장음표시 사용
81쪽
Dicta refert rectorpopulorum talia centum, Minos scilicet. I . Teucri Cretam tenuere, eentumque relictis
Vrbibus. c. Sic Ariadne Theseo, Non ego te Crete centum digesta per urbes Piciam. Ad idem Seneca in Troade, Urbibus centumstatiosa Crete. Alicubi quoque Lucanus,Statius,&c. Nec poetae modo ted de Geographi, Ptolemaeus,li. 3. cap. 17. Plinius lib.
6.cap. I 2. Centum urbiu claratam a. Mela,li. 2. cap.7. Solin .cap. I , . constipata cetum urbibus,
sicut perhibent, qui prodige lingua locuti, aut etiam largiti sunt,sed magnis & ambitiosis oppidis: quasi sentiat Graecos centum urbes Cretensibus prodigὸ larsitos, Secuti omnes, Homerum,lib.I9. Odysseae canentem, venas habitant diuersis vocibus urbes. cu Iliad.a.
Cetu urbibus &populis frequete dixisset,quas bona ex parte ibide numerat, hac diuersitatem Strabo,lib.io.Troianis quide teporibus V lysse teste,xc. fuisse eius insulae urbes, Post quae x. co- ditis sua tu aetate, tu persona poeta, Centurbia, ut ita dica, voca sle. Quu ergo populosae insulae regimini solus sufficere non poteratTitus,ea iravni tota noluit Paulus comissam,Sic vino singulae ciuitates suu unaquaeque pastore haberet, sed propriu unicuique indicit. Ita enim fore ut leuiore labore,& cura exactiore, subditosquet
tu facilius,tu diligetius gubernandos, si do or
82쪽
viii latumEcclesiς regedae,ceu glebae,ascriptus, no multaru solicitudine distranatur. Presoreos quos hic Graeci latinique intelligi, ut alias sa
pe,volvt,Episcopos,senes nimiru moribus,n dii annis Etsi vero de Presbyteris & senioribus , multa nobis tu dicta, I. Tim. 3. s. tum dicenda huius, cap. a. hic tamen obiter non omisero eius tum aetatis, tum etiam dignitatis mysteriit, ex Origenis Homit .H7.ad id Iosue I 3.Iesus erat presbio,velfenior,s prouelim dierum,&Homit. .in Psal 36. Et ante nos est quida obseruantes in scripturis notauerunt, Presbyteros & se- .niores non ex eo appellari, quod longaeuam S uior i , duxerint arta tem,sed pro maturitate sensus, &grauitate vitae,Veneranda hac appellatione d corari, maxime cum additur , Plenus dierum, Si
enim aeui prolixitate sic quis appelladus, quem magis oportebat alium hoc nomine censeri, quam Adam,vel Matusalem,vel Noe,qui pluribus.quam caeteri annis in hoc mundo vixisse
creduntur Nunc videamus eorum neminem
sic vocari, sed longe breuioris aeui Abraham primus in Scriptura sic appellatus est, cum ante eum plurimi annos si OO. so O. No. ut miniamum, oo.vixissent, eorum nemo, presbyter,
senior,dierum plenus dictus est,nisi Abraham, presbyter nutritus in senectute bona,Gene. I s. ut intelligentes interioris hominis maturitate, Abarum non corporis aetate sic designatum, optemus pro eode interni hominis perrecto sensu, gra- ω-i. uitat constanti inon pro 'el corporea aetate, :
83쪽
vel presbyterij officio, presbyteri vel seniores
vocari.Dustum est etiam ad Moysen a Domulio , Elige tibi ab omni populo presbyteros,
quos tu nosti,quod presbyteri sunt,Numer. H. Obserua in omni scriptura, sicubi inuenire po- μα plin' tes nome hoc Senex plenus dierum, su per aliquo ἀπι-m, se peccatore positu,quod utique dici nequit, nec Inim peccator dierum prouectus est, ut qui ie ' M ' non ad ea quae anta sunt,extendat, eorum qu Vretrorsum sunt, obliuiscens, Phil. 3. sed semper retro conuertitur, ad vomitum redit, &c. qui autem ad priora extuditur,& ad persectionem fertur, hic prouectus est in diebus suis, quodno line magno aliquo testimonio ita filio NDue diuinitus dato dictum est, alioqui quod de senili eius aetate