a. Sacramentorum formas, quantumvis indicative exterius enuntientur, sensu tamen ac reipsa deprecatorias esse; unde a SS. Patribus vocamtur preces mysticae. Quo sensu dixit S. Augustinus Lib. 3. de Baptismo c. I 6. ipsam manas impositionem esse orationem super hominem. Et L. I s. de Tri- m nitate c. 26. ait, nullum Discipulorum ordii dedisse Spiritum sanctum, sed Α,,. 'orasse ut veniret in eos quisus manus imponebant. Ratio est, quia homo Sacramentorum minister dumtaxat est; os & manum praebet, Deus autem vi
tutem. His est qui baptisat. Ioan. r. v. 33. Numquid in nomine Pauli δαμfati estis p ajebat Apostolus primat Cor. I. V. I 3. Sic nos existimet homo is ministros christi, oe dispensatores msteriorum Dei, primi Cor. V. I. In ipsa igitur Sacramentorum forma etiam absoluta & indicativa, tacita semper oratio includitur, qua minister divinam opem invocat. Obiicieset. Forma Sacramentia Christo debet institui,. nec tot mutationibus esse obnoxia: atqui talis non est ista tarma , Signo te signo emeis σα cuius institutionis nulla mentio in Scriptura, varietas autem, inconstantiata mutatio multiplex, vel ipso reserente Alensi antea citato. Resp. dissimi. Forma Sacramenti debet a Chri o institui, quoad substantiam, speciem&sensum, concedor quoad singula Verba, nego. Istud enim Ecclesiis libertati reliquit, ut verba effectui Sacramentorum significando idonea seligeret. Diae pariter propositionem istam, forma Sacramenti constans esse debet, nec obnoxia mutationi, quae sensum corrumpat, concedo: quae sensum integrum servet, nego. Porro varietas illa & mutatio in verbis quae unctionem confirmatoriam comitantur, sensum Ermae non adulterant . sed integriam retinent ac servant, ut legenti facile videbitur. objicies a. Istorum verborum, consigno te sigηo erucis, o confirmo te chrismate salutis, altum est inScripturis, & tota retro antiquitate usque ad octaVumiaeculum, flentium. In Sacramentario S. Gregorii, ubi exponiturritus Confirmationis cap. de Sabbato sancto, hoc tantum legitur: Pretifextincto pollice in chrismaιe, fauit erucem in fronte uniur, similiter per omnes fingillatim: quibus expletis iussi incipiunt in Ecclesia Litaniam. De chrismate quidem hic mentio fit, sed de Arma quae comitetur unctionem nulla mentio. Amalarius L. de Officiis c. 27. circa finem sic loquitur: Dicit Romanus LL
276쪽
hellus, de quo saepὸ commemoravimus , Oratione expleta, faeis eruem eam pollico ex chrismate in friularum frontibus, ita dicendo: In nomine Patris , ct Filii, re Spiritus sancis. Pax tibi. Eι cum spiritu tuo. Nia Ritualia ei tat Sanborius Pas. 277. Pontificale Vetus Ecclesiae Remensis, quod in Abbaatia S. Theodorici extat; aliud Anglicanum ante annos 8oo. exaratum , &iu Rothoinagensi Ecelesia servatum . Eadem a Morino laudata & opposs-ta fuisse, paulo ante Vidimus. Resp. i. ex silentio Scripturae nihil concludi posse: quippe non omnia refert; & quae omittit, non excludit. Vide quae antea respondimus ad simile argumentum negativum contra unctionem chrismatis. a. In nonnullis quidem Ritualibus ac Pontificalibus nulla fit mentio vi rum verborum, con δηο ιι signo crucis, ct confirmo chrismate salatis r at multo plures sunt Libri Rituales & Pontificales qui mentionem hane faciant, quam qui omittant. In nonnullis Liturgiis quas representat P. Mabillonius , omittitur forma consecrationis; & P. Martene L. I. de antiquis Ecclesiae ritibus cap. a. art. 3. non dissimulat inplerisque antiquissimis Ritualibus manu scriptis annis octingentis& nongentis exaratis, ubi describitur ritus Conia firmationis, nullam fieri mentionem impositionis manuum, sed solius &nudae Orationis, quae incipit ab his Vprbis , Omnipotens se uerne Deus ,
