Aristophanis Nvbes cvm scholiis

131쪽

ἀγριόν τινα τῶν λασίων τούτων, ῬMν περ τον πενοφάντου, σκώπτουσαι τὴν μανίαν τυτο Κενταυροι νιασαν πτάς.

τι γάρ, ην ἄμπα των δημοσίων κατίδωσι αμωνα, τι δρῶσιν; 35o

ἀποφαινουσαι την φύσιν αὐτοs, λύκοι ἐξοάφνης ἐγένοντο.

δτι δειλότοπον τουτον ἐωρων, ἔλαφοι διὰ τοὐτ' ἐγένοντο.

ωσι κομητην. m. vulgo, γένονται πάνθ' ο τι αν βουλωνται 'sic etiam Bav. nisi quod βούλονται habet. κῆν μὲν ἴδωσι κομητην.

Cod Ven. πανθ' οσα. Briineri membrinae , πάνθ' ο τι βουλονται, eaedemque et C. D. κατ' ην μὲν ἴδωσι κομητην. de illa reposivi, γιγνονται πάνθ' τι βουλονται κατ' ην μὲν ἴδωσι κομήτην, quod deinde plane invenit in atro Regio, nisi quodἈρτα in eo non es in habebat ultimani. minatanain lectionem etiam Bavennas habet, nisi quod in eois Mis est. Borgianus cum Vulgata consentit, praeterquam quod oz a habet Bav. καὶ τ ην. d. et edd. vett. κέτ' ην. Cod Ven. κατ' εἰ. Scribendunt videtur aut παν- τι , aut πάνθ' οσα, quod ex Veneto recepi.348. Ven. Σενοφῶντα. 349. εἴκασαν Β μασαν. ΒΝ. Ita e membranis recte Brenescius, quod hoc Atticum est. . 85o. Pro τι γάρ; manescius H δ αρ eoniectura reposuit. Vide quae notavimus ad V. 192.351. Pro φύσιν an C. est γνώμην. 352 ταῶτα L. καί, Ia delet ERΝ. Codigum auidani ταὐταρα καὶ Κλεώνυμον, HK αυτ αρα ταλα καὶ Κλεωνυuον. braeua, felicissime, inmutiorsonu ταυτ αρα καὶ Κολακωνυμον --ται τον ῆι φασπιν χθὲς ἐδουσαι , collato loco Vesp. 59δ χω μέρος ουτος Κολακώνυμος ἀσπιδαποβλης. Immo infelicissimam animo iecturam esse, facile idisset Vir megius, nisi Porson, tanta apud enum auctoritas fuisset, ut quaerere omiserit, quid in Nubium Ioco debuisset, in Vespamini potuisset dies. In ea lem tamen sententiam incidit etiam euigius Coni p. 173. nisi quod in secunda distione restitutum esse Cleonymi nomen censuit. 854. Sequutus sum codd. Bav. et en Vulgo deest ' Praesenteni in theatro clisthenem Q monstrat vel circunispicere iubet.

132쪽

καὶ νυν γ τι Κλεισθένη εἶδον, ὁρας δια τουτ' ἐγένοντο γυναικες.

χαίρετέ τοι νών, ω δισποιναι, καὶ νυν, περ τινὶ κἄλ

μουσων

συ τε, λεπτοτάτων ληρων ἱερευ, φράζε πρὰς μας, ο τιου γὰρ - αλλ γ' υπακουσαιμεν των νυν μετεωροσοφιστῶν,

πλὴν χροδίκω τ μέν, σοφίας καὶ γνωμης Γνεκα, σοὶ δε, 360 οτι βρενθύει τ' ἐν ταῖσιν δοῖς, καὶ ἀφθαλμὼ παραβάλλεις,

