장음표시 사용
41쪽
43 γυνωξίν, καὶ εὐλογημένος ὁ καρπος της κωλίας σου κω πόθεν μοι τουτο ναε ελλ' η μητηρ του κυρίου μου προς ἐμέ; ἄ- - - ἐγενετο ἡ φωνη του ἀσπασμου σου εἰς τα τά μου, ἐ-- σεν ἐν ἀγαλλιασει - βρέφος ἐν τῆ κοιλί μου. 45 καὶ μακαρία η πιστευσασα Ἀτι ἔστω τελάωσις τάς λελαλημενα αὐτῆ παρὰ
49 δουλης -- ιδού - - του νυν μακαριουσίν μα πασαι αἱ γενεαι, ἰτι - - - σέν μοι μεγάλα ὁ δυνατός. και αγι- - νομα --υ, ' και - ἔλεος αυτου εἰς ο γενεας και γενεας τοι φοβσυμένοις αντον. ἐποίησεν κράτος ἐν βραχίονι αυε διεσκόρπισεν περηφάνους διανα καρδίας - καθεῖλεν δυνάστας ἀποο θρόνων καὶ φωσεν ταπεινους, πεινωντας νεπλησεν ἀγαθων και πλουτουσας 54 ξαπεστειλεν κεν ς ἀντελάβετο Ισραηλ --δος αὐ-υ, μνησθηναι ἐλέους, οὐ καθὼς ελάλησεν προς του πατέρας μών, του 'Aβρααμ α τε σπέρματι αυτ
58 καιήκουσαν Ο περίοικοι, κοὰ οἱ συγγενεις αυτῆς - ἐμεγάλυνεν κυριος - ἔλεος 59 αὐτου μετ' αυτῆς, και συνέχαιρον αυή. και ἐγένετο ἐν πλημψ 3 4 δόη ν ν περιτεμεῖν - παιδιων και ἐκ συν-- - του ὀνόματι - πατρος αυτουω Ζαχαρίαν. και ἀποκριθεῖσα - τηρ -- εἶπεν ' οὐχί, ἀλλα κληθησεται Ι--ε νης. και εἶπαν προ αυτὴν τι μει ἐστιν ἐκ - συγγενεέας σου ὁ καλεῖταιε τω νόματι - . ἐνένευον δὲ τω πατρὶ αὐτου - τί a θέλω καλεῖσθαι αὐτό. 63 και αἰτησας πινακιδιον Πραφεν λέγω 'Iωάννης ἐστιν οἰνομα αυτου καιε ἐθαυμασαν πάντες. ἀνεωχθη δὲ τὸ στόμα αυ- παραχρημα και η γλωσσ 65 αὐτου, και ἐλάλει ευλογων - θεόν. και ἐγένεω ἐπι πάντας φόβος τους περι--κουσας αυτ υς, και εὐμη πῆ ὀρεινῆ της Ιουδαίας διελαλεῖτο πάντα τα ηματα
42쪽
I ματος πί- 'Iωση δὲ ὁ ἀνηρ αυτῆς δίκαιος ων και η θέλων αυτην δειγμα-20 τισαι, ἐβουλήθη λάθρα ἀπολυσα αυτὴν ταυτα δε αὐτου ἐνθυμηθεντος, δουἄγγελος κυρίου κατ' οναρ ἐφάνη αυτω λέγων 'Iωσὴφ υἱος Δαυειδ, μη φοβηθης παρολαβῶν Μαριαμ την γυ-ῶκά σου το γαρ ἐν αὐτῆ γεννηθὲν εὐπνεύματός
νος εν γαστρι ξει και τεξεται ιόν, και καλέσουσι τ ὁ νομα
43쪽
του τεκεῖν αυρον και σμεν ον υἱον αὐτῆς τον πρωτότοκον, και ἐσπαργάνωσεν αυτον και ἀνεκλινεν αυτον εν φάρον, διότι υκ ὴν αυτως τόπος ἐν του καταλυματι.
