Platonis Dialogi secundum Thrasylli tetralogias dispositi ex recognitione Caroli Friderici Hermanni

211쪽

η υχον ποτέλεσμα του μη ἐμφυχου ολον λου κρεῖττον καὶ τονοερο ν του μη νοερου, ἴσως ου οῖο τε οντος νου,νευ φυχῆς υποστῆναι της ὁ 'χη ταθείσης ἐά του μέσου ἐπὶ τα πέρατα συνεβη αὐτην του σῶμα του κόσμου κύκλω δια παντος περιέχειν καὶ περικαλύψαι, στε λ τω κόσμω αυτην παρεκτεινα καὶ τούτω τω τρόπω αὐτον συνδεῖν τε καὶ συνέχειν, κρατειν μεντοι τα κτος αυτῆς των εντός. η με γαρ κτος ασχιστος εμεινεν, ἡ δε εντος ι επτα κύκλους ἐτμήθη ξ αρχῆς νεμηθεῖσα κατα διπλάσια και τριπλάσια ι στήματα ρ ἔστι τε η με περιεχομενη πο τῆς σχίστου μεινάσης σφαίρας ταυτωπαραπλησία, ἡ δε σχισθεῖσα θατερω η με γαρ του πάντα περιέχ0ντος ουρανου κίνησις απλανης υσα μία τέ εστι και τεταγμένη η με τοι των ντος ποικίλη και ἀνατολαῖς τε και δύσεσιν αλλοία διο και πλανῆτις καλεῖται φέρεται δὲ η μενεκτος επὶ τ δεξια π ανατολῆς ἐπι δύσιν κινουμενη δ' ἐντος νάπαλιν ἐπι τα ριστερά, πο δύσεως α' ἀνατοληνυπαντιάζουσα, κόσμω. δημιούργησε δεχ εος και αστέρας τε και αστρα, και τούτων τὰ μεν απλανῆ κόσμον Ουραν τε και νυκτός, πάμπολλα οντα τω πλήθει, τὰ δε εἰς γένεσιν αριθ- μου και χρόνου και δε ιν των ὁντων, πτὰ ὁντα και γαρ τοι χρόνον ἐποίησε τῆς κινήσεως του κόσμου διάστημα, ω ὰλει- κον του αιῶνος, ὁ εστι μέτρον του αιωνίου κόσμου τῆς μονῆς τά- μη πλανῆ των ἄστρων, δυνάμει Ουχ δμοια ηλιος

μεν γεμονεύει πάντων, δεικνύς τε και φαίνων τὰ σύμπαντα ' σελην δε ν άέει δευτέρα θεωρειτα ενεκα τῆς δυνάμεως, ιδε ἄλλοι πλανῆται αναλόγως κατὰ μοιραν καστος δίαν καισελήνη με μηνὸς μέτρον ποιεῖ, ἐκπεριελθοῶσα τον εαυτῆς κύκλον και καταλαβοῶσα τον ῆλιον ἐν τοσούτω ' λιος δε ἐνιαυτω ' περιελθων γα τον ζωοφόρον κύκλον πληροῖ τὸ ωρας

του τους οι τε ἄλλοι καθ' ενα καστον περιόδοις δίαις κέχρηνται, αιτινες θεωρροα ου τοι τυχουσιν εἰσίν, ἀλλα τοῖς πεπαιδευμένοις ' εὐδε πασῶν τῶν περιόδων ὁ τέλειος αριθμὸς και χρονος συμπεραιοὐται,4πόταν ἐπι τὸ αυτὸ σημειον πάντες

οἱ πλανῆται λ' τερ ταύτην την τάξιν λάβωσιν, ωστε εὐθείας νοη είσης απὸ τῆς ἀπλανοῆς σφαίρας ἐπι την γῆν νευούσης

κατα καθετον τὸ κέντρα αυτῶν ἐπι ταύτης θεωρεῖσθαι επτὰ τοίνυν σφαιρῶν ουσῶν ἐν τχὶ πλανωμένρ σφαίρα, ἔπτὰ σώματα

