장음표시 사용
181쪽
ἀθλιωτερος μακρααδ. ποτε Ουν, ωυξίοχε, την ἐλευθεριωτάτην ἐπιστημην τίθεσαι - λοιπῶν ἀπεπιτται πιτάπη. τί τὰς λοι-
σντάς ἐστιν Ουτε περὶ τους μετηλλαχότας - Πῶς φος, ω Σώκρατες ἔα αδ πιτ περ με τοὐς ωντας Ουκ ἔστιν, οἱ δὲ γὰρ - ως οστε ἀτι πάθοις, ἐσται περὶ σέ - γὰρ οὐκ ἔσει. μαιος ουνη λύπη περὶ του μήτε οντος μήτε ἐσομένου περὶ ξίοχον Ἀξίοχον δυρεσθαι, κανομοιον ς ε περὶ της Σκύλλης η του κεντ ρου τις δυροιτο τω - Συ μεν ἐκ της επιπολαζουσης τὰ νυν λεσχηνείας τα σοφὰ ταυτα εἰρσμας ἐπιμεν γάρ ἐστιν ηδε η φλυαρο- λόγους ἀ-τικροτήσης, ω Σώκρατες Οὐκ ἐπαῖει γὰρ ὁ νους ἀποπλανώμενος εἰς ευεπείας λόγων, οὐδὲ απτεται αὐτα
σοφισμάτων Οὐκ ἀνέχ εται, μόνοις δὲ α εδεχα - να-
182쪽
νεθουργίας, ῶστε καταφρονησαι μεν υπερβαλλόντων ρωνβίας, διαπεραιώσασθαι δε πελάγη, δειμασθαι δε αστη, καταστήσασθαι πολιτείας, αυαβλέψαι δὲ εἰς τον οὐρανὸν - ἰδεῖν περιφορας ἄστρων καὶ δ μυς ηλίοντε καὶ σεληνης ἐκλείψεις τε καὶ ταχεως ἀποκαταστάσεις ἰσημερορίας τε καὶ τροπὰς διττας χειμῶνος καὶ θέρους καὶ πλειάδων ανατολάς τε κάνδέσεις νέμους τε καὶ καταφορὰς
κῶνδε περίνοιαν καὶ γνῶσιν σχεν.Xl TZστε οὐκ εἰς θάνατον ἀλλ' εἰς ἀθανασίαν μεταβαλεῖς, ἀυξων, οὐδε ἀφαίρεσιν ξεις τῶν ἀγαθῶν, ἀλίσωματι τὰς δονάς, ἀλλ' ακράτους ἀπασῶν ἀλγηδα-ν ἐκεῖσε γαρ ἀφίξει μονωθεὶς ἐκ τῆσδε της εἱρκτῆς, ἐνθααπονα πάντα καὶ ἀστένακτα καὶ ἀγήρατα, γαληνος δή τις
183쪽
κοὰ περιαθρῶν τὴν φυσιν, φιλοσοφῶν - προς ὀχμον-Hθέατρον, ἀλλὰ προς ἀμφιθαλῆ την ἀληθειαν. - ,-- τίον με τρώγωπεριεστακας ' υκ- ῖνα, κἀγὼ μιμησάμενος τοπις ηορας στεριττον εῖ- καμπαλιν μετεωρολογῶ κάὶ δίειμι-- ἀχιον καὶ θεῖον δρόμον, ἔκ τε τῆς ἀσθενείας ἐμαυτον συνείλεγμια καὶ μ
σιν τον πάππον αυτου καὶ ὁμόνυμον πεμφθέντα εἰς λον οπως τηρήσειε την νησον ἐν, οἱ δύο θεοὶ ἐγένοντο, ἐκ τινων χαλκεων δέλτων, ας ε Υπερβορέων ἐκόμισαν δοτίς τε κῶρκαέργη ἐκμεμαθηκένηα, μετὰ τη- του σωθμαως λύσιν --μαην - μον ν - -- παπατῆνέπόγειον οιωησιν, ἐν ἡ βασίλεια Πλουτωνος ου ηττω της τουωιὰς αυλης, ατ της μεν γης ἐχουσης τα μέσα του νου, του δε πόλου ἔντος σφαιροειδους, οὐ τὰ μὲν ετερον ημισφαίριον θεοὶ ἔλαχον ἡοωράνιοι, το δὲ ετερον οἰ-ένερθεν, οἱ μὲν δελ- οντες, οἱ δὲ ἀδελ- παῖδες τὰ δὲ πρόπυλα της εἰς Πλούτωνος οδου σιδηροῖς κλείθροις
