Platonis Dialogi secundum Thrasylli tetralogias dispositi ex recognitione Caroli Friderici Hermanni

121쪽

POLNομοθετικὴ ἐπιστημη πονητικη πόλεως ἀγαθης. μυθέτησις λόγος ἐπιτρο ιο - ἀπο γνωμης λέγει ἀμαρτίας -οτροπῆς ἔνεκεν.κόλασις ψυχῆς θεραπεία - αμαρτημοπι γενομένP. Θυναμις υπεροχ η ἐν πράξει τε λόγω - ζου καθ' τὰ ἔχον δυνατόν ἐστιν Ἀσχὐς κατὰ φυσιν. ζει , το περιποιεῖν ἀβλαβῆ.

122쪽

νες ἐστιν; ου.

II 'Aλλὰ πάλιν ωδε. ταν ἀμφισβητῶμεν περὶ των μειγνων καὶ τῶν ἐλα - - τίνες ἐμῆς --φη-- ν; νυχ οἱ μετροαί. . ,αι δὲ περὶ τῶν πολλῶ κἀδώγων, τίνες οἱ διακρίνοντες Ουχ οἱ ἀριθμηταί Ἀλλα τί;

123쪽

ουντες διακρινουσιν οι μετρροαὶ περὶ των μεγάλων κάὶ σμικρῶν ἄρ' ου μετρουντες μί. ι δε περὶ τῶν βαρέων καὶ κουφων; ουχ ἱστάντες Ἱστάντες μέντοι Π δὲ

οὐκ ἔχω Λέγοντες, φάθι μι Λέγοντες αραχμὰς διακρίνουσιν, οταν περὶ των δικαίων καὶ δίκων κρίνωσιν οἱ

λαασταί. L Μετροωντες δέ γε περὶ των σμικρῶν καὶ μεγάλων οἱ μετρητιχα μέτρον γὰρ ην ἡταιτ' ἐαρίνετο. τως. στάντες δ αλπερὶ των βαρέων καὶ κoέφων οἱ στατικοί σταθμὰς γὰρ ῆν ω ταυτ ἐκρίνετο. Hν γάρ. ριθ-μυντες δ' α περὶ των πολλῶν καὶ λίγων, αριθμη τικοί ἀριθμος γὰρ - Λα- ἐκρίνετα οντως. m. έγοντες δέ γε, - ἄρτιώμολογησαμεν, περὶ των δικαίων καὶ αδίκων κρίνουσιν μὰς οἱ δικασταί λόγος γὰρ ην- ταs ἐκρίνετο Εὐλέγεις ώ Σώκρατες Ἀληθῆ μὰ χων καὶ λόγος ἐστίν, ώς ἔοικεν, - τὰ δίκαια καὶ ἄδικα κρίνεται Φαίνεται γουν. ποτε οντα τὰ δίκαια τἄδικα; σπερ αν - εἰ τις ρετο, ἐπει μέτρον καὶ

μετρητικη καὶ μετρητικος το μεῖζον και' ἔλαττον δι-

κρίνει, τί ον - μεῖζον κοὰ το ἔλαττον εἴποιμεν ἀν αὐτμοτι το μὲν μεῖζον περέχον, το δὲ ἐλαττον ὐπερε μενον. ἐπειδη δὲ - βαρ- ἀτο--ον σταθμος-ὶ στατι- καὶ στατικος διακρίνει, τι - - τε βαρ- ὰ - - ον; εἴποιμεν αν αυτω, οτι τὸ μὲν κάτω ἔέπον ἐν τοῖς ζυγοῖς βαρυ, τὐδὲ ανω κουφον ουτω δη εἰ καὶ ἐροιτο μῆς, ἐπεδεφειτο δίκαιον - - ἄδικον λόγος τε καὶ δικαστικη καὶ δικο-

στης ἐστιν ἡμῖν λειωπίνω, τί ποτε δν τὰ δίκαιον μι

124쪽

in otει ἀδικεῖν καὶ ἀδίκους εἶναι τακοντας Ἐκόντας εγωγε, ω Σώκρατες πονηροὶ γάρ εἰσιν. Ἐκοντας αρα σὐοῖε πονηροὐς εἶναι καὶ ἀδίκους ἀνθρώπους. /ε ουδεὶς εκῶν πονηρος ουδ' ακων μάκαρ. υλλά τοι ἁ Σώκρατες, εμη παλαιὰ παροιμία χει,-- κολλὰ ψεύδονται αοιδοί.