dicebat Dominus,omnes nouerant. Quae sunt ergo tam magna Dei resp5fa,quae hominibus deseruntur, ut dicant seni homini, Senex m&c. quod omnes videbatῖEgo diuinum hic mysterium arbitror, quod ut caesi sol dies mundanos, sic Iustitiae sol spiritales facit,qui fulgore veritatis, & lampade sapientiae illustrentur. Si quis ergo in Dei praeceptis vita hanc praesentem transegerit, immaculatum se ab hoc seculo custodierit,Iac.i. hostes suos spiritale subegerit,ab istis,quos paucos & naalos Iacob dicebat enec .diebus prouehitur atque promouetur ad illos aeternos & bonos,aeterni solis luce signatos.Tali ergo quodam Or- , dine Abraha & Iosue viri sancti senes de dieru
84쪽
lis pro nuciantur. Et quoniam quς de Iesu Naue dicuntur, ad D. Iesum referuntur, quis ita Psi Presbyter, senior, dierum plenus intelligitur, kl- τ' ut ipse qui principium est &primogenitus o innis creaturae Z Ideo fortassis solus vere & inte-ErE talis, ante quem nemo. Igitur sim licet inscripturis qui Presbyteri vel seniores, vel pontifices dicantur, at D. Iesus ut in pontificibus, pontificum princeps est : ita & in Presbyteris' vel senioribus, Prcsbyterorum vel seniorum:& in episcopis,episcoporii,& omne quodclinque honorabile nomen est, primum in hoc de
principem esse credendum est Saluatore, quia& omnium caput, gph. I. 4. s. Col. 2. ante Abrahamum, Iovi. 8. ante lunam, Psal. 7s &luciferum, Io 0.ante omnes, Col. I. & omnia Haec Origenica parum licet ad literam Paulinam faciant,huc non indigna duximus quetas. suerentur,tum quia vel ex nominis saltem etymo admonent , quales esse debeant Ecclesia Presbyteri, tum quia Domini in omnibus &super omnia praestantia elucidant, & vero concionaturis etiam, non praelaturis tantum scribimus. Et oppidatim,non vicatim constituet
dos,In ciuitatibus' obseruat Aquinas in non in villis, ut in Republica Reges in urbibus, sic in regimine spirituali Episcopos. Regale quippet
sacerdotium, I. Petr. 2. Neu multitudine vili
scerent, quod olim iam de Presbyteris Hier 'mo ad Euagriunt doluit, In Can. legimus. Digressio trim .
85쪽
Quod ex hoc loco minatrimus Episcopos oppidatim, non pagatim aut vicatim cotir 'sol' hi locandos, Petrus quoque, siquidem Clementi ερ -'' iere limus, in singulis ciuitatibus singulos, tau n binos,ternos,pluresve costitui prin, cepit, qui Episcop orum potirentur vocabulo: hoc tamen prouisi, ne in villis,cas ellis, modici sud ciuitatibus instituerentur, ne nomen CO- rupi villefieret. Qu*d totidem pene verbis r petit Anactetus, Epist. 3.addos, per castella,vitilas, &ciuitatulas Presbyteros sic ab episcopis orclinandos,ut singuli per singulos sint titulos
suos. Illos ergo ad honorabilem latum urbe naiit iandos, et denominados, ne villescat nomen ,hos ad qualemcunque,vel certe quecun-
quo locum,uel Ecclesia in eo c5stitutam pra festi fuerint,in eadem vitae sus diebus duraturos Citatur in Can. Episcopi. Dist. 8o.& Ca. Audiuimus, 3. q. a. ex Euaristi epistola a. alibi episeopi constitui non possunt, nisi in ciuitatibus non minimis.&Can. Non debere. s7. Laodice nus, Quod no oporteat in villis,vicis,aut agris episcψpses ordinari, seu visitatores,qui circumeant Si qMi antea fuerint ordinati,praeter ς0nscientiam episcopi ciuitatis nihil faciant. Et hoc prior Sardicensis, Can. ,.sue s. iuxta seliam editionem, Licentia ne sit episcopos pastina. ordinandi, aut in vico,aut io ciuitate in
dic cui satis unu esse possit Presbyter, nec eni'a necelle est ibi episcopum fieri,ut episcopii villescat nomen. de hon0ris summi autoritas.
