Platonis Dialogi secundum Thrasylli tetralogias dispositi ex recognitione Caroli Friderici Hermanni

발행: 1858년

분량: 477페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

κάνη τημερον παντος μελ-ν ουχ ορῆς, ῶς αἴθρια μὲν τὰ ανωθεν, κυμαντον δε καὶ γαλήνων απαν το πέλαγος, ομοιον ς εἰπεῖν κατόπτρω . IH ἐγεις ορθῶς φαίνεται γὰρ ἀλκυονὶς τη- με .v-Mtεσημαρος, μιχθεις . uαύτη τις ην ἀλλὰ πρὰς θεῶν, πῶς ποτε χρη πεισθῆναι τοῖς ἐξ αρχῆς, ω Σοὐ κρατες, ώς, ορνίθων γυναῖκες ποτε ἐγένοντο η ρνιθες ε γυναι σφῶν παντος γαρ μῆλλον ἀδυνατον φαίνεται

πῆν το τοιουτον.

III. - τὸ φίλε χαιρεφων, ἐοίκαμεν ημεῖς - δυ--- τε κώ-δυνάτων ἀμβλυωποί τινες εἶναι κριταὶ παντελῶς δοκιμάζομεν γὰρ δη κατὰ δυναμιν ἀνθρωπίνηναγν Ῥοτον οὐσαν καὶ απιστον καὶ ροτον πολλὰ ουν φαίνεται μω κοὰ των εὐπορων πορα καὶ των ἐφικτῶν

νηπιότητα φοενῶν τω οντι γαρ νηπιος ἔοικεν εἶναι πῶς ανθρωπος, καὶ ὁ πάνυ γερων, ἐπεί τοι μικρος πάνυ καινεογιλλος ὁ του βίου χρόνος προ τον πάντα αἰῶνα. τί δ' αν, ω γαθε, ο ἀγνοουντες - των θεῶν καὶ δαψονίων δυνάμειςη τὰς τῆς ἄλης φυσεωςἐχοιεν αν εἰπεῖν, πότερον δυνατον φαδύνατον τι των τοιουτων ἐώρας, αιρεφῶν, τρίτην μεραν σος ην ὁ χειμών ' καὶ ἐν μηθεντι γάρτω δέος ἐπελθοι καὶ τὰς ἀστραπὰς ἐκείνας καὶ βροντὰs ἀνέμων τε ἐαμμια ιεγέθη υπελαβεν αν τις τ' οἰκουμέ)νην,---κῶχη συμπεσε- ι. IV. ετὰ μικρον δε θαυμαστη τις κατάστασις ευδίας ἐγενετο και διέμεινεν αὐτη γ εως του νυν ' πότερον οὐλοίει μεῖζόν τε και ἐργωδέστερον εἶναι, τοιαυτην αἰθθρί- ἐξ ἐκείHN της ἀνυποστάτου - πος καὶ ταραχῆς μεταθω ναι καὶ εἰς γαλήνην ἀγαγαῖ τον απαντα κόσμον, η γυναικὸς εἶδος μεταπλασθὲν εις ορνιθός τινος ποιησαι ἔτο μεν γὰρ τοιουτον καὶ τὰ παιδάρφα τὰ παρ μῖν τὰ

152쪽

κλάττειν ἐπιστάμενα, πηλον η κηρον οταν λάβρ ὐαδίως εκ ου αυτου πολλάκις γκου μετασχηματίζει, πολλὰς

ἰδεῶν φυσει , φ δα μονω δε μεγάλη /κανοώει συμβληφὴνατο - τα τοι- τι καὶ - ε' ἐπεὶ τον δεον Οὐρανὸν - τινὶ σαυτου δοκεῖς εἶναι μείζω φράσαις αν; V. Ara. Tῖς δ' ἀνθρώπων, ὼ Σώκρατες, νοῆσαι ἐπιατόν. - οὐκουν δη θεωρουμεν αμὰ ἀνθρώ-- προς ἀλλήλους συμβαλλομένων μεγάλας τινας υπεροχὰς εν ταῖς δυνάμεσι κανεν ταῖς ἀδυναμίαι ς υπαρχουσας; ὴ γὰρ των ἀνδρῶνή-- προς τὰ νη-α παντελῶς βρεφη, τὰ πεμ -Gα ἐκ γενετῆς φδυωπο - θα - τὴν Ο ἔχει την διαφορὰν δυνάμεως τε καὶ αδυναμίας ἐν πάσαις σχεδον ταῖς κατὰ τον βίον πράξεσι, και οσα διὰ των τεχνῶν τούτων Ουτως πολυμηχῶ - καὶ ὁ Μιλτου σώματος καὶ πῆς ψυχης -άζονται --τα γὰρ τοῖς νέοις, -- λων, VI Kά της ἰσχυος δDτης νος ἀνδρὸς τελείου τομεγεθος ἀμέτρητον σην χε την υπεροχὴν προς ἐκεῖνα μυριάδας γαρ των --ώτων εἰς ἀνηυ πάνυ πολλὰς χ ρλο-: ἄν μοίως γαρ μισαλ --ελως -ονος δή-ωπάντων κιὰ αμηχανος ἐξήρχῆς παρακολουθεῖτο - θρω -

