In Epistolam D. Pauli apostoli ad Titum commentarius, cum aliquot digressionibus, seu totidem locis communibus, bona ex parte ad hodiernas in religione controuersias pertinentibus, collectore Claudio Espencaeo Parisiensi theologo. Digressionum praeci

발행: 1567년

분량: 809페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

531쪽

mortem dedisse & tradidisse legitur & intelligitur, aduersarios,cum Utique posset,no reptia mendo, neque vim a corpore suo repellendo, sed nocumentis atque hi suris cedendo ac succumbendo, morte ab aliis illatam,ut ait Ath nasus,ferendo, non inferendo,tolerando, non

resistendo. Haec stulta mundi sunt & infirma, quae Deus elegit,ut sapientes & fortes cofunderet, I. Cor. I. Iniuriae & passio Saluatoris, nescientibus haec ad virtutem proscere, quia haec ideo pati se permisit,ut mortem vinceret: Iniuste enim pati,& posse resistere,& nolle, gloria est patientis,damnatio occidentis. Quo etiam modo dedisse eum Pater dicitur & tradidisse, hoc ipso quod eu,cum in forma Dei esset, pas, sus es: exinanire seipsum, & formam serui sisescipere, & ad crucis usque mortem peruenire, ait Origenes,Rom. 8. Phil. 2. non ei parcendo, nihil indulgendo , non ei auxiliatus in bello, Psal. 88. & hoc enim Celsus Saluatori obiiciebat,quod in passione nihil esset a Patre adiut nec ipse sibi opem ferre potuisset,quasi non Mhoc quoque a prophetis cum ratione praedictu esset, fore quandoque ut hic pro humano genere pateretur atque moreretur, quando id mortalibus conduceret, ut respondet idem Origen. lib. i. in eudem Celsu in. Et in Praxean Tertuli.

Sic filium Patet dereliquit,dum hominem eius tradidit in morte,dum non parcit, alioqui non reliquit Pater Filium, in cuius manibus Filius

spiritum suuin posuit,denique posuit,&statim

532쪽

481 IN EPISTOLAM obiit, Spiritu enim manente in carne,caro m

Patre quom. ri omnin no potest , ita relinqui a Patre, mori risitis sis,m fuit Filio. Hoc autem sensu non tantii in Pater dic, mr per- dedit eum ac tradidit, sed etiam percussit, bu-

- h mi miliavit, vulnerauit,&attriuit, propter in i u tates & scelera populi sui, Esa. 1 3. non tantum' non euita ab huiusmodi passionibus protegendo, S: derelinquendo, hoc est, persequentium potestari exponendo, sed etiam talia ei patiendi voluntatem inspirando, quae aeterna sua voluntate ad humani generis liberationem praeordinauerat.In quo eius ostenditur tum in peccatum seueritas, quod impune milium facere noluit, tum in homines bonitas,ut quibus cum satisfacere ncquirent, satisfactorem dederit Filium, qui etiam qua Deus, eadem qua Pater, sievoluntate & actione&in nos dilectione tradidit: qua aute homo, voluntate a Patre & Spiritu caelitus infula dedit ac tradidit. Hactenus Aquinas, Part. .quaest. 7. artic. I.& 3. & post

eum Dionysj Carthus. Suma Orthodoxae fidei,lib. . artic. s8.Tribus verbis ta alioqui multa expedias, Dedit &morti Christum Deus tradidit dum tradendum ordinauit, inspirauit, exposuit, & traditum ad tempus dereliquit, non adiuuit, no eruit, triduo post ab eodem qui se dederat & tradiderat vitae reddendum & susci

tandum. Sequitur tandem eius dationis & tr Sercitu ρ e ditionis fructus duplex, nempe libertas, ut nucati in dia- redimeret ab omni iniquitate,ut nulla ia nobis id

minetur. Primus homo cxpeccato suo cum sua

533쪽

ipse posteritate inseruitutem tum peccati, ut quod qui facit, eius seruus sit,Ioan. 8. tum Diaboli, a quo enim quis vincitur, eius seruus essicitur, 1. Petr. 2. redactus est. Hic secundi homunis ostenditur potetia dc magnitudo, quod setipsum dando, non huc vel illum, sed omnes mecab aliquo peccato liberauit, ab alio non item: sed ab omni prorsus exemit de vindicauit, tam originali, quam actuali,& omnibus de singulisquet pro sua quisque voluntate nos superaddimus. Sed G a carnis quoque fragilitate,&Diaboli potentia de suggestione.Ncutrieni, quod hic Bruno exponit, non redempti obniti poteramus, nam qui primu homine in tanta virtute creatu subuertit, quanto magis nos tot miseriis