212쪽

θεος δημιουργησας ορατα - πυρώδους της πλείστης Ουσίας

ἐνηρμοσε ταῖς σφαίραις παρχουσαις εκ του θατέρου κυκλουκά πλανωμένου σεληνην με δη τω μετα γην πεθηκε κυκλφπρώτω βλιον δε εἰς τον δεώτερον αξε φωσφόρον δε καὶ τον ἱερον Ἐρμου λεγόμενον στέρα εἰς τον ἰσοταχῆ, λω κλον ἰόντα, τούτου ὸν ἀφεστῶτα υσαμεν δε τοτ αλλο κατα σφαψα, οἰκείαν ' τον μὲν βραδ----των - τῆ τῶν μανων κείμενον σφαίρα, - ό-ω τινὲς ἐπο-μάζουσιν ἀμ- τον δὲ βραδυ- δεύτερον μετα τουτον - ἐπ imis, ω ον ον υ - ὀγδόη δὲ πασιν η ἄνωθεν δύναμις περι

λεῖται, στρον τι καὶ αυτη παρνωσα, μένουσα δὲ δια το ἰσόρροπόν τι εἶναι χρημα ἐν μέσω κείμενον, ομοιον των περιεχον- των ὁ αἰθη ἐξαπάτω διηρημενος εῖς τε την των απλανῶν σφαῖραν καὶ εἰς την των πλανωμένωπι μεθ' ἀς η του ἐρος έσώπει, καὶ ἐν μέσω η γη συν τω αυτηλυγρω. XVI. 'Επεὶ διεκεκόσμητο αυτω τα παντα τρία δε τα λοι- πὰ γένη ζωων ἔλειπεν, απερ ἔμελλε θνητα σεσθαι, το τε πτηνον καὶ τ ενυδρον και το πεζόν, τοι ἐκγονοι αυτο θεοῖς ἐπέταξε την τούτων ποίησιν, πως, ωα αυτ Ἀτλασθεντα

213쪽

μόρια αττα προς ωρισμένους χρόνους, ως εἰς αυτ πάλιν ἀπο- ὁο,ησόμ ενα ἐδημιουργουν τα θν α ζῶα ἐπεὶ ὁ περι του ἀνθρώπων γένους ς συγγενεστάτου θεοις πάλιν φροντις ντω τε πατρὶ πάντων καὶ τοις τουτου ἐκγόνοις θεοῖς, κατέπεμψεν ἐπι την γῆν τα τουτου του γένους φυχας ο των ολων δημιουργος ἰσαρίθμους τοι αστροις ἐμβιβάσας ὁ ως εἰς χημα αστρον συννομον πάσας νόμους του ειμαρμένους εἶπεν αὐταις νομοθέτου τροπον, ὀπως αυτος αναίτιος τὶ ' τι τα παθηἀπο σώματος προσφυσεται θνητά πρῶτον μεν αἰσθησεις, ἔπειτα δὲ δονη και λυπη φόβος τε και θυμός, ων κρατησασαι καὶ μηδαμῶς βιασθεῖσαι αἱ μεν δίκη βιώσονται καὶ εἰς το συννομον ἄστρον φίξονται, αἱ δε κρατηθεῖσαι πλαδικίας εἰς γυναικος ἐν τῆ δευτέρα γενέσει βίον ἐλευσονται, μη παυόμεναι δὲ το τελευταῖον εἰς θηρίων φύσιν τέλος δὲ αυταῖς των πόνωνεστα το νικησα μεν τα προσφυντα, ις δὲ την οἰκεία εξιν ἐλθειν

XUII. O δὲ θεοὶ ἔπλασαν μὲν προηγουμένως τολανθρωπον ἐκ γης καὶ πυρος και αέρος καὶ ωδατος μοίρας τινὰς δανειζόμενοι ις ἀπόδοσιν, συνθέντες δὲ ἀοράτοιςjόμφοις εν τι σῶμα ἐργασάμενοι, της καταπεμφθείσης φυχῆς το κυριον ἐν δησαν εἰς την κεφαλην, σπερ αρουραν ποθέντες τον ἐγκέφαλον, περὶ δὲ τ πρόσωπον ἔθεσαν τά των αἰσθη ηρίων οργανα, πηρεσίαν ἐκτελέσοντα την προσηκουσαν συνέθεσαν δετον μὲν μυελον ἐκ των λείων τε καὶ ἀστραβῶν τριγωνων, ἐξων τὰ στοιχεῖα ἐγένετο, σπέρματος γένεσιν ἐσόμενον - δὲ οστουν ἐκ γης καὶ μωελου δευθέντων καὶ πολλάκις υδατι καὶ πυρι βαφέντων τ δε νευρα ἐξ στου καὶ σαρκός αυτη δὲ σαρξ ἐγένετο ἐκ τε ἁλμυρου καὶ οξέος οἷον ζυμώματος περιέ- καν δὲ μυελω μεν τ οστουν, τοις δε ὀστοῖς προς συνδεσιν αυτῶν εὐρα καὶ δια νευρων με κάμψεις ἐγένοντο καὶ ἄρθρων συνδέσεις, δια δὲ σαρκος σκέπη αυτοῖς σπερ ἐπιπλασσομένης, πη μὲν -κῆς, πη δὲ πελιας, προ αυτο ν χρηστον τω σωματι ἐκ τουτων δὲ καὶ τὰ ἐντος συνεπλέχθη σπλάγχνα, κοιλία τε καὶ περὶ ταυτην ἔντερα ελιχθέντα, ἄνωθέν τε ἀποστοματος αρτηρία καὶ φάρυγξ η με εἰς στόμαχον, η δε εἰς