ποις κατὰ φυσιν. πηνίκ ουν ανθρωπος, ῶς ἔοικεν, - θρώπου τοσουτον διαφέρει, τί νομίσομεν τον συμπαντα

ἀραιον πως τὰς ἡμετέρας δυνάμεις - πιι α τοῖς θεωρεῖν ἐφιπιαγ-ένοις πιο πνὸν συν ισως δόξει -λλοῖ ὁ ν ἔχει τὰ μέγεθος τ- κόσμοπι την περοχὴν πρὸς το Σωκράτους η αιρεφῶντος εἶδος, τηλικου- τον καὶ την δύναμιν αυτο καὶ την φρόνησιν καὶ δι--νοιαν ἀνὰ λόγον διαφέρειν της' inς διαθήσεως.

153쪽

ἐξ ορνίθων η ορνιθας ἐκ γυναικῶν η δε φυσις ἐν κηριωσχεδον παραβάλλουσα ζῶον που καὶ ἄπτερον πόδας -ο--α καὶ πτερωσασα πω κω τε φααμυνασα πολλησοφην - - μέλιτος ἐργάτιν, ἔκ τε - ἀφώνω κοὰἀψυχων πολλὰ γένη πλάττει πτηνῶν τε και πεζῶν καὶ

ἐνυδρων ζώων, τέχναις, ει λόγος τινῶν, ερ ατ αιπιρος μεγάλου προσχρωμένη. VIII. ας--α--- Ἀπικίμεις, -- ουσας

να, καὶ σμικροὶ παντελιψοντες καὶ ουτε τὰ μεγάλα δυνάμενοι καθορῶν ουτ α τὰ σμικρά, τὰ πλείω δ απο- ροέντες,α των περ ηπας συμβαινόντων παθῶν, ουπιαν παισὶν ἐμοῖς, ω ορνι θρηνων μελωδε, παραδώσω των σῶν υμνων πέρι. καί σου τὴν εὐσεβῆ καὶ φίλανδρον ἔρωτα πολλάκις μνήσω γυναuu τας ἐμαῖς Σανθίππη τε καὶ

ν Πρέπει γο- ω Σώκρατες, και τὰ -ὀ σου ὐηθέντα διπλασίαν εχε την παράκλησιν προς γυναι- τε καὶ ανδρῶν ομιλίαν. ηδη προ α α καιρος εκ ου Φαληρικοs; IF Πάνυ μὲν οὐν ποιῶμεν ουτω.

154쪽

EPI EIAT

I. Ἐτυγχάνομεν περιπατουντες ἐν τη στοὰ του ιο 392ου- ἐλευθερίου ἐγώ τε, - φυξίας ὁ Στειριευς' εἶτα προνῶν ἀπο Σικελίας κά των τόπω τουτων ὁ Ἐρασωτριωτος προσελθὼν δ' ἔφη, αῖρε, ἁ Σώκρατες. Καὶ συ γε, ην δ' ἐγώ τί γάρ καινόν τι απο Σικελίας ἔχεις λέγειν

εἰ δοκεL Πουν, ἔφη, βουλεσθε πρῶτον ἀκουειν τῶν ἐκεῖ; ποτερον περ αυτῶν ἐκείνων ο τι πράττουσιν η πως

γίγνονται, εως τις--οὐς ἐπιθέμενος πανοικὶ ἐξελη. υ- τως ουν καὶ οἱ Συρακόσιοι, εἰ μη τις ἔργον ποιησάμε

155쪽

σμικρῶν τούτωνί, μυι-οργιῖοιντο ἀτως, ἁ μ μάλιστα χαλεπώτατοι εἴησαν πεπομφασι δε καὶ νυνῶς ημὰς πρέσβεις ώς μὲν ἐμοὶ δοκεῖ, βουλώμενοί τι α πατθαιΠ Μετάξο ει ημῶν διαλεγομένων ἐτυχέον οἱ Συρακόσιοι πρέσβεις παριόντες. εἶπεν ουν ὁ Ἐρασίστρατος, δείξας εἰς τον εν των πρέσβεων, ουτοσὶ μεντοι, ἔφη, ἁ κρατες, πλουσιώτατός ἐστι των Σαελιωτῶν καὶ γυμ

