In Epistolam D. Pauli apostoli ad Titum commentarius, cum aliquot digressionibus, seu totidem locis communibus, bona ex parte ad hodiernas in religione controuersias pertinentibus, collectore Claudio Espencaeo Parisiensi theologo. Digressionum praeci

발행: 1567년

분량: 809페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

581쪽

, o Traei M. e 1 r. ii i s, quod paulo antecedit,de suspecto depositi fur. to stlati, Cn abitur ad Deas,ad conspectu iudicu, ante recuperatores. Sed &magistratus ali. .

bi clarissi imε Dij vocantur, Psal. ti. Deus stetit in Synagoga Deo ru, in medio Deos diiudicas. Ego dixi,oij estis,&fiiij excelsi omnes,ad quos

nimirum sermo Dei factus est,Ioan. Io .i. diuinitus aliis imperandi demandatu munus,& comita Dei vice vitae & necis in suos potestas. Quod autem causatur Deos non maledlaedos, quia neque nominandos, Veru : Non audietur

no me externoru Deoru ex Ore VestrO,Exod. 23.& confirmatur, Ose. 2. Zach. I . nulla taliu no

minum fore amplius memoria,sive mentione. de quo nos in praefatione ad sacras Heroides, delectione gentiliu,&c. Ad Hieronymum re deo,quocum hoc tantum nunc dixisse sufficiat quod Christi discipulis blasphemare aut maledicere vlli non conuenit. Omniu vero minim Ei Regibus,principi blanagistratib De quo cano Apostolis,aliis 83. aliis 84.i,penultimus,Quio P Me ια

quis βαι Ha Rege seu Imperatore aut magistratu columelia astecerit,supplicisi luito. Et quide vi ν ' 'sicleticus,deponitor: silaic', ὰc5munione te- 'movetor. Vbi Zonaras adnotat:magistratus dicto factbve i dere no licere,vet,ut tu,infideles: at eos cotta qua deceat agetes, reprehedere noprohiberi, reprehesionu verbis etiasi fortε acer Diorib' ,vehemetiorib',& nonihil ad reprehε- seru columelia spectatib No permittit eni ca. non iniuria,hoc est,conuitiu contra ius facere

582쪽

Ex contrario intelligitur,quod &Reges & prismates iuste quis increpans, non est punitione dignus. Atque hic obrueremur excelis S S. patrum Fabiani Papae, Babiis, Athanasij, Maridis,

nardi, erga Numerianuru, Constantium,Iulianum,Theodosium, Archadiurn, Mauritiu, Caesares, Ludovicum Regem Iuniorem. Et cuius quaesono sanctissimi cuiusque Pastoris in principes non impios tantum, sed&pios,sui tame, ut fit,interim oblitosΘExtat in C.Theodosiano lib. 'ait scin Iustinianco,ti. 9.tit. 7 .iL Vnica. Zonare quinio hic,sed aliunde citata, tit. . solib. 70. in cap.i 3. Hexecolabibit Imperatori rum costitutionuni,sic abbreviata. Si quis male Regis mentionem fecerit, poenς non subia-cqt, ain si perlevitatem excessit, contemnendu : si per insaniam, miseratione dignus: si per muri iam lmessens,id est per gratiam condona-dum: Sed quae de illo sunt, principi significari

ψrtet. Dignissima vero,quae huc tota trans.

feratur. Eam tulere Imppp.Theodosius, Arca- . - . dirus, Honorius AA A. Sicigitur habet .. Si quis in destic nescius,& pudoris ignarus,improbo petulantique maledicto nomina nostra credi- dexit lacesteuda,aut tumuletia turbulentus ob trectato t tempoxum nostrorum fuerit et eum poenae nolumus subiugari, neque durum alia quid, nec asperum volumus sustinere:quoniam si id leuitate processerit, contemnendum est:

si. ex insania, miseratione dignissimum: tab

583쪽

iniuria,remittendum . Vnde integris omnibus hoc ad nostram scientiam referaturi.Vt ex perinsonis hominum dicta pensemus,& virum prae permitti,an exquiri debeant;censeamiis . Et de

Vetelis quidem tum Synagogae, tum Ecclesiae pro principibus etiam impiis solenni precandi

ritu, nos abunde in I.Tim. 2. Sancte ergo Apostoli, clim viderent non debere Christianum suum cura rerum vitae huius intricari Iobedire inos rectoribus ac praefectis iusserunt, non solu 'commodis & mitibus , sed aspcrix quo que tadifficilibus.Nec parere &honorare R E G Tait Petr'princeps Apost. H ON o Rr F i C A TE.

