Platonis Dialogi secundum Thrasylli tetralogias dispositi ex recognitione Caroli Friderici Hermanni

171쪽

ὰρ αν ταsτα φαίημεν εἶναι, α δ ἀρετην ἄνθρωπος ---τει Φημί. υρ ουν οἷόν τε ανθρωπον μαθεῖν τι τουτων, οσα δια λόγου διδάσκετια, εἰ παντάπασιν ἀπεστερημένος

το ἀκούειν, εἴπερ διδακτός γε Ἀρετη-φ ἀκούειν και αυτ καταχρώμεθα προς τὰς μα σεις Φαίνεται. XXVI. Οὐ- εἴπερ ἡ ἰατρικηἀατ' ἐ- τον --τα,αέειν, φαίνοιτο αν ημῖν - λὰ η ἰατρικῆτων χρησίμων οὐσα προς την ἀρετην, εἴπερ δια της ἰατρικης το ἀκουειν πορισθείη καὶ ουδέν γε κωλύει υρ' οὐν πάλιν καὶ εἰ την ἰατρικην αντὶ χρημάτων πομπαίμεθα, φαίνοιτο αν ημῖν καὶ τα χρηματα πω μα -- πρὸς -- την καὶ γαρ ἔστιν, ἔφη, τομό γε ουασον παλιν ομοίως

καὶ δι υ τα χρηματα πορισαίμεθα Παντάπασι μεν ουν

πάντα υρ οὐν ἄν σοι δοκεῖ αν ωπος απὰ μοχ ρῶν τε καὶ αἰσχρῶνπραγμάτων ἀργυριον--μπορίσασθαι, ἀμ' -- ν ἰατρικην ἐπιστημην κτήσαιο, ἡ δύναιτο ἀεινα του νολυ τε τω δ' αὐτμἐκείρο καταχρησθαι

172쪽

προς ἀρετην φετερ αττα των τοιούτων Πάνυ μεν ουν ἔμοιγε δοκεῖ Ουκουν ου αν το γε μοχθηρον χρήσφον

ταυτα προς τα αυτὰ χρήσι---ι ,αώοντο γαρ αν ἐνίοτε μοχθηρὰ πράγματα προς αγαθόν τι χρησιμον εἶναι' ἔτι δὲ μῶλλον καὶ ἐπὶ τούτου αν φανερὰ γενοιντο εἰπερ-05 γὰρ,----ς -- - ανευ οὐκ αν μνοιτο, εἰ μὴ ταπιτα --πάρχοι, φέρε, πῶς αν τα --α σαις αρ' οἷον τε ἀμαθίαν προς ἐπιστημην χρη ον εἶναι, η νόσον προ υγίειαν η κακίαν προς ἀρετήν; --ἔγωγε --. XXIX. καὶ μην ἡδε, αν ὁμολογήσαρ εἶναι, ἐπιστημVν ἐγγεν- ι τω μὴ ἀμαθία προτερονυπάρξαι, καὶ γίειαν, οτω μὴ νόσος, Ουδὲ ἀρετήν, οτω μὴ κακία ' μη γαμουτως, ς ἐμοὶ δοκεῖ οὐκ αν αρα φαίνοιτο ἀναγκαῖον εἶναι, οσων ἄνευ οἷουν τε γίγνεσθαι,--α καὶ χρήσιμα εἶναι πρὸς -- φαινοι το γαρ ανημῖν ἡ ἀμαθία προς ἐπιστήμην χρήσιμος ουσα, καὶ ἡ νόσος προς πίειαν, καὶ ἡ κακία προς ἀρετήν Σφόδρα δυς--στως ν κα ὶ προς--τους τους λόγους, εἰ μὴ πάντα ταῶτα πια ιτα ἔσται- κοιταμαθὼν δ' -τὸν ἐμβαι ἴσου εχ ἡ-αι οπερ αὐτὰ λεγόμενον λίθου εφῆσαι, - ,--τους μεν ους λόγους, ν δ εγώ, εάσωμεν χαίρειν, ἐπειδήπερ οὐδυνατοί ἐσμεν ὁμολογησαι, οπότερον ταυτὰ χρήσιμα -καὶ χρηματα φού ἐκείνου δὲ πέρι πῶς αν φαίημεw πότερον α πιδαιμο νέπτερόν τε κώ βελτίω ἡγησαίμεθα εἶναι ανθρωπον, εἰής πλείστων δέοιτο προς το σῶμά τε καὶ την δίαιταν ἐπιτηδείων, φε ώς ἐλαχίστων