1 και δόρα κυρίου περιελαμεν αυτ λ και φοβηθησαν φόβον μερον. και εἶπεν αὐτοῖς ὁ ἄγγελος χη φοβῶσθε Eοὐ γαρ σαγγελίζομαι μῖν χαραν παλην, II Θις ἔσται παντι τοῦ ω, ὁτι ἐτέχθη μῖν σημερον σωτηρ, ὁ ἐστιν ριστος
I κυριος, ἐν πόλει Δαυειδ. και τουτ υμ, το σημεῖον ευρησσε βρέφος ἐσπαργα-I νωμένον εν φάτνη και ἐξαίφνης ἐγένετο συν - ἀγγελε πληθος στρατιας - 14 νιου αἰνουντων τον θεὸν και λεγόντων ' δόξα, ψίστοις θελκαι - γης εἰρην ἐν ἀνθρωποις ἀδοκίας. 15 Και γενετο - ἀπηλθον ἀπ' αὐτων εἰς τὸν πανον αγγελοι, - ποιμένεια - προ αλληλους διελθωμεν - ως Βηθλεὲμ και δωμεν - φημα --I - γε - ο ὁ κυρι- ἐγνώρισεν μῖν. και ηλων πευσαντες, και ἀνευρον τηνI τε Μαμ ι και τον Ιωση και - βρέφος κείμενον ἐν τῆ φάτνη Ἀδόντες δὲ ἐγνώρισαν περὶ του ρηματος - λαληθέντος αυτοῖς - του παιδι- -- . 8 και πάντες - ἀκουσαντες ἐθαυμασαν περὶ των λαληθέντων - των ποιμένων 1 προς αὐτους ' η δε Μυία πάντα συνετηρει τα ρήματα ταλα συνβάλλουσα ἐν 20 4 καρδι- αὐτῆς. και πέστρεψαν οἱ παριενες, δοξάζοντες και αινουντες - θων ἐπὶ πασιν ἔς ἡκουσαν και εἶδον καθως ἐλαληθη πρὸ Ἀbmως.
44쪽
23 σεως, μεγαρον ἐπ- εἰς Ιεροσόλυμα πον στησα του κυραν, ' καίως γέγραπτω ἐν νόμω κυρίου τι ἄν αρσεν διανοῖγον μητραν αγιον του κυρίω24 κληθησετ α cia r. δοῖναι θυσίαν κατὰ το εἰρημενον - του νέκε κυρίου. ζευγος τρυγόνων ἡ δυο νοσσοῖς περιστ ερων. 26 Καὶ δῶ ανθρωπος ην ἐν Ἱερουσαλ- ω νομα Συμεών, και ὁ ανθρωτος --
δίκαι - και ευλαβηλ προσδεχόμενος πονάκλησιν του Ισραηλ, και πνευμα ν26 αγι- εχ αυτόν ' και ην, πῆ κεχρηματισμενον πο ου πνεύματος του πίου, μη27 ἰδεῖν θάνατον πρὶν - ἴ- τον ριστὸν κυρίου. και λθεν ἐν τω πνευμαχι εις - ἱερόν ' και - - εἰσαγαγεῖν του γονεῖς - παιδι- Ιη-- του ποιησαι αμους 28 κατὰ, εἴθισμένον του νόμου περι αυτο και αυτος ἐδέξατ αυτ ει τὰς ἀγκώ2 λας και ευλόγησεν - θεὸν και εἶπεν ' νυν ἀπολυεις τον δουλόν σου, δέσποτα,
34 τες ἐπὶ τοις λαλουμποις περι αυτου. κώ εὐλόγησεν αυτους Συμεων και εἶπεν προς Μαριαμ την μητερ αυτου ' ἄ- οἴ- κεῖται εἰς πτωσιν και ἀνάστασιν
45쪽
Nazareth. MATT. II. 1 23. Is ναχωρησάντων δε αὐτων, ἰδου αγγελος κυρίου φαίνσαι κατ' ονυ - 'Iω φλέγων εγερθεὶς παραλαβε το π ων και τὴν ροτέρα - , και φευγε εἰς ΑΘ γυπτον, και σθι κει ἔ- a M- σω ' μέλλει γαρ Ἐρωδης ζητεῖν - παιδι-I του ἀπολέσω -- ὁ δὲ ἐγερθεὶς παρέλαβεν - παιδιον κα την μητέρα αυτ I νυκτός, και - - σενής Αιγυπτον, και η ἐκεῖ ἔως τῆς τελευτῆς Ἐρώδου - ναπληρωθῆ - ρηθεν - κυρίου - του προφητου λεγοντος ' ἐξ-ιγυπτου ἐκάλεσα τον υἱόν μου. I Τότε Ἐρώδης ιδὼν οτι επαίχθη - των μάγων, ἐθυμωθη λιαν, και ἀποστειλας
ἀνειλεν πάντας τούς πώδας τώυς εν Βηθλεε και ἐν πασι τοι πίοις αὐτης ἀποI δισους και κατωτε , κατα τον χρόνον ον κρίβωσεν παρα των μάγων τότε