passibilitatis de mortalitatis pressos subuerte retὶ proinde nihil prodesset, certd no satis estet, etiamsi a peccatis nos mundaret, nisi de a periculo carnis dia Satanae liberaret,data illius infirmitati, huius tyranidi resistendi potestate. Addendu de ex Theod. Ea quoque de causa mo tem nostri causa a Christo suscepta, ut eius euasa tyranide, ab eius accrba nos seruitute liber ret, Ideo, inquit, Noli timere, quia redemi te, ECa. 43. Et hic quoque inges patcbat capus, nisi iam nobis aliquoties decuisus, ad id. I. Tim. 2. Qui dedit semetipsum redemptionem pro Ornnibus. Et iteria in a. ad Timoth. Digressione 4- χἡ Δm fis de longa lataque differentia mortis Dominicς hos, adc martyrum. Postremo tractatus de Mediato- st. T cap. i3.14. quo sensu Christus sit redemptor

534쪽

Redimere,

g IN EPISTOLA Μ ct redemptio, quo tota Trinitas redemiise dicatur,ut enim traditionem,ita & redeptionem tota simul operata est, Augustinus de Trinitate lib. 3. cap.M. quid de his decidi Sanctis quoque possit, quod Christus & inquatum Deus,fit redemptor, potestatis nimirum usu, licet ita saepius vocetur secundum humanitatem, humilistatis utique effectu,obedientiae exhibitione,susceptis in eadem & impletis sacrametis redemptionis nostrae causis & metitis. Ex Sententiis Theologicis,lib. 3. Dist. in .E. & aliis ocriptori bus. Neque tamen non hic aliquid dicendum illic reliquimus. Redimere hic dictu notat Anselmus, quia eius eramus. Nam aliena dicimur emere,nostra redimere. Nescis, inquit de vita beata, lib. I .cap. 3. Ambrosius, quod te primoria parentum culpa mancipatum seruituti redemerit Christus,nsi emeritὶErgo seruus es qui creatus es,& a Domino redemptus,quasi Domino& redemptori seruitutem debes. Et circiter initium cap. Ιχ.Luc. Aduersarius tanquam capi ua mancipia vilioris pretio aestimationis addicit,Dominus ut speciosa seruitia,quae ad im agine & similitudine sui fecit, idoneus operis sui estimator, magno nos pretio,I. Cor. G.quod re scilicet no ςstimatur,sed sanguine pretioso,

I. Pet. I.d vana nos couersatione,de maledicto

lepis, Gal. 3. & de perpetua impietatis morte 'redemit. Sic breuiter Tertullianus de Carne Christi, Si ab alio Deo est homo, o Mar- .cion,magis utique adamavit, quando alienum

535쪽

magno redemit,nisi dilexisset,non redemisset. Et de fuga , Dominus virtutum hominem deterris,imb ab inferis mercatus in caelos. Quis est qui depretiat, & mercedem et' tam magno comparatam commaculat Sic Arnobius in

Psal. m. Recordemur nos seruos, quia creati

ab eo sumus,& redempti probamur. In s .Hilarius, Omnem humani generis salutem oblatione sanctae & perfectae hostiae redempturus. In H8.Res. Venundati sub peccato per redemptionem in Sanguine Domini liberamur, hoc legislatio, omnes spiritus prophetiae, patria charum spes, Angelorum voces,& toto tempore diuinus sermo testatus est, ob quod redimi se deprecatur David. Sed haec eadem Dei elq- quia, ut piis spebus redemptionem denunciar, ita impiis desperantibus) non relinquunt. Ini 20.Est unigenitus Dei Filius,Deus verbii, Redemptio nostra. Ad id is s. Redemit nos de manu inimicorum nostrorum, non tunc cum Iudaeos a dominatu AEgyptiorum exemit,nam&post inimicis subditi sunt, & hodie iure alieni

imperij coercentur, sed redemit nos, cu se pro peccatis nostris dedit,per sanguine,passionem, mortem, resurrectionem sua, ab inimicis, Di bolo, angelis eius, filio perditionis,principibus aeris, mundi potestatibus, inimica morte. De vocum autem discrimine, unde orsi stimus digressionem, Origenes,Hom. 6. ad id Exod. is. Populus tuus que acquisisti, Si Dominus creator est omnium, videndu est quomodo acqui-