IV. - άγιμ-εἰ -ττό γε ἐμέσατο, ἔτος α-- ως ἐπεὶ, σχολη ἐστιν, ἐHσκεψώμεθα αὐτόν, res ψευδῆ εἴτε ἀληθῆ λεγει 'Aλλὰ σχολη Φερε δή, πότερονηγεῖ δίκαιον εἰναι, ψευδεσθαι η ληρο λεγειν Ἀλη ἔγωγε νεύδεσθαι αρα αδικον Ναι Πότερον δε ἐξαπα

ώδι-- μα οδέε βλάαττεω δίκ-- η φελεῖν τὶφελεῖν. λάπτειν αρα αδικον Ναί. Ἐστιν αρα ἀληθεμεν λέγειν καὶ μὴ ἐξαπατα καὶ φελειν δίκαιον, ψευδεσθαι δε κάὶ βλάπτειν καὶ ἐξαπατετ αδμον - μαψία,- ωα γε.V. ,καὶ τους πολεμίους οὐδαμῶς. υλλα βλαπτειν δίκαιον τους πολεμίους, φελειν δε αδικον; αἱ Ουκουν κοὶ ἐξαπατῶντας δίκαιον βλάπτειν τους πολεμίους Πῶς γαρ os T δέ; ψευδεσθαι, ῖνα ἐξαπατῶμεν καὶ βλά--ε αὐτούς, - μιαιον; NM. GM;τους-Mως -κωφελεῖν. φη δώ- εἶναι Ἐγωγὲ Πότερον ' μὴ ἐξαπατῶντας η ἐξαπατῶντας ἐπ φελεία τη ἐκείνων - ἐξαπατῶντας νηυία. Ἀλλ' ἐξ απατῶντας μεν δίκαιον αρα ἀφελεῖν, ου μέντοι ψευδομένους γε η καὶ ψευδομένους καὶ ψευδομένους δ uotu . I xxv -- ώς λιαε, ψευδε- τε καὶ

125쪽

δίκαια καὶ δικά εστιν Ἐμοιγε φαίνεται, Ἀκουε η.

ὀφθαλμον ἐγὼ ἔχω δεξῶν καὶ ἀριπτερόν, σπερ καὶ οἱ ἄλλοι ανθρωποι Ναί. Μυκτῆρα μων κοὰ ἀρι στερόν; Πάνυ γε καὶ χεῖρα δεξιαν κοὰ αριστεράν; - κοὐν ἐπειδ τὰ -- ονομάζων --δεξιὰ, εἱ- τὰ δὲαριστερὰ των μῶν, εἴ σε εγὼ ἐροίμην πότερα, ρ αν ἔχοις εἰπεῖν, τι τα μεν προς οὐδεξιά ἐστι, τὰ δε προς του ἀριστερα Ναί. θι δὴ κάὶ ἐκεῖ, επει ὰὐ-τὰ --375 πότερα τὰ μιαι ι καὶὁπότερα τα δεισια. οὶ μεν τοίνυν

δοκεῖ ἐν μὲν τω δέοντι καὶ τω καιρῶ ἔκαστα τούτων γιγνόμενα δίκαια εἶναι, ν δε τω μη δέοντι ἄδικα --ς γέ σοι δοκο- ο μεν ρα ἐν φ δέοντι ἔκαστα τμάτων ποιιῶν

ἐπιστάμενος,&ς τε ποιεῖνεκαστα τουτων ἐν τῶ δέοντι σκαι σκαιρῶ, ὁ δε μη ἐπιστάμενος ου; ληθῆ λέγεις. δή γε ταυτα ποιῶν μὰ δέοντι δίκαιος; Ναί σι ἐπιστή-

- δέ γε ταῶτα ποιεῖ Πως ν μ; -' ἐπιστήμην -

126쪽

δίκαιος. M. VIII. - - Δειν ἄρα Οἰδικος αδικος. ποικεν Κινδυνεύει αρα- μεν οἱ πρόγονοι μῖν κατελιπον σοφίαν, δικαιοσύνη εἶναι. δε ἀμαθίαν, τομο δὲ δικία Ῥοικεν.