qui regenerare dignatus es se. imo in aliquibus Codicibus sermam Baptisami desiderari. An inde merito concludi posset, nec manus impositionem , nec formam Bapti sint apud Veteres in usu fuisse absit. Idem plane iudicandum de sorma Confirmationis r idem quippe Scriptor addit, in omnibus Pontificalibus Libris, quosingenti numero evolvit, in quibus habetur ordo Confirmationis separatim ab ordine Baptismi descriptus, in omnibus, inquam , illis Libris, unctionem sub certa verborum formula faciendam describi. Quamvis autem quaedam sit in verbis diversias, sufficit eumdem esse sensum, quoad substantiam & significationem effectus sacramentalis. Duplex autem proferri potest huius silentii in veteribus Scriptoribus causae & ratio. Prima, quia lapissime contingit, ea quae vulgata magis sunt ac usu communi trita, praetermitti; quia scilicet propter ullum quotidianum & vivam traditionem ignorari non possunt: unae cum primum scripto tradita leguntur, nOVa non videntur, nec quemquam movent, quibus omnes sunt assueti ; quorum tamen Originem antiquam N apostolicam esse maxime ubi de Sacramentis agitur docet Augustinus jam superius laudatus Lib. . deTας. δε Baptismo cap. 26. Quod, inquit, miUersa tenet Ecclesia, nee conciliis instiis tutum, sed semper retentum est , nomisi Apostolica auctoritate traditum re
Altera ratio petitur ex lege silentii, de nevulgandis fidei nostra mysteriis, ne sorte Gentilium δέ Iudaeorum irrisioni & prophanationi obiicerentur. Quanta fuerit in praesenti negotio Innocentii I. religio, testatur esus Epist
R la MDecentium cap. 3. ubi pol quam de unctione in Confirmatione adhibenda disseruit, sic tandem concludit: Verba autem dicere non possum, ne ma D. Iis prodere.videar, quam ad consultationem respondere. Et cap. 8. de Sacranii p. mento Extremae Unctionis: Reliqua vero quae scribi fas non erat, cum siditeris, isterrogati, poterimus edicere.
277쪽
Objicies q. oratio quam recitat Ponti sex ante unctionem, non videtur pertinere ad essentialem formam Confirmationis. I. Quia m Euthologio quod resere P. Martene Tom. I. LI. de Ritibus pag. 227. sic legitur: Beneiactus es Domine Deus oc. Et oratione hac Anfra, ornatπ Baptismatis exuitur Patriarcba, ct assumit eum qui Missis reservit. Tum vadit ad S. Penum,i cantore dicente, Quotquot in Christo baptisati estis, unguem to sancto bapti atos ungit, faciem Ignum erucis in fronte, oculis, naribus , ore, o duabus auribus, diceηst Signaculum doni Spiritus μηcti. Porro si oratio praevia essentialis foret Confirmationi, & non tantum praepara toria, ut quid in uno Templo illa funderetur, & in altero fieret unctio λ a. Idem Pater Martene ibidem p. 229. exhibet ex Euchologio ritum baptisandi & confirmandi puerum morti proximum; & Juxta quem, Post Orationem uva precatur Sacerdos infanti . Gratiam redemptionis ei largire, additur, Cr conserim oleum in aquam mittis, deinde puerum baptisat, dicens: Baptisatur servus Dei. Et conunuo induit illum, ct furo un-giι chrismate dicens: Signaculum doni Sec. E tost haec, uxta ordinem, ILrat illum eantans, Quotquot in Christo baptisati estis , ut supri , , fit
demisto. Ex quibus patet orationem, Benedictus es Domine Deus omnipotens,lpectatam non fuisse ut estentialem a Graecis, utpote quae omittatur ubi periculum mortis urget. Resp. haec duo parum momenti ac ponderis habere, nec urgere.
Non primum. Namque licet Oratio in una Ecclesia pronuntietur, Zein altera stat unctio, una tamen est moralis actio ad unum & idem Samentum perficiendum, sicut jam observatum a nobis fuit. Non secundum. Quamvis enim in illo Eucliologio non legatur inditio ad unctionem praevia, quae sorte ex alio Rituali repetenda erat , nonne dici potest orationem quam tunc Sacerdos fundit cum bapti- sat & ungit, supplere, propter instans mortis periculum, alteram prae viam orationem p Adde quod hujusce Ritualis tanta non videtur esse auctoritas, ut tot momentis quae adduximus, praeponderare possit. objicies denique cum Spalatensi: Sacramentum ex nobis producit gratiam ex opere operator atqui oratio eam non producit nisi ex opere operantis; ergo oratio non est pars essentialis Sacramenti Confirmationis Resp. dist. min. Oratio' non producit gratiam ex opere operato, sed ex opere operantis, extra sacramentum, quando scilicet oratio non est pars Sacramenti, eoncedo r in Sacramento, & quando est pars Sacr menti a Christo Domino instituta, ab Apostolis & tota Ecclesia usurpata, nego. oratio porro in Sacramento Confirmationis est pars essentialis Sacramenti a Christo Domino instituta , ab Apostolis, totaque: Ecclesia semper usurpata . .