536쪽

A sil se dicato r, quae su a esse dubium non est. Dinos quomo is ia &-None hic ipse Deus tuus est,qui

de sὸ. rem id quisque acquirere, quod suum no erat. Inde dicunt haeretici de Saluatore , quod eius non erat quos acquisiuit dato enim pretio ho-

mines mercarum, quos creator fecerat, ac cer-

tum est unum quenque quod suu est, non eme- re, Et pretio tamen emptos ac redemptos dicit Apostolu . Aodi ergo quid Propheta dicit, Ecce in iniquitatibus, seu propter iniquitates ve- raras venditi estis. Et gratis venundati estis, Esa. so. sa. Vides Dei quidem creaturam orni nes esse nos, sed pro suis quemque peccatis ve-ditum, dc a proprio creatore alienatum. Dei er ob su naus, quatenus ab eo creati sumus. Diaboli vero serui facti sumus, quatenus peccatis ei nostris venundati. At venies Christus redemit, i cum seruiremus illi domino, cui nosmetipsos Peccando vendidimus .sta videtur tanqua suos quidem recepisse, quos creaverat, tanquam aut tem alienos aequisisse, qui 1 alienum sibi Domilaum siue errando, siue peccando qua si iterant. Et recte quidem dicitur redemisse, qui pretiusui sanguinem suum dedit, quid autem tale ut nos mercaretur Satanas etiam dedit3quo cen- su, qua pecunia,quo numismate emit quos se ' uos sibi effecit3omni genere peccati,& EI tra 'ctatu 2. in Matth.is. Ergo homo quidem non lotest dare commutationem pro anima sua: i Deus autem pro aniniabus omnium cominu-

537쪽

tationem dedit pretiosum sanguine fili j sui. Et

ad I o. s. attentius adhuc obseruat quid sibi v lit redemptio. Sic enim dicitur,quod datur ii stibus pro iis quos captiuos detinet, ut eos pristina libertati restituat. Detinebatur aute apud hostes humani generis captiuitas,pcccato tan-

qua bello superata. Venit Dei Filius, & se me ipsit in hostibus tradidit, de sitientibus eis lan'guinem suum fudit. Haec est credentibus facta Iedemptio. Quarti obiter sub mysterio designatam dicit Prou .is. Redemptio animae viri, pro Dialius priae diuitiae eius. Quae sunt requira,P Inuenies ritualia. s apienti na, iustitiam, sanctificationem: haec au tem cu Christu esse dicat Apost. I. Cor. i. Chri- /stus est animae diuitiae, ideoque eius redeptio Na corporales diuitiae,antinae masis credendae sunt pernicies, quam redeptio, nisi ex corporalibus ad spirituales trafferatur, & in bonu op conuersae,iustitiae fiant atque misericordiae. Sic breuitet in Iulianum Oratione I. Na Ziarenus,

Tun E contra magnam Christi haereditate, qua iis ut Deus codidit,& ut homo acquisiuitὶ Quid enim aliud ille, inquit Eusebius, quam pro ani- imis nostris pictium ZEt, dereliquit eum fortis

suu si, cum eum voluit prQ uniuerso mundo pretium, quo animae redimerentur, exhiberi Is vero diuinum aeternumque decretum , de quas ob causas a patre relinquendus esset, intelligens, multo etiam amplius seipsum demisit, pro redimendis animis nostris pretium factus, Jc omnis humani generis a priore illa

538쪽

daemonibus, intolerabili seruitute, redemptio ac liberatio. Demonstrationis Euangelicae lib. Io. cap.I.&8. Et recentior quidem,sed in huius mysteri j contemplatione totus velut liques ctus D. Bernardus super Cantica Serm. 2o.s2. ad cum ulu pietatis tradidit in mortem anima suam, de proprio latere fundens & proferens pretium redemptionis, quo Patrem placaret, nos ei recociliaret, per quod plane ad se veritaculum traxit, Psal. Ἀ9. Copiosia apud Deum redemptio. Prorsus copiosa, quia non gutta, sed unda sanguinis per quinque partes corporis

manauitssit Augustinus omnium tam minim Eo mittendus, quam maxime catholicus, obiter enarras id Col. I.In quo habemus redemptionem in remissionem peccatorum,De Trinitate,lib. I 3.cap. Is.In hac,inquit, redeptione tanquam pretium pro nobis datus est Christi fanguis, quo accepto,Diabol' & hic habes quod paulo antE quaeritabamus Diabolo datum li- M C si satus est,no ditatus,ut nos ab eius nexibus solucremur , nec secum eorum quenquam quos