Aκοντες αρα ἀδικουσι καὶ ἄδικοι εἰσι καὶ πονηροί. υκοντες, ως γε φαίνεται Ουκήρα ἐψευσατο τουτό γε αοιδός. οὐκ ἐοικεν.

127쪽

375 I. δεα διδακτόν ἐστιν φαρετή του διδακτον, ἀλλὰ φυσει οἱ ἀγαθοὶ γίγa/oνται ανδρες, φαλλω τινὶ τρόπω ;Ούκ ἔχω εἰπεῖν ἐν τω παροντι, ἁ Σώκρατες. πιλλωδε σκεψώμεθα αυτό. φέρε, εἴ τις βουλοιτο αυτ ν την ἀρ- την γενέσθαι παθής, - ἀγα- εἰσιν οἱ σοφοὶ μάγειροι, πόθεν - γένοιτο φλον - εἰ παρα των ἀγαθῶν μαγείρων μάθοι Π δέ εὐβουλοιτο ἀγαθος γενέσθαι ἰατρός, παρὰ τίνα αν ἐλθὼν γίνοιτο ἀγαθος ἰατρός; Θῆλον δη- παρὰ των αγαθῶν τινὰ ἰατρῶν Εἰδε ταυτην την ἀρ- την ἀγαθος βουλοιτο γενέσθαι, ηνπερ οἱ σοφοὶ τέκτονες; Παρὰ τῶν μιτόνων Εἰ-ταυτην την ἀρετην βουληθείη

ἀγαθος γενεσθαι,ήνπερ οι ανδρες Οι αγαθοί τε και σοφοί,

ποῖ χρη ἐλθόντα μαθεῖν οἰμι μεν καὶ ταυτην, εἴπερ μαθητός ἐστι, παρὰ των ανδρῶ των παθῶν ' πόθεν γαραλλοθεν Φέρε δη, τίνες - ἄνδρες ἀγα- γούνασιν;ῖνα σκεψωμεθα, εἰ ουτοί εἰσιν οἴτους ἀγαθους κοπιῶντες. Θουκυδίδης και Θεμιστοκλης καὶ ριστείδης και Περισκλῆς. ουτω οὐν ἐκάστου χομεν διδάσκαλον εἰπεῖν. - ἔχομεν οὐ γαρ λέγεται. Π Π δέ μον ν η των ζώων τι - η των λιτων ψαλλον, ἐλεύθερον η δουλον, οστις αἰτία ἔχει δια την τούτων ὁμιλίαν σοφός τε και ἀγαθὴς γεγονέναιε, οὐδε

128쪽

τεχνοι αυτοῖς γίγνοιντο, σπερ οἱ μάγειροι τε καὶ ιατροὶ Πκαὶ τέκτον, φθονοῶσιν νουσα λυσιτελει αυτοις πολλους

δεαιτέχνους γίγνεσθαι ουδὲ οἰκεῖν ἐν πολλοῖς αὐτοῖς ομίας. ἄρ ' υν -τω καὶ τοῖν ἀνδράσι τοῖk ἀγαθοῖς οὐ λυ

τελεῖ μη ἐν ἀγαθυις οἰκειν ἀνδράσιν ἀλλ' ἐν κακοῖς; - εἰπεῖν. ουν ουδὲ τοττ' ἔχεις εἰπεῖν, τερον ιογον ἐστὶ των , ἀγαθῶν λῶττειν των κακῶν

ωφελεῖν, χῖτουναντίον; Ουναντίον οι μεν ἀγαθοι αρα ἀφελοsσιν, οἱ δε κακοι βλάπτουσιν Ναί. Ἐστιν υν 377οστις βουλεται βλάπτεσθαι,ἀλλον η τελεωθαι ΟυIII. Oυδεὶς αρα βούλετια ἐν πονηροῖς - - μὰλλον