-τως, στε ευπορίαν Κνα--τις βούλοιτο, πάνυ - λην γεωργεῖν καὶ αυτη μεν τοιαύτη, οῖα ου ετερ αλληειγε τοῖς Ελλησιν ἔτι δε τἄλλα τὰ πλουτον κοντα ἄπαντα ανδράποδα καὶ Ἀποι κάὶ χρυσος καὶ ἄργυρον

σίστρατε. ἀνη ποῖος τις εἶναι δοκε εν τη Σικελία Ου- τος, ἔφη, Σικελιώτῶν καὶ ταλιωτῶν και δοκεῖ καὶ ἔπι πλέον πάντων πονηρότοπος νοσκατ---τ-- οντως, ωοτ' ἀτινα βουμ δεαελιαστῶν ἐρωτῆν, ο τι- - νη - τατον νομίζει εἶναι καὶ πλουσιώτατον. ως αν φήσειεν

αλλον η τουτον.

III. οἰηθεὶς σέ-ὀν ἐγὼ ου περὶ σμικρῶν τὸν λόγον ποι - ἀλλα περὶ τῶν μεγίστω ν ωοουντων εἶναι, αρετης τε πέρι κοὰ πλούτου ἡρόμην, πότερον - φαίη

πλουσιωτερον εἶναι ανθρωπον, τειον τυγχάνει τά- τον αργυρίου, τοτ αγρὰς αξιος δυοῖν ταλάντοιν. ἐμαι

156쪽

EPΥΣΙΑΣ. 115σιώτερος εἶναι Ουτως. Νυν με αρα φαίνεται Ουτος ημῖν, πλουσιώτατος, στις πλείπτου-υ κέκτη πινrv. οὐ- , ἡ, δ' ἐγώ, οἱ Θιαίνοντες των καμνόν- σαημα η' του κάμνοντος χρηματα ουδείς -- έν ουνοστου ουχθι προτιμησειεν γιαίνειν ολίγον κεκτημένος ἀργ

την γίειαν ου γαρ αν ποτε προύρεῖτο, εἰ μη προτιμοτερον ηγεῖτο εἶναι των χρημάτων Ου γάρ Ουκο- καὶ εἴ τι ἄλλο φαίνοιτο πλείονος αξιον τῆς πιείας, ο τουτο κωκτημένος, --ς ει πλουσιώτατος εχ μί -δ δη τις ημῆς - - προσελθὼν ἔροιτο, ω Σώκρατες καὶ μυξία, ἀερασίστρατε, ἔχοι αν εἰπεῖν μοι, τί ἐστιν ἀνθρώπω πλεί- Εστου αξιον κτημα αρά γε τουτο, ο κτησάμενος ανθρωπος ἄριμα βουλευωτο περὶ τούτου, - αν βέλτιστα δι πραττοιτο τά τε απιτος αυτου πράγματα - τατ φίλοσν; ἀῶ, ναι,-- φησαιμεν. οὶ - δοκεῖ, ἁ Σώκρατες, ευδαιμονία πλείστου ἄξιον ἀνθρώπω εἶναι Κανου κακῶς γ', ἔφην ἐγώ Ἀλλ' αρά γε τουτου αν των ανθρώπων ευ- δαιμονεστάτους ηγησα-- εἶναι, λινες μάλιστα πράττοιεν; 'Eμοὶ γοῶν δοκουσῶν. V. Οὐκ-- Οι αρισμα πράττοιεν, σοιπερ καὶελάχιστα ἐξαμαρτάνοιεν περὶ σφας αυτους και περὶ τους αλλους ἀνθρωπους, τὰ δὲ πλεῖστα κατορθοιεν Πάνυ γε. - οἱ ἐπιστάμενοι τὰ κακὰ καὶ τὰ ἀγαθά, καὶ ο

πρακτέα καὶ ὁσα μή, ὁτ ῶν ὀρθότατα πράττοιεν κάνει

ἐλάχιστα δραμαρτάνοιεν Συνεδόκει καὶ ταυτα μν ἄρα ημῖν φαίνονται οἱ αυτοὶ ἄνδρες σοφώτατοί τε καὶ ἄριστα πράττοντες κανευδαιμονεστατοι καὶ πλουσιώτατοι, εἴπερ

αρα ἡ σοφία τὸ πλεί- αξιον κτημα φαίνεπαι. M.