N v M, fili mi, & Rege, &cum detratu oribus, i his qui tumultuantur, deficiunt ab eo timore cum mutantibus,inconstantibus, & iteranti iniquitates, supple,suas,cum declinantibus,rebellibus, rerum nouarum studiosis de seditiosis, non commiscearis, commercium non habeas , quoniam repentε consurget perditio eorum,& ruinam amborum quis nouit λ incognita nimirum eis utriusque fruitia seu seueritate.Tantum de hoc versiculo obited non hos inquam, solum honorare vollant, sed & pro illis orare caelestem Patrem nostrum, ut sapienter populum regant,cuius administrationi pt sunt. Id cum dissertis verbis praecipiunt, tum ipsi ac martyres deinde omnes praestiterunt. D. Cypriano, cum esset tanquam crimen obiectum ab praefecto, quod in Caesarem coniti

584쪽

ρυμ. IN EPISTOLAM rasset, respondit, Longissime absumus nos Christiani ab ista culpa, qui Caesari, etiam si alia sacra, alios Deos colenti, tamen quia princeps noster est,bene & cupimus & precamur, ct rogamus Dpum nostrum, ut mentem illius ad cogitationem verorum bonorum adducat. Plures ubi supra, tu huius sancti martyris, tum alioru sanctoru loci nobis allegati .Et frequens pbst in historiis Graecis summorum tum poti-ncu,tu principii nominis in sacris mysteriis O curriti vel expressiovel suppressio.Vt inter capita pacis & cocordiae inter veteris & nouae RO-m Ecclesias ineud ,imperate Michaele Palςo- Iogo,primum fuit, in sacris hymnodiis, Papae cum quatuor patriarchis memoriam celebrari, Autor Nicephorus Gregoras , lib. s. eL in stagmentis Pachymerij lib. item s. Illo quoque teste lib. . Arsenius patriarcha Byzantinus mandauit nomen Caesaris Alexij per annum integrum una cum Imperatorum in omnibus Romanis prouinciis, hymnis aliisque laudibus celebrari, & Imperatoris , sacris licet

interdicti,mentionem in Psalmodiis non sustulit,lib.9. Andronicus contra senior iunioris ex Ecclesiastico praeconio amotionem proclamari , eiusque nomen in Ecclesiis omnibus taceri , donec corrigeretur , a pontificibus obtinuit. At nepote in auum praeualescente,patriarcha seniori insultans, deliber bat quo pacto eius non iam Imperatoris, sed monachi in Ecclesia mentio fieret. Testatur

585쪽

AD TITVM. CAP. II r.

idem lib. H.cum Basilius Comitenus, ultimus Trapezuntiorum Rex meretriculam Irenae Reginae cognominem deperiret,hoc eum astu& uiae cupiditati,& populi similitudine nominis decepti, votis satisfecisse , qudd in sacris canticis & festis solemnibus, Basilij & Irenes

mentio fieret . Et libr. . Pachymerii, A senium suus cum primiceriis criminatur no- rarius , quasi matutinae hymnodiae initio, Psalmum, qui pro Imperatore caneretur, resecuisset. Nec magis nobis conuenit, quod

additur , Digiosis, Me, non pugnaces, iurgiosos , aut contentioses , contra res

scilicet proximi externas . Si enim sumus fi-lh pacis , & volumus super nos pacem requiescere , cum his qui pacem oderunt, pacem habeamus , Psalm . centesimo decimo- nono, & quantum in nobis, cum omnibus pacati simus, Roman. duodecimo, non mo destis tantum, quae enim virtus ferre mansuetum Z sed etiam cum rixosis. Distinguit Aquinas inter hominum genera, & alios quidem nullis verbis contristari, omnibus assenti ri, unde meri id assentatores dicantur, quos sest Marodam verb verbis omnibus resistere & con-

tradicere . Hi sunt litigiosi , quos hic de

alibi Paulus toties improbat: medium tenent, qui verbis prout conuenit, quandoque delectantur , quandoque tristantur , quod de se noster hic testatur,secundae Corinth. secundo,