πνευμοναίουσα διοικειται δε τὰ σιτία κατα την γαστέρα πνευματι τε καὶ θερμετεμνόμενα καὶ μαλαττόμενα καὶ Ουτως ἐπὶ

214쪽

σι νοτι αυτ την φυχην δεσπόσουσα αυτ , ταύτης το - μονικον κατα λόγον περὶ την κεφαλην καθίδροσαν, ενθα μυελου τε αρχαὶ καὶ νευρων καὶ κατα τα πείσεις παραφροσύναι, περικε μένων καὶ των αἰσθησεων τη κεφαλη, σπερ δορυφο -

καὶ το κρῖνον τε καὶ θεωρουν οὐδὲ παθητικον της ψυχῆς κατωτέρω ποιησοιν, το/- θυμικον περὶ την καρδίαν το δε επιθυμητικον περὶ το τρον καὶ τους περὶ τον --λον τόπους, στρέμων στερον εἰρησεται. XVIII. Lδρυσαντες δε περὶ το πρόσωπον τα φωσφόρα ομ- ματα καθεῖρξαν ἐν αυτοῖς του πυρος το φωτοειδές, ὀπερ λεῖονυπαρχον καὶ πυκνον δελφον οντο εἶναι του μεθημεριν φωτός τουτο δη ἀστα δι' ολων μεν τωλοφθαλμῶν, μάλιοταδε κατα το μέσον αυτῶν διεκθεῖ, το καθαρώτατόν τε καὶ εἱλι-

215쪽

οἷς εἰκότως λέγεται της σμης γένος - τούτων ἐστὶ τῶν οὐδέπω μεταβολην τελείαν εἰληφότων, ἀλλα κοινωνίαν εχόν-

των έρει τε καὶ δατος, ταυτα δε εἶναι κατα καπνον τε καὶ μίχλην τουτων γαρ εἰς ἄλληλα μειβόντων η της σφρησεως αἴσθησις συντελεῖται την γε μην ἀσιν ποικιλωτάτων χυμῶν ἐπιγνώμονα κατεσκευασαν οἱ θεοί, φλεβία κατατείναντες ἀπ αυτῆς μέχρι καρδίας, δοκίμια ἐσόμενα και κριτηρια τῶν χυμῶν ταῶτα δε συγκρινόμενα και διακρινόμενα κατὰ τὰς προσπτώσεις τῶν χυμῶν διορίζει την ἐν τουτοις παραλλαγην εἰσι δε χυμῶν διαφοραὶ πτά γλυκύς, οξύς. στρυφνός, αυστηρός, αλμυρός, δριμύς, πικρός τουτωνδὲ τον με γλυκυν ἐναντίαν φυσιν ἔχειν τοις ἄλλοις α σε συμβέβ=νιε, διαχέοντα οἰκείως την περὶ την γλῶτταν γροτητα του δὲ λοιπους, τους μεν κυκῶντάς τε και παράν-τοντας ὀξεῖς, τους δε ἐκθερμαίνοντας και εἰς τῶ ἄνω θέοντας δριμεις, τους δὲ τ ἐυπτικον ἔχοντας σφοδρον -τε συν-

216쪽

σωμάτων τα μὲν γαρ ἔχοντα μείζονα μό- - ἔδραῖ

τα δε ἐπὶ μικρου βεβῶτα ευεικτα καὶ μαλακὰ καὶ υμετάβολα ντα τυγχάνει τραχυ ετ αν το ἀνωμαλον μετὰ