86쪽
Alia ergo ex prouincia inuitati episcopi, episcophin nefaciant,nisi in ciuitatibus quae episcopos non habeant, nisi si qua i in populosa ciuitas si . locus, ut episcopum habere mereatur. d & in nouauit,& exposuit Carthaginen. 2. G. s.Vt dioecesses quae episcopos nunquam habuerunt,non habeant, nisi accedente tempore,crescente fide,multiplicatus Dei populus desiderauerit proprium habere rectorem,eius videlicet voluntate, in cuius potest te dioecesis est constituta, episcopum habeat. Cuius fragmentum habetur,Io. q.I. Ca. Foelix. dc seq. ex Carthaginen. 3. Can. 2. Multis in Conciliis statutum a coetu sacerdotali, ut plebes quae in dioecesibus ab episcopis retinentur, si episcopos non habuerunt, nisi cum eius, a quo tenentur, episcopi voluntate,proprios accipiant rectores,id est,episcopos. Quem dominatum quidam adepti , cum in quadam vclutarce tyrannidem sibi vendicarent, δί Presbyteri ceruices aduersus episcopos erigerent, plebes quique suas conuiuiis , ves alio suasu aut fauore illicientes, ut sibi rectores eos coulo carent, ibidem confrmatum est , ne quis rector eam plebem acciperet , quae in dioecesi semper subiacuit , nec peculiarem Vnquam Episcopum haberet. Et ad hos indu bi E canones respiciens Leo I . Epistola o ctuagesima septima ad Episcopos Africanos per Mauritaniam Caesariensem constitutos.ca2.2.inCan. Illud sane quod ad sacerdotalem
87쪽
pertinet dignitate, inter omnia voluimus Ca- .nonum statuta seruari,ut no in quibuslibet locis,aut castellis, nec ubi antea non fuertit, Epia scopi consecrentur, cum ubi minores sunt plebes & conuentus, Presbyterorum cura sufficiat. Episcopalia autem gubernacula non nisi maioribus populis, & frequentioribus ciuit tibias oporteat praesidere,ne quod Sanctorum
Patrum decreta diuinitus inspirata vetuere,vLculis, possessionibus, vel obicuris & solitariis municipiis tribuatur sacerdotale fastigium, &honor, cui debeat excellentiora committi, sui numerositate villescat,quq postrema pars cap.
primum est tituli de priuilegiis. Extra. Quod nunc in sua dioecesi resti tutus Episcopus factu causatus, rationabiliter postulauit, ut si locoruEpiscopi, in quibus non debuerat ordinari, humana coditione decesserint, loca ad eius antistitis ius redigantur,cuius antea fuerant. Nam
inutile es ,rt sacerdotalis dignitas, inconsiderata ordinantis facilitate, superflua multiplicasa σῆςtμ η tione minuatur. Clim ergo aliquanto post Ste
ris,. ga phanus Emeritensis in Hispania Episcopus, principali violentia impulsus , in monasterio villulae cuiusdam nouam Episcopalis honoris ordinationem essecisset,&indiscreto facilique assensu iniustis Babae principis iussionibus p rens,iniustam illic sedis pontificalis praelectionem induxisset, ubi Canonica istitutio id fieri omnimoda ratione refelleret, isque princeps solito leuitatis agens consilio in aliis quoque
88쪽
vicis & villulis similiter facere obstinate pergeret,Toletana Synodus xii. Can. .superiori- T.t usbus partim canonibus in medium prolatis & h.Ati est. 'perlectis, in primis hoc Pauli ad Titum loco, communiter definiuit,ut praedicta villula deinceps nec sedes Episcopalis remaneret, nec Episcopus illic ultra costitueretur. Locus item sub monastica deinceps institutione masurus, sub abbatis ut hucusque) regimine modis omnibus manciparetur, non vero Episcopali ultra priuilegio frueretur, Coniaildo contra maiora
illic decreta constituto Episcopo, quia de principis impulsione, non de illius ambitione constabat,in remedium humilitatis, ad aliam decedentis cuiusuis Episcopi sede transferri permisso. Generali quoque decaetero edicto posito, ut si quis contra haec venire conatus,in locis se illis episcopu fieri eligeret,ubi Episcopus nunquam fuit in conspectuDei anathema esset, dc insuper tam ordinator quam ordinat' ordinis siti gradum perderet,ut no solum antiquorum Patru decreta, sed & Apostolica ausus conue
Iere instituta. Nec ita post Bonifacio Germaniae Episcopo scribeti se nouos tres Episcopos per totidem loca ordinauisse, qui populo per
eius praedicationem ad Christum reces aggregato, praeessent &praedicaret, Lacharias Papa resp6dens, monito prius, ut maturὶ pertractaret subtiliterque discerneret, nue pζdirζζ, M Et; λἰ,mnan loca vel populorum turbae tales essent,quae eou-
Episcopos habere mereretur, memor quod in piων i.