278쪽
De necessιαρ Sacramenti confirmationis
DUobus modis considerari potest Confirmationis necessitas, Vel per ordinem ad effectus quos producit, Vel per ordinem ad Fideles, qui ejus pr*.cepto astringuntur; atque inde duae suboriuntur quaestiones hic expendendae .. Prima, utrum Confirmatio ita sit necessaria ad consequendam gratiam in fide roborantem, ut suppleri: non possit per unctionem Vertica Iem quae fit in Baptismo. Secunda,quae sit necessitas Sacramenti Confirmationis respectu Fidelium, an istuta& medii,. ukdicitur; an tantum praecepti divini vel Ecclesiastici. ARTICULUS PRIMUS .. . - . λ
Utrim Sacramentum confirmationis suppleri possit per unctionem
DAllaeus Lib. 3. de Confirmatione cap. I .m ost dat Seriptores noni saeculi non distinxisse Confirmationem a Baptismo , aid, constanter eos docere, Sacramentum Confirmationis perstae suppleri posse incasu necessitatis, Per unctionem Verticalem Baptismi .. Sunt quidem inter Recentiores, qui cum Sirmondo existimant, unctionem confirmatoriam omissam aliquando fuisse propter unctionem verticis baptismalem, quia.juxta illos, necessaria non erat repetita chrismatio ἔ Vorum non doccnt illi, unctionem verticis supplevis e seu locum aliquando tenuisse Sacramenti Confirmationis. Itaque sit, t -
Unctio vertieis in Baptismo usurpata supplere non potest
probatur I. ex usu St praxi Ectbesiae perpetua, quae & unctionem Verticis adhibuit in Baptismo, & Sacramentum Confirmationis postea administra,vit. Constat ille usus , tum ex SS. Datribus, qui utriusque. mentionem laqciunt; tum ex omnibus Libris Ritualibus ac Pontificalibus, in quibus ute que distinctus ritus praescribitur .. Unctionis verticalis mentionem faciunt Damasius in vita Sylvestri. Innocentius I. Epist. I. cap. q. .S. AmbrosiuS IA Dde Sacramentis cap. I. S. Hieronymus Dial. contra Liiciferianos, S. CyrilluS Hierosolymitanus Catechesi prima mystagogica, S. Gregorius in Sacramentario, ordo Romanus & alii. Iidem vero SS. Patres efficaciam di necessitatem Sacramenti Confirmationis probant ad obtinendam gratiam roborantem & confortantem, ut constat ex eorum testinaoniis supra relatis; igitur non existimant Sacramentum Confirmationis suppleri per unctionem Ver tiralem Baptismi .. Iroba
279쪽
DE S ac R MENIO CONJIRMAT IONIS. ast Probatur x. Quia quod est institutionis humanae non potest supplere
Sacramentum quod a Christo institutum est: atqui unctio verticis in Baptismo institutionis est humanae seu Dcclesiasticae, Sacramentum vero Confirmationis a Christo institutum est; ergo &e. Dices i. Scriptores noni saeculi imprimis Walafridus Strabo L. de rebus Ecclesiasticis c. 26. & Rabanus L. de Institutione taericorum c. 28. docenvunctionem verticis institutam fuisse a Sylvestro propter tranfitam morιis, idest,
ut in periculo mortis suppleret unctionem confirmatoriam. Quin duodecimo saeculo Hugo Victorinus L. a. de Sacramentis par .7. cap. 3. & S. Thomas decimo tertio saeculo 3. Par. q. 7 I. art. 3. ad 4. idem docere Videntur.
Re . nos supra, solvendo objectiones Danaei adversus probationem ex Traditione pro veritate seu existentia Sacramenti Confirmationis , in recponsione ad quartam objectionem, diluisse istud momentum ex Scriptori. Dus noni saeculi propositum. Consule quae ibi diximus. Ad Hugonem, dico eum nihil aliud eo loci docere , nisi tantam esse Sacramenti Confirmationis necessitatem, ut unctio baptismalis , quodammodo, idest, valde imperfecte in casa necessitatis , ad illud repraesentandum fuerit instituta. S. Thomas docet quidem unctioni verticali aliquem spiritalem effectum annexum esse, sicut & aliis Sacramentalibus, idest cieremoniis Sacramentorum; at nusquam docuit hunc effectum produci ex ipso opere operato , atque per eum Sacramenti Confirmationis effectum suppleri. Dices a. Qisi uncti sunt in vertice, sunt perfecte Christiani, teste R hano Lib. I. cap. 28. ergo unctio illa supplet effectum Sacramenti confirmationis.