586쪽

super eodem homine modo peccante trist tu, modo poenitente laetatum. Et de Litigiosis quidem clericis ad taedium usque nos in digressio nib. lib. 2. cap. 8.'. Io. H. Hic addendum quod nobis alio properantibns,ut fere fit, in mente non venit,alioqui commodius illic memoran- D sev is dum , Episcopos quan libet alias a litibus alie- ρ φης' . nos, eis tamen componendis certas olim horas

chir sedere solitos, sed, ut videre mihi videor , inui

tos, δί ut ita loquar,volentes nolentes. Et hanc enim Augustinus de multis laboribus occupationem vel molestissimam fuisse ita conqueritur ii .de Opere monachoru,cap. 29. Dominu, inquiens,Iesum,in cuius nomine securus. haec dico, testem inuoco superant suam meam,quoniam quantum attinet ad meum commodum,

multo mallem per singulos dies certis horis,.quantum in bene moratis monasteriis constia rutum est, aliquid manibus operari, & caeteras horas habere ad legedum & orandum, aut aliquid de diuinis literis agendum liberas, quam tumultuosissimas pcrplexitates causarum alienarum pati de negotiis secularibus, vel iudica-do dirimendis, vel interueniendo praecidendis: quibus nos molestiis Paulus aflixit, non utique suo, sed eius, qui in eo loquebatur, arbitrio, quas tamen ipsum perpessum fuisse non legimus. Aliter enim se habebat Apostolatus eius distursus,Nec dixit, i. Corinth. s. Secularia si iudicia habueritis, ad nos deferte, aut nos ad

iudicandum constituite, sed eos qui in Ecclesia

587쪽

AD TIO M. e AP . ira s 3 contemptibiles sum,hos,inquit,collocate. Ad reuerentiam, siue potius verecundiam , vobis

dico . Sic non est inter vos quisquam sapiens, qui possit inter fratres iudicare, sed frater cum fratre iudicatur,& hoc apud infideles8Sapientes ergo qui in locis cosistebant,fideles de sanctos, non qui huc de illuc propter Euangelium

discurrebant, 'alium negotiorum examinatores esse voluit. Vnde nunquam de eo scriptum

est, quod aliquando talibus vacaverit, a quibus

nos excusare non possiimus, etiamsi contemptibiles simus, quia de hos collocari voluit, si

sapientes deessent, potius qua ut negotia Christianorum deferrentur in profanum seu infidelium) formi. Quem tamen laborem non sine Domini donsolatione suscipimus, pro spe

vitae aeternae,ut fructum feramus cum tolerantia, Serui enim sumus eius Ecclesiae,& inaximὀinfirmioribus membris,quantalibet in eodem corpore membra simus. Et Epistola 7. Proculianum Donatianς partis Episcopum inuitans, ut mutua collatione schisma componant. Et homines quide causas, ait, seculares apud nos finire cupietes, quado eis necessarii fuerimus, sic nos sanctos dc Dei seruos appellant, Vt negotia terrae peragant, aliquando etiam agamus negotium salutis nostrae, & ipsorum, non de auro, argento, fundis,pecoribus,pro quibus rebus quotidie submisso capite salutamur,ut dissensiones hominum terminemus. Sed de capite nostro tam turpis iter nos dc perniciosa dis

588쪽

sensio est, Quantumlibet capita submittat quinos salutant, ut eos cocordes in terra faciam de caelo usque ad crucem submissum est caput nostru,in quo cocordes no sumus. Ad has curas Ecclesiasticas, quas nemo nisi expertus nouit, quam molestas, accommodat versiculum Psalmiti8. Samech. Declinate a me maligni, scrutabor mandata Dei mei, non ait, faciam, sed scrutabor. Vt ergo ea perfecte diligenterque nouerit, malignos a se declinare desiderat, ac etiam compellendo a se abigit, Nam maligni exercent ad facienda, at a scrutandis auocant, non solum cum persequuntur, aut nobiscumiitigant, sed etiam cum obsequuntur & honorant,& tamen cu suis vitiosis de negotiosis cupiditatibus adiuuandis & occupemur, eisque nostra tempora impendamus, effagitant, aut certe infirmos premunt, ut causas suas ad nos deferre compellant:Quibus dicere non aud mus,Dic homo,quis me costituit iudicem,aut diuisorem inter vos Luc.is. Constituit enim