σκληρότητος, λειον δε το μαλον μετὰ πυκνου τό γε μηνθερμου καὶ ψυχρου πάθος ἐναντιώτατα - ἐναντίοις αἰτίοις συνίσταται το μεν γαρ οξυτητι των μερῶν καὶ τραχύτητι διατέμνον το θερμον πάθος ποιει, το δε φυχρον ἀδρομερέστερον τα εἰσόδω, ἐξωθούντων μεν λελάττονα και μικρά,

βιαζομένων δε ἐλθεῖν εἰς την ἐκείνων δραν σεισμος γάρ τις καὶ τρόμος τότε συνίσταται, καὶ τὸ ἐσἀ -- πάθος ἐν τοῖς σώμασι θος πάρχει.

XX. αρ δὲ καὶ κουφον τω με ἄνω καὶ κάτω --δαμῶς ορίζειν προσηκει δὲ γάρ εἶναι το με ἄνω το δεκάτω του γὰρ παντος ουραν σφαιροειδως οντος καὶ ἀπηκριβωμένου μαλῶς κατὰ την ἐκτος ἔπιφάνειαν, --δίκη τὸ ἄνω το δὲ κάτω τινὰς νομάζειν αλλὰ γὰρ εἶναι ηαι--το χαλεπῶς ει τον παρὰ φύσι , --- έλκόμενον,

--ν εἴσω χωρεῖ, θερμανθει δὲ εἰς τὸ ἐξον--συγγενὲς π ύδει καὶ καθ ο αν μέρος ἐξίη, ο πιστερι - - Φωθεν έρα παλιν εἰς τα ἐντός, τω τε ἀτωπιστως

217쪽

φλεγμαινοντα ---τ is vim, ' τὸ γὰρ μυρία πάρο

ουσαν, ως δείξομεν, παρα του πρώτου θεο οἱ ταλπιῶ jένη δημι ποῶντες θεοὶ δύο ἀτη προσέθεσαν μέρη θυφά- ως δὲ μετης φλυαριος της πης ἀναπιμπλάμενον η το θεῖον αυτης

καὶ ἀθάνατον, κατωκισαν ἐπὶ του σωματος ἐπὶ της οἱονέκροπόλεως, αρχον καὶ βασιλευον αποφηναντες οἱ κησίν τε απονείμαντες αυτ την κεφαλην, σχημα χουσαν, μούμενον- του παντός, πέθεσαν δὲ - ἄλλο σῶμα προς πηρεσίαν ς χημα προσφυσαντες, και αυτοῖς δε τοῖς θ' οἷς αυτῆς μερεσιν οἴκησιν αλλην αλλω ἀπένειμαν το μεν γαρ θυμικον ταξαν ἐν καρδία, τυ δε ἐπι μαπικον ἐν τω μεταυ-- του τε προ τονἈμφαλονορου καὶ των φρενά- , καταδησαντες σπερ τι οιστρουν κα ὶαγριον θρέμμα τον πνευμονα δε ἐμηχανησαντο της καρδίας χάριν μαλακόν τε και αναιμον σηραγγώδη τε καὶ σπογγ παρα- -ων,ἄπως χοι τι μάλαγμα πηδῶσα η καρδία κατὰ την ζέσιι μου, το δε παρ προς το διεγείρειν το λι μφικον της σκαὶ προς το καταπραυνει ν ων γλυκέτητά τε καὶτ χι καὶ μην προς το δηλουν την διά τωνήν. - risu V

218쪽

οταν τις ειδη ταγαθον, χοῆταιχε μη.λιὰ το τερον εἶναι το λογιστικου του παθητικου παρισταται κα του τέραν με ἐπιμέλειαν εἶναι του λογιώτικου, τερον δετου παθροικου του μεν ια διδασκαλίας, τον δε δια της του ἔθους ἀσκησεως. XXV. 'ν δε φυχην θανατον αποφαίνει τουτον πιὼν τον τροπον η υχη οτω αν προσγενηται, ἐπιφέρει τουτω το ζηνως συμφυτον πάρχον αυτ ' το δὲ ἐπιφέρον τινὶ το ζηλανεπίδεκτόν εστι θανάτου το δε τοιουτον ἀθάνατον. -αθανατον η ψυχη, καὶ ανώλεθρον αν εἴη ' σώματος γά ἐστιν Ουσία, αμεταβλητος κατα την υπόστασιν καὶ νοητη καὶ ἀειδης καιμονοειδης -κουν ἀσυνθετος, ἀδιάλυτος, ἀσκέδαστος το δε σῶμα πῶν τοπιν αἰον αἰσθητόν, ὁρατόν, σκεδαστόν, σύνθετον,