τε καὶ φαυλοτάτων μάλιστα δ' αν ἴσως καὶ τολο δεθεωρηθείη, ἀτις αὐτον προς--ον - ανθηλωπον παραβάλλων --ore' ὁποτέρα τῶν ἔνων βελτίων, πότερον Π

173쪽

παντὶ ἀνθρώπφ ευπορον γνῶναι, οτι η του γιαίνοντος εξις κρείττον ἐστὶ της του κάμνοντος ' τί δαί ποτέρως τυγχάνομεν πλειόνων τε καὶ μῆλλον παντοδαπῶν δεόμενοι, οταν κάμνωμεν Ψοταν γιαίνωμεν υταν κάμνωμεν επιταν αρα αυτοὶ αυτῶν τυγχάνωμεν φαυλότατα διακείμενοι, τότε σφόδρα τε καὶ πλείστων, τὰ προς ηδονας τὰς διατου σώματος, εὐεπιθυμίαις τε και δεησεσίν εσμεν ουτως. XXX. Ουκουν κατα τον αυτον λόγον, σπερ αυτος αυτου τότε φαίνεται βέλτιστα ἔχων οταν ἐλαχίστων των τοιούτων δεηται, υτ πάλιν και δυοῖν οντοιν, εἰ γεντυγχάνοι σφόδρα τε και πολλῶν ἐν ἐπιθυμία τε κάνδεήσειῶν, ὁ δε ολίγων τε και ησυχως οἷον τὰ τοιάδε σοι των ανθρωπων τυγχάνουσι κυβευται ὁντες, οι δε οἰνόφλυγες, ετεροι κ γαστρίμαργοι - απαντα γὰρ ταὐταχυδεν ετερον τυγχάνειῶντα η ἐπιθυμίαι Σφόδρα γε. λδ ἐπιθυμίαι πῆσαι οὐδενίτερον η ενδειαί τινωw- ουν πλεῖστα τούτων πεπονθότες ἄνθρωποι εν μοχθηροτερα ξει εἰσὶ των ω μηδεν φώς ἐλάχιστα τοιαυτα πεπονθότων Πάνυ μεν ουνεγωγε κώνσφόδρα μοχθηροίς τους τοιούτους υπολαμβάνω εἶναι και οσω αν μῶλλον τοιούτους, τοσούτω κά μοχθηροτέρους Ουκουν δοκεῖ ημῖν υχ οιόν τε χρησιμα εἶναι ταυτα προς τουτο, εἰ μη τυγχάνοιμεν καὶ δεόμενοι τούτων προς τοsτο Φημί. Ἀναγκαῖον ἄρα, εἴπερ μέλλει μῖν χρησιμα εἶναι ταὐτα προς τὰς του σώματος θεραπείας τωνενθειῶν, ἄμα καὶ δεισθαι ημῆς τούτων προς τοsτο Ἐμοιγε δοκεῖ Ουκουν οτω τυγχάνει πλεῖστα χρησιμα δυτα προς τοὐτο ουτος α φαίνοιτο και πλείστων δεόμενος προς τοὐτο, εἰπερ νάγκη των χρησίμων πάντων προσδεισθαι. μοιγε δοκε Ουτω φαίνεσθαι Ἀναγκαῖον ἄρα φαίνεται κατά γε τοsτον τον λόγον, οἷς τυγχάνει πολλὰ χρηματα

174쪽

oντα, τούτους καὶ πολλῶν δεῖσθαι των προς την του σωματος θεραπείαν ἐπιτηδείων τὰ γαρ προς τουτο χρησιμα τα χ ματα ἐφαίνετο σπε α --καὶ αν ημὶν φαμνονντο , πλουσιώτατοι μοχ ρότατα διακείμενο- ὰπερ γε καὶ πλείστω, τοιούτων ἐνδεεῖς οντες.