Ierimus, cuius a quinque codd. haec particul abest. 356. Vnus Regiorum, Venetus, et dii Mutinendes iamiamari. φω ν καμοιγ'. 357. παλωιγενές, ωJ S. B. h- καλαιογενές, et L. c. I. consensu delent , quod sano frigute repetitum videtur, ut et Maeq. I. Ia temere repetunt, Wτ' ἁ λεπτοτάτων. m. Ita Miam Brunctatas e membr. quibuscum consentiunt liber Ravenno et M. Quattuor alii eius codd. et ea . παλαιγενὲς iidem latrant, sed sine or quo carent etiam minariae edd.369. πακουσωμεν R. L. Ia. πακουσιαμεν. Sed mox C. inittit ruri ERN ' Τπακουσσιμε Brutichius quoque e quattuor codd.de sit, quibusculi consentiunt Rav. Bou Bavan et Elbing,,60. De Prodici subtilitat carca veri omini potissitarum ea plicationem Platonia testinioni indicavit Hein'orsu ad c Minid. 24. Eius de rebus caelestibus disputationes tetigit Aristophanes in Avi-hus v. 692.361. 362 Ii βρενθυει, παραβάλλει, ανέχει, odicea L. c. vitimam mutant in ii iii Ia habet. παραβάλλεις, ut et quidam veteres h. l. nemorant. v. K Ister ad h. l. qui et de verbo παραβάλλεσ ι,

133쪽

ωπεῖς.

φλυαρος.

τι λέγεις σύ; ἀλλα τίς - τωτὶ γαρ ἔμοιγ' ἀπόφηναι πρῶτον ἀπάντων. ΣΩΚPA ΤΗΣ αδται δη που ' μεγάλοις δέ, ἐγὼ σημειοι αὐτὰ διδάtω.

134쪽

ν τον Ἀπόλλω, -το γέ τοι δ' τ νυν λύγ ευ προς- έφυσας. καίτοι πρότερον τον ν ἀλσως - δια κοσκίνου --

ρεῖν.

ῶ, οπις ὁ βροντῶν ἐστι, φράσον, τμο , ὁ με ποιεῖ

τετρεμαίνειν.

αῶται βροντῶσι κυλινδόμεναι.

870. αἰθριας L. c. Ia. addunt oυση e glossa. m. Sic etiam Ven aliique Corripuitu in aἰθρία Aristophanes in Thesmopli. 100 l. et in muto 1129 produxit Cratinus apud Aeliantina H. A XII. 10. Iterque, a par erat, non in ictu metrico.871. λυτ a Bergier pro vulgato ociae repositum firmarimi eodices Disputavit de h. I. Da vestiis in Misc crat p. 226. 401. eqq.od. idd. Quod edebatur, τουτό γέ τοι τω νυνὶ λογφ, in aliquot, iisque optimis libris est, nec variatur, nisi ut aliqui toύτω, deinde Inu των , tum pauci προςέφησα habeant. In νυνὶ consentiunt, quod sciam, omnes Porsonus in praes ad Hecub. p. 48. emendavit, Ouτό γέ τοι διτ νυν λόγ ευ προςέφυσας, Ῥaο recepi.Idem apud Dobraeum ex Suida assem: τενυν λόγω, ἀντὶ του ποιφκαὶ τω τουτο κρινεις, αντὶ του ἐκ ποίου σημειου cod. S. αντὶ τουποίω σημειω) Ἀριστοφάνης Πλουτφ. Quae neque ad mutum neque ad hunc Nubium locum videntur spectare. Belsigius dedit, quod in Coniectaneis p. 149. aeq. proposuerat, τουτ αυτό γέ τοι τω νυν λόyφ. νον λόγφ, ut apud Sophoclem El. 69. ad Col 401. quos Iocos Reifigilia auidat, de eo, quod nunc dictiun est, accinpiendum. Eodem modo etiam eschylus Suppl. 284. καὶ ταὐτἀληθη πάντα προςφύσω λόγφ. Itaque hoc dicit apte id his quae

nunc dicta sunt asseruisti. 373. Vnus Beg. φράσον, τουθ με ποιεῖ. Sic etiam cod. Boo et pauci alii, Verissime Vulgo plena interpunctione post φράσον posita, τουτό με ποιεῖ τετρεμαίνειν , quo fit, ut haec sententia plane inutilis videri debeat. Ven. τετραμμαινειν. 375 Asseret hos tres versiis schol Hesiod ad Theog. 82.