47쪽
δε εγεννησεν τον Ναασσών, Ναασσὼν Ι - Ναασσών, - Σαλα, του ο
νιας εγέννησεν - Σολαθιηλ, Σαλα- 27 του Νηρε του Σαλαθιήλ, του γωθιὴλ δε γεννησεν τον Ζοροβάβελ, βάβελ του Ρησά του Ιωανάν, i Ζοροβάβελ δε ἐγεννησεν τον βιουδ, 26 - 'Iωδά, τυυ Ἱωσηπι του Σεμεειν, 'Aβιουδ δε ἐγέννησεν - Ἐλιακείμ, του Ματταθ&υ του Μαάθ, Ἐλιακεὶμ δε ἐγέννησεν 'o 'Aωρ, 14 Ἀζὼρ δε ἐγεννησεν τον Σαδώκ, Σαδωκ 25 του Ναγγαι του Ἐσλε του μου -
Xριστός. 17 Πασαι - αι γενεα ἀπο 'Aβρααμεως Δαυεὶ δ γενεαι δεκατεσσαρες, και ἀπ Δαυεὶδ εως τῆς μετοικεσίας Βαβυλωνος γενεαι δεκατεσσαρες, και ἀπο της μετοικεσίας Βαβυλωνος εως του ιστου γενεαι
48쪽
ἐν τῆ ἐρημου καὶ κηρω- συον βάπτισμα μετανοίας ἐπὶ Ιωάννην τον Ζαχα
και ῆλθεν εις πασαν την περίχωρον του Ιορδάνου κηρυσσων βάπτισμα μετανοια εις αφεσιν αμαρεμ αφεσιν αμαρτιων -- τιὼν, ' ως γέγραπται ἐν
καθὼς γέγραπται ἐν του βίβλω λόγων Ἐσαωυ
προ προσώπου σου, ὁ κατασκευάσει
τος ἐν τῆ ερημωετοιμάσατε την ὁδὸν κυρίου, ευ θείας ποι ει τε τὰς
49쪽
σεται και πὰν ορος και βουνος ταπεινωθησεται, - αι ἔσται τα σκολια ει ευθείας και αἱ τραχεῖαι εἰς ὁδούς λειας, και ἰφεται πασα σαρ το σωτηριον του θεου.
μέλι αγριον. τότε ἐξεπορ ετ προς αυ- Ἱεροσόλυμα και πασα η Ου- δαια καὶ παπα η περίχωρος του Ιορ-
δάνου και ἐβαπτίζοντο ἐν τῆ 'Iomδάνη ποταμνύπ' αὐτου ἐξομολο - μενοι τὰς ὁμαρτίας αυτῶν. 'Iδων δὲ πολλους τῶν Φαρισαίων και αδδουκαίων ἐρχομένους επὶ τοβάη κνα πεν αυτοῖς γεννηματα ἐχιδνων τις πεδειξεν μῖν φυγεῖν ἀπο της μελλούσης ὀρτης ποιήσατε δν καρπον ἄξιον της μσαινοίας, ' και μηδόξητε λεγειν ἐν ἐαυτοῖς πατέρα 4'μεν - 'Aβραάμ ' λέγω - μιν - δυναται ὁ θεὸς ἐκ των λίθων του-I των ε γεῖραι τέκνα του Ἀβραάμ. η δὲ και η ἀξίνη προς την ρίζαν των δένδρων κεῖται ' ἄν - δενδρον μηποιῶν καρπον καλὸν ἐκκόπτεται και
Και η ὁ Ιωάννης ἐδεδυμένος τριχας καμήλου και ζώνην δερματίνην
περ την σφυν αυτου και ἔσθων ἀκρί- δας και μέλι ἄγριον - και ἐμπορε ετ προ αυτον πω η -δαια - ρα και ι Ἱεροσολυμῖται πάντες, και
και η ἄρξησθε λεγειν ἐν ἐαυτως πατ- ἔχ'μεν - 'Aβραάμ λέγω γαρ μῖν τι δονέεται ὁ θεὸς ἐκ των λίθων τουτων ἐγεῖραι τεκνα του Ἀβρωαμ. δη δε και η ἀξίνη πρ- την ρίζαν τῶν δένδρων κεῖται ' ἄν - δένδρον
μη ποιου καρπον καλον ἐκκόπτεται
II σωμεν ' ἀποκριθεὶς δε ελπεν αὐτοῖς ὁ ἔχων δυο χιτῶνας μεταδότω 12 - μη ἔροντι κω ὁ ἔχων βρώματα ὁμοιως ωει- Τλθον δὲ και
50쪽
7 δατι - ἔρχεται ὁ ἰσχυρότερός μου ὀπίσω μου, οὐ υκ εω ἱκανος
i ὁ δ διεκώλυεν αυτὸν λέγω Ἀγὼ χρειαν ἔχω
ιδοῖ φωνὴ εκ των οὐρα- και προσευχομένου δν ου ναι τὸν Οὐρανόν,
του σχιζομενους τους οὐρα-νους και - πνευμα ως περιστερω καταβαῖνον