γεις. ἴδαὶ τόδε ε ώς Κλεόφαντος ὁ Θεμιστοκλεους ἰος

129쪽

M EPI APET . σοφός, δη τουτο κουσας νεοστέ- η πρεσβυτέρουν κακουσα. Ao' ουν ταsτα μὲν οἰόμεθα βούλεσθαι αυ- τον τον ἐαυτου υἱον παιδευσαι, αυτὸς σοφίαν ην σοφός, μηδεν βελτίω αυτον ποιησαι - γειτόν- μη - νομεῖ ροβοα--ην ψαρε- ου-- εἰκός γα υτ ρὰν δη σοι τοιουτος διδάσκαλος ρετῆς, ον υπεῖπες, δελ- λον δὲ δη σκεήλωμεθα, Ἀριστείδην ος ἔθρεψε μεν ον σίμαχον, επαίδευσε δε κάλλιστα Ἀθηναίων ούα διώ- σκαλον εἰ τ' ἄνδρα δὲ 'Hενος βελτίω ἐποίησε -υτον γὰρ καὶ συ ἡ.ὰ μὴ φεν - συνεγενόμεθα. M. V. Οἶσθα ουν οτι Περικλῆς αυ ἐθρεφεν ιεις Πάραλον καὶ ανθιππον, ἄν καὶ συ μοι δοκεῖς του ἐτερου ρα- σθῆναι τουτους μέντοι, ει καὶ συ οἰσθα, μειας μεν ἐδώ

οκονται, ουδενος χείρους' ἀγαθῬυς δὲ ἄρα ἄνδρας ουκεβουλετο ποιῆσαι; λλ' ἴσως αν ἐγένοντο, ω Σώκρατες,

αρετὴ κά οιός τ' ην γαθοῖς ποιῆσαι, πολυ πρότερονα την αυτου ἀρετην σοφους ἐποίησεν ἡ μουσικην καὶ 378 ἀγωνίαν Ἀλλα μὴ ου ἡ διδακτόν ἐπεὶ Θουκυδίδης αυ

βιουντα, το τερον πόρρω πάνυ καὶ μην καὶ τουτω

130쪽

δαπανωμενον διδάσκειν, ταυτα μεν ἐδίδαξε τους παῖδας τους λυτου οἱ oυδεν ἐδει ἀναλώσαντα ἀγαθ-3ς --

ουχὶ ησαν αυτ πλεῖστοι φίλοι - Παί- κοὰ τῶν συρμμάχων καὶ οἰκια ην μεγάλης κά Μυναχ μέγα εν ταὶ πολε καὶ ἐν τοῖς αλλοις Ἐλλησιν, στ' εἴπερ ην τουτο

διδοoms' ἐξευρε, ἄν τις αὐτορθ-λλε τοῖς - - ἀγα-χμη σχόλαζε δια την της πόλεως ἐπιμέλειαν ἀλλα γάρ, λεταῖρε, μη ου ἡ διδακτον φαρετή. υκ ἴσως ωλλὰ ' εἰ μη διδακτον ἐπτιν αρα φύσει φυονται - ἀγαθοί.

γαρ -νημι, φύσεις7πιτων ἀγαθῶν κων. VII. Ουκουν εἰσί τινες ανθρωποι τέχνην ἔχοντες,θ τὰς των Ἀπων των ἀγαθῶν φυσεις γιγνώσκουσι, καὶ γ

ἐστί; τί ἄνομα αυτη Ἱππική Ουκουν κH περὶ τους - νας σαύτως εστι τις τέχνη,4 τὰς ἀγαθας καὶ τὰς κακὰς -- των κυνῶν διακρίνουσιν Ἐστιν. ις αδτη; N

γυριον - ημω - μασται,--ορῶντες κρίνουσι τό τε βέλτιον καὶ το χεῖρον Εἰσίν. ἴνας ουν τουτους καλεῖς Ἀργυρογνωμονας καὶ μην οἱ παιδοτρίβαι γιγνωσκουσι σκοπουμενοι τὰς φυσεις τὰς των σωμάτων ποτων, κοὰ τῶν πρεσβυτέρων σιωτέων, - μέλλει των όαμάτων αξια λόγου εσεσθαι καὶ εὐοὶς ελπίς ἐστι πολλη τα ἔργα, ο '--τος ἔχεται, ευ ἀπεργάσασθαι.