135쪽

Οταν ἐμπλησθῶσ' Moo πολλos, ἀναγκασθῶσι φέρεσθαι 375καπακε μνάμεναι πλήρεις ἔμβρου δι' ανάγκην, τα βαρεῖαι εἰς ἀλληλα ἐμπιπτουσα λγνυνται λὶ παταγουσιν.

ρεσθαι;

--ς τουτί μ' ἐλελήθη, ὁ Ζευς οὐκ ἄν, αλλ' ἀντ αυτο -- νυνὶ βασιMύων.

376 κατακρημνάμεναι L. I. ἐτα κρημναμέναι. et B. κατακρημνουμεναι. male. m. Sic etiam membri Sed C. κροα κρη μνώμεναι Duo codd. Inch et Bav. κάτα κοημνάμεναι. 377. Bam h pro L. 37s. ἰθέριον δῖνον quum dicit, Euripidis tangit doctrinam ab Anaxagora petitam de qua praeter eos, qui de iustoria Philosophiae scripsemni, quae ad Euripidem spectant indicavit alc cenarius in diatr de r. Eur. p. 38 seqq. ro λεληθε cun Brancri Attice scripsi ἐλελη . Vide hunc ad Eccles. 650. Caelamin cavendum est, ne 'Ius ecta oves, ausim male intelligat. Latent ea, quae

sunt quidem, sed non certiuntur. Quare quum quis aliquid se latuisse dicit, proprie hoc gessivid, rem ita esse, sed se Id nescisse. Potest deinde idem dici contraria sententia deradendi alterius caussa, sic, hoc scilicet me latebat. Quorum vectorem haec Is est, remuo esse ata, et id eum, qui haec loquitur, bene scire. Neutrum Personae rustici huius senis convenit. Nam nec credit statim Socrati, quod repetitio rei arguit, Zευς υ ων, αλλ αυτ αυτολχῖνος νυνὶ βασιλευων, ne diffidere taliae tam sapienti scilicet viro audet. Quare haec 'necesse est horum Verbormin sententia sit, hoc satis incredibile est.. Quae dum secum ipse dubitat, rem, quae iam incredibilis et Videtur, cogitabundus repetit, Iovem non esse, sed eius loco I Inum regnare. Eamdem sententiata clarius expressit in Mibus V. 470.

136쪽

ἀτὰρ -δέν πω περὶ του πατάγου καὶ της βροντῆς μἐδιδαξας.

abest a membr.

EM. veti ono σμωτου 'γώ σε διδάξω. Brunctius e membrania ἀποσαοτουν β σε διδάξω ὰidit. Neutra lectio placet. Nam ut verba ἀπ σαπινευ recte reserantur ad nMστευειν, at illa, Iaae sequuntur, Mi novae lectione inepta sunt in incita ina etiam anima in modum languent. Etenim sive ἐγώ σε διδάξω, a mincedentibus disiunctis tu , ν ως ς διδάξωlegas, haec verba eam man habent, ut Socratem iura toris figuram sese componere indicent, quasi rim M a Pa-dam et o cura oracula edituriis sit. Id Vero perabsurde saceret Socrates, qui quidem σαυτo ante dixisset , quo rem te issimam, et quam quisque sponta intellagere Posset, ae explicaturum tender Quamobreni nos hic missam lacina capreatam auperciliosi Inagistri Dontem, et subridentem Potius, ut in Paaestione facillima, delet interpunctione, Maae etiam In u.ter editione obe t ἀπο σαυτή 'γω ο διδάξω dicere tuastinus. Quo argutarento, XMenogque t senex. Cui Socrates, gestu et voce, a uini facile illud inaestio possit, significans, tuo niminina, responciet, te exemplo ψocebo. Ηλω 'γω ο Bam en et Mutinenses. 385. I B. glossani habet noxi laam L. D. t tin intulere. Ceterum poeta hic irridet methodum Socraticam demonstrandi exemplis e vita humana munita. Ε . Fallitur hac in re Ernestins NuIIua hic spectatorum de methodo Socratica minasset iam si irridere voluisset Aristophanes, non quod quivis interrogando demon-