καὶ κλεισὶν ἀχυρωται ' ταυτα δε ἀνοίξαντα ποταμὼς Αχ ρων,κδεχεται, μεθ' ον Κωκυτός, ους-πορθμεύσαντας
c XIII. Κνταυ- καθεζονται δικαστά ἀνακρίνοντες των ἀφικνουμένων καστον, τίνα βίον βεβίωκε καὶ τίσιν ἐπιτηδεύμασιν ἐνωκίσθη τω σώματι κνευσασθαι μὲν ουν
184쪽
AELOX Oae 143αφθονοι μὲν ραι παγκάρπου γορος βρυουοι, πηγαὶ υδάτων καθαρῶν ὐεουσι, παντοῖοι δε λειμῶνες θεσι ποι -ις ἐαριζόμενοι, διατριβαὶ ' φιλοσόφων --μ α κμά τε ευμελῆ κHἈλαπίναι-άτοχορηγητοι, κοὰ ἀκηρα-- τος ἀλυπία καὶ ηδεῖα διαιτα ουτ γαρ χεῖμα σφοδρὸν ουτs θάλπος ἐγγίγνοιαι, ἀλλ' υκρατος η χεῖται παλαῖς ηλίου ἀκτωιν ἀνακιρνάμενος ἐνταυθατο μεμημένοις ἐστί τις προεδρία - τὰς οσίους ἀγιστείας --ε συντελο- πῶς οὐ σοὶ πρώτω μετεμ της τιμῆς γεννητη των θεῶν καὶ τους περὶ φακλέα τε καὶ 1wam gσον κατιοντας εἰς Σιδου πρότερον λόγος ἐνθάδε μυη --α, καὶ - θάρσος της ἐκεῖσε πορείας παρὰ της Ἐλευσι- ἐναύσασθαι ἔσω δὲ του διὰ κα--γημάτωνήλα , αγονται προς μι-- ἐπ ερεβος καὶ χάος διὰ ταρτάρου, ἔνθα χῶρος ἀσεβῶν καὶ Λαναχων δρεῖαι ἀτελεῖς καὶπαντάλου δῖψος καὶ Τιτυοῆ σπλάγχνα καὶ δεσμ ω πετρος μηνυτος ου τὰ τέρματα αὐθις αρχεται πό- 372νων Ἀμάθ- περιλuχμωμενοι καὶ λαμπάσι , α μόνως πυρουμεν- αγιτῶν κοὰ πεισαν αἰκων αἰκιζόμενοι ἀπιοι
XIV. αεια μὲν ἐγὼ ηκουσα παρὰ Γωβρυου, σῶ δ' --κρίνειας, Ἀξίοχε. ἐγὼ γὰρ λορο ἀνθελκόμενος τουτομόνον μα-- οἶδα, - ψυχη --α ἀπι--- ἡ δ ιτομε του χωρίου μεταστα- κὐ ἄλυπος--στε η κάτωὴ --εύδαιμονεῖν σε δει, Ἀξίοχε, βεβιωκότα ευσεβῶς. - Αἰσχυνομαί σοι τι εἰπεῖν, ἁ Σώκρατες τοσοs Bτον γαρ αποδε του δεδοικέναι τον θάνατον, ωστε η καὶ ἔρωτα αὐτου ἔχειν -- με κο ὶ οὐτος ὁ λόγος, ῶς κάὶ ὁ Οὐράνιος, πέπεικε, καὶ ηδη περιφρονήτου ζζν ατε εἰς ἀμείνω οἶκον μεταστησόμενος νυνὶ νηρεμα κατ' εμαυ- .
185쪽
188쪽
εισαγωγὴ - , τους Πλάτωνος διαλογους.