157쪽

δενός Ἀλλ ἔφη, τουτον ἐν ουδὲν κωλυε αυτίκα νυκ χθ - τὰ κτήματα ἔχειν ἀντ αυτῶν τούτων, ωνπερ κῶ τοW- δεόμενος εἰς την δίαιπαν. καὶ νωι φαμι θ'

VI. El γε τυγχάνοιεν, ἔφην ἐγω οἱ οντες ανθρωποι δεόμενοι τοι ἀτρο σφίσιν οἰκίαν γενέσθαι μῆλλον, περτὴν ἐμείνου --- 4bi. εἰ ἡ τowsτοι εἴησαν, οἷοι τηνἀνθρωπον σοφίαν περὶ πλείονος ἐνεῖσθαι καὶ τὰ ἀπο

δ'εσθαι, εἰπερ τυγχάνοι τι δεόμενος καὶ βούλοιτο καὶ αυτην καὶ τὰ εργα τὰ ἀπο ταύτης διατίθεσθαι η της μεν ι- κως η τε χρῆσις πολλη τυγχάνει οὐσα και αναγκαία, καὶ

μεγάλα τω ανθρώπω τὰ διαφίροντα τὰ προς-- βων,

τοιαύτη οἰκία οἰκεῖν μὰλλον η ἐν σμικρω κά φαύλφ οἰκιδιω τῆς δε σοφίας η τε χρεία ολίγου ἀξια και τὰ δι-φψοντα σμικρά, η σοφwη ἀμαθεῖ εἶναι περὶ των μεγί---- ω καταφρονεῖ, τοὐς ἀνθρωπους καὶ μη. α ιμπιάς, της δὲ κυπαρίττου της ἐν τῆ οἰκ- καὶ Πεντελικῶν λίθων πολλους τους δεομενους τε - βουλομένους πρίασθαι οὐκουν αν εἴ γε σοφος εἰη 'περνητης,

158쪽

.- ώ ἰοαρος σοφος την τεχνην η τιν' αλλην των --ουτοτροπων τεχνῶν ευ καὶ καλῶς δυναιτο μεταχειρίζεσθαι Ουδενος ὀτο-ο- αν ἐντιμότερος τῶν κατὰ τὰς ομία μεγίστων κτημάτων ο δὲ δυνάμενος εὐβουλεύ- γε τοsτο πράττειν ἔ

πλουσιώτερος; καί - ου ανώμα στερός γε μολογη- σαις αν εἰναι περὶ ουδενος των μεγίστων, ἀλλα σοφώτε- και ουδὲν μῶλλου διὰ τουτο πλουσι τεροiri. 1σως

γους, - νυδ δια μεθα, uinx mu ri , ἐπεὶ ἡ ἀ- θῶς γε υτως ἔχειν, αλλ' ἄσπερ ἐν τῆ πεττείον-- πε Betoυς, υς εἴ τις φέροιτο, δυναιτ αν του ἀντιπαίζοντας ποιεῖν ἡττασθαι Ουτως, ῶστε μη ἔχειν στι προς ταλαί- φέρωσιν ἰο-ῶνκHπερὶ των πλουσίω/---δήν τι μῆλον - ως ἔχειν, λόγους δέ τινας ἀναι τοιούτους, δέν τι μῆλλον ἀληθεῖς η ψευδεῖς, ους λέγων ανθρωπος περιγίγνοιτ' αν των ἀντιλεγόντων ως οἱ σοφώτατοι καὶ πλουσιώτατοι ημῖν εἰπέ καὶ ταυτα μέντοι αυτὰς ψωυδῆ λέ- cγων ἀλα- λεγοντων. - δὲν μὲν πως θαυμαστόν, ὁμοί- ῶσπερ, εἰ δύ' ἀνθρωπαπει γραμμάτων λεγοίτην, ὁ με φάσκων του Σωκράτους αρχειν σιγμα, ὁ δ ετερος αλφα Ουτος αν εἰη κρείττων ὁ λόγος ὁ του λέγοντος αλφαντου φάσκοντος σῖγμα αρχήν. Vm Πω βλέφας δὲ μ τοὐς παρόντας H ως, ἄμα γελῶν τε κάν----, ωσπερ οὐ παρ- Mς ἔμπροσθεν λελεγμένοις, ' - μέν, φη,. Σώκρατες, ου τοιουτους - δεῖν τους λύγους εἶναι, οἷς μητ' ἀν πεῖπαι δν-