89쪽
sacris canonibus praecipitur, ut minime in villulis vel modicis ciuitatibus ordinetur episcopi,ne villescat nomen episcopi, SynceriS tamecius literis prouocatus, superiora concessit,&sedes illic episcopales , quae per successionem episcopos mererentur, statuit & confirmauit, Mersen burgensem, Bamburgensem, Erpho diensem,praepotentes hodie ii Germania opiscopatus. Sed praeterquam quod tu neophytierant Germani, in eis quoque erigendis locum habuit ratio, quam Gregorius I. antea specta- Anglorum uerat, ad Augustinum Anglorum episcopum, cap. 8. in Can. Fraternitatem. ut qui tum solus
adhuc in Anglica ecclesia foret episcopus , ita in Anglia episcopos ordinaret, ut longo ipsi
sibi interuallo minime disiungerentur, vel ob hoc, ne qua nocellitate in alicuius episcopi ordinatione minus conuenire polliciat Nec Vero dubium quin superexcrescente messe,& atten
tacotra operariorum raritate, liceat, aut etiam
necesse sit,iuxta propheticum verbum, custodiam augere,opportunos operarios, & custodes idoneos adiicere , .& cultores in Domini vineam,vel potius vineas, festinare, si quando tanta populorum multitudine ciuitates farcundarit altissimus, ut pastor unicus singulorum vultus nequierit inspicere, aut alias boni pastoris partes implere & pcrdissicile durum- que fuerit perlatas adeo ac diffusas dioece res , ad unum modo pastorem , ab ecclesia
sticis & laicis omnibus recursum haberi
90쪽
Quibus primum inductus Clemens v. pr
posis , mox eius successor Ioannes x x II. Auenione tum uterque sedens , compleuit,& Tolosanam ecclesiam iminensis tunc red ditibus abundantem, ne dicam luxuriantem nam causam hanc ut minus honorificam indicare malo ex capite Saluator, & sequenti, Extra uagantium communium, lib. 3. titul. 2.
quam hic ascribere in Tolosam igitur tunc Narbonensis ecclesiae suffraganeam, ex filia, 'r' se A ut sic dicam , matrem , siue Metropolim, ex episcopatu fecit Archiepiscopatum , & in sex episcopatus diuisit. Montis Albani, Sancti Papuli, Lombariacensem, Riuensem, Vaurensem, Mira picensem. Hos enim duos postiem os , quorum nulla ubi supra mentio, lc- in appendice Martini Poloni supputationius adiecta ad annum Domini Isi omnes quidem dioecesis ante Tolosanae , praeter primum , qui ad Caturcensem pertinebat, adiicit eadem, Extra uagans Appamiarum ciuitatem, Narbonensis prius prouinciae , in qua duos item episcopatus crexit: priorem in Lymo se, post in Abbatiam de Elcon translatam, posteriorem in abbatiam Sancti Pontij. Al-Diensem episcopatum in duos diuisit, crecto ibi Castrens. In Agenensi episeopum Codomen scin crexit, in Lemovicensi episcopatum in Abbatia Tutellensi. In Petragoricesi unum in villa de Sarlato, in Claro monitensi consti