137쪽

νὴ τον Ἀπόλλω, - δεινὰ ποιεῖ γ' -υς μοι, καὶ τετάραπιαι, χωςπερ βροντὴ το οπμιδιον παταγεῖ, καὶ δεινὰ κέκραγεν ἀτρέμας πρῶτον παππάξ, παππάξ, α ιτ ἐπάγει παπαπαππάξ.χωτα χιοον, κομιδῆ βροντ' παπαπαππάξ, -- ἐκεῖναι.

suasmi, dicantem senisset Socratem, sed Ion ore in aemnon nihil nisi quaerendo disputantem. 386. ἐξαιφνης - νJ I. Ia inverso ordine. m. Ita etiam unus Regiorum et en ac M. a. b. amamuniis Bolamini. 888. Mius cod. MV. βροντην, non miam 889 ααπιτὰ Joat B explicavi: παππάξ. I, post ἐπάνει adtat παππάξ. In R. L. I. acriiatur nas 4, in in aliis duplicatio conaonae non exprimitur. Inda autein supra scriptum e*t, σπονδεῖος. ERN vulgo ατρέμας πρῶ- -ππάξ α πω ἐπάγει παπαπαππάξ. In membr. Beg. Ira nar ia bis scriptum naπὰξ ἀ-άξ. minorii codex in fine versus tantun παπαππὰξ hinet. - ἀτρέμα πρωτον --ηξ, απειτ' ἐπάγεν πα-πφιππM. ni a Ven. τρέμα. Venetus et Mut h. σωπαάρ. Bomanus, τρέμας πρῶτον παπάξ, κν- πει ἐπάγει - παπαουπαπάξ. Alii libri paullo aluer Munckiust avressi aeqiintus acumen, quod adeo laudat, ut, qui aliter se tiant, eos omni aensu carere sicat, sic scripiat rἀτρέμας πρῶτον ποι, έτα παν. ἐπάνει κῆπειτα κμπφππάξ Similitorioi'sqnus. Per m licet tua me au sensη, - AER ad amussim exacta 1 a arridet. Nos duplicata tantum lutem membr/n is Regias sequuti sumus, age haud dubio Verrem lectionem Alubent. Vocem unia quum uerat, hoc vit, Venuerupriino per intervalia crepara παππάξ inde crepitum continuam. Versu aeqRente non hercle opus ex/t in maiorem saceret strepit 3,

138쪽

ἀλλ' ὁ κεραυνὸς κόθεν - φέρεται λάμων πτοι, τομοδιδαξον ' καὶ καταφρονι βάλλων μας, τοὐς δν ζῶντας περιφλύει. 395πωτον - δη φανερῶς ὁ Ζευς 'σ' ἐπὶ τους ἐπωρκους.

καὶ πῶς, ἁμῶρε σύ, καὶ μονίων οζων, καὶ βεκκεσέληνε, ἀπω βάλλει - ἐπιόρκους πῶς οὐχὶ Σιμων ἐνιπρησεν,393. Hic Versus incla. male Strepsiad tribuitur. Bidet autem Poeta Socraticam rationem argumentandi e verbas, oriam similitudina, etymologia, etc. b. μοια ΕΒΝ. Cod unus Reg. ταυτ ουν. Sic etiam Dobraei tertius. Hoc aptius est, si hic versu est Socratis; a Strepsiadae, ταυτ' ἄρα, proprium respondentiunt. Ac tribuunt huic etiam Dianaei tertius, quartus, quintus, sed in quarto quinto-vae Personae nota Postea eposita est ad V sequentena Aptius mihi

videbatur, haec vicere Suepsiadem. Obraeus e Strabonis lila. XIV. p. 675. 992. Vol. V. p. 707. d. 2schuch. Versum contuli ac

pium in Athenodorum Tarsensem, ἔργα νέων, βουλαὶ δὲ μέσων, πορδαὶ δὲ νεοοντων, in quo ille noeta in βρονταὶ mutari iussit. Ibing καὶ νόματ'. Idm et Bam αλληλοις.