talibus causis Ecclesiasticos Apostolus cogniatores, in foro prohibens iurgare Christianos. Et illis quidem qui non aliena rapiunt, sed sua cupide repetunt, quando dicimus, Cauete ab

omni cupiditate, non recedunt nec declinanta nobis, sed instant, urgent, precantur, tumultuantur, extorquent, ut eis potius ad ista quae

diligunt, quam scrutandis, quae diligimus, Dei

mandatis occupemur.O quanto turbarum turbulentarum taedio, & quanto diuinorum elo-

589쪽

quioru desiderio dictu est, Decbtracte,&c. Ign stat obedietes fideles,qui pro suis secularib.cius s raro nos quaerunt, & iudiciis nostris facillia me acquiescunt, nec nos litigando conterunt, sed obtemperando potius consolantur. Cetthpropter eos, qui de inter se periinaciter agunt, ct quando bonos premunt, nostra iudicata cotemnunt, faciuntque nobis perire tempora rebus eroganda diuini , propter tales inquam,ibceat de nobis in hac voce corporis Christi exclamare, Declinate, dcc. Constat ergb veteres iam tum pastores cognoscedis suorum litibus aliquam temporis portionem impendere fuis.

se solitos, sed valde quod praedixim 3 inuitos, quod sic alienis ab officio suo negotiis implicari, dc a recta se vocatione diuertere ac dilc dere viderent. Quid autem de quantum episcopis in iis liceat, longe post D. Bernardus prae- ῖς--ἰ scripsit, dum sic Eugenio suo, Pape huius nominis II i. De consideratione lib. i. ab iis sedis eius occupationibus exorsus, Quaeso, inquit, te, Quale est illud de mane usque ad vesperam litigare, aut litigantes audire Z Quid se uilius indigniusque summo praesertim Pontifici, quam non dico, omni die, sed omni penε hora,insudare talibus rebus & pro talibus3De. nique quando oramus,docemus populos,aedia ficamus Ecclesias, meditamur in lege λ Et quiadem quotidie perstrepunt in palatio leges, sed Iustiniani, non Domini : iustene etiam istud Tu videtis. Na certὸ lex Domini immaculata,

590쪽

conuertens animas, Psal a 8. Illς non tam leges quam lites,& cauillationes iudicium subuerte-tes.Tu ergo pastor & episcop' animarum,qua mente,obsecro, sustines coram te semper hac silere,garrire illas Z Hic desidero, qui Iustinianeas leges non probat,Decretales, Bonifacianas praesertim videre potuisset. Pergit aute sic, Et quid vis me facere,inquisρV t tibi ab his occupationibus parcas, Impossibile fortasse respondebis,facilius cathedrae valedicere posse.

Recte hoc,si rumpere,&non magis interrum

pere ista hortarer . Audi Apostolum, quid de

huiusmodi sentiai,Sic non est inter voa sapies, qui iudicet inter fratrem & fratremὶ Et infert, Ad ignominiam vobis dico: cotemptibiliores qui sunt in Ecclesia, hos constituite ad iudicandum. Itaque secundum Apostolum,indigne tibi usurpas tu Apostolic' ossicium vile,gradum contemptibilium. Vnde & dicebat Episcopus

Episcopum instruens,Nemo militans Deo,implicat se negotiis iecularibus,2.Tim. 2.Ego aurem parco tibi, no enim fortia loquor,sed pos. sibilia. Putasne haec tempora sustinerent,u hominibus pro terrena haereditate litigatibus, &iudicium a te flagitantibus, voce Domini tui respoderes, O homines, Quis me constituit iudicem super vos In quale tu iudicium mox v nires 3 Quid dicit homo rusticanus Sc impetitiis, ignorans primatum suum, inhonoras summam & p raecelsam sedem erogans Apostolicae dignitati Z Et tamen non monstrabunt,p

SEARCH

MENU NAVIGATION