I. μι τεμέλλοντι ἐντευξεσθαι τοις Πλάτωνος διαλόγοις προσηρ---ερον ἐπίστασθαι -- τουτο τι-- ἐπιι ο δι λογος ουτ γαρ α- τω'ὶς τινος καὶ μνάμεως γεγραμμέν- ροντι ἀρέσκει δὲ α φιλοσό- περὶ παιῶς -τινοσιγῶν - σκέψιν ποιουμενον τηε οπισίαν του πράγματος ἐξετάζειν, ἔπειτα τί τουτο δύναται καὶ τί μη, προς ο τι τε χρη - πέφυκε κάὶ προς- μη λέγει -δε ---- ά παῖ, μία ἀρχη τοῖς μέλλουσι καλῶς βουλεύεσθαι εἰδέναι περὶ ου -- μωλὴρ, η παρα -- άμαρτάνειν νάγκη ' του πολλοως λέλη-- ε, - - χασι την οὐσίαν ἔκαστου - οπιν - εἰδότε - Aouολογοῖνται ἐν ρχῆ φ σκεψεως, προαδόντες δὲ
εἰκος αατο--ον ουτε γαρ αυτοῖς - αλλοις ομολογοῖσιν. 7- ουν μη -- τάμωμεν ιντυγχάνοντες τοῖς Πλάτωνος λα- λόγοις αὐτο τουτο, περ ἔφην, σκεψωμεθα, τι - ἔστιν οδιάλογος ἔστι τοίνυν - ἄλλο τι φλόγος ἐξ ἐρωτησεως καὶ
ἀστοκρίσεως συγκείμενος περί τινος των πολιτικων καὶ φιλοσό φων πραγμάτων, μετα της πρεπουσης η'oποιως των παραλαμβανομένων προσώπων καὶ της κατα την λέζιν κατασκευῆς. II. λγος μὲν ουν λθεια ὁ διάλογος καθάπερ λανθρωπος ζῶον ἐπεὶ ὁ ο λόγος ἐστὶν ο μεν ἐνδιάθειος - προφορικός, κουσόμεθα του προφορικοὐ και ἐπεὶ τούτου ο μέν ἐστι κατὰ διεξοδον λεγόμενος, ο δε κα ἐρώτησιν και απόκρι- σιν ιδιον του διαλόγου ἐρωτησεις καὶ αποκρίσεις ' θεν λογος ἐρωτησεως εἶναι λεγεται το δε περ τινος των φιλοσόφων καὶ πολιτικῶν πραγμάτων πρόσκειται, διότι οἰκείαν εἶναι δεῖ την ποκειμένην λην τω διαλόγω αυτη δέ ἐστιν η πολιτικη
189쪽
Oλημποβεβληφα των μυθων, ουτω τω διαλογω η φιλοσοφος, τουτέστι τὰ προς φιλοσοφίαν το ε μετα της πρεπουωὶς θο-ποιως των παραλαμβανομένων προσώπων, ' διοτι διαφόρων ἐν τοι λόγοις οντων τον βίον των με φιλοσόφων των δε σοφι- στιχιῶν οἰκεια δει λάμψανατιβεναι, τω μὲ φιλοσό-- - γενναῖον καὶ τλία, υν καὶ το φιλάλθες τω ὁ σοφιστικετο ποικίλον καὶ το παλίμβολον ἁ το φιλόδ4- τω δὲ ἐμ τι- - οἰκειον ἐπὶ τούτοις καὶ της κατα τηρο δεινκατασκευης ' καὶ μάλα εἰκότως ως γαρ τῆ τραγωδ' -ὶ τῆκωμωδίψὰ οἰκεῖον μέτρον δεῖ παρεῖναι καὶ τη λεγομενη ρστο-- αὐδάσμα -τως καὶ τω διαλόγ-την οἰκείαν λwν ἀ
- τώ τι περὶ των χαρακτηρων, πόσοι τέ εἰσιν ο ανωτάτω κάὶ πόσοι ἐκείνων ποδιαι-έHας εἰς τους ἀτόμους στησαντο. περὶ - ουν χαρακτηρων ἐν τοῖς ξης τελεώτατα, ,-- γραφῆς εἰρησεται, ἐνεψε δὲ γνωστέον τοσούτου πιοὶ τῶν α--