159쪽

ἀπ' αὐτῶν τίς γὰρ αν ανθρώπων ποτὲ πεισθείη νουν ἔχων, ς οἱ σοφώτατοι ημῖν πλουσιώτατοι ἀλλα μὰλλον, ἐπειδὴ περὶ του πλουτεῖν διαλέγεσθαι δεῖν ὁπμεν - ἔφην εγώ τοιγαροsν το λοιπον δη φυλαξόμεθα- καλῶς καὶ σῶ ποιεῖς παραινων ἀλλα τί - αὐτός, ἐπείπερ εἰσηγεῖ τον λύγον, δετεχείρησας εἰπεῖν, πότερον σοὶ δοκεῖ προ-- - περὶ τούτου δοκομίσω εἰρῆσθαι ' Mμὲν τοίνυν δοκεῖ ἀγαθον ειναι, ἔφη, τὐπλουτεῖν. IX. - δ αυτου τι βουλομένου λεγειν, πο - es

δενα, οῖμαι εἶναι, οστις αν ουιομολογησειε ταπιτα καὶ μην, ἔφη ὁ ετερος, καὶ ἐγὼ οἶμα ουδένα ντι- ου αν396 ποιμα- λογεῖν ἐμοί, νίοις ἀνθρώποις κακὴν εἶναι τοπλουτεῖ, ἐ- - οὐν εἴπερ ἀγαθον ην, κακον μῶν μοι ἐφαίνετα λα- ών αὐτ- ει ' ἡ τοι μῆς, εἰ μὰ, ἐτυγχάνετε περὶ τούτου διαφερόμενοι, οπότερος υμῶν ἀληθεστερα λεγε περ ιππασίας, πως αν τις αριστα π- πευοι, εἰ μ/ν αὐτὸς ἐτυγχανον ἱππικος ' αὐτος αν,μῆς

μειρώμην παπιειν της διαφορῆς Ἀστυνόμην γὰρ αν,, παρὼν μη πι- δε- ῶός τ' - ἐκώλυον διαφερομιένους

η εἰ περὶ τερου ουτινοσουν διαφερόμενοι μηδέν τι μὰ

λον ἐμέλλετε, εἰ μη ὁμολογοῖτε τουτί, μῆλλον ἐχθρῶ ἀντὶ

φίλων ἀπαλλαγηναι

a. ν- ει, ἐπειδη τετυχw-α-- τοιούτου πράγματος διαφερομένω, ἡ ἀνάγκη προσχρησθαι παρ' τον βίον, και μεγάλα διαφέρει πότερον ἐπιμελητέον ἐστὶ τoώτου --φελίμου οντος η οὐ, καὶ ταμα οὐ τω φο -

160쪽

νουσιν, ἐπειδὰν εἰς την λικίαν τάχιστα ἀφίκωααι τουῆdη φρονεῖν, ώς δοκουσι, σκοπεῖν οπόθεν πλουσιοι ἐσον ΠΡ, ως, αν μεν-αιιός του ει, ἐὰν ινμη, οὐδενός εἰ----δάωαιρον ουτωσὶ σφόδρα, τἀλλα σοι φερομένω περὶ τούτου -τωσὶ μεγάλου πράγματος δια φερεσθε, ἔτι δ' αυ προς τούτοις περὶ του πλουτεῖν διαφέρεσθε Ουιοπότερον μήλαν φλευκὰν ουδὲ οπότερον κουφον η βαρυ - oπώτερον κακον η ἀγαθόν, ως αν μα- - πέρι διαφέρεσθε, καὶ ταυτα μέντοι τὶμ ιδετα φίλω D

τοsτον ηδέως εροίμην αν, εἰ δοκουσιν αυτω εἶναι ανθρω- . πο αδικοι καὶ δίκαιοι. M a1ια, ἐφη ἐκεῖνος, καὶ σφόδρα μέντοι Π δε; το ἀδικεῖν ποτερον κακόν σοι δοκεῖ εἶναι, ἀγο ν κακον ἔμοιγε. - δ' - - ανθρωπος, εἰ μοιχμοι - των πέλας γυναῖκας ἐπ' ἀργυρω, ἀδικεῖναν η υ; κάὰ ταυτα μέντοι καὶ της πόλεως καὶ των νόμων κωλυόντων; διοιεῖν αν ἐμοιγε δοκεῖ χλουν, ἔφη, εἰ μαν πλουσι--γχνα- ων καὶ ἀργυριον δυνατος μα-

SEARCH

MENU NAVIGATION