α---ἰλιγνι τε - ταράττεται καὶ οἷον - ει, ρεμι - δη γινομένη ταράττεται, τουτ' οὐκ ἔοικεν πιστε μαλλον μν ρο ἔοικε, το δὲ πιον ασκέδαστον τὴ φυσει καὶ ἀνώλεθρον. καὶ μην γ -- - φυν φυσει το δὲ τη

219쪽

αυτοκίν ον αρχικῶς ἀεικίνητον, το δε τοιουτον αθάνατον ' αυ- τοκωφον δε η υχη, το δε αυτοκίνητον αρχη πάσης κινησεως καὶ γενέσεως, αρχη δε αγένητον καὶ ανώλεθροπι στε η τε των ὀλων ψυχη τοιαύτη αν εἴη καὶ φανθρωπίνη του αυτολγε κράματος αμφοτεραι μεταλαβουσαι. αυτοκίνητον δε φησι την φυ- χην, ὁτι σύμφυτον ἔχει την ζωην ἀεὶ ἐνεργουσαν καθ' αυτην. οτι μεν ουν α λογικαι η υχαὶ θάνατοι πάρχουσι κατα τονανδρα τουτον βεβαιώσαιτ αν τις εἰ δε και αἱ αλποι, τουτο των

ἀμφισβητουμένων πάρχει πιθανον γαρ τὰς ἀλογους φυχάς, ψιλῆ τε φαντασία ἐλαυνομενα καὶ ἴτε λογόμω υτε κρίσει

χρωμένας ουτε θεωρημασι καὶ-τουτων συναγωγηχυτε καθO-λικαῖς διαληφεσι, παντελῶς δε ανεννοητους υσα και ηὐνοη

τῆς φυσεως, μητε της αυτῆς Ουσίας εἶναι ταῖς λογικαῖς θνητάς τε καὶ φθαρτας πάρχειν τω δὲ αθανάτους εἶναι τας φυχας λόγω ηκολούθησε το εἰσκρίνεσθαι χυτας τοῖς σώμασι, παρεμ φυροενας ταις τῶν ἐμβρυων διαπλαστικαις φύσειγι κῶ διαμείφειν πολλα σώματα καὶ ἀνθρώπινα καὶ ου ανθρώπινα η ρι' μοι μενουσας η βουλήσει - ἡ δι κολασίαν η διὸ φιλοσω 'μαί- ἔχει δέ πως οἰκειόττα προ αλληλα -- μἀ,m. -υ καὶ ασφαλτος καὶ η θεῶν δε ψυχη κέκτησαι καὶ -

220쪽

θησεται καὶ γραμματικος καὶ αυλητης καὶ τέκτων, ἔσται δε τοτηνικάδε εν ἔξει νός τινος η δυοῖν τουτων, πόταν μάθη και κτησηταί τινα τωλεξεων ' κατ ἐνέργειαν δνοπόταν ενεργη απὀτης εξεως ἐκείνης ην κέκτηται το δε δυνατον Ουδεν τούτων, αo- ρισταῖνον δε τω ε ημῖν κατὰ την ἐφ πότερον ροπην λαμβάνει το ληθευειν Ῥη. XXVII. Ἐξης δ' ἐπὶ κεφαλαίων περὶ των ηεικῶς τω ἀνδρὶ εἰρημένων ὐητέον το μεν ὁ τιμιώτατον καὶ μεγιστον αγαθον Ουτε ευρεῖν ωετο εἶναι, μάδων Ουτε ευρόντας ασφαλὲς εἰς παντας ἐκφερειν πανυ γουν λίγοις των γνωρίμων καὶ τοῖς γε προκριθεῖσι της περὶ του ἀγαθοεακροάσεως μετέδωκε το μέντοι ημέ- τερον αγαθόν, εἴ τις ακριβῶς τααυτου συγγράμματα αναλάβοι, ἐτίθετο ἐν τη πιστημη και θεωρία του πρώτου γαθού, περθεόν τε καὶ νουν τον πρῶτον προσαγορεύσαι αν τις πάντα γαρ