ο - φηγροικος ηρμοσται πρὸς διδασκαλίαν καὶ πρῆξιν καὶαποδειξιν του ληθως, ὁ δ Θητικος προς γυμνασίαν καὶαγῶνα καὶ ἔλεγχον του φευδους καὶ τ ο μεν τηγη ἐκος τῶν πραγμάτων στοχάζεται, ὁ δε γροικος των προσώπων. των μεν οὐ Πλάτωνος διαλόγων ωπάγοντα τω με φυσικῶ Τίμαιος τω δε θικ η υπολογία τω δε λογικω Θεάγης, Κρατύλος χύσις, Σοφιστης, άχης, Πολιτικός, αδε ἐλεγκτι- κω Παρμενίδης Πρωταγόρας τω δε πολιτικω Κρίτων, Πολιτεία, Φαίδων Μίνως Συμπόσιον Λόμοι, Καιστολαί, Ἐπινο- μις, Μενέξενος, Κλειτοφῶν, Φίληβος τω δε πειραστικω Em- φοων, Μένων Των, αρμίδης ταδε μαιευτικῶ Ἀλκιβι id ,
190쪽
IV. Σαῶ - τεθεωρ κομεν την διαφορα -των πέφυκε γίγνω- κώντους χαρακτῆρας, οὐ τουτιλις λέγωμεν,οπτο ποίων διαλογοει δε αρχομένους ἐντυγχάνειν τω Πλατ--
νος λόγω διάφοροι γαρ δόξαι γεγόνασιν οἱ μώ- ῶν ---ὶ Ἀρχονται, οἰ-α -- - , ιυς -- οῖ κατατραλογίαν φελόντες αὐτ ἀς καὶ τά- - πρώτην τετραλογίαν περιέχουσαν ἀναπι φρονα - τὴν Ἀπολογίαν πιαὶ τολμώτωνα πια -- ω , --μ ,-Εὐθυφρονα, ἐ- κάγμα γὼύλεται, Σωκράτει--τω η δίκη, . M 'Aπολογίαν, ἐπιψ αναγκαλ--τ' ἀπολογησασθαι - γυτοις τον Κρίτωνα την ἐν- δεσμωτηρίφ διατρήβη , τει- τον Φαίδωνα, ἐ- ιυ αυαν τέλος του βίου λαμβάνει ο Σωκράτης ταυτης της δόξης εισὶ Βερκυλλίδης καὶ Θράσυλλος, δοκουσι δέ μοι
προσωποι καὶ βίων περιστάσεσιν θεληκέναι τάξιν ἐπιθεῖναι ἐστι με ισως χρησιμον προς ἄλλο τι, - μην προς ο μεῖς νυν βουλόμεθα, βουλόμεθα δὲ αρχην καὶ διάταζιν διδασκαλlας της κατὰ σοφίαν ευρεῖν φαμεν ου Πλάτωνος λόγου μηδεὶ- ναι μίαν καὶ ωρισμένην ἀρχην ἐοικέναι γαρ -τον τέλειον
στος μῶν σχέσεως χη προς το λόγον αρχόμενος εντευζεται τοι διαλόγοις σχέσεις ὁ πλείους καὶ διάφοροί εἰσιν μῶν προς το λόγον η μεν γάρ ἐστι κατὰ φυσιν, οἷον ευφυηλα -οῆς - δε κατα την λικίαν, οἷον ωραν χων του φιλοσοφειν
νος -- τῶν περιμά - μεν ουν κατα φύσιν ευ πεφυκω' αμὶ κατα-ν ηλικίαν ραν χων του φιλοσοφεῖν, καὶ κατατην προαίρεοιν ἔ-- - αρει ἀσκῆσαι προσιων τω λόγλκαὶ κατὰ τὴνδι προτετιλεσμένος τοῖς μαθέ ωσι, καὶ ἀφῶ
μένος - τω πολιτικῶν περιστο --, ἄρντα ἀπο--ωλκιβιάδου προς - τραπηναι και ἐπιουτραφῆνοα καὶ γνῶναι οὐλι