Christus ab omni debito liber 1dubie fuso suo

sanguine redemisset, peccatorum retibus inuolutum traheret ad secundae ac sempiternae mortis exitium,sed hactenus morerentur ad Christi gratiam pertinentes electi,quatenus pro eis mortuus est, carnis tantum morte, non spiriatus. Hanc autem redemptionem tam late palere, ut de infantulis salvifica sit, sed baptizatis.

539쪽

AD TITVM. CAP. II 89 Idem undecunque captans contra suos , hoc

est, fidei aduersarios Pelagianos scribit Hilario Epistola 88. 89.qu st. . adeo ut C lestius unus eorum in Ciuitate Carthaginensi Presbyter a fidelibus fratribus ad iudicium Episcopale perductus, confiteri coactus sit baptizandis pamuulis redemptionem esse necessariam, quo, inquit,non parum sibi pr scripsit.Vnde enim re dimendi,nisi a Diaboli potestate, in qua esseno possent nisi originalis obligatione peccati aut quo pretio redimentur,nisi Christi sanguine,de quo apertissime scriptum est,quod in re missionem effusus sit peccatorum. Et Epistola sequenti,quae est patrum Concilij Carthaginensis quinti,opinor,ad Innocentium I. Rom. poni.& extat in tomo I. Conciliorum ante Ii nocentiana Epistolam. 2.de actis aduersus eundem Caesestium & Pelagium. Paruulos hi propter salutem quae per Saluatorem Christum

datur,baptizandos negant,ac sic mortifera eos doctrina in aeternum necant promittentes etias non baptizentui habituros vitam aeternam,

nec ad eos pertinere, de quibus ait Dominus, Venit Filius hominis quaerere & saluare quod perierat , Luc. I9. quia, inquiunt , non perierant , nec est quod in eis salvetur, vel tanto pretio redimatur, quia nihil in iis vitiatum,

nihil tenetur sub Diaboli potestate captiuum, nec pro eis fusus esse sanguis in remissionem legitur peccatorum,licet per Christi baptismucriam paruulorum fieri redemptionem libello

c paria.

540쪽

suo Caelestius in Ecclcsia Carthaginens iam confessius sit Et concludunt, Quicunque negat paruulos per Christi baptismum a perditioneyt f. A, liberari,& salute percipere sempitcrnam, Anares noisi ra- thema sit,Haec illi. Dii ergo noui hodie refot- . maiores sic contra Pelagianos originalem In fantulis labe asserunt,ut eos cu Pelagianis sine. baptismo in Dei regnu inducant,an non hic si mipelagiani suntῖaut qua illi audacia ac temeritate pronunciant, quod non unus Augustinus sexcenties, sed & omnis vel pene omnis retro

Ecclesia pernegauit λ Paulo latius progressi sit

muS,dum exponere volumus quo sciasia Deus quae sua sunt,acquirere, quo a malo multiplici Christus quos vili peccati mercede Diabolus emerat sanguinis sui pretio dicatur redimere, nec prius tamen ad litera regrediemur, quam huius redemptionis non latum sufficientia, sed&necessitate audiamus cx omni u dulcissimo& facundisiimo Basilio in Psat 48. fudite vos, inquit,qui in virtute vestra confiditis, qua hum na natura ad ea quae perlicieda cupit is, satis sit. Et in multitudine alumarum vestrarum gloriamivi, imo in incerto diuitiarum speratis, I. Tim. r. pretio vobis redemptionis cst opus, Ut adservitute in libertatem assieramini , qua victi per insidias Diaboli , quondam priuati. suistis, qui vos captiuos retinens , non prius λtyrannide sua dimittet, quam digno aliquo vel conueiatenti pretio persuasus, permutare Ve'lit. Pretium autem oportet non similis esse

SEARCH

MENU NAVIGATION