175쪽

36. I Eξιόντι μοι ἐς μνήσαργες καὶ γενομέν ,οq- - τον χλι--διῆξε φωνη βοῶντος του, Σωκρατε ΣώκρHας - δὲ ἐπιστραφεὶς περιεσκόπουν ὁπόθεν εἴη,

Κλεινίαν ορῶ τον ξιόχου θέοντα επὶ Καλλιρρόην μετα Θάμωνος του μουσικου καὶ λαρμίδου του Γλαυκωνος 'ηστην δὲ αὐτ ὀ μεν διδάσκαλος των κατὰ μουσικην, ὁ δ' Λωρείας ἐραστὴς αμα - ἐρώμενος δοκε ουν μοι ἀφεμένω της εὐθυ δου ἀπαντῶν αυτοῖς, πως ασταομου γενοίμεθα δεδακρυμένος δε ο Κλεινίας, Σώκρατες, νυν ὁ καιρος ἐνδείξασθαι την ἀεὶ θρυλουμένην προς σου σοφίαν ὁ γαρ κατηρ ἔκ τινος ρακίας αἰφνιδίου ἀδυνάτως ἔχει καὶ προς τῆτέλει του βί- ἐστίν, ἀνιαρῶς τε φερε την τελευτην, καίτοι γε τὸ πρόσθεν χρόνον διαχλευάζων τους μορμολυττομενους τον θάνατον καὶ σίπράως ἐπιτωθάζων ἀφικόμενος ουν παρηγύρησον αυ---λ εωθας, πως ἀστενα- ἐς το χρεὼν καί μοι συνχ- λωτοῖς ῖνα κάν-- - σεβη. . 'Aλλ' οὐκ ἀτυχήσεις μου, Ἀλεινία, οὐδενὸς τῶν μετρίων καὶ ταμα

176쪽

μηδεν τερον, 'A ναῖος οτι το κοινον δη τομο καὶ προς πάντων θρυλουμενον, παρεπιδημια τίς ἐστιν ο βίος, καὶ

περιαμυττον τον νουν, εἰ στερησομαι τοsδ το φωτὸς

177쪽

AEΙOXOxτῶ υπεναντία καὶ ποιείς καὶ λεγεις, ου ἐπιλογιζόμενος,οτ αμα μεν ὀδυρει την ἀναισθησίαν, ἄμα δε ἀλγεῖς επὶ σηψεσι και στερήσει των δεων, σπερ εἰς τερον ζύν ἀποθανουμενος, ἀλλ' ου εἰς παντελῆ μεταβαλῶν ἀναισθησίαν καὶ την αυτην τη προ ης γενέσεως. ουν ἐπὶ της ράκοντος Ἀλεισθένους πολιτείας ουδεν περὶ