394 ανJ SS. R. c. Ib edd. Vett. - Maod Verum est. ERM- etiam Ravennas, et Branchii codd. praeter C. et membri iti q. lnia est πόθεν ἔρχεται. Ille tamen iampraetulit. Ven. αρ. 395. περιφλυειJ L. I. παραφλέγει. Ceterima oratio est negligentior disebat esse oυς μὲν καταφρονε - του δέ. Sed huius

formae et alia exempla reperiuntur alio pridemn feriendo eneca te coniuria, alio adurit aDa ita, ita, ut ita emetur. m.

Tecte praeialuiminclesiis. Iusto obsequiosior Dobraeus, Iegendum, inquit, ne monuit Porsonus, μωρὲ - καὶ Κρονιων ζων, καὶ

λήρου βεκκεσεληνου , citana Iocum e libro de Placiti. Philos. καὶ γαρ Πλάτων ό μεγαλόφωνος, εἰπών, χεος ἔπλασε τον κόσμον πρὸς μυτοῶ ἐπιδειγμα, ζει ληρου βεκκεσεληνου, κατά γε του της α ροι- κωμφδιας ποιητάς. Lemur ille locus p. 881. A. ex quo nitalistiusmodi collio potest. 898. πῶς δητ' οὐJ Delevi diis auctoribus HSS. B. M. et iubente metro. misit detis etiam Brimescius e membri Beg.

139쪽

Ἀθηνέων, γκά τὰς δρυς τὰς μεγάλας' τί παθών - γὰρ δη δρυς γ

κεραυνω

3ταν εἰς αὐτας--μος ειρὸς μετεωρισθεὶς κατακλεισα, ἔνδοθεν αυτὰς με κύστιν φυσῶ καπειθ' - ανάγκης

bminis. A νέων recte Porsonus ad Odyss. p. 278 quem Vide etiam in praelat ad Hec. p. 56. Et Homeri eis Ma . indicaverat Demeti ius n. qui, ante Maev omittit, et Bam laθηναιων. 401. V Abest C ERN Elbing δε Ravennas, Venelus, Borgianus aliique nonnulli codd. τι μαθών. Recepere Volsius et Reisio . Id su pra scriptum in uno Reg. Caetereun si partic laruaktoties mei caussa male addi lemant, hic eam reet adierassent sensu Matia, oυ γαρ ὁ δρος γ' ἐπιορκει. Quod in uno tantum labro 1 legeretur, recepissem. - Haec scripsi ante hos trionis annos. Nunc non usitavi recipere, postquam et orsonus ad Phoen. 1366 duos bonae notae codice id habere dixit, et in optimo Veneto repertum est RaV. ἐφορκεῖ. 402. Plerique codd. in iisque Bav et ven omittunt m quod exhibuerunt quum alii tum Harteianus et Bamcc. 127. 403 αδτὰς Ἀώτας R. I. I. κατακλασθη γ. BN. δεύτας ciun Munckio e quattuor codd. dedi is, quisliacum plerique alii

consentiunt.

140쪽

δ' ἀνεφυσει εἶτ' ἐξαίφνης διαλα σασα πρὸς αυτῶτώφθαλμώ μου προσετιλησεν, καὶ -έκαυσεν τὸ πρόγ

ιδ της μεγάλης επι μήσας σοφίας, ω νθρωπε, παρ' ημῶν,

M convortat Strepsiades, ut a quo accepturiis sit Nubiliti sapientiath. Vnde Socrates etiam respondet. Recte ergo Brunelaus eum quinque odia suis chori nomen hia verribus praefixit.

Ita etiam recte Brancitas cure quattvi x codd. quibuscum consentit Ravennas Ita etiam apud Diog. Laert. U. 27. ἄνθρωπε B. υνθρωπε. non displicet. BF υνθρωπε si legitur, quae plat omnique est librorem scriptura, saltem non est hon nomen a praecedentili is verbis separandiana, quod fecit Brun-elctra, sed conningi debet eum praecedenturiis ita ut cum, confirmatur. Separatum enim increpantis potius, quam alloquentis

est. Vide myraoph. m. 1133. M ad Eurip. Ion. 1121. Sed quum

tranaenaro allud nomen, nisi alloquendi caussa insertum , inutile et langiades it praestat, 'νθρωπε, confirmatum id et mn, resinas

라틴어 텍스트