Resp. distiant. Sunt persecte Christiani, quantum ad gratiam regenerantem in Baptismo perceptam, concedo: quantum ad gratIam roborantem ne. cessariam ad superandas tentationes contra fidem, nego. Id certe Volunt SL PatreS, cum Munt I. non accepto Confirmationis signaculo Spiritum san mnon darit ita Cornelius S. Pontifex. a. per hoc signaculum Christianos com
summari ct peνfici: ita S.Cyprianus Epist. 73. s. in Confirmatione dari pImLaudinem Spiritus sanctit ita S. Thomas 3. Par. q. 72. art. I. atores Luthermi & Calvin istae suggillant necessitatem Confirmationis, eamque tanquam Spiritui sancto injuriosam traducunt , quasi ipse iners & ignavus foret in Baptismo e neque sufficientes vires
subministraret ad superandas omnes contra fidem tentationes. Hos damnat Concilium Tridentinum Sess. 7. Can. 2.
Omnes Catholici consentiunt necessariam esse Confirmationem, non quiadem absolute, &necessitate, ut ajunt, medii, sed ex praecepto tum divino, tum Ecelesiasticor quamquamsunt aliqui, qui referente inareS in 3. p. q. Ta. t. I a. disp. 38. sectione I. putant nullo praecepto divino aut Ecclesiastico sub
Quae sit necessitas Sacramenti Confirmationis respectu. Fidelium
280쪽
poena peccati mortalis teneri hominem baptisatum ad percipiendum Confit. mationis Sacramentum, modo nullus sit contemptus; si enim adellet, reus homo fieret peccati mortalis. Ita de Valentia, Dominicus Soto , &Coa nink de Sacramentis q. Ta. art. 9. dubio I. Itaque sit
Sacramentum Confirmationis non est simpliciter & absolute necessarium, seu, ut dicitur, necessitate medii ad salutem,
Probatur: Quia sine illo potest salus obtineri persolum Baptisma. Patet Ex Concilio Hiberitano Can. 77. ubi dicitur; Si quis Diaconus regenr m.r. plebem, sine Episcopo vel Presbtero aliquos baptisaveris, eos Episcopus per C ' e benedictionem perficere debet . Quod β ante de saeculo recesserint , sub De qua ' quis credidit, poterit esse ivssus. ExS. Hieronymo Dial. adversus Luciferianos. Multis, inquit, in locis idem in ' ' factitatum reperimus, ad bonorem potius Sacerdotii, quam ad necesstatem legis. Alioqui si ad Episcapi iantum imprecationem Spiritus sanctus defluit, Iugendi sunt qui in lectulis, aut in castellis, aut in remotioribus locis per Presuteros σDiueonos Puptisati ante dormierunt, quam ab Episcopi inviserentur. Ex Hilario Arelatensi Hom. de Pentecoster continuo transituris, inquit, Fib listi. si besuns retenerationis beneficia et victuris autem necessaria sunι Confirma-
.4,.D. Ratio est aperta, quia eX dictisubi de Baptismo, omnia peccata perfecte delentur per Baptismum; igitur homo baptisatus, in quo nihil damnationis remanet, sine Confirmationis Sacramento potest vitam aeternam assequi. Dices: Necessarium est necessitate medii , ut homo sit perfectus &eonsummatus Christianus: sed in doctrina M. Patrum hoc habetur per
Sacramentum Confirmationis, ' '.' '. . . . :
Resp. dist. maj. perfectus Christianus per Baptismum, ea scilicetpersectione quae regenerationem & persectam in Voruit Iustificationem, concedo: perfectus Christianus per Sacramentum Confirmationis, perfectio scilicet accidentali, quae sit ad robur & augumentum ratiae, nego. Instabis: Necesse est necessitate medii, ut homo iuperet tentationes contra fidem: lsed gratia destinata ad su erandas illas tentationes datur per Sacramentum ConfirmationiS; ergo istud Sacramentum .est necessarium medii necessitate . Resp. dist. min. Gratia secundum augmentum & robur considerata datur per Confiimationem, ad facilius&promptius superandas tentationes contra fidem, concedo: gratia secundum te simpliciter considerata eum qua pωtest absolute homo tentationes illas superare, nego. Baptismi enim gratia absolute atque ex se ad hoc sufficere potest: quia tamen Christus eum in finem Sacramentum Confirmationis instituit, ut esset medium orditiarium Moy tia roborans necessaria conferretur, ideo necessarium est ex piacepto tum divino tum Ecclesiastico, non vero absoluta necessitate, ad lalutem. Dici quinque posset, id quod necessarium estnecessitate praecepti divini, fieri quoque mecessarium necessitate medii, quando praeceptuna urget, quodsi nobiez-