κακον ην ' ἀρχην γαμουήης, περὶ ον αν ν ουτως ουδε μετὰ την τελευτην γενήσεται συ γαρ υκ ἔσει περὶ νεσται πάντα τοιγαρουν τον τοιόνδε φλυαρον ἀποσκέδα- σαι, τουτ εννοησας οτι της συγκρίσεως ἄπαξ διαλυθείσης καὶ τῆς κχυχῆς ἐς τον οἰκεῖον ἱδρυθείσης τόπον, υπο- λειφθὲν σῶμα, γεῶδες ον καὶ αλογον, ουπιεστιν ὁ ἄνθρωπος. μεῖς μὲν γάρ εσμεν ψυχή, ζῶον ἀθάνατον ἐν θνητῶ366 καθειργμένον φρουρία το δε σκῆνος τουτὶ προς κακουπεριηρμοσεν η φυσις, ω τὰ μὲν δοντα ἀμυχιαι καὶ πτηνὰ και πλείοσιν ὀδυναις ἀνακεκραμενα, τὰ δε ἀλγεινὰακραιφνῆ καὶ πολυχρόνια καὶ των δόντων ἄμοιρα νόσους δὲ καὶ φλεγμονὰς των αἰσθητηρίων, ετ δε τὰς ἐντος κακότηταςd οἷς ἀναγκαστως, ἄτε παρεσπαρμένη τοῖς πο-ὐοις η ψυχη συναλγουσα τον ουράνιον ποθει καὶ συμφυλον αἰθέρα, καὶ διψῶ της ἐκεῖσε διαίτης και χορείας δοι- γνωμένη ' στε η του ζῆν απαλλαγη κακου τινός εστιν εἰς

ἀγαθὰ μεταβολη. N. a. Κακον ουν, ω Σώκρατες, γουμενος τὸ ζῆν

πῶς ἐμαυτω μενεις, καὶ ταυτα φροντιστης ν και υπὲρ

ημῆς τους πολλοὐς τω νῶ διαφερων; αδ υξίοχε, συχλου ἔτυμά μοι μαρτυρεις, οίει δεκαθάπερ υ ναίων η πληθυς επειδη ζητητικός εἰμι τῶν πραγμάτων, ἐπιστημονά του εἶναί με εγο δε ευξαίμηναν τὰ κοινὰ ταυτα εἰδέναι τοσουτον ἀποδέω των περιτ- των καὶ ταυταχε, ἁ λεγω, Προδίκου ἐστὶ του σοφου ἀπη-

178쪽

τὰ δε τετραδράχμου προικα γαλάνη ουτος ουδένα διδάσκει, δια παντὰς δὲ ἔθος ἐστὶν αὐτW--εῖν το επιχά μεων ἀφ isti HUχεῖρα νίζει δός τι κάὶ λάβοις τί ἀκαρῆ διεγραφα τον βίον, καὶ ε ἐκείνου θανατ μου φυχη, 'Aξωχε. γάλα μερος της ηλικίας μοιρον τῶν ανι - - κατατην πρώτην γένεσιν το νηπιον κλαίει, του ζων ἀπολυπης ἀρχόμενον οὐ ματ- ρουν ουδεμιῆς ἀλγηδόνος, λο μιαμ λαοδυνάμενον α πάσχει, κλαυον ριγμενον δὲ καὶ ταύτην της δυσαέεστησεως μίαν εχον φωνην. oπόταν δὲ εἰς την επταετίαν ἀφίκηται πολλους πόνους διαντλῆσαν, ἐπέστη α παιδαγωγοὶ και γραμμι --καὶ Εμέτραι, ταιτικοί, πολυ πληθος--ωτῶν. α ω δὲ εἰρτους εφηβους ἐγγραφη, κοσμητης καὶ φόβος χειρων, ἔπειτα ύκειον καὶ Ἀκαδημια καὶ γυμνασιαρχία καὶ βάβδοι και 367 κακῶν ἀμετρίαι καὶ πῶς ο του μειρακωκου χρόνος ἐσἀνυπο- γνισμὰς κάντη. ἐπὶ τοὐς νέους ἀρεσιν μα',εμίου κα--λπιδανδὲ τουτων, φροντίδες αντικρυς υπέδυσαν και διαλογισμοί, τίνα την του βίου ὁδον ἐνστησεται, και τοις στερον χαλεποῖς ἐφάνη τὰ

θον υπῆλθε το γῆρας, εἰς δ πῶν συρρε -- φύσεως ἐπίκηρον καὶ δυσαλθές καν μη τις -ττον - χρέος ἀπο-

179쪽

Η μονες, ους - πιρὶ πλεω υ ποιῶνται, θάττον ἀπαλλάντουσι του ζην 'Aγαμηδης γουν καὶ Τροφώνιος οἱ δειμάμενοι το Πυθοἶτο θεορτέμενος, ευξάμενοι τὰ κράτιστον τρος γε νέσθαι τι, της ευσεβείας παρὰ της φας γερας, ἐπειδὴ του ζευγους στερησαντος ποδυντες αυτοὶ διηνεγκαν αυτὴν εἰς τον νεών, μετὰ την εὐχὴν νυκτὶ μετηλ- λ ιν μοι νίν εἴη διεξιοπι - των ποιητῶν, οῖ -

- μὸν γάρ τί ποτ' ἐστὶν ὀαυρωτερον ἀνδρός

πάντωνίσσα τε γαῖαν ἐπιπνείει τε καὶ ερπῆι.

368 τον δ' Ἀμνια ον τί φησιν; --πήρ - φίλει Ζευς, αἰγίοχος Ἀπολλων-- uin' Ἀ- ῖκες γηράος ἡδύν. x κελεύων - τον φυντα θοηνεῖν εἰς οσ' ἔρχεται κακά, τί σοι φαίνεται ἀλλὰ - μαι, μονα- παρὰ τὴν - VII. Ποίαν δέ τις ελόμενος ἐπιτηδε- ν η τέννην οὐ

180쪽

μέμφεται καὶ τοῖς παρουσι χαλεπαίνει; τὰς χειρωνακτικὰς ἐπέλθυμεν καὶ βαναύσους πονουμένων ἐκ νυκτος εἰς νύκτα - ,δεις ποριο φένων τἀπιτηδεια, κατων μένω φυρμου καὶ φροντω- ; saaὰ - πλωτικον καταλεξω- μεθα, περαιουμενον διὰ τοσῶνδε κινδύνων καὶ, ς ἀπεφήνατο ιας, μητε ἐν τοῖς τελανωσιν οντα μήτε εν τοῖς

μουσιν; ὁ γὰρ ἐμίγειος μυωπος ει ἀμφίφος αυτὰν εἰς το πέλαγος ἔρριψεν - στυχη γετόμενος πῶς ἀλλ' ἡ

γεωργία γλυκύ- δηλον ἀλλ' ου ὁλον φασιν ελκος, ἀεὶ λυπης πρόφασιν εὐρισκύμενον, κλαῖον νυνὶ μεν αυχμο ν, νυνὶ δὲ ἐπομβρίας, νυνὶ δὲ ἐπίκλυσιν, νυνὶ δε ερυμητος ποι τεία - πολλα γαρ περβαίνω - διὰ πόσα, i ἐλαύνεται δεινῶν την μεν χαρὰν ἔχουσα φλεγμονης δίκην παλλομένην καὶ σφυγματώδη, την δὲ ἀπότευξιν αλ-- λ μ ν καὶ θανάτων μυρίων χείρω τίς γαρ αν εὐδα μονη--προς δελον ζῶν, εἰ ποππυ σθείη κώ --γελείη δημ- παίγ/--, ἐκβὰλλόμπον συριττόμενον, ζημιουμενον, ησκον, λεουμενον ἐπεί τοί γε, Ἀξιοχε πολιτικέ που τέθνηκε Μιλτιάδης κοὐδὲ Θεμιστοκλῆς; που δ' μιάλτης κοὐδὲ πρώην οἱ δεκα στρατηγοί ο θῶ, - οὐκ ἐπ ρήμη. τὴν γνώμην . - γὰρ ἐφαίνετό μοι σεμνον μαι ---- δημω συνεξάρχεω δὲ περὶ Θηραμένην αὐΚαλλίξενον τῆ στεραία προέδρους εγκαθέτους φέντες

-τε χροι οτονησαν των ανδρῶν κριτον θάνατον καίτοι